aA li
Uit
teöem de Misdaad
WAT GEBEURT ER IN RUSLAND?
DE KOOPJES.
H'
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 15 JANUARI 1931
TWEEDE BLAD
door
A. HEEROMA, Commissaris van Politie te Amsterdam.
Koopjeshalen is iets, dat vooral het vrouwe
lijk deel der menschheid een buitengewone
energie schenkt.
Is er iets anders, waarvoor ze uren in de
rij zullen gaan staan, de stekende blikken
gericht op een begeerd voorwerp, wachtend
tot de winkel zal worden geopend en met
haat en wantrouwen vervuld, tegen ieder die
een meer bevoorrechte plaats in de rij in
neemt? Is er iets anders, waarvoor ze hoele
dagen zullen zwoegen van het eene eind der
stad naar het andere; waarvoor ze honger en
dorst trotseeren?
De winkelier kent die passie en speculeert
er op. Het komt voor dat. artikelen
worden aangeboden tegen een prijs, die zelfs
beneden inkoopsprijs is. Ge begrijpt, dat het
geenszins de bedoeling van den winkelier is,
zijn zaak op dien voet in te richten, tenzij
hij van plan was zijn winkeliersjas aan den
kapstok te hangen; hij doet het voor recla
me en de aangeboden goederen zijn lokke-
broodjes.
Het geviel dat een zaak zich van zoodanig
middel bediende om klanten te lokken,
maar het lokte ook een mededinger uit zijn
tent en aangezien in dit lieve leven de men-
schen elkaar graag dwars zitten, ontwaakte
bij den concurrent de lust de reclame den
kop in te drukken.
De chef.
Dies verzamelde de chef z'n staf om zich
heen om te beraadslagen over middelen
van verweer en men besloot de uitgestalde
goederen op te koopen en tegen derizelfden
prijs weer te verkoopen. alzoo de reclame
naar zich overhevelend. Een der mindere go
den, Jan Pakan, werd belast met de uitvoe
ring van het besluit en hij kweet zich naar
behooren van zijn taak. Hij overwoog, dat hij
zich de hulp moest verzekeren van eenige
vrouwen uit het volk en aangezien hij niet
zoo bekend was in het milieu, waar deze
helpsters gerecruteerd moesten worden, ver
zekerde hij zich van het intermediair van
een der vele Amsterdamsche tantes en wel
van Tante Bet. die het eerzaam beroep van
kaartlegsters uitoefende ean als zoodanig kon
bogen op uitgebreide relaties onder de juf
frouwen van 3 hoog-voor en achter, want
men weet 't misschien niet in deze ver
lichte eeuw zijn er velen, die haar lot be
schreven wanen in de kaarten van heider-
ziende juffrouwen.
't Is mij echter niet geheel duidelijk, waar
om sommigen een soort abonnement nemen,
want dit zou als 't ware het Lot een testimo
nium van wispelturigheid geven. Hoe 't zij,
de kaartlegsters genieten een gepast vertrou
wen en het bedrijf zou zeer winstgevend zijn,
als ook hier de felle concurrentie geen woord
meesprak, waardoor men al voor zeer geredu-
ceerden prijs z'n toekomst kan ontsluierd
zien.
De occulte wetenschap
Ik moet bekennen, dat mijn vroeger zoo
rotsvast geloof in die occulte wetenschap ge
ducht heeft geleden, sedert een der helder
zienden bij mij werd gebracht voor een or-
dinairen Bijenkorfdiefstal. 2eerijpelijk is 't,
dat ik, schoon met zekeren schroom vroeg of
zij niet had voorzien, dat zij in 't gevang zou
komen en ik verwachtte niet anders dan te
zullen hooren: Jawel, maar je lot is beschre
ven en daaraan ontkom je niet. Hoe ont
stelde het mij te moeten hooren: „Spot u er
maar mee, 't is immers toch allemaal flauwe
Vc." Nadien is mijn geloof aan brieven, die
's avonds over t water komen en aan t geld,
dat me zou toekomen, zeer zwak, wat me
spijt, want vooral al dat geloof aan t komen
de geld kon je in tijden van depressie op
kikkeren. Maar ik dwaal af; ik wou het heb
ben over Tante Bet.
