J. Lottgering
LANGS DE STRAAT.
IN „DE WITTE ZWAAN"
SCHILDERWERK
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1930
HET STERKAMP TE OMMEN
GEëINDIGD.
KRISHNAMURTI OVER BRITSCH-INDIë,
LABOUR, HOLLYWOOD.
Donderdag: was het de laatste dag van het
Sterkamp te Ommen. Het tentenkamp is op
geheven.
Omtrent de beantwoording van Krishna-
murti gestelde vragen ontleenen wij het vol
gende aan de N. R. Ct
Er had er een betrekking op den huidigen
toestand in En gelseh-Indië. Men wenschte
zijn opinie in dezen te vernemen. Ilij ant
woordde, dat hij zich met politiek als zoo
danig niet inliet. Politiek was, zeide hij,
slechts een tak van den boom en hij be
moeide zich alleen met de wortels en met
den boom als geheel. Zoo ook beantwoordde
hij de vraag: „Wat. heeft de Labour-partij
vnn Krlshnamurti tc verwachten?" met te
verklaren, dat hij tot geen enkele partij, po
litieke of anderszins behoorde. Politieke par
tijen betrekken slechts een zijde van 's men-
schen leven in hun actie. Wel echter ver
klaarde hij het een goed ding te werken
voor het tot stand komen van een regeering
die tot doel heeft gelijke kansen voor een
leder zonder onderscheid te scheppen. Daar
velen in hem voor alles nog den Oosterling
zien, deed hij met nadruk uitkomen, dat hij
persoonlijk zich aan gèen enkele nationali
teit gebonden achtte. Op het plan, waarop
hij sprak, bestonden geen speciaal Ooster-
sche of Westersche, maar slechts algemeene
menschelijke problemen. Hij reisde uitslui
tend uit practische overwegingen op een
Engelschen pas, die hem in staat stelde de
door menschen gemaakte grenzen te over
schrijden.
De leeraar liceft geen
moeilijkheden.
Een vraag waarvan Krfshnamurti de
goede bedoeling zeer waardeerde en die hem
tevens klaarblijkelijk zeer amuseerde was:
„Hebt gij zelf nog moeilijkheden?" Het ant
woord luidde: ,,Tot mijn spijt moet ik u ant
woorden, dat ik er geen meer heb. Ik be
schouw het leven niet als een probleem: er
ls geen probleem voor wie tot begrip geko
men is. Wanneer men het zuivere zijn in
zichzelf verwerkelijkt heeft bestaan er geen
moeiten, geen strevingen, geen problemen
meer. Maar dit elscht voortdurende open
aandacht"
Voor het materieelc een
compromis noodig.
Ook den laatsten dag heeft Krlshnamurti
na een kort resumé van wat hij de vorige
dagen gezegd had, nog verschillende vragen
beantwoord. Een daarvan had betrekking op
het zakenleven, waarin men toch, aldus de
vragen, onmogelijk een ieder met dezelfde
welwillendheid en zonder gevoel van afge
scheidenheid tegemoet kan treden, wil men
niet gedwongen zijn, zijn zaak weldra te slui
ten. Aan den anderen kant wordt toch door
Krlshnamurti voor diegenen die naar bevrij
ding streven zulk een houding tegenover een
leder als eisch gesteld. Kxishnamurti ant
woordde hierop, dat er, waar het het mate-
rlcele betreft, noodzakelijkerwijze een zeker
compromis moest zijn. Wie echter naar be
vrijding streeft en verstandelijk en emo
tioneel reeds aan het vrijworden is, zal dit
compromis tot een minimum beperken. Naar
aanleiding van een andere vraag verklaarde
Krlshnamurti nogmaals dat er voor den be
vrijden mensch niet zooiets als een offer
bestond; zijn eigen afslaan b.v. van het fi
nancieel voor hem- buitengewoon voordeelige
aanbod uil Hollywood, had voor hem geen
oogenblik het brengen van een offer betee-
kend.
EEN EXPERIMENTEELE
TELEVISIE-ZENDER.
VOORLOOPIG OP DE PHOHI-LENiGTE?
Waar de televisie nog te veel in het
stadium van proefnemingen verkeert, zal
van officieele zijde voorloopig nog geen ver
gunning voor het uitzenden van televisie-
demonstraties door de omroepvereenigingen
worden verleend, aldus lezen wij in het I-Ebld.
