LETTEREN EN KUNST
MUZIEK
HET TOONEEL
RADIO-PROGRAMMA
FOTOGRAFISCH ATELIER „RICHE"
?el£?o^J?2OUTSTRA^L^ I Familie- en Bruidsgroepen
DE AVONTUREN VAN EEN VERKEERSAGENTJE.
h*S"t.em*S dagblad
donderdag 16 october 1930
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cu. per rejd.
Jicht, Griep, Spierpijn, Hoofd- en Zenuwpijn
TOGAL-tablelten bij alle BDOth- en dros. f O.SO en 1 2*—. Voorlnnjere leuren in kliniekverpakking f8.75 (veel voordeeliser in'tgebruile)
school voor meisjes met 5-jarlgen cursus
mejuffrouw dra. P. S. Waller Zeper.
e. Overgeplaatst worden naar de dag-open -
luchtschool (School 40), M. Bakker, A. P.
Vogel, mej. H. E. Sietsema en mej. J. Smit.
Benoemd wordt tot onderwijzeres aan die
«chool: mej. A. C. Opbroek.
f. Tot onderwijzend personeel bij het Ver
volgonderwijs alle personen die door B. en W.
werden voorgedragen.
Om 6 3/4 uur wordt de vergadering geslo
ten.
LEDENCONCERT DER H. O. V.
De Burleske van Rich. Strauss is een vrij
zeldzame verschijning op de concertprogram
ma's, hoewel het stuk reeds in 1894 in druk
verscheen en dus in voldoende mate tijd heeft
gehad om bekend te worden en zich in te
burgeren. Maar betrekkelijk weinig piano-
virtuosen hebben zich de moeite getroost de
zeer veel eischende solopartij op hun reper
toire te nemen. De Burleske is een werk zon
der opusgetal, maar ongeveer uit den tijd van
Strauss' vioolsonate op. 18, uit den tijd dus
van zijn overgang van de klassieke richting
naar de toen modern-programmatische. In
den bouw van het stuk is de (zeer vrij behan
delde) sonatevorm bemerkbaar. Merkwaar
diger wijze wordt het hoofdthema door 4
pauken geëxponeerd. De thematische ver
werking wijst reeds op den toekomstigen
componist van „Till Eulenspiegel". Geestige
momenten komen er verscheidene in, doch
sterk sprekend zijn de tJhemas niet en de be
handeling is weinig geconcentreerd. Wellicht
zijn de uitvoerigheid en onoverzichtelijkheid
oorzaken dat het werk weinig populair is ge
worden, ondanks dat de klavierpartij brillant
geschreven is.
Henrlette Bosmans heeft haar fameus ge
speeld: met verwonderlijke kracht, stalen
rythme, fijne schakeering en absolute tech
nische zekerheid. Het élan waarmee zij speel
de was oorzaak dat de hoorders over de leng
ten ongemerkt heen kwamen en de belang
stelling tot het einde toe onverzwakt bleef.
Zij heeft Woensdagavond bewezen in de eer
ste rij onzer Nederlandsche pianisten een
plaats waardig te zijn, en het tegen vele zelfs
gevierde buitenlanders met succes te kunnen
opnemen. Als de kans daartoe den landge-
nooten maar gegeven werd! Maar daar moe
ten ze in ons landje over 't algemeen niets
van hebben!
Als je Bosmans heet in plaats van Von
Bosmaniqi of Bosmanska of Bosmaninof mag
je toekijken hoe anderen met de vette con
certkluifjes strijken gaan en je tevreden
stellen met de geestdrift en dankbaarheid
van een H. O. V.-pivbliek en de ware en
oprecht gemeende lof van de recensenten. En
er was geestdrift in de zaal, bij publiek en
orkest, er waren vele terugroepingen en
mooie bloemen en mijn hulde brr"7 ik haar
in deze regelen! Ook aan Van 1 turn en
ons orkest, want die hebben hun ..mgrijke
taak niet minder goed vervuld.
Henriette Bosmans had de beleefdheid voor
de langdurige toejuichingen te d" m door
de voordracht van „Traumerei" uit de Stim-
mungsbilder van Rich. Strauss.
