WEL EN WEE UIT MIJN WERKKRING.
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL.
LANGS DE STRAAT.
DE HOTELHOUDER.
Een filiaal in Haarlem-Noord.
STADSNIEUWS
Slapeloosheid
De Bank.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 5 JULI 1930
VIERDE BLAD
(NIEUWE SERIE)
n.
(GROOT BEDRIJF.)
De hotelhouder directeur van een
groot bedrijf heeft mij, na er mijn aan
dacht op gevestigd te hebben, dat er een
groot verschil is tusschen den werkkring
van de hotelhouders in het groot en dien
van hun collega's in de kleinere, maar
veelal eigen bedrijven onder meer het
volgende verteld.
„Als directeur van een groote zaak op
ons terrein kun je je rustiger aan je taak ge
ven dan als patroon-eigenaar. Deze toch
heeft om aan kapitaal te komen, zich vaak
moeten wenden, tot banken, bierbrouwerijen,
wijnhandelaren, die vaak in groote hotels
en restaurants aan de touwtjes trekken,
zonder dat het publiek het weet en hem
dicteeren hoe te handelen.
De hotelhouder in het grootbedrijf is als t
ware de burgemeester van een groot dorp.
Hij moet eigenlijk van alles verstand
hebben. Dat hij koopman moet zijn behoef
ik natuurlijk niet te zeggen, maar ook mag
hij eigenlijk wel eveneens accountant, inge
nieur, architect en zeker niet voor het
minste gedeelte jurist zijn om aan de
enorme eischen te voldoen, welke autoritei
ten, door wettelijke bepalingen en voor
schriften, maar ook de cliëntele, stellen aan
de accommodatie van een groot hotel- en
rest aur antbedr ij f -
Ruim dertig afdeelingen zijn door een huiste
lefoon-installatie met mijn kantoor verbon
den en er kan niets in de zaak gebeuren,
of ik weet het binnen een uur."
„Rrrrang!" ging hier te huistelefoon.
De directeur nam den hoorn: „Ja?!
o, zijn ze aangekomen? Dank je!"
„Daar deelt de portier mij juist mede, dat
het groote gezelschap Engelschen, dat wij
vanmiddag verwachten, aan het station is
gearriveerd en op het oogenblik in sight-
seeing-cars de stad „doet". Maar niet alleen
zulke dingen weet ik hier spoedig, ook an
dere zaken kom ik heel gauw aan de weet.
Bij voorbeeld: er breekt een flesch
in het buffet. De scherven worden opge
ruimd, het vocht wordt opgeveegd, maar
het feit blijft voor mij toch geen geheim. En
dat niet, doordat er hier een afkeurenswaar
dige verklikmethode zou bestaan. Neen: dat
gaat automatisch. Wij hebben hier nL in alle
afdeelingen een scherp distributie-systeem.
De ervaring heeft geleerd, dat het buffet
per dag zóóveel flesschen van den een of
anderen drank gebruikt. En dat aantal wordt
dan ook dagelij ks gedistribueerd .Wordt er nu
een flesch ontijdig om hals gebracht, door
een ongeval, dan heeft de buffetchef te kort
en komt op het centraal magazijn spoedig
de aanvrage om een bon voor een nieuwe
flesch. Onmiddellijk wordt dit aan mij op
het kantoor medegedeeld, waarna onder
zoek volgt.
Door het geheele bedrijf hebben wij dit
'distributie-systeem en groote bezuiniging
is in de verschillende afdeelingen te consta-
teeren, sedert het systeem van distributie is
ingevoerd.
Groote verwachtingen ten opzichte van de
bezuiniging hebben wij ook van de electri-
ficeering van het bedrijf, die naar ik met
grond vermoeden mag in verschillende groote
hotels spoedig zal worden ingevoerd. Ik heb
hierbij het oog op electrische verwarming,
de warmwatervoorziening voor slaap- en
badkamers, kook-apparaten enz.
Zoo zijn wij in ons hotelbedrijf voortdu
rend uit op moderniseering en verbetering en
ik moet toegeven dat wij in Nederland op
het gebied van accommodatie in de hotels
wel wat achterlijk waren. Maar thans zijn de
hoteliers wakker geworden, ook al door de
geweldige eischen die het publiek is gaan
stellen in de laatste vijf jaren, nadat het,
door den grooten trek der Hollanders naar
het buitenland, meer algemeen op de hoogte
was gekomen van wat de buitenlandsche ho
tels op het gebied van accommodatie boden.
