Ü&iAadeó OismnOiixcAe/bó H. D. VERTELLINGEN. Finaneleele Kroniek® DE WEG TOT HET HART STADSNIEUWS HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 14 APRIL 1930 (Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden). De eerste nacht door PIERRE LOTI. Toen we voor den eersten keer zouden gaan slapen aan boord van het Opleidings- schij? Borda kregen wc den indruk naar een geheel ander leven over te zijn gegaan; dat leven zou hard en streng voor ons zijn, dat begrepen wij, maar toch trok het ons sterk aan. Het ophangen der hangmatten was een plechtigheid, die aan boord van de oorlogs schepen 's avonds plaats vond; het ging er dan altijd zeer officieel toe, met comman- do'sy défilés, fluitsignalen, klaroengeschal en tromgeroffel. Toen dat allemaal afgeloopen was, schaar de men ons in twee rijen langs de batterijen. Spoedig waren we omringd door een aantal matrozen, die op hun schouders lange, grijze rollen droegen van linnen: dat waren onze hangmatten. Zij brachten ze ons, omdat het voor de eerste maal was en omdat ze ons ook moesten wijzen hoe ze werden opgehangen, en op welke manier wij er in moesten klim men. Den volgenden dag zouden we alles natuurlijk zelf moeten doen. Het was een heel werk alle hangmatten los te krijgen uit dien warwinkel van draden; toch kwam per slot van rekening elk exem plaar op zijn plaats te hangen. Dit laatste maakte heel wat spektakel: al die ijzeren haken sloegen tegen elkaar en dan weer werden zo ingehaakt in ijzeren ringen, die vastgeklonken waren in enorme balken. Onder het werk- spraken we heel zacht: we waren allen onder den indruk van de plechtige gebeurtenis en gevoelden eerbied voor de plaats, waar we ons bevonden en de kanonnen, die..vlak bij ons opgesteld.wa ren, We kenden eikaars namen nog niet daar om riepen wij elkander bij onze nummers, terwijl van tutoyeeren geen sprake was. Dut was trouwens de gewoonte niet op de Zee vaartschool. „Slaap jo niet naast mij, 92?" „Neen, ik geloof dat 96 je buurman is". Wij waren allen niet ouder dan zestien of zeventien, jaar; de matrozen, onze raadge vers en „leermeesters", waren véél ouder. Ondanks hun twintig of vijfentwintig jaren waren zij nog wel de vroolijksten en luid- ruchtigsten van de heele bemanning. Men kan zich niet voorstellen, wat een vreesdij k werk het was om voor de eerste maal al die hangmatten uit den warboel los te wikkelen en op de bestemde plaatsen op te hangen; &1 die lussen en draden en haken; we konden er bijna niet uit wijs woi'den. Maar dat was nog niets vergeleken bij de, veelal vergeefsche pogingen, die wij deden om er In te komen. Daar stonden wi] allen in nachtgewaad en keken met een zekere ongerustheid naar die heen en weer zwaaiende dingen boven onze hoofden, ale bij de minste aanraking als het ware vluchtten en uit onze handen schoten. Nu moesten we de matrozen wel te hulp roepen om ons te leeren, hoe die hangmat ten als „kooi" gebruikt konden worden. Het was niet moeilijk. We moesten een sprong van den grond nemen, niet te klein, maar vooral niet- te hoog (goed berekenen was dus de boodschap) en onze beeneri zoo hoog mogelijk uitrekken. Dan waren we er in? Inderdaad een kleinigheid voor wie er den slag van te pakken had. Toen we er allemaal in lagen, gingen de matrozen, vroolSjkf aooals altijd, weg. Op het groote schip waren maar twee mannen, die niet gingen slapen. Zij waren gewapend en moesten ons bowalcen. Uit vrees