NU MANIOE DE OPDRACHT
AANVAARD HEEFT.
BUITENLAND
HET EEUWFEEST VAN ALGIERS.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 14 JUNI 1930
TWEEDE BLAD
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
Een sterke boerenregeering.
De opzet van de heele konings-affaire
Carol's beleid.
De cirkel gesloten.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Zeer snel ontwikkelen de gebeurtenissen
zich in Roemenië. Sedert gisteren zijn er
weer goede vorderingen gemaakt! Zooals
men zich zal herinneren, schreven wij dat
er na de benoeming van generaal Presan
twee wegen openlagen: de samenstelling van
een regeering uit alle partijen en de vorming
van een regeering van generaals Zooals te
vernachten was slaagde Presan er inderdaad
niet in de verschillende groepen zoo dicht bij
elkaar te brengen dat kabinetsvorming mo
gelijk was. De veronderstelling lag voor de
hand, dat Carol thans zou overgaan tot het
doen vormen van een regeering van gene
raals. Immers bij de eerste opdracht aan
Manioe was reeds gebleken dat de vroegere
minister-president er niets voor voelde, met
zijn tegenstanders (de liberalen) samen te
werken. Carol II heeft echter zijn toevlucht
genomen tot het derde middel: hij heeft
Manioe zijn zin gegeven. Het decreet waarbij
deze tot minister-president wordt benoemd
moet reeds zijn onderteekend en vandaag zal
Roemenië waarschijnlijk al geregeerd wor
den door een kabinet bestaande uit vertegen
woordigers van de boerenpartij en van de
groep Jorga (die steeds met Manioe heeft
samengewerkt).
De cirkel is dus thans gesloten. Er werd
Van het begin af beweerd dat deze heele
zaak op touw was gezet om de positie van
Manioe te versterken. Dit is nu met aan
zekerheid grenzende waarschijnlij kh'eid
een feit geworden.
Concludeerende kan 'men verklaren dat
Carol alles in het werk heeft gesteld om de
partijen nader tot elkaar te brengen. Eerst
toen dat mislukte gaf hij Manioe volmacht.
Een andere conclusie is, dat de leiders van
de boerenpartij een buitengewoon groot or
ganisatie talent aan den dag hebben gelegd.
Uit juridisch oogpunt vooral was de heele
affaire prachtig geregeld. De drie phasen
waarin men de gansche geschiedenis kan
onderverdeelen werden afgebakend door drie
feiten. Het eerste was, dat Manioe aftrad
omdat hij indertijd in de handen van koning
Michael den eed had afgelegd en dat een
kabinet Mironesco dat één dag geleefd heeft,
Carol tot koning uitriep.
Het tweecfe feit was de weigering van
Manioe om als kabinetsformateur op te tre
den. Het derde feit is het aanvaarden
van de opdracht tot kabinetsformatie. Roe
menië zal nu waarschijnlijk geregeerd wor
den door een sterke boerenregeering en een
vorst, die reeds bewezen heeft dat hij heel
goed weet wat hij wil.
L. A.
Alba toekomstig premier
van Spanje
PARIJS, 13 Juni (N. T. A.> Naar wordt
gemeld zou de vroegere minister van buiten-
landsche zaken Alba, die tijdens de dicta
tuur verbannen was, koning Alfonso op
idens refs naar Londen te Parijs ontmoeten.
Twee dagen later zou Alba zich eveneens
naar Londen begeven.
Alba is in den laatsten tijd herhaaldelijk
als toekomstig premier genoemd.
Officieel bericht over de
verhouding Rusland
Duitschland.
BERLIJN. 13 Juni. (W.B1 Van officieele
Duitsche zijde wordt het volgende medege-
deeld
Ten aanzien van de betrekkingen tusschen
Duitschland en Rusland waren in den loop
der tijden talrijke quaesties ontstaan, die een
oplossing eischten.
