FEM1NA
EEN EN ANDER OVER PLISSE
KERST-OVERPEINZING.
HAARLFM'S
DAGBLAD
DONDERDAG
18 DFC. 1930
DE MODERNE
Geen enkel der algemeene feestdagen
brengt zooveel Intiem gezinsleven mee als
juist het Kerstfeest. Eenerzijds ligt dit wel
in den aard van hel feest, maar aan den an
deren kant komt hel natuurlijk ook door het
jaargetijde, aat ons dwingt tot ln huis blij
ven, en waardoor wij ons huis liefst zoo
feestelijk mogelijk doen zijn. Met Paschen en
Pinksteren helpt de natuur ons daarbij ln
hooge mate: het jonge groen van Paschen,
al kan het dan ook nog wel erg koud zijn.
alle fleurige bloei met Pinksteren zij ma
ken dat wij geneigd zijn om onze feest
vreugde naar buiten te dragen en ons huis
na den langen winter te laten voor wat het
is.
Met Kerstmis echter, een der kortste dagen
van het jaar, wanneer slechts enkele ur.»n
midden op den dag het volle licht schijnt,
wanneer het bovendien buiten onbehagelijk
koud Ls en de natuur dood schijnt, dan is het
verlichte huis de feestelijke, plek. dan haast
iedereen zich om binnen de vier muren de
kille Decerabersfeer bulten te sluiten. En als
daarbij dan gedacht wordt aan het Innige,
intieme verhaal van de geboorte van het
Kerstkindje, dan is het geen wonder dat voor
dit feest de hulskamer de aangewezen plaats
is.
Een witte Kerstmis ieder Jaar wordt er
op gehoopt en hoe zelden komt het voor. Als
ik de j aarlij ksche kerstfeesten de revue laat
passeeren, dan is er wel in mijn herinne
ring menige Tweede Kerstdag, die sneeuw
heeft gebracht, maar op den Eersten Kerst
dag, de eigenlijke dag natuurlijk, is er
meestal geen vlokje te zien geweest.
Waarom ls die witte Kerstmis eigenlijk
zoo een veelbegeerd Ideaal van de menschen?
Omdat de sneeuw als symboliek van de zui
vere reinheid zoo in de vredige stemming
past. maar ook omdat de demping van alle
geluiden tot de wijding bijdraagt. Geen ge
dreun over de straatsteenen. geen geklank
van menschen voeten, alleen klokgebeier
door de klare lucht en misschien een enkel
tinkelend belletje van een paard voor een
wagen of een ar. Dan werkt de natuur zeker
wèl mee tot de vredige Kerststemming; maar
u herinnen zich toch ook nog wel Kerst
feesten met miezerige, lauwe motregen of
met klamme, kille mist, welke laatste ook
zeker stemmingsbeelden kan oproepen, maar
die bij Kerstmis toch rüet behooren.
Bij het Kerstfeest behoort altijd nog een
andere gedachte, di£ velen zich misschien
niet duidelijk maken, maar die er toch wel
degelijk is: de weemoed om het jaar dat op
zijn einde gaat. Niet alleen op Oudejaars
avond hoort men de menschen praten over
het einde van het Jaar, de heele maand De
cember door wordt er over gephilosofeerd,
dat ook dit jaar weer aoo snel ten einde is
geloopen, en het Kerstfeest is evengoed een
aanleiding tot achterom zien. als de laat
ste dag van het jaar. Hoe ouder men wordt,
hoe sneller de Jaren voorbij schijnen te gaan
en voor vele oude menschen is deze laat
ste week een moeizame: zij overpeinzen hoe
snel de tijd toch gaat. en aan den anderen
kapt voelen zij den Nieuwjaarsdag als een
herpieuwö begin, waaraan zij zich niet kun
nen en willen onttrekken en dat hen toch
ook weer min of meer den adem beneemt.
Zoo staat het Kerstfeest voor velen tus-
schen vreugde en weemoed in, het maakt
de menschen stil, hun geest ontspant zich en
er is vrede in hun denken. En niets sluit
zich bij deze stemming zoo goed aan als de
intieme sfeer van het huiselijk leven.