Over onze Hollandsche prijzen is ook veel
geklaagd, maar ik durf thans, ook op grond
van eigen ervaring, te verklaren dat onze
Hollandsche zaken niet duurder (zelfs in
vele opzichten goedkooper) zijn dan de bui
tenlandsche en minstens ééns zoo goed.
Het is prettig, dit te kunnen verklaren en
aangenaam is het, de aandacht te mogen
vestigen op het feit, dat ons vak tegenwoor
dig veel meer in tel is dan vroeger. Toen
werd er tamelijk laag neergezien op een ho
telhouder: wat was nu eigenlijk zoo'n ho
telier? Maar thans worden wij door de
autoriteiten erkend als industrieelen. Men is
gaan begrijpen dat goede hotels van groote
beteekenis zijn voor stad en land en dat het
toerisme een van de voornaamste bron
nen van bestaan in Nederland er ten
zeerste door wordt bevorderd.
Hoe ik mijn dag doorbreng?
Van 8 uur 's morgens tot 1 uur des nachts
ben ik, met den onderdirecteur, voortdurend
in het bedrijf. Eerst loopen we rond op de
afdeelingen, om te zien of alles in orde is.
Om negen uur gaan we naar het kantoor om
den ochtendpost na te zien, waarna bespre
kingen volgen met de chefs der verschillende
afdeelingen: den chef-kok, den chef der
werkplaatsen (repareeren, schilderen, be
hangen, stoffeeren wordt door ons eigen
personeel gedaan), den chef de réception
enz. Klachten van gasten of van personeel
worden behandeld.Om 10 uur gaan wij naar de
magazijnen, waar dan ook de leveranciers
moeten zijn. Alle benoodigdheden worden
hier gewogen en gecontroleerd op zindelijk
heid en qualiteit. Tusschen 11 en 12 uur
wordt alles gedistribueerd naar de afdee
lingen: naar de keuken, de buffetten, het
hotel. Onderwijl berekent het administratief
personeel of het geld van den vorigen dag
behoorlijk is ingekomen en verantwoord.
Van 11 uur tot den lunchtijd zijn wij bene
den. om te zien of alles goed loopt en van 2
tot 5 uur worden op het privé-kantoor van
de directie allerlei conferenties en bespre
kingen gehouden met reisbureaux, besturen
van vereenigingen, wordt beraadslaagd over
het inkoopen van nieuwe artikelen en over
vele andere dingen.
De avonden besteden wij aan administra
tie en accountancy in de ruimste beteekenis
van die woorden. Alles wordt in het algemeen
gecontroleerd en nagerekend en wij over
leggen, of verbeteringen zijn aan te bren
gen en voornamelijk bezuinigingen in
te voeren.
Laat ik hier volledigheidshalve nog bijvoe
gen, dat ik een telefoon naast mijn bed heb
ptaan en dat mijn gehééle personeel weet
dat ik ook des nachts a 11 ij d te bereiken
ben.
Onaangename ervaringen doet een hotel
houder natuurlijk ook op. Buitengewoon on
aangenaam is het bijvoorbeeld, dat tegen
woordig hoe langer hoe meer amotenaren
zich in onze bedrijven dringen. Dit remt het
bedrijf, maar al te vaak. N.et de toeneming
van het aantal gasten geeft ons moeilijkhe
den, maar wèl de wetgeving.
En dan is er de grenzenlooze slordigheid der
gasten, die aanleiding kan geven tot de
grootste onaangenaamheden. De menschen
deponeeren kostbaarheden in de venster*
banken en gaan rustig naar Volendam!
Een Duitsche dame liet eens een ring met
een kostbaren steen bij haar vertrek op haar
kamer liggen. De ring werd gevonden en
bij mij gebracht. Ik stuurde hem naar het
adres der dame in Duitschland en ontving
eenige dagen later een enthousiaste dank
betuiging van haar man.