Zooals ik reeds zei, was de concurrentie fel
en zoodoende kon de kaartleggerij slechts als
nevenberoep worden uitgeoefend; voor t
overige was zij Iemand, die lapje: stof en der
gelijke op gemakkelijke betalingsvoorwaar
den verkocht, waarbij, 't behoeft nauwelijks
gezegd, jc geen klant van den stoffenhandel
kon zijn zonder informaties omtrent je ver
leden. heden en toekomst, 'k Wil nog even
opmerken, dat 't verleden en heden altijd
klopte en dat je de toekomst op den koop
toe kreeg.
Tante Bet was de aangewezen persoon om
een klein legertje koopsiers aan te werven,
die zij van geld en instructies voorzag haar
door Jan Pakan verstrekt, "t Was een gemak
kelijk en niet onvoordeelig werk: je ging in
den winkel, kocht en betaalde en bracht het
artikel damesmantels en japonnen bij
Bet, die een gulden of een daalder voor de
moeite gaf, tante Bet kreeg zelf ook voor elk
stuk een paar kwartjes provisie. Jan Pakan
huurde een mannetje, die de vrouwelijke ge
waden in een juten zak stoute om geen erg
te geven en ze bij z'n lastgevers bracht, die
liet den boel weer wat opstrijken om ze dan
in alle glorie in de uitstalkast van zijn baas
te zetten.
Dat ging een tijdje goed, maar toen begon
het de aandacht te trekken, dat de vrouwen,
wier uiterlijk niet zoo'n groote koopkracht
verried, over zooveel middelen beschikken, dn
ze twee, drie stuks per dag konden betrek
ken en toen artikelen, welke gelijkenis met
de verkochte treffend was. bij den concur
rent in de etalage verschenen, kreeg men
argwaan en werd men op tegenweer bedacht.
Het gevolg was. dat, toen Tante Kee en Tan
te Trui en de andere tantes weer kooplust
aan den dag legden, haar de goederen wer
den geweigerd, hetgeen natuurlijk heftige
protesten uitlokte, daar de tantes zich de
guldens zagen ontglippen, terwijl deze waar
schijnlijk al een bestemming hadden. Men
toog naar de politie, waar men een niet ge
heel juiste voorstelling van zaken gaf. ter-
wel de tantes ondertusschen familieleden
hadden opgedragen, de taak over te nemen.
De commissaris zat er 'n beetje mee in. want
hij kende de heele situatie niet en bracht
den winkelier onder het oog, dat als deze
goederen tegen een bepaalden prijs aanbood,
het niet en règle was ze niet te verkoopen,
ofschoon hij voor zijn bezwaren wel voelde,
toen hij van diens vermoeden hoorde. Daar
op nam de winkelier een ander middel te
baat: hij besmeerde de goederen, als ver
dachte personen ze wilden koopen met reus
achtig zwarte stempels, zijn firma vermel
dende, wat den koopsters de moeite be
spaarde te zeggen, bij wien ze gekocht wa
ren. Nieuwe protesten, nieuw bezoek bij den
commissaris, die eigenlijk geen gat in de
zaak zag en probeerde er zoo'n beetje tus-
schendoor te zeilen. Maar Jan Pakan zat niet
stil en de tantes dachten met angst aan de
wegrollende guldens en zoo gehoorzaamden
ze graag aan de nieuwe instructies, haar via
Tante Bet gegeven om heibel te gaan ma
ken. wélke heibel ook betaald zou worden
als er geen goederen werden geleverd. Heibel
toch was iets, dat het koopgrage publiek
afschrikte en het kbopgrage publiek, dat iets
anders wilde dan de enkele uitverkoren ar
tikelen daar kwam het op aan. Enkele
De politie komt er aan te pas.
vrouwen zagen daar geen heil is, maar von
den beter voorschot op de provisie te nemen
door er met het geld. waarvoor ze man'els
moesten koopen, vandoor te gaan, hetgeen
een schadepost was voor Jan Pakan, maar
aangezien deze zich steeds schuil hield, en
z'n eigen strijdmethoden liever niet open
lijk wilde erkennen, was er geen gevaar, dat
de juffrouwen met de provisie in voorschot
deswege worden lastig gevallen.
