CAROL II AAN HET WERK.
BUITENLAND
Een Brief uit Britsch-Indië.
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 11 JUNI 1930
TWEEDE BLAD
Verscheidene leidende figuren ontvangen.
Jorga vraagt om een militaire regeering.
De houding van de Liberale partij.
Nog geen nieuw kabinet gevormd.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Koning Carol n heeft in den loop van den
namiddag generaal Avere<=cu. den minister
president generaal Veitojanu en in de avond
uren professor Jorga ontvangen. Hedenmor
gen zou de koning dr. Loepoe generaal Coan-
da en Georg Bratianu ontvangen. Al deze
audiënties staan natuurlijk in verband met
de vorming der regeering. De koning wil een
coalitieregeering vormen. Het is echter nog
niet uitgesloten, dat een ambtenarenregee-
ring zal worden gevormd of een extra-parle
mentaire, die met het huidige kabinet zal
moeten samenwerken om naderhand nieuwe
verkiezingen uit te schrijven.
Zooals men ziet zijn de moeilijkheden voor
den nieuwen koning reeds begonnen.
Heel eigenaardig is het, dat hij onder an
deren Georg Bratianu heeft ontvangen. Dit
is 'n familielid van Vintilla Bratianu, de lei
der der Liberale partij, die zich ten stelligste
tegen Carol's terugkeer heeft verzet. Georg
Bratianu werd uit de Liberale partij gezet
omdat hij had verklaard dat zij den wensch
van het volk diende in te willigen en te res
pecteeren.
De Liberale partij schijnt op den duur toch
toe te moeten geven. Verdeeldheid zou waar
schijnlijk de ondergang der partij beteeke-
nen en Georg Bratianu heeft vele aanhan
gers. Bovendien hebben de liberale jongeren
een vergadering gehouden, waar Donescu
verklaarde, dat de liberale partij zich bewust
is van haar taak, en er niet aan denkt zich
te verzetten tegen het volk. De partij zal een
afwachtende houding aannemen. Er worden
pogingen gedaan om de liberale parlements
leden Moldau, Vintilla en Georg Bratianu
met elkaar te verzoenen, ten einde een split
sing in de partij te voorkomen. Algemeen ge
looft men, dat dit gelukken zal.
Voorts zijn er teekenen die bewijzen dat
Carol wel degelijk een figuur is die zich zal
laten gelden. De berichten uit Roemenië
toch, wekken sterk den indruk dat Carol zelf
de leiding heeft bij de pogingen tot vorming
van een kabinet.
Maniu verklaarde na een onderhoud met
den Koning aan de vertegenwoordigers van
de pers, den indruk te hebben, dat de Koning
een oprecht voorstander is van het democra
tische parlementaire regime. Het tegenwoor
dige regime beantwoordt aan den wil van de
bevolking. De Koning wil zelf een besluit ne
men en met alle partijen onderhandelen.
Tevens krijgen wij den indruk, dat hij de
vorming van een militaire regeering (dicta
tuur?) die Prof. Jorga heeft voorgesteld,
tracht te vermijden.
De latere berichten bevestigen de veron
derstelling dat het overgroote deel van de
Liberale partij aan Carol's kant staat. Bo
vendien schijnt het voornemen bij de regee
ring te bestaan de liberalen die in afkeuren
den zin over de nieuwe majesteit hebben ge
sproken te doen vervolgen. Het feit, dat
wanneer de partij tot een actie tegen Carol
zou besluiten zij zich ronduit voor „repu-
blikeinsch" zou verklaren, zal de leiders
waarschijnlijk wel terughouden van dezen
riskanten stap!
In ieder geval blijkt thans wel, dat de com
binatie Maniu-Jorga op de liberalen een
schitterende overwinning heeft behaald.
L. A.
Mevrouw Loepescoe naar
Boekarest?
PARIJS, 10 Juni (V. D.) Fransche detecti
ves, die de bewegingen van Madame Loepes
coe hebben nagegaan van het moment af,
waarop zij het kasteel van den koning in
Normandië Vrijdag jl. verliet, hebben de
Fransche regeering medegedeeld, dat Mada
me Loepescoe voornemens is uit Zwitserland
te vertrekken en naar Boekarest terug te
keeren.
