Üs/iAackó Oteam OiacAe^s
H. D. VERTELLINGEN.
FLITSEN
STADSNIEUWS
Bij Examens
GERRY RICKEBERG
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 10 JUNI 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
door CORRY DOMMERING.
Het Zeebad.
uulton. de vuurtorenwachter ging naar
buiten en tuurde met zijn hand boven zijn
oogen in de verte. „Twee heeren", mompelde
hij, „zeker vreemdelingen, want wie heeft er
genoegen om in de zengende hitte langs het
strand te rijden?" Hij zette zijn grdoten
strooien hoed op en ging de ruiters tegemoet.
Het gebeurde niet dikwijls, dat hij blanken
rag. het eenige gezelschap dat zich in de
buurt bevond, bestond uit negers en de stad
g een uur rijdens van de kust verwijderd,
kapitein Renalt en zijn vriend Larry Gib-
ton stegen af; zij waren blij dat ze eindelijk
den vuurtoren bereikt hadden, want de tocht
in de hitte was niet meegevallen. Larry
vischte zijn voorhoofd af en zei: „Ik zou
vel een bad willen nemen en jij Howard?"
Bulton trok een bedenkelijk geacht, hij
bende de kust en de gevaren, die aan het
baden verbonden waren. Slechts één plaats
vas veilig en hij haastte zich te zeggen:
.Als U op de plek blijft, die ik U aan zal
vijzen, hebt ge niets te vreezen, maar het is
raadzaam, U niet daarbuiten te begeven,
vant het wemelt daar van haaien. Kijk, ziet
ge het koraalrif dat de kaap afsluit in een
halven cirkel? Nu, als ge aan dezen kant er
van blijft, dan kunt ge gerust uw bad nemen,
maar onthoudt mijn woorden. Ik heb hier
veel ongelukken zien gebeuren en weet wat
Ik zeg."
Even later plonsden Renalt en Gibson in
het koele water en. nauwelijks waren zij
ondergedoken, of ze kwamen tot de minder
aangename gewaarwording, dat een dertigtal
toeschouwers zich aan het strand verzameld
hadden en druk tegen hen gebaarden. Het
varen de negers die al spoedig wisten, dat
twee vreemdelingen zich in zee gewaagd
hadden en er voor hen misschien wel een
voordeeltje te behalen viel.
„Hoog bezoek Howard", riep Larry hem
toe. „Ik wou alleen, dat ze ons maar met
rust hadden gelaten. We zullen straks nog
genoeg last van de zwartjes hebben." Hij
room naar het rif en klauterde met eenige
moeite tegen den steilen rand omhoog.
Henalt volgde hem en weldra stonden ze
beiden op het smalle rif. Larry keek naar
de weste golven aan de andere zijde en zei
lachend: „Gibson mag gelijk hebben met zijn
haaien, maar ik voel veel lust om me hier
van boven af in die golven te laten vallen."
„Je zult 't wel laten, Larry, kijk eens wat
daar zwemt", antwoordde kapitein Renalt,
terwijl hij wees op iets, dat zich dicht langs
de buitenzijde van het koraalrif voortbewoog
en op het éérste gezicht leek op een half
geopende paraplu waarvan de rand ge
scheurd was en er in flarden bijhing. „Daar
zou je toch zeker geen kennis mee willen
maken, is 't wel?Een rendez-vous met een
lnktvisch is geen theepraatje met een jonge
dame".
Zij waren zoo verdiept in de beschouwing
van het dier, dat ze geen van beiden gemerkt
hadden, dat een der negers hen was nage-
zwommen. Ze schrikten op, toen ze plotseling
een zwart; glimmend lichaam naast zich
bespeurden en een stem riep:
..Billy geld verdienen, Billy niet bang voor
haaien."
De negerjongen keek hen aan met glinste
rende oogen en schudde zijn zwarten kroes-
zoodat de druppels eraf spatten. Larry
n te lachen en wees naar den inktvisch.
terwijl hij vroeg: „En ben je daar ook niet
bang voor?" Hij verwachtte dat de aanblik
van het monster Billy zou tegenhouden van
der. sprong in de zee, maar de jongen zei
bedaard: „Billy ook geen inktvisch vreest."