ons wakker te maken, liepen ze zoo zacht mogelijk den gansohen nacht het dek op en neer. Op het eerste gezicht zou men gedacht hebben, dat het schip 'onbemand was, maar toch waren we allemaal aanwezig, als het ware tegen het plafond aangedrukt, opge rold in onze grijslinnen zakken, alle voor zien van een groot' blaiiw nummer. In de stilte begon de scheepsklok te slaan, daar ginds op de eerste brug. Spoedig wa ren wij gewend aan die slagen, die, naar ge lang het half of heel uur was, enkel- of meervoudig in den nacht over het water klonken. Van oudsher kondigden die slagen den zeelleden op aangename wijze den tijd aan. Zoodra de klok uitgeslagen was; kon men in ae verte twee stemmen hooren, die elkaar beantwoordden; het waren de twee matro zen, die op den uitkijk stonden en die eiken koer, als de klok sloeg-, elkander aanriepen, om te toonen, dat zij hun plicht deden en niet sliepen. „Bakboord, hier!" riep de een met zangerige stem. „Stuurboord. hier!" antwoordde de andere op denzelfden sle- penden toon. Zóó was de gewoonte op de oudex-wetsche FEUILLETON Naar het Engclsch, door J. VAN DER SLUYS. 16) „Het huis van meneer Merring?" Ket- ant-. woord op deze vraag l$wam van een kwie- ken ouden man, die gras maaide op het kleine kerkhof. ,X>an moet u de wei langs den weg op naar Munton; het huis staat achter in een tuin. Maarde Merrings wonen cr niet meer. Het is heel wat jaartjes geleden dat or hier in hot dorp Merrings woonden. „U bent zeker de doodgraver?" vroeg Har ding', die over het hek van het keidthcf leunde oil van den' grijzen kerktoren naai den man met zijn zeis keek. „Ja ;doodgraver en koster", .was het ant woord. „Jonadab Smith héét ik Jona- dab Smith; een dikke zeventig jaar heb ik nu al hier in het doi"P gewoond. Sn er is niet veel op het dorp gebeurd, of ik kan het u vertellen." „Dan bent u de man dien ik moei hebben!" Harding glinVachte over het hek tegen den ouden man, wiens gezicht nog zoo rozig was als een van z'n eigen appels, en wiens oogen zoo blauw als de wijde, wolkelooze homel boven hem. „Ik heb iemand nooJlg. die mij iets kan vertellen van meneer Mer ring en zijn familie". „Meneer Merring en zijn familie? Wat wilt u van ze weten?" vroog Jonadab. Harding opende het hek en ging op een bank zitten. „Ik heb redenen om te geloo- vcn dat ik met een kleindochter van meneer oorlogsschepen, waar men niet wist van si renes en andere uitvindingen, die thans op de groote mailbooten en oorlogsschepen worden toegepast. En op het Opleidingsschip werd van die oude gewoonte niet afgeweken. Ook hier klonken de jongestemmen over het wijde water „Bakboord, hier!" Stuurboord, hier!" Nadat de stem van den uitkijk was ver klonken, was thans het woord aan de zee, aan de souverelne zee, die na een prae.htigen avond ook nu nog slechts zachtjes ruischte, alsof zij ieder wilde doen vergeten, dat ze nog bestond. Alleen duizenden kleine golf slagen tegen de boorden van het schip ga ven blijk van de aanwezigheid van den machtigen Oceaan. Heel zachtjes fluisterde de zee ons toe: „Toch ben ik daar, vlak bij jullie, mijn kin dertjes! Ik draag jullie, alsof jullie zweefden op luchtige veeren; ik wieg jullie, zonder dat je het bemerkt. Ja, ik ten daardiep en ondoorgrondelijk, opder je en om Je heen. overalAh! jullie bent gekomen, klein tjes, om wat met mij te spelen; maar je zult zien: ik heb je in mijn strikken gevangen, voor je heele leven! Zien