Het Kerstfeest van dit jaar zal voor me
nigeen in een stemming van groote zorgen en
moeilijkheden gevier^ worden: gelukkig de
genen onder hen, die zich daaraan weten te
onttrekken voor een korten tijd en die zich
door de wijding van het feest kunnen laten
meevoeren: voor hen rpoet het nieuwe jaar
geen onoverkomelijke berg zijn als voor de
ouden, maar een begin, dat nieuwe energie
en nieuwe moed geeft en dat herstellen kan,
wat gebroken is.
E. E. J.—P.
RECEPT.
CITROEN-TAPIOCASCHOTELTJE.
Men laat 1 ons tapioca met wat zout in
ruim een kan melk weeken, en brengt dan
de pap roerend aan de kook met 1/2 citroen
schil of 1/2 stokje vanille er ln. Op een zacht
vuur, van tijd tot tijd roerend, gaar en ge
bonden laten worden, wat ongeveer 1 1/2 uur
duurt. De citroenschil of het vanillestokje
haalt men er uit en roert er nu 1/2 ons suiker
door, waarna men de pap voorzichtig bij de
dooier van 1 ei voegt, die in een vuurvast
schoteltje met nog een half ons suikeT glad
geroerd is. Tenslotte mengt men er zoo luch
tig mogelijk het stijfgeklopte eiwit door. Den
rand van het schoteltje schoon maken en het
ln een matig warmen oven laten rijzen en
bruin worden. Dadelijk uit den oven opdie
nen.
ZILVEREN BLADEREN.
We kunnen van zilverpapier een mooie tak
met zilveren bladeren maken voor de huis
kamer of voor den Kerstboom.
Daarvoor hebben we niet zulke groote vel
len zilverpapier noodig, die van een chocola
dereep zijn groot genoeg. Nu snijdt men in
den tuin of ergens buiten een paar mooie
takken van een boom af, liefst met heele
dunne twijgjes. Deze versiering is uiterst ge
schikt voor den winter, als alle takken kaal
zijn. Van het zilverpapier worden blaadjes
geknipt, met een klein smal stukje er aan, bij
wijze van steeltje, waarmee men het blad aan
den twijg kan vastlijmen of met een grijs
draadje kan vastbinden.
Er zijn natuurlijk veel blaadjes noodig om'
zoo'n tak mooi te doen sohljnen. Heeft men
bij toeval gekleurd zilverpapier, rood, groen
of een andere kleur, dan zijn enkele ge
kleurde blaadjes er tusschen door zeer effect
vol. De eerste blaadjes zullen waarschijnlijk
niet dadelijk zoo mooi zijn, doch het leert
gauw aan en de moeite, die men er voor
neemt om zelf iets te maken, wordt door het
effect ruimschoots beloond.
Men kan tegenwoordig met
plisseermachlnes zooveel soor
ten plissé maken, met allerhan
de plooitjes en groepen van
plooien, met waaiervormig uit
eenloopend plissé, met platte
en bolle plooitjes, met figuren
en motleven erin. zoodat er
vrijwel onuitputtelijke combi
naties te maken zijn. En dat
komt best in onze kraam te
pas. We houden er nu eenmaal
niet van, met iets te loopen,
dat iedereen precies zoo draagt.
"We willen iets persoonlijks
hebben, en daarbij komt het
plissé met al zijn variaties ons
wel tegemoet. Men gebruikt het
veel als garneering, maar ook
wel ln zijn heele lengte voor
een rok. Heel aardig is de toe
passing zooals onze Fransche
zussen die vólgens Femme de France ge
bruiken,, namelijk als een smal randje, ln
puntjes, langs een overhemdje van witte
crêpe satin gezet, zooals het plaatje links
laat zien. Heet origineel is ook de toepas
sing rechts op het plaatje getoond, name
lijk in een sierlijke boog op een blouse van
rose qrêpe de chine, terwijl het plissé aan de
mouw van de pols In een fraaie boog tot aan
de elleboog loopt. Is dit geen buitengewoon
aardig model voor een mouw? Kleintjes,
hcelc-maal rechts op het plaatje, staan nog
eenige toepassingen schetsmatig weergegeven
Kerstmis nadert.
Kers mis Ls meer nog dan Sint Nlcolaas
een feest' van stemming: stemmine, die in-
en buitenshuis heerscht en waar geen
mmsch aan ontkomt.
