BUITENLAND DE FEESTWEEK TE BRUSSEL) EEN NIEUWE CONSERVATIEVE PARTIJ IN DUITSCHLAND GEVORMD. PHILIPS' RADIO TOESTELLEN haarlem's dagblad donderdag 24 juli 1930 TWEEDE BLAD Invloed achter de schermen van von Hindenburg? Een bijeenkomst die veelzeggend is. Redevoeringen van Westarp, Treviranus en Schiele. Drie belangengemeenschappen vereenigd HET BELANGRIJKSTE NIEUWS. De nieuwe conservatieve Duitsche volks partij is dus tot stand gekomen. Zij bestaat uit de twee afgescheiden groepen van de Duitsch-nationale partij die door het toe doen van Hugenberg uiteengespat is. Trevi ranus en Westarp zijn de leiders van de nieuwe partij, die innig zal samenwerken naar men verwacht, met den Landbond. Officieel is nog niet bekend, of de Landbond een orga nisch geheel zal vormen met de nieuwe con servatieve partij. In ieder geval is het tee kenend en veelzeggend, dat zoowel Westarp als Treviranus en Schiele, (dé man van den Landbond) gisteren in een bijeenkomst eens gezind het woord hebben gevoerd over de noodzakelijkheid van het bestaan der nieuwe partij. Uit dit feit kan men in ieder geval de ge volgtrekking maken dat de conservatieve be volking bij elkaar gehouden zal worden, zoo dat dè verkiezingen voor de rechtsche par tijen een zoo gunstig mogelijk resultaat zul len opleveren. Het is nog steeds een onbe antwoorde vraag in hoeverre de invloed van von Hindenburg zich heeft doen gelden. Schiele (nota bene) zette in zijn rede nog eens uiteen waarom men Hugenberg in den steek had gelaten; Hugenberg wenschte niet mee te gaan met de voorstellen tot steun aan den landbouw, en Treviranus één van von Hindenburg's vertrouwensmannen ver klaarde daarop: „Het is thans van belang een meerderheid te scheppen voor den generaal- veldmaarschalk en zijn politieke ideeën en graaf Westarp gaf ronduit als zijn meening te kennen: „dat het er op aan kwam de politieke gedachten van von Hindenburg door te zetten en den landbouw en het Oosten de noodige hulp te verschaffen". De veronderstelling lijkt ons dus werkelijk niet gewaagd, dat de rijkspresident achter de schermen heeft gewerkt om de. conservatieven bij elkaar te brengen om Duitschland straks een rechtsche regeering te bezorgen. En het feit. dat Schiele van den Landbond, de belan gen van de nieuwe conservatieve partij heeft verdedigd, is wel een bewijs voor het bestaan van een belangengemeenschap. In ieder geval heeft men thans het cement gevonden waarmede men de scheuren in de conservatieve fundamenten kan voegen. L. A. Een protest tegen vervolging van Joden. In de Parijsche „Volonté" heeft Bernard Lecache, voorzitter van den internationalen bond tegen het antisemitisme, een dringen den oproep aan allen geplaatst om op te ko men en te protesteeren tegen de Jodenver volgingen, welke den laatsten tijd in ver schillende deelen van het koninkrijk en vooral in Zevenburgen en de Boekowina voorkomen en die steeds erger worden. Kort na de verkiezing, enkele maanden geleden, van den antisemitischen leider Coe- za in het parlement, droegen de vervolgingen der Joden nog slechts een sporadisch karak ter. Maar sindsdien is het steeds erger ge worden, zoodat ook in de regeeringspers thans wordt aangedrongen op krachtige maatregelen. De heer Lecache haalt talrijke authentieke gevallen aan van brandstich ting en geweldpleging tegen Joden. „Dit alles is voldoende", zoo besluit hij, „om de aandacht te trekken. Ik heb niets ver meld, dan wat authentiek is. Ik heb met opzet nagelaten de paniekstemming en den doodsangst te beschrijven, waarin duizenden en duizenden Joden in" Roemenië leven". En de heer Lecache eindigt zijn relaas met een dringende bede om hulp. De Hindoe-leiders bij Gandhi. LONDEN, 23 Juli. (V.D.) De beide Hindoe- leiders Saproe en Jayakar hebben heden in de .gevangenis te Poone, met Ghandi een on derhoud gehad dat een 5-tal