Italië en Roemenië.
ROME, 10 Juni (V. D.) De Italiaansche pers
brengt steeds duidelijker hare genoegdoening
tot uiting over den terugkeer van Carol naar
Roemenië en de nederlaag van Bratianoe.
Zoo schrijft de „Tevore": „Wij hopen, dat
het uitroepen van Carol tot Koning een rea
listischer oriënteering der Roemeensche bui-
tenlandsche politiek tengevolge zal hebben".
De „Messagero" legt er den nadruk op, dat
men in Italië de gebeurtenissen in Roemenië
met sympathie volgt. Roemenië zal thans
langs een normalen weg tot moreele eenheid
teruggebracht worden".
Slotzitting der Unie van
V olkenbondsvereenigingen
De algemeene vergadering van de Unie van
Volkenbondsvereenigingert is gesloten. In de
ochtendvergadering is eerst de resolutie met
betrekking tot Palestina aangenomen. Bij
deze gelegenheid heeft de vertegenwoordiger
der Joden in Palestina een verklaring afge
legd, waarin hij er oa. den nadruk op legde,
dat èen beperking van de immigratie en van
de mogelijkheid zich grond te verschaffen
ten gevolge zou hebben, dat de politiek voor
de organisatie van een Joodsch home in Pa
lestina te niet gaat. Anderzijds was een tele
gram ontvangen van Arabische zijde, waarin
de belangen der Arabieren werden bepleit.
Met stemonthouding van Italië werd de reso
lutie aangenomen. De resolutie betreffende
de veiligheid en ontwapening werd met al
gemeene stemmen aanvaard.
Mevr. Bakker van Bosse (Nederland) zeide
dat deze resolutie voor de Nederlandsche de
legatie te ver ging. Zij wil dat niet gesproken
wordt van een federatie van Europeesche
staten, doch slechts van betere organisatie
der samenwerking. De Nederlandsche dele
gatie is in principe tegen een federatieven
Europeeschen statenbond, doch zou zich
gaarne vereenigen met nauwere samenwer
king, aldus de Tel.
Incident in de Arbeids-
conferentie.
Do 14de Internationale Arbeidsconferentie
werd door den voorzitter van den Beheers
raad, Arthur Fontaine, (Frankrijk) geopend.
Hierna werd op voorstel van miss Bond-
field met algemeene stemmen de Belgische
regeeringsvertegenwoordiger prof. Mahaim,
oud-minister van Justitie tot voorzitter ge
kozen.
De voorstellen-commissie van de Interna
tionale Arbeidsconferentie heeft besloten het
werk der conferentie over vijf commissies
te verdeelen, n.l. een commissie voor ge
dwongen arbeid, een voor den arbeidstijd
der handels- en kantoorbedienden, een voor
den arbeidstijd in de steenkolenmijnen, een
reglement-commissie en een commissie voor
de bestudeering van de rapporten in zake
de toepassing der arbeidsconventies, die de
regeeringen verplicht zijn uit te brengen.
De heer Cort v. d. Linden aldus meldt de
Tel., is benoemd tot plaatsvervangend lid
van het bureau van de werkgeversgroep en
tot lid van de commissie voor de geloofs
brieven.
Tusschen de christelijke vakorganisaties
en de arbeiders, aangesloten bij de 2de Inter
nationale bestond oneenigheid, die in een
vrij scherp incident culmineerde. De arbeids-
gedelegeerden, die zijn aangesloten bij het
I.V.V. waren ditmaal niet geneigd aan de
christelijke arbeidersafgevaardigden een
zeker aantal plaatsen in het bureau der
groep en de voorstellen-commissie toe te
kennen, waarbij de Engelsche arbeiders-
gedelegeerde zich de woorden liet ontvallen,
dat de christelijke arbeidersbeweging maar
„humbug" is. Serrarens heeft daarop namens
de christelijke arbeiders de intrekking van
deze uitdrukking geeischt. Nadat hieraan
niet onmiddellijk gevolg was gegeven, heb
ben de christelijke arbeiders besloten, afzon-
eerlijk te vergaderen om uit te maken, of
zij tijdens deze conferentie nog met de niet-
christelijke arbeiders zullen samenwerken en
of zij nog verder aan de conferentie zullen
deelnemen. Het incident zal, naar men
hoopt, worden bijgelegd.