Rood schijnen lichtjes tusschen witte
watten-sneeuw, hulst en sparregroen com-
ple eeren de feestelijke étalages. Kerstboom
versiering list uitgestald, kaarsenkronen
van rood en groen hangen voor de winkel
ramen. En ergens spelen de straatmuzikan
ten het zoo bekende en elk Jaar wederkee-
lende „Stille nacht „heilige nacht
Alles uiterlijkheden. Maar ze brengen de
stemming mee, zs wekken herinneringen en
ze schijnen beloften in te houden. Ze brengen
cle ware Kers:stemming van stilte en vrede.
We willen nu maar liever niet denken
wat daar buiten in de groote wereld ge
beurt, hoe het daar allerminst stil en vredig
is. Laten we het een oogenbllk vergoten en
ons terug trekken in de kleine wereld van
ons huls, want hoe machteloos wij staan in
het wereldgebeuren, in eigen huls zijn wij
heer en moester. Als daar twist en onrust ls
hebben wij het onszelf te wil ten.
Met Kerstmis willen wij het vredig hebben
en zal hot in de meeste gezinnen ook wel
vredig zijn. De stemming is er Immers.
En juist dan, als de stemming er is, ls het
tijd eens te bedenken hoe goed het zou zijn
als het altijd zoo was. En misschien kunnen
we dan na Kerstmis die stemming een bee
tje vasthouden.
Ongenoegen in huls werkt altijd deprimee-
rend op alle leden van het gezin, maar het
is vooral uit den booze als er kinderen in dai
gezin zijn.
Want kinderen lijden het meest door zoo'n
disharmonie, vooral als het ruzies tusschen
vader en moeder betreft. Er is niets vrese
lijker voor een kind dan aan tafel te mosten
zitten met een norschen vader en een mok
kende moeder, niets benauwender voor hem
dan de ruzies aan te moeten hooren. Als het
veel voorkomt ls hij maar liever bij vriendjes,
zou hij de schooluren veel langer willen heb
ben en zucht hij van opluchting als een van
de balde ouders uit ls.
Een kind k3n niet tegen ruzie. En zeker
niet tegen ruzie van twee menschen, van
wie hij houdt en die hem het gevoel van rust
en bescherming moesten geven.
En liet kind ziet geen onderscheid. Een
onbeteekenend meêmngaverschll. dat tus
schen de ouders geen verwijdering zal
brengen, maar dat op ruzietoon behandeld
•wordt, Is voor hen even erg als een werke
lijk conflict. Het zijn heusch niet alleen dc
kinderen uit „oogelukkige huwelijken", die
lijden onder de ruzies thuis. Want. nietwaar,
hoeveel menschen, die juist zoo erg veel van
elkaar houden, maken niet dagelijks ruzie
om kleinigheden? Liefde ls nu eenmaal on-
doorgrondlijk of op 'zn minst raadselachtig.
Maar ter wille van de kinderen moeten wc
ons leeren behcerschen. Al die kleine Jaloe-
zietjes, teleurstellingen vermeende veron
achtzamingbeteekenen ze werkelijk zoo
veel? En mogen ze do Jeugd van de kinderen
bederven, hen ongelukkig en nerveus maken?
Vrede in huis. Het ls voor ons zelf zoo
aangenaam hot ls voor dc kinderen on
ontbeerlijk. Een ruzieachtig thuis is geen
thuis. En kinderen uit zoo'n gezin zoeken al
heel vroeg hun heil ergens anders en ver
vreemden van ,de ouders.
Wat gelukkig Ls hot kind als het bij den
zacht-siralenden Kerstboom zit zoo fijn
met vader en moeder, die er gelukkig en
tevreden uitzien. Nu ls het heerlijk thuis,
hij zou nergens anders willen zijn.
Zou het niet een beetje Kerstmis kunnen
blijven? Wat heeft het feest eigenlijk voor
waardo als we dc gedachte die het ons geeft,
het heele verdere Jaar vorwaarloozcn? Er
zijn menschen, die nooit een enkele gedachte
aan ons vorstenhuis wijden maar op 31
Augustus beginnen zc enthousiast „O.-anJe
boven" te zingen. Omdat, de feeststemming
hen te pakken heeft. Den volgenden dag
denken ze er weer niet meer aan.
Wordt er zoo ook niet dikwijls Kerstmis
gevierd? Twee dagen van „vrede op aarde",
omdat het „in de lucht zit". En dan weer
vergeten
Laten we probeeren het anders te doen.