En voor zij het verhinderen konden, stortte
hij zich in de golven, in de onmiddellijke na
bijheid van de plaats, waar de inktvisch zich
voortbewoog.
Larry slaakte een kreet van ontzetting,
niet anders denkende, dan dat de jongen
reddeloos verloren was. Zij zagen, hoe de
inktvisch, zoodra hij zijn prooi ontdekte, zich
introk, zoodat. hi.i geleek op een smallen ko
ker. Toen rukte hij vooruit en viel den te
genstander aan. Gedurende een minuut ver
dwenen zij onder water, de golven sloten
zich en nóch Larry, nóch kapitein Renalt
dachten, dat ze den jongen ooit terug zou
den zien, hij zou zijn lichtzinnigheid wel
set den dood bekocht hebben. Plotseling
echter onderscheidden zij een gewoel in het
Tater, waaruit bleek, dat er een gevecht
plaats vond vlak onder de oppervlakte. En
het duurde niet lang, of daar vertoonde zich
Billy, zijn bovenlichaam geheel boven water
en met beide handen den inktvisch omvat
tende. die meer geleek op een bundel zee
planten dan op een dier. Hij omklemde den
kop van het monster zoo vast, dat de krach
tige vangarmen geheel verlamd schenen en
slap neerhingen.
Ademloos stonden de mannen op het rif
naar het gevecht te kijken, zich afvragende
of Billy het dier van zich af zou gooien en
zich in veiligheid zou brengen. Maar de
jongen scheen er een soort van genoegen in
te scheppen en zwom met het dier naar het
rif. Daar bleef hij even rusten om adem te
scheppen en gooide zich toen weer in het
water. Toen de visch het water weer om zich
heen voelde, deed hij wanhopige pogingen
om zich te bevrijden en het gelukte hem dan
ook ,om twee van zijn vangarmen los tc
wringen en om Billy's nek te slingeren, waar
na beiden weer in de diepte verdwenen.
Larry kon het niet meer aanzien, hij
sprong in het water, om te trachten Billy te
redden, maar kapitein Renalt riep hem toe.
terug te keeren en zijn eigen leven niet in
gevaar-te brengen. Gelukkig kwam Billy
weer te voorschijn; hij zwom, niettegen
staande de vangarmen van den inktvisch
hem nog omkneld hielden, met groote in
spanning naar het strand, waar zijn vrien
den en verwanten hem stonden toe te
schreeuwen. Zijn kracht verminderde merk
baar, maar toch bereikte hij het strand en
slingerde het dier op het droge zand, uitge
put naast hem neervallende. Weldra stonden
Larry en kapitein Renalt naast hem en
Billy keek hen triomfantelijk aan, zeggende:
„Heeft Billy goed gedaan?"
„Ja", zei Larry, „maar je verdiende eigen
lijk een flink pak slaag. Welk nut heeft
zoon waagstuk?"
„Billy twee maal nut hij geldstuk krijgt
voor zwemkunst enhij lachte, waarbij
zijn prachtige witte tanden te voorschijn
kwamen„inktvisch Billy eten, maar zal
niet gaan Billy eet inktvisch en viert
feest".
Zij gaven hem een paar geldstukken, die
hem in verrukking brachten en spoedden
zich toen weg van de plaats, meer dan ge
noeg hebbende van hun zwempartij tje
VERBREEDING ANTHONIE-
STRAAT.
BOUWVERBOD.
In verband met de plannen tot verbreeding
der Anthoniestraat stellen B. en w. aan den
raad voor een bomvverbod te leggen op
strooken grond aan de Zuidzijde van de
Anthoniestraat. Het is dus verboden op be
doelden grond te bouwen of te herbouwen.
Het zijn de perceelen van T. B. Fcelmich (14
M2) B. Simons (18 M2.), Com. Venn. Heems
(19 M2.)