uren geduurd heeft. Er waren geen getuigen bij tegenwoor dig. De Hindoeleiders weigerden iedere ver klaring over het verloop der onderhandelin gen met Ghandi. Zij zullen morgen nieuwe besprekingen met hem hebben en zich dan naar Allahabad begeven om met Pandit Nehroe te onderhandelen. Een compromis inzake den arbeidstijd in de miinen. LONDEN, 23 Juli (V.D.) Na eenige discus sie stemde het Hooger'nuis heden toe in een geringe wijziging, welke het Lagerhuis had gemaakt in het amendement der Lords op de Kolenwet. Het aftreden van Rykoff KOWNO, 23 Juli. (V.D.) Naar uit Moskou gemeld wordt heeft de Sovjet-regeering met de Duitsche Rijksregeering van gedachten gewisseld over de mogelijkheid van een be noeming van Rykoff, voorzitter van den Raad van Volkscommissarissen der Sovjet-Unie, tot Ambassadeur te Berlijn. De huidige functionaris Krestinski zal bin nen afzienbaren tijd naar Berlijn terugkee- ren om den President der Republiek "zijn te- rugroepingsschrijven te overhandigen. De benoeming van Rykoff zou dan einde Augustus volgen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct*. per regel. Stofzuigerhuis MAERTENS BARTELJOR1SSTRAAT 16 - TEL. 10756 KANTONGERECHT. UITSPRAKEN. K. J. P. S. het te Haarlemmerlfede als be stuurder van een motorrijtuig daarop met grootere snelheid dan 25 K.M. per uur rijden, schuldig verklaard, zonder toepassing van straf. A. A.J. v. d.T. het verzet tegen het vonnis dd. 2 Juli 1930 (loopen op verboden grond (door niet-verschijning van verdachte, vervallen verklaard. A. M. v. d. L. overtreding van het Motor- en Rijwielreglement f 1. subs. 1 week tuchtschool. W. B. het met een rijwiel een straat die verboden is te be rijden, het voorschrift niet in acht nemen f 3.subs. 3 dagen hechtenis. A. K. het te Bloemendaal als bestuurder van een motor rijtuig de maximum snelheid overschrijden f 8.subs. 8 dagen hechtenis. H. v. d. L. over treding der Arbeidswet f 1.subs 1 dag hech tenis. E. v. A. en D. M. het loopen over verboden grond ieder f 1 subs. 1 dag hechtenis. H. K. het te Haarlem zich aan een voertuig vasthouden f 4 subs. 4 dagen hechtenis. W. H. openbare dronkenschap f 5 subs. 5 dagen hechtenis. E. de J. idem f 5 subs. 5 dagen hechtenis. C. J. H. het zich bevindende onder den invloed van sterken drank een rijwiel besturen f 20 subs. 20 dagen hech tenis. Ch. F. het loopen over verboden grond f 2 subs. 2 dagen hechtenis. G. Z. G. het ter terechtzitting opgeroepen als getuige weder rechtelijk wegblijven f 10 subs. 10 dagen hechtenis. J. v. d. W. strooperij f 10 subs. 10 dagen hechtenis. R. W. v. S. overtreding van de Vleeschkeuringswet f 25 subs. 25 dagen hechtenis. W. A. G. overtreding der Motor en Rijwielwet f 5 subs. 1 week tuchtschool. J. C. B. overtreding van het Vleeschkeuringsbe- sluit (worst in voorraad hebben, hetwelk niet voldoet aan de eischen gesteld krachtens de Warenwet) f 25 subs 15 dagen hechtenis. J. F. S. overtreding van de Motor- en Rijwielwet, vonnis d.d. 18 Juni 1930 f 20 subs. 20 dagen hechtenis, na verzet bekrachtiging. W. S. overtreding der Wapenwet, schuldig ver klaard, zonder toepassing van straf. katholieken en rotary. BEROEP VAN MAASTRICHTENAREN OP DEN PAUS. De correspondent van „De Tijd", te Maas tricht meldt: De katholieke leden der Rotaryclub te Maastricht, hebben, naar wij uit goede bron vernemen, in beginsel besloten zicht te on derwerpen aan de 'beslissing van het Door luchtig Episcopaat in Nederland, inzake de Katholieken en de, Rotary. stelfc echter pogingen nes vot KINDER- EN FAMILIEVOORSTELLINGEN IN DEN SCHOUWBURG JANSWEG. Om aan de vele aanvragen te gemoet te komen zullen van Zaterdag 26 Juli a.s. af lederen dag des namiddags 2 uur kinder en familie-voorstellingen worden gegeven door den vermaarden Meiloc. humoristisch goochelaar, buikspreker en dwergkomiek. De verschillende