H.D. VERTELLINGEN
Een
schitterend
m i cadeau
Duofold
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 20 NOVEMBER 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
Naar een gegeven van EMMA UPTON
VAUGLEN
Uitgewerkt door IIERMINE DE BREE.
Het geheim
..Wat zou Nora In die la van het schrijf
bureau hebben?"
Alex Harders keek peinzend naar het be
wuste meubelstuk en wipte met zijn pink de
asch van zijn sigaar Toen vestigde hij op
nieuw zijn blik op de lade als verwachtte hij
dat zijn oogen de kracht van X-stralen zou
den krijgen als hij maar lang genoeg keek.
Het was de derde en onderste la die Alex
Harders zoo Irriteerde. Steeds was dat ding
op slot. wat met de andere laden niet het
geval was. Bij toeval had hij dit feit ontdekt
en later liad hij ccnlge malen gezien, dat zijn
vrouw er haastig lots in wegstopte, op een
moment dat ze zich onbespied waande, daar
op de Iade zorgvuldig afsloot en met een
blozend gezicht weer opstond.
Hij was Jaloerseh; hij was dol op zijn aller
liefst jong vrouwtje, en dus was zijn Jaloezie
verklaarbaar. Mcnschen die het weten kun
nen, beweren tenminste dat .als, waar geen
Jalouzie bestaat, ook geen liefde is.
Hij pijnigde zijn hersens af met de vraag
wat voor geheim Nora toch kon hebben,
waarvan zij hem geen deelgenoot kon ma
ken? Waren het liefdesbrieven van een of
anderen vroegeren aanbidder, die zij nog
eens wilde overlezen? Van Herbert misschien,
die haar uit Californië nog vrij geregeld
schreef? Hij zou wel een smid kunnen laten
komen, om de lade te kunnen openen, maar
bij die gedaehte kreeg hij een kleur van
schaamte. Toch liet de Idee hem niet los. de
gedachte aan die gesloten bureau-lade ver
volgde hem dag en nacht, het werd een ob
sessie. die zijn opvattingen van eer en dis
cretie een bedenkelijken knauw gaven.
Hij werd ln zUn tobbcrUen gestoord door
het binnenkomen van Nora. Zij kwam van
de straat en had haar hced nog op.
„Zoo meisje", begroette hU haar. „En hoe
was het in de stad?"
Ze woonden op e-n forensendorfp en ze was
dien middag in Amsterdam gaan winkelen.
Nora had de gewoonte om naast Alex's
stoel op het haardkleed te gaan zitten en
haar hoofd tegen de armleuning te vleien.
Ook nu deed zij dat. ZIJ was een van die ge
lukkig aangelegde vrouwen, een onschatbaar
bezit voor mannen, die van tabaksrook hou
den. Alex deed een trek aan zijn sigaar.
„Zeg Lex, weet Je wat lk gezien heb?" zei
ze opeens.
„Nu, biecht maar op, zeker een dot van een
hoed?" plaagde hij
,,Neen, veel erger hoor! Het was iets bij een
Juwelier"
„Toe maar!"
„Ik zeg het niet omdat ik denk dat ik het
van je krijgen zal, maar er lag bij Matthieu
ln de Leidschcstraat, je weet wel, die kleine
winkel met die artistieke etalage, een snoes
van een ring! Een krans van diamanten en
smaragd. Markiesvlngen worden niet meer
gedragen, weet je wel?"
„Neen, dat weet ik niet Ik weet eertijk ge
zegd niet eens wat een markiesring is!"
,,Een markiesring heeft den steen langwer-
pig-vierkant-gezet". legde Nora uit
„Wat interessanti"
„Hè wat flauw, kijk zoo!" En ze gaf een
demonstratie met behulp van haar t/rouwring
en haar broche
„O. nu begin ik het. te snaopen: en hoe was
die ring dan die jij gezien hebt?"
Een nieuwe, gedetailleerde beschrijving
volgde.
..Hm. Rijke combinatie, diamanten en sma
ragd. Vee] te rijk. tenminste voor mij".
.Lieve dommerd, ik zou ook niet willen dat
jij hem kocht, maar die ring viel mU op. om-
datsmaragd mijn gelukssteen is. en iemand
heeft me eens verteld dat ik nooit gelukkig
zou zijn als ik mijn geboortesteon niet droeg".