GEMEENTELIJKE DIENST LICHAME
LIJKE OPVOEDING.
In het tijdvak 1531 Mei zijn in de Ge
meentelijke Zweminrichtingen 17882 baden
genomen, verdeeld als volgt
Houtvaart mannen vrouwen
Abonné's 481 310
35 ets. baden 74 66
10 ets. baden 284 182
Vereenigingsbaden 153 99
Schoolbaden 537 213
Kostelooze baden 4920 5847
Totaal
Delft
Abonné's
35 ets. baden
10 ets. baden
Vereenigingsbaden
Schoolbaden
6449
6717
mannen vrouwen
1220 1311
153 122
709 425
22 24
325 405
2429
2287
IN MEMORIAM J. C. PEEREBOOM
IN HET DRUKKERSWEEKBLAD.
In Het. Drukkersweekblad, officieel orgaan
van de Federatie der Werkgeversorganisatién
in hei Boekdrukkersbedrijf, wordi wijlen de
heer J. C. Peereboom herdacht door den heer
J. Tli. Ruygrok.
De heer Ruygrok schrijft c.m.: ..Peere
boom was meer journalist dan drukken. Zijn
hart ging uit naar het eerste. Als öiiecteur-
hoofdredacteur neeft hij in zijn bedrijf ge
toond te zijn; de rechte man op de rechte
plaats.
Veelzijdig waren zijn talenten en helder
zijn inzichten. Maar bovenal eer ik hem én
als werker èn ais mensch. Hij was eerlijk en
humaan in °lk opzicht, en het was mij steeds
een genoegen, gedurende een reeks var ja
ren met hem samen te werken voor d? be
langen onzer Federatie
En verder.
„Wat ge doet. doe dat goed". Dat was
Peereboom in at zijn doen en laten. Hij was
een voorbeeld voor zijr personeel, maar niet
minder voor zijn medewerkers in den kring
van het Vereenigingsleven en ook daarbui
ten".
NUTS-SPAARBANK TE
HAARLEM.
GESTADIGE ONTWIKKELING EN
UITBREIDING.
Wij ontvingen het verslag over 1929 (het
112e boekjaar) van de Nuts-Snaarbank te
Haarlem.
Aan dit verslag is het volgende ontleend:
De gestadige ontwikkeling en uitbreiding
van het bedrijf heeft zich in het afgeloopen
jaar voortgezet.
Uitgegeven werden 3860 nieuwe boekjes
tv. j. 3734 Het aantal inleggers steeg tot
25157 (v-j. 22779) en vermeerderde dus met
2378 of ruim 10"».
Het totaal tegoed der inleggers met inbe
grip van de rente over 1929, nam toe met
716 618,9112 of bijna 10"<) van het saldo
van het vorige jaar en steeg daardoor tot
8.129 222.80 1 2.
De omzet vermeerderde met 15?» en beliep
f 12.877.404.55 1 2 tegen 11.159.940,75 1 2 in
het vorig jaar.
Het aantal behandelde posten van inlage
en terugbetaling nam met 23921 toe. dit is
ruim 14en bedroeg 193255 (v. j. 169334).
Dc flnancieele uitkomsten zijn, blijkens de
Inkomsten-rekening, die een winst van
151.283,86 aanwijst, zeer bevredigend. Een
bedrag van 80.692.59 kon bij de reserve
worden gevoegd, na aftrek van alle bedrijfs-
onkosten. totalen aan pensioenfonds en na
afschrijvingen op meubilair en goederen.
De totale reserve steeg tot 1 585.857,18 1 '2.
De spaarbusjes blijven bij voortduring af
trek vinden.
De ophaaldienst, die in het bijzonder is in
gesteld voor de bewoners der meer verwij
derde stadsgedeelten, telde' op 31 December
1929 3097 (v.j. 2833) spaarders, die geregeld
wekelijks in de gelegenheid worden gesteld,
thuis gelden op hun spaarrekening in te
leggen.