Nog eens het rapport van de
commissie-Simon.
Gisteren gaven wij reeds een kort over
zicht van het rapport der commissie-Simon.
In Titiaan's geboortehuis in Pieve di Cadore Friaulzal een Titiaan museum worden
ingericht ter gelegenheid, van het feit dat het binnenkort 450 jaar geleden zal zijn,
&at de groote Italiaan geboren werd.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Stotzuigerhuis MAERTENS
Barteljorisstr. 16 Tel. No. 10756
Alle merken Stofzuigers
In aansluiting daarop vandaag nog het vol
gende:
Het rapport geeft onder anderen een over
zicht van de uitgestrektheid van het gebied
van Indië en de verscheidenheid van zijn
bevolking, van zijn conglomeraat van rassen
en godsdiensten, zijn maatschappelijk onder
scheid. zijn economische omstandigheden,
het groeiende politieke bewustzijn en de
positie van het leger in Indië. Het rapport
zegt dan nog: „Ondanks de gretigheid waar
mede het politieke Indië de moderne begrip
pen over regeering aanvaardt, blijft het al
oude sociale systeem van het Hindoeïsme
met zijn star samenstel van ontelbare kas
ten van Brahmaan bovenaan tot pariah on
deraan, het leven en de gedachten van meer
dan tweehonderd van de driehonderd twin
tig millioen inwoners hardnekkig beheer -
schen met een gezag waarvan men zich in
de Westersche wereld geen voorstelling kan
maken. Het eenheidsgevoel groeit, doch dit
is hoofdzakelijk het resultaat van het iong-
ste stadium van Indie's geschiedenis gedu
rende hetwelk de invloed en het gezag der
Britsche heerschappij over het geheele ge
bied het mogelijk hebben gemaakt te spre
ken over Indië als over een enkele eenheid.
Dit heeft de strekking om voor den vluchtï-
gen waarnemer de bonte verzameling van
rassen en gelooven, die het geheel vormt, te
verduisteren. Twee andere invloeden, die
de unificatie opvorderen zijn het overneer-
schen van de Engelsche taal als algemeen
verkeersmiddel onder ontwikkelde menschen
in Indië en de groei van de hartstochtelijke
vastbeslotenheid onder de politiek georiën
teerde klassen van alle Indische rassen en
gelooven v "h/t Indië als eenheid aanspraak te
maken op de plaats die het in de wereld toe
komt. Het zou een groote \ergissing zijn om
geografische afmetingen of statistieken over
de bevolking of de ingewikkeldheid van de
gelooven, kasten en talen dc beteekenis van
wat men de Indische nationalistische bewe
ging noemt te doen verkleinen. Het is waar.
dat de hoop van slechts een heel kleine
fractie van de vele volken van Indië er recht
streeks bij betrokken is; het moge waar zijn
dat de leiders er van niet weergeven de
.actieve gevoelens van de massa der mannen
en vrouwen van Indië, die zoo goed ais niets
van de politiek afweten en in hun dagelij k-
sche beslommeringen opgaan, maar niette
min, hoe beperkt ook in aantal vergeleken
bij het geheel, maken die leiders er aan
spraak op te spreken namens het geheele
volk; in Indië heeft de nationalistische be
weging het karakteristieke element van al
detrgeiijke bewegingen in zooverre, dat zij
alle krachten concentreert die opgewekt
worden door een oproep gericht tot de natio
nale waardigheid en het nationale zelf
bewustzijn."
