HOLLANDSCH ZWITSERSCHE REEPEN
DE UITBARSTINGEN VAN DEN STROMBOLI.
STADSNIEUWS
e©iiyoH|B
spbrbh
INGEZONDEN
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 16 OCTOBER 1930
Verscheidene slachtoffers.
(Bijzondere correspondentie).
LIPARI, October.
De Stromboll is de eenige, onafgebroken
werkende vulkaan van Italië. Wegens de
slechte verbindingen en omdat hij geen ster
In den Baedeker heeft, wordt hij evenwel
maar zelden door toeristen bezocht. Strom
boll is misschien de eenzaamste en rustigste
plek van Italië. Op de Oostelijke punt van
het eiland ligt de plaats San Bartolomeo. Wat
het karakter van het landschap betreft een
stuk Noord-Afrika: de blinkend witte hulzen
met vlakke daken gelijk kubussen op elkaar
gestapeld op de zwarte rotsen. Witte koepels
van de kerken, steil boven de zee oprijzend de
donkere overblijfselen van een ouden wind
molen. Men denkt aan Delacroix' ..Les cótes
du Maroc". Tegen den donkeren top van den
kegelvormlgen berg vlijen zich wijngaarden,
onderbroken door eenige olijven en geschei
den door brem. Aan de steile Oostelijke hel
ling hangt de kleine plaats Ginostra. Tus
schen >deze beide dorpen gaapt de wonde van
den berg. de „Sciarsa del fuoco", een reus
achtige helling vol puin, waarlangs gewoon
lijk de steenmassa's, die de vulkaan uitwerpt
naar de zee rollen. Het geheele eiland telt
iets meer dan duizend bewoners. Hun leven
ls uiterst eenvoudig; door «de winterstormen
zijn zij dikwijls weken lang van het verkeer
afgesneden. Menschen van honderd jaar zijn
geenzeldzaamheid, wel echter Jonge man
nen, die tegenwoordig bijna allpn naar
Amerika of Australië emigrecren.
Herhaaldelijk heb ik den top van den berg
beklommen, van het hoogste punt (926 M.)
heeft men een goed overzicht over den kra
ter. Het Indrukwekkendst was voor mij de be
stijging kort na de groote uitbarsting van
1924. Uit de diepten van den krater steeg een
rumoer op als dat van een reusachtlgen
hoogoven Zes openingen waren op verschil
lende wijzen aan het werk. Boven de eene
stond voortdurend een groote steekvlam, de
tweede wierp met korte tusschenpoozen en
met groot lawaai gloeiende blokken en
groote hoeveelheden „rupilll" uit, een andere
opening vergenoegde zich er mede, onheil
spellend te blazen, uit andere stegen rook
pluimen op. Prachtig waren des nachts de
opstijgende vuurzuilen.
De uitbarsting van 11 September J.l. was de
he vies te sedert tientallen jaren. Ik werkte
op dien bijzonder heeten dag in mijn huis
te Linari. ongeveer veertig K.M. hemelsbreed
van den Stromboll verwijderd, toen tegen
tien uur twee snel op elkaar volgende exolo-
sies de wanden lieten beven. In de richting'
van het eiland Stromboll steeg een geelwitte
dichte rookmassa hemelwaarts, ontplooide
zich allengs waaiervormig als de bladeren van
een palm, om geleidelijk, naar schatting op
een hoogte van meer dan 2500 Meter den be
kenden pijnboom vorm aan te nemen.
Uit Llpari werden terstond hulpexpedities,
doktoren en mlljtairen, gezonden. Eerst
tegen den middag kregen eenige nartlculleren
toertomminl. er heen te gaan. Het eiland is
op dat. oogenbllk in een zwarte rookwolk ge
huld. lange rookpluimen drijven in de rich
ting van de straat van Mersina. Eerst op kor
ten afstand onderscheidt men het strand en
de met a?ch bedekte hulzen. De bevolking
schijnt volkomen kalm te zijn. Uit verschil
lende verklaringen valt geleidelijk het ver
loop en den omvang van de ramp af te lel
den. In den vroegen morgen steeg uit den
krater buitengewoon dikke rook op. Daardoor
was men gedeeltelijk op zijn hoede, toen de
exnlosle geschiedde; er waren op dat oogen-
blik maar weinig menschen op het veld
werkzaam de wijnoogst was reeds ge
ëindigd en allen sloten zich onmiddellijk
in hun huizen op. Een dichte regen van
gloeiend zand en steen»n zette de omgeving
minutenlang in volslagen duisternis. Door
een van de bergspleten stortte een lawine
gloeiend zand in zee, vruchtbaar land ver
nietigend.
