TiNTOONSTEUIM
AMSTERDAM
H.D. VERTELLINGEN
23 JANUARI-1 FEBRUARI
AytmoeiSLgti
De wraak der Verdrevenen
HAARLEM'S DAGBLAD
door BEP
Het is niet prettig als je nog maar kort en
overigens gelukkig getrouwd bent en je man
begint uithuizig te worden.
Charles was heel erg uithuizig. Hij had
zooveel vrienden, die altijd noodig eens opge
zocht moesten worden. En het was niet pret
tig voor Amy om dan mee te gaan. Nee. in
zulke jonggezellcnwoningenAmy moest
maar rustig thuis blijven, hij kwam gauw
terug.
Maar dikwijls zat Amy tot midden in den
nacht te wachten.
Er kwamen ruzies. Maar zonder resultaat.
Charles was nu eenmaal gewoon zijn avon
den met vrienden door te brengen; hij hield
het thuis niet uit.
Amy huilde, Amy probeerde ten slotte te
berusten. Ze las veel in die eenzame avond
uren. meest spannende verhalen om haar
aandacht af te leiden. Maar eens kreeg ze
een deel van de Duizend-en-een-Nacht ver
tellingen in handen. En de list van Shehére-
zade bracht haar op een idee. Als zij Charles
ook eens wist te boeien door wonderlijke
verhalen, als ze hem op die manier thuis
kon houden
Maar het was niet zoo makkelijk boeiende
verhalen te verzinnen. En dan nog wel dui
zend en één! Naar sprookjes zou Charles
zeker niet luisteren; als ze daarmee begon,
bleef hij niet één avond meer thuis.
Maar Amy was slim en Amy bedacht ver
halen, die Charles wél interesseeren zouden.
Ze zat op een avond na het eten in een
makkelijken stoel, ze hing een beetje lui en
achteloos en keek naar Charles, die onrustig
heen. en weer liep. Hij wil weer uit, dacht ze.
Even wachtte ze nog, er behoort altijd
moed toe je plannen uit te voeren. Was het
niet dwaas? Maar dan zei ze kalm en schijn
baar onverschillig
„Zeg, ik zag vanmiddag Kees nog in de
stad".
„Kees? Wie is dat?"
„Kees Marting. Heb ik je toch wel eens van
verteld. Daar was ik immers mee verloofd
voor ik jou kende."
Hij bleef staan. „Je weet best, dat je
dat nooit verteld hebt. Wat is dat voor een
vent?"
Het sloeg in! Het verhaal interesseerde
Charles. En Amv fantaseerde een geschiede
nis vol liefdesgeluk en liefdessmart. Charles
werd er stil van. Hij was over Amy komen
zitten en hij dacht niet meer aan uitgaan.
„En jij, die me nog wel vertelde, dat ik de
eerste man was, van wien je hield! Heb je
dien Kees vanmiddag gesproken?"
„Nee, dat niet. Och. het is zoolang gele
den, het is nu voorbij."
„Natuurlijk", zei Charles.
Amy glimlachte raadselachtig. „Ja, dit
wel", zei ze.
„Wat dan niet? Is er nog meer?"
„Och, je denkt zoo af en toe wel weer eens
aan het verleden. Als ik 's avonds zoo alleen
thuis zit.Daar heb je bijvoorbeeld- Jaap."
„Nog één?"
„Ja. Toen waren we al verloofd".
„Wat zeg je?"
Amy geeuwde. „Zal ik je morgenavond wel
vertellen. Ik heb slaap, ik ga vroeg naar bed."
„We waren toen al verloofd", herhaalde
Charles. „Hoe durf je het vertellen! Hoe heb
je me zoo kunnen bedriegen!"
Maar Amy was niet te bewegen er een
woord over los te laten. „Morgenavond", zei ze.
Den volgenden dag was Charles stil, aan
het middageten zei hij geen woord. En toen
de tafel afgeruimd was, zei hij dadelijk kort
af: „Vertel me van Jaap".
Er kwam een lange, lange geschiedenis van
vriendschap, die liefde werd, van tweestrijd
en berouw. Amy huilde er werkelijk bij.
„Maar ten slotte hield ik toch meer van jou",
zei ze.
„Ja, ja. Maar ellendig, dat je zoo iets doen
kon en mij er nooit over sprak. Ik dacht, dat
je zoo eerlijk was." Charles zag er zoo be
droefd uit.... En Amy had hem graag ge
zegd, dat het niet waar was, ze had zoo'n
medelijden met hem. Maar nu moest ze vol
houden. Haar plan lukte, de verhalen inte
resseerden hem, hij bleef thuis.
