BUITENLAND GEEN VERANDERING IN DEN TOESTAND. Hoe ziet de Engelsche regeering het Britsche vraagstuk LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL. IN- EN UITVALLEN. MUZIEK Stofzuigerhuis MAERTENS AGENDA HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 25 APRIL TWEEDE BLAD 1930 Gandhi protesteert maar wordt niet gearresteerd. Het werk der Intern. Herstelbank. De uitgifte der aandeelen. HET BELANGRIJKSTE NIEUWS. Patel, voorzitter van de Britsch-Indische Wetgevende Vergadering, heeft zijn ontslag ingediend. Men meent te weten, dat de reden hiervan is oneenigheid met de regee ring over de behandeling der politieke ge vangenen. Naar voorts verluidt denkt Gandhi een nieuw plan uit voor zijn campagne voor burgerlijke ongehoorzaamheid, dat binnen kort zal worden bekend gemaakt. In „Young India" publiceert de leider een artikel van Gandhi, waarin deze de regee ring nogmaals verantwoordelijk stelt voor de onlusten in Calcutta, Karatsji en Ohitta- gong. Tot nader order is allen Europeanen de toegang tot de stad Pesjawar ontzegd, daar weer onlusten gevreesd worden. Het aantal der bij de tuchtiging van Chittagong ge- doode kinderen bedraagt tot dusverre 14. Volgens berichten uit Bombay kwam het tusschen arbeiders van de goudmijn van Yorgaun en inboorlingentroepen tot een ern stige botsing, waarbij 20 stakers het leven lieten. De bedrijven in het mijngebied blij ven gesloten. Nader nieuws uit Britsch-Indië bereikte ons niet. De Engelsche regeering laat Gandhi vrij rondïoopen en de veronderstelling dat deze politiek van Engelsch standpunt gezien, de eenige juiste is, is gewettigd. Intusschen dient men zich dan tevens af te vragen welk gevaar de Engelsche regeering het meest ducht: de Britsch-Indische actie opgezweept door de gevangenneming van den door velen verafgoden leider, of de Britsch-Indische actie, dag in dag uit een stimulans vindende, in het voorbeeld van Gandhi. Slechts de toekomst zal kunnen uitmaken of de houding van de Engelsche regeering uit strategisch oogpunt, juist was, en of Gandhi's invloed groot genoeg zal zijn om de actie tot een voor Britsdh-Indië gunstig einde te voeren. L. A. De uitgifte van aandeelen door de Internationale Bank. BAZEL, 24 Aug. (VXO De leden van den Raad van Beheer van de Bank voor In ternationale Betalingen hebben gisteravond en in den loop van hedenmorgen Bazel weer verlaten. Omtrent de uitgifte van aandeelen wordt nader gemeld, dat het onderbrengen van 200.000 aandeelen met een nominale waarde van 2500 francs per stuk in drieën zal ge schieden. De 112.000 stuks, die ter beschik king staan van de zeven hoofd-emissieban- ken zullen, zooals gemeld werd, acht dagen na de ratificatie van het Youngplan worden uitgegeven. Verder zullen 12.000 stuks verdeeld worden onder de circulatiebanken van Zwitserland, Nederland en Zweden, terwijl .de overige 76.000 stuks gegund zullen worden aan de circulatiebanken, die daarom verzoeken. Deze verzoeken zullen onderzocht worden door den president der Internationale Bank, Mac Garrah 't Proces-Matsjek met een opgewonden zitting begonnen. Omtrent den eersten zittingsdag in het proces-Matsjek vernemen wij het volgende: Volgens de dagvaarding heeft dr. Masjek door middel van een bijdrage van 15.000 di nar aan een Kroatische vereenïging te Agram, welke ten doel zou hebben aanslagen te plegen op vooraanstande Servische per sonen en openbare gebouwen, getracht den val van de huidige heerschappij in Kroatië te bevorderen. Voorts wordt hij o.a beschul digd van publicatie in zijn blad van een te gen de regeering gerichte Kerstboodschap. Bij de voorlezing van de namen der verde digers is het tot heftige discussies gekomen. Nadat, de voorzitter had verklaard, dat ver scheidene verdedigers niet bij het verhoor aanwezig waren geweest, wees de verdediger van Matsjek, de vroegere minister van bui- tenlandsche zaken Troembitsj er op, dat