„Reuzencompiiment. voor mij hoor, dat
moet ik zeggen.Ik dacht dat JU Je gelukssteen
al maanden geleden gevonden had!"
Een paar dagen later kwam hij met een
vroegeren trein thuis dan gewoonlUk toen hij
de kamer binnenkwam, snapte hij Nora weer
juist toen ze de bureaulade sloot en uit haar
geknielde houding opstond. En warempel,
haar lippen beefden en haar oogen leken
verdacht vochtig.
„Deksels", dacht hU, „wat kan dat toch
zijn?"
Ze had niet gezien of gehoord dat hij de
achterkamer was binnengekomen, terwijl zij
bU het schrtjfbureau in de voorkamer was
bezig geweest Toen ze klaar was liep ze di
rect door de deur van de voorkamer de gang
in. In de gauwighe'd had hij gezien dat ze
den sleutel van de lade in de hand hield. HU
was op zUn hoede. Hij nam een courant van
tafel en deed alsof hij die in keek. Maar in
werkelijkheid wierp hij steelsche blikken in
den spiegel, die hem verried hoe Nora de
serre was binnengekomen en lots wegstopte,
in een hoekje van haar naaitafel,... De
sleutel natuurlijk!
Toen kwam ze uit de serre de achterkamer
binnen, en er was iets schichtigs in haar ma
nier van kijken toen ze Alex opeens zag
staan
„Je bent vroeg vanmiddag", zei ze, een
beetje verward. ,,ik heb je heelemaal niet
hooren thuiskomen".
„Zeker zoo verdiept geweest ln gewichtige
bezigheden", antwoordde hij argeloos.
Na den éten kwam zij de huiskamer bin
nen met een mantel aan.
„Ik ga naar tante Meta, Alex", zei ze. „Jij
hebt immers toch straks vergadering. Ben je
er vroeg weer?"
„Ik denk het wel Maa.k Jij het ook niet
Iaat?"
„Neen".
Ze bukte zich, gaf hem een kus op het
voorhoofd en ging hoen.
Het was alsof die kus hem in het vleesch
brandde. Ze had hem eens verteld, dat een
kus op het voorhoofd eerbied beteekende.
En hij zou. zoodra ze haar hielen gelicht had.
den inhoud van die la inspecteeren! Maar
hij kon niet anders: de gedachte aan die lade
met haar geheimzinnigen inhoud, folterde
hem, benam hem den adem.
Toen ze een paar minuten weg was. ging
hij naar de serre, rommelde in de naaitafel,
vond, zooals hij verwacht had. den sleutel en
ging er mee naar de voorkamer.
HU knielde voor het bureau neer. maar zijn
vingers trilden zoo. dat hij den sleutel haast
niet goed in het slot kon krijgen. HU kon het
kloppen van zijn hart- hooren. Hij was zich
bewust dat het vreeselUk gemeen was, wat
hU deed. maar hU kon niet meer terug: zUn
jaloezie won het van zijn gevoel van eer en
met een ruk trok hU de lade open.
Wat was dat? HU had gedacht brieven te
zullen zien. maar de lade lag vol met dingen
van rijn batist of zooiets met kant er aan en
een zachte levendel-geur steeg er uit op. Ver
bijsterd nam hij het bovenste stuk er uit.
Het leek niet greoter dan een zakdoek, maar
het was geen zakdoek. Toen ging hem een
licht op. Lang geleden, toen hy eens zUn
moeders kamer voorbij liep, had Bij hem bin
nengeroepen. ZU had voor een geopende, an
tieke kleerenkist gestaan, waaruit een géur
van gedroogde rozen en lavendel hem tege
moet gekomen was. Zijn moeder had een geel-
geworden dingetje van mousseline en kant
op haar hand liggen en ze had hem verteld
dat dit het eerste stuk kleeding was geweest
dat hij gedragen had. Dit. wat hi| hier in zUn
hand hield, was ook zoo iets, alleen was het
smetteloos wit.