In 1921 had Britsch-Indië een bevolking
van 247 millioen en de Indische staten van
72 millioen. Wat het ingewikkelde taalstel
sel betreft, heeft geen enkele inheemsche
taal zulk een groote verspreiding als het
Engelsch, maar slechts 2 1/2 millioen kunnen
het lezen en schrijven. De taal die onder de
bevolking het meest in gebruik is is het
Hindoesch, maar het is er verre vandaan dat
het algemeen verstaan wordt in heel Indië
waarin in het geheel 222 inheemsche talen
zijn.
Indië beleedigd.
BOMBAY, 10 Juni (Reuter). De houding
der Indische pers ten aanzien van het rap
port der comissie-Simon blijkt uit de
„Bombay-Chronicle", die onder het opschrift
„De comissie-Simon beleedigt Indië" schrijft
dat het rapport oneindig erger is dan zijn
critici vreesden.
De rechten van den.... man.
De correspondent der NR.C. te Weenen
meldt:
Eenige jaren geleden heeft de beweging
voor de rechten van den man te Weenen
haar uitgangspunt genomen en later tot de
oprichting van een wereldbond voor man-
nenrechten geleid met filialen over de ge
heele wereld.
De strijders voor de rechten van den man
te Weenen hebben den 50en verjaardag van
Sigurd Höberth von Scharztal, hun leider en
den oprichter van den bond, aangegrepen
om een groot feest te organiseeren. Aardig
is, dat de stoot tot deze feestviering is gege
ven door het vrouwencomité, dat kortgeleden
in den wereldbond voor de rechten van den
man is gevormd. De leden van dat. comité
zijn het met de strijders voor de rechten van
den man eens, dat er dient te worden inge
gaan tegen de zich sedert den wereldoorlog
steeds uitbreidende gelijkstelling op alle ge
bieden van de vrouwen met de mannen.
VOOR ZEELIEDEN VAN ELKE
NATIONALITEIT.
HET HOSPITAALKERKSCHIP
„DE HOOP".
Wij ontvingen het 32e jaarverslag (over
1929) van de Nederlandsche Vereeniging ten
behoeve van zeelieden van elke nationaliteit
Hospitaalkerkschip „De Hoop''.
Aan dit verslag, dat ook de beschrijving
der verschillende reizen van het Hospitaal
kerkschip bevat, ontleenen wij liet volgende.
Evenals verleden jaar heeft de Regeering
subsidie verleend; van verschillende zijden
werden belangrijke giften ontvangen.
Het aantal behandelde gevallen gedurende
de kruistochten in 1929 bedroeg: 168. voor
het meerendeel van poliklinischen aard.
De twee eerste kruistochten werden mede
gemaakt door Dr. van Asperen, (die dit nu
al acht keer deed), bij den derden kruis
tocht had „De Hoop" Dr. E. H. de Jong aan
boord. De drie predikanten die gedurende
den zomer van 1929 aan boord van „De
Hoop" dienst deden, waren Ds A. Luteyn uit
Vlaai-dingen, Ds. J. D de Stoppelaar, uit
Vlaardingen en Ds. R. J. van der Meulen, uit
Purmerland.
Talrijke malen werd hulp verleend aan
vreemde en aan Nederlandsche visschers.
Over 't algemeen zijn de medische toestan
den op zee nog zeer treurig; hoeveel meer
nog zou er geleden worden, indien het hos
pitaalkerkschip ..De Hoop", het drijvend
lazaret in de Noordelijke wateren, er niet
was. om hulp te verleenen.
De exploitatierekening over 1929 wijst een
tefcort aan van f 16.665,02,
Benares.
door C. G.v. d. W.
Den vorigen avond waren we uit Agra ver
trokken. Een bepaald glorierijke uittocht
was het niet. Maar typisch „India". In een
25ste rangs victoria van het hotel ging het
stapvoets, voor meer dan een uur, oveï een
ongeplaveiden weg. De straatverlichting,
hoewel electrisch, brandde niet, daar het
toch volle maan was. en spookachtig rezen
tusschen de zandheuvels enorme cactus-
bosschen op.