Een klanksohoone en meesleepende vertol
king van de Symphonie van Franck was voor
afgegaan. In het Allegretto trof mij in 't bij
zonder de prachtig gespeelde solo voor alt
hobo, waarvoor ik hier den heer Van der Lek
een speciaal woord van bewondering wil wij
den. En de machtig uitgevoerde Ouverture-
Fantasie „Romeo et Juliette" besloot dit
mooie en belangrijke concert, dat bij alle
aanwezigen in aangename en dankbare her
innering zal blijven.
K. DE JONG.
ROZEKRUISERS GENOOTSCHAP
WAGNER-AVOND.
Sot de werkzaamheden van het Rozekrui-
genootschap behoort o.m. hét houden van
lezingen oyer de mysteries van de groote
opera's van Wagner. Het doel is de esoterische
beteekenis toe te lichten van werken als Par
sifal, Ring der Nlbelungen, ook Tann-
hauser en Lohengrin. Een dezer lezingen,
waaraan meerdere vocale en instrumentale
solisten hun medewerking verleenden, woon
den we bij en aangezien de acoustiek in de
eigen zaal (gebouw Bakenessergracht) niet
toereikend is voor een dergelijken avond, koos
men de ruimte der Itemonstrantsche kerk,
Wilhelmlnastraat.
Als wij ons een oogenblik vóór den aanvang
naar binnen begaven, zong het orgel ons
toe het lyrisch middendeel uit Franck's
derde Choral. Het ging blijkbaar niet aan,
het geheele werk uit te voeren, en de orga
nist ving daarom aan op de plaats waar
Franck drie kruisen aan den sleutel plaatst.
Een ongewone gewaarwording, waar we een
oogenblik te voren nog hoorden no. 3 der
„Six piéces pour grand orgue". Het doel was
dan ook blijkbaar niet, een orgelconcert te
geven als wel, den hoorder eenige oogenblik-
ken vóór den aanvang der lezing aangenaam
bezig te houden en hem zoo mogelijk voor te
bereiden, hem in stemming te brengen. Men
mag veilig zeggen, dat de heer Jan Booda dit
doel bereikte. Franck's muziek dunkt ons voor
dit doel bij uitstek goed gekozen, wijl haar
melos verder draagt dan de geluiden dezer
wereld, en toch voor elk is te verstaan.
Na een korte welkomstgroet en het uitspre
ken van den Heilwensch waarmee het ge
nootschap zijn hoorders pleegt te ontvan
gen („dat er rozen mogen bloeien op uw
kruis") nam de spreker van dezen avond, de
heer J. Leene, het woord en gaf een uiteen
zetting van den dieperen zin van Wagner's
zwanenzang. De hoofdpersonen: Persifal, Ti-
turel, Amfortos, Gurnemanz, Kllngsor, Kan
dry, hij duldde hen plastisch uit; vertelde
ons welken zin in de Parzifal-mythe hebben
de speer, de heilige graal; wat de zin is van
den burg Monsalfat en zijn bewakers en be
woners; verplaatste ons op den Goeden Vrij
dag naar den burg en zette uiteen, hoe Par-
zifal uiteindelijk wordt verheerlijkt als den
koning der graalridders. Men versta wel, dat
de heer Leene niet enkel gaf den gang van
het verhaal, maar voornamelijk beduidde. hoe
jrU aan ons zelf kunnen beleven den eeoterl-
schen zin der Parzlfal-mythe. Waar het hem
noodig bleek, verluchtte toepasselijke mu
ziek zijn uiteenzetting en tot dit doel had hij,
naast solisten, den bijstand van het moderne
der instrumenten, den Ultrafoon.
Welwillend stond de heer G. M. Oord een
zijner waardevolle toestellen af aan het ge
nootschap, en zoo hoorden wij o.m. de ge
heele muz. inleiding tot het werk. Het
best kwam hier tot zijn recht het slotkoor.
„Hochsten Helles Wunder,
„Erlösung dem Erlöser".
Want hoe goed ook de opnamen zijn ge
slaagd, de teruggave wordt spijtig genoeg nog
te veel beïnvloed door het feit, dat het nog
niet is mogen gelukken, onhoorbaar te ma
ken de omwentelingen der plaat (op de oor
zaak hiervan gaan we hier niet in)Overal nu
waar lang aangehouden tonen wrden terug
gegeven, ontstaat de niet-constante toon
hoogte waarvan de uitwerking het best is te
vergelijken met de vox humana van het
Amerikaansch harmonium en die slechts
den wensch doet opkomen, dat het niet te
lang moge duren. Maar er waren ook pracht
volle reproducties, er was de massaklank van
het Wagner orkest, er was de stralende zang
van uitnemende solisten: er was de Wagner-
atmosfeer.
