lMikcuM> Cj/v&dfc (Bej&cAuit -ncc[[6ts,.
H.D. VERTELLINGEN
STADSNIEUWS
KAMER VAN KOOPHANDEL
Scheepvaartberichten
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 24 SEPTEMBER 1930
(Nadruk Terboden; auteursrecht voorbehouden).
Een stekelig verhaal.
door B. B.
..Een eendennest!" riep de jongen blij en
hij tastte gretig in. het holletje van riet en
ruigte tusschen de zware wortels van den
knotwilg. Ja, in plaats van gladde eierscha
len voelde hij de scherpe stekels van den
egel, die gedurende den winter onder den wilg
verblijf gehouden had. Eerst wilde de teleur
gestelde eierenzoeker den stekelbal maar met
een in de sloot gooien, maar hij bedacht zich,
haalde een roodibebloemden zakdoek voor den
dag, tilde den egel uit zijn nest en knoopte
hom in den doek. Er bleef een lus vrij, waar
de polsstok doorgestoken werd. Zoo kuierde
het jong'mensch huistoe met den polsstok
over den schouder. De egel bengelde aan het
uiteinde in het katoentje.
Thuisgekomen, zette de jongen den egel in
- een oud konijnenhok, bracht hem een bord
melk en keek pas den volgenden morgen
weer naar zijn gevangene om. Het bord
stond netjes schoon gelikt in het stroo en de
egel was verdwenen. Een egel is nu eenmaal
in geen enkel hok vast te houden, net zoo
min als je er een rat buiten houden kunt,
wanneer er iets voor dien knager te halen is.
Het konijnenhok stond op het erf van een
groote boerderij met een boomgaard, een
moestuin en verscheidene hokken en schu
ren. Voor onzen egel was er voedsel in over
vloed te vinden en het beviel hem er dan
ook opperbest. In den tuin ving hij slakken
en regenwormen, in de schuren muizen en
hij het varkenshok snapte hij zelfs menigen
rat. Overdag liet hij zich niet zien en des
nachts was er geen enkel wezen op pad,
waar hij bang voor behoefde te zijn. De drie
half verwilderde katten van den boer heten
hem met rust; de bunzing, die af en toe de
kippenhokken inspecteerde, lustte geen egel-
vleesch en de heemhond deed alsof hij den
vreemdeling niet zag, sinds hij zijn gevoelige
snuit eens leelijk aan diens scherpe stekels
had bezeerd.
Het werd midden Mei en zelfs de egel, het
meest onverschillige schepsel onder de zon,
dank zij zijn stekelpantser en zijn egelna-
tuur. kreeg de lentekoorts te pakken, Hij be
zocht de erven van de omliggende boerde
rijen en had een ontmoeting met een egel
wijfje. Eenlgen tijd later had ge onder de
heg bij die boerderij een groot mosnest
kunnen vinden en daarin vijf pasgeboren
egeltjes. Allerzonderlingste schepseltjes, on
geveer een pink lang, volkomen kaal, blind
en witachtig van kleur.
Vader egel bekommerde zich totaal niet
om vrouw en kinderen. De onrust in zijn
bloed was gestild en hij vatte het goede
leventje op het erf van de boerderij weer
op.
Het gebeurde in dezen tijd. dat er telkens
op geheimzinnige manier kuikens verdwenen
uit een van de drie kippenhokken. Een bun
zing kon de dader niet zijn, want die gladde
pelsdrager bijt in één nacht zooveel mogelijk
kippen dood, als hij de ren binnendringt. De
beer dacht aan een hermelijn. Met den heem
hond zocht hij het heele erf af en bij den
takkenhoop achter in den boomgaard bleef
Spits grommend staan. Met een hooivork
ruimde de boer de takken weg, geholpen
door zijn zoon, denzelfde, die den egel op het
erf had gebracht. De hond stond jankend
van opwinding toe te kijken. Nog drie tak
kenbossen, nog twee daar lag onze egel open
en bloot in een groot stroonest.
„Pak hem, Spits 1"
Spitz jankte nog luider, maar hij wachtte
zich er wel voor, dien bruinen spijkerbal nog
eens aan te raken.
