Nieuws uit de Provincie.
DE MYSTERIEUSE
VERDWIJNING.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1930
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
De begrooting aangenomen.
GEEN VERLACING VAN TARIEVEN BIJ
DE BEDRIJVEN.
In de namiddagzitting van Woensdag ver
volgde de heer Bruch 'Ged. Staten) zijn
repliek. Hij betoogt, dat de tarieven van het
provinciaal waterleidingbedrijf niet te hoog
zijn. Enkele inkomens zijn gedaald en daar
door is het oppervlakte-tarief relatief te hoog
geworden. Bezien kan worden in hoeverre
in deze een correctie kan worden aange
bracht.
Wat aangaat de centrale van het P.E.N.
te Velsen. met het oog op eventueele uitbrei
ding wordt gebouwd voor drie turbines in
stede van twee. De directeur der bedrijven
was van gevoelen, dat de raming wel zal
uitkomen.
Spr. gaat dan na, wat er in het contract
met de hoogovens staat.
Over het P.W.N. deelt spr. mede, dat de drie
bestaande prises d'eau absoluut voldoende
zijn. Waarom dan liet winnen van water uit
het IJselmeer ter sprake is gekomen 't De
Maatschappij van Nijverheid heeft daarnaar
een onderzoek gevraagd teneinde een moge
lijkheid voor de industrie te scheppen om
goedkoopcr water dan duinwater te bekomen.
De mogelijkheid van een prise d'eau in het
Goof is overwogen teneinde van een minder
gelimiteerd verbruik zeker te zijn, dan thans
door Amsterdam en Hilversum gegarandeerd
wordt.
Wat de te Castricum door burgemeester
Lommen en den directeur van lichtbedrijven
v. d. Hoeven geoefende erkiek betreft, spr-
gelooft, dat hot een weinig gewoonte Es ge
worden om een beetje „smok" te maken tegen
den tijd van de begrooting.
Wat met de gemeentelijke distributiebedrij
ven gebeurd is. berust op de met de provincie
getroffen regeling en deze gaat men thans
tegen haar uitspelen. Spr. hoopt, dat men
critfek als deze wanneer zij een volgend jaar
weer verschijnt op de juiste wijze zal weten
te waardeeren. Wat de heer v. d. Vall gezegd
heeft over het onttrekken van arbeiders aan
de sociale wetgeving, diens voorstellingswijze
was onjuist.
De heer MI c h e 1 s beantwoordt wat de
heer Klaas de Vries heeft ongemerkt over
de malariabestrijding. Deze Is thans een zaak
van het Rijk.
Het uitzenden van kinderen naar gezinnen
heeft vele voordeelen. Maar eveneens de uit
zending naar koloniehuizen. Omtrent den
wensch van den bisschop van Haarlem om op
R.K. scholen R.K. schoolartsen te hebben is
nog niet beslist. Men kan de gemeenten geen
dwang opleggen.
De heer Kooiman antwoordt den heer
Ketelaar, dat eenige voordrachten met moeite
klaar gemaakt konden worden. Toen Ged.
St. aldus voor de keus stonden om de voor
drachten na of voor deze zitting in te dienen
hebben zij natuurlijk het laatste gekozen.
Den heer De Jong Schouwenburg antwoordt
spr., dat het Rijk alle mogelijke medewerking
verleent bij de verbetering der accoustiek in
de zaal. Tegen een plaatsing van de leden
fractle-gewijs in de zaal hebben Ged. Staten
in principe geen bezwaar.
Ged. Staten zullen gaarne rekening houden
met den wensch van de heeren Reinalda en
Luden om het eerst die wegen te verbeteren
waar het drukst verkeer is. Evenzoo met wat
gezegd is over het slipgevaar. Overwogen zal
worden, in hoeverre nog klinkerwegen kun
nen worden toegepast.
Nadat de heer Verschure eenige op
merkingen over de provinciale ziekenhuizen
hoeft beantwoord, doet de voorzitter
mededeeling van de wettelijke bepalingen op
progressieve heffing van belasting door de
de provincie.
Een voorstcl-Sajet.