En hiernemens hadden mevrouw Truus de
Bruin, Amsterdam; de heer Willem Snoeks,
Bussum; de dames Aegidia de Petit, Haar
lem, en mevrouw Roland-Retera, Zandvoort,
resp. als violiste en pianiste zich te hand
haven. Of zij slaagden?
Piano en viool zijn primitieve hulpmidde
len, waar zij de sfeer van den Wagner-orkest
klank pogen te benaderen. Solisten, begeleid
aan de pianino, voelen zich eenzaam, waar
hun alles ontbreekt wat den hoorder in die
sfeer kan plaatsen. Bovendien is de Parzifal
de nooit eindende melodie, hier noodwendig
geworden tot een opeenvolging van brok
stukken Het maken der sluitingen werkte
doorgaans hoogst onbevredigend, en het ver
band lag dan ook enkel en alleen in het
feit, dat in dit gedeelte zijner lezing de heer
Leene het verhaal op den voet volgde. De
muziek werd telkenmale tot een onderbre
king, meer niet. En als zoodanig was de hulp
der solisten zeker niet ingeroepen. Beter ware
het geweest, grootere gedeelten te doen uit
voeren, en de Ultrafoon is daarom nog zoo
slecht niet gekozen. Het opzetten der nieuwe
platen en evenzoo het keeren blijven echter
altijd inconvenienties, waaraan moeilijk valt
te ontkomen.
De lezing van den heer Leene werd met
groote belangstelling door de zeer vele aan
wezigen gevolgd/Wijl om principieele redenen
geen toegangsgeld werd geheven, de uitvoe
ring echter belangrijke kosten met zich
bracht, kon men aan den uitgang een vrije
gave offeren.
G. J. KALT.
CREMER.
HET VERBODEN BLIJSPEL.
Het is al meer dan 26 Jaar geleden, dat J.
H. Röcsing mij in contrast bracht met den
toenmaligen voorzitter van de Koninklijke
Letterlievende Vereeniging Cremer, den heer
G. J. van Gasteren. Aan Rösising en Van
Gasteren was het te danken, dat Cremer mijn
tooneelspel S t r ij d in studie nam en de
21ste April 1904 werd voor mij een gewichtig?
datum, omdat ik op dien dag voor het eerst
een van mijn stukken ten tooneele
zag brengen.
Ook de dag van gisteren beteekende voor
mij in zekeren zin een mijlpaal. In het regis
ter, dat ik van mijn stukken en hun aantal
opvoeringen aanhoud, mocht ik voor de
voorstelling van gisteren het cijfer 1000
plaatsen. De voorzitter van Cremer, de heer
Kruyshoop heeft dit in zijn openingswoord
verklapt en nu hij zulks heeft gedaan, wil ik
hier ook wel zeggen.dat de toevallige coïnciden
tie, dat het Juist Cremer moest zijn, die na
de eerste ook deze duizendste opvoering
bracht, mij bijzonder aangenaam heeft ge
troffen. Het contact tusschen Cremer en mij
is in deze 26 jaar nooit verloren gegaan en
ik zal aan de vele opvoeringen mijner stuk
ken door onze Koninklijke Letterlievende
Vereeniging steeds een aangename herinne
ring blijven bewaren.
Ook aan de voorstelling van gisteravond,
die in veel opzichten de opvoering van acht
Jaar geleden van het zelfde stuk door Cremer
overtrof. De Zedelijkheids Dictator
onder welken titel het blijspel oorspronke
lijk is gegaan is bij het beroepstooneel in
3 verschillende bezettingen gespeeld. De on
gelukkige tooneelstaklng maakte Indertijd
onverwachts een einde aan de eerste serie
opvoeringen door Het Hofstad Tooneel. waar
in o.a. Mien Vermeulen en Henri Poolman,
beiden nu al overleden zich als Eila
Veeren en Riccardo zoo onderscheidden. Bij
de Rotterdammers, die het stuk ruim een
Jaar later weer opnamen, was het vooral
mevrouw Tartaud, aan wier spel in de
vrouwelijke hoofdrol ik nog met dankbaar
heid terugdenk. En bij Het Schouwtooneel.
dat het stuk als Het Verboden Blijspel later
nog eens ten tooneele bracht, gaven Pine
Beider en Ko van Dijk creaties, welke mij van
die opvoeringen het meest zijn bijgebleven.