nummers worden afgewisseld met mooie kinderfilms. Dus een programma vol afwisseling en geschikt voor groot en klein. om te onderzoeken of beroep op deze beslis sing bij Z.H. de Paus mogelijk is. Met dit doel heeft men zich gewend tot den vroege* ren Duitschen kanselier dr. Cüno, gouverneur der Rotaryclubs in het Duitsche Rijk; om via den vroegeren Internuntius te Berlijn, Kardinaal Pacelli, de desbetreffende stappen in Rome te doen. Natuurlijk, zegt het blad, zouden degenen, die zich van het welslagen der bemiddeling eenige illusie zouden maken worden teleurgesteld, daar Rome, zooals men weet, reeds aan kotholieke priesters het lid maatschap verbood, en nimmer eenige kerke lijke overheid desavoueerde, die tegen de Rotary .-beweging optrad. gevolg van het suiker wetje. EEN COÖPERATIEVE RAFFINADERIJ? Naar aanleiding van het reeds door de Tweede Kamer aangenomen suikerwetje hebben Woensdag te Rotterdam besprekingen plaatsgevonden, waaraan verschillende in- dustrieelen der suikerverwerkende branches hebben deelgenomen. Algemeen was men van oordeel, dat het te heffen compenseerend recht op suiker voor de suikerverwerkende industrieën verschillende moeilijkheden zal opleveren. Verder werd de mogelijkheid over* wogen om hier te lande te komen tot de oprichting van een suikerraffinaderij op coöperatieve basis, welke in verband met den vrijen invoer van buïtenlandsche ruwe suiker zeker reden van bestaan zou hebben. Binnen eenige dagen zullen nieuwe bespre kingen plaats vinden, teneinde deze plannen nader onder de oogen te zien. buïtenlandsche opdracht voor philips. VERLICHTING VAN HET WEMBLEY- STADION. Een mooie opdracht heeft Philips te Eind hoven uit Engeland ontvangen. Het bestuur van het Wembley-stadion, het grootste ter wereld, heeft aan onze Neder- landsche wereldfirma opdracht verstrekt dit stadion te verlichten rnet de nieuwe Philips F1 E floodlight-lantaarns, voorzien van 3000 Watt lampen, waardoor het mogelijk zal zijn voortaan ook wedstrijden en sport gebeurtenissen bij avond te doen plaats vim den. Onder anderen zullen een aantal be langrijke voetbalwedstrijden bij kunstlicht worden gehouden. De eerste hiervan zal een wedstrijd zijn tusschen Arsenal en Glasgow Rangers, de winnaars van de Engelsche en de --Scfcatetóbfi KJug, UIT DE PERS. RADIO-VOOGDIJ. Naar aanleiding van eenige beslissingen van de „voogdij-commissie" in zake de Alg. Programma's schrijft de „Omroep Gids", het orgaan van de Ned. Chr. Radio Ver: „De Commissie is bezig het algemeen pro gramma tot een onding, neen, tot erger dan een onding te maken. De koersen zijn verboden. Wij hebben tegen het weglaten van de koersen op zichzelf geen bezwaar. Maar wel, dat de Commissie meent ze te mogen verbieden. Kan het objectief weergeven van koersen iemand redelijkerwijs aanstoot geven? Dat slechts een gedeelte van het Neder- landsche volk er belangstelling voor heeft, mag geen aanleiding voor het verbod zijn. Niet alleen dat dit het geval is bij alles, wat gegeven wordt, doch de Commissie mist toch de bevoegdheid om te beoor- deelen r.aar criteria, welke niet door den Minister zijn aangegeven? De Commissie is op een verkeerden weg, die naar groote moeilijkheden leidt". ALGEMEENHEID. De Telegraaf schrijft in een hoofdartikel onder den titel „Van kwaad tot erger", het volgende: „Er is in dit kleine land, waar eens de Geuzen het- opnamen voor de vrijheid van denken en leven, het een en ander met die vrijheid aan de hand. En wie de oogen niet in den zak had kon het zien aankomen. De Regeering, die tot taak heeft het land te besturen, mag dan „extra-parlementair" heeten, zij is dat slechts in zooverre zij extra let, op de parlementaire groepen, die zich met den schijn van het tegendeel tot een coalitie hebben aangesloten. Zij komt wel is waar (nog) niet met voorstellen tot afschaf fing der