De voorzitter deelt daarna mede. dat
ingekomen is een voorstel van de heeren
Sajet. De Wolff. Ankersmit en Hoogland,
waarbij Prov. Staten Ged. Staten uitnoodi-
gen een onderzoek in te stellen naar de
wenschelljkheid van de stichting van een
inrichting voor de verpleging van geestelijk
abnormale kinderen en jeugdige personen.
Aangezien een groot aantal leden de ver
gadering reeds verlaten heeft, wordt deze
motie aangehouden tot de volgende vergade
ring.
De vergadering ziet af van de artikelsge-
wijze behandeling der begrootlng.
De begrooting alsmede de begrootingen van
de provinciale bedrijven en het Wegenfonds
worden daarna zonder hoofdelijke stemming
goedgekeurd.
Te half vijf wordt de vergadering ver
daagd tot Dinsdag 3 December, half elf.
STADSNIEUWS
DE GEMEENTE-ONTVANGER.
VOORSTEL TOT SALARIS VERHOOGING.
De raadsleden J. Mleeérus, J. Ph. H. Castri
cum, M. L. A, K'eln en Johs. Visser stellen
den raad voor het maximum salaris van den
Gemeente-Ontvanger te brengen op f 6500.
DE BAKKERSKNECHT IN DE
SLAAPKAMER.
EEN BAKKERIJ ALS EEN VESTING.
In Velsen woont de bakkerspatroon H. H.
M., die van zijn bakkerij een vesting heeft ge
maakt. Hij heeft er een hooge schutting, met
een poort er in, omheen laten timmeren en
bovendien die schutting van prikkeldraad
voorzien.
Daaruit valt af te lelden, dat deze bakkers
patroon óf bang is voor inbrekers óf zich
gaarne In zijn „ommuurde" bakkerij terug
trekt om daar dingen to doen of te laten
doen, die hij liever niet publiekelijk bekend
ziet. Gedurende de zitting van den Kan
tonrechter, Woensdagmorgen bleek dit laatste
Inderdaad het geval te zijn.
Op Zondagmiddag 5 October tegen 6 uur
ging een Inspecteur van de Arbeidsinspectie
met een collega en twee marechaussées naar
de woning van den patroon in quaestie. Zij
posteerden zich In de buurt en zagen weldra
een knecht .dien één van hen kende als
den banketbakker M.. den winkel binnen
gaan. Eenigen tijd daarna gingen zij ook
binnen, nfet door den winkel omdat de bak
kerspatroon daartegen was: hij zou de poort
van de schutting wel openmaken. Toen de 2
controleurs en de twee politiemannen binnen
waren, stelde de eene Arbeidsinspecteur den
bakker verschillende vragen: of de banket
bakker M. bij hem aan het werk was, of hij
hem had gezien en gesproken enz. De pa
troon beantwoordde de eerste vraag ont
kennend en' de andere vragen onvoldoende.
De controleurs gingen zoeken naar den knecht
dien zij echter niet vonden. Wel vonden zij
half klaargemaakt gebak en In een kamertje
boven de bakkerij de bovenkleeren van den
banketbakker.
Wat er gebeurd was, bleelc uit de mededee-
llngen die de knecht, als getuige gehoord,
Woensdag aan den Kantonrechter deed.
Hij had zich op 5 October plm. 6 uur naar
de bakkerij begeven, had zich verkleed en
was aan den arbeid gegaan. De patroon had
den vorlgen dag tegen hem gezegd: „Wij
zullen het nog maar eens probeeren". Hij
meende, dat zijn patroon hem niet had zien
binnenkomen. Toen hij eenigen tijd aan 't
werk was kwam een nicht van den bakker
hem waarschuwen, dat de Inspecteurs van
den Arbeid er waren. Hij is toen gevlucht:
eerst naar de kamer van den bakker en daar
na naar diens slaapkamer.
Er is toen nog getelefoneerd met de vrouw
van den banketbakker, die den indruk tracht
te te vestigen dat haar man naar de kerk
was.
De Ambtenaar van het OM. achtte belde
tenlasteleggingen het niet op de juiste
wijze beantwoorden van de vragen van den
Inspecteur en recidive ten opzichte van over
treding der Arbeidswet wettig en over
tuigend bewezen.
Verdachte probeert de Inspecteurs te be
dotten en de andere bakkerspatroons dienen
INGEZONDEN MEDEDF.ELINGEN
a 60 Cts. per regel.