De beide regeeringen hebben derhalve de
zer dagen in diplomatieke besprekingen vele
Vraagstukken behandeld, waarvan eenige
reeds op bevredigende wijze zijn opgelost. De
overige zullen aan een commissie van arbi
trage worden voorgelegd, welke op 16 Juni
te Moskou zal bijeenkomen.
Bij de besprekingen is men uitgegaan van
het denkbeeld, de moeilijkheden in den geest
van het verdrag van Rapallo te overwinnen.
Men is opnieuw tot de overtuiging geko
men. dat het verschil tusschen de beide
staatsregelingen geen hinderpaal behoeft te
zijn voor de vruchtbare verdere ontwikkeling
der vriendschappelijke betrekkingen, waarbij
wederzijds de opvatting werd gehuldigd, dat
alle pogingen om de binnenlan-dsche aange
legenheden der andere partij te beïnvloeden
achterwege moesten blijven.
Beide regeeringen zijn besloten deze op
vattingen ais grondslag der onder.inge b-toe.c-
kingen te handhaven en ook in de toekomst
zich voordoende quaesties in dezen geest op
te lossen.
Zij zijn overtuigd daardoor niet alleen in
het belang hunner landen te handelen, maar
pok in dat van den wereldvrede.
Kingsford Smith nog niet
vertrokken.
DUBLIN, 13 Juni. Terwijl het gisteren
waarschijnlijk werd geacht, dat de start van
de „Southern Cross" Zaterdagmorgen zou
plaats hebben, wordt thans vernomen, dat
de vlucht opnieuw vertraagd zal moeten
worden. Dit nieuwe uitstel is een gevolg van
de weerberichten, volgens welke er op den
Atlantischen Oceaan een tegenwind heerscht
van 5060 KJM. per uur.
Het monsterproces van Lyon
De rechtbank te Lyon heeft uitspraak ge
daan in het proces, dat3000 burgers de
waterleidingmaatschappij der stad Lyon heb
ben aangedaan naar aanleiding van de
typhus-epidemie van November 1928, welke
epidemie ontstond ten gevolge van het door
de gemeente verstrekte drinkwater en waar
bij 320 personen om het leven kwamen. De
eisch tot schadevergoeding bedroeg in totaal
40 millioen francs
Zoo'n geweldig bedrag is intusschen niet
uitgekeerd, aldus het Hbld. De waterleiding
maatschappij werd veroordeeld tot het be
talen van 500.000 francs schadevergoeding,
terwijl de directeur, de heer Mercier, tot een
gevangenisstraf van een jaar en een boete
van 500 fres. werd veroordeeld wegens het
veroorzaken van den dood door schuld.
Het vonnis berustte op de overweging dat
de maatschappij water had geleverd, dat af
komstig was uit een reservoir, waai- riolen-
water in had gevloeid.
De moord op den reporter van
de Chicago Tribune.
In verband met den moord op den reporter
van de „Chicago Tribune" de vermoorde
was naar men weet een specialiteit op cri
mineel gebied en bij wijze van spreken kind
aan huis bij de kopstukken der onderwereld
van Chicago heeft de politie een razzia
gehouden er. 600 personen gearresteerd, al
dus het Hbld. Ook te New-York werden aan
houdingen verricht, in het geheel een zeven
tigtal, waaronder die van negen aanhan
gers van AI Capone, die zooals wij meldden
in den expresstrein van Chicago naar New-
York aangehouden werden.
Het werk van de Intern.
Arbeidsconferentie.
In een opgewonden middagvergadering
heeft de arbeidersgroep onder aanvoering
van Jouhaux met hartstocht haar amende
ment op alinea 2 van artikel 1 om' binnen
5 jaar den gedwongen arbeid in eiken vorm
integraal af te schaffen, verdedigd tegen
over het amendement van den Britschen re-
geeringsgemachtigde Vernon, om over 5 jaar
door het Internationaal Arbeidsbureau een
onderzoek te doen instellen naar de mogelijk
heid van onverwijlde afschaffing en van in
schrijving van het vraagstuk op de agenda
der internationale arbeidsconferentie, aldus
de NR.C.