Mede in evrband met de voorzichtige
houding van de B. B, C. in Engeland dien
aangaande, acht men den tijd nog niet rijp
om door het mogelijk maken van uitzen
dingen volgens een bepaald systeem, tele
visie, de luisteraars de superioriteit hier
van te suggëreeren, terwijl later de moge
lijkheid zou kunnen bestaan, dat de aange
schafte ontvangtoestellen voor andere me
thoden van uitzending onbruikbaar zouden
blijken.
Met deze feiten voor oogen heeft het week
blad „Radio-Wereld" zich thans tot den mi
nister van Waterstaat gewend met het ver
zoek tot het stichten van een experimentee-
len televisie-zender te mogen overgaan, ten
einde de amateurs in de gelegenheid te stel
len op dit terrein ontvangst-proeven te
nemen.
In het adres wordt voorgesteld om, wan
neer de zend-energie bezwaren tegen het on
derbrengen in de amateur-banen oplevert,
voorloopig de braakliggende golflengte van
den Phohi-zender hiervoor beschikbaar te
stellen, zoodat ten spoedigste met de uit
zendingen kan worden begonnen.
EEN NIEUWE BROCHURE VAN
DEN HEER H. F. T1LLEMA.
„FILMEN EN FOTO/GRAFEEREN IN DE
TROPISCHE RIMBOE".
Dit fs weer een echte „Tillema-daad". Geen
halven maatregel dus. De heer H. F. Tillema,
te Bloemendaal, zijn naam is ons, Haar
lemmers de laatste jaren wel zeer vertrouwe
lijk geworden heeft 5 Juli zfjn 60sten ver
jaardag gevierd. En natuurlijk onder groote
belangstelling. En nu heeft hij uit erkente
lijkheid voor dit laatste allen, die hem op
dezen herinneringsdag niet vergaten een
exemplaar gastuur van het Augustusnummer
van „Nederlandsch Indië Oud en Nieuw". De
directie was zoo vriendelijk om het geheel te
zijner beschikking te stellen en de heer Til
lema heeft er een brochure van gemaakt over
„Filmen en Fotografeeren in de Tropische
Rimboe". Een even oorspronkelijke als nut
tige daad, trouwens wanneer werkt deze
Indië-pionier niet in het belang van anderen,
van het algemeen? En zijn het niet juist zijn
films, die hem den laatsten tijd, vooral in
onze stad, bij zijn vroegere een nieuwe groo
te vermaardheid hebben gegeven? Welnu
dan, deze deskundige schrijft over een onder
werp, dat, naar hij zelf opmerkt, wellicht op
het eerste gezicht niet zal aantrekken, maar
dat toch de belangstelling verdient. Wat toch
is het geval? Er worden in Nederland met de
beste bedoelingen films over Indië vertoond,
die den rechtgeaarden Javaün, Maleier, enz.
soms in zijn heiligste gevoelens kwetsen. De
schrijver kan de verzekering geven, dat er
zeer hoogstaande Javanen zijn, die er zich
over verbazen, dat dergelijke films hier mo
gen worden vertoond. „Zijn de keurmeesters
niet deskundig?" heeft de heer Tillema hoo-
ren vragen. Dergelijke voorstellingen van
land en volk stooten af, waar toenadering
wordt beoogd. Op dit punt en op nog andere
heeft de heer Tillema in zijn artikel gewezen.
Tot die andere dingen behoort bijvoorbeeld
het geven van een geheel verkeerd beeld van
de bevolking, van de zeden en gebruiken,
alleen ter wille van de lust om sensatie te
geven. Zoo liet een filmoperateur papoea's
met gesnelde koppen voetballen en gaf de
film uit onder den titel „Voetbal in Neder
landsch Nieuw-Guinea". Dat is schandelijk,
maar Jan Publiek slikt het. Dat op een der
gelijke manier een totaal verkeerde indruk
van land en volk wordt verkregen, is duide
lijk.
Dit is ook de reden, waarom de heer Tille
ma geen „vakman" op zijn reizen heeft mee
genomen. Hij heeft op velerlei gronden ver
kozen om alles zelf te doen .en hoe hij dat
gedaan heeft, daarvan verhaalt hij op een
voor foto-amateurs heel interessante wijze.