Een Amerikaan, die naar Parijs zou ver
trekken vergat zijn Stetson-hoed en stapte
blootshoofd in een sightseeing-car. In den
trein maakte men hem er opmerkzaam op,
dat hij geen hoed op had. Hij antwoordde
toen (zooals hij mij later schreef)„Als ik
mij niet vergis in de Hollanders en in het
Hollandsche hotelwezen, vind ik dien hoed te
Parijs!" En inderdaad: bij zijn aankomst in
zijn hotel te Parijs werd hem zijn hoed over
handigd. Ik had nl. gezorgd, dat het hoofd
deksel, onmiddellijk nadat het gevonden
was, werd opgezonden. Ik bewaar bij vele
andere brieven nog altijd de schriftelijke
uiting van de dankbaarheid van dien Ame
rikaan.
Van zulke buitengewone kleinigheden
hangt dikwijls de recommandatie van een
hotel af!
Onaangenaam voor ons, hotelhouders, is
ook nog het krampachtig vasthouden van
leveranciers aan hooge prijzen, in een tijd,
waarvan een der teekenen juist prijs
verlaging is. Dit handhaven van de hooge
prijzen van vele levensmiddelen, bijvoorbeeld
groente, berokkent aan de hotelbedrijven
veel schade.
Tot slot wil ik in het algemeen nog zeg
gen dat het personeel zeer veel moeilijkhe
den geeft. Ik wil hierbij liever niet in details
treden.
Hollandsch vrouwelijk personeel is tegen
de beste salarissen niet te krijgen. De
hoteliers zijn aangewezen op internationale
arbeidskrachten, die niet de minste be
langstelling voor hun werk hebben. Zij wer
ken tijdelijk in ons land en voor hen be
staan slechts drie dingen van belang: Wat
verdien ik? Hoe laat ben ik klaar? En dan
kan ik zeker wel uitgaan?
En met die menschen moeten wij onzen
gasten de beste bediening geven die maar
denkbaar is!
Tot zoover wat de directeur van eon groot
hotel mij mededeelde.
Ik hoop nog eens de gelegenheid te krij
gen, ook een vakman uit het klein bedrijf in
het hotelwezen aan het woord te laten.
J. C. E.
(Zie ook elders in dit nummer).
DE STADSKWEEKERIJ.
BLOEIENDE NACHTCACTUS.
Donderdagavond hebben honderden een
bezoek gebracht aan onze mooie stads-
kweekerij aan de Kleverlaan waar een
nachtcactus in bloei stond. Twee mooie
bloemen waren aan deze zeldzame plant te
bewonderen, de derde knop stond op sprin
gen. De bloem stond opgesteld in de nieuwe
oranjerie, waarmede de kweekerij eenige
maanden geleden verrijkt is.
De bezoekers kregen ook gelegenheid om
de overige kassen te bezichtigen. Ook daar
was een schat van natuur-weelde te aan
schouwen.'
Het is een goede gedachte om de schat
kamers van onze kweekerij af en toe koste
loos te openen. Hoewel het bezoek zeer druk
was verliep alles ordelijk, terwijl algemeen
de gewenschte voorzichtigheid betracht werd
om in de kassen, waar natuurlijk slechts
smalle paden zijn, geen bloemen of planten
te beschadigen.
GEMEENTELIJKE DIENST
LICHAMELIJKE OPVOEDING.
In het tijdvak 16 Juni—30 Juni zijn in de
Gemeentelijke Zweminrichtingen 63550 ba
den genomen, verdeeld als volgt:
Houtvaart Mannen Vrouwen
Abonne's 3605 2571
10 ets baden 1246 901
35 ets baden 376 361
Vereenigingsbaden 543 406
Schoolbaden 2405 1655
Kostelooze baden 12559 12687
Totaal 20734 18581
Mannen Vrouwen
7105 6992
688 613
2265 2147
220 128
2567 1510
Totaal 12845 11390
PERSONALLY
Mej. M. Versluis te Haarlem is geslaagd
voor het examen van de Chr. Kweekschool te
Zetten.
Schuin tegenover mijn raam, tusschen
twee gladde, rechte stammen cn onder het
dichte groen van de linden, die langs den
weg staan, staat een bank als een klein
haventje, dat door twee pieren veilig afge
sloten wordt gehouden van de woelige zee
daarbuiten: een haventje, waarin schepen
uit wonderlijke landen even binnen komen
vallen en waaruit ze weer vertrekken, nie
mand weet waarheen. Ze komen en gaan.
schepen van alle mogelijke soorten, met heel
verschillende ladingen, en ze leggen aan voor
een kortere of langere poos, en nemen er in
wat zij noodig hebben. En dan verdwijnen ze
we^r. kalm zeilend naar den horizon of
driftig opstoomend tegen de schuimende
"olven en den harden wiirf. en niemand weet,
of zij ooit terug zullen komen.
