V&iAad&ó dfau&Sefó
STADSNIEUWS
DE WES TOT HET HART
LANGS DE STRAAT.
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 30 APRIL 1930
HET VU1LSTORTEN IN DE
BRAASSEMERMEER.
BOOTTOCHT NAAR DE BEDREIGDE
PLAATSEN.
Op een andere plaats in dit nummer
staat vermeld, dat Woensdagmiddag in den
gemeenteraad van Rijnsaterwoude aan de
orde zal komen een voorstel van B. en W.
om een verordening aan te nemen tot het
l>ehoud van het natuurschoon en bevorde»
ring van de watersport in die gemeente.
Deze verordening is ontworpen om te ver»
hinderen, dat zelfs indien Gedeputeerde
Staten in de Hlnderwetkwestie een voor
Haarlem gunstige beslissing nemen het vuil
van deze gemeente in het Braassemermeer
gestort wordt. Bij de verordening zal het ver
boden zijn vuil en bagger ln het meer te
•tor ten.
Waarschijnlijk zal er voor de verordening,
die voorgesteld wordt door het geheele college
van B. en W. wel een meerderheid ln den
Raad worden gevonden, hoewel „de neuzen"
.nog niet geteld zijn.
Het ligt in het voornemen van de burge
meesters van Rijnsaterwoude en Woubrugge
om 6 Mol een boottocht te organiseeren naai
de bedreigde plaatsen, waarop uitgenoodigd
•/uilen worden de vertegenwoordigers van de
betreffende organisaties en vooraanstaande
strijders voor natuurschoon in Nederland.
WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN.
Door de vereeniging ..Weldadigheid naar
yermogen" werd ln Maart 1930 uitgegeven:
Aan brood en brandstoffen f 52.64: aan
geld (afdeelingen) f 531.65, aan nieuwe ar
men f 163.75, aan losse giften f 44, aan
schoolgeld f 50 95. Totaal f 842.99.
DE MUTATIES BI.T DE ARBEIDS
INSPECTIE.
De Staatscourant meldt, dat met ingang
van 1 Mei 1930 de Inspecteur van den Arbeid
J. G. Kraft behalve in het 7e district der
Arbeidsinspectie, waar hij werkzaam is,
weder werkzaam is gesteld ln hot Ie district
der arbeidsinspectie.
FAILLISSEMENTEN.
Door de arrondissement* rechtbank te
Haarlem zijn de volgende faillissementen uit
gesproken op 29 April 1930.
J. Groenland, tuinder te Heemskerk, Rijks
straatweg; curator Mr. Julius Hoog te Haar
lem.
Vernietigd werd het faillissement van:
Th. J. van Kuyk, houder van een Electro
Technisch Bureau wonende te I-Iillegom; cu
rator Mr. F. J. Gerritsen alhier.
Opgeheven werden de faillissementen van:
1. P. D. Margadant, wonende te Haarlem,
curator Mr. W. G. J. Veenhoven alhier.
2. G. den Dekker, wonende te Abbenes,
Haarlemmermeer, curator Mr. A. Bruch al
hier.
3. J. Kulk, wonende te Haarlemmermeer;
curator Jhr. Mr. L. U. Rengers Hora Siccama
alhier.
4. W. C. van Pelt, wonende te Beverwijk;
curator Mr. W. G. J. Veenhoven, alhier.
5. N. Ouwens, wonende te Haarlem; cura
tor Mr. J. C. Y. Nicuwcnhuys alhier.
6. F. B. Mooy. wonende te Heemstede; cu
rator Mr. J. Hoog alhier.
7. J. van Baren, wonende tc Haarlem; cu
rator Mr. W. G. J. Veenhoven alhier.
Door het verbindend worden der ultdec-
llngslijst zijn geëindigd de faillissementen
van:
1. C. de Smeth te Haarlemmermeer; cu
rator Mr. Jhr. L. U. Rengers Hora Siccama al
hier;
2. M. R. Sieg, thans te Amsterdam vroeger
alhier, curator Mr. J. van de Vegt alhier.
3 J. G. v. d. Heide wonende te Haarlem,
curator Mr. F. M. Hagemeyer alhier.
4. A. Th. van Staveren te Aalsmeer; cura
tor Jhr. Mr. L. U. Rengers Hora Siccama,
alhier.