de behandeling moest worden verdaagd, totdat alle verdedigers aanwezig zijn. Dr. Hatsjek stelde de vraag, waar zijn voor naamste verdediger dr. Drnjewitsj is. Op het antwoord van den president, dat deze even een afwezig is, ontstond groot tumult op de beklaagdenbank en op die der verdediging De president spoorde de beklaagden en verdedigers tot kalmte aan. z Dr. Trumbitsch zette vervolgens in een rede, die meer dan een uur duurde, de wijze van procesvoering uiteen waarop hij felle critiek oefende. Na Dr. Trumbitsch werd nog het woord ge voerd door een anderen rechtsgeleerde, die alle voorstellen van dr. Trumbitsch onder steunde. Het Openbaar Ministerie maakte bezwaren tegen de voorstellen, ingediend door de ver dediging en verklaarde, dat de wettelijke be palingen nimmer overtreden zijn. Het betreft hier een spionnageprooes en het staat den minister van Justitie dus vrij op eigen ini tiatief bij decreet de algemeen geldende be palingen voor deze gelegenheid buiten wer king te stellen. De voorzitter verklaarde, daarop dat het Gerechtshof Maandag over de voorstellen sal beraadslagen, waarna Dinsdag de beslis sing zal worden medegedeeld. Hierna werd de zitting verdaagd. Het huwelijk van Edda M ussolini. Edda Mussolini en Graaf GaleazzoCiano. Als van een koningsdochter was het huwe lijk van Edda Mussolini, de dochter van den Italiaanschen dictator, met Graaf Galeazzo Ciano, den zoon van den Italiaanschen minis ter van Verkeerswezen. Reeds vroeg in den morgen waren de stra ten in de omgeving van de St. Josef's Kerk waar de plechtigheid zou plaats vinden, zwart van de menschen, doch de straat werd vrijgehouden door een pitto reske afzeiting van Romeinsche politie, in donkerblauw gekleede carabinieri, cavalerie, in blauwe uniformen met witte tres sen en roode wapperende pluimen en vooral door een groot- aantal in zwarte hem den gehulde leden der fascistische militie. Spe ciale maatregelen waren door de politie geno men, opdat geen enkel gevaar kon dreigen uit de huizen, die uitzicht gaven op de straten, waar de bruidsstoet moet doortrekken. De af zetting strekte zich uit van de Villa Torlonia naar de St. Josefs Kerk. Op wensch van de bruid bestond haar eere- wacht uit „Picoli Italiani", meisjes van 8 tot 14 jaar, die deel uitmaken van de jongeren» groepen van de „Balilla", de fascistische jeugd, organisaties. De meisjes marcheerden in mili taire formatie tot voor de Villa Torlonia, waar zij den fascistengroet brachten. Alvorens in het rijtuig te stappen, begroette Edda Mus» solini de kleinen, die onmiddellijk achter de fascistische militie die den stoet opende en voor het bruidsrijtuig haar plaats in den stoet innamen. De 19-jarige bruid was gekleed in een wit- satijnen japon, die tot haar schoenen reikte, afgezet met witte Burlano-kant. Toen zij in het rijtuig verscheen, met een groote bouquet witte rozen in de hand, ging een luid gejuich op. Voor het eerst sedert zijn optreden als dictator verscheen Mussolini bij een officieele plechtigheid in het publiek in gezelschap van zijn vrouw. Donna Rachele Mussolini. De Duoe vergezelde zijn dochter, terwijl Donna Mussolini volgde aan den arm van den vader van den bruidegom. Minister Graaf Ciano de Cortelazzo. De bruidegom volgde met zijn moeder. Voorts waren alle ministers aan wezig. De Minister van Bu'itenlandsche Zaken Grandi en Arnoldo Mussolini, de broe der van den Duce, Graaf de Vecchi, de Ita- liaansche ambassadeur bij het Vaticaan en Prins Torlonia traden ais getuigen voor het bruidspaar op. Toen de rijtuigen bij de St. Jozefs kerk arriveerden, stond daar een eerewacht opge steld van musketiers, die met hun getrokken sabels een poort vormden, waardoor de bruidsstoet de kerk betrad- Onder trompet, geschal trad het bruidspaar de kerk binnen. In de kerk bevonden zich zeer vele autori teiten, leden van het diplomatieke corps, ledeD van de hooge