jullie wel, hoe zacht en aanhalig ik ben, nu jullie voor het eerst kennis met mij komt maken!O! niet altijd zal Ik zóó zijn! Maar dat zul je wel ondervinden, zonder twijfel Ik weet mijn tijd af te wachten, en dan laat ik de schepen hun doodendans doen op mijn golven; zoolang dc wereld bestaat ben ik het, die de rotsen kan doen beven en schudden op hun grondvestenMaar nu is 't jullie eerste nacht, kinderen, dus: „Slaap gerust!" GEMEENTERAADSVERGADERING Er wordt een vergadering van den Raad der gemeente Haarlem gehouden op Woens dag 16 April a.s. des namiddags ten V/3 ui-e, zoo noodlg vooi-t te zetten des avonds ten 8 ure, ixx de Statenzaal (Prinsenhof). Aan de orde zal worden gesteld; 1. Mededeelingen en Ingekomen stukken. Provec-verbaal opneming kas en boeken Ge meente-Ontvanger. 2. Onderzoek geloofsbrieven nieuw geko zen lid. 3. Verhooging voorschot woningstichting „Oxxs Belang". 4. Aanvaarding van voor straat bestemden grond Schoterbeekstraat en omgeving. 5. Machtiging Regenten'St. Elisabeth's of Groote Gasthuis aankoop boerderij. 6. Sloop ing enz, eenige perceelen Lange Veerstraat, Damstraat en Spaanie. 7. Verkoop grond Brakenburghstraat (W. Rooze). 8. Uitbreidingsplan Zuid-Oost (details 3, 4 en 6). 9. Aankoop gronden „Zuiderhout" en aan geving. 10. Aankoop gronden Waarderpolder. 11 Onteigening eenige perceelen Zijlweg. 12. Percentage plaatselijke inkomstenbe lasting, enz. 13. Reorganisatie Burgerlijk Armbestuur. 14. Benoemingen: a. curator gymnasjum. b. lid Commissie B tot wering van School verzuim. c. leeraar scheikunde gem. lyceum, d. hoofd Stads-Apotheek. LEERAAR SCHEIKUNDE GYMNASIUM. B. en W. bieden den Raad aan de volgende aanbledixxg ter benoeming van een definitie- ven leeraar in de scheikunde aan het Ge meentelijk Lyceum (vacature Dr. H. van Erp): le de heer Dr. M. J. van Tusschenbroek te Delft; 2e. de heer Drs. H. G. S. Snijder te Leiden, en 3e d eheer Drs. J. G. Hoffen- kamp te Ter-Apel. BELEGGING GELDEN ST. ELISABETHS GASTHUIS. B, en W. stellen den Raad voor, Regenten van het St. Elisabeth's of Groote Gasthuis te machtigen tot aankoop van bderderijen te Haarlemmermeer, samen groot 29,93 H„A, voor eene som van f81.500, IIET NORMALISATIEPLAN VAN DEN ZIJLWEG. B. en W. stellen den Raad voor, vobrloopig goed te keuren het plan tot onteigening texx name van de gemeente Haarle&x van percee len, gelegen aan de Noordzijde van den Zijl- Merring in aanraking ben gekomen en ik kom hierheen om zekerheid te krijgen." „Een kleindochter van meneer Merring?" Jonadab leunde zwaar op zijn zeis en keek den bezoeker met zijn heldere oogen uitvor- schend aan. „Van wie kan dat een kind zijn?" „Dat is juist wat ik graag wilde weten", antwoordde Harding. „Als u hier zeventig jaar gewoond hebt, dan moet u de geschie denis van de Mèrring's van a tot z weten." „Ja. wat er bekend Is over dc Merrings, weet ik zeker", verklaarde Jonadab lang zaam. „Maar er wonen nu geen. Merrings ■meer hier. Do familie is wog ze zijn alle maal weg, behalve die hier liggen." Hij maakte met. zijn hoofd een achtcrwaartsche beweging naar dc graven rond om de kerk. „En wie wonen er nu in het huis?" „Ze heeten Ilanway jonge monschen, vreemden. Ze komen ergens uit het- Noor den.' Het huis heeft een hcelen tijd leeg ge staan, nadat de oude Merring gestorven, is en toen werd het bewoond door een familie Stsorland, maar die zijn hier weer vandaan gegaan. En daarna woonde, er een