5. I. Adriaansc wonende tc Oostzaan; cu
rator Mr. J. van der Vegt alhier.
6. D. Lcguit Pzn., ie Landsmeer; curator
Mr. J. C. Y. Nieuwenhuys alhier, eertijds Mr.
C. van Sprang te Zaandam.
7. de N.V. Haarlemsche Incassobank te
Haarlem; curator wijlen Jhr. Mr. F. W. van
Styrum thans Mr. J. van Munster van Heu-
ven alhier.
JUBILEUM.
1 Mei hoopt de heer R Gras den dag te
herdenken, waarop hij voor 25 jaar in dienst
trad als wijkknecht bij „de Sierkan". Hij
heeft thans zijn wijk op Zandvoort.
FEUILLETON
Naar het Engelseh, door
J. VAN DER SLUÏ'S.
28)
Bij dezo laatste woorden keek het. meisje
Dr. Harding aan en nadat deze den zegelaf-
druk bekeken had. knikte hij bevestigend.
„Ja", zei hij. „Hilary heeft volkomen gelijk.
Hel is de afdruk van het zegel op den ring.
Ik heb hem thuis in mijn brandkast, dus ik
kan hem straks aan meneer Brent laten
zien. als hij dat wenscht."
De belde mannen keken elkaar recht in de
oogen en Mr. Brent zei langzaam: „De brie
ven verspreiden misschien licht op wat ons
op dit oogenblik onbegrijpelijk voorkomt. Ik
zou gaarne willen voorsteilen dat. dr. Har
ding, als de voogd van iuffrouw Donaldson
met mij meegaat naar de biliot-heek om
zo door te zien; dan kunnen wij probeerende
zaak op te helderen. Ik geloof dat dit de
beste weg is.... eerlijk gezegd: de eenige
weg."
Ik ben het volkomen met meneer Brent
eens" verklaarde dr. Harding haastig: hij
wilde den advocaat zoo gauw mogelijk de ka
mer uit hebben voordat een van de belde da
mes lastige vragen zou stollen. „We moeten
onmiddellijk samen de papieren doorkijken."
Hilary wilde iets zeggen, maar er was zoo
iets autoritairs In stem on optreden van haar
voogd, dat ze haar mond hield en een se
conde later hadden de beide heeren den
salon samen verlaten.
„Een vreemde historie", mompelde Mr.
prent, toen ze zich aan de grootc tafel in de
ONZE VLOOT.
De afdeelir.g Haarlem en Omstreken van
de Kon- Neö. Vereeniging „Onze Vloot" hield
Dinsdagmiddag vier uur in Café Brinkmann
haar jaariijksche algemeene vergadering
onder voorzitterschap van Jhr. O. van Len-
nep, die een kort woord van welkom sprak.
De secretaris, de heer Mr. L. J. van Ros-
sem, bracht het jaarverslag uit. waaruit
bleek, dat op 31 December 1929 het aantal
leden 529 bedroeg.
Het jaarverslag werd onder dankzegging
goedgekeurd.
De voorzitter sprak er zijn blijdschap over
uit. dat de toestand op Curacao nu weer veel
verbeterd is. Dank zij ook de activiteit van
de vereeniging „Onze Vloot", die de regeering
dikwijls gewaarschuwd had om Curacao niet
zoo aan haar lot over te laton, zijn er nu
ook marinetroepen heengezonden.
De rekening en verantwoording van den
penningmeester, den heer F. A. van Hall,
werd eveneens onder dankzegging goedge
keurd. Aan den penningmeester werd déchar
ge verleend. Er is ruim f 300 in kas.
De heeren G- N. Aberson, Mr. J. N. J. E.
Heerkens Thijssen en Jnr. Mr. E. H. E.
Teding van Berkhout werden, bij acclamatie
herkozen.
De heer H. M. van Bemmelen had bericht
gezonden, wegens zijn lidmaatschap van het
hoofdbestuur het niet gewenscht te vinden,
ook nog bestuurslid van de af deeling te zijn.
Op voorstel van den voorzitter zal aan den
heer A. F. Gooszen, gep. vice-admiraal te
Bloemendaal, gevraagd worden, om zich een
bestuursfunctie te willen laten welgeval
len.
Tot leden van het dagelijksch bestuur wer
den gekozen de heeren G- N. Aberson, F. A.
van Hall, Mr. L. J. van Rossem, P. Louis,
Mr. J. N. J. E. Heerkens Thijssen en J. W.