Toen *zlj de zee bereikte, vormde zich een
kleine delta; eenige booten verbrandden.
Groote steenblokken vernietigden enkele
huizen in Ginostra. Op het open veld kan ik
talrijke kale. omgewoelde plekken consta-
teeren, waar dergelijke blokken zijn verdwe
nen; daar zij van een hoogte van meer dan
duizend Meter vallen, ls hun kracht geweldig
en zij graven zich bijpa spoorloos in de
aarde, De slachtoffers, zes dooden en onge
veer twaalf gewonden, waren lieden, die zich
niet voor den regen van vuur uit de voeten
hadden kunnen maken. Enkelen waren ge
heel verkoold. Een vrouw verdween spoor
loos In de gloeiende stoflawlne. Een oude
man werd aan het strand door de branding
bereikt, doordat de zee tengevolge van den
schok sterk begon te golven. Groote stukken
vruchtbaar land zijn kaal en zwart. Een toe
rist, die gedurende de uitbarsting den krater
wilde bestijgen, ontkwam aan den dood door
onder een vijgenboom te vluchten, die merk
waardigerwijze ongeschonden bleef.
Des avonds stak een heftige sirocco op en
liet de bijna ondragelijke hitte nog toe
nemen. De lucht was vol van allerlei gassen
en van de geur van verbrande cactusvijgen.
Voor het middagmaal waren er half verkool
de kippen.
De storm blies groote stofwolken ver weg
boven de zee. Een zeilboot, waarop zich on
geveer dertig bijzonder verschrikte bewoners
van Stromboli hadden ingescheept, raakte
haar orienteering geheel kwijt, eveneens een
motorboot van de regeering. Eerst twee dagen
later kwamen van beide berichten uit Ca-
labrië.
Een bestijging van den berg zal eerst na
regen mogelijk zijn. Professor de Fiori, de
specialist voor de bestudeering van de
..aeolische" vulkanen, verklaart, dat er op het
oogenbllk verder niets te vreezen valt, maar
de werkzaamheid van den vulkaan ln het ge
heel bevindt zich in stijgende lijn.
(Nadruk verboden).
E. H.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Terug te bekomen bij; Blaauw, Breestraat
5rood, autosleutel; Wflkes, Zomervaart 158 rd.,
bril; Vasblnder. Corn. Schoonstraat 19, boekje
met bankbiljetten: v. Steijn, Nieuwe Spaam-
wouderstraat 22, boord: van Dam, Gasthuis
laan 34, cape; Wit. Cornelissteeg 3, stropdas;
Bur. van Politie. Smedestraat, hoed, notitie
boekje portefeuille met inh. portemonnaie met
lnh.; Heeres. Alb. Thijmlaan 21, handschoen;
Boerrigter, Bisschop Ottostraat 31, handschoe
nen; van Dam, Gasthuislaan 34, jas; Kennel
Fauna, zwart-witte kat. Mantel, Leidscheplein
22zw., kinderwagen; Zijlstra, Diaconiehuis.
Jansstraat 36, manchetknoop; Hoes Leidsche-
straat 64, thee en koffie; De Groot, Byzan-
tiumstraat 52. portemonnaie met inh.; Har-
denberg, Lootsstraat 11, kinderportemonnafe;
Schmitt Matze. Amsterdamstraat 36. pakje
met Inhoud; Enberink. Haarlemmerliedestr.
44 zw., rijwielbelastlngplaatje; Kroeze, Graaf
Willemstraat 12, ïdem; Egelenberg, Bosch en
Vaartstraat 8. schrift; Aarts, Barbarossastr.
34. sokken; Tol, Ursulastraat 3rood, taschje.
Terug te bekomen bij: Smink, Hofmeijer-
straat 31. boek. v. Eijk, NB. Spaarne, bootje.