„Natuurlijk heb ik er nooit spijt van ge
had, dat ik jou gekozen heb", zei ze. „Al was
het later wel eens moeilijk je altijd trouw te
blijven."
„Wat bedoel je?"
„Och, er zijn zooveel mannen, aardige,
charmante mannen. Eens was ik vreeselijk
verliefd op Jacques".
„Welke Jacques?"
„Och, Jij kent hem niet. Ik ontmoette 'hem
bij Lucie. Ja, dat was een moeilijke tijd."
„Wanneer was dat? Wat moet jij kunnen
huichelen. Nee, dat vergeef ik je niet."
„Och kom, zoo erg was het nu ook weer
niet."
„Vertel het me precies en dadelijk!"
DINSDAG 27 JANUARI 1931
Shehérezade.
OTTL.V
„Ik wil het je wel vertellen, maar nu niet.
Morgenavond". Amy had opeens nog een
hceleboel te doen, ze bleef doof voor Charles'
vragen en dreigen.
Maar den volgenden avond eischte hij zijn
verhaal op.
Na deze bekentenis volgde een nog opzien
barender, toen nog een
En Charles bleef thuis. Maar de stemming
was ondragelijk. Van gezellige avondjes sa
men thuis was op deze manier nog geen
sprake. En Amy lag eiken avond al om half
tien in bed. want ze kon haar verhalen imet
geen mogelijkheid langer laten dux*en en het
nieuwe verhaal was voor den volgenden
avond.
Je kon niet zeggen, dat Charles' houding
bepaald vijandig werd. Hij was daar te ver
wonderd voor. Wie zou zooiets ooit van Amy
gedacht hebben? Maar hartelijk of vroolijk
was hij in die dagen ook niet, dat spreekt.
En Amy was ook niet vroolijk. Ze voelde
zich nog ongelukkiger dan toen Charles el-
ken avond uitging, maar tenminste de rest
van den dag lief voor haar was.
„Het is toch merkwaardig", zei Charles op
een avond, „dat ik geen van al je aanbidders
ken of gekend heb. Als je zoo gauw verliefd
bent, zul je toch ook wel eens naar een van
mijn vrienden gekeken hebben".
Amy bedacht zich even. De vrienden van
CharlesDat was gevaarlijk, hij zou na
vraag doen. Daan? Ja, dat kon. Daan was
dood. Ze hoopte, dat de goede jongen het
haar niet kwalijk zou nemen.
„Ik vertel je die dingen liever niet", zei ze,
„maar, ja.... Daar was bijvoorbeeld Daan".
„Daan?" Het klonk ongeloovig. „Nee toch!
En wanneer dan wel?"
„Toen jij die lange zakenreis maakte in het
buitenland", verzon ze.
„Ja?" Tot. haar verwondering helderde zijn
gezicht eensklaps op. „Je jokt", zei hij, „toen
ik die reis maakte was Daan al drie maanden
dood".
„Nee,èhhakkelde Aony.
„Ik weet het zeker. Waar blijf je nu met je
liefdesgeschiedenis?" Charles keek triom
fantelijk. Maar Amy begon te huilen.
En eindigde met hem alles te bekennen,
wérkelijk te bekennen. Ze vertelde het plan.
dat zoo mooi gelukt was en tocih ook weer
'heelemaal niet gelukt.
Charles vond het roerend. Hij nam zijn
kleine, domme vrouw in zijn armen. En hij
beloofde heusch, hèuscth huiselijker te zullen
worden.
En werkelijk hield hij zich aan zijn belofte,
al dwaalde hij nog wel eens af van het rechte
pad. Zoo had Amy's plan dus toch nog een
goede uitwerking.
Maar ze probeerde nooit meer om voor
Shehérezade te spelen!
STADSNIEUWS
KINDERVOEDING.
De Vereeniging „Kindervoeding" reikte in
de afgeloopen. week uit in hare afdeelingen:
Zoetestraat: Maandag- 177 porties; Dins
dag 176 p.; Woensdag 168 p.; Donderdag 167
p.; Vrijdag 174 p.; Zaterdag 151 p.
Gen- Cronjéstraat: Maandag 110 porties;
Dinsdag 111 p; Woensdag 95 p.; Donderdag
92 p.; Vrijdag 106 p.; Zaterdag 80 p.
BOUWTERREIN.