geestelijkheid en de upper ten van Rome. Na de kerkelijke inzegening, die geschiedde door den pastoor van de St. Josefs- kerk, volgden in de kerk de burgerlijke huwe- lij ksformaliteiten. Onder detonen van een symphonie, ge speeld door een in de kerk opgesteld orkest, verliet het bruidspaar de kerk en keerde terug naar de Villa Torlonia. Na daar teruggekeerd te zijn begaf het bruidspaar zich bijna zonder gevolg naar den St. Pieter om daar te bidden. Behalve van den Paus, waren gelukwen- schen ingekomen van Koning Victor Emanuel van den koning van Albanië en van vele andere vorstelijke personen. Ter gelegenheid van het huwelijk van zijn dochter heeft Mussolini een gift geschonken van 25.000 Lire voor een vacantiekolonie voor behoeftige kinderen in de bergen aan de zee. kust. Voorts heeft Mussolini 500 Lire beschik, baar gesteld voor elk kind, dat vandaag ge boren wordt bij een arme familie te Rome. Lugano, Forli, Predappio, Meldola, Forlim» popoli en Faensa. de plaatsen waar Mussolini zich dikwijls ophoudt of vroeger vaak ver blijf heeft gehouden. Bezoek van Z. K. H. Prins Hen drik aan de Jaarbeurs te Milaan MILAAN. 24 April. >V.D.) Dinsdag U. vertrok Prins Hendrik, vergezeld door Jhr. van Loon, reeds vroeg uit Lugano om een bezoek te brengen aan Milaan. Per auto Lugano afgehaald door onzen consul-general De Visser werd in de och tenduren gereden door de nieuwste stads gedeelten van de stad waar o.a. het nieuwe Universiteitsgebouw bezichtigd werd. De consul-generaal bood daarop een lunch aan. Als gasten zaten onder anderen aan: Ar- mendo Mussolini, broeder van den minister president; en de burgemeester van Milaan Hertog Visconti di Modrone. Na de lunch werd allereerst een bezoek gebracht aan het Nederlandsche Paviljoen op de Jaarbeurs waar Z.K.H. in de laatste 5 jaar thans voor de 4e maal zijn belang stelling toonde voor de Nederlandsche pro ducten, JAVAANSCHE DANSKUNST. VOOR „GELOOF EN WETENSCHAP". En wederom is deze avond van Javaan- sche kunst een dierbare herinnering ge worden, als zoo velen voor dezen: wederom heeft Raden Mas Jodjana ons het hoogste genot geschonken; zijn kunst blijft tot het allermooiste behooren, van wat de dans kunst ons schenken kan. Reeds verscheidene malen hebben wij het werk van dezen Ja- vaanschen meester door middel van prijzende recensies, recht doen wedervaren. Wij kun nen dus kort zijn. dit keer, temeer daar eeni ge der nummers reprises waren van door ons reeds besproken dansen. Iets nieuws voor ons was de medewerking van den 28-jarigen Balinees Roemahlaise- lan, een leerling van Jodjana, die door intie me familierelaties met één dei- vooriiaamste leden van het Balineesche ballet, wel thuis was in de Indische danskunst, doch deze toch nimmer voor zijn ontmoeting met Jodjana had beoefend. Het was verrassend te zien tot welk een danser van buitengewoon groote beteekenis. deze talentvolle leerling zich heeft ontwik keld. Bij den eersten oogopslag kon men con- stateeren, dat hier die innerlijke verfijning, die groote aristocratie des geestes aanwezig was, die de sfeer bepaalt van de Indische danskunst. Roemahlaiselan heeft bovendien een prachtig, getramd lichaam, dat zich door het kunstenaarsgemoed klaarblijkelijk feilloos laat bespelen. Jodjana's „groteske" verdient een aparte bespreking. Deze maskerdans onderscheidde zich op typische wijze van soortgelijke Euro- peesche verrichtingen, die in den regel, tot een goedkoop lachsuccesje aanleiding geven. Déze groteske bleef o zeldzaamheid tot in details voornaam, stijlvol, ja inge togen. zonder echter ook maar één maal den indruk te vestigen, dat hier géén groteske gedanst werd. Zoo ooit, dan werd hier ten duidelijkste een demonstratie gegeven van wat goede, en edele smaak is. Jodjana's echtgenoote en medewerkster, Raden Ayou Jodjana gaf zeer terecht telkenmale korte inleidingen, die nog eens scherp in het licht stelden, dat