Er ontspon zich een merkwaardig debat
tusschen den Franschen arbeidersafgevaar
digde en den regeeringsgedelegeerde, den
Afrikaanschen député Diagne, welke laatste
met klem verklaarde, dat een termijn van
5 jaar te kort was en die een termijn van 10
jaar voox-stelde. Jouhaux wond zich op over
de verdediging van een langeren termijn
door „een vertegenwoordiger der bevolkin
gen, waarvoor deze conventie gemaakt
wordt" en de Afrikaan wond zich niet min
der op over de kritiek der arbeidersgedele
geerden, „die over landen en toestanden
spraken, waarvan zij niets afwisten". Jou
haux kreeg steun van Brazilië, Diagne van
Portugal, dat den termijn van 10 jaar kon
aanbevelen.
De opmerking van den Chineeschen gede
legeerde, dat hij geen practische argumen
ten gehoord had tegen den termijn van 5
jaren, is voor prof. Moresco, onzen regee
ringsgedelegeerde, aanleiding geweest om in
een heldere uiteenzetting, die ook indruk
maakte door de wijze waarop zij werd voor
gedragen, aan te toonen welke moeilijk
heden zich voordoen in de praktijk en hoe
zeer geleidelijke afschaffing de voorkeur
verdient. Hij betoogde, dat in Nederlandsch-
Indië de heerendiensten die voor het groot
ste deel der bevolking reeds zijn afgeschaft,
misschien in 10 jaren geheel zouden kunnen
verdwijnen, doch zeker niet vroeger; de vol
komen onschadelijke gemeente- of dessa-
diensten echter, welke een inheemsche in
stelling vormen, zullen onder de afschaffing
niet begrepen kunnen worden. Nederlands
taak om de bevolking te beschermen zou hier
in botsing komen met zijn niet minder nauw
lettend betrachte plicht om de inheemsche
instellingen te eerbiedigen. Nederland zal
eeen conventie kunnen teekenen. welke bin
nen korten termijn de gemeentediensten af
schafte, dan wel het zal te dien aanzien een
voorbehoud moeten maken. Vervolgens ver
geleek spr. Java. waar de heerendiensten
geleidelijk, residentiegewijs zijn afgeschaft,
met Ceylon, waar onmiddellijk nadat het
onder Engelsch beheer gekomen was, de
herendiensten werden afgeschaft, doch 2
jaar later reeds weer moesten worden inge
voerd. omdat de wegen er volkomen ver
waarloosd waren. Dertig jaar later werden
de heerendiensten opnieuw afgeschaft en
16 jaar daarna moest het Engelsch bestuur
voor de tweede maal op zijn beshsslng terug
komen. Het amendement der arbeidersgroep
drijft z.i. dan ook tegen de koloniale erva
ring in.
Hadji Agoes Salim heeft in een slechts voor
een'deel der zaal verstaanbare rede de ar-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a GO Cts. per regel.
TEL. 10756
FEX Klop-veeg-Stofzuigers f 175
gumenten van prof- Moresco bestreden. Hij
betoogde, dat de inheemsche instellingen
onder de koloniale overheersching veel van
haar traditioneele bcteekenis hebben verlo
ren, zoodat de hoofden, al worden zij geko
zen door de bevolking, gouvernementsambte
naren zijn geworden, die niet door de bevol
king kunnen worden afgezet. De afschaffing
van de heerendiensten op Java schreef hij
aan den slechten oeconomlschen toestand
toe, waardoor zij geen heerendiensten meer
presteeren konden; zelfs moest de belasting,
die ze verving ook om die reden weer snel
worden afgeschaft. De gemeentediensten
vielen buiten de strekking van het amende
ment der arbeidersgroep. Het voorbeeld van
Ceylon wraakte spreker: men mag zich niet
beroepen op een ervaring van een eeuw ge
leden, vooral niet daar er in die eeuw zoo
veel veranderd is in het verkeer tusschen
Nederland en koloniën. Hij eindigde met de
heerendiensten ondragelijk voor de bevol
king te noemen en sprak de overtuiging uit,
dat het tegenwoordige Indische bewind wel
kans zou zien de heerendiensten binnen 5
jaren af te schaffen. Het komt er maar op
aan, of de overheerschende partij in de af
schaffing voordeel ziet; dan kan het wel
vlug.