Dieverst, L. Lakenstraat 20r"d-, boek. Booms,
Leldschestraat 55. ceintuur. Borger. Engelsz-
straat 46, duimstok. Druif, Kruisstraat 68,
handschoenen, v. Maanen, Zijlweg 115. bruine
hond (pincher). Goes, Berkenlaan 10. grijs
witte kat. Bourgonje, Jansstraatö, mondorgel.
Bur. v. Politie, Smedestraat, kinderportemon-
naie met inhoud. Bennink, Frans Halsstraat
26zw., rijwielbelastlngplaatje. v. d. Veer, Bïl-
derdijkstraat 13, Idem. Booms, Rijksstraat
weg 543, idem. Wijman, K. Heiligland 75zw.,
ringetje. De Vries, Staringstraat 26. radio
lamp. Osdam, Spaarndamscheweg 15, roei
boot. Brouwer, Botermarkt 29, rijwiel. Diaco-
nessehuis, Hazepaterslaan, rolgordijn. Leger
des Heils, Spaarne, rijwielbinnenband. Ane-
ma, 2e Hoogewoerddwarsstr. 48, autosllnger.
v. Leeuwen, Zijlsingel 6, sierspeld. Broekman,
KI. Houtweg 5, tang. Drijver, Kleverpark
straat 5. idem. Tholen, Oranjeboomstraat
182, voetbal. Kooistra, KI. Heiligland 51, zak
mes.
GEREFORMEERDE JEUGDCENTRALE.
De Gereformeerde Jeugdcentrale voor
Haarlem en Omstreken houdt ter gelegen
heid van haar zes-jarig bestaan op Vrijdag
avond 17 October in het gebouw „Bloemhof"
een feestelijke jaarvergadering met mede
werking van een gemengd kwartet en eenige
musici uit de leden der aangesloten vereeni-
gingen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
DE
Dagelijks zien wij hem. zooals
hij steeds voorkomend en
hulpvaardig zijn niet altijd zoo
gemakkelijk beroep waar
neemt. Hij weet echter ook,
dat hij Aspirin-Tabletten tegen
verkoudheid en rheumatische
Cijnen, welke vooral juist hem
ij de uitoefening van zijn be-
.roep bedreigen, eenvoudig
niet kan missen.
BLOEMENDAAL'S VUIL
OP HAARLEMSCH TERREIN.
Een belt, die schadelijk is voor
de Volksgezondheid.
DE ZAAK VOOR DE RECHTBANK.
Hedenmiddag zou voor de Arrondlssements
rechtbank te Haarlem in hooger beroep die
nen een zaak, die van groot belang is voor de
Volksgezondheid. De pachter van den vuil
nisophaaldienst in de gemeente Bloemendaal.
de heer G. Hulsebosch, heeft sinds 1 Januari
een stuk land gepacht van een particulier te
Haarlem, waarop hij het opgehaalde vuil
stort. Dit land ligt onder de gemeente Haar
lem. tusschen de Delft en de spoorbaan Haar
lemVelsen, iets ten Noorden van het sta
tion Bloemendaal en ten Zuiden van de Jan
Gij zenvaart. Na de ophooging is het bestemd
voor bouwland, als hoedanig de heer Hulse
bosch reeds gedeelten onderverhuurd heeft.
Er wordt o.a. kool op geteeld.
Gebleken is echter, dat deze vulLstorting op
een open terrein, zonder dat er iets anders
aan gedaan wordt, dan dat het vuil afgedekt
wordt met een laagje aarde groot nadeel
voor de volksgezondheid meebrengt, daar de
aldus geschapen vuilnisbelt een kweekplaats
werd van ratten, de wind en vogels het vuil
verspreidden en het water in de slooten er
van doordrenkt werd. Hoewel het terrein vrij
ver van de bebouwing ligt, was de overlast
voor hen, die er het naaste bij woonden todh
groot. Dat is allereerst een aantal spoorweg
arbeiders. Deze kweeken groenten in tuintjes
langs de spoorbaan, doch ten gevolge van het
overwaaien van vuil op de bladeren is de
groente ongeschikt voor de consumptie ge
worden. Voorts zijn het de villabewoners in
Bloemendaal, die klagen over de verontreini
ging. Bovendien nadert de Haarlemsche be
bouwing meer en meer deze plaats, zoodat de
aanstaande bewoners van nieuwe wijken in
het Noordelijk stadsdeel zich mogen voor
bereiden op een allesbehalve aangename om
geving.
