Haarlem's Dagblad | 1930 | 11 september 1930 | pagina 10

H.D. VERTELLINGEN

BINNENLAND

De Man aan 't Venster

KINADRUPPELS

HAARLEM'S DAGBLAD

DONDERDAG 11 SEPTEMBER 1930

(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).

door HASSE ZETTERSTRÖM.

Haringen

„Tk ben de wereld rond geweest," zegt
Vogel, „en ik heb menschen van allerlei
slag ontmoet. Ik weet, wat zij waard zijn,
maar verwaander lieden dan de Noren
zijn er niet."

Y. stond op, keek op zijn horloge en
zeide:

„Nu komt de geschiedenis met de harin
gen. Die heb ik al eens gehoord. Zij is ge
logen van A tot Z."

„Ik ken haar ook", zelde D., „maar ik
geloof haar, behalve dat met de aardappe
len."

„De aardappelen geloof ik oolc", zeide T.,
„de aardappelen zelfs in ihet bijzonder. Die
gelijken zoo op Vogel."

„Wanneer de heeren er niets tegen heb
ben dan mag ik de geschiedenis misschien
ihooren," zeide ik. „Voor mij speelt het geen
rol, of zij waar is of niet. Daar zit de waar
de van een geschiedenis niet in."

„Nu", zei Vogel, „het komt geloof ik. op
mij aan. Wel het was bij een zeilwed
strijd voor Oslo. Ik was er natuurlijk en
hielp, de Noren te verslaan. Daarna gaven
wij een diner aan boord van de „Zeekat".
een uitgelezen gezelschap dames en heeren.
Na het eten dronken wij koffie en Zweed -
sche punch en nog veel meer en vervolgens
flirtten wij met de dames, alleraardigste
meisjes en toen begon plotseling iemand
over Noorsche haringen te spreken. Hot
was natuurlijk een van de Noren. Toen wij
alle voortreffelijke eigenschappen van de
Noorsche haringeh doorgekauwd hadden,
zeide een van de dames:

„Ik heb gehoord, dat de haringen tot in
de haven van Oslo komen. Is dat waar?"

„Volkomen waar", zeiden allen Noren als
uit één mend. „De haringen komen tot in de
haven van Oslo."

Wanneer iemand gezegd zou hebben, dat
de haringen tot op de kade kwamen, regel
recht in de tonnen gingen liggen en zichzelf
inpekelden, dan zouden zij gezworen heb
ben, dat ook dit waar was.

Nu, ik zat er bij, dacht een oogenblik na
en toen zeide ik:

„Natuurlijk komt de Noorsche haring tot
in de haven van Oslo, maar, wat nog merk
waardiger is, iets, dat de heeren misschien
niet weten, is, dat hier in de haven zoute
haringen komen. Zij zwommen zeer diep,
bijna op den grond. De haringen zijn ge
zouten en klaar om te eten. Met een borrel
er bij, wanneer men dien heeft."

De Noren zwegen, toen zeiden zij::

„Hoe weet u dat van de zoute haringen,
Vogel? Hebt u ze gezien?"

„Omdat ik het weet", zeide ik. „Omdat
ik dikwijls genoeg zulke zoute haringen
van den bodem heb opgehaald. Ik ben een
tamelijk geroutineerde duiker, dus is het
voor mij niet zoo moeilijk. Ik heb gisteren
nog een haring voor het ontbijt naar bo
ven gehaald."

Het werd stil en toen zelde een van de
Noorsche dames:

„Zeg eens, Vogel, wilt u voor mij niet een
haring van den bodem van de zee omhoog
halen? Ik zou er zoo graag een ter herinne
ring aan u hebben."

„Na het middagmaal ga ik niet het water
In", zeide ik, „maar voor u zal ik het doen.
Ik zal tot den bodem van de zee duiken en
voor u een zoute haring halen."

Toen verliet ik het dek, daalde af in den
salon en trok daar mijn badpak aan. Reeds
terwijl ik mij ontkleedde, was het plan mij
duidelijk en ik was volkomen zeker, dat het
zou slagen.