Als in ieder gezin vrede heerschte mis
schien zag het er dars in het groote wereld-
gezin ook wat b?.?r uit. En we moeten ln
ieder geval de kinderen niet. opvoeden met
het idee, dat twist er zoo bij hoort. We moe
ten hun juist leeren beseffen, dat vrede de
normale toestand ls.
BEP OTTEN
KERSTVERSIERINGEN
Op verschillende plaatsen ln de kamer ziet
men met Kerstmis de kaarsjes staan. Even
als slingers, mandjes en hangertjes,
kan men ook de kandelaartjes voor do kaars
jes zelf maken. De versierde Kersttafel voor
groot en klein kan door deze eenvoudige kan
delaartjes een aardig geheel vormen, (cliché
afb. a.)
Het eerste kandelaartje, afbeelding a ls ge
vormd uit serpentines. De serpentines worden
opgerold tot een ronde schijf. Dit oprollen
moet heel zorgvuldig gebeuren, daar er
anders kans bestaat, dat de serpentines weer
uit elkaar zouden rollen. Maak de schijf niet
te groot, ongeveer 5 c.M. middellijn. Is de ge-
weiuchte grootte verkregen, dan wordt de
vorm er in gemaakt door de serpentines heel
voorzichtig tot een punt uit tc duwen. Daar
na wordt een kleine schijf om een potlood
gerold, zoodat een opening ln deze schijf
ontstaat. Het schijfje wordt iets uitgeduwd-
en boven op de eerste schijf serpentines ge
plaatst. Nu nog een klein uitgeduwd schijfje
om de kaars in te plaatsen en het kandelaar
tje kan daarop met waterglas bestreken wor
den. De serpentines worden nu hard en kun
nen niet meer uit elkaar vallen. Het is wel
gewenscht, het kandelaartje drie keer met
waterglas te bestrijken. Is het goed verhard
en opgedroogd, dan wordt het geheel rood
geverfd, waarna nog een takje groen of een
lintje er om heen en het kandelaartje kan
een plaatsje in do kamer krijgen, (cliché
afb. b.)
Het tweede kandelaartje, (afb. b.i, dat uit
een kleine schijf serpentines wordt gevormd,
is zeer geschikt voor een tafelversiering, om
naast de bordjes gezet te worden, (cliché
afb. c.).
Afbeelding c. bestaat slechts uit een platte
schijf kurk, waarin 3 kaarsjes geplaatst
worden. De kurk wordt weer rood geverfd en
daarna met een klein takje groen versierd,
(cliché afb. d.L
Bij het laatste modelletje, afb. d. zijn twee
leege garenklosjes op een kartonnetje ge
plakt. Het geheel wordt, geverfd, nog wat ver
guldsel er op aangebracht en op deze eenvou
dige manier ls weer een aardig modelletje
verkregen.
De kandelaartjes zijn in de Tijdingzaal van
ons blad te zien
W. R.
BEREKEN OP DEZE WIJZE UW MATEN.
A—B
schouder.
B—C
gebogen arm.
C
polswijdte.
D—E
hals tot taille
E—E
taillewedto.
E—F
roklengte.
H—H
rondom heupen.
J—K
rug.
K-L
achterlengte rok.
gen er een beetje geposeerd uit te gaan zien.
want dat het nu werkelijk niet leuk meer ls.
Kan ik het helpen? En vanmorgen was moe
der hier, en die zei met zoo'n veelbeteekenen-
deu nadruk op elk woord, dat zij het stof-
afnemen in de kamers nooit aan haar dienst
meisjes heeft overgelaten, omdat ze ervan
overtuigd was, dat die er niets van terecht
brachten. Stel je voor'. Als ik het probeerde
zou ik het doen in de heilige overtuiging, dat
Marie het beter doet dan ik, en bovendien
vind jij het zoo erg als ze per ongeluk één
dag de bovenkant van de klok ovprslaat? Ik
niet hoor? En ik heb het land aan kamers,
die zoo netjes zijn, dat je je er niet in ver
roeren durft."
Miss Katherlne Plunket, honderd tienjarige
en voorstandster van de Victorian era anti
Mrs. 1930.