De offlcieele Bloemendaalsche belt bij
Santpoort is nagenoeg niet meer in gebruik.
Een en ander is aanleiding geweest voor de
Gezondheidscommissie voor de plattelands
gemeenten om Haarlem, welke gevestigd is te
Bloemendaal, en waarvan mr P. Tideman
secretaris is, om de zaak bij het Kantonge
recht aanhangig te maken De pachter van
den ophaaldienst werd daarop vervolgd op
grond van het niet hebben van een vergun
ning Ingevolge de Hinderwet, tot het bewa
ren en verwerken van vuil.
Eenige maanden geleden heeft de kanton
rechter hem deswege veroordeeld tot een
geldboete van f 50.
Verdachte meende echter, dat hij voor het
ln cultuur brengen van gronden geen ver
gunning noodig heeft en wenscht dit thans
door de rechtbank te zien uitgemaakt.
Verdediger is mr. Suetonius te Amsterdam.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie
zich niet verantwoordelijk-
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet terug»
gegeven.
EEN STIEFKIND VAN BLOEMENDAAL
Geachte Redactie,
Met veel belangstelling nam ik kennis van
de publicatie, in het avondblad van Haar
lem's Dagblad, dato 13 October 1930, 2de
blad, vóórpagina, van de Gemeente-begroo-
ting van Bloemendaal.
Als forens, wonende in het schoon e Bloe
mendaal, interesseert mij natuurlijk het fi
nancieel wel en wee dier gemeente.
De begrooting lezende, kwam ik tot den
post: Onderhoud van wegen en voetpaden
120.000.uitgetrokken voor het jaar 1931.
Eén en een vijfde ton ten behoeve van
het onderhouden van wegen en voetpaden!
Ja, Bloemendaal ls nog eens een gemeente
die voor hare wegen en voetpaden wat over
heeft! Nog dezer dagen trof het mij hoe
goed wegen en paden in Aerdenhout worden
verzorgd.
In het algemeen kan men dan ook niets
dan lof hebben voor hetgeen de gemeente
Bioemendaal aan wegen en paden doet onder
de energieke leiding van den wethouder voor
P. W., den heer J. C. Laan. Edoch, deze ge
meente heeft blijkbaar hier en daar hare
stiefkinderen, die minder goed of in het ge
heel niet worden verzorgd.
Eén dier stiefkinderen is de Oranje Nas-
saulaan, eerste gedeelte, nummers 1 t.m. 65
en 2 t.m. 66. Het is het stuk der Oranje
Nassaulaan, dat nog steeds sinds 1924 is af
gesloten door een sloot, waarover meermalen
reeds publicaties in de bladen verschenen
Dit stiefkind verkeert, wat wegdek en voora:
wat voetpaden betreft vergeleken bij hare
zuster, de Oranje Nassaulaan ln het ver
dere gedeelte van het zoogenaamde ..Oranje-
park" over de sloot in een deplorabelen
staat. In het wél door de gemeente onder
houden gedeelte der Oranje Nassaulaan (dal
betreft de hulzen genummerd 67 en hooger
en 68 en daarboven) treft men aan buiten
gewoon goede straatwegen met daarover een
macadamlaag. Men vindt daar voortreffelij
ke voetpaden van gestampte schelpen. Men
bewondert daar de keurige lantaren-palen,
die 's avonds voldoende verlichting geven.
Over de ongelijke, ellendige bestrating van
de Joan Willem Frisolaan gaande naar ons
afgesloten gedeelte Oranje Nassaulaan
breekt men, vooral des avonds, bijna z'n
hals over uitstekende (men leze niet uit-
s t e kende) steenen en putjes in de voetpa
den. Dit stiefkind van Bloemendaal wordt
des avonds verlicht met een soort glimi
worm-verlichting, waarbij men, zorge men
niet voor eigen verlichting buitenshuis, moei
te heeft z'n eigen huis te vinden.
Aan het eind van dit stuk Oranje Nassau
laan stoot men op de beruchte, vieze sloot.