Toen ik klaar was. ging lk op het dek
groette het gezelschap en sprong over
boord. Ik dook onmiddellijk onder water,
maar niet diep; ik ging alleen onder de
boot en kwam aan den anderen kant weer
naar boven, aan stuurboordzijde. Daar kon
niemand anders mij zien dan de matroos:
de anderen zaren aan bakboordzijde inge
spannen in het water te staren.

„Geef mij een zoute haring uit de keu
ken". fluisterde lk den matroos toe en het
duurde nog geen minuut, voor hij er een
gebracht had. De jongen begreep de grap
terstond.

Ik stak den haring onder mijn zwempak
en toen dook ik weer onder de boot door. Ik
kwam aan de andere zijde precies boven,
waar het gezelschap zat en hield den haring

in de hand. Ik werd aan boord geholpen en
toen wierpen zij zich op den haring. Die werd
in stukken gesneden, zij beten er in en
proefden. Hij was gezouten! 'En Noorsch
was hij ook, want dat stond op het vat). Dat
hij dood v/as, daar dacht niemand aan.

Natuurlijk waren allen stomverbaasd. Dat
kon ik hen aanzien. Maar slechts een oogen
blik. Toen vonden zij het de natuurlijkste
zaak ter wereld dat er zoute haringen in de
haven van Oslo kwamen.

„Zegt u eens, Vogel." zeide een van de
heeren, nadat zij een oogenblik hadden na
gedacht, .hoeveel van deze soort denkt u per
dag te kunnen ophalen? Daar zouden zaken
mee te doen zijn."

„Ik kan tooh niet den gdheelen dag on
afgebroken werken," zeide ik. ,.En dan kan ik
niet zoo lang van mijn zaken thuis weg. Maar
ik zal toch v/el een half vat per dag kunnen
ophalen, wanneer ik met beide handen werk
en het water niet te koud is."

„Een half vat oer dag is niet al te veel,"
zeide de Noor, tc'en zweeg hij en dacht na.

Daar kreeg ik plotseling een idee, die mis
schien een beetje brutaal was en zeide:

„En dan is er nog iets, dat ik eerst niet
wilde vertellen. Misschien gelooft u mij niet.
Maar daar beneden op den zeebodem groeien
aardappelen, mooie, versche aardappelen. Ik
heb ze gezien, toen ik beneden was. Maar ik
kon ze niet meenemen, omdat ik het druk
had met den haring."

„Aardappelen?" zeide het gezelschap. „Hoe
is dat mogelijk? U overdrijft!"

„11/ en, mooie, groeiende aardappelen.
Denk eens aan, aardappelen en haring op
den bodem van de zee! Zoo'n vclk behoeft
niet te verhongeren. Wanneer het maar kan
zwemmen en duiken."

De jongedame, die om den haring had ge
vraagd, keek mij met haar mooie oogen aan
en zeide:

„Mijnheer Vogel, wilt u niet een aardap
pel voor mij naar boven halen? Ik zou zoo
graag eens zee-aardappelen zien."

„Ik zal het doen," zeide ik, „om u een ge
noegen te doen."

En toen herhaalde ik dezelfde manoeuvre
als met den haring. Ik dook het water in,
kwam er aan de stuurboordzijde uit en liet
mij door den matroos twee groote aardap
pelen geven, die een slimme jongen was,
maar een filou. ik nam de aardappelen in
de hand en dook terug. Ik liet een oogen
blik verstrijken, eer ik aan de bakboordzijde
uitkwam en toen men mij behouden aan dek
had geliolpen, legde ik het mooie meisje de
beide aardappelen in den schoot.

Iedereen was verbaasd. Maar het duurde
niet lang. De verwondering ging in iets an
ders over. Ik begreep niet dadelijk, waarom
allen er zoo ernstig, terughoudend, gekwetst
zelfs beleedigd uitzagen. Maar toen zag ik
de aardappelen, die het jonge meisje in de
hand hield. De eene was gesc hild!
Ellendige matroos!

Ik sloop weg naar beneden, om mij te her-
kkeden en te vluchten. En toen ik terug
kwam, was het gezelschap aan land geroeid.

Men moet met een goede grap nooit te ver
gaan.

De matroos zwoer, dat hij onschuldig was,
maar ik zeide hem, dat ik in zijn plaats pre
cies hetzelfde zou hebben gedaan. Er zijn
dingen, die je eenvoudig niet kunt laten.