Wie er gelijk heeft, zal natuurlijk nooit uit
gemaakt worden. Waarschijnlijk hebben zc
het allebei van hun eigen standpunt.
Waar twee menschen zijn, zijn altijd twee
standpunten.
Ik twijfel er geen oogcnbllk aan of op het
oogenblik zullen er zijn, in' allen gevalle on
der de oudere generatie en waarschijnlijk
onder de jongere meer dan men venvachten
zou, die Miss Plunket's totale afkeuring van
de moderne vrouw nu wel als heel erg over
dreven. qualificeeren, maar die mijn Mrs.
1930 toch ook wel een beetje bar vinden. De
plaats van de vrouw in het huishouden, en
de natuurlijke bestemming van de vrouw, en-
zoovoorts enzoovoorts. Maar ondertusschen
kan het niet meer ontkend worden, dat er
heel wat vrouwen zijn, die die tradltloneele
plaats ln het huishouden en hun natuurlijke
bestemming naar behooren vervullen, wier
man een gezellig huis en een opgewekte
vrouw vindt, als hij 's avonds thuis komt,
maar die aan die twee dingen niet- genoeg
hebben. Die hun eigen ambities en benoeftcs
maar niet zoo opeens vol.'lagen op zij kunnen
en willen zetten, en wier geest te levendig en
te veel gescherpt ls om zich plotseling te kun
nen vergenoegen met de weinig opwindende
bezigheid van kousen stoppen en maaltijden
uitdenken en bazars organi:eeren, waarmee
de gemiddelde Victorlaansche vrouw haar
dagen vulde.
Het is ook al een verschijnsel van den mo
dernen tijd. en speciaal onder de intellec-
tueele vrouwen (horrlbol woord!1 zeer lo
gisch. Geen mensch kan op den duur geluk
kig zijn. die een heel lever, lang ëcn of meer
van zijn karaktereigenschappen of een deel
van zijn natuurlijken aanleg onderdrukken
moet. Een man niet en een vrouw niet.
WILLY VAN DER TAK.
Het andere model, no. 518, geeft ons, zoo
als zoovele der tegenwoordige Japonnen, het
vermoeden, dat de mode zich sterk inspireert
op die, welke tijdens den grooten oorlog vooral
In 1917, zoo'n opgang maakte. De vrij lange
en van onderen heel wijde rok, het korte ge
tailleerde jasje, de mouwen kortom de heele
silhouette, zijn er de duidelijke kenteekenen
van. Er ontbreken slechts aan: het lange
hoog gekapte haar. de lang geschachte rijg
laarzen, en tenslotte zien we den hoed dfe
een heel ander model heeft aangenomen
sinds die donkere Jaren. Ons model ls van
zwart laken en gegarneerd met grijs bont.
Effen weefsels zijn zeer gezien voor tail
leurs, maar sinds eenigen tijd gebruikt men
ook fantaslestoffen, de beVnde zware
lalnages. die aan heerenkleedlng doen denken
en het meest ln grijze tinten voorkomen. Bi-
zonder chique zUn wel de costuums, welke
geheel of gedeeltelijk van breitschwantz-
bont gemaakt zijn. Men maakt dit materiaal
reeds op onverbeterlijke wlize m stol na. maar
wfj vreezen. dat, zoodra dl» ln ruimere mate
gebeurt, een armoedige Indruk er het eevolg
van zal zijn. Het is hier de plaats op een
prettige eigenschap van het mantclcostuum
te wijzen, n-1. dat men op koude dagen het
manteltje zoo gemakkelijk kan verwisselen
voor den langen, warmen wintermantel.
De tailleur is in Engeland geboren, maar
sinds Parijs er zich mee bemoeid heeft, kan
VROUW
TAILLEURS
men zeggen, dat hij gemeengoed van heel
vrouwelijk Europa geworden is. Nadien zijn
er al heel wat jaren verloopen, en zijn er
ook heel wat modellen ons oog en dat onzer
moeders gepasseerd; maar één beginsel bleef
steeds in de mode de Engelsche stijl het
eenvoudige pretentlelooze costuum, zondes
opschik, dat de strakheid der heerenkleedlng
nabijkwam. In Parijs probeert men telkens
weer opnieuw de fantasie haar vrije vlucht to
laten, maar dat duurt één, twee seizoenen en
dan komt men tot de conclusie, dat er weer
wat anders moet zijn. En wie wil er de charme
van al die Fransche bizonderheden ontkennen?