Staatsloterij of tot wederinvoering van de doodstraf, doch manoeuvreert reeds openhartig op bescheidener terrein, dat zij met het prikkeldraad van Koninklijke Be sluiten heeft geschut tegen inmenging van buiten: de radio!. „Wij behoeven niet opnieuw den lezer aan het lachen te maken door hem te herinneren aan de gekwadrateerde algemeenheid, door den heer Reymer te kwader ure uitgedacht. Doch wel worde de aandacht gevestigd op enkele nieuwe escapades, onder auspiciën van den minister van Waterstaat bij de han teering van het begrip (algemeen in het kwa draat)-programma ten uitvoer gebracht. Bij den eersten veldslag liet de Superalgemeene- programmacontrolecommissie de beurskoer sen sneuvelen. Bij den tweeden herrezen zij uit een praematuren dood. Bij den derden sneuvelden zij opnieuw. Daar is het bij geble ven: beurskoersen zijn sectarische zaken. „Schokkender is de tijding van gisteren: de dansmuziek uit het Carlton Hotel te Am sterdam mag op het super-algemeen pro gramma niet voorkomen! En een causerie over zwemmen moet met punten en kom ma's door de zedelij kheidszeef van de com missie-De Visser, vóór zij mag worden uit gezonden „Men kan er opnieuw over lachenkan de vraag stellen of de commissie huiselijke on lusten vreest wanneer een slepende wals een huisvader te machtig wordt of de zwemaffaire billijken met de opmerking, dat de causeur misschien het gemengde bad releveeren zal. „Maar men kan ook bitter worden. Bitter over dit tyranniek gesol met geestelijke en zedelijke vrijheid. Over het zielig feit, dat vijf heeren in Den Haag voor een mondig volk bedisselen willen wat het wel en niet mag hooren; over de depreciatie van ons aller onderscheidingsvermogen; over de hy pocritische kinderachtigheid van de commis soriale methoden. Wanneer er inderdaad zijn die dansmuziek onzedelijk achten dat zij zich dan op een ander station inschakelen. Wanneer er zijn, die reeds bij 't woord bad pak blozen dat zij dan naar een verhan deling over het algemeen nut van regen schermen luisteren. Maar dat muziek als zoodanig of Beethoven dan wel Sousa er aan schuldig staat niet „algemeen" zou zijn men kan het alleen volhouden wan neer onder „algemeen" verstaan wordt; door ieder gelijkelijk gewaardeerd." „Gelukkig programma's van zulk verve lend gehalte zijn niet samen te stellen. En zie daar de fout der commissie: zij werkt met positieve criteria. In stede van zich te bepa len tot de vraag of een program-punt niet- onzedelijk, niet-bijzonder, niet-partij-politie ker ig is, zoekt zij aan de hand. van myste rieuze maatstaven uit, wat onder „alge meen" moet worden verstaan. Waar de com missie daarbij, het spreekt vanzelf, van de overtuiging harer eigen leden niet los kan komen, verwerpt zij die zaken, welke met de privé-inzichten van haar meerderheid niet strooken. Dat zij zoodoende het troetelkind der coalitie-regeering en de risee van het volk wordt het kan niet anders, al blijf! het te betreuren dat 'n eminent man als dr. De Visser, wien Geuzenbloed door de aderen vloeit, geen werk van grooter stijl verricht dan het supprimeeren van dansmuziek en het bevitten van een zwemcauserie. Minister Reijmer had het dezer dagen hij sprak „ein groszes Wort gelasscn aus" over meeningsvrijheld, die met eerbie diging van anderer meening gepaard zou moeten gaan. Hij zou kunst en wetenschap aan zich verplichten door te openbaren, te genover welke „meening" de uitzending van hoogst beschaafde dansmuziek of van een causerie over zwemmen oneerbiedig zou kun nen zijn. Met dat al slikt de luisteraar thans de genoegens van een ziekelijke bemoelalle righeid, die onder het motto van algemeen- heidssublimeering zich zet tot vrijheids- supprimeer ing. Zoodat het tijd wordt om maar te vergeten, dat de voorvaderen van dea heer De Visser-heusche Geuren jaaren.