,sNu," zeide ik, toen Vogel klaar was. „En
de jongedame, heeft die den haring ter her
innering gekregen?"

„Neen, dat heeft zij niet," zeide Vogel,
„maar den volgenden dag ging ik aan land
en kocht een grooten tuil rozen, dien ik haar
zond. Men is toch gentleman!"

ZEEMANSVECHTPARTIJ TE ROTTERDAM.

Dinsdagavond is in een café aan den
Grondheerendijk te Rotterdam stevige ge
vochten tusschen zeven Duitsche zeelieden
aan de eene zijde en den waard en een
kellner aan de andere. Het geschil liep over
betalingen. De waard kwam met een ge
broken neusbeen uit den slag, de kellner
heeft een zware hoofdwonde, een kok en een
steward kregen, naar wij in de N.R.C. lezen
een hoofdwond, waarbij de laatste een her
senschudding opliep. Hij verkeert in ernsti-
gen toestand.

Het schip, waarvan de Duitschers afkomstig
waren, de „Fulda" is inmiddels vertrok
ken.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct» per regel.

MEUBELEN

Levering direct aan particulieren, Dressoir, tafel. 2 fauteuils, 4 stoelen moquette, theemeubel, spiegel
2 schilderijen, samen f118.-. Q. A. Buffet met bolle deuren f62.50
Huis-, Salon-, Slaapkamermeubelen, Bedden, Dekens, enz.

Alles MET DRIE JAAR SCHRIFTELIJKE GARANTIE. PRIMA AFWERKING.
NED. MF.LHEL-INDUSTRIE „NEMI". Modelkamer» voor Haarlem: KONINGINNEWEG 18

FEUILLETON

Drie Avonturen van den Franschen
Meestcr-Dctective
MARC MICHEL.

8)

En als ik u een raad mag geven, besloot
monsieur Marcel; gaat u vannacht dan
in een hotel logeeren. De heeren zetten nu
natuurlijk spoed achter het werk nu ze
weten dat ze zich in de kaart hebben laten
kijken en ze zullen waarschijnlijk door den
moed der wanhoop zijn bezield. „Nu of
nooit" zal hun leuze zijn.

Gelukkig dat het „nooit" is, lachte
monsieur Sabin.

Dus wij gaan samen genoeglijk hier of
daar een whisky soda dringen; daarna gaat
u naar een goed hotel en ondertusschen zor
gen de mannetjes die lk hier in de buurt
achterlaat dat den heeren een aangename
ontvangst wordt bereid. En morgen maakt
u uw commissarissen blij met de 35.000
francs, die uit den hemel zijn komen vallen.
Mijn declaratie voor het loon van den eer
lijken vinder bereikt u onder couvertl

in.

DE PALADIJN.

De ijskoude stortzeeën van het Skagerrak
hadden de kleine stoomboot „Telemarken"
hevig geteisterd. Hier, bij de noordpunt van
penemarken, stortten de opgezweepte gol

ven van de Noord- en Oostzee als in een
hevige worsteling zich op elkaar en de
woeste voorjaarsstorm joeg ze bijeen tot
hooge bergen van water.

Maar de kleine stoomboot had het ergste
al achter den rug. Wel hadden de hooge
rollers een deel van de reeling over boord
geslagen en droeg het dek op verschillende
plaatsen de sporen van den strijd tegen
storm en golven-geweld, maar het slingeren
en rollen werd toch langzamerhand minder
en alleen maar een enkele maal spoelde
nog een stortzee over het dek.

De rook uit den scheepsschoorsteen, die
in een lange, vlokkige pluim over het dek
zwierde, veranderde geleidelijk van rich
ting en ging langzamerhand dwars over het
schip heen; de „Telemarken" zette koers
naar het Westen. En daarmee geraakte het
vaartuig in rustiger water.

Er kwam weer wat leven in de brouwerij.
De passagiers, die in de kajuiten gevlucht
waren, kwamen aarzelend, de een na den
ander, weer aan dek. Op hun bleeke ge
zichten waren de duidelijkste sporen van
een doorgewaakten stormnacht. De ste
wards verschenen met dampende koppen
thee; een verkwikking die algemeen op
prijs werd gesteld. Er kwam weer wat glans
in de moede oogen en wat kleurop de bleeke
wangen. De kapitein wees lachend naar het
Oosten, waar de jonge morgen boven de
bazaltrotsen aanlichtte.