Met een voorzichtig, bUna eerbiedig ge
baar legde hij het weer op zijn plaats, sloot
zacht de la, stopte den sleutel weer in de
naaitafel, zotte zichtoen in een fauteuil en
keek een heele poos droomerig voor zich uit.
Den volgenden dag bracht de post een
aar.geteekend pakje voor mevrouw Harders.
Teen ze het doosje, dat het bevatte, opende,
schitterden haar smaragden en diamanten
tegen.
„Wat schattig van hem", dacht ze vol lief
de ..HU plaagt altijd, maar hU heeft een hart
als goud.
En toen kwam er in haar oogen een zacht
licht en een blos kleurde haar war.een. „Ik
zal het hem vanavond vertellen", fluister
de ze.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a ftO Cts per ragel.
MEUBËLEN
Levering direct aan PARTICULIEREN
Moderne EIKEN EETKAMER compleett 170.
HUISKAMER AMELBuEMENT. compleetƒ90.-
HU1S-, SALON-, SLA APK A MEI'MEUBELEN. BEDDEN, DEKENS enz., alles met 3 jaar schrif
telijke garantie. Prima afwerking. Kederl. Meuoel-industrie „NEM1 Modelkamers voor HAARLEM
KONINGINNEWEG 18 TELEFOON 12868
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Iedereenwan of vrouw,
hunkert er naar an Par
ker Duofold te bezitten.
Met glinsterende oogen
openen zij het smaakvolle
etui daar voor hen, op het
zachte fluweel, ligt een prachtig,
reed9 zoo vurig verlangd Parker
Ducttc-stel, een vulpen en een
potlood. En, waneer gij een
edelmoedig gever zijt, een
Parker bureau-standaard boven
dien
25 Jaar Comfort
Haar grooie pen, gegaran
deerd voor 25 jaar, is extra sterk
door een extra gewicht aan
goud, de punt bedekt met
onverslijtbaar iridium. Juweel-
glad is zij gepolijst, zij glijdt
over het papier, zonder dat de
vingers haar slechts het minste
bchoven te drukken.
Kleuren naar de moderne
eis c hen.
Uit zeldzame en smaakvolle
kleuren kunt gij Uw keus
maken lakrood, smaragdgroen.
Chinccsch geel, Lwruurblauw,
zwart met goud en de Duofold
de Luxe in zilverachtig Parol
grijs met zwart.
ParUer Ptnnen i Senior
Fl. 20; StKdal Fl. 16.50.
Junior Fl. IS t Lady Fl. IS.
Biibehonrende Poiloodrn
Ft. 12.50. Ft. U. en
FL 10.
Gebr. KIKKERS N.V.
AMSTERDAM - DEN HAAG - ROTTERDAM
ZEVENDE DAGS BAPTISTE GEMEENTE.
Kapel Parklaan 21.
Vrydagavond 7.30 Bidstond.
Vrijdagavond 8.30 BUbelbcspreking.
Sabbath v.m. 10 uur: Prediking.
Voorganger G. Velthuysen van Amsterdam.
Zaterdagavond 8 uur Evangelie verkondi
ging: „Ik heb een vrouw getrouwd".
Voorganger P. Nieuwstraten.
Ieder belangstellende vrije toegang. Ieder
is welkom. Orgelspel en zang ter afwisse
ling.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Terug te bekomen bU:
De Rooy. Oost-Indlëstraat 134. actetasch
met inhoud: Bur. van Politie, Smedestraat,
broche en ceintuur, kruiwagen, gereedschap-
taschje; Claassen, Semarangstraat 15. box-
hcn<i: Oerlemans. N. Heillg'and 7 zw„ Iersche
setter: Korstjens. Brouwerskade 33 zw„ hand
schoen: Kennel Fauna, zwarte hond. ge
bracht door Dr. Land, Wagenweg 40. gTljze
kat. door Kan. Bolwerkslaan 23. Bronstreng,
G rebbestraat 321 handschoen; Kennel Ilaer-
lern. bruine hond. gebracht door de Politie;
grUs-witte kat, door Arnkoek, Paul Kruger-
straat 46; v. d. Berg, Hofdijkplein 35, num
merplaat; v. Leeuwen, N. SpaarnwoudeTstr.
12 rood, rijwielbelastingplaatje; Meyers.