ieder dezer dansen hoewel zij stuk voor stuk een symbolische beteekenis hebben, toch ont leend zijn, aan het gewone, dagelijksche le ven van den inlander. Ook dit keer kwam voor ons het hoogte punt bij „Gebed" met de prachtige wee klagende begeleiding van de menschelijke stem (Raden Ayou Jodjana). De mimiek van den danser, zijn bijna me diamieke vervoering, maken deze schepping tot een waarachtig gebed. Hoe leeg en ijdel klonk na de plechtige stilte het handgeklap! De overige nummers werden begeleid door Gamelan-muziek. De eenige juiste begelei ding „Geloof en Wetenschap" heeft er goed aan gedaan met een dergelijken avond het seizoen te besluiten. L. A. VARIA - UMUIDEN. ,Er staat geschreven"is minder een drama van den oorlog dan het drama van den oorlogsinvalide! Wanneer men pas een stuk als „De Groote Reis" heeft gezien, treft het wel heel sterk, dat Jaap van der Poll niet boven het „geval" uitgaa.t De eerste twee bedrijven zijn weinig overtuigend; het blijft aldoor tooneel. De atmosfeer van den oorlog voelden we feitelijk geen oogenblik! Bij Varia nog minder dan bij Het Schouw- tooneel! Pas in het derde bedrijf begint en eindigt ook tegelijk het drama. Het leed van den lichamelijk zwaar verminkten Thomas Henderson, die de liefde van zijn vrouw moet verliezen doordat zij een niet te onderdrukken afschuw voor zijn wonden voelt, is allerminst denkbeeldig en in dit con flict tusschen man en vrouw ligt wel degelijk een dramatisch element! Dit bedrijf is dan ook verreweg het sterkste in het drama van Van der Poll en het pleit voor den schrijver, dat hij de dramatische effecten niet heeft aangedikt doch zoo sober mogelijk heeft ge houden. In IV verzwakt het stuk sterk en het slot doet erg tendentieus aan. Maar om het derde bedrijf heeft „Er staat geschre venwaarde en die derde acte kwam in de voorstelling, welke Varia gisteren van dit stuk heeft gegeven, ook goed tot haar recht, dank zij vooral het dramatische spel van den hoer Boeree in de rol van Thomas! Hij gaf het leed van den invalide met innerlijke kracht en boeide al door, zeker ook niet in geringe mate door de uitstekende wijze, waarop hij zijn tekst zei. Bijzonder goed bijvoorbeeld het fragment, waarin hij ver telt van de twee dames, die hun afschuw voor hem in het café niet konden verber gen! En in dit bedrijf kreeg hij ook goed tegen spel van Florence mevrouw Boeree-Kar- reman en mevrouw Henderson mevrouw List-Daalder. De twee dames wisten in de uiting van hun verdriet maat te houden en zorgden er dus voor, dat Thomas hoofdper soon bleef en een fond kreeg voor zijn spel! Het derde bedrijf 'was veel beter dan I en n. wat ik voor een groot deel ook aan het stuk wijt! Men zette dadelijk te dramatisch In en verkreeg daardoor in I niet voldoende nuance en geen climax, Florence speelde al door te veel in den zelfden rouw toon en zou veel meer effect hebben bereikt, als er een stijging in haar spel bij het pogen om Thomas terug te houden ware geweest! En zij weigerd voortaan den den kapper zulk een leelijke pruik, die haar in het geheel niet flat toert! In het spel van James en Thomas Jack Roza en L. W. Boeree was te wei nig tegenstelling! Ik voel James meer als een man van berekening en niet als zoo'n opge wonden standje, als wij gisteren zagen. Ivy O' Brien mevrouw ListMoolenaars was wel wat erg gemaniëreerd in haar spre ken en kwam eerst in n bij haar bekente nis tegen Florence wat los! De medewer king van mevrouw ListDaalder beteeken- de voor Varia winst. Mevrouw List toonde dadelijk door de rust in haar spel en den in- nigen toon van haar stem. welk een goede kracht zijn voor dramatische partijen is. Holtslag vulde als gewoonlijk het tooneel, al had ik hem in het eerste bedrijf wel wat geestdriftiger en pathetischer gewenscht! Dat is toch duidelijk de bedoeling van den schrijver, om de tegenstelling met zijn ver driet in IV des te