Ondertusschen kwam met den egel het
feit aan het licht, dat de dikke stekeldrager
wel degelijk de kuikens op zijn geweten had.
D» veertjes lagen nog in het stroo. Bijna
was het nu heel treurig met hem afgeloopen,
want de boer stond op het punt den boos
doener aan zijn hooivork te rijgen. Toen be
dacht hij, dat een doode egel nergens goed
voor is, maar dat een levende egel in staat is
een veldmuizen-kolonie zooal niet uit te
roeien, dan toch in toom te houden. Zijn pol
der werd dit jaar geteisterd door tallooze
grijspelsjes, die in de dijken wroetten en de
slootkanten vernielden.
De. jon gen nam polsstok en zakdoek en
droeg den egel een half uur ver de weiden
in. Tot den herfst leefde hij daar even ge-
ncegelijk als op het erf en hield met toren
valken. steenuilen en wezelfs opruiming on
der de veldmuizen.
Toen kwam de winter en de egel zocht den
knotwilg weer op. Warm en vast sliep hij
tusschen de wortels en droomde van al het
goede, dat hij in het afgeloopen jaar geno
ten had.
Dinsdagavond vergaderde de Kamer van
Koophandel en Fabrieken in het district
Haarlem, onder leiding van den heer E. H.
Krelage. De voorzitter heet het nieuwe lid,
den heer De Bljll Nachenius, welkom en
herinnert aan het jubileum dat de Firma
Droste alhier; heeft gevierd. Spr. wenscht
den heer Droste geluk.
Een geheele reeks ingekomen stukken
werd voor kennisgeving aangenomen.
Naar aanleiding van het ingekomen schrij-
van den den Directeur-Genaral der P. T. T.
betreffende openstelling van het hulppost
kantoor Velsen-Noord maakte de heer
Meyer de opmerking dat de toestand wel
verbeterd, maar de wachtkamer nog te
klein is.
De Voorzitter zeide toe. dat het
Bureau hierop nog te bevoegder plaatse de
aandacht zal vestigen
Mcdcdeclingen
Van den Inspecteur der P. T, T. te Haar
lem is bericht ontvangen, dat met ingang
van l September j.l. de Hoofdkantoren te
Hillegom, Lisse, Sassenhelm, Warmond,
Noordwij k-binnen, Katwijk aan Zee, Leiden,
Post, Leiden telegraaf en telefonie, Voor
schoten, de bijkantoren te Oegstgeest, Noord-
wijk aan Zee, Leiden Heerengracht, de IIuLp-
kantoren te Noordwij kerhout, Voorhout,
Rijnsburg, Katwijk a. d. Rijn, Leiderdorp,
Zoeterwoude, Hazerswoude, Rijndijk, Ha-
zerswoude Dorp, Koudekerk, Roelofarends-
veen, Rijpwetering, Leimuiden, Oude Wete
ring en de Stations te Zilk, Kaag, Valken
burg, Hoograde, Rijnsaterswoude tot de In
spectie Haarlem behooren en niet meer tot
de Inspectie 's-Gravenhage.
De Hoofdkantoren Hillegom en Lisse en
het station Zilk liggen in het district onzer
Kamer.
Met ingang van 1 September 1930 is het
bijkantoor Santpoort-Station omgezet in
een hulpkantoor.
Op 15 Juli 1930 is een nieuwe door onze
Kamer samengestelde lijst van ter beschik
king staande Codes verschenen, welke op
aanvraag beschikbaar wordt gesteld.
Naar aanleiding van de door den heer
Kruimel gestelde vraag' betreffende het
tweemaal plaatsen van naam en adres van
een afzender en geadresseerde op een post
wissel wordt medegedeeld, dat deze maat
regel genomen is ter vereenvoudiging van
het werk ten postkantore. Vroeger werden
bij aanbieding van postwissels naam en
adres van den afzender in een boek geno
teerd. Thans geschiedt dit niet meer. Ten
einde toch een opgave in handen te hebben,
waaruit blijkt wie afzender is, moet dit
door den betrokkene op het formulier wor
den ingevuld. De strook, waarop dit staat,
wordt nu ten postkantore bewaard.