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN a 60 Ct«. per regel.
MEUBELEN
Levering direct aan PARTICULIEREN
Moderne EIKE.N EETKAMER compleet V f 170.
HUISKAMER AMEUBLEMENT, compleetƒ90-
Hl'lS-, SALON-, SLAAPKAME.-MIA BELEN, BEDDEN, DEKENS enz., alles met 3 jaar schrif-
jelijke garantie. Prima afwerking. Nederl. Meuoel-industrie „NEMI", Modelkamers voor HAARLEM
KONINGINNEWEG 18 TELEFOON 12868
Boidooïs
klachten in bij de Arbeidsinspectie, dat hij
zich steeds buiten de Arbeidswet stelt, waar
door die andere bakkers worden gedupeerd.
De eisch luidde 7 dagen hechtenis.
De verdediger. Mr. Van Rijn. meende dat
het O.M. een verkeerde opvatting huldigde
van art. 79 der Arbeidswet. Dit artikel toch
gewaagt van de verplichting, inlichtingen te
geven, de naleving, niet de overtreding dier
wet betreffende.
Het was teleurstellend voor pleiter, dat hier
recidive ten laste was gelegd. De eerste over
treding toch, waarvoor verdachte is veroor
deeld, was door hem gepleegd, omdat hij
zich daartoe door familieomstandigheden ge
dwongen zag. Rekening moet in dezen worden
gehouden met den geest, niet met de letter
van de wet. Pleiter concludeerde tot ontslag
van rechtsvervolging.
Na repliek van c'.en Ambtenaar veroor
deelde de Kantonrechter verdachte, conform
den eisch, tot een hechtenisstraf van 7 dagen.
BELASTING OP VERMAKELIJK
HEDEN.
B. EN W. OVER HET ADRES VAN
DEN BOND VAN ZANGVEREENIGINGEN.
Naar aanleiding van het door het bestuur
van den Bond van Zangvereenigingen voor
Haarlem en omstreken tot den Raad ge
richt verzoekschrift, deeien B. en W. het vol
gende aan den raad mede:
Door requestrant wordt er op gewezen, dat
verschillende uitvoeringen niet behooren te
worden gerangschikt onder de .jpubliöke"
vermakelijkheden. Opgemerkt dient, dat een
verschil tussohen pubheke uitvoeringen en
uitvoeringen door vereenigingen gegeven,
vrijwel niet bestaat en een scheiding in b?-
lastingheffing niet meer is te maken, door
dat bij de wet van 30 December 1920. het
woord „openbare'' vóór vermakelijkheden in
art. 24Ói der Gemeentewet werd geschrapt.
Het deel van deze wijziging was n.l. de door
vereenigingen te geven uitvoeringen onder
de vermakelijkhedenbelasting te doen vallen,
waardoor tevens een bron van ontduiking
werd weggenomen.
Bij verschillende gelegenheden is er her
haaldelijk op gewezen, dat een grens tus-
schen kunst en vermaak niet is te trekken.
Het is niet te ontkennen, dat in vele geval
len b.v. een filmvertooning evenzeer als
kunstuiting is aan te merken als een door
een vereeniging gegeven muziek- of zang
uitvoering. Het zal overigens de vraag zijn
of een verordening, waarin bepalingen zijn
opgenomen, waarin sommige door vereeni
gingen te geven uitvoeringen vrij van belas
ting zijn, bevoorrechting dus op het s'.uk van
belastingen, de Koninklijke goedkeuring zou
verkrijgen.
Voor den Raad lid; ter lezing een opgave
van de bedragen over'het geheele jaar 1929
door verschillende muziek- en zangvereeni
gingen betaald, waaruit blijkt, dat de be
lasting hoofdzakelijk drukt op de be'aaide
de toegangsprijzen en slechts voor een klein
gedeelte door de vereenigingen zelf wordt
voldaan. Aan de zangvereenigingen werd in
plaats van de betaling van 20 pet. belasting,
berekend naar den toegangsprijs, de betaling
van oppervlaktebelasting toegestaan, een
concessie, welke eenige jaren geleden door
die vereenigingen werd verkregen.