oude man; Meadows heette die, hij is gestorven en nu wonen er jonge menschen met kleine kinderen, net als in den tijd teen de kleine Mèrring's in den tuin speelden." „De kleine Merrings." Harding zag plotse ling een bleeke, stervende vrouw voor zich een vrouw met oogen vol van droefheid. Was zij een van de „kleine Mèrring's" geweest die daar zoo onbezorgd in dien tuin gespeeld had", vroeg hij zich af. „Het waren meisjes, al de Merrings waren knappe lieve meisjes", vervolgde de oude Jo nadab. „Twee van ze stierven toen zij haast volwassen waren. Zij liggen daarginds" weer knikte hij in de richting van een hoek van het kerkhof maar twee van de vier weg, welke perceelen In eigendom aan de ge meente dienen over te gaan ten einde uit voering te kunnen geven aan het normalisa tie-plan voor den Zijlweg. OVERNEMING VAN GROND. B. en W. stellen den Raad voor, van H. Smo'.enaars, te Bloemendaal, om niet te aan vaarden, grond in de voormalige gemeente Schoten, groot 2154 c-A., en voor openbare werken, uit te voeren op dien grond, te hun ner beschikking te stellen een bedrag van f 16.000.—. AANKOOP GRONDEN B. en W. deelen den Raad mede, dat zij, na verdere onderhandelingen over aankoop van gronden gelegen in het Zuiderhoutpark, de N.V. Exploitatie Maatschappij van Onroe rende Goederen, voorheen Gebrs. J. en H. van de Pol, gevestigd te Heemstede bereid hebben gevonden om aan de gemeente Haar lem in genoemd park te verkoopen voor een prijs van f 11,per M2. verscixillende per ceelen bouwterrein. Aankoop van die gronden (totaal 3^38 M2.) tegen den bedongen prijs komt B. en W. voor in het belang der gemeente te zijn. Voorts stellen B. en W. voor van de N.V. Haarlemmer Houtpark aan te koopen 7520 M2. tegen f 10 en van de Exploitatie Mij. van Onroerende Goederen „Zuiderhout" 54.85 M2. tegen f 10 per M2. DE GRONDEN IN DEN WAARDERPOLDER. Zooals wij meldden, is de gemeente eigena res geworden van gronden in den Waarder polder voor de som van f 65.900,De op den aankoop gevallen kosten bedragen f5421,50. B. en W. stellen thans den Raad voor den gedanen aankoop te bekrachtigen. WONINGSTICHTING „ONS BELANG". VERHOOGING VOORSCHOT EN JAAR- UJKSCHE BIJDRAGE VOORGESTELD. B. en W. stellen don Raad voor, het aan de alhier gevestigde Woningstichting „Ons Be lang" toegekende voorschot, groot hoogstens f 530,000,te vex-hoogen met hoogstens f 82.600,— en het te brengen op hoogstens f 612.600,oxxder bepaling, dat het voor schot wordt verleend voor deix bouw van 3 winkelhuizen, 46 eengezinswoningen, 43 be neden- en 49 bovenwoningen en een kan- toorgebouwtje aan de Slachthuisstraat, de Nijlstraat, de Godfried van Bouillonstraat, de Byaantiumstraat en de Kruistochtsfcraat en het bedrag der aan de Woningstichting „Ons Belang" toegekende jaarlijksche, bij drage, groot hoogstens f3.624,40, in het te kort op de exploitatie der wonlxxgen te ver- hoogen met f 1.166,80 en te brengen op hoogstens f4.791,20. DE VERBREEDING VAN DE DAMSTRAAT. Ten einde de voorgenomen verbreeding van de Damstraat zoo spoedig mogelijk tot stand te doen komen, verdient het naar ds meening van B. en W. aanbeveling thans reeds over te gaan tot slooping van de na volgende aan de gemeente in eigendom toe- behoorende perceelen; Lange Veerstraat nos. 3 en 5, Damstraat nos. 2, 4, 6, 8, 10, 16 en 20, en Spaarne no. 30. B. en W. stellen den Raad voor, te beslui ten deze perceelen terug t.e nemen uit het woningbedrijf