Maar in de nauwe straatjes van de bazar
was het pikdonker, en vol geluiden die we
niet thuis konden brengen. De victoria
kraakte en zuchtte en we hadden de hoop
om op tijd het station te bereiken al zoowat
opgegeven, toen we onverwachts voor een
lage loods, waar één lamp brandde, stil
hielden: Agra City.
De trein bleek veel te laat en zoo stamp
vol, dat slapen uitgesloten was, en na een
eindeloozen nacht stonden we om 6 uur op
het station in Moghal Serai: koud ('t was
erg nevelig), ongewasschen en on uitgeslapen,
en de trein waar we in over moesten stappen
verdween als een zwarte stip in de verte.
We hadden een bediende bij ons plus een
enorme hoop bagage, zooals altijd hier, om
dat je je eigen beddegoed mee rond moet
dragen, en één taxi was natuurlijk veel te
klein. Een tweede bleek niet tc vinden. Een
man van een armzalige blikken autobus zag
zijn kans schoon en begon een voor hém
zeer voordeelig zaakje: Sahib, fifty rupees,
very cheap fifty rupees.45). Goede
raad duur maar plotseling ontdekten we
nog een eenzaam man. die in het zelfde ge
val verkeerde en dadelijk bereid was mee
zaakjes te doen met den busdriver.
Enfin, de Boy, beddegoed en bagage werd
achter in geladen, wij met z'n drieën voorin.
Om 8 uur belandden we in het hotel, dat
nog slechter en primitiever is dan andere
Indische hotels. Een „schetsmatige" bad
kamer en vuile bedden en „bugs" gratis,
voor 25
Hoewel de aankomst dus niet van de aller
aangenaamste was, zijn we 's morgens toch
maar meteen begonnen met sight-seeing.
Benares is natuurlijk in een heel ander op
zicht interessant dan Agra en Delhi, 't Is een
„levende" stad, de Heilige Stad van de
Hindoes, gebouwd op een terras aan de
Ganees. Er zïin, behalve honderden Heilige
schrijnen. 2000 tempels. Iedere rijke Indici
ën Maharadja heeft hier een huis. waar zijn
oude familieleden komen om te sterven.
Want wie hier sterft, is van al zijn zonden
vergeven.
De buurt waarin ons hotel Is. en waarin
een doodenkele Europeaan woont, is laag en
uitgebreid gebouwd. Het lijkt veel op Agra,
alleen nog iets stoffiger (af en toe een zand
storm) en nog iets heeter en drooger. 't Is
dan ook een heel eind rijden naar de eigen
lijke city, het deel dat langs de rivier ge
bouwd is- Bijna alle hulzen langs den weg
zijn van buiten beschilderd ter herinnering
aan een bruiloft met knalblauwe, huppelen
de olifanten en gele soringendc mannetjes.
Langzamerhand worden de straatjes al
nauwer, tot ze in de Bazar één Meter breed
zijn. De hulzen zijn hoog. soms 5 verdiepin
gen en schijnen eikaar van boven te raken.
Hier staat winkeltje naast winkeltje, er zijn
tallooze vliegen en nog veel meer vieze
luchtjes. De winkeltjes (meestal vijf treden
op, en je dan maar binnen wringen) vcr-
koopen meest koperwerk, of zijden weefsels
met gouden patronen.
We hadden een gids genomen, daar er in
dit doolhof van stegen geen weg te vinden
is. en hij leidde ons nu naar de ..Golden
Temple". Dc naam is mooi. maar dit is het
vieste en walgelijkste dat ik ooit gezien '*eb.
Te beginnen met een enormen roodgeschil-
derden stier die Vishnoe voorstelt cn daar
naast een afschuwelijk afgodsbeeld met eon
olifantenkoD: de Zoon en WUsheid. Hier vlak
bij is de „Well of Knowledge". Een put,
waarin gedurende tientallen jaren bloemen
ziin gegooid, die daar liggen te rotten. Deze
„Well of Knowledge" verspreidt een niet te
beschrijven stank, maar het water ontneft
de menschen van al hun zonden. Hierom
heen veel Heilige mannen, naakt op 5 cen
timeter lendendoek na. en met asch inge
wreven 'saddhu's genaamd) en sommige ge
kleed in lompen, en met. mest in hun haar.