Stoutjesdijk,
De heer O. van Lennep werd bij acclamatie
herkozen. Hij dankte de leden voor het ver
trouwen, in hem gestold en verklaarde de
herbenoeming te zullen aanvaarden.
Tot afgevaardigde naar de algemeene ver
gadering der vereeniging, die ln Juni a.s.
te Doetlaichem zal worden gehouden, werd
gekozen de heer P. Louis en tot plaatsver»
vangend lid de heer F. A. van Hall.
De wensch werd te kennen gegeven om
de volgende algemeene vergadering in Haar
lem te laten houden. Dan zouden de afge»
vaardigden ook in de gelegenheid gestold
kunnen worden de nieuwe sluis in IJmuiden
te bezichtigen.
Het bestuur zal zich hierover eerst met
den algemeen»voorzitter verstaan.
Besloten werd, in verband met de gewij
zigde statuten van het hoofdbestuur een
wijziging in het huishoudelijk reglement
aan te brengen.
In het begin der vergadering sprak de
voorzitter een weemoedig woord ter her»
innering aan de nagedachtenis van Overste
T. L. van Wagtendonk, die het vorig jaar
overleden is.
„Hij was hier", zei spreker, „een zeer be
kende figuur, die zich aap vele zaken gaf.
Hij had ook een warm hart voor de Marine,
al behoorde hij zelf tot het leger. Hij ruste
in vrede".
SCHOUWBURG JANSWEG.
Mobilisatie.
Wij vestigen de aandacht op de weldadig
heidsvoorst elling, die op den verjaardag van
Prinses Juliana, Woensdagavond 30 April
gegeven wordt in den schouwburg Jansweg
door het Nederlandsch Opera- en Operette
Gezelschap te Amsterdam. Een groot gedeel
te van de netto-opbrengst van dezen avond
zal ten goede komen aen het Rustvacantie-
oord van den Koninklijken Nederlandschen
Bond van Oud-Onderofficieren to Soestdijk.
Opgevoerd zal worden de operette „Moblisa-
tie", gecomponeerd door een Nederlander,
den heer D. Ingen Scet, die het werk met
veel succes in verschillende plaatsen zag op
gevoerd.
De verdienste van deze operette is, dat zij
het minst onaangename episoden uit de mo
bilisatie in herinnering brengt, nl. de humo
ristische, welke in Piet Kohier, den beken
den komiek, die vermakelijke creaties schept
uit de dagen van O. W.'ers opgeblazenheid,
een gqeden vertolker vinden.
Zoo kan deze voorstelling een vroolijlc slot
van den Julianadag zijn.
DRUK BEZOEK AAN HET FRANS HALS
MUSEUM.
Gedurende de Paaschweek was het bezoek
aan het Frans Halsmuseum bijzonder groot.
Onder deze bezoekers bevonden zich een 22
tal vertegenwoordigers van Duitsche reis-
bureaux, 56 onderwijzeressen van de League
of the Empire from the British Dominions.
35 leden van de Leplay House and the socio
logical society te Londen, 15 leden van the
Londonner circle en 19 leden van de Duitsche
Dames Automobielclub, welke groepen door
den directeur werden rondgeleid.
bibliotheek hadden gezet met de schrijfcas
sette tusschen hen in. „Ik hoop maar dat we
geen oplezierige geschiedenis uit Sir Luke's
verleden op het spoor komen, maar het- zi*t
er helaas wel naar uit of dat het geval zal
zijn."
„Uit hetgeen ik van het leven van Sir Luke
weet", antwoordde de doktor droog, „lijkt
het me lang niet buitengesloten, dat we
sporen van een of andere duistere liefdes
geschiedenis onder zijn papieren vinden,
maar het zou me verduiveld spijten als mijn
arme pupil in een daarvan betrokken 'oleck.
Het kind heeft den laatsten tijd rijkelijk
haar deel van narigheid gehad. Overigens als
we tot de ontdekking komen dat ze op een of
andere manier verwant is met Sir Luke, is
dat. wel een heel zonderlinge samenloop
van omstandigheden."
Terwijl de dokter praatte, was Mr. Brent al
begonnen met een vluchtig onderzoek van de
gevonden correspondentie.