In totaal werd in 90599 (v. j. 79754) posten
317.617.82 1 2 (v.j. 236.795,97) opgehaald.
In het afgeloopen jaar hebben 336 (v. j.
279» inleggers gebruik gemaakt van de be
middeling der Spaarbank, om regelmatig de
door hen verschuldigde belastingtermijnen
uit hun spaarbanktegoed te voldoen. Op
deze wijze werd f 50-096.37 (v.j. 37.110,59)
aan belasting voor de inleggers betaald.
Op 31 December 1929 waren 207 kluis-
lokctten verhuurd.
ARMENRAAD.
De jaarvergadering van don Armenraad
zal gehouden worden Maandagmiddag 16
Juni. Do agenda vermeldt het uitbrengen van
het jaarverslag alsook het vaststellen der
rekening over 1929 en der begrooting voor
1930.
ÏIET 1». E. N.
B. en W. van Haarlem stellen aan den raad
voor. onder zekere voorwaarden, toe te
staan, dat het Prov. Electriciteitsbedrijf 57
M. ten Westen* van de Fortbrug een hoog
spanningskabel in dc Amsterdamsche Vaart
legt.
PERSONALIA
De heeren A. F. Bogaart en J. P. J. Schip
per. gediplomeerden van de afdeeling Elec-
trotechniek der Middelbare Technische
School te Haarlem, zijn geplaatst als Inspec
teur bij de G. E. W. te Amsterdam.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 Ct». per regel.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1593
DISCIPLINE
Tjonge, nou is moeder toch
ergens heusch boos om.
wat krygt hy nou een
standje
zou het misschien wezen
omdat hij zijn flesch op
den grond gegooid heelt
cn niet wou drinken?
m - chien kan hij het on
weer doen afdrijven met
glimlachjes
neen, dat hielp niet, ze
blijft hem verwijten doen
.nu pakt zij zijn hand er.
zegt. dat het Jiaar meer
.pijn zal doen dan hem
en daar heeft ze hem not*
bene oen Mk gegeven
niet dat het pyn deed
.overigens
en nu barst ze
■enfin, dat schijnt ook van
hem. verwacht te worden,
dus vooruit dan maar
en dat Is tenslotte toch
ook maar het beste pacifi
catiesysteem,
(Nadruk verboden'
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
blijft men kalm en helder, indien men vooraf
Mijnhardt's Zenuwtaoletten gebruikt.
Koker 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
N.V. CULTUUR MIJ. KALIE DJOMPO
Zaterdag werd de gewone jaarlijksche al-
gemeene vergadering gehouden der N.V. Cul
tuur Mij. Kalie Djompo.
De balans en de winst- en verliesrekening
over 1929 werden goedgekeurd. De heer j.
W. A. Beynes werd tot commissaris herkozen
en tot derden commissaris werd gekozen de
heer H. M. M. Francken.
KINDERVOEDING.
B. en W. van Haarlem stellen den raad Yoor
de rekening over 1929 van de vcreeniging
Kindervoeding vast te stellen in ontvangst
en uitgaaf op f 11.376.66. Het subsidie der
gemeente bedraagt f 10.921.10
GEMEENTERAAD.
Naar wij vernemen ligt het in het voorne
men van den Burgemeester om de eerstvol
gende vergadering van den gemeenteraad uit
te schrijven tegen Woensdag 25 Juni des
namiddags 1.30 uur.
RECTIFICATIE.
In ons verslag van de teraardebestelling
van het stoffelijk overschot van den heer E.
G. Heckman staat o.a.. dat de heer Cramer
het woord voerde namens het college van
diakenen der Ned. Hervormde Gemeente cn
de regenten en regentessen van het Diaco-
nessenhuis. Dit laatste woord moet natuur
lijk zijn: Diaconiehuis.
NACHTRUMOER EN BALDADIGHEID.