^* Nationale betoogingen. De Hulde aan Koning en Dynastie. (Van onzen correspondent.) Brussel, 21 Juli 1930. Wie Brussel kent en er Zaterdagavond rondwandelde, zou de stad wel gansch veran derd hebben gevonden. Het was er méér dan druk en van een eigenaardige drukte; men zag er niets dan gezichten en typen, welke men er anders nooit of slechts zeer zelden ziet. Het waren geen Brusselaars en geen vreemdelingen: het waren provincialen. Uit alle hoeken van België en tot uit de klein ste dorpen waren de feestgangers en mani festanten samengestroomd voor de groote dagen, 20 en 21 July. De koffiehuizen zaten tjok-vol en op de Boulevard tusschen de Beurs en het station-Noord schuifelde traag een compact aangesloten volksmenigte. Overal voor de met schijnwerpers verlichte gebouwen pakten zich vreedzame en bewon derende samenscholingen bijeen, welke het verkeer in de binnenstad zeer bemoeilijkt-en. Het geheele aspect was uiterst vroolijk, of schoon de menigte zich bijzonder bedaard en ingetogen toonde. Er deden zich dan ook geen incidenten voor, hoe onschuldig ook. Zondagochtend had de plechtige optocht der oudstrijders plaats. Al heel vroeg begon de drukte op straat. Tal van afgevaardigden kwamen in de ochtenduren uit hun woon plaatsen aan, zoodat het vooral in de on middellijke omgeving van de twee stations zwart van de menschen zag. In groepen begaf men zich naar de van te voren bekend ge maakte punten van samenkomst waar ver schillende afdeelingen der optocht zich op stelden. Dank zij een goede organisatie, ging dit alles vlug en zonder vergissingen in zijn werk, zoodat de optocht zich precies op het aangegeven uur in beweging kon zetten. Van alle huizen wapperden de vlaggen: zwart- geel-rood en de blauwe vlag met de gouden Congoster. Het was droog, maar er stond n.^g al wat wind, hetgeen aan het tafereel een on miskenbare levendigheid en feestelijkheid gaf. Vlaggen moeten zich bewegelijk ont plooien en ze moeten klapperen! Om kwirt over tien ging de kop van de stoet weg van het beginpunt, de Schaerbeeksche Poort en begaf zich langs de Koninklijke Straat naar het Paleis. Hier is een tribune opgericht, waai de autoriteiten en de hofdignitarissen de ko ninklijke familie opwachten. Naast deze was een speciale tribune voor de vertegenwoor digers der geallieerde oud-strijdersbonden ge bouwd. Even voor de aankomst der stoet kwam de Koning uit het palels. Hij werd ver gezeld door de Koningin, de prinsen Leopold en Karei en prinses Astrid. Allereerst defileerden de moeders en wedu wen van gevallen stïijders. daarop volgt een groep oorlogsblinden, daarna de ernstig ver minkten, die in meer dan honderd auto's vervoerd worden. En ten slotte de oudstrij ders met hun vaandels. Een rij, waar geen einde aan schijnt te komen: duizenden en nog eens duizenden mannen. Zij dragen de borst vol met medailles en ridderorden en zij voeren de vaandels der plaatselijke vereeni- eingen mede. Achter de oudstrijders volgen verschillende legerkorpsen, welke zich in den oorlog onderscheiden hebben met volledig materieel. Het geheel was in zijn eenvoud indrukwek kend. Al deze eenvoudige mannen van mid delbaren leeftijd in hun Zondagsche pakken, boeren, fabrieksarbeiders, visschers, ambte naren. kooplieden, behoorende tot alle be roepen en alle standen, waren samengeko men om den zwarten tijd, dat zij samen streden en leden zonder ostentatie en zonder een zweem van militaristische gezindheid, te herdenken. Het was een evocatie van het lee d van den oorlog; en deze eenvoudige stoet van burgers uit alle klassen en alle streken had niets overmoedigs en niets glo rieus. Men kan zeker zijn, dat niet één den tijd van 1914 tot 1918 betreurde; dat alle hopen en bidden, dat zulk een beproping niet nogmaals over hen of over hunne kinde ren moge komen. En juist dit hoog ernstige en ingetogene, dit stille en sombere, in