Breestraat 15 rood. Idem; BU'ster, Boogstraat
2, rozenkrans; Wildschut, Hagestraat 2 rd„
reticule. Kuipers, Olleslagerslaan 20, vulpen
houder.
ROMANTIEK IN DE 17e EEUW.
LEZING VAN MEVR. MARIE VAN
ZEGGELEN.
De Haarlemsehe Boekverkoopersvereenigir.g
had ter gelegenheid van den Boekendag 1930
Dinsdagavond in het gdbouw van den Ned.
Protestantenbond een bUeenkcmst georga
niseerd, waar mevr. Marie van Zeggelen las
uit eigen werken.
Mevrouw van Zeggelen had haar lezing
genoemd: „Romantiek uit de 17e eeuw" en
het „romantisch beleven van een!ge men-
schen uit de 17e eeuw", zooals zy het zelf
noemde, beschreef zij naar aanleiding van
haar pas verschenen roman „Twee Amster-
damsche Joffers" en een vroeger door haar
geschreven boek: „De Plaetse aan de Veght",
waaruit zij fragmenten voorlas.
De schrUfster heeft van het Amsterdam
van de 17e eeuw niet alleen van de topo
grafie maar ook van het kleurrijke leven
der rUke koopstad een diepgaande studie
gemaakt. In haar inleiding Dinsdagavond,
uitte zij haar dankbaarheid aan Dr. J. F. M.
Sterck, aan wiens boeken zU veel te danken
heeft. Verschillende woorden en byzonder-
heden over oud-Amsterdam geven wat men
noemt „lobale kleur" aan haar boeken, waar
uit zU las en die tenminste in dit opzicht
aanspraak mogen mogen op den naam
„historische romans".
Joost van den Vondel, Govert Flinck, Phi
lip de Koninck komen in „Twee Amsterdam-
sche Joffers" voor en deze „joffers" zelf zijn
Agnes Block, die eerst met Hans de Wolff,
later met Sybrand de Flines trouwde en
hlargaretha van Rhijn. wier eerste man haar
veel oudere „couzyn", Sinjeur Valentyns, van
de Lauriergracht was en die later met Phi
lips de Koninck huwde.
Uit de fragmenten die de schrUfster las,
kwam de schilderachtige schoonheid van het
oude Amsterdam ons tegemoet en wU kregen
ook een aardigen en interessanten kijk op
het leven onzer voorouders uit de 17e eeuw.
Mevr. van Zeggelen leest met prettige,
duidelijke stem. maar met op den duur wat
eentonige voordracht, zoodat de bladzU'den
uit. ,JDe Plaetse aan de Veght", die de schrijf-
ser na de pauze las, niet meer zoo vermoch
ten te boeien als het gedeelte van de voor
dracht vóór de pauze.
De belangstelling die het publiek voor deze
lezing had getoond was niet buitengewoon
groot.
TOONEELVEREENIGING
„JACOB VAN LENNEP".
CABARET-AVOND.
„Een avond van kunst, humor en vroolijk-
héid", kondigde het programma van dezen
cabaret-avond aan en inderdaad, een ieder,
die dit feest, dat in het gebouw van den
Haarlemschen Kegelbond plaats vond, by-
gewoond heeft, zal moeten erkennen, dat deze
drie factoren in ruime mate aanwezig zyn
geweest. Het humoristisch dubbel mannen-
kwartet „Octavo" vormde ditmaal den hoofd
schotel. Dit ensemble heeft zich door de
radiouitzendingen een goeden naam verwor
ven en het is dan ook niet te verwonderen,
dat men ten aanzien van zyn prestaties
hooggestemde verwachtingen koesterde. Ver
wachtingen, dié overigens niet beschaamd zijn
Want de leden van „Octavo" beschikken, be
halve over veel gevoel voor humor, over uit
stekend stemmateriaal. Dit kwam al heel
sterk uit bij de opvoering van de opera
potpourri „Wie zal het zijn?", waarbij ieder
lid ruimschoots in de gelegenheid was zijn
talenten te toonen. Voordracht en zang vulden
elkaar op voortreffelijke wyze aan. Ook de
overige nummers wisten de zangers op geesti
ge wuze ten uitvoer te brengen. De heer Th.