Dat heffing van oppervlaktebelasting voor
de vereenigingen van geen beteekenis is,
moge hieruit blijken, dat zooals is voorgeko
men, een vereeniging een uitvoering gevende
pl.m. 1100 vrijbil jetten werden verstrekt,
waarvoor in totaal f 17 oppervlaktebelasting
werd betaald. Het behoeft geen betoog, dat
in zoon geval de recettes niet hoog kunnen
zijn.
Idien een bepaling in de verordening werd
opgenomen, waarbij de zangvereenigingen
van de betaling van vermakelij khedenbelas
ting zouden worden vrijgesteld, zouden ook
andere vereenigingen, zooals muziek- en too-
neelvereenigingen onder de bepalingen voor
het verkrijgen van vrijstelling der belasting
dienen te worden opgenomen, in welk geval
een belastingheffing zou plaats vinden over
eenkomstig die. va n vóór bovengenoemde
wetswijziging. Dit acht het College van B. en
W. niet alleen ongeoorloofd, doch tevens zou
daarvan het gevolg zijn, een belangrijke da
ling in de opbrengst der vermagehjkheden
belasting; een opbrengstvermind* ring. waar
toe B. en W. met het oog op der. financiee.en
toestand der gemeente niet kunnen advisee-
ren. Daarom stellen B. en W. voor op het ver
zoek afwijzend te beschikken.
„HET GRAFISCH BEDRIJF'.
FILMWERK VAN EEN STADGENOOT.
In het Amsterdamsche Rembrandt-Theater
werd Donderdagmorgen voor leden en genco-
digden van den Aigemeenen Nederandschen
Typografenbond de film „Het Grafische Be
drijf" gedraaid.
Deze rolprent is in opdracht van genoem
den bond vervaardigd door onzen stadgenoot
J. Th. A. van der Wal.
Zooals de voorzitter van den bond. de heer
F. van der Wal, ook uitdrukkelijk in zijn in
leidend woerd zelde, heeft deze rolprent
geenszins de pretentie iets machtigs, een
„symphonie van den arbeid", te wilien zijn.
Als zoodanig is zij niet te vergelijken met
films, die door andere vakvereenlgingen, o-a.
den Aig. Ned. Bouwvakarbeldëribond. zijn
uitgebracht. Zij is bedoeld voor de arbeiders
in de typografie en wil een overzichtelijk en
duidelijk geheel van de Boek- en Courant
drukkerij geven.
De film bestaat uit vijf gedeelten, resp. ge
titeld de moderne lettergieterij, pers cn druk,
modern boekbinden, het moderne dagblad
bedrijf, terwijl het laatste deel gewijd is aan
het organisatieleven van den bond.
Vooraf gaan, als een stille hulde aan de ba
kermat van de boekdrukkunst, een'ge stads
beelden van het oude Haarlemde Sint Bavo,
de Amsterda-msohe Poort en natuurlijk het
standbeeld van Lourens Janszoon Co-ter,
Daarop volgt het eerste bedrijf van het
filmwerk: moderne lettergieterij, waarin we
kennis maken met de nieuwste lcttergiet-
madhines. Interessant zijn in 't bijzonder de
opnemingen van het maken van lijnen en
accolades, bestemd voor de handzetterij. Het
gedeelte „pers en druk" geeft er een goed
inzicht van, hoezeer de mechanlseering van
den arbeid in het druklcersbedrijf wordt door
gevoerd.
De degelpers bijvoorbeeld, bestemd voor het
drukken van het fijnere werk, wordt lang
zaam maar zeker geheel en al verdrongen
door een automatisch drukapparaat. dat ie-
deren handenarbeid volledig ui'schakelt.
Een sprekend voorbeeld van dit verschijnsel
toont de cinéast ons bij den cyünderpers,
voor drukwerk van grooter afmetingen.
Hierbij wordt het papier zelfs au'omatisch
door grijpers van een stapel gelicht en op
de inlegplaten geschoven.
Wat het bedrijf „modern boekbinden" be
treft, ook hier wordt ons gedemonstreerd, hoe
de machine steeds meer de plaats van den
arbeider gaat innemen.