B. en W. stellen aan den raad voor te ver-
koopen:
Aan M- J. Henneman en J. v. d, Veen 790
M2. grond aan de Rechthuisstraat (tegen
f 15 per M2.) om daarop 6 woonhuizen te
bouwen;
Aan L. J. Winnubst 520 M2. grond aan de
Pijntorenstraat (tegen f 24 per M2) om daar
op 4 woonhuizen te bouwen;
Aan G. Kamminga 1080 M2. grond aan
de Pegasusstraat (tegen f 14 per M2) om
daarop 8 woonhuizen te bouwen.
WERKTIJDENBESLUIT VOOR WINKELS
De afdeeling „Haarlem" van de Neder-
landsche vereeniging van Christelijke kan
toor en handelsbedienden houdt op Woens
dag. 28 Januari een vergadering in het ge
bouw van den Chr. Besturenbond, alwaar
het hoofdbestuurslid, de heer H. J, Vermeu
len. de bespreking over het wetsontwerp van
het Werktijdenbesluit voor kantoren zal in
leiden en de houding van de Christelijk ge
organiseerde kantoorbedienden daartegen
over zal bepalen
INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN
a 60 Cts. per regel.
RAI
MOTORRIJWIELEN
GEOPEND VAM y
Ogy IOVM.-5N.M; SNKriON.M.O#l& #1
DE NIEUWE BEGRAAFPLAATS.
VERBREEDING VAN DEN VERGIERDE WEG
Nu de gemeente grootend eels de beschik
king heeft over de gronden noodig voor den
aanleg van de nieuwe Begraafplaats aan den
Vergierdeweg achten B. en W. het gewenscht
dat, vooral met het oog op de werkloosheid-
bestrijding, thans wordt overgegaan tot ver
breeding van den Vergierdeweg. De aan te
brengen verbetering zal kunnen geschieden
van de Nachtegaalstraat af tot de nieuw ont
worpen Begraafplaats, aldus over een lengte
van 1025 M. Over een gedeelte van de St.
Bavostraat af tot en met de aldaar gebouwde
vier woningen zal de weg niet over de geheele
breedte kunnen worden verbeterd, omdat het
aldaar aan de noord-westzijde gelegen ge
deelte van den Vergierdeweg niet in eigen
dom aan deze gemeente behoort. De aan te
brengen wegbreedte is gedacht op 13 M., on
derverdeeld in een rijweg van 7 M. breedte
en twee trottoirs van elk 3 M. breedte.
Ten einde ten beboeve van de werkverrui
ming zooveel mogelijk arbeiders aan het werk
te kunnen stellen, is aangenomen, dat de rij
weg van een Termac-bedekking op puinfun-
deering zal worden voorzien.
De trottoirs zullen worden afgezet met be
tonnen trottoirbanden en later met tegels
worden belegd.
De totale korten met uitzondering van
de later te leggen te^l* op de trottoirs
ramen B. en W. op f 106.500.
een huisje voor verschillende
diensten
Ten behoeve van het Gemeente-Electrici -
te itsbe drijf bHjkt de bouw van een klein
transformatorstation in den naasten omitrek
van of aan den Schotersingel noodig.
Aangezien het. tevens wensohslijk blijkt
dat in deze omgeving een schaftlokaal me'
bergruimte ten behoeve van den Dienst van
den Kout en de Plantsoenen zou worden in
gericht. is een combinatie overwogen, waar
door in beide behoeften op economische
wijze zou worden voorzien.
In het ontworpen gebouwtje is bovendien
een urinoir opgenomen, waardoor het thans
in de onmiddellijke nabijheid staande uri
noir. dat oorzaak van klachten was, kan
worden opgeruimd.
De totale kosten zullen 13,400 bedragen.
INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN
a 60 Cts. per regel.
Maar dat belette niet dat hij op spotten-
den toon zei:
„Zeg Rawlinson, als je nu maar niet om
juridische adviezen bij mij komtwant
dan zou je ontdekken dat die doctorstitel
een mooie vlag is, die de lading niet dekt!"
„Het is toch maar een plezierig ding om
goed in je duiten te zitten", merkte Rawlin
son wijsgeerig op. „Als het zoo voortgaat,
richten ze hier op de Groote Markt nog eens
een standbeeld voor je op!"
Oliver staarde droomerig uit het raam.
„Een standbeeld?" zei hij langzaam. „Toen
ik jong was en arm, heb ik heel wat lucht-
kasteelen gebouwd. Ik was in mijn soort een
droomer weet je. Mijn hoogste illusie was al
tijd. dat. ik nog eens de aanzienlijkste man
van heel Halfirth zou worden. En een stand
beeld leek me de bekroning van mijn levens
werk! Maar", lachtte hij, „dat is eigenlijk
wel een beetje veel gevergd. En ik heb tot
nu toe niet te klagen over eer!"