Tillema's stijl is als altijd kort en klaar. Maar
nóg duidelijker dan het verhaal spreken de
foto's van Tillema's kunnen. Op elke blad
zijde vindt men er een en alle zijn bewonde
renswaardig duidelijk en leerzaam, dit laat
ste zoowel fototeclinisch als land- en volken
kundig.
Met bijzondere waardeering gewaagt de
heer Tillema in zijn artikel van de goede
medewerking, die hij van verscheidene Ne-
derlandsche en vooral Haarlemsche bedrij
ven en personen, bij voorbereidingen en uit
werking heeft ondervonden.
ARROND. RECHTBANK.
UITSPRAAK.
H. J. N., te Haarlem, poging tot feitelijke
aanranding der eerbaarheid, 9 maanden ge
vangenisstraf met aftrek der preventieve
hechtenis tot 21 Augustus 1930.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel.
MEUBELEN
Levering direct aan particulieren, Dressoir, tafel, 2 fauteuils, 4 stoelen moquette, theemeubel, spiegel,
2 schilderijen, samen f 118. Q. A. Buffet met bolle deuren f 62.50
Huis-, Salon-, Slaapkamcrmeubelen. Bedden, Dekens, enz.
Alles MET DRIE JAAR SCHRIFTELIJKE GARANTIE. PRIMA AFWERKING.
NED. MEUBEL-INDUSTRIE „NEMI". Modelkamers voor Haarlem: KONINGINNEWEG 18
■llllllll
Verven Stoomen
Stoppage Hoeden vormen
Groote Houtstraat 5a
Het vijfde orkestlid.
Het orkest had zijn tijdelijk domicilie ge
kozen op het breede trottoir van de Cein
tuurbaan te Amsterdam. Het was niet mis, dit
orkest, dat verzeker ik u. De musici, allen
jonge mannen, zaten behoorlijk in de kleeren,
waren naar modernen trant slap-geboord,
fleurig gedast en bloot van hoofd.
En instrumenten dat ze haddenTwee
prachtstukken van harmonica's met blin
kend-witte toetsenrijen; een mondorgeltje
(rare naam), als je er goed over nadenkt!)
om lederen muzikalen Amsterdamschen
straatjongen groen van afgunst te maken
en een tromeen tróm
Wat zat er allemaal aan, aan die trom?
Daar had je het pedaal om een geweldi
gen trommelstok met een bolvormig, dik-om-
woeld uiteinde in beweging te brengen en zoc
de groote trom te laten bom.bommen dat jc
er van opschrok. Daar waren verder twee
kleine trommen, aan weerszijden van de groote
bevestigd en die met gewone trommelstokken
werden bewerkt, met de hand. En dan nog een
trommeltje met belletjes er aan, aan den
eenen en een klein bruin«houten plankje aan
den anderen kant van de koperen bekkens,
die ook al met de moeder-trom in verbinding
stonden. Ja, dit gecompliceerde instrument
was waarlijk grootsch van opzet en uitvoe
ring.
Maar het allervoornaamste instrument was
toch de slappe, grijze hoed van den geld-
ophaler, die het hanteerde met een onge
kende virtuositeit.
Want dit was maar niet zoo'n gewone geld-
ophaler, dit vijfde orkestlid, niet zoo'n man
die je met een verveeld gebaar een pet of
een hoed of een koper geldbakje vóórhoudt.
Neen: hij was een Wonder. Hij kon verschijn
nen en verdwijnen naar zijn welgevallen.
Juist als je, al luisterend naar de tot één
muzikaal geheel samensmeltende tonen van
de zoozeer uiteenloopende instrumenten,
dacht: „Hé, is er niemand bij die heb geld
ophaalt?", zweefde er een hoed met den bol
naar beneden voor je heen en weer en dan
ontdekte je dat aan dien hoed een hand,
aan die hand een arm en aan dien arm een
man vastzat, die je vriendelijk glimlachend
aankeek en iets buitengewoon bescheidens in
houding had, maar toch tegelijkertijd iets in
zijn blik, dat te verklanken zou zijn door
een variatie op Nelson's beroemde woorden,
n.l. door een dringend: „Vriend, het Orkest
verwacht dat iedereen, en jij in de eerste
plaats, vandaag zijn plicht zal doen!"