Naar de laatste berichten, die druppelsge
wijze doorkomen, zal die sloot dan eindelijk
wel eens overbrugd worden, wanneer de ont
eigening haar beslag zal hebben verkregen,
op welk feit men echter nog wel weer den
noodlgen tijd zal kunnen wachten, wanneer
men let op de omstandigheid dat wij de
bewoners der laan reeds gedurende onge
veer zes jaren hebben gerequesteerd om het
eindelijk zoover te krijgen.
Werkelijk, dit gedeelte van de zoo wèl
onderhouden gemeente Bloemendaal vormt
een frappante tegenstelling met andere
harer wijken, en hierover kan men stellig
niet de loftrompet steken op wethouder
Laan.
Wat dan wel de oorzaak van deze veron
achtzaming is?
Uit mijn uitgebreid dossier over deze aan
gelegenheid, loopende vanaf Mei 1925, blijkt,
dat het Gemeentebestuur van Bloemendaal
op 23 Juni 1925 naar aanleiding van mijn
particuliere vraag antwoordde, dat zoowel
de Oranje Nassaulaan als de Prins Hendrik
laan toen wegen waren, die aan particulie
ren toebehoorden, over welker verbinding de
gemeente Bloemendaal geen zeggenschap
had. Bij nader onderzoek bleek, dat van de
zijde der gemeente Bloemendaal bij de op
stelling van de overeenkomst met den oor-
spronkeüjken eigenaar der gronden in de
laan, waarlangs thans onze huizen en
gronden liggen, den heer A. J. P. Janssen,
een onvergeeflijke omissie (ik wil geen kras
ser woord gebruiken) was begaan. In die
overeenkomst met den oorspronkelijken
eigenaar der gronden in het betreffende ge
deelte Oranje Nassaulaan, kreeg de heer A.
J. P. Janssen vergunning de straat aan te
leggen, werd hem de verplichting opgelegd
die straat te onderhouden, totdat hij die aan
de gemeente Bloemendaal kon overdragen,
zonder daarbij een bepaald tijdstip, waarop
die overdracht uiterlijk moest plaats hebben,
te noemen. Dientengevolge bleven en blijven
wij bewoners van het afgesloten stuk Oranje
Nassaulaan reeds zes jaren zitten met een
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 Ct». por regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 66 Cts. per regel.
PEPERMUNT
Het beste
dagelijksche
middel ter
opwekkinq en
verfrissching.
toestand, die inderdaad in geen enkele
gemeente ln ons goede Nederland zal be
staan. Het gemeentebestuur van Bioemen
daal tolereert zij het dan gedwongen door
de bepalingen van genoemde overeenkomst
naast zijn officieel uitvoerende macht,
nog een andere, d;e van den heer A. J. P.
Janssen, die, in verband met andere quaes-
tiën, welke hij met de gemeente Bloemen
daal heeft, zich blijft verzetten tegen over
name door de Gemeente van onze straat, op
grond van genoemde, door één der functio
narissen der Gemeente slecht geredigeerde
overeenkomst.
Wanneer wij dan lezen in de gemeente-
begrooting van Bloemendaal, dat een som
van 120.000.— uitgetrokken is voor onder
houd van wegen en paden, dan zuchten wij,
stiefkinderen, in de afgesloten en n;et-
onderhouden Oranje Nassaulaan: ..Jawel,
daar zal voor onzen weg en paden wel geen
guldentje op - overschieten
De gemeente Bioemendaal verschuile zich
ten deze niet achter een non-possumus. In
dien dan inderdaad aan dezen belachelijken
toestand niet een eind kan worden gemaakt
dan behoort het gemeentebestuur van Bloe
mendaal, desnoods met de slecht geredigeer
de overeenkomst in de hand, den eigenaar
der gronden jn onze laan te dwingen dit ge
deelte der Oranje Nassaulaan in even goe
den staat te onderhouden als de gemeente
Bloemendaal dat zelve doet met het andere
gedeelte der Oranje Nassaulaan. Wij hebben
toch recht op een gelijke behandeling als de
overige ingezetenen onzer gemeente!
Ik hoop door deze regelen de publieke en
niet het minst de officieele aandacht eens
op deze zaak te hebben gevestigd. Moge
zoo dat noodig zal zijn het Provinciaal
Bestuur van Noord-Holland, casu quo Gede
puteerde Staten van Noord-Holland, zich
eens met deze aangelegenheid bemoeien.