De debatten verliepen herhaaldelijk in air
gemeene beschouwingen over koloniaal be
leid, ook van de zijde van den Britsch Indi-
schen werkgeversgedelegeerde, Albert Tho
mas trachtte president Gautier bij te sprin
gen om de debatten weer in het spoor te
brengen en eindelijk tot stemming te komen,
wat eerst tegen half 8 in den vooravond ge
lukte, met dezen uitslag dat het arbeiders
amendement (afschaffing in 5 jaar) met 20
tegen 17 stemmen werd verworpen en het
amendement Vernon (over 5 jaar onderzoek
naar de mogelijkheid van afschaffing) met
279 stemmen werd aangenomen, waarbij
onze regeerings- en werkgeversgedelegeerden
tegen stemden- Over artikel 1 in zijn geheel
moet nu nog stemming plaatsvinden.
Poincaré over Cochin-China.
PARIJS, 13 Juni. (N. T. A.) De voormalige
minister-president Poincaré heeft een artikel
over de opstandige beweging in Indo-China
geschreven.
Hij wijst er op dat Frankrijk nooit aan een
anderen staat de rechten zal afstaan, die het
door taaien arbeid in de koloniën in het
Oosten heeft verworven. De pogingen van
Russische zijde om een ontbinding te veroor
zaken, moeten worden onderdrukt. Doch ook
buiten Rusland doet zich een algemeene be
weging gelden, welke men niet over het hoofd
mag zien. Het is daarop van belang dat
Frankrijk ingrijpt, daar de toestand steeds
erger zou worden indien hij voortduurt.
.De bestraffing der opstandelingen.
PARIJS, 13 Juni (N. T, A.) Vijf-en-zestig
inlanders, die aan den opstand in Indo-China
hebben deelgenomen, zijn tot gevangenisstraf
van twee tot drie jaar veroordeeld.
De „Humanité" beweert dat er op het
oogenblik 68 doodvonnissen in verband met
den opstand zijn geteekend.
Herinnering aan Landru.
Een herinnering aan Landru, de Blauw
baard, die verscheidene zijner „verloofden"
vermoordde en haar stoffelijk overschot ver
brandde: in zijn villa te Gambais is een res
taurant gevestigd, aldus het Hbld.
De naam ,van deze eetgelegenheid is min
of meer luguber: „Au grilion du Foyer".
HET BOEK VAN DE WEEK.
(Van onzen Londenschen correspondent).
Het eerste deel van het Rapport van de
Commissie Simon, dat een overzicht geeft
van de problemen van Britsch Indië, is het
meest gevraagde boek van de week. Mis
schien is het de eerste „best seller", die de
landsdrukkerij heeft afgeleverd. Sir John
Simon is met de publiciteit, die de arbeid
van hem en zijn zesc medewerkers heeft ge
kregen, zeer ingenomen. En het is zeker een
goed ding dat dit Deel I, voor 3 shilling, als
„heete koeken" (dat wil zeggen: grif) van de
hand gaat. Aldus moet het publiek een goed
oordeel krijgen van den toestand in Britsch-
Indië, waarin het bovendien is geholpen
door de pers, die in eenige gevallen bijvoeg
sels heeft gegeven met duidelijke overzich
ten van hetgeen het boek bevat. Het peil
van kennis over dat kleurrijk lappendeken
van rassen en klassen en kasten en geloo-
vigen, dat zooveel zorg en twist baart, moet
over veertien dagen wanneer deel II (met
de aanbevelingen der Commissie verschijnt)
hoog genoeg zijn om die aanbevelingen
intelligent te kunnen beoordeelen. Daarmede
is de tusschenpoos tusschen de uitgave van
het eerste en tweede deel gerechtvaardigd.