Zoo gaat het ook met de bank. die daar
schuin tegenover mijn raam ln de schaduw
van het lir.denvroen staat. Hij staat er altijd,
weer of geen weer, en ran alles komt er naar
toe gezeild of gestoomd of geroeid; statige
fregatten en groote stoomschepen, oude
wrakke pieremegoggels en kittige zeilscheep
jes, lawaaiige motorbootjes en stille tjalken.
De motorbootjes ploffen luid gillend tusschen
de pieren op en neer, tot ze met een hoop
drukte weer verdwijnen.de pieremegoggels leg
gen steunend en krakend aan en komen pas
met groote moeite weer op gang, als ze einde
lijk weer weg moeten, de stoomschepen
nemen een hoop plaats in. die hun niet toe
komt en laten na hun vertrek een verblufts
stilte. Zoo gaat het in alle havens, groote en
kleine, en zoo gaat het ook met mijn bank
daar aan den anderen kant van den weg.
Vandaag, nu het zonnig en warm is, is de ani
mo voor de bank al bijzonder groot geweest.
De motorbootjes waagden zich zelfs tusschen
de pieren uit. tot grooten schrik van r.e
moederschepen, en de oude roeibootjes wisten
zich bijna geen raad tusschen dat jonge ;,rut.
Ze schipperden en peuterden schutterig met
hun riemen om niet oven-aren te worden, en
als ze eindelijk veilig en wel geland waren,
kregen ze er opeens plezier in, en zaten met
een glimlach op hun verweerde gezichten
naar al die drukte te kijken. Hebt u wel eens
oude menschen naar kinderen zien kijken?
Dan kent u dien glimlach. Het is de 'beste
glimlach ter wereld.
En nu Is het avond en de maan staat als
een wonderlijk verlichte schijf aan den mat-
blauwen hemel, en het is heel stil in mijn
haventje. Zoo til, dat ik zooeven dacht, dat
het heelemaal verlaten was. De motorbootjes
zijn allang weg, de oude steunende roei
bootjes ook. de fregatten vonden het van
daag te warm, de zeilscheepjes varen nog op
de. stiller wordende zee, en vinden het nog
veel te vroeg om al tot rust te komen.
Maar ik ben zooeven eens uit mijn raam
gaan kijken, en ik heb gezien, dat mijn veilige
haventje niet heelemaal verlaten is. Op de
bank tusschen de linden zat een vrouw roer
loos voor zich uit te staren, en ik ben even
naar haar blijven kijken, omdat ik haar ook
al wilde indeelen bij mijn fregatten en mijn
motorbootjes. Maar zij zat er zoo stil en zoo
onopvallend, en haar rug leek zoo ineenge
zakt en moe, dat ik me alleen maar kon af
vragen, wat zij wel voor lading aan boord
had en waar en hoe zij die ingenomen had.
Was haar kolenvoorraad opgeraakt en kwam
zij hier weer wat opdoen, voor zij verder ging?
Moest zij iets lossen of laden daar in dat af
gelegen haventje of was zij zoo maar toe
vallig binnen komen vallen? Wilde ze alleen
maar wat stilte en wat rust, en een klein
beetje van den bloemengeur, die van de jas
mijn in het park dichtbij kwam overwaaien?
Ik ben naar binnen gegaan met een gevoel,
of lk haar stoorde.
Morgen zal ze weg zijn. Weg uit het haven
tje tusschen de twee veilige pieren, en ze
zal weer ergens, ik zal niet weten waar. op
de zee daarbuiten varen. De motorbootjes
zullen hier weer zijn, en het lawaai en de
drukte. Ik kan niet meer doen dan hopen,
dat ze er vinden zal, wat ze er zoekt. Weten
zal ik het niet.
W. T.
MUZIEK IN DEN HOUT.
Programma van de Muziekuitvoering in
den Hout op Zondag 6 Juli 1930 te half drie.