Wij hebben ze nu eenmaal noodig, omdaï
we graag ieder Jaar Iets anders willen zien,
en aanvaarden haar daarom graag naast de
soms overcorrecte Engelsche modellen.
Dezen winter wordt er een ongewone aan
dacht voor de tailleurs gevraagd, of nog beter
gezegd: voor costuums met een kort of half
lang Jaquette. Van die, waarin Londen een
toontje meespreekt, zien we in no. 517 een
uitstekend voorbeeld. Het ls de mooie strakke
lijn van het Jasje, die hier naar voren treedt,
terwijl de rok een concessie gedaan heeft aan
de heerschende mode, door een klokkende
overslag. De blouse is van een lichte zijde
Imitatie sabelbont diende als garneering van
het jasje.
De honderdtienjarlge Miss Katherlne
Plunket, die roerende bijzonderheid!
toen ze een kleine tienjarige Mlrs Katherlne
Plunket was nog op dc knie van Walter Scott
heeft gezeten, heeft zich dezer dagen ter ge
legenheid van haar honderdtienden verjaar
dag zonder eenlg voorbehoud met groote af
keuring over „de moderne vrouw" uitgelaten
en dsn lof gezongen van de Victorian era, die
onder de door haar zoozeer verafschuwde mo
derne vrouwen gemeenlijk doorgaat voor het
criterium van dufheid en verveling.
En juist dezer dagen misschien wel op
denzelfden dag, op hetzelfde uurl het toeval
houdt ervan om tegenstrijdigheden in do
wereld te brengen en ze den menschen voor
te zetten als een volmaakt onontwarbare on-
oplo:bare puzzle! zei één van die moderne
vrouwen tegen me, terwijl ze met zorg haar
hoed voor den spiegel opzette en er neele-
maal niet uitzag als de moeder van een jon
gen van acht:
„Ik vind het altijd zoo wonderlijk, dat mijn
moeder, toen ik een jaar of acht was, het had
over „wij in onzen tijd" en „mijn Jonge Jaren"
alsof dat een tijd was. die ze jaren geleden
zonder een enkele zucht of traan te laten in
een doos had geborgen en als een afgedankte
oude hoed op zolder had gezet of aan den
voddenman meegegeven. Ik heb heelemaal
niet het gevoel, of „mijn tijd" voorbij is, en
toms is het me net of mijn schooltijd Tets ls.
dat ik maar net achter den rug heb. Herinner
jij Je nog, dat we op bibliotheekdag gewoon
weg vochten om „Rcsa Fluweeltje", en dat
ons allemaal een siddering door de leden
voer, als juffrouw Vermeer een geruite
blouse aan had, omdat dat een zeker teeken
was, dat ze uit haar humeur was?"
„En dat we papieren conterfeltsels van
haar knipten op den dag voor ons toelatings
examen, en dat wc erop gingen zitten, en dat
ze ln al hun glorie lagen tentoongesteld,
toen we op moesten staan?"
„En <lat we ruzies kregen over de afgrijse
lijke bloemstukken in onze poëziealbums en
drie dagen woest op elkaar waren, als de één
dat van dc lieveling van de klas eerder had
veroverd dan de ander?"
Ze gaat zitten en lacht
„En dan zegt mijn zuster twee dagen gele
den in werkelijk gemeende heilige veront
waardiging tegen me, dat 11c liever moet zor-
HET WOORD IS AAN...
De Kinderen
Johnnyje moet Altijd je servetje gébruiken
wanneer je eet".
„Dat heb ik gedaan moeder, ik heb er den
hond mee aan den tafelpoot gebonden".
HOE MEN DE KLEUTERS
BEZIG HOUDT.
om U een Idee te g^even. Om het klokmodel,
dat nog steeds in 'zwang is, in een rok te
verkrijgen, heeft men er waaiervormige plls-
sé's Ingezet van onderen; ook past men
breede plissé's toe als volants op een rok.
Weer een andere methode is het plissé dwars
te nemen en een lange strook op zij aan
de rok te zetten, wat een beetje den Indruk
maakt van een vin van een vis. Ten slotte
zet men wel smalle strooken plissé onder el
kaar, langs den onderkant van boléro-tje,
mouwen en rok.