Wlering, directeur van het kwartet, toonde
zich een bekwaam en volgzaam leider.
Twee leden gaven tezamen nog een grappig
duet ten beste, dat bijzonder in den smaak
van de talrijke aanwezigen viel.
Ter afwisseling liet het Accordeon-orkest
„The happy Band", bestaande uit een drietal
harmonicaspelers en een ..slagwerker" popu
laire nummertjes, zoowel „uit de oude doos"
als de laatste schlagers hooren. waarmede
zij al spoedig een ware feeststemming wisten
te scheppen. Dezelfde band verzorgde ook de
dansmuziek bij het bal, dat na afloop van het
bUzonder geslaagde cabaret-programma
plaats had.
Tot 2 uur in den nacht duurde het feest.
WELDADIGHEIDSPOSTZEGELS
VOOR HET MISDEELDE KIND.
MOTORDIEN ST
BU Koninklijk Besluit Is de reserve 2e lui
tenant F. J. M. Bourdrez, van de Schoolcom-
pagnie van den Motcrdlenst. te rekenen met
ingang van 12 Juli 1930, benoemd en aange
steld tot reserve le luitenant bij zUn tegen
woordige korps.
Van 10 December tot en met 9 Januari 1931
zullen wederom postzegels en prentbrief
kaarten worden uitgegeven ten bate van het
misdeelde kind. De netto-opbrengst is jaar-
lyks stijgende en bedroeg alleen te Haarlem:
1924: f 1924.58. 1925: f 2302.97. 1926: f 2935,94;
1927: f 4194.26; 1928: f4419.20; 1929: I 6537.13.
In het geheele land bedroeg de opbrengst
verleden jaar f 162.370.29.
Hiervan profiteerden:
A. voor achterlijke en zwakzinnige kinde
ren: 7 neutrale. 3 R.-K., 3 protestantsche en
2 joodsche vereeniglngen, die samen ontvin
gen f 15343.66;
B. voor zieke en zwakke kinderen (o.a. va-
cantiekolonies)44 neutrale, 26 R.-K., 8 pro
testantsche en 4 Joodsche vereenigingen, die
samen ontvingen f 27053,19.
C. voor verwaarloosde en misdadige kinde
ren:
23 afdeelingen der Vereeniging Tot Steun,
20 afdeelingen der Vereeniging Kinderzorg,
49 afdeelingen der Vereeniging Liefdewerk
voor Kinderbescherming. 10 afdeelingen der
Vereeniging Pro Juventute, 4 afdeelingen der
Vereeniging Onderlinge Vrouwenbescherming
8 afdeelingen der Vereeniging Kinderhulp en
voors 42 R.-K., 37 Protestantsche, 36 Neu
trale en 6 Joodsche vereenigingen, die alle
te zamen ontvingen f 111152,42;
D. voor blinde, doove, doofstomme en ge
brekkige kinderen: 9 neutrale, 3 R.-K., en
twee protestantsche vereenigingen, die sa
men f 8821.02 ontvingen.
De actie te Haarlem zal evenals de vorige
jaren weder worden gevoerd onder leiding
van Mr. L. G. van Dam.
In het comité van aanbeveling hebben zit
ting genomen:
Eereleden: C. Maarschalk, Burgemeester
van Haarlem, en Mgr. prof. Dr. J. D. J. Aen-
genent, Bisschop van Haarlem.
Leden: mevr. Del Baere-Jlskoot; Mr. A.
Bruch, Lid van Gedeputeerde Staten; C. ten
Boom, voorzitter Middenstandscentrale; G, J.
Droste Jr., H. Franken Jr., president-kerk
voogd Nederl. Herv. kerk; Mr. J. Gerritsz.
Wethouder', Mr. J. N. J. E. Heerkens Thijs-
sen, wethouder, J. J. C. Hentaen, O. F. M..
voorzitter Dekenale Jeugdraad; P. J. van
Ke&sel. voorzitter Vincentiusvereenlging;
Ernst Krelage, voorzitter Kamer van Koop
handel; mevr. C. L. Levenkamp-Planten;
Ph. A. Mees. hoofdred. Opr. Haarl. Crt., A.