Had je dan je plicht .gedaan en den in
houd van. den hoed in waarde doen toenemen,
dan was hij Ineens uit je buurt weg, zoo
als hij gekomen was: plots en geheimzin
nig.
Hij zag en hoorde alles. Hij bewoog zich
handig en vlug tusschen de groote schare
luisteraars en geloof maar niet, dat er
iemand aan zijn aandacht ontsnapte. Was er
een enkele klaplooper bij, die wel luisteren
maar niet betalen wilde, dan verloor hij
niet veel tijd aan -hem. Hij mat den onver
laat even met zijn blik, van het hoofd bot
de voeten, maar verder liet hij hem staan.
Hij maakte geen scène, bleef fatsoenlijk.
„Voor jou een ander", zal hij gedacht heb
ben.
Niet alleen keek hij om zich heen, naar
links en naar rechts, maar hij liet zijn blik
ken ook voortdurend glijden langs de gevels
der huizen, en hij zag even goed het aardige
dienstmeisje dat daar heel hoog een raam
openschoof en hem een Amsterdamsch*
dienstbode-grapje en een muntstuk toe
wierp, als „de familie", die twee verdiepingen
lager voor de ramen stond te luisteren en
ook bereid bleek haar waardeering in tast
baren vorm te uiten. Terwijl hij handig het
geld in zijn hoed opving, wenkte hij al met
den wijsvinger van zijn opgeheven linkerhand
naar de buren:, „Ben zóó bij u! Eerst even
deze transactie afwikkelen!"
Hij zag zelfs de dierbare oude dame, die
heelemaal aan de overzijde van de straat
haar raam hoog opgeschoven had en daar
nadrukkelijk stond te wenken, blijkbaar
brandend van verlangen om ook hüür gave
in den ouden, grijzen deukhoed te wer
pen. en
Inderdaad: Wanneer dit ensemble goede
zaken maakt, zal dit in niet geringe mate
te danken zijn aan de virtuositeit van het
vijfde orkestlid!
J. C. E.
FEUILLETON
Uit het Duitsch
van RUDOLF HERZOG.
13)
Onzin, onzin, onzin!
Heelemaal geen onzin, papa. Het leven
hier kan ik niet langer verdragen.
Zwijg, bulderde de vader. Heb je
soms over iets tc klagen?
Ach, vader, u begrijpt het niet. Ik denk
heelemaal anders dan u. Hier blijven, neen,
dat kan ik nietde atmosfeer hierhet
leven hierIk wil niet verdorren In de
kleinburgerlijke, monotone omgeving hier. Ik
wil leven, zooals ik voel, dat ik leven moet.
De kunst beteekent alles voor mij.
De apotheker, die niet meer wist, hoe hij
het had, barstte in een bulderend gelach uit
en sloeg met zijn beide handen in de lucht,
zonder een woord te kunnen zeggen. Lisa
stond op en ging met opgeheven hoofd de
kamer uit. Bij de deur keerde zij zich nog
eens om en zei:
Ik ga tóch aan de opera!
De ochtend scheen over den huistyran
overigens nog niet al zijn jammer te hebben
uitgestort. Vodr zijn apotheek stond een
postbode, die aan meneer Frledrich persoon
lijk een groote kist. aangeteekend verzonden,
moest afgeven. De apotheker was, toen hem
dit werd meegedeeld met zoo'n vaart de deur
komen uitloopen, dat zijn knie en zijn tec-
nen in onzachte aanraking met de kist
kwamen,
Nu, zei de gemoedelijke postbode. de
kist kan er tegen. Die is stevig. Meneer
Friedrich, aangeteekend en persoonlijk, ver
volgde hij en gaf den apotheker de adres
kaart om af te teekenen.
Laat de provisor, steunde /de apotheker,
terwijl hij de kaart terug .gaf, je een
borrel geven. Zeg maar uit de blauwe fleseh.
Dat'zal de heeren niet meevallen, lachte
apotheker Friedrich giftig. De postbestel
ling zal vandaag wel 'n beetje langzamer
gaan dan anders.
De man groette en ging heen. Friedrich
keek hem met een boosaardigen blik na.