Het was raadzaam het Rapport tegelijk in
AGENDA
Heden:
ZATERDAG 14 JUNI
Schouwburg Jansweg: Operette „Rose
Marie". 8.15 uur.
Lion d'Or. N.V. Ned. Ind. Film Mij. aan
deelhoudersvergadering.
Palace: ..Het spook van de Opera". Too-
neel: Goyo Matsu en assistente. 2.30 en
8.15 uur.
Luxor Theater: „Blanke Duivels" en ,.Van
Hel tot Paradijs". Tooneel: Piet Groenendaal
2.30 en 8.15 uur.
Rembrandt Theater: „Huwelijk in Holly
wood". Tooneel: 5 Carras. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Standaard Theater: „Artikel 232" en frDe
Spookauto". Tooneel: Michel Swaab 2.30 en
8.15 uur.
ZONDAG 15 JUNI
Schouwburg Jansweg: Operette „Rose
Marie". 8.15 üur.
Remonstrantenhuis. Vereen, van Spiritis
ten. „Wetenschap en Religie". Wijdingsmor
gen. 10.30 uur v.m.
Parklaan 32. Godsdienstoefening. Spreker
Pastor Herbst. 7 uur nam.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
MAANDAG 16 JUNI
Gem. Concertzaal. Propaganda-feestavond
van de V. A. R. A. 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags, toegang vrij-
Van Bou-Saada naar Constantine. Te Constantine.
IIL
Zooals ik trouwens wel vreesde is het gis
teravond toch nog weer laat geworden, hoe
wel we wisten uiterlijk om half zeven weer
op weg te moeten zijn. Maar dan in vredes
naam maar een uurtje minder slapen.
De militaire en civiele autoriteiten van
Bou-Saada hadden zich nu eens echt uitge
sloofd om me ook iets bijzonders te laten
zien.
In het zuiden van de Sahara woont een
Bedouïenen-stam wa«.r men er hoogst eigen
aardige gewoonten op na houdt. De jonge-
meisjes, als ze een jaar of veer.ien oud zijn.
trekken geheel op haar eentje door de
woestijn naar het noorden, naar de steden,
waar ze moeten zien met dansen in enkele
jaren een buidsschat te verdienen. Eerst dan
mogen ze naar den stam terugkeeren om er
te trouwen. En daar er nu juist zoo'n groep
danseressen in Bou-Saada was gearriveerd,
hadden de autoriteiten haar „opgecomman
deerd" naar de club om haar dansen te too
nen.
Ge kunt nagaan wat een evenement het
was voor de enkele Europeanen en voor de
inlandsche bevolking.
Het clubgebouw is een klein huis dat mid
den in een wondermooien tuin met hooge
palmen staat. Bij den ingang een Arabische
schildwacht om de bevolking buiten den
tuin te houden. De gouverneur, de militaire
commandant en de enkele officieren en ci
viele bestuurders, met hun familie, hebben
ons daar allerhartelijkst ontvangen. In den
tuin, bij het schijnsel van een paar carbid -
lantarens, zaten de zestien danseressen en
het orkest, bestaande uit twee fluitspelers en
twee Arabieren die op een soort tambourijn
de danseressen zouden begeleiden.
Nu moet ik eerlijk opbiechten dat die dan
sen misschien wel hoogst merkwaardig,
maar voor ons gevoel verre van mooi zijn.
De aesthetica van de beroemde „danse du
ventre" is nog altijd niet tot me doorge
drongen, zelfs niet hier, in deze oorspron
kelijke omgeving en ook die snerpende fluit
jes en dat dof gestamp van hei slagwerk
kan me maar matig bekoren. Maar wél is
het buitengewoon interessant om die vrou
wen in kleurige kleederdracht te zien. ge-
tatoueerd, met rood geverfde handen, ringen
om de enkels en.... daarbij op Parijsche
schoentjes met Louis XV-hakjes.