en in verband met dit besluit f 133.634 ter beschikking van B. en W. te stellen. VERKOOP GROND B. en W. stellen den Raad voor, hen te machtigen aan W. Rooze, alhier, tegen den prijs van f 15,per M2. in koop af te staan grond, gelegen aan de oostzijde van de Bra kenburghstraat groot 381 M2., met de be stemming om op dien grond te bouwen drie woonhuizen elk bestemd ter bebouwing door niet meer dan één gezin. HET FAILLISSEMENT „BEIDER BELANG". De curatoren van de gefailleerde loterij - maatschappij „Beider Belang" te Den Haag hebben de agentschappen aangeschreven, de onder hun berusting zijnde gelden vóór 15 April in te zenden. De pas verschenen rente- coupons van" volgestox-te aandeelen zullen als vorderingen worden behandeld. zijn blijven leven Antonia, en dat was de knapste...." „Antonia?" Harding sloeg met z'n stok naar een brandnetel. „Zij is getrouwd niet waar" „Zij is weggegaan toen haar jongste zuster niet nog veel meer dan een kind was. En Antonia zelf er waren niet veel meisjes die in haar schaduw konden staan." Jonadab schudde weemoedig het. hoofd en zuchtte. „Er was mijlen in het rond geen levende ziel, die kwaad van Antonia Merring dacht, maar ze is nooit in haar vader's hxxis teruggekomen nadat zij met dien kunst schilder is weggegaan. „Ja zeker. Maar vergeet niet dat ze niet veel ouder dan achttien jaar was en de man hield er een manier op na om de menschen in te palmen. Alle vrouwen mochten hem graag. Hij had kamers in de herberg en zat op de hei en in de lanen en in het bosch met zijn schildersezel. Donaldson heette hij. John Donaldson en hij maakte juffrouw Antonia het hoofd op hol ze was zoo knap en iedereen mocht haar zoo graag, dat ze wel met een hertog had kunnen trouwen. Maar toen ze hem gezien had, had ze voor nie mand anders meer oogen. En op een zomer morgen voor de zon was opgegaan, sloop ze het huis uit en ging met hem naar Londen en daar, zeggen ze, is ze met hem getrouwd." „Maar waarom moest dat zoo in het ge- helm gebeuren?" vroeg Harding. „Waarom trouwde die meneer Donaldson haar niet gewoon?" j „Ja. Dat is Iets dat we allemaal ge vraagd hebben." Jonadab schudde weer het hoofd en zijn oogen stonden ernstig. „Als al les gegaan was zooals het behoorde, had hij naar meneer Merring toe moeten gaan; dan zouden ze wel in de kerk-hier getrouwd zijn. waai Ajxtorxia en de drie anderen gedoopt De hausse te New-York tot staan gekomen. Symptomen van ma laise. Hoogere geldkoersen te New-York. De Duitsche herstel leening op komst. Te Amster dam verminderde bedrijvigheid in Margarine-Unie. Op de meeste afdeclingen iets flauwere stem ming bij verminderden handel. Men krijgt wel den indruk dat de hausse- groep aan de New-Yorksche beurs, die gedurende eenige weken een opgaande koersbeweging ensceneerde, voor'oopig .weer „au bout dc son latin" is. Pogingen om de koersen verder te doen stijgen, mislukten -deze week. Wel blijven de omzetten hoog en loopt het publiek nog mee, maar a'.s er niet apoedig nieuwe hausse-perspectieven worden geopend, schijnt een reactie staande. Wij wezen er de vorige week op, dat men te hard van stal draafde. Dat er geen reden is om het optimisme den vrijen teugel te laten. En de waai'schuwingen tegen de overdrijving nemen ook in Amerik% toe. Bij al de tegenstrijdige berichten, welke er over den economischen toestand in de Unie worden ontvangen, is toch wel dui delijk dat het eerste kwartaal van 1930 