Twee agenten hébben vannacht om half
vier terzake nachtrumoer en baldadigheid
twee jongens van 13, een van 15 en twee van
16 jaar aangehouden. Zij hadden in de Ken-
nemerstraat en op den Schotersingel door mid
del van een gramofoonhoorn nachtrumoer
veroorzaakt; ook hadden zij baldadigheid
en baldadigheid naar het bureau gebracht,
en later naar de ouderlijke woning terugge
bracht.
Voorts is in de Generaal Cronjéstraat een
drietal jongens van respectievelijk 12. 14 en
15 jaar, eveneens ter zake van nachtrumoer
en baldadigheid naar het bpreau gebracht.
Ook zij zijn naderhand aan de ouderlijke wo
ning .Afgeleverd".
LOONHERZIENING VOOR
GEMEENTEWERKLIEDEN.
IN DE COMMISSIE VAN OVERLEG
Donderdagavond vergaderde onder leiding
van Mr. J. Gerritsz de Commissie van Over
leg voor de Werklicdenzaken.
Uitvoerig werd van gedachten gewisseld
over een voorstel tot herziening van de
werkliedenloonen, ln het bijzonder over de
argumenten welke tot een herziening zouden
kunnen leiden en over den vorm. waarin die
wijziging eventueel tot stand zou kunnen
worden gebracht. In verband met de gehou
den besprekingen zullen de organisaties
trachten zich met elkander te verstaan over
het formuleeren van een nieuw voorstel, als
grondslag voor verdere behandeling,
Aanvaard werden voorstellen betreffende
opneming van de functie van „steenhouwer"
in dc loonregeling, een dienstrooster aan een
der bedrijven, tot wijziging van de werk
liedenformatie aan twee diensten cn bedrij
ven en een ontwcrp-regeling van de arbeids
voorwaarden der jeugdige werklieden op de
basis van het rapport, dat reeds vroeger aan
vaard werd.
De behandeling van enkele punten werd
aangehouden.
Na ge^o-'^en rondvraag werd de vergade
ring gesloten.
DRIE VINGERS VERPLETTERD.
Vrijdag was dc 22-jarige D. H. aan de Val
kestraat 7 bezig met het rollen van vaten uit
een pakhuis. Hij raakte daarbij met zijn
linkerhand tusschen twee vaten bekneld,
zoodat drie vingers geheel verpletterd wer
den. Een lid van den O. D. verleende de
eerste hulp. Later is de man door een huis
dokter behandeld.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». par regal.
NOOIT KEELPIJN!
Kouvatten cn keelpijn eijn in
veie gevallen te voorkomen.
Vraagden menichen die re-
gelmat.g lAkerol gebruiken
ol ze er ooit last van hebben
Dat kemt omdat Lftkerol de
keel en die andere gevoelige
organen beschermt legen de
schadelijke Invloeden van
G TJkou en vocht.
l(v-=r Lo .oord 90 f9*»» 499«l
FEUILLETON
HET RAADSEL VAN DE DACIA
door
G. PANSTINGL.
21)
pie jonge melkmuil laat je niet los. wan-
hij je op de hielen zit. Dat- is geen
2?nsch, dat is een bloedhond! Overal t-rge-
jtfk is ie en onverbiddelijk op den koop
te. Sinds de jongen opgedoken is. sldcie-
ze daar beneden in de onderwereld.
Oude, door de wol geverfde kerels, hebben
p-a vrijwillig overgegeven, toen zij wis-
dat hij hun op het spoor was. Liever
•u handen van de politie dan in de zijne.
heeft mij mank gemaakt, den kolen-
faijper heeft hij de rechterhand verpletterd,
f-n handelaar in vergif Miles heeft hij door
te* land gejaagd, dag en nacht, totdat
zooveel van zijn eigen gift gevreten had.
te hij het hoekje omgegaan is. Maar eens
te hij toch in onze handen vallen. Ze
*Sgen. dat de duivel hem helpt. Maar ook
dag zal eens aanbreken. En dan zal
tefs de duivel hem niet kunnen helpen!"
Brad don bekeek hem met afkeer. Wa
tede dit menschelijk wrak? Wilde hij zijn
Gwry bezoedelen?
Hij keerde zich om, om verder te gaan.