Op mijn weg naar Constantine frappeer
de het mij telkens, dat wij, Europeanen, ons
zoo'n in alle opzichten verkeerde voorstel
ling van de woestijn maken. Deze is vol
strekt niet één oneindige zandvlakte. Voor
een groot deel bestaat de Sahara uit bergen
en uit uitgestrekte gronden, waar wel geen
weelderige plantengroei is, maar waar toch
een soort dor gras groeit, dat een groen en
levend tintje aan die eenzaamheid geeft.
Het onweerde en hagelde, toen we einde
lijk Constantine bereikten. Transatlantique
Hotel was nog in vollen gang.
Werkelijk, wat het aspect betreft, de lig
ging, is er geen idealer stad op de heele we
reld dan het oude Constantine, dat niet
minder dan acht en zestig belegeringen
heeft te verduren gehad en altijd weer den
vijand kon afslaan, totdat eindelijk, een
eeuw geleden, de Franschen de natuurlijke
vesting veroverden. De stad is één groote
rots, omspoeld door de Rummel. Een dertig
tal jaren geleden eerst, toen rondom een
nieuwe Europeesche stad werd gebouwd,
heeft men een viaduct gemaakt over den 175
meter diepen afgrond. Van hier uit zie ik
het enorme bouwwerk in al zijn architecto
nische schoonheid. Ook de hooggelegen Ara-
bierenwijk en het quartier van de Joden.
Boven op den berg het. monument voor de
oorlogsdooden, magnifieke copie van den
Romeinschen tempel van Timgad.
Herhaaldelijk zouden we tijdens ons ver
blijf in deze magnifieke stad de meest deli
cate attenties van de autoriteiten mogen
constabeeren. Er werd echt over ons ge
waakt. Op een avondwandeling door de ty
pische Moorsche wijken kresen we maar
eventjes een commissaris van politie, twee
inspecteurs en drie agenten, om ruim baan
te maken, mee en toen we ons voornemen
te kennen hadden gegeven om in die Ara
bische winkeltjes wat inkoopen te willen
doen, toen heeft de commissaris zelf ons ge
leid en.... overal voor ons afgepingeld, om
dat de kooplui nog wei eens de gewoonte
hebben, den vreemdeling af te zetten.
De viaduct welke over het 175 meter die
pe dal van het riviertje de Rummel leidt,
is een van de mooiste en merkwaardigste
bouwwerken van onzen tijd. Het is een ijze
ren brug. type Eifel, die de eeuwen-lang on
toegankelijke rots met het ..vaste land" ver
bindt. Wanneer men op de brug staat en
niet te duizelig wordt, dan kan men zich
eerst verklaren hoe Constantine bijna ze
ventig belegeringen heeft kunnen doorstaan
zonder dat de dey zich erg ongerust be
hoefde te maken. Ze zaten er veilig, hadden
een uitzicht over het land en de zee en
wie zou tegen deze loodrechte rotswanden
kunnen opklimmen? Het was een natuur
lijke vesting. Veroordeelden werden kalm
in een zak gebonden en van den berg ge
gooid. Bijna héél Algiers was reeds in
Fransche handen en Constantine hield nog
stand. De Algerijnsche zeeroovers, zoo be
rucht over héél de wereld, maakten nog
steeds de zeeën onveilig. Een campagne
werd ondernomen. En zeker zou de rots
van Constantine andermaal een belegering
hebben afgeslagen, waren er niet enkele
Fransche waaghalzen geweest, die een
krijgslist te baat namen. Men moet die
bergwanden boven dien helschen afgrond
hebben gezien om er zich een idee van te
vormen wat een moed er toé" noodig was
om zoo'n klimtocht te ondernemen. Vier sol
daten hebben het gewaagd. Ze zijn naar bo
ven gekomen en daar hebben ze. vlak bij
het hoofdkwartier van den dey enkele bom
men neergelegd. Toen het. lont ontbrandde
maakte zich oen geweldige paniek meester
van de bevolking die zich zoo veilig achtte.