Benoeming tijdelijk ambtenaar
Benoemd werd tot ambtenaar in tijdelij-
ken dienst van de Kamer van Koophandel
de heer J. M. van Seggelen.
Cursussen vreemde talen
Nadat de heer Teding vanBerk-
h o u t rapport uitgebracht had betreffen
de de cursussen in vreemde talen werd be
sloten deze cursussen voort te zetten.
De heer De Clercq vroeg ook
aandacht te wijden aan het Maleisch.
De heer Teding van Berkhout
zeide toe, dat de commissie met deze opmer
king rekening zal houden.
Cursus voor winkelpersoneel
Aan de orde kwam hierna het voorstel der
afdeeling Kleinbedrijf en van de Commissie
voor het Onderwijs, in principe te besluiten
tot de oprichting van een cursus voor win
kelpersoneel.
De heer H o o y zeide, dat het klein
bedrijf en de Commissie voor Onderwijs niet
zoo ver zullen gaan, een bepaald voorstel
tot oprichting van een cursus voor winkel
personeel te doen. Wel kan de Kamer een
eersten stap doen, door besprekingen te
openen.
De heer Van L i e m t, voorzitter
Kleinbedrijf, merkte op, dat alleen de be
doeling is, het nemen van het initiatief tot
het oprichten. Dit kan heel goed beteekenen
het oprichten door anderen met steun van
de Kamer.
De Kamer vereenigde zich met het voor
stel.
Incasseeren van kleine vorderingen
In overeenstemming met het voorstel der
afdeeling Kleinbedrijf der Kamer besluit de
Kamer geen nieuw onderzoek in te stellen
inzake het Incasseeren van kleine vorde
ringen en de resultaten van het eerste on
derzoek door te zenden naar de Midden
stands-Centrale met verzoek, terzake te wil
len adviseeren.
Rondvraag
De heer H o o y vroeg of het Bureau
niet van meening is dat het zijn bemidde
ling moet aanbieden inzake het conflict In
den vischhandel te IJmuiden.
De heer De Clercq zeide dat de
minister zich op het standpunt heeft ge
steld dat onderhandelingen mogelijk zijn
tus&tfien den vischhandel en de overheid;
maar eerst als de vischhandel den boycot
opheft. De boycot is nu opgeheven. De weg
tot onderhandelen tusschen den vischhandel
en de overheid is dus geëffend. Nu is het
maar de quaestie: is de Kamer van Koop
handel overheid?
De Voorzitter zegt dat het denk
beeld van den heer Hooy in overweging is
geweest. Maar de beslissing kan niet zoo
gemakkelijk worden genomen en nu is er
geen aanleiding meer voor arbitrage.
De Kamer van Koophandel is overigens
een officieel lichaam, maar of zij nu over
heid is, dat is maar niet zoo ineens uit te
maken.
De lieer Hooy vroeg;
„Is het Bureau bereid het vraagstuk der
Nederlandsche Handelspolitiek opnieuw in
de eerstvolgende vergadering der Kamer aan
de orde te stellen?"
De heer Hooy lichtte zijn vraag toe.
Spreker meende dat de Kamer van Koop
handel in deze zaak leiding aan de gedach
te behoort te geven. 'Het Bureau is goed ge
outilleerd voor het houden van enquêtes,
daarom heeft spr. zijn vraag tot het Bureau
gericht.
De Voorzitter zeide dat een da
delijk antwoord op de vraag niet kan gege
ven worden. Het Bureau zal overwegen of
mogelijk is aan den wensch van den heer
Hooy te voldoen.
De heer Brinkmann merkte op
dat Haarlem buitengewoon duur is met zijn
tarieven voor water in vergelijking met an
dere gemeenten. Men betaalt hier 36 cent
per M3. en ontvangt geen reductie als
groot-gebruiker.
De heer Lasschuit zeide dat te
Haarlem de prijs 25 cent is.
De heer Brinkmann zou de zaak
dan nog eens* nagaan.
Voorts vroeg de heer Brinkmann
of de Kamer van Koophandel iets kan doen
inzake de plannen tot Accijnsverhooging.