W. Michels. Lid Gedeputeerde Staten; Mr. A.
S. Miedema. R. Peereboom, Hoofdred. Haar
lem's Dagblad; J. H. T. Pfaff. Direct. Post
kantoor: M. A. Reinalda, W. Roodenburg,
wethouder: Mr. M. SUngenberg: Jhr. F. Te-
ding van Berkhout Sr.. P. Voogd. S. Ph. de
Vries Mzn., L. A. A. M. Westerwoudt deken
van Haarlem; Louis M. Weterings, Hoofdred.
Nieuwe Haarl. Crt.
R.K. VROUWENBOND IN HET
BISDOM HAARLEM.
De Haarlemsehe diocesane Vrouwenbond
heeft te Amsterdam een algemeene bestuurs
vergadering gehouden, onder voorzitterschap
van mej. T. Post.
ïïaar aanleiding van een voorstel Haarlem
tot een reorganisatie van den Vrouwenbond
in den geest van het rapport der Studieclub
„St. Paula", n.l. het vormen van clubs en
onderafdeelingen in den Bond, stelde het
Dioc. Bestuur voor, aan de hand van het
rapport een leidraad in groepvorming te
ontwerpen voor de afdeelingen. Dit voorstel
werd aangenomen.
Hierna kwam het rapport zelf nog in be
spreking, dat tenslotte werd aanvaard.
BOND VAN RELIGIEUSE ANARCHO-
COMMUN1STEN.
Bovengenoemde bond houdt een openbare
samekomst op Donderdag 20 November in
het GemeentelUk Concertgebouw. De heer A.
R. de Jong uit Bussum zal het onderwerp:
„Wereldcrisis en Wereldrevolutie" behan
delen. Frits Tingen zal declamecren.
KOOPLIEDEN VEREENIGING
„DOOR EENDRACHT STERK".
Deze vereeniging. opgericht 28 September
1920, zal ter gelegenheid van haar 10-jarig
beslaan een feestavond organiseeren op
Woensdag 26 November a.s„ waarop mede
werking zal worden verleend door de dames
G. Verboom en L. de Vries i cabaret-liedjes»,
de humoristen Van der Terwal en L. J. Van
Norde Jr. en den heer Anton Duim, univer
sal artist. Muziek van de „Free Princes Band"
uit Beverwijk. Na afloop van het programma
is er gelegenheid tot dansen.
SNEEUW.
In den nacht van Dinsdag op Woensdag is
te Meppel de eerste sneeuw gevallen, meldt
de Tel. In den morgenuren begon het even
wel te regenen.
VAN TIJEN WEER VERDER.
Naar het Persbureau Vaz Dias meldt is de
heer Van Tijen op zyn zakenvlucht naar Ned.
Oost-Indië Woensdag om 6.23 van Rangoon
vertrokken en om 11.48 uur te Tavoy geland.
FEUILLETON
52)
„En erg bemind", zei Duff op effen toon.
„Maak u niet ongerust. Alles wat mogelUk is,
wordt gedaan, kolonel."
„Het doet me genoegen dat te hooren".
Beetham stond op. „Nu als u me niet meer
noodig hebt
„Op het oogenblik niet", zei Flannery.
„Dank u wel", antwoordde de kolonel, en
ging vriendelUk weg.
Flannery staarde hem na. „HU liegt als 'n
heer, is 't niet?" merkte hij op.
„Prachtig", zei Miss Morrow, met een
zucht, en haar oogen gericht op de deur waar
door de ontdekker verdwenen was.
„Nu, maar hy houdt mij niet voor den
gek", ging Flannery voort. „HU weet meer
van de zaak dan hij loslaat. Als hU iemand
anders was dan de beroemde kolonel
Beetham, zou ik de kans hebben waargeno
men om hem vanmorgen op te sluiten."
„O, maar dat hadt u niet kunnen doon!"
riep het meisje uit.
„Dat denk ik ook. Dan zou lk door alle club
vrouwen uit het district mishandeld worden.
Hoewel. Ik behoef het niet te doen. Hij is te
bekend om te kunnen vertrekken zonder dat.
men het merkt. Maar lk zou hem kunnen la
ten volgen. En laat ons nu aan de zaken
gaan. Was Li Gung maar hier. dan zou ik
er wel wat uit krijgen. Wat heeft- sir Fre
deric je verteld, sergeant over Li Gung's
familieleden In Jackson street? Die zou ik wel
eens op kunnen zoeken."