Een algemeene vlucht ontstond. In allerijl
werden touwen neergelaten in den afgrond,
maar er ontstond een gevecht om het eerst
weg te komen, de touwen knapten af onder
het te groot gewicht en bij honderdtallen
sloegen do Algerijnen te pletter in den af
grond. Zoo viel het laatste bolwerk.
Een van de merkwaardigste en mooiste
paleizen in dit oude deel van de stad is het
paleis van Hamadjel, de vorstelijke woning
van den dey die het langst tegenstand bood
en die krijgsgevangen werd gemaakt. Men
kan zich hier best een denkbeeld vormen
van het leven in die dagen. In de galerij
een groote rustbank, daarboven een soort
estrade waarop een orkestje plaats nam om
de danseressen te begeleiden.
In het hoog gelegen deel van de stad vindt
men de wijk van de Arabieren en die van de
Joden strikt gescheiden. Joden en Arabie
ren spreken precies de zelfde taal, maar
wederzijds willen ze niets van elkaar weten.
Wat waant men zich ver van die mooie
paleizen en groote hotels, wanneer men
door die kleine nauwe kronkelstraatjes slen
tert! De mannelijke bevolking leeft op
straat, drijft handel In alle mogelijke eet
waren, die er buitengewoon onsmakelijk uit
zien en verdachte luchtjes verspreiden. Al
les krioelt er door elkaar. Telkens wordt de
weg versperd door troepen gelten, schapen
of ander gedierte. In de Moorsche cafétjes
zitten de mannen, in witte burnous gehuld,
gehurkt het eene kommetje Turksche koffie
na het andere te slurpen.- De dames komen
niet buiten.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
Engeland en In Indlë bekend te maken. En
om de zaak te bespoedigen werden de eerste
honderd exemplaren versch van de pers
naar Croydon vervoerd, waar ze scheep
gingen in een luchtvaartuig, met bestem
ming voor Delhi, Van daar brachten mili
taire machines te pakken naar Simla, den
zetel der Britsch-Indische regeering.
In Engeland is in tegenstelling met de
meeste officieele uitgaven, het boek in alle
winkels to koop. Het ligt er in stapels op
toonbanken en in schouwkasten, als gold
het een nieuw verhaal-van-misdaad van
Edgar Wallace. De drukkers zijn al weer aan
het werk gegaan om nieuwe exemplaren voor
een zeer geïnteresseerd publiek te verschaf
fen. Men heeft terecht beseft dat men hier
te doen heeft met een standaard-werk over
het Britsch-Indië van dezen tijd.
EEN NIEUWE CARUSO.
(Van onzen Londenschen correspondent.)
De liefhebbers van opera hebben deze week
te Londen een nieuwen Italiaanschen tenor
kunnen toejuichen, die er, in Covent Garden,
zijn debuut maakte met Andrea Chenier, een
van de zwakkere werken van Giordano. In
de pers wordt het optreden van Bcniamlno
Gigli (dat is de naam van den tenor, een
naam. dien men blijkbaar moet onthouden)
een gebeurtenis van het hoogste belang ge
noemd. Men vertelt dat Caruso zelf hem in
dertijd heeft aangewezen als zijn opvolger als
„koning der tenors". En men bewondert nu
de Juistheid van wijlen Caruso^ oordeel, te
meer daar de stijl van Gigli nog al van dien
van Caruso verschilt. Men noemt de stem
vol en rijk en de zachte tonen ongemeen
ontroerend, terwijl Gigli's phraseering su
perieur wordt geacht aan die van zijn groo-
ten voorganger. Het publiek raakte in de
hoogste vervoering; en de gansche avond
kenmerkte zich door dat storend oponthoud
in de vertolking en door die absurde her
halingen, die de opera als kunstuLting een
slechten naam hebben bezorgdeen
naam, dien de opera nochtans wol zal blij-
yen overleven.