een belangrijke achteruitgang heeft doen zien, wanneer men de cijfers met die van het eerste trimester 1929 vergelijkt. Zoo is bijv. de export van automobielen in Janu ari met 35 pet. en in Februari met 47 pet. gedaald. In twee maanden is de export vair auto's met 45 mlUioeü verminderd. De staalindustrie employeex't ca. 20 pet. minder van haar capaciteit dan verleden jaar, de spoorwegen hebben in 1930 dus ver ca. 25 pet. minder ontvangen. De on uitgevoerde orders der Steeltrust op einde Maart zijn weer iets lager. De president der Eric Railroad, welke spoorweg in 1929 voldoende verdiende om de dividendbetaling te kunnen hervatten, acht den toestand thans van dien aard, dat niet voorspeld kan worden wanneer een eerste dividend zal wor den gedeclax-eerd. Er hangt, dus over heel het Amerikaansche bed rijfsleven nog een sfeer van onzekei-heid, waarvoor ook in Wallstreet de oogen weer langzaam opengaan. Van be- teekenis zijn ook de belangrijk lagere export cijfers van de Unie voor Januari en Februari Alleen de hoogere graanprijzen vormen een lichtpunt, dat echter ook zoo weer kan ver dwijnen, omdat de statistische positie der ceraliën nog slecht blijft. Men poogt thans de speculatie bezig; te houden met nieuwe fusieplannen voor staalfabrieken en koper- mpijen, waaruit echter ook. al weer blijkt dat de strijd om het bestaan moeilijker wordt. Erg gevoelig toonde de beurs er zich dan ook niet voor. Men zal wel niet ver mis zijn met de veronderstelling, dat de jongste aandeelenhausse aan de New-York sche beurs een reflexbeweging is op de groote belangstelling, welke üx het eex-ste kwartaal van 1930 voor obligaties aan den dag is gelegd en verband houdt met de lage koersen van het geld. In het eerste kwartaal van 1930 werd te New York voor een bedx-ag van 1700 millioen aan obligaties geëmit teerd, dat is ca. 600 millioen meer dap in de overeenkomstige periode van het vorige jaar; daarentegen ging de uitgifte van nieuwe aandeelen van ruim $1 milliard tot 240 millioen terug. Dit teekent de veran derde mentaliteit van het beurspubliek, waar op nu een natuurlijke reactie ontstond, ten gevolge waarvan de geldkoersen, die tot 2 pet. gedaald waren, de vorige en deze week weer tot 4 pet. zijn gestegen. De verslapte be drijvigheid te New-York bracht echter on middellijk weer een verlaging teweeg. Intussclien werd de weerslag dier hoogere geldkoersen te New-York, in Londen en Am sterdam onmiddellijk gevoeld. Het geld trok over den Oceaan en naar Berlijn, waar meii ook nog altijd 4 1/2 a 5 pet. kan bedingen. Men was er aan de Spree waarlijk mee ver legen, zoo graag wilden buitenlandsche ban kiers hun geld daar kwijt. Het is daarom w.el een uitgezochte tijd om langzamerhand met de Herstelleening van Duitschland voor den dag te komen. Men spreekt Van 'een spoedige uitgifte a 5 pet. rente en een koex-s zijn. Waarom wilde hij haar alleen maar op de hei ontmoeten en in het bosch, in plaats van in den tuin van haar vader, zooals het een behoorlijk meisje past? Neen, het was geen zuivere koffie en niemand heeft er ooit het rechte van begrepen. Maar één ding kunt u van mijaannemen, ik wil er een eed op doen, dat juffrouw Antonia zoo onschuldig was als een pasgeboren kind. Hij heeft haar natuurlijk het hoofd op hol gebracht en zij aanbad den grond waarop hij liep en wat hij zei geloofde zij onvoorwaardelijk. Dat is wat ik er van denk, ziet u?'