„Brieven, liefdesbrieven zou je ze kunnen
noemen, van een vrouw, die alleen maar
Antonia teekènt. Maar geen van alle zijn
ze aan Sir Luke gericht. De eenige voor
naam die gebruikt wordt is John en de naam
op de enveloppe is John. Donaldson."
Harding schrok op alsof hij een steek
met een scherp mes gekregen had. „Wat
zegt u daar?"
En met een ruk trok hij een van de enve
loppen naar zich toe.
„John Donaldson Esq. Garden Court, Temple
E. C.". las hij en de woorden staarden den
dokter aan in het fijne, duidelijke hand
schrift en hij keek ernaar alsof er een - rt
tooverkracht van uitging.
„En dc naam van uw pupil ls ook Donald
son?"
Dc nuchtere koele stom van Mr. Brent
stoorde den loop van zijn gedachten en met i
WAT IN 36 JAAR VERANDERDE.
P. KALBFLEISCH VERTELT OVER
VOORHEEN EN THANS.
Een week geleden hebben wij een uitvoe
rig levensbericht opgenomen over den heer
P. KalbfleLsch, referendaris aan de afdee-
ling Onderwijs en Verkiezingen onzer ge
meente-secretarie, die a.s. Zaterdag zijn
gouden feest als gemeente-ambtenaar zal
vieren. Wij vonden den a.s. jubilaris, die be
halve een zeer verdienstelijk ambtenaar, ook
een gezellig verteller is. die ln alles wat ons
gemeente-leven betreft veel belangstelling
toont, bereid eenige opmerkingen te maken
over voorheen en thans.
Toen hij ruim 36 jaar geleden zijn intrede
deed op de Haarlemsche secretarie, waren
daar15 ambtenaren. Nu is dit aantal
tot 110 gestegen. Van die 15 is er nu nog
slechts 1 in dienst, namelijk de heer H. A.
van Abs, hoofdcommies aan de afdeeling
pensioenen en wachtgelden, die 14 dagen
voor hem als jongmaatje het stadhuis was
binnen getreden. Van de overige 14 zijn er 6
inmiddels overleden, de anderen vertrokken
naar elders of zijn gepenslonneerd.
De toestanden in het ambtenaarscorps
waren toen heel anders dan nu. Onder de
secretaris werkte als hoogste ambtenaar één
hoofdcommies op een salaris van f 2000. De
rang van dien hoofdcommies is nu te verge
lijken met de positie van den griffier, wien3
salaris nu nog 6000 ls, maar een voorstel
tot verhooging is al in het Georganiseerd
Overleg aangekondigd. Een adjunct-commies
verdiende in 1894 1200, nu kan hij komen
tot 3000. Maar er wordt nu ook heel wat
intensiever gearbeid dan in vroeger jaren.
Toen ik zoo vertelde de heer Kalbfleisch
op de Haarlemsche secretarie kwam, kreeg
ik behalve een Inktpot ook een bakje met zand
en lepel, om inkt te drogen. Het vloeipapier
was toen wel uitgevonden, maar het was nog
niet door de ambtenaren in gebruik geno
men. Zelfs wisten wij ln het Stadhuis nog
niet wat een copieerpers was. Alle stukken en
brieven die uitgingen werden door „blad
schrijvers" overgepend voor een afschrift.
Het brievenboek had geen lijntjes, zoodat
een transparant onder het blad gelegd
werd, om er voor te zorgen, dat de rechte
lijn bewaard bleef.
Het was al veel, dat de ambtenaren op
een stoel moohton zitten. In mijn jongen tijd
heb ik 7 jaar aan een hooge lessenaar
staan schrijven.
Van de 31 raadsleden die Haarlem regeer
den toen de heer Kalbfleisch zijn loopbaan
hier ter stede aanving, zit er geen een meer
in den raad. Voor zoover hij kan nagaan zijn
alle heeren in den loop der jaren overleden,
uitgezonderd Mr. A. J. Rethaan Macajé, de
oud-procureur-generaal bij den Hoogen
Raad. Een der laatsten die overleed was Jhr.
Mi'. F. W. van Styrum.
Jhr. Mr. J. W. G. Boreel van Hogelanden
die 36 jaar geleden burgemeester was, is ook
nog in leven.
De heer Kalbfleisch heeft, als chef van de
afdeeling verkiezingen, alle stokken voor de
raadsleden in orde gemaakt die na 1894 zijn
gekozen. Dit zijn er niet minder dan 115.