sterker te maken. Van den Borg was levendig en druk genoeg als Fred dy en Adr. de Bock viel lang niet tegen in de moeilijke rol van den voor den dood be- vreesden John. Zoo was het spel van de meesten lang niet slecht en toch. kregen wij geen moment der; TANTE BETJE. De administratie van dit blad heeft een brief geschreven aan een groote flnna In Nederland om haar attent te maken op de goede gelegenheid om in Haarlem's Dagblad te adverteeren en ontving in antwoord daar op het volgende briefje: „Mijne Heeren, ..Naar aanleiding van Uw schrijven van „19 dezer diene, dat wij ons voor de plaat sing van bedoelde annonce ten opzichte „van het aantal bladen hebben moeten „beperken en zijn wij aan ons budget ge- „bonden. Een en ander is reeds per con tract vastgesteld en kunnen wij derhalve „geen aanleiding vinden van Uwe aan bieding gebruik te maken. Hoogachtend, (volgt de naam van de firma.) Haarlem's Dagblad krijgt dus dezen keer de advertentie niet en dat ls natuurlijk jam mer; misschien lukt het beter een volgenden keer, maar daarom drukken wij hier dat briefje niet af, dat doen wij alleen om er de aandacht op te vestigen, hoe heerlijk de stijl van tante Betje hier weer wordt toege past. „En zijn wij aan ons budget gebon den" „en kunnen wij derhalve geen aanlei ding vinden". De stijl van tante Betje is net een goederentrein, je kunt er net zoovee! wagens aanhaken als je wilt. De steller had er bij kunnen zetten ,.en zullen wij Uw blad in gedachten houden", „en kennen wij Uw geacht blad zeer goed", „e n waardeeren wij Uw geëerd orgaan bijzonder" enz. enz. Als je eenmaal dit schoone voegwoordje „en" maar te pakken hebt, dan volgt de rest vanzelf. Het is geen kleine firma, die ons dit ant woord zendt en is het dus te verwonderlijker, dat haar correspondent niet beter Hollandsch schrijft en geven wij den moed niet op, dat het nog wel eens beter zal worden en zullen wij er af en toe nog eens op blijven hame ren. dat men elkaar dit foutieve stijltje niet naschrijft en hopen wij van harte beter schap voor de scribenten en gaan wij over tot onze dagelijksche bezigheden. Deze stijlvorm is overgewaaid uit Du its ril land, dat ons zooveel onnoodige Germanismen thuis stuurt, maar het mooiste van alles is. dat Duitsche taal- en stijlkenners het stijltje daar evengoed fout vinden als wij hier. indruk, dat we getuige waren van de span ning, den strijd en het leed van een Engel sche familie op dien historischen oorlogsdag in Augustus! De lucht was allerminst met eiectriciteit geladen, het bleef „tooneel". Maar in het derde bedrijf kreeg de voor steling waarde en hierin hebben de leden van Varia heel wat bereikt! En dat is geen geringe lof! Het publiek leek ons tijdens het spel nu en dan wat onrustig, maar het zeer enthousias te applaus na elk bedrijf bewees toch, dat het stuk pakte en het spel zeer werd ge waardeerd, zoodat Varia niet te klagen had over het succes. J. B. SCHUIL CHR. MUZIEKKORPS „ARTI ET RELIGION!". Wanneer straks op het muziekconcours te Wormerveer, dat op Hemelsvaartdag de juniores tegen elkaar in 't krijt ziet treden, het korps ,Arti eft religioni" even gelukkig blaast als op deze uitvoering, dan durven wij het een mooie overwinning voorspellen. Op het programma kwam o.m. voor het ver plicht werk, benevens het stuk naar keuze. Neemt men voorts in aanmerking, dat de huidige dirigent de heer J. A. Dekker zich nog niet langer dan een goede maand be» lastte met de leiding, en dat hem nog een vijftal weken rest om het samenspel zoo mogelijk nog meer te volmaken, dan staat het jonge korps er heel mooi voor. Want in *t vrije werk (het heet „La palme d'or") wer» den niet alleen de partijen in goede be heersen ing voorgedragen, maar was er ook een klankgehalte, dat bepaald prettig aan» deed. Het verplicht nummer draagt tot neven- titel „Gavotte". De componist Challlet mag echter weten, dat het gavotte «karakter geheel en al ontbreekt; het is het simpele rythme van de doodgewone polka en met den besten wil van de wereld is er ook niet anders van te maken. Het ligt alzoo niet aan den heer Dekker, dien we om inzage der partituur vroegen, dat het notenbeeld instee van de waardige gavotte niet anders vermag terug te geven dan het vulgaire dansje dat in de wandeling „boereplof" heet. Naar het rythme is het geen gavotte. Maar naar den vorm evenmin. Want het heeft den rondo- vorm, en door de armoe der gedachten wordt dat vele malen herhalen van de bekentenis dat de componist „niets te zeggen heeft", vrij vervelend. Het stuk werd echter met zeer goedé klankbeheersching voorgedragen en evenals het vrije werk notengetrouw. Vraagt men meer op een wedstrijd? Misschien kan de heer Dekker goed doen met het ostinate rythme iets af te vlakken, al zal 't hem na tuurlijk niet gelukken, van een uiltje een valkje te maken. Wat de andere nummers van het program ma aan gaat, we hebben met het meeste genoegen geluisterd naar het stuk, dat door zijn titel volle reden gaf te veronderstellen dat de trombonist, die zeer gevoelig (en op» merkelijk knap) zijn solo voordroeg, zich den zin van die betiteling volledig bewust was. De naam dan van deze compositie was „La pelouse des fées". Dat de componist, die ook in tonen het lieflijke beeld dichtte van 't genoemde „La palme d'or", een naam heeft die voor menig Hollander de herinnering wakker roept aan minder lieflijke oorden, doet eigenlijk niet ter zake. De man heet Ba jus. Maar hij zal Franschman zijn. Ik veronderstel dit maar zoo niet zonder grond. Want ook de bekende marsch „Wien bleibt Wien" heette op dit programma ..Vienne reste Vienne". Een omzetting, die het voorstellingsvermo gen slechts kon opfrisschen. Heet Nederland ook niet Pays Bas? Maar om bij 't zuiver muzikale te blijven: het korps „Arti et religioni" is recht goed ingespeeld- Dat bewees het ten overvloede door de beschaafde voordracht der beide koralen, die aanvang en slot van het pro gramma vormden. Wij mogen het jonge korps toewenschen, dat het nog lang het jeugdig enthousiasme mag bewaren, waarmee het ons dit eerste concert kwam aanbieden. In middels brak het alreeds -met de ge-1 INGEZONDEN MEDEDF.ELINGEN a 60 Cts- per regel. Barteljorisstr. 16 - Tel. No. 10756 VAMPYR STOFZUIGERS f 98.- woon te van de meeste muziekkorpsen, den avond verder te vuleln met plasser ij, die ons onder de benaming ..humor'' wordt voorge zet. Het noodigde veeleer een mooi zang- kwartet uit, voor passende afwisseling te zorgen. .Euterpe" had het voorrecht, door de voordracht van eenige mooi gezongen stukken aanspraak te kunnen maken op dank-» baarheid en waardeering van zijn auditorium en door een toegift te toonen. dat zelfs de hooge zaaltemperatuur geen beletsel moet zijn. voor die dankbaarheid wederzijds erken telijk te zijn. G. J. KALT. DE 9de SYMPHONIE. DOOR HAARLEM'S GEMENGD KOOR. Men schrijft ons: Zooals reeds bekend is gemaakt, zal Haar lem's Gemengd Koor, directeur Jan Booda, 6 Mei a.s. behalve de Mis in C, de 9e Sym phonie met slotkoor van L. van Beethoven uitvoeren. Het is te hopen, dat dit werk op het repertoire van H. G. K. ral blijven, zoo dat evenals in de groote steden, als Amster dam en Den Haag, waar ieder jaar de ..ne gende" uitgevoerd wordt, ook dit in Haarlem zal kunnen plaats vinden. De allereerste uitvoering van dit werk werd 7 Mei 1824 te Weenen aangekondigd als „Grosse Sinfonie, mit im Finale eintre- tende Solo und Chorstimmen, auf Schiller's Lied „An die Freude". Van het oogenblik, waarop die aankondi ging verscheen, is de vraag, waarom Beet hoven in zijn 9de Symphonie ook het vocale element heeft toegepast, telkens en telkens weer gesteld, en nu meer dan 100 Jaren na dien. is er nog altijd geen absoluut bevredi gend antwoord gegeven. Richard Wagner een groot Beethoven-kenner heeft er de volgende verklaring