Een van de passagiers, die juist de steile
kajuitstrap was opgeklommen, zette ruimer
ademhalend zijn voeten op het natte dek.
Hij keek om zich heen en ging bij de ver
schansing staan; met eenglimlachend ge
zicht legde hij groetend de 'hand aan de pet.

Hallo, monsieur Michel! Bent u al
dien tijd daarboven geweest? riep hij naar

DE V.A.R.A. CONTRA DE RADIO.
CONTR6LE-COMMISSIE.

Inzage van redevoeringen
geweigerd.

EEN PROTEST BIJ DEN MINISTER.

Het secretariaat van de V.A.R A. heeft aan
Het Volk meegedeeld, dat de Radio-Controle
Commissie inzage verzocht heeft van de
redevoeringen, die op het Demonstra/tieve
Congres van de moderne arbeidersbeweging
van aanstaanden Zaterdag zullen worden uit
gesproken.

Naar aanleiding hiervan heeft het Vara-
bestuur aan de Controlecommissie het volgen
de telegram verzonden:

„Deelen in antwoord op brief mede, be>
richt hebben ontvangen, dat besturen N.V.V.
en S.D.AJ?., zoowel als sprekers afzonderlijk,
principieel bezwaar hebben zich te onder
werpen aan eisch tot voorafgaand overleggen
van tekst der redevoeringen, ongeacht prac-
tische bezwaar dat zij redevoeringen niet op
schift stellen. Vestigen er uw aandacht op,
dat in omroepmachtiging uitzendingen van
politieken aard uitdrukkelijk zijn toegestaan,
mits niet in strijd met veiligheid, Staat, open
bare orde en goede zeden. Daar het hier
betreft bekende Nederlanders, zich van hun
verantwoordelijkheid volkomen bewust, die in
afgeloopen jaren meermalen voor microfoon
gesproken hebben, zonder in conflict te ge
raken met bovengenoemde beperking, ver
wachten wij dat zal worden afgezien van
eisch voorafgaand overleggen tekst redevoe
ringen".

De voorzitter der soc.-dem. Kamerfractie
de heer Albarda, heeft zich onmiddellijk met
een protest schriftelijk tot den minister van
Waterstaat gewend en dezen kennis gegeven
van zijn houding.

AGRARISCH VERWEER
BESPROKEN.

DE REGEERING ZEGDE MEDEWERKING
TOE.

Maandag heeft op het departement van
Binnenlandsche Zaken en Landbouw de be
spreking plaats gehad met vertegenwoordi
gers van land* en tuinbouw over maatregelen
van economisch verweer.

De bespreking werd geleid door Z.E. den
Minister van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw. Tevens waren aanwezig de heeren dr.
J. A. Nederbragt, chef der Directie van Econo
mische Zaken van het Departement van
Buitenlandsche Zaken, als vertegenwoordiger
van den Minister van Buitenlandsche Zaken
en ir. Th. Mansholt, hoofd van den buiten-
landschen landbouwvoorlichtingsdienst van de
directie van den Landbouw. Van den georga-
niseerden land- en tuinbouw waren een twin
tigtal afgevaardigden aanwezig, vertegen
woordigende den Algemeenen Nederlandschen
Zuivelbond, den Bond van Kaasproducenten,
den Christelijken Boeren- en Tuindersbond,
den Kath. Nederl. Boeren- en Tuindersbond,
het Kon. Nederl. Landbouw-Comité en den
Nederl. Tuinbouwraad.

Besproken werd de aangelegenheid der
meestbegunstiging en die van de Duitsch-Fin*
sche boterovereenkomst. De vraag werd ge
steld of de handelsconVentie van Genève van
24 Maart 1930 de internationale handelsbe
lemmeringen zou kunnen verzachten.

Het tweede punt had betrekking op het
geen de Regeering zou doen om de zuivel-
export zooveel mogelijk aan de door de
Duitschland gevolgde handelspolitiek te doen
ontkomen.