Achtereenvolgens zien wij hoe door ver
nuftige machines de bladen in het midden
gevouwen worden en tot bundels opgezameld
worden. Iedere bundel vormt dan een boek
deel. Ook het innaaien van de bundels en het
„haaks" snijden van de bladzijden geschiedt
machinaal. Voor het „fatsoeneeren" der bun
dels zorgt de rondzetmachine, terwijl het in
plakken van de schutbladen en het aanzet
ten van den kapitaalband eveneens langs
automatisehen weg plaats heeft. Voorts geeft
dit gedeelte ons opnemingen over de techniek
van het z.g. „marmeren" der banden en het
aanbrengen van 'gouden letters op het omslag.
Het vierde deel brengt het moderne dag
bladbedrijf in beeld. Dit fragment is opgeno
men in het nieuwe gebouw van de „Telegraaf"
aan den Nieuwe Zijds Voorburgwal. Bij de
opnemingen in de redactiebureaux wordt on
ze aandacht getrokken door de origlneele en
handige wijze, waarop de copie naar de zet
terij wordt geëxpedieerd. Het geschiedt na
melijk door middel van een z.g. pneumati
sche buizenpost, die van de bureaux naar de
drukkerij voert. Hier is dus de machine in de
plaats van den copiejongen getreden Op de
zetterij en expeditie wordt het omslachtige
heen- en weer loopen ondervangen dcor
transportbanden, die het benoodigde mate
riaal af- en aanvoeren. Overigens is dit vier
de deel een uitstekende illustratie van het
hedendaagsche krantenbedrijf. Buiten 't feit,
dat de techniek van het drukken ons op lo
gische wijze voor oogen wordt gesteld, heeft
de cinéast hierin iets van de rustelooze sfeer
weten te treffen, die 't dagbladbedrijf eigen is.
Het slot van de film is van organisatori-
schen aard en geeft ons een blik op het ver
een igingsleven van den A. N. T. B.
Met dat al is dit filmwerk een succes ge
worden zoowel voor den bond als voor den
heer Van der Wal, die het typografenbedrijf
hiermede op technisch zeer goede wijze heeft
weten vast. te leggen.
De leden toonden zich onverdeeld zeer in
genomen met deze nieuwe aanwinst.
ONDEROFFÏCIERENVEREENIGING
„ONS BELANG".
De afdeeling Haarlem, van de Vereeniging
van Onderofficieren enz. van „Ons Belang"
vergaderde dezer dagen.
Na afdoening van de vereenigingszaken
werd het woord gegeven aan den heer
Dauzon voor het houden van zijn lezing over
„Eerste hulp bij ongelukken".
Spreker begon met de aandacht- te vesti
gen op de noodzakelijkheid, da: vooral in
Haarlem, waar de Motordienst is gevestigd
en dat zoo dicht aan zee ligt, alle leden
eigenlijk op de hoogte moesten zijn van E.
H. bij O.
Verder besprak de heer Dauzon verschil
lende gevallen en wat daarbij !n de ee-$>
plaats gedaan moet worden, tot het momèn;
dat de dokter aanwezig is.
Vooral stond spreker stil bij het toepassen
van kunstmatige ademhaling bij verdrinking*,
gevallen.
Vervolgens toonde spreker de methoden
Siiverster. Laborde, v. Hasselt, Hawarót, ea.
waarna hij besloot met te wijzen op de g».
varen der zee en vele goede raadgevingen
gaf.
Spreker werd met een dankbaar applata
beloond.
Na ce pauze besprak het H. B.-lid van Olst
den aigemeenen toestand, waarbij hij wey
op het langzaam terrein winnen bij dV
rechtspositie. Verder gewaagde hU van dén
hopelcozen toestand in de bevordering en den
meer dan droeven toestand in de salarieering.
KINDERMATINéE.
VOOR HET VOLKSHUIS TE HEEMSTEDE.
In het gebouw St. Bavo werd Woensdag
middag een kindermatiée gegeven, waarvan
de opbrengst ten goede kwam aan het bouw
fonds voor het Volkshuis te Heemstede.
Er was veel belangstelling; de zaal was fl'nk
gevuld.
Vóór de pauze werden twee schimmenspe
len opgevoerd: „De inktduiyeltjes" en „Prins
Vrcolljk". De schimmen waren buitengewoon
aardig. Des te meer was het daarom te be
treuren, dat het verhaal dat mevrouw De
VoogtDe Vogel er bij vertlde. achter in de
groote zaal niet verstaanbaar was, hetgeen
de rust bij de kinderschaar niet in de hand
werkte.