Hoogachtend,
A. H. BAKKER
EUROPA'S GROOTSTE GRAANSILO.
Woensdagmiddag is de nieuwe graansilo
van de Graansilo Mij. aan de Maashaven te
Rotterdam geopend. Het gebouw ls het groot
ste graanpakhuis van Europa. Rotterdam is
thans de belangrijkste graanhaven van het
continent.
BEHOOVING IN EEN AUTO.
Voor de Rechtbank te Arnhem stonden
Dinsdagmiddag terecht de 24-jarige Maria L.
en de 27 jarige Elisabeth S. woonwagenbe
woonsters en de kooplieden V. en K. uit Nij
megen.
Ze hadden in Augustus den landbouwer B.
uit Bemmel in een auto laten meerijden en
in den wagen hebben de vrouwen B. van
400 beroofd.
Het O.M. eischte tegen drie der verdachten
een jaar gevangenisstraf en vroeg voor V.
vrijspraak.
Uitspraak 21 October.
EEN BIJZONDER JUBILEUM.
De N.R.Ct. maakt melding van een merk
waardig jubileum. 21 October 1880 vormde
een negental Leidsche studenten in een Jan
Plezier een club. Deze club bestaat nog steeds
en Dinsdag zal het gouden feest gevierd
worden. De leden zijn: dr. A. van der Willi
gen, arts, geneesheer te Velp; mr. G. Keiler,
journalist te 's-Gravenhage; mr. F. E. Pels
Rij eken, advocaat en procureur te Breda;
mr. A. Slotemaker L-Hzn., vice-president van
het gerechtshof te Amsterdam; mr. H. P.
Berdenis van Berlekom, oud-directeur der
Rijksverzekeringsbank; mr. J. Bool, oud
gemeente-secretaris van Utrecht; mr. R. A.
H. M. Romme, lid van den Raad van State;
Mr. G. 8. Brantsma, oud-secretaris van den
Cultuurraad op Deli, en mr. H. J. Matthes,
oud-raadsheer in het Hooggerechtshof van
Nederl.-Indlë.
NEDERLANDSCHE TRAMWEG-
MAATSCHAPPU.
Naar wij vernemen heeft de minister van
Waterstaat goedgevonden, dat aan dr. A. van
Eldik te Heemstede wordt opgedragen een
onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid
van verlaging van bijdragen door de directie
en personeel van de Nederlandsche Tram
weg Maatschappij te storten ln het pensioen
fonds van het personeel in vasten dienst der
maatschappij.
Deze bijdragen beloopen thans 15 1/2 pro
cent van de loonen, die aan dit personeel
worden uitbetaald.
FEUILLETON
22)
„U kunt gelijk hebben" stemde Miss
Morrow toe.
„Ik weet dat ik gelijk heb. En laat me u
nog iets anders zeggen ik wil er by zijn
als u met Gloria Garland spreekt. Dat moe;
u nu maar goedvinden".
„Het zal me genoegen doen als u er bij
tegenwoordig ben. Miss Garland is op 't
oogenbllk onderweg om ons op 't kantoor be
neden op te zoeken".
„Prachtig. Ik ga eerst eens even met dat
hullende dametje praten. Laat u 't me maar
weten als Miss Garland komt, als ik er nog
niet mocht zijn Ik ben al dertig jaar in dat
werk geweest, Miss Morrow en geen districts
afgevaardigde kan me verdringen. Als ik 'n
onderzoek leid, dan doe ik 't ook".
Hij ging de kamer uit. Ohan keek hem
niet erg enthousiast na.
„Wat ls de donder luid, en wat regent 't
weinig", mompelde hij voor zich heen.
„Wc moesten maar liever naar 't kantoor
gaan", stelde Kirk voor. „Miss Garland kan
ieder oogenbllk komen".
Ze gingen naar beneden. De zon scheen
helder in de tusschenkamer; de gebeurte
nissen van den, nu voorbijen mlstlgen avond,
leken een boozen droom. Kirk ging aan z'n
bureau zitten, deed een lade open en over
handigde Chan 'n paar courantenuitknipsel.s.