Ge zult zeggen, dat Tante Bet dit in de
kaart had moeten zien, maar ik wil opmer
ken, dat zij zoodanig door den handel in
beslag werd genomen, dat zij de kaarten had
opgeborgen.
Velen echter bleven haar getrouw en
maakten plichtmatig heibel, wat blijk gaf
van vrouwelijke durf en vindingrijkheid.
Men kaapte mantels weg en gooide het geld
er voor op de toonbank; men wierp etalage
poppen om. smeet met deuren, bonsde op de
ruiten of verkondigde de ondeugden en ka
raktereigenschappen van den winkelier en
éftf.
Het publiek op straal.
INGEZONDEN MEPEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTEL JORIS STRAAT 16 - TEL. 10756
PHILIPS' RADIO TOESTELLEN
zijn heele familie, hetgeen niet op gedemp-
toon ging. zooals men dit bij zulke fami
liare mededeelingen zou verwachten. Ook
werd de tegenstelling: kapitalist en werk
mansvrouw nu sterk naar voren gebracht,
wat het publiek op straat met groote belang
stelling aanhoorde. Vooral de jeugdige pro
letariërs. hieronder te verstaan slagers, bak
kers. en andere jongens, die dagelijks met
hun fietsen het leven van hun mede-prole
tariërs in gevaar brengen, interesseerden
zich voor het geval, zonder nochtans hun
bijval fce betuigen. Alleen een oud moedertje,
dat. eerst niet goed begreep, maar weldra op
de hoogte was gebracht, mompelde instem
mend: ..ja, 'n arm mensch gunnen ze niks"
en hoofdschuddend vervolgde zij haar weg.
bang voor de ongewone drukte, steeds her
halend: 'n Arm mensch gunnen ze niets.
De jongens bovenbedoeld kregen waar voor
hun geld: plots rinkelde een ruit en even
later verschenen een paar agenten, die met
de wijsgeerige kalmte, Amsterdamschen agen
ten zoo vaak eigen, met den gummistok tot
doorloopen aanmaanden. Dit had weer tot
gevolg, dat men niet door- maar dooreen
liep. waarop 't aantal nieuwsgierigen steeds
grooter werd. hetgeen het optreden van meer
agenten met dezelfde kalme wijsgeerigheid
uitlokte.
n Arm mensch gunnen ze niets.
Ik zeg nog eens: de jongens kregen waar
voor hun geld en zelfs meer dan dat: ze
raakten hun boodschappen kwijt, kregen op
stoppers en 's avonds meteen ontslag bij
hun baas, ofschoon gezegd moet worden, dat
zoo iets 'n groote uitzondering is, want die
hoop des vaderlands verstaat uitnemend de
kunst anderen de klappen te laten opvan
gen.
Die fraaie concurrentiestrijd is, als 'k me
heb laten vertellen, made in Germany. Ware
ik economist of iets dergelijks, ik zou hier
in misschien een voorbeeld kunnen zien van
den rücksichtlosen strijd tusschen kapitaal
en kapitaal,
Ik kan alleen zeggen, dat de politie er
door een gepaste bewaking voor zorgde, dat
dergelijke vriendelijkheden zich niet konden
herhalen en dat den partijen in overweging
werd gegeven zich met die schoone aangele
genheid tot den rechter te wenden.
DE ARBEIDSWET VOOR KANTOOR
BEDIENDEN
De afd. Haarlem van den Alg. Ned. Bond
van Handeis- en Kantoorbedienden hield j.l.
Woensdagavond een druk bezochte ledenver
gadering in „de Kroon" onder leiding van
den 2en voorzitter, den heer H. van Oort Jr.
Bij de opening kon worden medegedeeld,
dat de afdeeling gedurende het laats*e kwar
taal van 1930 met 51 leden was vooruitge
gaan en het jaar 1930 had afgesloten met
430 leden.