deze betooging was zoo sympathiek. België viert feest. Het feest zijner onafhankelijkheid. Maar dat dit mogelijk is. is mede te danken aan onnoemelijk veel leed, ellende en pijn. En het was dus juist gezien, om vóór men zich aan de feestvreugde overgaf, de geval lenen en de verminkten eerbiedig te herden ken en te danken. Maandag was het de eigenlijke nationale feestdag, welke andere jaren alleen maar met een kleine parade gevierd wordt. Dit maal begon men met een te Deu-m in de prachtige kathedraal van Sinte-Goedele, waar de Aartsbisschop van Mechelen en de koninklijke familie, met de regeering en het hof aanwezig waren. In den namiddag zou de hulde aan den koning plaats vinden, vooraf gegaan door een diner, door de leden der regeering aangeboden, aan alle Belgische burgemeesters in de groote zaal van de Cin- quantenaire. Een kleine drieduizend edel- achtbaren, waaronder vier dames, waren aan den maaltijd, gepresideerd door den koning, aanwezig. Onder de middelste boog van de triomf- poort op het Cinquantennaireplein was een imense troon opgericht, en aan weerszijden daarvan had men tribunes gebouwd waar twintigduizend genoodigden plaats namen. De invitaties waren verzonden door den minister van Binnenlandsche Zaken. rar. Baels, namens de geheele regeering, die dan ook voltallig aanwezig was. Alle ministers droegen het ambtsgewaad en waren rijkelijk behangen met linten en kruisen. Alleen mr. Paul Emile Janson, de minister van Jus titie en prof. Vauthier, de minister van Onderwijs en Schoone Kunsten, verschenen in eenvoudig jaquet. Ook onder de invités wa ren velen in schitterende ambtsgewaden verschenen. De Hooge Raad in rood en her melijn, de andere rechterlijke colleges in zwart en fluweel. De officieren droegen veld- tenue met helm. Toen om ongeveer drie uur alle gasten gezeten waren en de vaandels van 1830 voor de regeering defileerden brak een korte maar krachtige wolkbreuk los. In een minimum van tijd was alles en iedereen volkomen dooi-weekt- Zij die geen regenjassen hadden meegenomen, hadden geen droge draad meer aan het lijf. Nog zelden zag men zulk een deplorabele massa verdronken steken en hooge hoeden! De i vaandels en vlaggen hingen als natte vodden tegen de stokken aan. En menige statiejurk werd voor goed bedorven. Na deze i gewelddadige stortbui de Belgen hebben hiervoor een aardig woord, dat geen Franseh is: la drache kwam het zonnetje dcor en toen de koninklijke familie het park binnen reed was alles weer stralend en blij Op den troon zaten van rechts naar links: de Kardinaal-aartsbisehop van Leuven, mon seigneur Van Roev, Prinses Victor Napoleon zijnde prinses Clementine van België, de jongste dochter van Leopold II), de Kroon prins, de Koningin, de Koning, kroonprinses Astrid, prins Karei en de jonge Prins Napo leon, zoon van prinses Clementine. Achter de koninklijke familie was de regeering ge zeten. De driejarige prinses Josephine- Charlotte was ook meegekomen. Zij dartel de vroolijk rond tusschen de hoogwaardig- heidsbekleeders en zat dan eens bij haar moeder, prinses Astrid, dan weer eens bij haar vader of haar grootvader op schoot. Het is een aanvallig kind, blond en met een grap pig lief snoetje, zonder bepaald mooi te zijn. Er werden zeven redevoeringen gehouden, door de voorzitters van Kamer en Senaat, door minister Baels (in het Nederlandsch), door mr. Goddijn, voorzitter van den Hoogen Raad door den heer Leroy, voorzitter van den Provinciale Staten van Brabant., door mr. Henri Jaspar, eerste minister, door Adoif Max, burgemeester van Brussel. En al deze redenaars varieerden op het ééne thema: hulde aan den koning, aan de koningin, 'aan het vorstelijk huls en aan de dynastie. Ten slotte beantwoordde de Koning de sprekers. Hij deed dit sober en waardig in de beide landstalen. „Myn voorvaderen", aldus Z.M. „hebben