Voorts werd de vraag gesteld op de Re
geering omtrent de Duitsche quaestie overleg
zou willen plegen met de Deenscho Re
geering en tenslotte of de Regeering bereid
zou zijn, het vraagstuk der douane- en ver-
dragspolitiek van verschillende landen, die
steeds verder gaan den invoer belemmeren,
te sprake te brengen op de thans wederom
aangevangen vergadering van den Volken
bond.

De Minister van Staat, Minister van Bin
nenlandsche Zaken en Landbouw, zegde toe
dat de Regeering daaraan, zoowel als aan
de terzake gestelde vragen, nauwgezette aan*
dacht zou schenken.

OOK EEN BOYCOT IN DENEMARKEN?

In de vertegenwoordigende besturenverga-
dering van de zuivelorganisaties van Zuid-
Jutland is een resolutie aangenomen, waarin
de centrale organisatie van de Deensche zui-
velproducenten, alsmede den Deenschen
Landbouwraad verzocht wordt, een boycot van
Duitsche waren op touw te zetten, als ge
volg van de houding van Duitschland, dat
andere landen ten koste van Denemarken
begunstigt.

GEEN VROUWENKIESRECHT IN DE
GEREF. KERK.

De Synode der Gereformeerde Kerken
heeft de conclusie tot het invoeren van
vrouwenkiesrecht verworpen.

©en heer, die in een wijden ulster op de
commandobrug naast den kapitein stond.
De aangeroepene knikte en klopte glim
lachend den kapitein op den schouder.

Ja, wij hebben het allebei uitgehouden.
En u, meneer Blomdal?

De spreker haakte het touw, waarmee de
commandobrug wordt afgesloten los, en
daalde met langzame treden de wenteltrap
af.

En u, meneer Blomdal? herhaalde hij.

De ander lachte een beetje verlegen.

Ik veronderstel, dat u zich in de eetzaal
teruggetrokken hebt?

De heer Blomdal zette een pijnlijk gezicht.

In de eetzaal? Was het maar waar! Ik
ben in mijn kooi gekropen en heb mijn dekens
over mijn hoofd getrokken.

De Franschman lachte. Blomdal hief het
hoofd op en keek den detective, die wel een
kop grooter was dan hij, met een komisch-
verwijtenden blik aan.

U hebt goed lachen, monsieur Michel.
Als je, zooals u, de heele wereld hebt rondge
reisd, maak je van zoo'n beetje Skegerrak
geen drukte meer!

De Franschman diepte uit den onuitputte-
lijken zak van zijn ulster zijn sigarettenko
ker op, waaruit hij een van zijn geliefde
zware regie-sigaretten nam.

Als u niet tegen een zeereis kunt, me
neer Blomdal, waarom blijft u dan niet rus
tig thuis met den vasten grond onder uw
voeten?

De ander schudde het hoofd, een beetje
geërgerd.

Voor mijn plezier doe ik het waarachtig
niet. Ik moet reizen omdat mijn zaken dat
noodig maken.

Hebt u misschien een lucifer bij u? vroeg
Marc Michel onverschillig. De Noor knipte
snel zijn sigarenaansteker aan en hielp den

SERIE-INBRAAK TE
ROTTERDAM.

EEN TOCHT DOOR VIJF KANTOREN.

i Een groote inbraak heeft te Rotterdam
plaats gehad aan de Boompjes. Vijf naast
elkaar gelegen kantoren werden grondig door
zocht, vier brandkasten werden geforceerd,
tal van schrijf bureaux geopend, vele kasten
doorzocht, doch, naar wij in de NR..C. lezen,
de buit was slechts f 300, een fiets, eenige
papieren, een verguld zilveren medaille en een
paar sigaren. De inbrekers hebben zich blijk
baar laten insluiten in een kolen kast, toen
het kantoor gesloten werd. Het geheele pand
„Mercurius", waarin de kantoren gevestigd
zijn. is daarop doorzocht n.l. de bureaux van
de firma Binnenveld en Scheller, van het
Julianaveem, Nubel en Co., en van de Hol-
land-Rijnlijn.

De politie stelt een grondig onderzoek in.

DR. WILLEM MENGELBERG
ONDERSCHEIDEN.