De Voorzitter antwoordde dat
het Bureau dit kan overwegen.
We heer Me ij e r sprak ovec de ponten
te Velsen, Het verkeer met die ponten is nog
altijd onvoldoende geregeld.
De Voorzitter zeide dat de toe
stand inderdaad wanhopig is, maar de
Commissie voor Verkeer en Vervoer heeft
doze zaak in studie.
Hierna werd de openbare vergadering ge
sloten.
„DE ROZENKRANS"
Maandag 29 dezer zal het tooneelgezel-
schap „De Vereenigde Schouwspelers", di
rectie Pierre J. Mols, in den schouwburg
Jansweg een volksvoorstelling geven van het
stuk „De Rozenkrans", tooneelspel in 4 be
drijven door A. Bisson, naar den wereldbe
kenden roman van Florence L. Barclay „The
Rosary".
De rol van Jane Champion is wederom in
handen van mevrouw Enny Molsde Leemwe
terwijl die van Gerald Dalmain door den
heer Pierre Mols zal worden vervuld. Verder
treden in dit stuk op: mevrouw Caroline
van Dommelen, mevr. Betty GritVink, mej.
Mies van Norden, en de hoeren John Tirn-
rott, Ferd. Koolbergen en Peter Hansen.
De Romance „The Rosary" wordt gezongen
door mevr. Enny Mols—de Leeuwe. Regie:
Nico de Jong.
BLOEMBOLLEN EN VCR5T-
SCHADE.
HULDIGING VAN HET SCHEIDSGERECHT.
Zooals bekend is, is het Scheidsgerecht voor
den Bloembollenhandel tengevolge van de tal
rijke geschillen, voortvloeiende uit de vorst-
schade van den winter 19281929, maanden
lang met werkzaamheden overstelpt.
In het Weekblad voor Bloembollencultuur
wordt opgemerkt:
„Niemand heeft kunnen voorzien, dat de
taak van voorzitter, leden en secertaris ooit
zóó zou worden verzwaard als thans reeds
sind vele maanden het geval is. Zij allen
hobben zich de grootste opofferingen aan
tijd en arbeid getroost, om zich door den on-
voorzienen stroom van geschillen heen te wer
ken.
Algemeen leeft dan ook in onze vereeni-
ging de wensch om uiting te geven aan de
waardeering die de leden der vereeniglng
voor het Scheidsgerecht koesteren, en het
hoofdbestuur heeft daarom de voorzitter,
onder-voorzitters, leden en secretaris van het
Scheidsgerecht uitgenoodigd tot een bijeen
komst op Maandag 29 September a.s., om hun
daar van die gevoelens te kunnen doen blij
ken".
Deze bijeenkomst zal worden gehouden des
namiddags te 4 uur, in de zaal der bloemen-
keurmgen, van het Krelagehuis. De leden der
vereeniging zijn uitgenoodigd daarbij tegen
woordig te zijn.
BLOEMBOLLEN CULTUUR,
In December wordt te Haarlem de 164e alg.
vergadering gehouden van de Alg. vereeniging
voor bloembollencultuur.
Daar komt oa. aan de orde de verkiezing
van een voorzitter. De heer Ernst H. Krelage
uit Haarlem treedt periodiek af, maar is ter
stond herkiesbaar.
Verder treden als hoofdbestuursleden af de
heeren P. Bakker Nz. te Enkhuizen en Jan de
Graaff te Wassenaar. Zij zijn niet herkies
baar.
EXAMEN SPORTLEIDER.
Haarlem, 23 Sept. Geëxamineerd 43, ge
slaagd 4 candidaten: de heeren W. C. Kor-
neman, Haarlem; W. H. Müller, Amsterdam:
L. B. Bongers, Enschedé; J. F. v. Oerle, Leiden.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondlssements Rechtbank te
Haarlem zijn de volgende faillissementen 23
September uitgesproken:
1. L. M. van Keulen en
2. J. Th. Gijselaar, bloemboïlenhandelaars
te Hillegom en aldaar handelende onder de
namen handelsvennootschap „Handelskweeke-
rij Jan van Galen" en de handelsvennoot
schap „Kweekerij Haigthon" te Hillegom ge
vestigd; curator Mr. C. Blankenvoort, al
hier.