De dikke, vette priester van den tempel,
zou ons wel verder leiden, hoewel in de
Golden Temple geen niet-Hindoes toegelaten
worden. Maar van het dak van zijn huis af
konden we het zien. Oo dat dak te klimmen
bleek een tocht op zichzelf en het resultaat
was. dat we twee vergulde, niet eens erg
mooie koepels zagen. Maar ik was blij dat
we weer on straat waren en van de nabij
heid van dien priester verlost!
Nu liepen we door een sloo. niet te be
schrijven smerig. Langs den kant duizenden
bedelaars, met de vreeselijkstp zweren cn
verminkingen. Over melaatsche vrouwen
moest je hoenschappen. elkaar passeeren
was onmogelijk. Door een gat in den muur
konden we een oogenblik naar binnen
kijken: modder, mest. koeien, naakte Indiërs
met felgeschilderde kasteteekens op hun
voorhoofd, en afzichtelijke afgodsbeelden.
Het geheel leek op een Middeleenwsche voor
stelling van den hel. Maar onderwijl werd
een Heilige man achter ons zóó ODgewonden
dat we naar binnen keken, dat hij in minder
dan geen tijd een heel opstootje bij elkaar
geschreeuwd had.
Wij liepen door. zoo goed en zoo kwaad
als dat ging. Telkens kwamen er stieren
achter ons aan, en die Heilige dieren moch
ten niet in hun wandeling door een arm
zaligen Europeaan gestoord worden.
Dus moest Je hollen of tegen een huis kle
ven om hen te laten passeeren.
Door een poort konden wc weer even naar
binnen kijken en zagen fel-roode pilaren,
een naakt meisje dat een groote bel stond
te luiden en groote massa's rottende, ver
trapte bloemen. Maar opeens begon de heele
omgeving zóó op ons te werken, die lauw
warme stank, de opdringende, om baksheesh
zanikende bedelaars, waarvan er een paar
ruzie kregen voor onze voeten, dat we er ab
soluut genoeg van hadden en niet nieuws
gierig waren naar andere tempels, waar
bovendien jonge geiten geslacht worden. We
zijn in racetempo, zoover dat mogelijk was,
gehold langs schrijnen met afgodsbeelden
met fel-roode monden, uitpuilende oogen en
groote bloemkransen om. langs grijnzende
naakte Saddhu's met wilde gezichten en
achtervolgd door gillende bedelaars en een
paar Heilige Stieren.
De walm en stank van de snoepwinkeltjes
met vliegen, de modder op straat waar
alles volgegoten wordt met Heilig Ganges-
water, zijn niet te beschrijven. Maar het
leek eindeloos te duren voordat we onze taxi-
wallah met z'n wagentje ergens aan het eind
van een steeg ontdekten.
Dit is de ..inside" van Benares, morgen
gaan we den „buitenkant" zien. van da
rivier af.
Vanmorgen zijn wc, het was nog vroeg ett
nevelachtig, met een boot de rivier langs
gevaren. Die boot is een soort woonschuit,
en op het platte dak staan rieten serre
stoeltjes. Maar zoodra we ongeveer midden
in den stroom waren kregen we een over
zicht van den „meest bekenden" kant van
Benares, waar zooveel schilderijen en etsen
van gemaakt zijn.
De heele indruk is moeilijk te beschrijven,
de opstapeling van huizen en tempels, alles
op hooge terrassen gebouwd, daar in de
monsoon de rivier veel hooger staat. Van
hier uit dalen steile trappen af in de Heilige
rivier Ganges, en daarop krioelden duizen
den menschen Iedere Hindoe moet zich in
de rivier wasschen, het water drinken en in
een koperen potje mee naar den tempel
nemen. De vrouwen, in fel kleurige sarih's,
dragen groote pullen op het hoofd.
Maar wat het meest opvalt zijn de groote
ronde parasols, van een lichtgele kleur.
Onder iedere parasol zit een priester die den
Hindoe, die zich van alle zonden heeft vrij
gemaakt. door zich in de rivier onder te dom
pelen, zijn felkleurlg kasteteeken op het
voorhoofd schildert.