Dr. Willem Mengelberg is door den koning
der Belgen benoemd tot commandeur in de
Belgische Kroonorde.

DE LANDBOUW IN
VERGADERING BIJEEN.

Een belangrijke rede-Lovink.

TAL VAN WENSCHEN TOT UITING
GEKOMEN.

Woensdag is in „Krasnapolsky" te Amster
dam de jaarvergadering gehouden van de
HoUandsche Maatschappij van Landbouw. De
vergadering was zeer belangrijk door de be
sprekingen inzake de." Landbouwcrisis.

De voorzitter dr. H. J. Lovink, hield een
openingsrede.

Spr. herinnerde aan de motie, aangenomen
in de vorige vergadering, eenige maanden
geleden, waarin om regeeringssteun verzocht
werd.

De hoop op verbetering, die toen gekoesterd
werd, is door den slechten zomer niet in ver
vulling gegan Reeds een oppervlakkige be
schouwing leert, dat groote verliezen geleden
zullen worden.

Spr. gaf een overzicht van den stand der
landbouwgewassen. Uit deze cijfers blijkt, dat
in de meeste gevallen de opbrengsten niet
in staat zijn om de uitgaven te dekken, laat
staan eenig inkomen aan den pachter te
waarborgen. De vraag rijst: Wat moet er ge
beuren om een débacle te voorkomen?

Spr. bracht hulde aan de zusterorganisaties
en de veehouders bij de gemeenschappelijke
actie tot verbetering. Momenteel is de positie
van de veehouders nog beter dan die van de
akkerbouwers, doch het is zeer goed mogelijk,
dat zij even onhoudbaar zal worden.

De heer Lovink, gaf in het kort aan, wat
het Hoofdbestuur heeft kunnen doen:

Aandrang op de regeering om den tarwe-
bouw te steunen, voorlichting van het publiek,
enz. Het Koninklijk Nederlandsch Land-
bouwcomité heeft geijverd voor het ontheffen
van het boerenbedrijf van sociale lasten. Veel
is echter nog niet bereikt. Spr. noemde echter
met voldoening het Suikerwetje.

De voorzitter gaf vervolgens een uiteen
zetting van de voordeelen van een maalgebod,
ter bevordering van de inlandsche tarwe-
productie. Spr. persoonlijk erkent eenige be
zwaren van een maalgebod, doch een gezette
studie heeft hem tot de overtuiging gebracht,
dat er wat mee bereikt kan worden voor den
akkerbouw op de zwaardere gronden.

Van harte hoopte spr., dat de regeering
vrijheid zal vinden om een desbetreffend
wetsontwerp zeer spoedig bij de Staten*
Generaal in te dienen. Een maalgebod voor
tarwe past naar sprekers meening geheel in
de overgangsmaatregelen.

Dr. Lovink duidde voorts op de concentratie
inzake agrarisch verweer, een samenwerking,
die hij toejuicht.

Bij de discussies vestigde de heer K is te-
ma k e r (Haarlemmermeer) er de aandacht
op, dat de toestand in den landbouw nog veel
slechter Is, dan velen weten.

Hij meende, dat ook de arbeiders het kind
van de rekening zullen worden. De loonen
zullen gehalveerd en zelfs misschien nog lager
dan de helft worden. En dan kunnen volgens
hem de loonen in de stad en van de ambte
naren niet op hetzelfde peil gehandhaafd
blijven. Hij merkte in dit verband op, dat er
in het protectionistische Frankrijk geen
werkloosheid heerscht.

Hij diende een motie in om er bij de Re
geering op aan te dringen, dat een maalge
bod zoo spoedig mogelijk wet wordt. Voorts
drong hij er op aan nog afdoender maat
regelen te nemen, dan reeds zijn getroffen.
(Applaus).

Het Tweede Kamerlid Braat (Putten), vroeg
publicatie van een rapport van de commissie-
Lovink.

De heer Van der Schans (Nieuwer Amstel)
formuleerde voorts nog een groot aantal wen-
schen ten aanzien van bescherming en ont
heffing van lasten.

detective aan vuur.

Dank u zei deze kort.