Deze groei heeft zich ook in de eerste twee
weken van Januari 1931 doorgezet.
De heer W. Brouwer, Bondssecretaris, be
handelde het pensioen rapport, waarvoor het
grondkapitaal als jubileum-geschenk aan
den Bond door de leden wordt bijeenge
bracht.
Na de pauze behandelde de heer Brouwer
de Arbeidswet voor de Kantoorbedienden
waarbij hij vooral scherp protesteerde tegen
de vele uitzonderingsbepalingen, door den
Minister in de Wet opgenomen en waardoor
belangrijke groote groepen van kantoorbe
dienden buiten deze Wet zouden vallen.
..De Alsemeene" zal tegen deze uitzonde
ringsbepalingen een verzet organiseeren,
waarvoor binnenkort nadere plannen bekend
zullen worde gemaakt.
Dit verzet zal worden gevoerd onder de
leuze van de 44-jarige arbeidsweek, overeen
komstig de resolutie aangenomen op het
laatste congres van het Internationaal Ver
bond van Vakvereenigingen.
Met een opwekking om de eerstkomende
maanden krachtig mede te werken aan de
uitbreiding van de organisatie, zoodat de af
deeling op 1 Mei haar 500e lid zal kunnen
inschrijven, sloot de voorzitter de vergade
ring.
AGENDA
DONDERDAG 15 JANUARI
Gemeentelijke Concertzaal: Concert Doops
gezind Zangkoor. 8 uur.
Palace: ..Hallo Mexico!" en .Wel te rus
ten. Op het tooneel: Tholen en Van Lier
8.15 uur-
Luxor Theater: De Boemelkapitein' en
..Betty Balfour". Op het tooneel: Duo Calvé,
opera-duettisten- 8.15 uur.
Rembrandt Theater: „De diamanten van
Broadway". Op het tooneel: Ir. Cook met het
groote raadsel: mensch of pop? 7 en 9.15 u
Bloemen daal: Vergadering van den
gemeenteraad. 2 uur.
VRIJDAG 16 JANUARI
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: ,De man
die beslag legt" door de Kon. Ver- „Het Ne-
derlandsch Tooneel". 8 uur
Bioscoopvoorstellingen. Nieuw programma.
Teyler's Museum. Spaarne 16- Geopend op
werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan
dags. toegang vrij.
Onthullingen van Gepeoe-methoden.
Aanduidingen van naderende veranderingen
door M. MILJOEKOFF.
et groote Moskousche proces de wan
hopige jacht naar een zondebok, is
een treffend bewijs voor het te kort
schieten van de Sovjet-politiek en
een openlijke erkenning, dat- ook
het vijf jaren plan mislukt Is. Het fantas
tisch pian. dat de communisten maanden
lang hebben uitgebazuind als de weg naar
het Beloofde LarrcL het plan. waarbij de com
munistische leiders o.a. beweerden in staat
te zijn. een staat te scheppen, die wat tech
niek betreft gelijk aan de Vereenigde Sta
ten van Amerika zou zijn. en waarbij zij een
van de meest achterlijke landen van Europa
zouden omzetten in een model-industrie
staat. dat plan is eenvoudig onder zijn eigen
gewicht bezweken.
De verantwoordelijke staatslieden hebben
in hun verlangen om hun eigen schamele
huid te redden, hun toevlucht, genomen tot.
dit schandelijke proces in de hoop. dat de-
schuld zou vallen op eenige onderworpen ge
leerden en technische experts. Hoe kunnen
deze menschen iets te maken hebben met
het mislukken van een onuitvoerbaar plan?