Men ziet, dat de a.s. jubilaris een liefheb
ber van statistieken is. Op het gebied van
het onderwijs kon hij ons interessante ver
gelijkingen geven. Het Lager Onderwijs
kostte in 1894 aan onze gemeente f 122.000,
nu is dit bedrag gestegen tot f 800.000.
In 1894 waren er voor het openbaar onder
wijs 13 dubbele scholen (12 klassen) nu zijn
er 36 enkele (6 of 7 klassen).
Het bijzonder onderwijs had 36 jaar gele
den 17 dubbele scholen, nu is het getal ge
stegen tot 41 (ook meest enkele scholen).
De openbare scholen hadden in 1894 5391
leerlingen, de bijzondere scholen 3708.
Nu is het aantal leerlingen gestegen tot:
openbaar onderwijs 7291, bijzonder onderwijs
8221.
Daaruit blijkt, dat het leerlingenaantal
der bijzondere scholen in dien tijd naar ver
houding het sterkst is toegenomen.
Ter vergelijking geven wij ook de cijfers
over het inwonersaantal onzer stad. Dit was
op 1 Maart 1894 57461 en op 31 Dec. 1929:
117.165.
Het openbaar onderwijs had in 1894 154
onderwijzers, het bijzonder onderwijs 123. Nu
zijn die cijfers: openbaar 273, bijzonder 293.
Het Gymnasium dat 84 leerlingen telde
kostte in 1894 f 30.000, nu vragen 211 leer
lingen aan de gemeente een uitgaaf van
120.000.
Het Middelbaar Onderwijs telde in 1894
450 leerlingen en vorderde 78.000. Nu is het
een lichten schok keek hij op.
„Ja, dat is inderdaad de naam van mijn
pupil. In den afgeloopen zomer heb ik links
en rechts nasporingen gedaan naar de iden
titeit van haar vader, maar ik heb nergens
een spoor van hem kunnen ontdekken. De
man van Hilary's moeder, van Antonia
Merring, zooals haar meisjesnaam was,
noemde zich John Donaldson".
Wat was de connectie tusschen dezm
John Donaldson en Sir Luke Framley?" was
de vraag die de rechtsgeleerde daarop
stelde.
„Dat is hetgeen we moeten ontdekken, be
halve". hij wachtte even en de beide man
nen keken elkaar veelbeteekenend aan. „be
halve wanneer zij één en dezelfde perscen
zijn!"
„Juist!" herhaalde dr. Harding,,, behalve
wanneer zij één en dezelfde persoon zijn.En
er zijn verschillende omstandigheden die er
heel sterk op wijzen, dat dit het geval is. Op
zichzelf beschouwd zijn het misschien idei-
nigheden, maar gezien in verband met elkaar
en met hetgeen wc thans weten, leveren ze
een keten van aanwijzingen op, zou ik zeg
gen. Bijvoorbeeld het feit, dat mevrouw Do
naldson den dag van haar dood kennelijk op
weg was naar het buiten hier. Ik zou ten
minste niet vreten waar ze anders had kun
nen heengaan in dit verlaten oord. Verder
dat Sir Luke buitengewoon op fp won den was
over het ongeluk dat den dood van mevrouw
Donaldson tengevolge had. Het trof me in
dertijd, dat zijn geagiteerdheid buiten eenige
verhouding was tot het gebeurde: het over
rijden door zijn auto van een wildvreemde
vrouw. Op zichzelf ls het natuurlijk heel ver
schrikkelijk als zooiets gebeurt, maar het
is toch niet iets om zóó overstuur te zijn
aks Sir Luke was. Ik wil geen kwaad zoggen
van dea overledene, maar zoo bijzonder ge-
aantal leerlingen tot 1030 gestegen, maar
bedragen de kosten ook 498.000.
De Burgeravondschool die in 1894 165 leer
lingen had kostte 7400 aan de gemeente.
Nu heeft het Nijverheidsonderwijs 186 leer
lingen en de Handelsavondschool 333 leer
lingen. De kosten zijn nu evenwel gestegen
tot 42.000.
Het vervolgonderwijs kostte in 1894 slechts
623 voor 95 leerlingen. Nu eischen 470 leer
lingen een uitgaaf van 43.000.