H. O. V. onder leiding van Marinus Adam.
1 Cadettenmarsch J. P. Sousa.
2 Ouverture „Les Dragons de Villars,
Maillart.
3 Neu Wien, Walzer Joh. Strauss.
4 Terpichore Fantaisle de Ballet, L. Ganne.
5 Ouverture ,Les cent Vierges" Lecocq.
6 Wein, Weib und Gesang, Walzer
Joh. Strauss.
7 Mad. Butterfly, Fantalsie, Puccini-Tavan.
DE ACTIE DER BAKKERSGEZELLEN.
In het gebouw „Het Blauwe Kruis** werd
Donderdagavond een ledenvergadering ge
houden van den Alg. Ned. Bakkersgezellen-
bond, ter bespreking van de contractactie.
Door den voorzitter, den heer J. Geerlings,
werd in zijn openingswoord medegedeeld
dat opnieuw een conferentie met de werkge
vers had plaats gevonden, doch deze had
evenmin het gewenschte resultaat gebracht.
Hierna werd het woord verleend aan den
bondsvoorzitter den heer A. Hillebregt, die
een inleiding hield over de actie voor het
collectief contract.
Na de uitvoerige uiteenzetting van den
spreker werd door verschillende aanwezigen
het woord gevoerd.
Door het bestuur werd toegezegd, de geuite
wenschen nader te zullen bespreken en spoe
dig tot het oproepen van het personeel van
verschillende bakkerijen over te zullen gaan.
A.s. Dinsdagavond wordt een hartewensch
vervuld van den heer J. D. Rutgers van der
Loeff, den directeur van de Stads Bibliotheek
en Leeszaal: dan zal namelijk in het „Huis
te Zaanen" aan do Zaanenlaan een filiaal
van deze zoo hoogst nuttige instelling offi
cieel voor het publiek worden geopend. Reeds
lang had hij naar een gelegenheid tot uit
breiding uitgezien en toen de annexatie haar
beslag gekregen had dacht hij daarvoor Sn de
eerste plaats aan het voormalig raadhuis in
Schoten. Maar al heel spoedig bleek het hem,
dat dit gebouw een andere bestemming ge
kregen had.
Op welke wijze men er toe is gekomen om
het filiaal in het oude „Huis te Zaanen" te
stichten, heeft de heer Rutgers van der Loeff
ons Vrijdagmiddag aldaar verteld, toen hij
zoo vriendelijk was. de vertegenwooi-digers
van de Haarlemsche pers te ontvangen en
het filiaal te laten zien.
„In 1923", aldus de directeur, „heeft de ge
meente van het aanzod van den heer Bre-
dius gebruik gemaakt om de landerijen van
deze oude buitenplaats, tot aan de Delft toe,
te koopen. Hoewel sommige raadsleden den
koopprijs (f 280.000) wel wat te hoog vonden,
werd het voorstel van B. en W. door den ge
meenteraad toch aangenomen. Bij den ver
koop stelde de heer Bredlus echter de voor
waarde dat hij het oude huis, als hij dit
wilde, mocht laten afbreken. Tot 1924 heeft
hij er gewoond. In 1925 veranderde hij even
wel van besluit en deelde mede. van zijn
recht, om het huis te laten sloopen, geen
gebruik te zullen maken. Met een vriendelijk
gebaar heeft hij het huis toen aan de ge
meente ten geschenke aangeboden. Het
duurde lang eer er een bestemming voor ge
zocht was. Vijf Jaar lang heeft het dan ook
leeg gestaan en werd er niets aan gedaan. De
gevolgen daarvan waren natuurlijk te zien:
alles zag er ontzettend vuil uit en op zolder
lagen vele doode vogels, die blijkbaar door
den schoorsteen naar binnen waren geko
men en geen uitweg meer hebben kunnen
vinden. Maar dank zij de soliditeit van het
bouwwerk is niets verweerd, alles is ln tact
gebleven. En de vertrekken zijn nu keurig
schoon gemaakt. Toen men mijn aandacht
op dit gebouw voor de vestiging van het fi
liaal vestigde, wilde ik er eerst niet aan. Er
stonden hier toen nog niet veel huizen en ik
vond het er zóó stil, dat ik een mislukking
vreesde. Ik had het toen echter nog niet
van binnen gezien, maar toen dat gebeurd
was, kreeg ik er toch opeens veel zin in. En
thans lijkt het mij heelemaal goed geschikt,
nu er als het ware een stadje omheen ge
bouwd is. In October 1929 heeft de gemeen
teraad besloten om dit gebouw voor een
filiaal van de Stads Bibliotheek en Leeszaal
te bestemmen. Eén van mijn oorspronkelijke
bezwaren is ook opgeheven, want de oude
toegangsweg door den tuin naar den ingang
van het huis liep langs een kronkelend zand
pad. Dat vond ik niet practisch. Nu ls er een
flink pad gemaakt, dat rechtstreeks op de
Zaanenlaan uitloopt. Met de inrichting
van het gebouw voor zijn nieuwe bestemming
zijn we zoo zuinig mogelijk geweest en ook
hebben we er voor gezorgd, het oude cachet
van het huis zooveel mogelijk te bewaren en
dat is, zooals u ziet, uitstekend gelukt.. Gaar
ne hadden we natuurlijk nog wat linoleum
op de houten vloeren gelegd en de witte
muren wat geschilderd, maar om der wille
van de zuinigheid hebben we dat niet ge
daan."