De heele aanblik van de stad. van de rivier
af gezien, wordt beheerscht door een oude
moskee met 2 minaretten, die zich juist in
een bocht boven al'.e andere tempels uit ver
heft. Overigens is er veel anders te zien:
Heilige torens, tempels, eindelooze trappen
die zich boven tusschen groote gebouwen
verliezen.» het huls met de 365 ramer., (èen
voor lederen dag van het Jaar) waar op kos
ten van den Maharadja lederen dag aan een
paar honderd bedelaars eten wordt gegeven,
de plaats waar dc weduwen 4 uur per oag
hyrnnes zingen cn dan vooral de Burning
Ghat: de plaats waar de lijken verbrand
worden. Toen we er langs kwamen lag er
juist één klaar. Op de treden van de trap
veel asch en half verkoolde beenderen. Een
;aar groote gieren cirkelen eromheen, en
links onder de trap borrelt met een afschu
welijken stank het stadsriool onder deze
Heilige plaats. Kinderen beneden het jaar
en dieren gaan zoo de rivier In. Om ons
heen dreven veel zwarte hmvelljes (koelen)
waarop hier en daar een groote gier zijn
maaltijd zat. te nuttigen. Een vrouw met een
kindje op den arm daalt de trap af. aan
een touw sleept ze een doode kat achter zich
aan, die ze in de rivier gooit en die met een
plons naast onze boot terecht komt. E-n
paar meter hiernaast staan menschen. die
het water drinken. Het idee alleen is al zoo
walgelijk, en het is niet te begrijpen dat ze
niet allemaal sterven aan de enorme pest
en cholera-epidemieën, die ieder jaar heer-
schen.
De vroege morgen zon schijnt op de bonte
Sarih's. op de gladde, bruine liiven van de
baders en de oude gebouwen. Alles is schit
terend van kleur en fantastisch als een
Russisch tooneelstuk.
Als we weer aan land slappen worden we
natuurlijk weer bestormd door bedelaars.
Overal liggen saddhi's, ingewreven met witte
asch zien ze eruit als afschuwelijke afgods-
v-3lden. Soms zitten ze onbewegelijk op een
plank met spijkers.
Ergens van uit een tempel boven ons
klinkt muziek en zingen. Zoo gaat het leven
door van vier uur 's morgens tot. lane na
zonsondergang in Benares, de Heilige Stad.
TOP NAEFF.
LITERAIR ADVISEUSE VAN HET
HOFSTAD-TOONEEL.
De directie van de N.V. Vereenigd Rotter»
damsch-Hofstad-Tooneel deelt mede. dat
mevr. Top Naeff, tot voor kort toonecl.
referente aan „De Groene Amsterdammer",
voor het seizoen 1930—1931 aan haar instel
ling verbonden zal zijn als lltterairadvl-
seuse.
ELIZABETH VAN DER VIES TE
MüNCIIEN.
Naar de Tel verneemt is de danseres Eliza
beth van der Vies uitgenoodigd deel te
nemen aan het derde Duitsche Danscongres
dat van 19 tot 25 Juli a.s. te München wordt
gehouden, en werd haar verzocht haar mede
werking te willen verleenen aan een matinée
op 25 Juni. waarbij uitsluitend buitenland-
sche gasten zullen optreden.
AGENDA
WOENSDAG 11 JUNI
Gebouw Centrale. Alg. Ned. Bakkersgezel-
lenbond. 8.30 uur
Palace. „De Geheimzinnige Hertog". Too-
neel: Louis Noiret. 2.30 en 8.15 uur.
Luxor Theater. „Gelukskinderen." Tooneel:
Barney C. Maly. 2.30 en 8.15 uur.
Rembrandt Theater. „De laatste Com
pagnie". Tooneel: 4 Kaeths, 230, 7 en 9.15 u,
DONDERDAG 12 JUNI
Groote Kerk: Orgelbespeling. 3—4 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
Teyler's Museum. Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 11—3 uur. behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