Wel mag het Je bekomen, mompelde hij.
en hij streek zich over den baard. In de
blauwe flesch zat een mengsel van likeur-
resten maar de hoofdbestanddeelen van het
edele vocht waren rhabarbertinctuur en
rhabarberwijn, die in bepaalde gevallen wel
nuttig zijn voor de stofwisseling, maar onder
normale omstandigheden en in te groote
dosis deze bij den gebruiker grondig en met
uiterst lastige gevolgen in de war kunnen
sturen. Daarop sleepte hij de kist naar bin
nen.
Hij was er zekor van dat de voortreffe
lijke provisor als een getrouwe beulsknecht
zijn opdracht zou uitvoeren; de karakter
eigenschappen van mijnheer Rose waren hem
daar borg voor.
Het kostte den apotheker groote moeite
de kist open te breken; het deksel scheen
wel met honderd spijkers vastgeslagen. Het
zweet gutste hem over zijn welgedane wangen
Hij moest zijn jas er bij uittrekken. Maar
hij werd door nieuwsgierigheid gedreven,
want noch de kist, noch de adreskaart had
eenige inlichting verschaft over de ware
identiteit van den afzender. En de zending
was aan hem persoonlijk geadresseer!
Eindelijk liet het deksel los. Met trillende
vingers gritste de apotheker de emballage
opzij, tastte in de kist, keek er in, werd doods
bleek, keek wéér alsof hij zijn oogen niet ge
loofde, en viel doodsbleek achterover. Daarop
vond hij iets van zijn zelfbeheersching terug,
stormde naar het raam, rukte dat open, leunde
naar buiten, maar opnieuw werden zijn ge
voelens hem te machtig, en wéér sloeg hij
bijna achterover. Zijn lippen bewogen echter
voortdurend. Eindelijk slaagde hij er in vol
doende geluid te produceeren en riep alsof hij
in handen van een moordenaarsbende geval
len was:
Dores! Hannes! Meneer Rose! Meneer
Barenfeld! Meneer Pfalzdorf! En onmiddel
lijk herhaalde hij de namen van de leden
zijner hofhouding nogmaals in dezelfde volg
orde.
In een oogenblik hadden al de opgeroepen
personen zich om hun opperhoofd verzameld
en keken hem ontsteld en met vragende blik*
ken aan. Hij wees met een verontwaardigd
gebaar naar de mysterieuse kist; ze traden
naderbij, wierpen een blik in de emballage en
waren met stommen schrik geslagen. In de
kist rustte, in blanke onschuld, zacht neer*
gevleid op 'n bed van zaagselde Zwaan,
het embleem, dat steeds boven de apotheek
en drogerij en-groothandel van den heer
Friedrich had geprijkt.
Wie heeft me dat durven leveren?, sprak
de apotheker somber en langzaam.
Maar meneer Friedrichantwoordde
Barenfeld verontwaardigd, en wendde zich
naar de deur.
Ik wil weten, wie me dat gelapt heeft,
herhaalde de apotheker.
Maar, meneer Friedrich..., riepen ze
nu allemaal in koor.
Dat is een complot.een formeel com
plot, kreet de chef. Jullie spelen allemaal
onder één hoedje. Ik zal jullie wel krijgen,
ik
Bürenfeld wenkte Pfalzdorf, verliet zwij
gend zijn chef en ging weer aan zijn werk.
Wie zou dien ouden gek die poets
gebakken hebben?, vroeg hij in 't kantoor
aan Pfalzdorf. Het is toch een kapitale mop.
OPMERKINGEN VAN LEZERS.
GEVAARLIJKE VERKEERSPUNTEN
Een abonné vestigt onze aandacht op en
kele gevaarlijke verkeerspunten in de stad.
In het Kenaupark ls een gevaarlijke bocht
waar ook op de spitsuren geen controle is.
Als men per rijwiel komt van de Rozenstraat
richting Rolhuizen, dan is het uitzicht op het
verkeer, komend van de Kinderhuisvest, on
voldoende door het gewas in den tuin van
perceel Kenaupark 8. Zou hier, vraagt in
zender, door medewerking der bewoners geen
verandering in kunnen gebracht worden?