Na de pauze was het woord aan de kin
derclub die onder leidig van mej. Cor Teves,
met zang en spelliedjes, in costuum, zeer veel
succes had. „De bruiloft", ,,De Verkeers
agent", het „boerennummer", het was alles
aardig en „af".
In de pauze werd een verloting gehouden
ten bate van het bouwfonds voor het Volks
huis.
(Onderstaande berichten zijn reeds in een
deel van de vorige oplaag opgenomen.)
VOLKSTELLING EN
WERKLOOSHEID.
TE HAARLEM GEEN ONBETAALDE
TELLERS.
Eenigen tijd geleden heeft de minister van
binnenlandsche zaken aan de gemeentebe
sturen voor de Volkstelling hulp aangeboden
van vrijwillige tellers.
Dit aanbod had. ook te Haarlem, ontstem
ming verwekt omdat vele werkloozen vrees
den. dat hun daardoor een extratje, waarop
zij al gerekend hadden, ontgaan zou.
Naar wij vernemen heeft de gemeente van
dit aanbod geen gebruik gemaakt, omdat hier
meer dan voldoende geschikte krachten be
schikbaar zijn, ook al moeteh die betaaid
worden. Er zijn dezer dagen ruim 100 tel
Iers aangesteld die ongeveer f 50 zullen
verdienen. Het zijn voor het grootste ge
deelte werkïooze kantoorbedienden of mem
schen met een heel klein pensioentje.
JONGEREN VREDESACTIE.
Vrijdag 28 Nov. zal de heer J. A. Baars,
redacteur van „de Bezem", in gebouw „Ro-
senhaghe" spreken over „Fascisane en ge
weld", daartoe uitgenoodigd door de Jongeren
Vredes Actie. Er zal gelegenheid tot debat
zijn.
BANKETBAKKERS TEGEN DE WINKEL
SLUITINGSWET.
De Nederlandsche Banketbakkersvereeni-
ging heeft een adres gezonden aan de
leden der Eerste Kamer der Staten-Gcne-
raal waarin zij er op aandringt het wets
ontwerp op de winkelsluiting in zijn huldi
gen vorm te verwerpen wegens het nadeel
dat aan de meeste banketbakkers wordt
berokkend door de beperking van den toe-
gestanen verkooptijd op Zondag tot vier
uren, op welken dag vooral de banketbakkers
in de volkswijken hun hoofdbestaan vinden.
Zooals bekend is heeft de vereeniging een
onderhoud met den minister aangevraagd
inzake een verzoek om een verkooptijd van
zes uur toe te staan, welk onderhoud is ge
weigerd.
MOLEN SLACHTOFFER VAN DEN STORM.
De Vennewatersmolen, onder Egmond-
Binnen is, terwijl de wieken draaiden, door
den storm vernield. De wieken werden van
den molen gerukt, de stukken vlogen in het
rond, een v/iek werd 60 M. ver weggeslingerd,
meldt het Hbld. De kap werd vernield en
sloeg van den molen af, zoodat deze geheel
onbruikbaar is geworden.
FEUILLETON
581
„Majoor Durand?"
„Dezelfde".
„Dat is prachtig. Ik wil in twintig minuten
iets in elkaar gezet hebben. Zeg, u hebt uw
belofte goed gehouden."
„Dat is een oude gewoonte van me", zei
Chan,
„En wat is er van Beetham?"
Chan keek ln de donkere taxi. „Niets met
het geval uit te staan. We waren daar op het
verkeerde spoor."
„Dat zou ook te erg geweest zijn. Nu. ik ga
weg en kom later voor de details terug. Dank
u duizendmaal."
Chan heesch z'n breed lichaam in de taxi,
en ze reden naar Kirk's huis.
„Mag ik hoop hebben dat mijn misdaad
me vergeven is? Ik bedoel ten opzichte van
uw brief met lntroductlekaart voor majoor
Durand."
„O. zeker", zei Klrk.
„Het was. omdat ik nog niet zoover was,
dat hij de club zou bezoeken", voegde Chan
er bij.
„Wel, ik ben paf", zei Klrk. „Je moet al
eenigen tijd vermoeden tegen hem gehad
hebben."