„Je weet niet wat er nog voor je weggelegd
is", meende Rawlinson. „Ik geloof niet dat je
al aan het eind van je glorie bent".
Pas tegen drie uur verlieten ze het restau
rant: Oliver ging naar zijn fabriek terug.
Rawlinson had nog een paar zaken in de
stad af te doen. Ze spraken af, dat" Rawlin
son zijn gastheer tegen vijven zou komen
halen om samen met hem naar huis te rij
den.
Toen hij op den afgesproken tijd het fa
brieksterrein opkwam, botste hij bijna tegen
Oliver's particulieren secretaris aan, die op
gewonden en buiten adem naar buiten kwam
stuiven.
„Wat Is er gebeurd?" vroeg Rawlinson ver
schrikt.
„Ik moet als de weerlicht een taxi halen",
vertelde de man haastig. „Het rijtuig gaat
meneer niet vlug genoeg. Er is daarginds iets
niet in orde. Gaat u maar naar meneer toe;
VEREENIGING VAN HUIS
VROUWEN.
De afdeeling Haarlem van de Nederland-
sche Vereeniging van Huisvrouwen hield
Maandagmiddag in het gebouw „Zang en
Vriendschap" haar jaarvergadering.
De presidente, mevrouw A. J. Beunders
Vroesom de Haan, sprak eeai openingswoord,
waarbij zij aan de leden een gelukkig nieuw
jaar toewenschte. Zij deelde mede, dat de
afdeeling Haarlem reden tot tevredenheid
heeft over wat in het afgeloopen jaar in de
vereeniging heeft plaats gehad. Zij drukte er
haar leedwezen over uit, dat de afdeeling nog
steeds niet de beschikking heeft over een
zaal, die voor haar bijeenkomsten geschikt
is. het aantal leden bedraagt 2712; alleen in
Januari werden er 60 ingeschreven. De afdee
ling zal dus weldra 3000 leden tellen. Spreek
ster wekte de dames op, ijverig propaganda
voor de afdeeling te maken. De Voorzitster
dankte haar medebestuursleden voor het vele
werk, dat zij in het afgeloopen jaar weer voor
de afdeeling Haarlem hebben verricht.
De secretaresse, Mevrouw M. A. de Bruin
Van Scherpenberg, bracht het jaarverslag
uit. Dit verslag was in een optimistisch en
toon gesteld. De samenwerking van het be
stuur viel te roemen, evenals het vertrouwen,
dat het bestuur voortdurend van de leden
mocht genieten. Herinnerd wordt aan cle be
langrijke cursussen, die in het afgeloopen
jaar werden gehouden en die veel succes
hebben gehad. Ook de excursies, o.a. naar de
Zuiderzeewerken, vielen weer zeer in den
smaak, evenals de demonstraties en de lezin
gen. De bibliotheek verheugt zich in een
groote belangstelling. Dank wordt betuigd
aan de directie der Tramwegmaatschappij
voor de inwilliging van het verzoek der af
deeling, om op het Adriaan Stoopplein een
tramhuisje te plaatsen.
De presidente dankte Mevrouw De Bruin
onder luid applaus voor haar mooi verslag.
Mevrouw G. van dér Vangst—De Gilde
bracht wegens ongesteldheid van de penning-
meesteresse Mevrouw M. LioniJungblut het
financieel verslag uit. De ontvangen en uit
gaven bedroegen 9309.19. In kas is nu 4006.
De presidente dankte Mevrouw Van der
Vangst en bracht hulde aan de penning-
meesteresse Mevrouw Lioni voor haar betoon
de accuratesse.
Op voorstel van Mevrouw Cohen Tervaert
werd onder applaus besloten, aan Mevrouw
Lioni een dankbetuiging en een bloemengroet
te zenden.
De begrooting voor het volgende boekjaar
sluit aan ontvangsten en uitgaven met een
bedrag van 6285.
Namens de kascommissie werd door Me
vrouw Boekestein meegedeeld, dat alle be
scheiden van de penningmeesteresse in orde
waren bevonden.
Mevrouw L. BoermaBoerma werd als be
stuurslid herkozen. Mevrouw Cohen Tervaert
werd bij acclamatie tot achtste bestuurslid
herkozen.