*har dadelijk daarop draaide hij zich weer
'w. De gedachte was bij hem opgekomen,
tel het toch beter zou zijn, eens rustig
>1 den man te praten. Misschien dreigde
I gevaar voor Gerry? Hij wierp hem een
töjet v§n een pond en zijn visitekaartje toe.
..Kom morgen in den voormiddag op mjin
katoor!"
Tweehonderd schreden verder wachtte
Gerry. Zij zat aan den kant van den weg en
keek op. toen hij bij haar kwam. Haar^ ge
zicht was ondoorgrondelijk en haar blik
ernstig en nadenkend.
„Het spijt mij, Jim, dat ik je dit niet heb
kunnen besparen. John Baker heeft met
vuur gespeeld en zich daarbij gebrand. Het
schot is erg ongelukkig aangekomen, dat
geef ik toe. Maar Lewis, de bankbeambte
was een oude man. John Baker heeft hem
met een zandzak verdoofd en aan den kant
van den weg laten liggen. De manke John
heeft beslist niet meer gekregen dan hij ver
diend heeft".
„Ik ben er van overtuigd, dat jij niet an
ders had kunnen handelen, liefste!"
En toch voelde Bracdon in de diepste diep
ten van zijn hart. dat het hem liever ge
weest zou zijn indien een andere hand dan
die van zijn Gerry het schot afgevuurd had.
Ashton-Castle lag reeds ln diepe rust.
Grootmama Rickeberg zat in een leunstoel
in haar kamer en las zy was een oude
vrouw en oude menschen hebben weinig
slaap noodig.
Daar werd zachtjes aan haar deur geklopt.
Ze stond op en deed open. Gerry gleed naar
binnen en stond voor haar. In het volgende
©ogenblik wierp ze zich aan de borst van de
oude vrouw en weende. Weende als een
troos'eloos kind.
„Hij veracht me. Granny, hij moet mij
verachten! Waarom moet ik dat dragen! Ik
houd het niet uit! Help me toch, Granny,
lieve Granny".
En de grootmoeder hield het meisje in
haar armen en troostte haar met kalme stem
zooais men een kind troost-.
..Je hebt nu je eigen weg gekozen. Beatrice!
Alles zal spoedig voorbij zijn. En Br add on
houdt van ie. Hij zal dc proef, c'tic het lot
hem oplegt doorstaan. Wees daar zeker van.
mijn kind!"
En toen Gerry uitgeput naar haar kamer
terugsloop, prevelde zij; „En als hij haar
niet doorstaat, sterf ikl"
HOOFDSTUK VII.
Soesjin speelt met vuur.
Hulberry hoorde het schot in den auto
Do bestuurder, die voor hem zat moest dit
ook gehoord hebben. Maar hij draaide niet
eens het hoofd om. Hij drukte zich slechts
dieper in zijn zitplaats, legde de handen op
het stuur en gaf den motor langzaam meer
gas. Hulberry draaide zich om en keek dx>r
de achterruit. Geluidloos snelden twee ge
stalten naderbij. Hulberry opende het por
tier. Zonder hun vaart te verminderen,
sprongen de twee naar binnen, en de wa
gen schoot weg. Op twee wielen nam hy
een hoek. Toen draaide de bestuurder dc
lichten aan en reed in het gewone tempo
verder.
Wat hielp het Hulberry. of hij er over
nadacht wie deze Chineesche jongen was.
die zoo vloeiend Engelsch sprak, de gouden
herkenningspenning en 'n prachtigen race
wagen bezat. Op een of andere manier
stond hij in. verbinding met de Dacia.
De oude Rickeberg wist best wat hij deed.
Hij zou den Chinees niet gebruikt hebben
Indien hij daar geen goede redenen voor
gehad had.
Na een rit van ongeveer een kwartier
stond de auto stil voor het gebouw van de
Dacia. dat donker en veriaten voor hen lag.
..We zijn er. Hulberry. kom binnen!"
Ze gingen naar de eerste verdieping. Ger
ry ging hen voor naar de werkkamer van
haar vader.