Deze bocht wordt dikwijls zonder signalen
zeer snel genomen. Bovendien geven ver
schillende autobestuurders de richting zeer
laat aan en dan nog met de hand, dus zon
der den richtingaanwijzer te gebruiken.
Voorts vraagt inzender: wat is er tegen, een
wielrijder, die in een bocht (men denke aan
de bocht Gr. Houtstraat-Gr. Markt bij de Fa.
Vermeulen) sneller rijdt dan een auto of
motorwielrijder, te laten afstappen? Zoo iets
kan toch gerekend worden onder „gevaar
voor het verkeer"!
Tenslotte meent inzender dat verscheiden
verkeersagenten onvoldoende notitie nemen
van het verkeer, komende van de Ged. Oude
gracht (Heiligland) naar het Verwulft. Ook
het aangeven duurt te kort: houdt een
agent de hand langs het lichaam dan weet
men niet wat men doen moet. Tevens wordt
het verkeer uit de Groote Houtstraat vaak
te vroeg vrij gegeven. En dan zou het ge-
wenscht zijn dat een politiebeambte die op
een hoek van een straat staat en in dienst is
even aangeeft of het veilig is, als een wiel
rijder belt. Sommigen doen dit, de meesten
niet.
EXAMENS.
HOOFDAKTE
Haarlem, 7 Augustus.
Geëxamineerd 8 candidaten. Geslaagd de
heeren: A. J. Schreuder, Haarlem, A. Neuman
Amsterdam, K. de- Vries, Oostzaan.
HANDENARBEID.
Haarlem, 7 Augustus.
Geëxamineerd 12 candidaten.
Geslaagd de dames A. v. d. Berg, Amsterdam
M. Gerrits, Wormerveer; L. J. Bückmann,
't Zand; M. Kooi, Doorn; A. D. van de Corput,
Amersfoort.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Bruijs, Verspronck-
weg 114, armband; Kiefstra, Besoekistraat 18,
badgoed; Lureau van Politie Smedestraat,
badmuts, bril en notitieboekje en autodop v.
benzinetank; Lijding, Heerensingel 69 rood,
breiwerk; Bemart, Wilhelminastraat 12 B,
rol telefoondraad; De Vries, Schoterweg 65
rood, wit hondje; Klon, Jan van Zurenstraat
8,kat; Kennel Fauna Parklaan, grijs en zwart
katje; Boerrichter, Bisschop Ottostraat 31,
mondharmonica; Niftrik, Verspronckweg 2.
pet; Funcken, Rijksstraatweg 77, portemon-
naie met inhoud; Monnikendam, Gedempte
Raamgracht 7, parapluie; Zegwaard, Haar-
lemmerliedestraat 15, kinderkleeren; D. Smit,
Fr. Halsstraat 11, taschje met inhoud. Dir.
Postkantoor, Ged. Oude Gracht, bankbiljet.
GEVAARLIJK KUSSEN.
Een kind van een arbeider te Gasselter-
nijeveenschemond (prov. Drente), oud vier
maanden, is doordat een kussen in bed was
gegleden, gestikt.
VLIEGVELD VOOR OOSTVOORNE.
De N.V. Maatschappij Voorne's Duin zal
Zaterdagmiddag het vliegveld te Oostvoorne
openen.
Het is 9 HA. groot en in hoofdzaak be
stemd voor sportvliegtuigen. Verkeerstoestel-
len kunnen er wel landen, maar opstijgen
alleen als de wind gunstig is, d.w.z. over de
lengte van het veld staat.
De Rotterdamsche Aero Club hoopt met 'n
tiental toestellen bij de opening tegenwoor
dig te zijn en als de wind gunstig is, komt er
waarschijnlijk ook een vliegtuig van de K
L. M. met belangstellenden.
MONTEUR DOOR DEN STROOM
GEDOOD.
Te Oirschot is een monteur van het electrï-
citeitsbedrijf tijdens herstelwerkzaamheden
aan een electrische kraan bij het invoegen
van een nieuw stuk kabel in aanraking ge
komen met den electrischen stroom en ge
dood. Hij laat een vrouw en tien kinderen
achter.
KRONIEK DER MOLENS.