„Wilt u die soms inzien?" vroeg hij „Zoo
als ik u vanochtend vertelde, scheen Sir
Frederic niet alleen belang te stellen In Eve
Durand, maar eveneens in andere verdwenen
vrouw en".
Chan las de uitknipsels aandachtig door
en legde ze op 't bureau. Hij zuchtte
zwaar.
„Een yer reikend geval", merkte hij op.
en zweeg langen tijd.
„Een rdadsel, zelfs voor u", zei Kirk ten
slotte.
Chan schrikte Ineens op. „Pardon, wat hebt
u gezegd?"
„Ik zei, dat zelfs de beroemde sergeant
Chan, er op 't oogenbiik geen gat in ziet".
„O ja, Ja, Inderdaad. Maar ik dacht niet aan
Sir Frederic. Een kleiner, minder belangrijk
wezentje, hield m'n gedachten bezig. Zonder
mankeeren moet ik aanstaanden Woensdag
met de boot naar den kleinen Barry Chan
gaan".
„Ik hoop dat u zult kunnen", zei Miss Mor
row met een glimlach. „Niet veel mannen
zijn tegenwoordig zoo verknocht aan hun ge
zin".
„Ah, dat begrijpt u niet", zei Ohan. „Gij
menschen van 't vasteland Ik heb opge
merkt wat 't tehuis voor u ls. Een niet par
ticulier appartement, een duivennest om in
te sluipen, als 't dansen of de rit met de
auto is afgeloopen. Wij Chlneezen zijn anders
Liefde, huwelijk, tehuis wij hechten nog
steeds aan zulke ouderwetsche dingen. Ons
-.ehuis ls een heiligdom, waarin we ons terug
trekken, waarin de vader hoogepriester is
en 't vuur op 't altaar helder brandt".
„Dat klinkt aangenaam", merkte Barry
Kirk op. „Vooral dat aangaande den vader.
Tusschen haakjes, ik moet m'n naamgenoo:
'n telegram sturen en hem gelukwenschen".
Miss Gloria Garland verscheen in het
buitenste kantoor en Kinsey bracht haar
naar de tusschenkamer. Ze maakte niet zoo
veel opgang ln 't helder'» daglicht, als ze bij
de door kaarsen verlichte, dinertafel had ge
daan. Er waren rimpeltjes bij haar oogen. en
haar leeftijd keek, door de vele schoonheids
middelen heen, om den hoek.
„Ziezoo, daar ben ik. Mr. Kirk". zei ze
„O, Miss Morrow en Mr. Chan, ik ben 'n
wrak, ik weet het. Die zaak van gisterenavond
heeft me kwaad gedaan zoo'n innemend
man, die Sir Frederic. Is is er al iets ont
dekt is er al een bewijsstuk gevonden?"
„Niet van beteekenis, tot nu toe", antwoord
de Kirk. „Ga als 't u blief, zitten".
„Eén oogenbiik", zei Miss Morrow, „ik moet
kapitein Flannery nog halen".
„Dat zal ik doen. aLs u 't goed vindt," zei
Chan en spoedde zich weg.
Hij stiet de deur van 't Importeurskantoor
open. Kapitein Flannery stond daar met een
rood en kwaad gezicht en voor hem zat Lila
Barr, alweer in tranen.
De kapitein keerde zich met *n zwaai om.
„Ja?" beet hij Chan toe.
„Men heeft u noodig, kapitein", zei Chan.
Miss Garland is er".
„Goed". Hij wendde zich tot het huilende
meisje. „Ik wil u nog eens spreken, Jonge
dame". Zij antwoordde niet. Hij volgde Chan
de kamer uit.
„U schijnt ook eenig succes als tranen-
verwekksr te hebben", meende Chan.
„Ja. zij is de gemakkelijkste huilebalk, die
ik dit jaar nog ontmoet heb. Ik ben nier.
al te zacht met haar geweest. Dat loont de
moeite niet".
„Uw methode had natuurlijk verbazend
succes?"
„O, ze bleef bij haar verhaal. Maar u kunt
me gelooven ze weet meer dan ze vertelt. Er
komen te veel tranen te voorschijn voor 'n
onschuldige getuige. Ik wed op dit oógenbllk.
om honderd dollar, dat ze Eve Durand
ls".