„Dat zal ik later met al m'n welbespraakt
heid uitleggen. Nu stel ik me vast tevreden
door het volgende te verklaren: ..Majoor Du
rand was de eerste ter wereld, die Eve Du
rand niet ontdekt wcmchte te zien."
„Maar waarom niet, in 's hemelsnaam?"
vroeg Klrk.
„Ik ben helaas geen wondermensch. Ik
hoop dat het later blijken zal. Misschien kan
kolonel Beetham ons inlichten."
De stem van den kolonel klonk koel en ef
fen door het duister. „Ik ben het liegen
oenigszins moe", zei hij. ,.Ik zou u kunnen In
lichten maar ik wil niet. Ziet ge. ik heb een
belofte afgelegd. En, zooals gijzelf sergeant,
geef ik er de voorkeur aan m'n beloften te
houden."
„We hebben menig aanbevelenswaardig
ding gemeen", stemde Chan toe.
Beetham lachte. „Tusschen haakjes, dat
was erg aardig van u om dien verslagge
ver te vertellen dat ik niet bij deze zaak be
trokken was."
„Ik hoop alleen", was Chan's antwoord,
„dat de gebeurtenissen mijn zeer grootmoe
dige handelwijze zullen rechtvaardigen."
Ze stapten voor het Kirkgebouw uit en gin
gen naar boven. Paradise had Flannery en
Duff met hun gevangene binnen gelaten.
„Hier bent u er", zei Flannery levendig.
.Laat ons nu de sleutels eens krijgen, Mr.
Klrk."
Kirk stapte naai- z'n bureau en verschafte
Sir Frederic's sleutels. De kapitein, met
Duff vlak naast zich. haastte zich om de
tasch open te sluiten. Charles liet zich op
den rand van een stoel neervallen, met z'n
levendige oogjes op majoor Durand gericht.
De majoor zat in een hoek van de kamer,
met gebogen hoofd en z'n blik op het tapijt
gericht..
„Bij den hemel", riep Duff uit. ,,'t is wer
kelijk Sir Frederic's tasch. En hier -- ja. hier
is waar wc naar gezocht hebben. Hij haalde
een getypt blad papier voor den dag. ..Hier
zijn z'n aanteekeningen in de zaak van Evc
Durand."
De inspecteur begon ijverig te lezen. Flan
nery wendde zich tot Durand.
„Wel, majoor, dit bevestigt de zaak. Waar
hebt u het bewijsje voor dezen brleventasch
vandaan?"
Durand gaf geen antwoord. „Ik zal voor
hem antwoordenzei Chan. „Hij haalde het
uit de portemonnaie van Sir Frederic, op den
avond toen hij dien prachtigen gentleman
doodde."
„Dan hebt gc dus San FrancLsco als eens
te voren bezocht, majoor?" hield Flannery
vol, Nog hief Durand zelfs z'n oogexr niet
op.
„Natuurlijk deed hij dat", grinnikte Chan.
„Kapitein Flannery, zoo dadelijk kunnen er
versslag'gevers op u afkomen, die begeerig
zijn te weten te komen, hoe u dezen gevaar
lijken man gevat hebt. Zou het nu niet
beter zijn als ik het u vertelde, zoodat u
goed kunt antwoorden?" „Flannery keek
hem woest aan. „De zaak zal uw heele op
merkzaamheid vorderen en ik zoek al waar
ik beginnen moet."
Duff keek op. „Ik stel voor, dat u begint
bij het oogenblik waarop ge het eerst Durand
verdacht", zei hij, en begon de aanteekenin
gen verder door te lezen.
Chan knikte. „Het was hier in dit ver
trek, denselfden avond waarop Durand aan
kwam. Hebt u ooit gehoord kapitein wees
maar niet bang ditmaal is het geen oud ge
zegde. Hebt u ooit gehoord dat Chineezen
psychische menschen zijn. Dat ls waar. Een
blik. een beweging, en van binnen gaat er iets
„klik". Ik hoor Mr. Kirk tegen den majoor
zeggen, dat hij hem een paar introductie-
kaarten zou toezenden voor een paar clubs.