„Geeft niets", was Chan's antwoord. „Ik
heb het ook al gedaan."
„O, heb je? NatuuriUk zoncler er me een
woord van te zeggen."
,,'t Zou niets geholpen hebben. Ik ben niets
gevorderd. Ik werd toegelaten, maar m'n
plannen werden verijdeld door een vriende-
lUke daad van een padvinder".
„Een padvinder in de familie, hè?"
„Ja, hij heet Willie Li. De familie van Hen
ry Li, Oriental Apartment House."
Flannery meende dat de jonge generatie
zou spreken ais de oude niet wilde. Laat Wil
lie ook eens een kans krUgen."
„Die heeft hU gehad. HU vertelde me wei
nig behalve dat eens, op een moelUke reis,
kolonel Beetham een man heeft gedood."
„Heeft hU je dat verteld? Weet hU dan heb
een en ander van kolonel Bectham's rei
zen?"
„Zeker doet hU dat. HU heeft een gesprek
gehoord". Flannery sprong op. „Dat is voor
mij genoeg. Ik zal Manley van de Chlneezen-
stad van avond den Jongen hier laten bren
gen. Ze zijn allemaal gek op Manley, die
G'hineesche jongens. We zullen er wel wat uit
krijgen."
De telefoon belde. Flannery ging er heen,
antwoordde en gaf den hoorn toen aan Miss
Morrow over. Toen ze naar het bericht luis
terde, begonnen haar oogen te schitteren
van opwinding. Ze hing den hoorn op en keek
de anderen aan.
Daar krijg ik bericht dat de distrlcts-afge-
vaardigde een brief in handen heeft gekregen
aan Mrs. Tupper Broek geadresseerd, uit. San
ta-Barbara. Hij was geschreven door Grace
Lane en meldt haar tegenwoordig adres."
„Prachtig!" riep Flannery uit. „Ik zei al.
dat ze me niet ontglippen kon. Ik zal direct
een paar man in een auto er heen zenden
HU keek miss Morrow aan. „Ze kunnen om 'b
adres aan uw kantoor vragen."
Ze knikte. „Ik ga dadelUk weg en zal het
hun geven."
Flannery wreef z'n handen. Nu beginnen
de dingen elndelUk op te klaren! Vanavond
om zeven uur zal ik den jongen hier laten
komen. Kom je ook sergeant, ik zou Je hulp
noodig kunnen hebben. „En u kunt ook ko
men als u wilt, inspecteur."
„Dank u", zei Duff.
„En ik?" vroeg miss Morrow.
Hy keek haar met gefronst voorhoofd aan.
„Ik ben met u niet zoo ingenomen. Al die ge
heimen
„Maar het spijt me zoo". Ze glimlachte te
gen hem. „En ik kwam u toch even te hulp
met het vinden van Grace Lane".
„Dat was zoo. Zeker kom ook maar als u
graag wi.lt."
Het gezelschap verspreidde zich en Charlie
Chan ging naar de bungalow terug, waar hy
Barry Kirk gretig op bericht vond wachten.
Toen hij het plan voor den avond hoorde,
stond Kirk er op om Miss Morrow en Chan
uit te noodigen om buitenshuis te dineeren.
Om half zeven verlieten ze het onbekende
kleine restaurant dat hU had uitgekozen ter-
wille van z'n goeden kok, en gingen naar
het Gerechtshof.
De avond was koel en helder, zonder mist,
en de sterren waren schitterend als fakkels.
Ze gingen langs de grens van Chinatown,
gingen over Portsmouth Square, het oude
Plaza van geschiedkundige romantiek. Er
waren nu niet de gewone avonturiers te vin
den.
Flannery en Duff wachtten hen ln het kan
toor van den eerste. De kapitein zag Barry
Kirk zonder enthousiasme meekomen.
„Nu zyn we er allen, niet waar?" infor
meerde hij.
„Ik dacht dat u het n^t erg zoudt vinden,"
2ei Kirk vriendelUk.