Toen de gemeente met het buitengewone
onderwijs begon, werden de jaariijksche kos
ten voor de gemeente geschat cp f 4000. Dit
zwakzinnigen-onderwijs is evenwel zooveel in
omvang toegenomen, dat de kosten nu al
1 62.000 per jaar bedragen.
De positie van de onderwijzers is in den
loop der jaren ook belangrijk verbeterd. 34
jaar geleden begon een onderwijzer met 450
per jaar. Na 20 jaren kon hij als onderwijzer
le klasse 900 halen. Nu begint een onder
wijzer als hij 21 jaar is op 1350, terwijl hij
kan klimmen tot 3400.
(Reeds in een deel van de vorige oplage
'opgenomen.)
ROTARY.
EEN BELANGRIJKE REDE.
Te Maastricht heeft een charter-uitrei
king plaats gehad aan de Rotary-club. Aan
den feestmaaltijd, waaraan ook Rotarians
aanzaten uit Berlijn en Dendermonde heeft
oa monseigneur Witte uit Keulen, die in
geestelijke kleeding verschenen was, ge
sproken.
Volgens het verslag in de N.R.Ct„ vestig
de spreker er de aandacht op, dat confe
renties en congressen worden gehouden voor
den vrede, zonder dat we dien gekregen heb
ben. Willen zij ooit tot eenig resultaat
leiden, dan moet daar iets anders aan dienen
vooraf te gaan. Uit de harten van millioenen
menschen op de wereld moet de noodkreet
opstijgen, beter nog een bede: Vriendschap
en broederschap voor alle menschen, die God
geschapen heeft, wat eigenlijk de leuze is
van de Rotary»beweging. Wat er in Rotary
leeft, kent geen vijandschap, want zij, die
bij Rotary zijn aangesloten, heffen in hun
dagelijksch leven de banier op. waarop de
woorden staan: Gij moet alle menschen
liefhebben; sterker nog dan dat: Gij zult
aller menschen dienaar zijn. Rotary bedoelt
dat in omvatting van de geheele wereld, m.
a. w. Rotary is zich eerlijk en trouw ver
houden tegenover God en de wereld.
Spreker zegt deze woorden natuurlijk als
mensch, maar hij zegt ze dezen avond boven»
al als priester en met te sterker onderstreping
omdat hij weet, dat vooral rondom het
centrum, waarin hij zich dezen avond be»
vindt, een breede kring zich cirkelt, die van
Rotary niet wil weten. Zij, die zich meenen
op dit afwijzend standpunt te moeten stol-,
len, nemen dit in, omdat zij Rotary niet
kennen en ganschelijk niet weten, wat
Rotary wil en doet. Hij hoopt, dat de dage
raad nabij is, waarin alle katholieken, ook
van Nederland, in Rotary zullen worden be
groet. In Rotary bestaan geen grenzen, geen
conferenties, geen kanonnen, alleen liefde.
De Keulsche geestelijke sprak voorts nog
woorden van dank voor de hulp, die het
Duitsche volk in de oorlogsjaren van Neder
land heeft ondervonden en schonk de
Maastrichtsche club een ets.
De voorzitter van de Luiksche club heeft
namens de Belgen gesproken.
VERPLAATSING FIRMA H. VAN DER WAL.
De firma H. van der Wal, handel in krui
deniers- en fijne vleeschwaren, comestibles,
wijnen, koek, biscuit en chocolaterie is ver
plaatst van Zijlweg no. 115 naar no. 117. Wat
in deze nieuwe zaak dadelijk opvalt is de
practische plaatsing van de toonbanken, die
zoodanig opgesteld zij dat de verkooper er op
gemakkelijke en vlugge wijze achter vandaan
kan komen. Bovendien hebben èn verkooper
èn klanten aan weerszijden der toonbanken
een groote ruimte te hunner beschikking.
Vermelding verdienen de fraaie étalages, die
volkomen stofvrij zijn door het degelijke af
sluitingssysteem. Gezorgd is voor een goede
verlichting zoowel in de uitstalkasten aLs in
den winkel zeif.
Het geheel maakt dus een royalen indruk,
terwijl de wijze van etaleeren van goeden
smaak getuigt. Op den openingsdag heeft
het den heer Van der Wal niet aan belang
stelling ontbroken, hetgeen af te leiden viel
uit de vele bloemstukken, die de etalages sier
den.
voellg heeft hij zich vroeger nooit getoond."