Oorspronkelijk hadden zij 'tontworpen op een
redelijken grondslag, maar het ls hun schuld
niet. dat Stalin en Co. het met mooi genoeg
vonden en er op stonden dat zij iets ont
wierpen, dat groot schor zou zijn en meer
ontzag zou inboezemen. Daarom moesten de
experts een verbluffend brutaal stuk opstel
len. dat de censuur voldeed en dat werd aan
gekondigd als het economische programma
dat voor alle Russen noodig was. Tevergeefs
zijn de arbeiders, die van een 8-urendag al
leen Iets weten door hooren zeggen, ver
drukt en voortgedreven: tevergeefs wervlen
de boeren uitgeperst tde eenige klasse in de
Sovjet-Repub'iek. die nog belasting kon be
talen). om de onmetelijke hoeveelheid goud
te verkrijgen, benoodigd voor dit enorme
plan.
Het eenig mogelijke resultaat kon niet an
ders zijn, dan de ineenstorting van dit on
metelijke en rijke land. het verspillen niet
alleen van het nationale inkomen, maar in
't bijzonder van dat gedeelte er van. dat den
landbouw vertegenwoordigt
Toen het onmogelijk bleek voor de regee
ring om de benoodigde som bijeen te krij
gen vóór het financiee'e jaar in October ein
digde, decreteerde Stalin, de dictator, dat dit
financieele jaar 15 maanden zou duren, in de
hoop het geld dat noodig was nog te ver
krijgen.
Het is moeilijk een nauwkeurig overzicht
te krijgen van den staat van zaken in Mos
kou uit de rapporten uit verschillende indi
recte bronnen, maar zeker is het, dat het
Bolsjewistische regime nu een kritieke pe
riode beleeft. De gebeurtenissen volgen
elkaar met verbluffende snelheid op, en da
gelijks hooren we van iets onverwachts, dat
een geheele verandering teweeg brengt..
Voor het oogenblik is Stalin nog meester
var, de situatie. Hij is er in ges'aagd de
macht in handen te krijgen in spijt van
Lenin's politieke testament: de overwinning
te behalen op de communistische linkerzijde
en onmiddellijk na deze overwinning zich
los te maken van de Communistische rech
terzijde door Rykoff „naar buiten" te zenden,
de profeet Boehkarine tot zwijgen te bren
gen en alle individueele meeningen te smo
ren. Hij heeft iedereen verslagen door dwang
of door het algemeen vertrouwen in het suc
ces van het vijf-jaren plan.
Ondertusschen is onder de boeren de on
tevredenheid gestadig toegenomen. Hun ko
ren is door den Staat geconfisceerd voor 15
van de marktwaarde en dit is in papier uit
betaald. Om, hoe oan ook, geld te verkrij
gen heeft de Regeering het koren op buiten-
landsche markten gedumpt. Anders had zij
met het p an niet kunnen doorgaan. Het
land, door de Revolutie aan de boeren ge
schonken, is hun nu door den Staat weer
afgenomen. Het land behoort nu aan den
Staat en de producten behooren aan de ge
meenschap, hetgeen zeggen wil: aan de
Communistische partij. Is het wonder, dat de
boeren liever hun eigen voorraad en reserve
van koren vernietigen, dan dien aan den
Staat te schenken? De boeren verbouwen al
leen wat zij noodig hebben voor zichzelf en
hun gezin. De ontevredenheid is overgegaan
van de vaders op de zonen, op hen. die op
't land werken of in het Roode leger dienen.
Zij heeft zich zelfs meegedeeld aan de
Tchond's speciale troepen van de Gepeoe.
die de handlangers zijn van het regime.
Openlijke opstandigheid is echter moeilijk in
het Roode leger, waar het spionnage-stelsel
nog beter werkt dan onder de burgers en dat
zegt heel wat. aangezien de spionnage in
Rusland een graad van volmaaktheid hoeft,
bereikt zonder voorbeeld in de geschiedenis.
Ziehier een karakteristiek voorbeeld. Eon
professor vroeg twee van zijn vrienden op de
lurtch. Zij praatten vrij uit over gewone on
derwerpen voordat do maaltijd was opge
diend, maar plotseling riep de gastheer uit:
..Wij zijn met ons drieën: daarom moet min
stens één van ons oen spion zijn. laten we
maar liever aan tafel gaan. dunkt mij".