Ondanks de door de Vereeniging „De Hol-
lancLsche Molen" aangewende pogingen om
den molen „De Vrede" te Strijen (dateerende
van 1821) als windmaalwerktuig te behouden,
zal deze naar de N.R.Ct. meldt, spoedig van
de wieken worden ontdaan en tot pakhuis
ingericht.
Geld waard voor een verslaggever.
De baas heeft vandaag geen gelukkigen
dag, antwoordde Heinrich.
Vanmorgen had ik boven wat te doen,
en hoorde zonder het te willen een scène
met juffrouw Lisa.
Wat?, vroeg Barenfeld, en hij legde zijn
pen neer,
Juffrouw Lisa wilde weg. Ze kan het hier
niet meer uithouden, zegt ze. Ze wil aan
de opera.
Aan de opera? herhaalde Barenfeld toon
loos.
Heinrich ging naar het magazijn om de
bestellingen klaar te maken en Bürenfeld
bleef aan zijn lessenaar zitten en staarde
vóór zich uit. Weg! Aan de opera! Had hij
er eigenlijk iets mee te maken? Neen. En
toch was het, alsof het nacht om hem heen
werd zoo stil en trooseloos was het, als zij
wegging. Barenfeld trachtte zijn gedachten
te verjagen en probeerde zijn aandacht weer
bij zijn correspondentie te bepalen. Maar het
lukte niet. Hij liet zijn pen vallen en steunde
zijn hoofd in zijn handen.
't Was doodstil in het kantoor. Hij wist,
dat iets, dat tot nu toe een vaag gevoel in
hem was geweest, nu tot zekerheid werd.
Weg, aan de opera! En moest hij dan in
dezen ouden rommel achterblijven, bij deze
ondragelijke, dorre kruideniers? Nu wist hij
ook, waarom hij het zoo lang hier had uit
gehouden. Om dat meisje, waarvoor hij me
delijden en bewondering koesterde, ofschoon
haar manier van doen hem af en toe erger
deDat mooie gracieuze kind met haar
slanke figuur, het blonde kopje met die
vreemde groote grijze oogen was het, dat
hem aan dezen troep hier bond!
Hij sprong van zijn stoel op. Wat wilde hij
eigenlijk? Hield zij van hem? Hij wist het
niet, maar wat hij wèl wist was. dat hij van
haar hield, dat hij, voor de eerste en eenige
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
VRAAGT VOOR UW BINNEN- EN BUITEN
FIRMA J. HEYDANUS Zn
KONINGSTRAAT 25 PARKLAAN 60H
Tel. 11361 van 8—12 en 1^—5. Zaterd. 8-1
VOORKOMT TANDBEDERF
cn poetst '5-morgens en 's-avoncb met
NI VA TANDPASTA
75 cts.per '/i tube, Z5ds.p. Vtube.
EEN 103-JARIGE.
Mevrouw de wed. M. MagneePrechter te
Maastricht vierde Donderdag volgens de N.
R.C. haar lOSden verjaardag. Zij verheugt
zich nog in een goede gezondheid, en haar
oogen en ooren bewijzen haar nog zeer goede
diensten.
Van haar zeven kinderen zijn er nog drie
in leven. Zij is thans 66 jaar weduwe.
DE KARAKTERISTIEKE POSTMUTS
AFGESCHAFT.
Bij de Posterijen te 's-Gravenhage zijn
nieuwe uniformen voor de bestellers in ge
bruik genomen. Een merkwaardigheid ls,
dat de traditioneele vorm van de postmuts
is prijsgegeven en vervangen door de tegen
woordig in ieder tenue gebruikelijke platt®
uniformpet.
Uit een oogpuht van traditie In uniform-
kleeding jammer, in het gebruik waarschijn»
lijk echter doeltreffender.
EEN NIEUWE ROMAN VAN QUERIDO.
Is. Querido heeft het eerste romandeel vol
tooid van èen nieuwe reeks in zijn Amster
damschen Epos-cy«lus, onder den verzamel
naam: „Het volk Gods". Dit eerste deel is ge
titeld: „Van armen en rijken" en handelt
over verschillende groepen van Amsterdam-
sche Joden in den tegenwoordigen tijd.
De roman zal bij de Uitgevers Scheltens
en Giltay te Amsterdam verschijnen.
PRINS DAMRONG WEER ÏNNEDERLAND.