De advocaat bevestigde dit oordeel met een
korten hoofdknik.
„En dat geldt ook voor zijn edelmoedig
heid ten opzichte van Hilary, een edelmoe
digheid, die onder normale omstandigheden
eigenlijk onbegrijpelijk was, de persoonlijk
heid van Sir Luke in aanmerking genomen.
Ten slotte, toen hij Hilary hier zag op den
dag dat hij ziek werd, noemde hij het meisje
Clare en dat was de naam van de jongste
zuster van haar moeder, die verscheiden ja
ren geleden gestorven is Ik hechtte aan
deze vergissing van Sir Luke niet veel be-
teekenis, toen Hilary het me vertelde. Maar
gezien in het licht van wat we vandaag
ontdekt hebben, lijkt het- me een belangrijk
element voor de reconstructie van de waar
heid".
De advocaat keek een poosje nadenkend
voor zich uit en zei toen langzaam:
„Wat in werkelijkheid het geval mag zijn
geweest, het lijdt geen twijfel of de schrijf
ster van deze brieven is vast overtuigd, dat
zij de wettige echtgenoote Ls van den man
tot wien zij zich richt. En hier", hij vestig
de zijn blik op het blad papier dat hij in de
hand hield, „hier is sprake van het kind."
In de ongeëmotioneerde stem van den
rechtsgeleerde kwam even een lichte toon
van aandoening toen hij hardop voorlas:
„De kleine Hilary werd lederen dag schat-
tlger. Ik wilde maar dat je het niet zoo
vreeselijk druk had, maar ik weet natuur
lijk dat je voor ons werkt. Het haar van.
de baby is net een aurecol om haar
hoofdje: het is precies het haar van
Clare."
Do brief was verzonden uit een afgelegen
dorpje in Surrey en eindigde evenals dc an
dere brieven met de woorden:. „Je liefheb-
Wording van de
Groote Houtbrug.
De Zuidehjke singels liggen op het oogen
blik heel droomerig :n de zon. De asfal-
teerlngsdrukte is voorbij en dc zoo deerlijk
besnoeide boomen hebben alle gelegenheid
om uit te botton. Waarvan zij dan ook tegen
veler verwachting' in een dankbaar gebruik
maken.
Nu de zon en de warme lucht en alles
meehelpen, zijn ze met spoed aan 't licht
groen worden en de heer Bouwer, directeur
van den Dienst van Den Hout en Plantsoe
nen kijkt zeer verheugd als hij in zijn wagen
onder de jonge blaadjes aoortuft, omdat de
proef zoo fijn gelukt is.
De eenige bedrijvigheid, die aan de Zuide
lijke singels nu nog te bespeuren Ls, is die
bij de Groote Houtbrug. De Groote Houtbrug
staat nog altijd in de volle belangstelling
van de lieden die haar dagelijks passeeren.
Er is eigenlijk niemand, die haar wordings
geschiedenis niet mot aandacht volgt. Zij
zou als het niet te sentimenteel uitgedrukt
was, ons aller troetelkind zijn.
Als wij 's morgens naar ons werk gaan,
blijven wij even staan op het kippenbrugje,
dat eigenlijk den naam van de Kleine Groote
Houtbrug moest dragen en wij beschouwen
haar met welgevallen. „Het schiet al op",
zeggen wij togen elkaar, leggend in onzen
blik al de technische deskundigheid waar
over wij beschikken. En als wij 's avonds
na gedanen arbeid terug komen, dan tellen
wij de last van de onderbreking van onzen
fietstocht niet en wij blijven weer even op
het overloopje staan, hoewel het niet mag,
en toonen weer onze interesse.
Dat is tenminste een heelen tijd goed ge»
gaan. Eerst verdween de oude brug en toen
was er niets "dan de ijle ruimte onder het
ijselijk fragiele boogje. waarover dood
voorzichtig, maar nooit versagend de tram
reed en daarna werd er geheid. Er kwam
een afdamming, de pompen gingen aan hot
werk- Dan dreunde de heimachine weer.
Nu voor de fundamenten. Vervolgens zijn er
bekistingen gemaakt en is er beton gestort,
maar nu werd het ingewikkelder. Een ware
chaos van latwerk ontwikkelde zich en zelfs
onze meest technische blikken hebben moe
ten falen om hier de groote lijn in te ont
dekken.