Natuurlijk denk ik er niet aan vergelijkin
gen te maken, maar één rol wil ik in de be
zetting van Cremer toch naar voren brengen
en wel die van burgemeester van Breughem.
Ik durf hier zonder overdrijving schrijven,
dat geen der drie acteurs, die ik als den bur
gemeester heb gezien, deze rol zóó volkomen
heeft uitgespeeld als Henk Bakker. Het was
qua typeering en spel zeer fijn, zoo geheel en
al „af", zoo volmaakt in den „comedie-toon",
dat ik mij deze rol nauwelijks beter kan den
ken. Welk een knap karakterspeler Henk
Bakker is. heeft hij gisteren weer eens be
wezen. Bij zulk spel denkt men niet meer
aan liefhebberij tooneel. Ik zou wenschen, dat
vele dilettanten den heer Bakker eens in
zoo'n rol zouden kunnen zien. Zij zouden
dan van hem kunnen leeren, wat het tempo
bij het tooneelspelen waard is. Aan het tempo
hadden de regisseurs de heeren Bakker en
Schinkel bij de repetities blijkbaar al hun
aandacht geschonken en het welslagen der
voorstelling is voor een belangrijk deel aan
dat Juiste en wisselend tempo te dan
ken. De zenuwachtige herrie, de snannlng op
het kantoor van de directie van Het Hoofd-
stadtooneel, ze waren er, wanneer het zijn
moest, voortdurend. De regie stond hier niet
voor een gemakkelijke taak, omdat zij met
een „ensemble" te werken had en allen dus
geleidelijk moesten medeleven om het ver-
elschte effect van losheid en natuurlijkheid
te verkrijgein. En dat die losheid en natuur
lijkheid ook in het ensemble-spel verkregen
waren, dat was vooral het goede van deze
voorstelling.
Dat het tweede bedrijf het meest insloeg,
kwam voor een groot (leel door het voortref
felijk spel van Bakker. Maar dit resultaat
zou toch niet bereikt zijn, Bakker niet
zoo uitstekend tegenspel van ^1 zijn mede
spelers had gekregen. Daar was o.a. de heer
L. J. Hirs, die in zijn secundaire rpl van den
secretaris er voor zorgde, dat het «pel van
den burgemeester alle relief kreeg. Be heer
Hirs heeft dit rolletje met de noodige ge
reserveerde correctheid voorbeeldig gespeeld.
Het spel van Bakker en Hirs greep volkomen
in elkaar, waardoor een eenheid van samen
spel werd verkregen, als wij maar zelden op
het dillettanten-tooneel zien.
En van het tooneeltje tusschen den bur
gemeester en overste Veenders kunnen wij
ook niets dan goeds zeggen. Een zeer geluk-
kig debuut was dat eerste optreden van den
heer W. J. Wiers bij Cremer. Een dilettant
met een mooi, vol geluid, die zeer goed en
correct spreekt, zich gemakkelijk op de plan
ken beweegt en die met zijn spel weet te
vullen. De heeren Van Looy en Wielder wis
ten zich als de afgevaardigde^ van Plicht en
Deugd voor chargeeren te hoeden en hielpen
daardoor hun tooneel in den blijspeltoon te
houden. De heer Jac. Timmermans, die
Spits, den bode aardig typeerde en de heer
Th. van der Meer. die den journalist met de
noodige levendigheid speelde, waren even
eens debutanten. Zij deden allerminst ver
moeden, dat zij voor het eerst op de planken
stonden.
Maar het eigenlijke succes van H is toch
altijd voor Eda Veeren gereserveerd en het
deed mij genoegen ,dat mej. Cor Visser na
de door haar voortreffelijk gespeelde groote
scène een „open doekje" kreeg. Zij bracht het
dramatische, dat in dit tooneel nu en dan
doorbreekt, zuiver naar voren zonder thea
traal te worden en wist de overgangen naar
het fijn-ironische of snijdend-sarcastische
door juiste schakeering zeer gelukkig te ne
men. Ella Veeren moet in dit tooneel actrice
èn vrouw zijn. Cor Visser is hierin uitstekend
geslaagd en ik durf wel zeggen, dat zij met
Ella Veeren haar beste rol heeft gespeeld.