Om u de waarheid te zeggen, hervatte
Blomdal het gesprek, lk begrijp u niet,
monsieur Michel. Als het tenminste werkelijk
waar is wat u mij verteld hebt, dat u voor uw

genoegen op reis bentU kon op het

oogenblik, als u toch vacantie neemt, heer
lijk aan de Riviera zitten en in een koeste
rend zonnetje onder wuivende palmen naar
de blauwe zee kijken.

Maar neen, monsieur Michel moet in een tijd,
dat niemand anders zich zooiets in het hoofd
haalt, de fjorden zien en het Skagerrak over
stekenNeem me niet kwalijk, maar als ik

niet wist dat u de schranderste kop van
Europa bent, zou ik zeggen dat u gek was. U
neemt me toch niet kwalijk?

Absoluut niet hoor; geneert u zich
vooral niet. Ik ben nu eenmaal een beetje
anders dan anderen. En als de heele wereld
in het voorjaar naar de Riviera trekt, heb
ik zin om naar de fjorden te gaan. Misschien
ga ik midden Augustus wel naar Nice! Maar
iets anders. Ik heb buitengewonen zin in een
Black-and-White. Gaat u mee meneer Blom
dal; ik inviteer u.

Het schip naderde de kust. De beide man
nen gingen met de stampende voetstappen
van menschen die veel zeereizen hebben ge
maakt, de steile trap naar de rooksalon af.
Even later had de steward hun glazen met
goudgele Whiskey gevuld.

Onder invloed van den opwekkenden
drank werd Blomdal vertrouwelijk.

Ik had al veel van u gehoord, monsieur
Michel en u begrijpt wel dat ik niet weinig
verrast was toen u zich aan mij voorstelde.
Ik vond het buitengewoon interessant ken
nis met u te maken. Wat ik van u gehoord en
gelezen heb, heeft me eerlijk gezegd, met
groote bewondering voor u vervuld. En toch
kan ik niet nalaten om te zeggen; u hebt al-

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.

Dr H.MANNING'S 1

EETLUST-OPWEKKENO. /l.30p.n.

DE OVERVAL OP SOCIALISTEN
TE NIEUWERBRUG.

VERDACHTEN ONTKENNEN,
GELDBOETEN GESISCHT.

De rechtbank te Utrecht heeft de behande
ling voortgezet tegen de inwoners van
Nieuwerbrug, gemeente Bodegraven, die een.
aanval gedaan hadden op een auto met de
monstranten van de S.D-A.P. Verdachten
bleven, naar Het Volk meedeelt, ontkennen.
De eisch luidde tegen een hunner 60 boete
of 30 dagen hechtenis en tegen den tweede
40 of twindig dagen hechtenis.

Vervolgens diende de zaak tegen een
Nieuwerbruggenaar, dien ten laste gelegd was
twee vrouwelijke leden van de zangvereeni-
ging „De Stem des Volks" te hebben geslagen
en gestooten.

Ook deze verdachte ontkende.

Getuigen hadden het slaan en stooten
echter gezien.

Het O.M. wilde, rekening houdende met de
omstandigheid, dat verdachte in 17 jaar niet
meer veroordeeld is, een geldboete vragen,
maar wegens den ernst van het feit een
hooge, namelijk 100, subsidiair 50 dagen
hechtenis.

Vervolgens stond Iemand terecht, wien ten
laste gelegd was, dat hij van den tweeden
auto vlaggedoek heeft afgescheurd. Ook deze
verdachte ontkende,doch een viertal getui
gen betoogde het tegendeel en tegen den
man werd 40 boete geëischt, of 20 dagen
hechtenis.

Daarna stond terecht iemand, wien ten
laste gelegd was opruiing, door tegen ande
ren met betrekking tot de sociaal-democra
ten te hebben gezegd: „Slaat ze dood", „ver
zuipt hen", en „trapt ze in de sloot".

Ook deze verdachte ontkende.

Getuigen bevestigden echter, dat hij het
Wilhelmus had gezongen en „Weg met de
socialisten" geroepen, waarira hij de bedrei
gingen geuit had.

Aangezien verdachte nog nooit is veroor
deeld, wilde het O.M. geen gevangenisstraf
eischen, doch een boete van 200 of 100
dagen hechtenis.