En een enkel oogenblik zie ik een uitdruk
king op het gezicht van den majoor be-
geerigheid. woeste hoop. verlangen. Ineens
vraag ik me af of dit de man is dien we zoe
ken? Maar neen, dat kan niet niet als hij
dien heelen afstand met den goeden inspec
teur Duff heeft afgelegd.
„Maar heeft hij dat wel gedaan? De in
specteur bewijst me de groote eer om me voor
het eten uit te noodigen. Ik steek m'n voel
hoorns uit en informeer hoe lang hij en de
majoor samen gereisd hebben. Van af New-
York? Ja, dat denkt hij wel. Maar hij heeft
den majoor niet op den Twentieth Century
trein van New-York gezien. Hij zag hem het
eerst op het station van Chicago. Durand
verzekert, hem, dat hij in dcnzelfden trein
had gezeten, dien de inspecteur juist ver
laten heeft, en zegt dat hij ook op weg is naar
San Francisco. Zij nemen, dienzelfden avond
den trein die naar de kust gaat.
De zaak is dan mogelijk. Er zijn meer men
schen geweest die hun eigen spoor verdubbe
len. Bij overdenking hoeveel tijd er sedert
den moord is verloopen, begrijp ik dat de
majoor dat ook heeft gedaan. Ik ga diep na
denken over Durand en herinner me dat aan
de lunch, toen Sir Frederic ons 't Eve Du-
rand-geval meedeelt, hij een vreemd verzuim
pleegt dat ik direct opmerkte. Hij vertelt na
melijk dat, als hij naai- Peshawar wil gaan.
om het Eve Durand geval op te sporen, hij
Sir George Mannering, den oom van de vrouw
opgaat zoeken. En toch woont haar man in
Engeland, en zou natuurlijk veel meer over
de zaak kunnen weten dan de oom. Waarom
ondervraagt Sir Frederic den man dan niet?
Daar moet ik eens goed over nadenken".
Voortdurend moet ik nadenken aan het
jaarboekje, dat sir Frederic, op het oogenblik
van z'n dood uit z'n hand heeft later, vallen.
Mr. Kirk neemt me mee naar de lunch in de
club en geeft een brieventasch af. Ik merk
op dat het bewijs voor het goed van metaal
is, maar dat voor de tasch van bordpapier,
waarop het artikel dat in bewaring is gege
ven, geschreven is met de bevrige hand van
Peter Lee. Ik krijg opeens een ingeving. Ik
veronderstel dat Sir Frederic een brieven
tasch heeft afgegeven, waarin de aanteeke
ningen waarnaar we zco ijverig zoeken, en
dat het bewijs in z'n zak zat toen hij stierf.
Dit haalt de moordenaar er uit. Hij is een
knap man en weet nu dat hij de papieren in
handen kan krijgen, die hij zoozeer verlangt
te hebben. Maar, jammer genoeg voor hem,
wordt de deur van de club goed bewaakt en
mogen er alleen leden en introdue's komen.
In wanhoop vlucht hij, maar het bewijs dat
hij bij zich houdt, 'n oordeel in, tenzij hij
terug kan keeren en het voorwerp dat het
vertegenwoordigt kan verkrijgen. Hij ver
langt erg dit te kunnen doen, maar het ge
vaar is groot.
Dan gebeurt er iets goeds. De fluweelen
pantoffels komen, gewikkeld in krantenpa
pier weer in ons bezit, na een poosje. Op den
rand van het papier, dat gedeeltelijk is ge
scheurd. komen cijfers voor een geldcptel-
ling S 79 plus S 23 103. Dit slaat enkel
op dollars, de centen zijn er afgescheurd. Ik
ga naar het kantoor van het station. Ik be
denk wa.t er op het papier gestaan moet heb
ben, eer het werd afgescheurd. Eenvoudig
dit: s 79.84 plus 23.63 103.47. Wat bete
kent dat? Den nrys van een spoorkaartje
naar Chicago met een benedenste kooi. Dus
moet degeen die de bewuste pantoffels vr x
de hand deed. Woensdag ochtend na den
moord op de Oakland veerboot geweest, zijn,
om den trein te nemen van Oakland naar
Chicago. Wie. onder al m'n verdachten, zou
dat hebben kunnen doen? Niemand anders
dan majoor Durand."
(Wordt vervolgd.)