Mej. Jeanne de Groot, en de heeren Schin
kel, Holtslag en Boon hadden met Cor
Visser het tooneelspelersmilieu uit te beel
den. Het was vooral de gast. de heer Holtslag
van Varia uit IJmuiden, die ln de rol van
Rostert door zijn .all round", het tooneel vul
lend spel levendigheid bracht op het kantoor
van het Hoofdstad-Tooneel.
De medewerking van Holstslag ls voor Cre
mer bij deze opvoering een heele steun ge
weest. Hij heeft hiermee een voorbeeld ter
navolgfng aan de Haarlemsche dilettanten
gezelschappen gegeven. Schinkel speelde zijn
vroegere rol van Holstein, den tweeden too-
neeldlrecteur met de rust en de zekerheid,
welke wij van hem kennen en dat flegmatieke
spel was van aardige contrastwerking met
het kinderlijk-naieve m het optreden van
Rostert. Jeanne de Groot was een alleraar-
digdst vief, bij de hand,' knap actricetje
het roddelen ging haar prachtig af en de
heer Boon heeft zeer veel pleizfer van de rol
van Riccardo gehad. Voor hem was het lach
succes van den avond. Hij kon op het laatst
geen woord meer zeggen, of de lachsalvo's
klonken door de zaal! Ik ben hem zeer er
kentelijk voor de geestige wijze, waarop hij
zijn tekst lanceerde en voor zijn knap typee
rend spel in deze rol van ouden tooneelrot
Ten slotte een woord van hartelijke dank
aan de heeren Bakker en Schinkel voor hun
regie en den heer Van der Waals voor zijn
verrassend goede tooneelaankleeding. Het
decor van de burgemeesterskamer was een
vondst en Van der Waals heeft daarmee weer
eens bewezen, wel een niet genoeg te waar-
deeren kracht hij voor onzen Stadsschouw
burg is.
Cremer heeft met deze uitvoering van Het
Verboden Blijspel dit „jubileum" voor mij
tot een werkelijken feestavond gemaakt.
In aansluiting op de kritiek van den heer
Schuil over de opvoering van Cremer nog het
volgende:
Vóór den aanvang der voorstelling sprak
de heer Kruyshoop, voorzitter van Cremer,
den heer Schuil toe. Hij bracht in herinne
ring, dat het Cremer was geweest, die het
eerste stuk van den heer Schuil had opge
voerd en zeide, dat het de vereeniging daar
om zoo'n bijzonder genoegen deed ook deze
duizendste opvoering van zijn eerelld te mo
gen geven.
De heer Kruyshoop bood namens Cremer
aan mevrouw Schuil een bouquet rozen aan.
Ook deelde de voorzitter mede dat het de
bedoeling van het bestuur was om in het
volgende seizoen, wanneer het gouden feest
van Cremer wordt gevierd, een opvoering te
brengen van Tzingani, het bekende drama
van Jhx. A. W. G. van Riemsdijk. Een dag
vóó zijn dood had de heer Van Riemsdijk
nog aan den heer Kruyshoop gezegd, dat de
wederopvoering van Tzingani bij het 50-jarlg
bestaan van Cremer een illusie van hem was.
Cremer wilde daarom den overleden eere
voorzitter herdenken met dezen wensch van
hem in vervulling te brengen. Dat was de
reden, waarom men dit seizoen niet met een
stuk van Jhr. Van Riemsdijk had geopend.
De heer Kruyshoop herdacht voorts be
halve den heer Van Riemsdijk ook den heer
Lie uwe Jansen, die bijna 50 jaar lang in
Cremer had gespeeld.
J. B. SCHUIL.
Als Haarlem's Dagblad
niet in Haarlem en Omstreken de
algemeene Huisvriend was, zou dit
dagblad niet
meer dan 18.500 abonnés
hebben. Hieruit volgt, dat wie nog
niet op Haarlem's Dagblad geabon
neerd was, zichzelf te kort doet.
Scheepvaartberichten
Delftdijk p. 14 Deal. Rotterdam n. de Paciflc-
kust
Garoet p. 15 10 u. Ouessant, Batavia n. R'dam
Johan de Witt 15 v. Batavia n. Amsterdam
Riouw 15 te Londen. Batavia n. Amsterdam
Waterland p. 14 nm. Las Palmas, Buenos Aires
n. Amsterdam
Bilderdijk 14, 9 uur 175 mijl Z.Z.West van Va-
lentia, Rotterdam n. Boston
Blitar 15 te Batavia v. New York
Christiaan Huygens 15 te Amsterdam v. Batavia.