.' „En is juffrouw Antonia nooit weer geko men?" „Neen, ze is nooit meer teruggekomen. Me neer Merring, hij was zoo hard als steen en hij zei, dat ze er uit was en er uit bleef en zoo is het ook gegaan. En kort daarop zijn twee dochters van hem gestorven. Ook zijn vrouw stierf en toen scheen het hem ook te veel te rijn geworden, want hij heeft haar niet lang overleefd en de" eenig overgeble ven dochter ging- weg en het huls werd ver kocht en niemand van ons heeft ooit meer wat van de Merrings gehoord, behalve dan de dominee. Een jaar of tien daarna hoorde die dat juffrouw Marion, dat is die eenig overge bleven dochter waar ik van sprak, getrouwd was, maar we hebben haar hier nooit meer teruggezien." „De pastorie is zeker het huis tegenover de kerk?" vroeg Harding terwijl hij naar een wit-gepleisterd gebouw tusschen de boomen wees. Ja, dat is de pastorie en de dominee zal u precies hetzelfde vertellen als wat ik u ver teld heb. Ik geloof niet dat hij meer weet dan ik." Harding bleef nog even met de oude man napraten, stopte hem een geldstuk in -de hand en ging toon naar het witte huis, dat van 94 pet. wat wel wat aan den hoogen. kant schijnt te zijn. Nederland zal met 30 millioen worden blij gemaakt, waarin dan ook de Duitsche inschrijvingen zullen begre pen zijn. Hoe het ook zij, op de beleggings- markt komt er straks weer werk aan den winkel. Of voor dien tljcl het disconto te Lon den nog zal worden verlaagd, hangt grooten- deels af van de speculatieve beweging in New-York. Loopt die weer af, dan is de kans op een lagere bankrente te Londep groot, hetgeen aan het welslagen der-Henstellee- ning uiteraard bevorderlijk zou zijn. Ook op de Amsterdamsche Beurs is de exy tase, welke zich de vorige week van velexx meester maakte, weer wat geweken. Aandee len Margarine-Unie hebbeix in het begin der week nog een vast verloop gehad, maar lie pen later iets terug. Het is wel zeker, dat de manipulanten, die verleden jaar den koei'S tot 680 pet. hebben opgedreven, weer bez g zijn. Geruchten over aansluiting bij eenige andere groote levensmiddelentrusts doen de rond. En de aankoopen aan onze beurs wor den voor een deel van Londen uit uitgevoerd. Opmerkelijk is dat de jongste hausse in Mar- garine-Unie's samenvalt met een scherpe prijsdaling van zuivelpx'oducten, welke trots alle aantrekkelijkheden van het Zeeuwsehe Meisje, toch het verbruik van margarine bezwaai'lijk kan bevorderen. Voorts blijven de onafhankelijke Duitsche margarinefa.brieken trachten door aaneensluiting het monopolie der Unie te breken. Een en ander deed de stemming voor Unie's te Amsterdam in het midden der wee:k omslaan. Op heel de afdee- ling der Industrieeleh was trouwerxs de koop lust deze week aanmerkelijk kleiner. Aaix- deelen Philips hielden zich nog het bes', met het oog op een te wachten aandeelenemis- sie, maar ook aandeelen AKU, die tot 138 pet. opkwamen zakten later weer iets in. De onzekei-heid omtrent het dividend en de'uit komsten van 1929 zullen nu spoedig,zijn opge heven. De dividend-aankondiging is binnen, enkele dagen te wachten. Aaxxdeelen Klichen- meister profiteerden van een overeenkomst met de Fransche Gaumont-fabrieken, waar door opnieuw èen mededinger in een vriend is veranderd. Op de andere afdeelingen was de handel van geringen omvang. Aanvankelijk bleef de vraag voor aandeelen Koninklijke bestaan, in verband met de gunstige berichten uit de Unie over de productiebeperking en