Dit is natuurlijk slechts een anecdote,
maar ik ken iemand anders die niet zoo voor
zichtig was als de gastheer in dit verhaal en
die dit duur betaald heefr. Hij had vijf vrien
den genoodlgd. die hij allen uitstekend ken
de en in wie hij absoluut vertrouwen stelde
In den loop van het gesprek veroorloofde hij
zich een grap ten koste van de communisten.
Drie maanden later werd hij op het politie
bureau ontboden en ging er met een gerust
geweten heen, denker.de dat hij niets mis
dreven had; maar toen hij er was aangeko
men, werd hem een lijst voorgehouden van
zijn „misdaden" en daaronder was ook de
grap. die hij onder vrienden" drie maan
den tevoren gelanceerd had.
Door zulke dingen is zoo veronderstelt
men het gevoel van wanhoop acuut ge
worden bij Generaal Vorcchüoff den aan
voerder van het Roede leger, die tot nu toe
niet uitgeb'or.'-en ha? dcor zedelijken moed
om den almachtigen dictator tc weerstreven
en concessies te vragen voor de boeren. Sta
lin kon zoo steik zijn als hij wilde, hij moest
nu toegeven en Rykoff terugroepen uit zijn
ballingschap en zijn politiek een weinig naar
rechts verschuiven. Ik voor mij denk. dat het
lang niet onwaarschijnlijk ls. dat Stalin zich
een dezer dagen zal wreken, een nieuw ter
roristisch regime zal Inzetten en den grond
onder de voeten van Rvkcff Boccharin en
Vorochiloff en Co heel warm zal maken.
Stalln hoeft het vijf-jaren p'an niet opge
geven. al zijn de booren uitgezogen en heeft
hij zijn toevlucht moeten nemen tot dum
ping. Hij heeft niets geleerd van de ver
schrikkingen van de eerste revolutiejaren
toen de eerste pogingen gedaan werlen de
boeren en kleln-handelaars tot communisten
te bekeeren. Lenin heeft spoedig deze werk
wijze geschorst Hij begreep dat niets blij
vends tot stand kon worden gebracht in Rus
land zonder de hulp van de moesjiks. Om
hun bijstand te winnen, was het noodig een
klasse van kleine landbezitters te scheppen
en geheele vrijheid te laten voor de vroegere
wijze van ruiling van goederen en ge!d. Dit
tijdperk van wapenstilstand duurde tot 1920.
Het- was voldoende om een uiterlijke schijn
van voorspoed te brengen, die gedurende drie
Jaren van wreed communisme het land van
voedsel voorzag: maar nu zijn alle reserves
uitgeput. Zij z4Jn verspild door in het bui
tenland te verkoopen tegen absurd lage prij
zen. om aan fondsen te komen Dit ging
door tot de vrees voor ec-n algemeene st ijging
er een eind aan maakte.
Het Moskousche proces is vergeefs geweest:
de poging om de schuld op anderen te wer
pen. het koopen van buitenlandsche werk
tuigen, de uitrusting van fabrieken, het op
leiden van Ingenieurs, het Ls alles vor-
geefsch. wanneer de industrie zonder het be
noodigde kapitaal blijft en niet genoeg ver
bruikers heeft, om de productie op te nemen.
Ik bon geneigd aan te nemen, dat de kern
van de communistische party zichzelf reeds
bekend heeft, dat door geweld niets meer
verkregen kan worden Zelfs Stalin's trouw
ste aanhangers zien in. dat Lcnln gelijk had.
toen hij wees op hot gevaar van een politiek
van de soort, die door een bruut, als StaMn
werd voorgestaan Er kan geen twijfel zijn
over de vraag of Stalin zonder strijd zal wij
ken, maar de kracht der omstandigheden is
tegen hem. Dan zullen we een meer of m'n-
der vredelievende omwenteling zien. een ver
loochening van 't vt)-Jaren plan en e?n ver
zoening met de koelaks ^welgestelde boeren».
Tenslotte zullen na een natuurlijk tijdperk
van evolutie, de verschrikkingen der revolu
tie niets meer zijn dan beelden uit het ver
leden en het opbouwende werk zal te mid
den der puinhoopen begonnen worden.