Crynssen 15 te Amsterdam v. W.-Indië
Dintelaljk 13 vm. te San Frincisoo, Paeifickust
n. Rotterdam
Drechterland 14 v. Victoria, Buenos Aires naar
Amsterdam
Delfland 14 T. Bah ia, Amsterdam n. Buenos
Aires
Dinteldijk 10 v. Astoria, Pacifickust n. Rotterdam
Delftdijk p. 14 Dover, Rotterdam n. de Paci
fickust
Giekerk 14 v. Part Said n. Genua. BeLra naar
Rotterdam
Helder 14 v. Bordeaux n. Teneriffe. Amsterdam
n. W.-Afrika
Indrapoera 15 2 u. v. Port Said, Rotterdam naar
Batavia
Johan van Oldenbamevelt p. 14 Perlm. Batavia
n. Amsterdam
Kinderdijk 12 v. St. Thomas, Pacifickust naar
Rotterdam
Kennemerland 14 te Buenos Aires v. Amsterdam
Kota Radja p. 15, 5 u. Kaap Bon, Java naar
New York
Kota Pinang p. 15 3 u. Sagres. Rotterdam naar
Batavia
Kota Gedte 14 21 u. v. Singapore, Batavia naar
Rotterdam
Lochkatrine 13 v. Vancouver c. Rotterdam, ver
trekt 15 v. Seattle.
Moerdijk 13 nm. te San Francisco v. Antwerpen
Maasdam 14 vm te Vera Cruz v. Botterdam
Maaskerk 11 v. Freetown n. Takoradi
Minerva 12 v. Konakrie n. Havre. W.-Afrika naar
Amsterdam
Mamix van St. AMegonde 14 v. Algiers, Amster
dam n. Batavia
Nias 13 v. Mozambique n. Beira
Nictheroy 15 te Rotterdam v. Vancouver
Narenta 13 te San Francisco v. Antwerpen
Ouderkerk 14 v. Suez. Amsterdam n. Qost-Aada
Orion 15 v. Sanchez n, Havre en Amsterdam
Poelau Bras p. 14 Perim, Batavia n. Amsterdam
Rhea 13 v. Pto. Barrios n. Kingston
Schiekerk p. 15 Vlissingen, Antwerpen n. Rot»
terdam
Singkep 13 te New York v. Bata/via
Triton li te Kingston. J. v. Amsterdam, vertrek
n. Puerto Barrios
Texel 15 vm. te Port Said, Botterdam naar
Bombay
Tjisondari 13 v. Hongkong n. Manilla
V eend am 13 te New York v. W.-Indig
Algorab p. 14 vm. Finisterre. Botterdam naar
Buenos Aires
Alkmaar 14 te Oallao v. Amsterdam
Binnendijk 12 v.m. te Philadelphia v. Botterdam
Br lelie 12 te Corral v. Amsterdam, vertrok naar
Talcahuano.
Breda 14 v. Algoabaai n. East London.
yRIJDAG 13 OCTOBER,
HILVERSUM 1071 M.
Vóór 6 uur: 298 M.
8.00 VARA Gramofoonpl. 10.00 Morgenwijding
(VPRO) 10,15 Voordracht door Johanna Op
dam. 10,30 Ziekenuurtje. 11.30 GramofoonpL
12.00 AVRO. Tijdsein. 12,01 Concert. Omroep
orkest. Suze Luger (zang). 2,05 Schooluitzen-
ding. 2.30 Gramofoonpl. 3,00 Concert. AVRO-
kwïntet. 4,00 VARA „Onze keuken" door P. J.
Kers. 4.45 Kinderverhalen. 5,45 Concert VARA-
orkest. 6,50 Actueel allerlei te verzorgen door
het NW. 7.05 Orgelspel door Joh. Jong. 7.15
Literair halfuurtje door A. M. de Jong 8.01
VPRO Cathechisatie. Ds. F. W. J. v. d. Kie-
boom: „Strijdvragen". 8.30 Gramofoonpl. 9,00
Mr. Roel Houwick: „De biografie van den
staatsman". 9,30 Vervolg Gramofoonpl. 10,00
Persber. 10.15 Voorlezing door Ds. E. D. Spel
berg uit „De 3 grijsaards" van Tolstoi. 10,45
Gramofoonpl. 11.00 VARA. GramofoonpL
HUIZEN, 1875 M.