zich steeds beschouwd als de diena ren van hun Volk en zij zijn immer trouw gebleven aan den constitutioneelen eed. Ik heb mijn best gedaan om hun goede voor beeld getrouw te volgen. Gelijk zij, heb ik geen ander levensdoel dan de arbeid voor de grootheid van mijn land en het geluk van mijn volk." Al deze speeches werden door middel van luidsprekers over de geheele stad verspreid. Er waren meer dan duizend van die apparaten op alle hoeken van de voor name straten der binnenstad opgesteld. En ze funct-ionneerden uitnemend. Het eenige bezwaar was, dat vele van deze redevoerin gen veel te lang waren. Tot slot defileerden de vaandels der regimenten en van de va- derlandsche vereenigingen In dubbele rijen voor den Koning. Er waren natuurlijk ook weer twee cantates, één in het Franseh <¥i één in het Vlaamsch, maar dat zijn nu eenmaal van die noodlottigheden, waarover weinig te zeggen valt, behalve dan dat ze bij alle gelegenheden als twee droppels water op elkander gelijken. Het enthousiasme der menigte was op som mige momenten indrukwekkend. Ik heb neg nooit zoo luid en zoo dikwijls „VLve le Roi" hooren schreeuwen! Opgemerkt moet nog worden, dat ook deze plechtigheden weer verliepen op een zóó kie- sche wijze, dat zelfs de meest nationalistisch gezinde Nederlander er geen seconde aan stoot aan zou hebben kunnen nemen. Bel gië viert waardig feest en dat feest is niet gericht tegen wie dan ook. Dinsdag is er even rust. Maar Woensdag krijgen wij de gTOOte optocht der „Fastes Beiges", de Belgische „Praalfeesten". Hier over bericht ik nader. J. GRESHOFF. een gezellige gevangenis. Tot voor korten tijd gold de gevangenis van Limoges voor een vrij genoeglijk oord. Vele gevangenen wisten er uit te ontsnap pen, maar vele anderen vonden het leventje er zoo prettig, dat zij geen wenschcn koester den voor verandering van verblijfplaats. Een gevangene te Aibi, een zekere Arpiaou, die voor vijf jaar zat, hoorde van het lust oord Limoges. Hij vernam dat de gevangenen daar zich volkomen vrij konden bewegen, dat zij hun celdeuren zelf konden openen en dat zelfs vaak manlijke gevangenen een gezellig theeuurtje gingen doorbrengen bij de vrou welijke collega's. Sommigen zelfs hadden vrije avonden. Arpizou besloot toen, daar hij toch in het gevang moest zitten, te trachten een plaatsje te veroveren in het paradijs van Limoges. Hij „onthulde" dat hij vier jaren geleden in de omgeving van Limoges een gruwelijke misdaad had begaan. Zijn truc slaagde en hij werd voor het verhoor en onderzoek over gebracht naar de gevangenis van Limoges. Maar toen bleek alras, dat Arpizou zich leo- lijk misrekend had. Sinds een jaar toch is het regime te Limoges geheel veranderd en heerscht er strenge discipline, aldus het Hbld. Met het gevolg, dat Arpizou den rechter in het vertrouwen heeft genomen en hem verteld heeft waarom hij zich plotseling ver plicht gevoeld had zijn geweten te ontlas ten! DE WIERINGERMEER KOMT DROOG Bij peilingen te Medemblik werd bevonden dat reeds 3.70 meter water van de gemiddel de diepte in de Wieringermeer is weggema- len. Groote vlakken zijn dan ook al reeds drooggevallen. AGENDA Heden: DONDERDAG 24 JULI Groote Kerk: Orgelbespeling 34 uur. Gem. Concertzaal. H. O. V. Concert 8.15 u. Palace: .,De Witte Hel van Pitz Palü." Tooneel: Prof. Max Lighbman. 2.30 en 8.15 uur. Luxor Theater: „Eerzucht" en „Verkocht Geluk". Tooneel: Les Blondines. 2.30 en 8.15 uur. Remfbrandt Theater: .Studentenpret", Tooneel: Okito. 2.30, 7 en 9.15 uur. Standaard Theater: „De Cowboy politie agent" en ,JDe wraak van den spoorwegin genieur." 8.15 uur. VRIJDAG 25 JULI Bioscoopvoorstellingen; 's middags en des avonds. Nieuw programma. Teyler's Museum. Spaarne 16- Geopend op werkdagen van U—3 uur, behalve 's Maan dags, toegang yxy.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 5