Donderdagmorgen half elf is Prins Dam-
rong van Siam opnieuw met zijn beide doch
ters in Den Haag aangekomen, thans voor
een bezoek aan de Koningin. Op het perron
werden de gasten officieel namens de Ko-
nin ontvangen, 's Middags bood minister
Beelaerts van Blokland een noenmaal aan.
Heden zouden de vorstelijke gasten te Soest-
dijk door de Koningin ontvangen worden.
HOOG WATER IN FRIESLAND.
Gedeputeerde Staten van Friesland beslo
ten tot het in werking stellen van het stoom
gemaal „de Takozijl".
De waterstand is nu reeds 26,7 c.M. boven
zomerpeil.
Eenige dagen geleden werd last gegeven
tot opening van alle zeesluizen, aldus de
Msb., doch dit heeft niet voldoende gehol
pen.
GEEN LEGEROEFENINGEN WEGENS HET
MOND- EN KLAUWZEER?
Het bestuur van den Algemeenen Neder-
landschen Zuivelbond heeft zich tot den mi
nister van Defensie gewend met een adres,
waarin gevraagd wordt dit jaar geen groote
legeroefeningen te houden wegens het ge
vaar van de overbrenging van het mond- en
klauwzeer door de manschappen van hoeve
tot hoeve, en weiland tot weiland.
(Reeds in een deel van de vorige oplage
opgenomen.)
IN- EN UITVOER VAN EIEREN.
EEN NIEUW WETSONTWERP.
Een wetsontwerp is ingediend tot rege
ling van den uitvoer, alsmede wijziging en
aanvulling van de bepalingen betreffende
den in- en doorvoer van kippen- en eenden
eieren.
De minister wijst op het groot-e belang
voor ons land van den eieren-export. De
ervaring heeft echter geleerd, dat niet door
allen, die eieren exporteeren, steeds een
product wordt geleverd, dat aan redelijke
eischen voldoet. Bij de samenstelling van de
ontworpen regeling is uitgegaan van de ge
dachte, dat de mogelijkheid moet worden
geschapen voor het maken van onderschei
dene bepalingen voor de versch''.lende soor
ten van eieren. Aan den wedeiuitvoer van
ingevoerde buitenlandsche eieren worden niet
meer beperkende bepalingen gesteld, dan
noodig zijn voor een doeltreffende regeling
ten aanzien van het ei yan Nederlandschen
oorsprong.
maal in zijn leven werkelijk een groote lief
de voor een vrouw had opgevat.
Van de straat klonken hamerslagen. Han
nes en Dores waren, onder oppertoezicht van
meneer Rose, bezig om den onttroonden
Zwaan weer op zijn eereplaats boven de deur
te herstellen. En de Witte Zwaan breidde
wederom zijn beschermende vleugels over de
burchtzaten uit, alsof nooit een schennende
hand hem van zijn plaats verwijderd had.
Het was in den namiddag. De vertoornde
heer des huizes had zich nog niet meer laten
zien. Hij had zich opgesloten i* zijn kamer
en peinsde wie den aanval op zijn Zwaan op
zijn geweten kon hebben én er kwamen in
zijn naar vergelding dorstende ziel duistere
wraakplannen op. Die ellendige Barenfeld!
Waar haalde de kerel de brutaliteit, vandaan
om In tegenwoordigheid van het personeel
zoo'n onbeschaamde houding aan te nemen?
Wacht maar, waarde heer, daar zal je voor
boeten. Prijs den dag niet voor het avond is.
In de zaak ging aïles verder zijn gewonen
gang. Alleen de provisor had dubbel werk,
want de apotheker kwam niet te voorschiin,
om hem een handje te helpen. Heinrich "en
Dores waren naar het douanekantoor om
goederen in ontvangst te nemen en Hannes
ging met zijn medicijntrommel de klanten
rond. Konrad deed de correspondentie af
met een snelheid, alsof er hem vandaag veel
aan gelegen was om klaar te zijn.
Boven in de woonkamer zat Lisa met een
vriendin thee te drinken. Haar moeder was
tegen den middag even op geweest, maar had
gauw haar bed weer opgezocht, het humeur
van haar man was niet bepaald bevorderlijk
aan de genezing van haar zenuwhoofdpijn.
(Wordt vervolgd).