Chan haalde z'n schouders op. ..Mijn ras",
zei hij, „heeft 'n groqt vermaak in gokken
Om me niet te ruïneeren. ben ik verplicht, om
zelfs gemakkelijke methodes om te winnen,
links te laten liggen".
Kapitein Flannery kwam weer tot z'n
geliefkoosde vraag terug. „Is dat zoo?" ant
woordde hij, toen ze Kirk's kantoor binnen
gingen.
Toen ze allen ln 't vertrek waren, deed
Barry Kirk de deur dicht achter den ge-
interesseerden Mr. Kinsey. Kapitein Flannery
keek Gloria Garland aan.
„Ik wilde u spreken. U weet wie Ik ben
Gisterenavond ben lk boven geweest. Uw
naam is dus Gloria Garland, is 't niet?"
Ze keek hem wat onthutst aan. „Ja, na
tuurlijk".
„Hebt u uw waren naam gezegd, mejuf
frouw?"
„Wel, t is de naam dien ik al verscheidene
Jaren heb gebruikt. Ik
„O! Dus is 't niet uw waren naam?"
„Niet bepaald, 't Is de naam dien ik aan
nam".
„Zoo, dus u hebt een naam gebruikt die
niet de uwe was". De kapitein sprak op be-
leedigenden toon. „Daar hebt u vermoedelijk
uw reden voor?'
,Die had ik zeker". De vrouw keek hem
met toenemende boosheid aan. ..Mijn naam
was Ida Pringle en ik vond niet dat dit. in
den schouwburg, goed zou klinken. Dus noem
de ik mezelf Gloria Garland".
„Heel goed. U geeft dus toe dat u onder
eên voorgewenden naam leeft".
,,'t Kan me niet schelen hoe u 't uitlegt
Heel veel tooneelspelers hebben een aan
trekkelijker naam dan hun eigen aangeno
men. Ik heb niets gedaan dat uw ruwheid kan
rechtvaardigen".
„Ik kan uw gevoelens best begrijpen", zei
Miss Morrow, met 'n afkeurenden blik op
kapitein Flannery. „Ik zal nu 't onderzoek
verder voortzetten".
.Dat zou ik gaarne willen", zei Miss Gar
land warm.
„Hadt u ooit Sir Fredirc Bruce ontmoet,
eer u gisteren avond op 't diner van Mr.
Kirk kwaamt?" informeerde Mis Morrow.
„Neen, dat had ik niet".
„Hij was toen dus voor u absoluut *n
vreemde?"
„Dat was hij zeker. Waarom vraagt u me
dat?"
„Hadt u geen particulier gesprek met hem.
gisterenavond?"
„Neen, geen enkel".
Kapitein Flannery kwam naar voren, en
opende z'n mond om te spreken. Miss
Morrow hief haar hand op;
„Een oogenbiik nog, kapitein. Miss Gar
land. ik waarschuw u, da; dit 'n ernstige
zaak is. U moet de waarheid vertelleu".
..Welhaar gedrag werd onzeker.
„Wat doet u denken dat ik
„Lieg? We weten *t", kwam Flannery
als 'n bom er tusschen in.
„U hebt 't koord van uw collier gisteren
avond, op weg naar boven gebroken", ver
volgde Miss Morrow. „Waar gebeurde dat
ongeval?"
„Op de trap de trap die van de twin
tigste verdieping naar 't dak leidt".
„Hebt u al uw parels teruggevonden?"
„Ja, dat denk ik wel, Ik wist 't aantal
niet zeker. Natuurlijk behoef ik u niet te
zeggen dat 't slechts namaak paarlen zijn.
Echte zou ik niet kunnen bekostigen".
Miss Morrow deed haar handtaschje open
en legde een enkele parel op 't bureau.
„Herkent u die, Miss Garland?"
„Wel wel. ja. Die behoort mij natuurlijk
toe. Dank u vriendelijk. Waar—e— waar
vondt u die?"
..We vonden haar", zei Miss Morrow lang
zaam, „onder 't bureau in deze kamer".
De vrouw bloosde en maakte geen tegen
werping. Er heerschte 'n oogenbiik van
zwijgende spanning. ..Miss Garland", ging
't meisje voort, „ik zou denken dat u liever
moest wijzigen van tactiek en de waarheid
zegge*»"
(Wordt vervolgd).