3. H. M. Jansen, meubelmaker te Wijk aan
Duin, oBeweg 35; curator Mr. M. A. van Eek,
alhier.
4. A. W. Welling, techniker te Haarlem,
Spaarne 92; curator Mr. H. J. M. Tonono,
alhier.
5. J. Telkamp, bloeiwbollenkweeker en
handelaar, handelende onder den naam
James Telkamp en Co., Ltd.; curator Mr. M. A.
van Eek alhier.
Rechter-Commissaris Mr. E. J. W. Top,
alhier.
Vernietigd werden de faillissementen
van:
1. Jac. Jongkind Jansz., te Aalsmeer; cura
tor Mej. Mr. M. van den Brandhof en
2. C. Smit, bijgenaamd Nikkie Smit te Volen-
dam; curator Mr. H. H. Riepma, te Edam.
ORGELBESPELING.
Orgelbespeling in de Groote of St. Bavo-
kerk te Haarlem, op Donderdag 25 September
1930, des namiddags van 34 uur, door den
heer George Robert.
Programma:
1. Canzone Gabrdëli.
2. Praeludium et Fuga a kl. t. J. S. Bach.
3. Zesde Sonate F. Mendelssohn Bartholdy
Choral-Variationen
'uge
Finale.
4. Andantino, César Franck
5. a. Pro defunctis F. de la Tombelle
b. Pro lacrymantibus F. de la TomJbelle
6. Fuga I iiber den Namen
B. A. C. H. R. Schumann.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cto. per regel.
BEDELAARS PER AUTO.
EEN FORD VOOR WOONWAGENS.
Men schrijft ons uit Haarlemmermeer:
Het is merkwaardig hoe gemakkelijk de
menschen zich dikwijls weten aan te passen
aan de veranderde tijdsomstandigheden.
Het koopen van een automobiel wordt voor
de liefhebbers van motorrijden wel erg ge
makkelijk gemaakt; vooral het aanschaffen
van een reeds gebruikte motorwagen kost
niet veel geld.
Binnen de gemeente Haarlemmermeer
woont een gezin, waarvan vader en moeder
en eenige kinderen in hun dagelijksch onder
houd voorzien door te gaan bedelen.
En om nu dit bedelbedrijf zoo rendabel
mogelijk te maken, heeft de vader een oude
Ford aangeschaft en brengt hij 's morgens
zijn kinderen op vrij verren afstand in om
liggende gemeenten; zet ze daar af met de
boodschap, dat ze door bedelen flink wat
zullen zien te verdienen en maakt meteen
een afspraak waar en hoe laat hij ze des
avonds weer zal komen ophalen.
Jammer, dat aan vele huizen nog wat wordt
gegeven voor zoo'n bedelaarsfamilie.
Van onze jeugd af kennen wij de zware
en lange woonwagens. Wij hebben ze zien
voorttrekken van het eene dorp naar het an
dere, bespannen met hitten, of paarden, dik
wijls niet al te best in conditie.
Meermalen is er gesproken en geschreven
over het lot van deze dieren en in verschil
lende gemeenten zijn in de woonwagenkam
pen, zelfs stallen gemaakt, om ze een goed
onderdak te geven.
Niet onwaarschijnlijk is het, dat dit eigen
aardige aspect ook weldra zal verdwijnen;'
want in dezen grooten polder is het al ge
zien, dat de bevolking van een woonwagen
kamp vertrekt naar een andere plaats op een
nieuwerwetsche manier: zij haken eenvoudig
hun woonwagens achter een tweede-handsc'n
fordauto en de trekkracht van hitten en
paarden is overbodig geworden.
SCANDINAVISCH—NEDERLANDSCHE
DOUANE-CONVENTIE.
De correspondent van de Tel. meldt uit
Stockholm:
Het denkbeeld van een Scandinavisch-
Nederlandsche douaneconventie wordt in
Zweden over 't algemeen met instemming
begroet. Het blad „Goeteborgs Handels-
tidning" meent, dat het plan niet onuitvoer
baar moet worden geacht, terwijl ook „Stock-
holms Tidningen" het aannemen van een
waakzame houding in den huldigen alge-
meenen tarievenstrijd aanbeveelt.