„O. wel, 't is goed. Ik denk dat het wat
laat zou zijn om u nu uit te sluiten." Hij
wendde zich tot Miss Morrow. ,.U hebt Peter
sen immers gezien?"
„Ja. Ik heb hem het adres gegeven."
„HU had Mijers bU zich. Goede kerels, alle
twee. Ze zullen vanavond ln Santa Barbara
zijn en kunnen met zonsopgang teruggaan.
Ongevallen er buiten gelaten, zullen ze Grace
Lane, morgenmiddag laat, hier in het kan
toor brengen. En als ze weer van me
wegloopt zal ik haar leeren."
Ze gingen zitten. Daar kwam een groote
politiebeambte in politiek met een khaki-
ovorhemd binnen, hij was vriendelUk en
glimlachte, maar hU had den waakzamen
blik die voorbereid is op elk plotseling geval.
Flannery stelde hem voor.
„Sergeant Manley" verklaarde hU: „Hoofd
van de Chinatown squad, gedurende zeven
Jaar wat heel wat langer is dan een ander
dat baantje heeft uitgehouden."
Manley gedroeg zich hartelUk. 't Doet me
genoegen u te ontmoeten", zei hy. „Ik heb
den Jongen buiten, kapitein. Ik ontmoette
hem en nam hem mee, zonder hem tijd te
geven om thuis om instructies te gaan vra
gen."
,,'n Goed idee", knikte Flannery. „Zou hy
willen spreken?"
„Oh, dat zal wel. HU en ik zijn oude vrien
den. Ik zal hem binnen brengen."
HU verdween in het andere bureau en
kwam met Willie Li terug. De jongen was in
burgerkleeren en keek alsof hy gaarne den
geestelijken steun van z'n uniform gehad zou
hebben.
„Ziezoo Willie", zei Manley. ,mu ben Je er.
Dit is kapitein Flannery. HU wilde je vragen
om hem een grooten dienst te bewijzen."
„Zeker", grinnikte Willie Li.
..Ale padvinders", ging Manley voort. „zUn
Amerlkaansche burgers, en gehoorzamen de
wet. Dat is goed, is het niet, Willie?"
„Dat hebben we onder eede beloofd", ant
woordde Willie ernstig.
„Ik heb hem uitgelegd, dat geen van z'n
familie bij dit gev3l is betrokken. Ze zullen
niets te lijden hebben, wat hij u ook te ver
tellen mag hebben."
„Dat is goed", zei Flannery. „MUn woord er
op, jongen."
„Ja", stemde de jongen grif toe.
„Je neef, Li Gung", begon Flannery, „is
langen tijd bediende geweest bij kolonel
Beetham. Hy is immers de heele wereld door
geweest met den kolonel?"
Willie knikte. „Gobi woestyn. Kavir woes
tijn. Thibet, Indië, Afghanistan."
„Heb je Li Gung over z'n avonturen met
den kolonel hooren vertellen?"
„Ja".
„Herinner je ze nog?"
,Dat vergeet ik nooit", antwoordde Willie,
terwyi z'n zwarte oogjes schitterden.
„Je vertelde je vriend mr. Chan, hier, dat
de kolonel eens, om de een of andere reden,
een man heeft doodgeschoten?"
De oogen van den knaap trokken samen.
„Omdat het noodig was. 't Was geen mis
daad."
„Natuurlyk natuurlyk was het noodig",
zei Flannery hartelijk. „We zouden den kolo
nel daar niet voor straffen. We kunnen niets
doen aan dingen die bulten San Francisco
gebeuren. We zijn alleen nieuwsgierig, dat ls
alles. Weet je nog op welken tocht de kolonel
dien man dood heeft geschoten?"
„Zeker. Het was op de reis van Peshawar
door den Khyber pas over Afghanistan."
,,'t Gebeurde in Afghanistan?"
„Ja. Een slechte kerel. Muhamed Ashref
Khan. hoeder van de kameelen. HU trachtte
te stelen
„Wat te stelen?"
„Een paarlen ketting. Kolonel Beetham
zag hem de tent- binnen gaan de tent die
niemand mocht binnengaan, of het zou hem
het leven kosten
„Wat was dat voor een tent?"
„De vrouwen tent".
(Wordt vervolgd).