(Nadruk verboden).
BELEEDÏGING VAN EEN
NOTARIS.
EEN BELANGRIJKE RECHTZAAK.
Voor de Vierde Kamer der Amsterdamsche
Rechtbank diende de zaak tegen den 45-
Jarigen koopman A P.. die terecht stond
wegens smaadschrift tegenover notaris M L
A. M. te Amsterdam
In Februari en Maart 1930 zou verd. volgens
de dagvaarding opzettelijk de eer en goeden
naam van notaris M hebben aangetast, door
ten laste legging van verduLstering met het
doel om ruchtbaarheid te geven, door in het
dagblad ..De Tribune" te publiceeren een ar
tikel onder de hoofden: .Dief- en Diefjes
maat" en .Justitioneel schandaal?" en ..No
taris M drukt een vermogen achter
over onder dekking van de Justitie". Hierna
volgde in de dagvaarding het gewraakte ar
tikel. waarin o m. stond, dat notaris M. aan
zijn Client P. geen rekening en verantwoor
ding af wilde leggen van f 38 000 oor hem In
1923 aan den noaris ter hand gesteld, noch
wilde de notaris het geld teruggeven.
Vervolgens was P. ten laste gelegd, dat hij
opzettelijk dit artikel als pamflet in Febru
ari in vele exemplaren had verspreid. Subsi
diair was verd. beleediging" ten laste ge
legd. Voor deze zaak bestond ook van de zijde
der balie groote belangstelling. Verd. word
verdedigd door den Haagschen advocaat Mr.
Bourlier. Verdachte verklaarde Inderdaad de
stof tot het artikel in de .Tribune" te hebben
geleverd, hij had het stuk echter niet zelf
geschreven. Later had verd. het artikel In
chrochurevorm doen uitgeven in 3000 exem
plaren. o.a had hij ze uitgedeeld bij het ge
bouw ..Frascatl".
De laatste getuige, notaris Mr M. L. A. M
zeide. dat de geschriften hem zeer veel schade
hadden berokkend. Een notaris en een ad
vocaat kan niet meer schade lijden dan in
zijn goeden naam te worden aangetast". De
pamfletten werden in de Koopmansbeurs ver
spreid. ook werden ze naar Indië gestuurd.
De notaris verklaarde ook geen geld aan
mr. Bourliet te hebben willen geven.
De Officier van Justitie. Mr. Massink. achtte
het ten laste gelegde smaadschrift bewezen,
ten opzichte van het pamflet. De Inhoud is
in hooge mate grievend voor den notaris.
Spr kan zich echter de mentaliteit van verd.
voorstellen. P. had geld te vorderen en had
het hard noodig. Verd. was ernstig geprik
keld. Spr wilde geen gevangenisstraf eischen,
doch een boete t en bedrage van f 300, subs-
50 dagen hechtenis.
Mr. Bourlier zei. dat naar zijn meening de
tenlastelegging in het pamflet, waar en te
bewijzen wils. Uitvoerig schetste pl. de wijze
waarop hij door den notaris was ontvangen.
Notaris M. wilde geen geld afgeven zonder
toestemming van de vrouw van verd. In strlid
met de uitdrukkelijke wenschen van verd.
had de notaris f 3500.aan de vrouw voor
reisgeld naar Indlë gegeven Een recu had de
no:arïs nooit aan verd. afgegeven.
Notaris M. Mntcrrumpeerend)Daarvoor
dienen de grossen!
Pres. Mr. Huysinga: Als U weer interum-
peert. laat ik U de zaal uitzetten!
Pi noemde de gedane uitkeering van
f 3500 aan verd.'s vrouw verdulsering. Mijn
cliënt ls door de handelingen van M. geruï
neerd! Verd. heeft gehandeld uit zelfverdedi
ging en in het algemeen belang, en is dus
niet strafbaar.
Pl drong aan op vrijspraak subs, clemenrie.
Notaris M verzocht hpt laatste woord, doch
daai hij zich geen civiele partij had gesteld
werd dit niet toegestaan.
Uitspraak 28 Januari-