Algorab p. 22 17 Ouessant, Buenos Ayres n.
Rotterdam
Ameland 22 te Fremantle van R'dam
Abbekerk p. 22 19 u- Sagres, R'dam naar Ausfcra-
Uë
Alhena 23 v.m. te Port Said, R'dam n. Calcutta
Beemsterdijk 22 n.m. te Boston, Java n. New
York
Delfland p. 23 10 u. Ouessant, Amsterdam naar
Buenos Aires
Drechtdijk 21 n.m. te Portland, RViam n. de
Pacifickust.
Deli 20 v. Batavia n. R'dam
Edam 22 n.m. v. Havana, R'dam n. N.-Orleans
Grijpskerk 23 v. R'dam n. Kaapstad
Giekerk 21 v. Mozambique n. P.-Amelia
Hoogkerk 23 van. te Rangoon Rotterdam naar
Calcutta
Heemskerk 23 v. Antwerpe n. A'dam
Haarlem. 18 te Valparaiso v. A'dam
Kinderdijk 22 v.m. te San Francisca v. Anfcw.
Koningin der Nederlanden 23 v. A'dam naar
Batavia.
Luna 21 te New York v. W.-Indië
Moerdijk 18 te Saai Francisco, Antwerpen naar
Pacifickust
Nijkerk 23 v. R'dam n. Hamburg
Nias 22 v. P. Sudan n. Mombasa
NoorderdUk 22 vm. te Philadelphia v. R'dam
Oronla 22 14 u. v. Lissabon, A'dam n. B.-Aires
Ouderkerk 23 te Rotterdam v. Antwerpen
Parana 22 te Londene Newport n. Pacifickust K
Poseidon 23 te A'dam v. W.-Indië
Polydorus 21 te Hamburg v. Ned. Indië
Rijnland 20 v. Victoria, Buenos Aires naar Am
sterdam
Rietfontein p. 23 VHssingen, Antwerpen naar
Amsterdam
Rijperkerk 23 te Antwerpen, Beira n. R'dam
Randfontein 22 v. O.-Londen n. P.-Elisabeth
Springfontein 22 te Genua, Beira n. R'dam
Spaamdam p. 22 n.m. Ouessant, New Orleans
n. Rotterdam
Si ba jak p. 22 22 u. Sagres, Rotterdam n. Batavia
Sitoebondo p. 23 4 n. Gibraltar, Batavia naar
Rotterdam,
Streefkerk p. 23 Perim, Bombay n. R'dam
Tosari 19 te Calcutta, Rangoon n. R'dam
IJselkerk 23 v.m. v. Suez, R'dam n. Karatsji
Zeelandla 22 te Rio Janeiro, A'dam n. Buenos
Aires.
Sibajak 23 v. Tanger, R'dam n. Batavia
Insulinde p. 23 11 u. Finisterre 25 8 u. te Oowes
verwacht, Batavia n. R'dam
FEUILLETON
3)
„Een bescheiden detective", zei hij met 'n
grimmig lachje, „Ls in elk geval iets nieuws.
Ik zou dien sergeant Chan heel gaarne eens
ontmoeten."
Bill Rankin zuchtte verlicht. Z'n taak werd
tenslotte ongelooflijk licht. „Daarvoor kwam
ik juist hier," zei hij kort. „Ik zou u en Char
lie Chan gaarne samenbrengen en u over
uw methodes en ervaringen hooren spreken.
Ziet u, zoo'n echt gesprek, waar je wa.t van
meeneemt. Ik was verlangend te weten of u
ons de groote eer zoudt willen aandoen, om
Mr. Chan en mij morgen aan de lunch tie
ontmoeten?"
Het voormalig hoofd van de C. I. D. aarzel
de. ,Dank u wel, maar ik ben min of meer
door Mr. Kirk gebonden: Morgenavond geeft
hij een dlntr, en ik geloof dat hij zoo iets
over 'n lunch ook zei, voor morgen. Hoe
gaarne ik ook Ineeiis zou willen accepteeren,
zullen we toch beslist Mr. Kirk moeten raad
plegen."