de prachtige cijfers over 1929, door vex"schillende Amerikaansche olie-mpijen gepubliceerd. Ook .blijft de koers van 500 pet., genoemd in heb prospectus der .obligatie-uitgifte, als een magneet trekken. De ondarshandsche afdoe ningen voor Sumati-a-'abak en ook de op brengst der veilingen vallen niet tegen, zóo- dat voor Tabaksaandeelen een gunstige stem ming de overhand heeft, vooral daar ook over den te velde staanden oogst goede berichten inkomen. Men vraagt zich alleen af, wat we het volgend jaar voor 8 en 10 ct. zullen moe ten rooken. Want goedt^tabak is er dit jaar wel zeer schaarsch. Een omstandigheid, waar mee men zich in tabakskringen voor het nieuwe jaar al weer troost; bij een goeden oogst, zoo zegt men, zullen we dan weer top- prijzen zien. De rooker zoix hieruit de con clusie kunnen trekken dat we eerst slechte en daarna dure sigaren krijgen. De productiebeperking in de rubberwereld, en in de theecultuur vordert blijkbaar nog niet snel. De pxijzen der producten trekken nog weinig aan en daarop is het wachten. Doordien de Visp op Java uit oogst 1929 weer tegen lageren prijs verkocht (f 9.50 per quint), waren Suikeraandeelen weer gedrukt. Aandeelen H. V. A. konden hun verhoogden, koers niet behouden. Beleggingswaarden ondervonden de vorige week dén invloed der iets aantrekkende geld koersen, maar liepen deze week niet verder in koers terug. Geld op prolongatie 3 pet. LETTINGA. INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN a 60 Cts. per regeL STOFZUIGERHUIS MAERTENS BARTELJORISSTR AAT 16 7ELEF. No- 10756 5 Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175. hem als de pastorie was aangeduid. Dominee Tompson, de grijze dorps-predi kant ontving hem heel yriendelijk, maar het bleek Dr. Harding al spoedig, dat het onder houd hem niet veel vei"der bracht dan net verhaal van den ouden Jonadab gedaan had. De koster-doodgraver had volkomen gelijk gehad, toen hij zei, dat de dominee van de Mèrring's en hun lotgevallen niet meer wist dan hij-zelf. „Ik wilde dat ik u helpen kon", verklaarde dominee Thompson, toen de beide heeren in de gezellige studeerkamer waarvan de wan den met boekenkasten waren bedekt, geze ten waren en Harding hot doel van zijn komst had uiteengezet, „maar het is een feit, dat niemand ook Morring zelf niet, precies op de hoogte was van die geschiedenis met An tonia. Merx-ing kwam, nadat hij haar brief ontvangen had bij mij cn vertelde dat ze er van door was gegaan met een zekeren Do naldson en met dezen was getrouwd. Haar vader was woedend; hij wist nauwelijks meer wat hij deed of zei en het kostte mij de grootste ixrspanrüng om hem een beetje tot bedaren te brengen. En wat ik ook in het midden bracht, niets kon hem bewegen om haar te vergeven of om haar weer in zijn huis toe te laten. Noch haar moeder, noch ik, noch.anderen die het probeerden, slaagden er in om hem een weinig zachter te stem men." „En die man. die Donaldson? Wist niemand iers meer van hem? Wie hij was, waar hij vandaan kwam. waar hij thuishoorde? Deed meneer Merring geen pogingxi om gewaar te worden of zijn dochter inderdaad wettig ge trouwd was, of om iets naders te vernemen omtrent don man ,met' wien ze was meege gaan?" Er klonk verontwaardiging in Har ding's 'stem toen hij dit vi-oeg. .(Wordt vervolgd^ INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN 60 Cts. per re^el.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 6