Na deze mededeelingen leidde de heer Rut
gers van der Loeff ons rond.
In de hal met haar ouden witmarmeren
vloer is een oude kaarsen lantaarn uit het
gebouw aan het Prinsenhof opgehangen. De
waskaarsen, die er in staan, doen echter geen
dienst meer. Nu brandt er een modem elec-
trisch licht in. Aan één der wanden hangt
een groote kaart van Haarlem.
Langs een klein steenen trapje met eenigs-
zins versleten treden komt men a.in den
linkerkant van de hal in een vertrek, dat
vroeger de zitkamer van de dienstboden was.
Hier worden de boeken aan het publiek uit
geleend. Het vertrek is nog niet heelemaal in
orde. Er moeten o.a. nog eenige kasten wor
den aangebracht. De bestaande kasten wor
den voor administratieve doeleinden ge
bruikt. Eenige aardige kieken zijn ter ver
siering aan de wanden opgehangen.
Achter dit vertrek, in de voormalige keu
ken, is het magazijn gevestigd. Hier zijn
nieuwerwetsche ijzeren boekenkasten van
Lips geplaatst, die gemakkelijk te behande
len zijn. Om beschadiging van de boeken te
voorkomen, zijn de vloertjes van deze kas
ten van vilt voorzien» Hier is ook de oude
toestand zooveel mogelijk gehandhaafd, tot
zelfs de tegels aan de wanden en op den
vloer toe. Hier is plaats voor 2000 boeken.
Thans zijn ej al 1400. De rest komt successie
velijk.
Aan den rechterkant van de hal ls de in
gang van de leeszaal, die een oppervlakte
heeft van acht bij acht meter. Dit was de
voormalige zitkamer van den heer Bredius.
In deze zeer gezellig ingerichte zaal kunnen
ongeveer dertig menschen ongestoord van
hun lectuur genieten. Het meubilair is ge
heel jiieuw. Alleen een schitterend eiken
bank" met het wapen van Haarlem (persoon
lijk eigendom van den directeur) maakt
hierop een uitzondering. Die staat op de
plaats, waar nog een krantenkast moet ko
men. Hier is ook een groote tijdschriften-
kast, geheel in den trant van die in de Lees
zaal op het Prinsenhof. De dienst van
Openbare Werken, voor wien de hoer Rutgers
van der Loeff niets dan lof heeft, maakte
alles keurig in orde. De bestaande mooie par
ketvloer is natuurlijk ongeschonden geble
ven. evenals natuurlijk de prachtig geschil
derde eiken zoldering. Het moet een lust zijn
om hier rustig een boek te zitten lezen. De
kunstverlichting is uitstekend.
De vertrekken zullen door gasradiatoren
worden verwarmd.
Het vertrek voor de garderobe ls heel prac
tisch gemaakt. De man. die aan een klein
tafeltje in de leeszaal de wacht houdt, kan te
gelijk de garderobe bewaken. Deze is ook
van het magazijn uit te bereiken. Van bui
ten af kan de bezoeker niet in de garderobe
komen.