„Wel, Iaat ons hem dan gaan opzoeken.
Waar is hij?" Bill'Rankin was Ineens zaken
man.
„Ik denk dat hij boven in de bungalow is".
Sir Frederic keerde zich om, en sloot met 'n
zwaai de deur van 'n groote brandkast, ter
wijl hij vlug de kruk er van omdraaide.
U deedt net als 'n Amerikaansch za
kenman, Sir Frederic", zei Rankin met een
glimlach.
De detective klikte. „Mr. Klrk heeft
me vergund om z'n kantoor te gebruiken, zoo
lang ik z'n gast ben."
„O, u bent dus niet enkel op een plezier
reis", zei Bill Rankin vlug.
De grijze oogen werden harder. „Absoluut
een plezierreis, Maar er zijn dingen 'n
particuliere aangelegenheid. Ik schrijf m'n
herinneringen......"
„Ah ja, natuurlijk", stemde de verslagge
ver toe.
De deur ging open en er kwam een werk
vrouw binnen. Sir Frederic keek haar aan.
„Goeden avond," zei hij. „Je begrijpt, dat
er geen papieren op dit bureau verlegd mo
gen worden?"
„O, ja, sir", antwoordde de vrouw.
„Goed. Nu Mr...e.Mr
„Rankin, Sir Frederic."
„Natuurlijk. Er is 'n trap in dat vertrek,
die naar de bungalow heen leidt. Als u me
volgen wilt
Ze gingen de derde en de laatste kamer
van de kantoonsuite binnen, en Bill Ran
kin volgde de hooge gestalte van den En-
gelschman naar boven. De trap eindigde in
een duister portaal. Door de naastbije deur
open te gooien deed Sir Frederic 't portaal
ineens licht worden en stapte Bill Rankin de
groote huiskamer van de bungalow binnen.
Paradise was alleen in de kamer; hij ontving
den verslaggever met zekere koele minach-
Line. Barry Kirk scheen zich voor het diner te
kleeden en de buttler ging aarzelend hem de
tegenwoordigheid van den krantenman be
richten.
Kirk verscheen direct, in z'n hemdsmou
wen en met de einden van 'n witte das ben
gelend over z'n schouders. Hij was 'n knap,
slank jongmensch van achter in de twintig,
wiens gedrag hem als 'n sophist deed ken
nen. Want hij had de verste hoeken van de
aarde bereisd, trachtend te ontdekken wat 't
fortuin der Kirks daar nog zou kunnen na
jagen, en 't leven had voor hem geen ver
rassingen meer.
„Air, ja, Mr. Rankin van de Globe," zei hij
vriendelijk. „Waarmee kan ik u van diens&
zijn?"
Paradise liep vlug op z'n meester toe, om
de das in orde te brengen, terwijl Rankin over
de schouder van den bediende hee«, z'n mis
sie verklaarde. Kirk knikte.
„Een reuzenidee", merkte hij op. „Ik heb
heel veel vrienden op Honolulu, en heb over
Charlie Chan, hooren spreken. Ik zou hem
zelf graag ontmoeten."
„U zoudt me veel genoegen doen met ons
te lunchen",, zei de verslaggever.
„Dat kan niet. U moet het omdraaien."
„Maar ik opperde toch het denkbeeld van
de lunch het eerst", begon Rankin, niet op z'n
gemak.
Kirk zwaaide met z'n hand op de luchtige
wijze van de rijken, in zoo'n geval.
„Beste kerel, ik heb al 'n lunch voor mor
gen in elkaar gezet. Iemand van het bureau,
een zaakgelastigde van het district schreef
me een brief. Hij stelt belang in crimineele
zaken en zou sir Frederic gaarne ontmoeten.
Zooals ik Sir Frederic al uitlegde, kon ik
er niet goed geen notitie van nemen. We we
ten nooit of we geen vriend noodlg hebben
van dat bureau, in den tegenwoordigen tijd".