Tot wij op een goeden morgen verrast
waren, omdat zij zich ontwijfelbaar scherp
afteekende, de brugboog was uitgezet en
triomfantelijk konden wij tot elkaar zeg
gen: Zoo wordt ie nu, de nieuwe brug. Wij
hadden er allemaal weer weet van gekre»
gen.
En nu knarsetandt gezellig weer de beton
molen, het grint rammelt er genoegelijk
doorheen en gemoedelijk en eindeloos vloeit
de grijze brij, waaruit men bruggen bouwt.
De ijzervlechters zijn aan den gang, één
op, één neer, één op, één neer, net als wij
het op de Fröbelschool pleegden te doen
met minder stug materiaal, in rythmische
verzuchtingen, tot het vleohtmatje klaar
was.
Over de beschaling van den vorm komt de
wapening van het 'beton, waarin straks de
specie zal vloeien tot een dikte van 25 cM.
En als de specie gestold is en zoo hard, dat
de beschaling weggenomen kan worden aan
de vleugels, die de grijsheid van hun beton»
nen romp achter frissche 'baksteen zullen
verbergen, wat met de brugboog zelf niet
het geval is, en 'dan komen de granieten
pilaren op de brug. Maar voor het zoover is
zullen wij nog wel een keer of dertig 's
morgens en een zelfde aantal 's avonds over
de noodbrug gewandeld zijn. Voor het zoover
is, is de Luilakmarkt al achter den rug en
het nóg warmer dan nu. Tenminste, dat
hopen wij, want als het bijvoorbeeld zes
weken achter elkaar gaat regenen raakt de
Groote Houtbrug er een beetje mee achterop
en wij willen haar allemaal klaar zien tegen
den opleve rings tijd, Augustus.
zij maakt tot nu toe zulke buitengewone
vorderingen, dat wij er allen enthousiast
over zijn, en wanneer zij straks in al haar
breedte en gulle ruimheid voor ons ligt, zul
len alle Haarlemmers har met blijdschap
bewandelen.
Moge zij in dat besef haar betonnen rug
voorspoedig krommen om met opgewektheid
den last te dragen van zand, asfalt en spoor»
staven, die er meedoogenloos opgelegd zal
worden.
Maar. waar blijft het Plein met zijn plan
nen? Het mag zich wel terdege haasten,
wil het niet achter blijven!
Pk.
bende vrouw Antonia".
„En in een van de andere brieven", zette
de advocaat zijn mededeellngen voort, „heb
ik gezien dat mevrouw Donaldson het heeft
over een kerk, waar zij getrouwd zijn, een
kerk in Londen."
„Ik ben daar geweest" deelde Harding
mee, „en ik heb inzage gehad van het hu-
welijksregister en voor zoover ik kan be-
oordeelen was het huwelijk van Hilary's
moeder volkomen wettig. Blijft alleen de
kwestie van Donaldson's identiteit, of, om de
vraag anders te stellen is het mogelijk, dat
deze mysterieuze Donaldson en Sir Luke één
en dezelfde persoon zijn geweest?"
..Ea is het mogelijk om ooit het bewijs
daarvan of van het tegendeel te leveren?"
vulde de advocaat aan.
Opeens schoot den dokter iets te binnen.
„Het lijkt me niet buitengesloten dat Gra
ham, de kamerdienaar van Sir Luke, ons
op weg kan helpen", riep hij uit. „Neen", dit
ter geruststelling van den advocaat, die hen
geschokken aankeek, „ik bedoel niet dat we
Graham in ons vertrouwen moeten nemen,
maar den dag voordat Sir Luke stierf, heeft
de bediende me iets verteld, waar ik nu op
eens aan denken moet. Toen hij me er over
sprak heb ik er geen bijzondere notitie van
genomen, maar het is achteraf beschouwd
mogelijk dat het in eenigerlel verband staat
met onze laatste ontdekking. Graham deelde
me namelijk mee, dat zijn meestor plotse
ling uitgeput was doordat hij geprobeerd had
een brief te schrijven. Als deze brief nu
eens
„Graham moet direct hierkomen". besliste
Mr. Brent, „misschien hebben we niets aan
zijn mededeellngen, maar het kan ook zijn
dat ze een waardevollen sleutel vormen tot
het mysterie."
.(Wordtj jervolgdV
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 Ct». per regel.