Alle vertrekken van het filiaal, dat voor-
loopig alleen 's avonds voor het publiek ge
opend zal zijn, liggen gelijkvloers. Op de eer
ste étage ligt ook nog een groot aantal ver
trekken, evenals op de zolderverdieping.
Voor den heer Rutgers van der Loeff, die
niets liever ziet dan dat de menschen een
goed boek lezen, is het te hopen, dat daar
spoedig een behoefte aan uitbreiding gevoeld
zal worden.
Behalve de man, die in de leeszaal met de
bewaking belast is, wordt er geen nieuw per
soneel voor het filiaal aangesteld. De assis
tenten in het gebouw aan het Prinsenhof zul
len om beurten in het „Huis te Zaanen"
dienst doen. Voor dit filiaal is een aparte ca
talogus ingericht.
In den tuin zijn eenige iepenboomen, die te
dicht bij het huis stonden, gerooid, De eiken
zijn blijven staan.
Maandagmiddag vier uur kan het filiaal
door genoodigden en 's avonds door het pu
bliek bezichtigd worden. En. zooals reeds is
gezegd, Dinsdagavond wordt het in gebruik
genomen.
De gemeente Haarlem is weer een mooi©
instelling rijker geworden. Wij wenschen er
de bewoners van Haarlem-Noord geluk mee.
DE LEVENDE VERPLETTERDE.
Lang geleden reeds, in de bijna mythologi
sche laatste Jaren voor den oorlog, was er,
herinner ik mij, een sensationeel variété
nummer, waarin een man, die zich .De leven
de verpletterde" noemde, zich op het tooncel
liet overrijden door een auto. Een heusche
auto en niet eens zoo 'n kleine ook. Alle
vier wielen gingen over hem heen. liet pu
bliek hield van ontzetting en verbazing hun
adem in en als hij er weer onderuit was,
sprong hij luchtig lachend ongedeerd op. Het
was een kwestie van berekening, op welke
plaatsen hij het enorme gewicht van don
wagen kon verdragen. Zooals bleek, toen hij
zijn berekening op een droeven dag verkeerd
maakte en niet meer opstond.
Deze inleiding kan gelden voor het geval
van een man. die dezer dagen In de straten
van Newport in den Amer.kaanschen staat
Arkansas een soortgelijk, nog sensationeeler
en geheel ongewild nummer vertoonde. Hij
heet John Krieger en werd, uitglijdend op
straat door drie auto's achtereen overreden,
die te vlak op elkaar zaten om tijdig te
stoppen. Alle drie gingen met alle wielen over
hem heen en toen de laatste gepasseerd was
stond de man kalm op. zocht zijn hoed,
sloeg de stof van zijn kleeren en wandelde
weg of er niets gebeurd was, de omstanders
aan hun verbazing ten prooi latende.
PROF. TER MEULEN ONTVANGT DE
IIOOGEWERFF.PENNING.
De 29 Augustus 1917, ter eorc van den
70sten verjaardag van prof. dr. S. Hooge-
werff, oud-hoogleeraar aan de Technische
Hoogescbool te Delft ingestelde .Hoogewerff-
penning" voor wetenschappelijk chemisch
technisch onderzoek in Nederland en koloniën
is Vrijdag toegekend cn uitgereikt aan prof.
ir. Henri ter Meulen voor diens onderzookin-
gen ten aanzien van de methode der bei
paling van verschillende elementen.
GROOTE VEENBRAND.
Tusschen Bellingwolde en Papenburg staat
het nabije Griendtsveen ln lichtelaaie sedert
Woensdagmorgen en er Ls geen helpen aan.
meldt de Msb. Het veen is zoo droog, dat
blusschen niet mogelijk is.
Meer dan 1000 dagwerken turf zijn recda
verbrand.
KIND ONDER EEN STRAATORGEL.
Te Bussum is een vijf-jarig meisje onder
een groot straatorgel geraakt, dat door een
paard werd voortgetrokken, meldt het Volk.
Het achterwiel ging over haar heen, In
zorgwekkenden toestand is het meisje naar de
Majella-Stichting overgebracht.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
tengevolge van dc zomerwarmte, overwint
men spoedig door het gebruik van een paar
Mijnhardt's Zenuwtabletten. Buisje 75 Ct.
Delft
Abonne's
35 ets baden
10 ets. baden
Vereenigingsbaden
Schoolbaden