„Een van de afgevaardigden?" informeer
de Rankin.
„Ja. Iemand Morrow genaamd J. V.
Morrow. Misschien kent u hem?"
Rankin knikte. „Dat doe ik", zei hij.
„Wel, dat is 't scenario", ging Kirk voort.
„We zullen den man morgen ineens om een
uur in het St. Francishotel ontmoeten. Het
gesprek zal zich om moord bewegen, en ik ben
er zeker van dat uw vriend uit Honolulu
daar goed op z'n plaats zal zijn. U moet met
Chan bij ons komen."
„U bent bijzonder vriendelijk," zei Ran
kin. „We zullen er zijn. Ik ik zal u niet
langer ophouden."
Paradise kwam heel vlug aanloopen om
hem uit te laten. Aan den voet van de trap,
op de twintigste verdieping, ontmoette Bill
z'n ouden mededinger, Gleason, van de
Herald. Hij genoot van verrukking.
„Keer maar om", zei hij. „Je bent te laat.
Ik ben het eerst op de gedachte gekomen."
,Op welke gedachte?" vroeg Gleason, met
voorgewende onschuld.
„Ik breng sir Frederic en Charlie Chan bij
elkaar, en 'tdenkbeeld is geautoriseerd. Leg
't maar af."
Gleason keerde norsch om en begeleidde
Bill Rankin naar de lift. Toen ze op de lift
wachtten, kwam 't meisje met de groene ja
pon uit 't kantoor van de importeurs uit Cal
cutta. Ze daalden samen af. De tranen van 't
meisje waren verdwenen, en hadden gelukkig
geen sporen nagelaten. Blauwe oogen vol
tooiden een bekoorlijk geheel. Mr. Gleason
gaf ook teekenen van belangstelling te ken
nen.
Op straat sprak Gleason het eerst. „Ik
dacht er pas aan tegen het eten," zei hij
zuur.
Bij mij komt m'n vak altijd in de eerste
plaats", antwoordde Rankin. „Heb je afgege
ten?"
„Helaas ja. Enfin! ik hoop dat je er 'n
mooi artikel van krijgt 'n klassiek."
„Dankje, oude jongen".
„En ik hoop dat je er geen woord van kan
laten drukken."
Rankin antwoordde niet, toen z'n vriend in
de schemering verdween. Hij keek naar 't
meisje in het groen, dat in California Street
verdween. Waarom was ze bij Sir. Frederic
Bruce weggegaan, om op de gang te huilen?
Wat had hij tegen haar gezegd? Daar zou ik
Sir Frediric morgen wel eens naar willen
vragen. Hij lachte zonder vroolijkheid. Hij
zag zichzelf al of 'n ander zich bemoeien
met de particuliere aangelegenheid van Six
Fred«.'ic Bruce.
Den volgenden dag, om 1 uur. stond Sir
Frederic Bruce in de kleine voorzaal van St.-
Francis, een bevelende gestalte in 'n grijs
tweed costuum. Naast hem, even onberispelijk
als z'n gast, stond Barry Klrk, naar het be
drijvige leven te kijken, met de geamuseerde
verdraagzaamheid van een jongmensch met
veel ledigen tijd en zonder eenige zorg hoe
genaamd. Kirk hing den haak van z'n wan
delstok over z'n arm en haalde een brief uit
z'n zak.
„O, ja, ik kreeg met de eerste post dit
briefje van J. V. Morrow', zei hij. „Zegt dat
hij gaarne van m'n vriendelijke uitnoodiging
gebruik zal maken en deelt me mee dat ik
hem zal kunnen herkennen als hij komt,
omdat hij een groenen hoed op zal hebben.
Ik veronderstel een van die groen pluche hoe
den. Een ding dat ik waarschijnlijk niet op
m'n hoofd zou zetten, als ik afgevaardigde
van het districtsbureau was."
Sir Francis antwoordde niet. Hij lette op
Bill Rankin die vlug naderde. Naast dezen
wandelde, met een bijzonder lichten stap,
'n onaanzienlijk mannetje met een buikje en
een zeer ernstige uitdrukking op zijn
dikwangig gezicht.
Wordt vervolgd).