TREINPASSAGIER GEDOOD.
KARLSBAD. 13 Juni (Wolff). Op het
station Klösterlcr aan de Elbe werden bij
het binnenrijden van een trein uit Praag
talrijke passagiers die zich uit het venster
bogen door een naast de rails staande
kraan geraakt. Een persoon werd gedood en
verscheidene min of meer zwaar gewond.
OVERSTROOMINGEN IN ITALIë.
ROME. 13 Juni (N.T.A.) TengervolgC
van voortdurende zware regens wordt geheel
Italië door grooto overstroomingen geteisterd.
Uitgestrekte terreinen bebouwde grond staan
onder water, waardoor de oogst op vele
plaatsen totaal vernield is.
Naar gemeld wordt zou de overheid maat
regelen nemen om de getroffen bevolking
hulp te yerieene^
STADSNIEUWS
AANNEMERS EN BESTEKS-
VOORWAARDEN.
GEEN BEPALINGEN MEER TEN
OPZICHTE DER WERKLOOS
HEIDSBESTRIJDING?
Op het d.d. 18 en 19 Juni to houden
congres van den Nederlandschen Aannemers-
bond komt o.m. ook het volgende voorstel
ln behandeling:
„De Algemeene Ledenvergadering noodlgt
het hoofdbestuur uit, te overwegen of er mid
delen gevonden kunnen worden, dat in het
vervolg in de bestekken, voornamelijk in die
der grooto gemeenten, geen bepalingen meer
opgenomen worden, waarin den aannemer
verplichtingen worden opgelegd ten opzichte
van te bezigen werkkrachten of to betalen
loonen noch voorwaarden voor het geven
van tweeledige inschrijvingen ton opzichte
van het al of niet verplicht nemen van
plaatselijke werkkrachten".
De afdeeling is van oordeel, dat voor een
goede, zooveel mogelijk voordecllge uitvoe
ring van een werk noodig ls dat den aan
nemer de vrije hand wordt gelaten in het
nemen van, naar zijn oordeel, geschikt per
soneel, dat hij naar bekwaamheid kan beta
len.
De voorstellers ontveinzen zich niet de
moeilijkheden te zien, die in de grooto ge
meenten bestaan ton opzichte van de werk*
loosheid, doch zij stellen de vragen:
1. Helpen deze bepalingen, verbetoren zij
iets?
2. Moet de bestrijding der werkloosheid dan
gaan op kosten der aannemer?
Op de eerste vraag meent men to kunnen
antwoorden, dat het voor de hand ligt, dat
bij de uitvoering vermoedelijk, al werd de
voorwaarden niet gesteld, wel in de eerste
plaats zal worden getracht arbeidskrachten
ter plaatse te vinden en dat die meestal ook
wel gevonden zullen worden; in den regel
zal den aannemer geen vreemd volk impor*
toeren.
Aiieen de wetenschap, dat de aannemer
verplicht is de plaatselij ken te nemen, brengt
het bezwaar en de nadeelen.
Maar zeker mag worden aangenomen, dat
het opnemen dier bepalingen in de bestekken
een aanleiding ls, dat vele werklieden zich
ln die plaatsen gaan vestigen, om na een
Jaar of iets langer te kunnen mee profi*
toeren van die bepalingen.
Werden de bepalingen niet meer toegepast,
dan zou ongetwijfeld die trek naar de groote
gemeenten wel verminderen.
Het prae-advles van het bondsbestuur
luidt:
„Het hoofdbestuur ontveinst zich niet dat
aan dit punt vele moeilijkheden verbonden
zijn en wil zich voorshands van het geven
van prae-adv:es onthouden, doch zal er prijs
op stellen de moening der algemeene verga
dering te vernemen"