„Gaat u een oogcnblik zitten, Hulberry!",
In den hoek van de kamer stond een
waschtafel. De jonge Chinees draaide de
beide kranen open en begon zich te .vas-
scher.. Hij was niet duidelijk te zien. want
de tafellamp verlichtte niet het geheele ver
trek. Na twee minuten was de jongen ge
reed, droogde zijn gezicht af, borstelde zijn
haren en trad naderbij.
Hulberry sperde zijn oogen open. Op het
Chineesche pak zat plotseling het hoofd
van een heel normalen. Europeeschcn jongen
„Ik ben Gerry Rickeberg!"
Nu begreep Hulberry, dat de oude Ricke
berg zijn zoon als zijn beste kracht tegen
Soesjin in het veld gezonden had. Maar
was deze jongen ook werkelijk zijn beste
kracht? In het uiterste geval kon hij zeven
tien jaar, neen, zestien zijn. Hulberry ver-
wonderde zich en was ongerust. In de han
den van dit kind lag dus het lot van Alexan
dra Staroff!
De jongen ging aan de schrijftafel zitten.
„Er. nu moet ik eens een paar ernstige
woorden met u spreken, Hulberry! Had
u de toestemming van uw chefs voor dit.
bezoek bij Soesjin?"
Hulberry"s verbluffing wa£ grenzeloos.
De jongen sprak tegen hem, alsof hij van
plan was hem te berispen En daarbij had
hij nog gelijk ook! Hij had werkelijk zon
der toestemming gehandeld. Wat had hy
moeten antwoorden? Hij zweeg.
„Dus u had geen toestemming. Integen
deel, men had u duidelijk gemaakt, er u
niet in te mengen. Wij willen geen woor
den en geen tijd verliezen. Indien u rustig
er over nadenkt, zult u moeten toegeven
dat u ongelijk had. U bent voldoende vak
man. om te weten dat een geval niet van
twee kanten tegelijk bewerkt kan worden.
Toen men u vandaag de toestemming ;.i
Scotland Yard weigerde, had u bij u zelf
moeten zeggen, ciat liet geval reeds aan
N*"* O'M-
iemand anders in behandeling gegeven was.
Men steekt zijn neus niet in andermans
zaken!"
Het werd Hulberry onbehagelijk te moe
de. Dit knaapje Rickeberg pakte hem op
een manier aan. die hij zelfs bij Scotland
Yard niet gewend was. En daar wordt men
toch werkelijk soms aangeblaft op een ma
nier dat hooren cn zien vergaat.
Dc Jongen ging verder:
Natuurlijk zijn mij uw beweegredenen be
kend. Huiberry. cn ik waardeer ze ook. of
schoon ik zc van mijn standpunt uit niet
kan begrijpen. Dat mag aan onze verschil
lende opvoeding liggen. Bij mij geldt maar
één ding. Mijn dienst, mijn werk, het ge
val! Ik kan mij niet indenken, dat ik uit
louter persoonlijke redenen stappen onder
nemer. zou, die niet bij het geval passen".
Hulberry snakte naar lucht. Deze Jongen
benam je den adem. Hij was zelfs nog erger
dan de oudste Engelsche kolonel.
„Ziezoo, ik heb u mijn mcening gezegd,
en wij zijn weer goede vrienden! Nu zullen
we den stand van zaken bespreken".
Hulberry herademde. Gelukkig, de preek
was voorbij. Hij begon een heilig respect voor
den jongen Rickeberg te koesteren.
Deze had Intusschen een stuk papier ge-
lomen, schreef daar vlug een naar regeh op,
vouwde het, stak het in een envoloppe en
schreef een adres.
„Hier. Hulberry, dezen brief geeft u mor.
genochtend af, zoodra u op het bureau
komt!"
H'.berry zag het adres:
Aan den Prefect van Politie, Scotland
Yard.
Hij nam zich voor, zich in liet vervolg
nergens meer over te verwonderen.
(Wordt vervolgd).