Een aantal overblijvende zaken met betrek
king tot den overval te Nieuwerbrug werd
uitgesteld.

De uitspraak in de behandelde zaken is
over veertien dagen.

DE HEER JAN OUDEGEEST
GHULDIGD.

BIJ ZIJN 60sten VERJAARDAG.

In „Parkzicht" te Amsterdam heeft Dins
dagmiddag de huldiging plaats gehad van
den heer Jan Oudegeest, partijvoorzitter der
S.D.A.P. ter gelegenheid van zijn onlangs
wegens zijn minder goede gezondheid in alle
stilte gevierden 6ftsten verjaardag.

De V.A.R.A., het Instituut voor Arbeiders
ontwikkeling, de Amsterdamsche Vrouwen
club en de Eerste Kamerfractie hadden
bloemstukken gezonden.

De heer E. Kupers huldigde den heer Oude
geest als den grondlegger van de Nederland-
sche vakbeweging, en als werker in de Inter
nationale Vakbeweging.

De heer Vliegen sprak namens het Partij
bestuur, de heer F. van de Walle namens de
collega's en vrienden van het N.V.V., me
vrouw Wibaut huldigde den heer Oudegeest
namens den Bond van sociaal-democratische
vrouwenclubs. De heer P. Moltmaker sprak,
volgens het verslag in Het Volk voor de
spoorwegmannen, de heer Van der Lende
namens de V.A.R.A., dr. Jan van der Tempel
richtte een persoonlijk woord tot zijn mede
strijder in de grondlegging der Nederland-
sche vakbeweging en sindsdien zijn vriend.
De heer IJ. G. van der Veen Hzn. feliciteerde
namens de Arbeiderspers en de heer Koos
Vorrink namens de jongeren, de heer Neh. de
Lieme namens „De Centrale".

In zijn dankwoord zeide de heer Oudr^eest,
dat hij steeds getracht heeft zijn verjaardag
te vergeten, omdat hij in zijn leven meer
bitterheid gekend heeft dan de meesten der
aanwezigen. Nu echter heeft hij reden tot
groote dankbaarheid.

Toen spreker zijn strijd begon, stond hij
alleen en verloor hij vele vrienden, nu heeft
hij vele medestanders en is hem warme
vriendschap gebleken. Met de verzekering,
dat de beweging bij hem voor alles gaat, be
sloot de jubilaris.

Er waren zeer veel telegra'mmen van geluk-
wensch ingekomen.

tijd buitengewoon veel geluk gehad!

Hoe bedoelt u dat? vroeg de Fransch
man, in het minst niet gekwetst.

Ik bedoel dat u altijd menschen als te
genpartij hebt gehad, waar u in verstand
verre boven stond.

Dacht u dat?

U hebt gemakkelijk spel gehad, mon
sieur Michel. Een reeks van gelukkige toe
valligheden is u te hulp gekomen. 'Als u eens
op een goeden dag tegen iemand zou aanloo-
pen die tot de andere helft van het mensch-
dom behoort, tot de scherpzinnige helft be
doel ikdan ben ik benieuwd of u ook zou

slagen.

Marc Michel keek zijn metgezel lachend in
het gezicht: u bedoelt als ik eens op een
dag met u te doen kreeg, nietwaar, meneer
Blomdal?

De man, die dooi' den grooten speurder zoo
netjes in de kaart gekeken was, kon niet na
laten te lachen.

Misschien. Het is niet uitgesloten dat
ik aan mezelf gedacht heb!

De detective knikte en keek met blijkbare
belangstelling naar de kooeren lamp aan de
lage zoldering van de kajuit, U denkt na
tuurlijk aan den diamant, die u....

Blomdal stond op en liep met de handen
op den rug een paar maal met snelle, drif
tige passen den kleinen salon op en neer.
Plotseling bleef hij voor den detective stil
staan. Nietwaar? monsieur Michel; om den
„Paladijn" in handen te krijgen is een „ple
zierreisje" wel de moeite waard?

Marc Michel haalde de schouders op Ik
veronderstel dat het niet zoo gemakkelijk
gaan zal!

Daar kunt u van op aan! D'r zijn
er al meer van een koude kermis thuisge
komen

(Wordt vervolgd).