voor gegeven: .Beethoven gevoelde zelf, dAt hij In de instrumentale muziek het uiterste hoogte punt bereikt had. Verder stijgen was onmo gelijk. dus het inslaan van een andere rich ting was geboden. Die richting kon geen andere zijn dan die van het woord. „Toon-drama". Het woord, gezongen door1 de menschelijke stem, moest dus dat uit drukken. waartoe de zuivere instrumentale muziek niet bij machte was". Met deze stelling kan zeer goed een tweede in verband gebracht worden: Beethoven heeft in vele zijner Instrumentale werken duidelijk gewezen op den strijd met het noodlot, eindigend met de volledige zege praal van den geest, den humor en den ar beid: wanneer hij nu in Schiller's „Ode an die Freude" stof vond tot het schilderen van een dergelijke overwinning dan is niets na tuurlijker, dan dat zijn rijke fantasie een toonstuk schiep, dat ran strijden sprak, en dat eindigde met dat gedicht als kronend slot. (Reeds in een deel van de vorige oplage opgenomen.) VOORDRACHTAVOND J. B. SCHUIL. Wat buitengewoon jammer dat dc enkele lach, die thans nu en dan door de zaal klonk toen de heer J. B. Schuil Woensdagavond in den Schouwburg aan den Jansweg voorlas uit zijn nieuwe boek„Hoe de Katjangs op de kostschool van Buikle kwamen", zich niet kon paren aan één algemeenen juichenden schaterlach uit honderden kelen! Wat jam mer dat de hééle schouwburg niet vol zat met jongens, (en waarom ook niet mét meisjes?) oude vrienden en vriendinnen van de Katjangs, nietwaar, om te hooren over Tom en Thijs, die ook in dit nieuwe hoek weer zooveel lief en leed beleven Vóór hij zijn voordracht begon, zinspeelde de heer Schuil, in verband met een jeugd herinnering, op de „kleine visite", die hij vóór zich zag en hij sprak den wensch uit, dat deze kleine visite zich even goed zou amuseeren als de groote, die hij natuurlijk liever in den schouwburg had gezien. Deze wensch ls ln vervulling gegaan, niet het minst door de prettige, levendige. „Jonge" wijze waarop de voordrager las. Eigenlijk was dit geen „lezen" meer, het was bijna „spelen", het was de jeugdige hoorders doen beleven, wat Tom en Thijs ondervonden. Den geheelen avond was het niet in het minst aan den voordrager te merken, dat hij voor zoo'n kleine schare stond, in plaats van voor een geheel gevulden schouwburg. Hij las met opgewektheid en veel beeldend vermo gen c* het was te zien, dat hij ook met plezier las, dat hij evenveel schik had in alles wat zijn geesteskinderen en hun trouwe vrienden betrof als het Jeugdige gehoor dat met zooveel aandacht en zooveel genoegen naar hem zat te luisteren." „Iedere zin is lente", hoorden wij een Jongen in de pauze zeggen. „En wat is het een opgewekte, vroolijke man!" Na dit zoo juiste en zoo spontaan ten beste gegeven oordeel van een jeugdig cri ticus, kunnen wij verder gevoegelijk zwijgen! VRIJDAG 25 APRIL. Palace: .Bollywood op stelten". Tooneel: Tholen en Van Lier 2.30 en 8.15 uur. Luxor-Theater: „Krijgsraad" en ..De For tuinjager". Tooneel: The Venec's Brothers. 2.30 en 8.15 uur. Rembrandt-Tneater: „De Witte Duivel", met medewerking van het Don Kozakken- koor. 2.30, 7 en 9.15 uur. Standaard-Th eater: „Het spookt in de Mijnen" en „Kit Carson" Tooneel: The Sisters Washington, 8.15 uur. Haarlemsche Kegelbond. Bazar ten bate van het Pieterhuis; des avonds Concert- Orkest. Restaurant BrinkmannN.V. Hypothecaire beleggingsbank, aandeelhoudersvergadering, 3 uur n.m. ZATERDAG 26 APRIL. Gem. Concertzaal. Jubileumconcert door .Zang en Vriendschap" en de „Maastreechtcr Staar", 8 uur. Stadsschouwburg: „Flierefluiters Opont houd',, 8 uur. Schouwburg Jansweg: Revue „Doe je ook mee?" door de Ontspanningsver. ..Ons Ge noegen". 7.30 uur. N.V. Heemsteedsche Radiocentrale-aan - deelhoudersverg., Hotel van Ree, Camplaan 18. 3 uur n.m. Bioscoopvoorstellingen *5 middags en des avonds.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 5