Uitsluitend NCRV-Uitzending
8,15 Concert. 10,30 Ziekendienst. 11,00 Gra-<
m'ofoonpl. 12,30 Concert. J. de Marie (viool)é
H. Hermann (vfool), H. v. d. Horst Jr. (cello),
Mevr. v. d. Horst-Bleekrode (piano). 2,00 Gra
mofoonpl. 3,30 Concert. Mevr. Hekkertvan
Eysden (sopraan), H. Herman (viool), Mej.
Lauenroth (piano en orgel). 5,00 Gramofoon.
5,15 Orgelconcert door B. de Bruin. 6,15 Be
zoek van den Radio-dokter. 6.45 Engelsche les.
7.15 A. J. Herwig; Kunstmest in den tuin. 7,45
Polftieber. 8,00 Concert. Amhemsche Orkest
Vereeniging. 9.00 Mr. N. G. Veldhoen: „Naar
Rome!" 9.30 Vervolg concert. 10,00 Persber,
10.10 Vroolijk allerlei (Gramofoonpl.)^
DAVENTRY, 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding. 11,05 Lezing. 12,20 CorH
cert, M. Gold (viool), M. Jardine (piano). 12,50
Orgelspel door E. Humphreys, M. Bladon (so
praan) 1-50 Gramofoonpl. 2.50 Uitz. voor scho«
len. 4.50 Orkestconcert. 5.35 KTnderuurtje. 6.20
Lezing. 6,35 Nieuwsber.. 6.50 Koersen. 655
Lezing. 7,00 Pianospel door V. McLean. 7.20
Lezing. 7.45 Lezing. 8.05 Pianospel door S.
Wearing. 8,20 .Madame Butterfly". Eerste be
drijf. 9.20 Nieuwsber. 9.35 koersen. 9.40 Lezfng.
9-55 „Madame Butterfly". Tweede en derde
bedrijf. 11.35—12.20 Dansmuziek.
PARIJS „RADIO PARIS" 1725 M.
12.50 Gramofoonpl. 4.05 Orkestconcert en soil,
9.05 „Tristan en Isolde" van Rich Wagner.
LANGENBERG, 473 M.
6.20 Gramofoonpl. 9.35 Gramofoonpl. 11,30
Gramofoonpl. 12.25 Concert. 4.50 Orkestcon-
cert. 7,20 Orkestconcert. 8.10 „Ein Mann er-
klart einer Fliege der Krieg". Hoorspel van
W. Schmidtbonn. Muziek van G. Kneip. Daar
na tot 11-20: Dansmuziek.
ZEESEN 1635 M.
6.20 Lezingen en lessen. 3.50 Orkestconcert.
4.50 Lezingen en lessen. 7.20 Werken van oude
componisten voor fluit en alt. 7.50 „Der
lustige Krieg", operette van J. Strauss. 9.05
Moderne muziek voor hobo en piano. Daarna
concert door J. Einödshofer en zijn orkest.
KALUNDBORG, 1153 M.
11.20 Orkestconcert. 2.20 Orkestconcert en
zang 7.35 Cembalo-soli door F. Jensen. 7.55
Morbus Tellerman". Drama ix 5 bedrijven
van Helgo Rode. 9.45 Mandoline-concert.
BRUSSEL, 508,5 M.
5.20 Kamermuziek. 6.50 Gramofoonpl. 8.35
Fragmenten u. d. Op. „Rigoletto" van Verdï.
8 35 (338,2 M.) Concert georganiseerd door de
SAROV.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regeL
Een dagelijksche Kindervertelling.
Met vereende krachten werd de slotenmaker naar binnen
gehaald- De andere kabouter en de professor trokken hem op
cn hij klom tegen den muur.
„Zachtjes maar aan," zei de kabouter. „Het zal wel gaan. Je
moet niet zoo gauw den moed opgeven."
iNu werd de sleutel gepast en jawel de deur ging open. Be
slotenmaker had mooi werk geleverd. Ze gingen eens nieuws
gierig in het hok kijken. Ook het prinsesje, dat in een muisje
veranderd was, was er bij.
,,Ik kan nog geen hand voor oogen zien," zeide de professor,
„Dat went wel/' meende de kabouter, die zijn Gchtstok in de
hand hield.