De presidente wen^chte Mevrouw Cohen
Tervaert met dezè benoeming geluk. „Zij is
weliswaar als achtste bestuurslid gekozen", zei
spreekster, „maar het zal ongetwijfeld niet
lang duren of zij is het eerste bestuurslid,
want niemand beter dan zij kan onze presi
dent e zijn". Applaus).
Mevrouw Brauns en Mevrouw Cohen Ter
vaert gaven in overweging, er op aan te stu
ren, dat het bestuur voortaan uit een oneven
aantal leden zal bestaan, namelijk zeven of
netzen.
Mevrouw Cohen Tervaert dankte voor het
in haar gestelde vertrouwen,
De voorstellen tot reglementsherziening
werden zonder hoofdelijke stemming goed
gekeurd.
Mevrouw Cohen Tervaert werd benoemd
tot afgevaardigde naar de algemeene verga
dering, die te Assen zal worden gehouden.
Mevrouw Robbers werd tot plaatsvervangend
afgevaardigde gekozen.
Het subsidie aan het zangkoor werd be
paald op 50 en dat aan het strijkje op 75.
De bespreking der voorrtePen voor de alge
meene vergadering, die in Maart te Assen
wordt gehouden, had in een huishoudelijke
vergadering plaats.
NED TOERISTENVERBOND „NATURA".
Het bestuur van het Ned. Touristenverbond
„Natura" weet den leden ook gedurende den
winter aangename en tevens leerzame avon
den te bereiden. Een dezer avonden werd
Zaterdag in het gebouw „Qlympia" gehouden.
Een afwisselend programma was samenge
steld. De humoristische en komische Jazzband
„The Prince Band" van Umuiden, onder
leiding van den heer L. van Norden, had
het leeuwenaandeel van den avond voor zijn
rekening genomen, en dat dit gezelschap
voor zijn taak berekend is, bleek al spoedig
De heer Van Norden wist dadelijk met zijn
muzikale voordrachten de lachers op zijn
hand te krijgen. Ook den heer Tlx. Oorthuis,
accordeon-virtuoos en de heer W. Gootjes,
violist, gaven eenige nummers ten bes tee die
veel succes oogstten, vooral Mignonnette
Ouverture en „Des Seemanns Los", welke
voortreffelijk gespeeld werden. Ook de dans-
lustigen konden naar hartelust genieten.
hij heeft slecht nieuws van huis gekregen.
hij is er kapot van
De secretaris rende verder en Rawlinson
liep haastig naar Oliver's proviékantoor.
Daar vond hij zijn vriend in een toestand
van de grootste verslagenheid bleek en met
betraande oogen liep Oliver als een opge
jaagd dier zijn kantoor op en neer.
„In 's heemlsnaam, wat is er kerel?" begon
Rawlinson, „Weer iets met den dam?"
„Was het maar waar!" klonk het antwoord.
„Het is de k'ejne jongenmijn kleinzoon".
„Wat is er met hem?"
,3enia heeft daar net getelefoneerd....
hij is gestolenontvoerddat is de
wraak van die duivelsO, ik word krank
zinnig
Buiten klonk de hoorn van een auto.
„Daar is de taxi al", zei Rawlinson. Hij
greep zijn vriend bij den arm en voerde hem
naar den wachtenden auto.
In snelle vaart reden ze door de straten
van Halfirth en onderweg vertelde Oliver
wat meer bijzonderheden. Veel was het ech
ter niet wat hij wist.
Het bleek dat Br.ia door de telefoon had
medegedeeld dat het kindermeisje vreeselijk
ontdaan was komen binnenstuivenal
leen.... en verteld had dat het kind was
verdwenenhaar op het moerland ontsto
len moest zijn
„Het is natuurlijk dat ellendige wijf", ein
digde Oliver grimmir, „die Mirjam Scarp! De
jongen is in haar handen en ze is in staat
hem te vermoorden
Benia wachtte hem al op de stoep van het
huls en liep hen snel tegemoet toen zij uit
den auto stapten.
„Vertel me precies hoe het gebeurd is, Be
nia", riep Oliver opgewonden.
,Jk weet niet méér dan wat het kinder
meisje verteld heeft", antwoordde zijn zus
ter. ,3e was uit met den jongen en zijn ezel.
Zooals altijd 's middags en ze is een volko
TOONEELVER. „VRIENDSCHAP
ZIJ ONS DOEL".
„IN UNIFORM".
,.In Uniform" behoort tot een van de wei
nige deteotive-tconeelspelen van vaderland-
schen bodem en het ls een alleszins prijzens
waardige gedachte van „Vriendschap Zij
Ons Doel" geweest, dit merkwaardige stuk,
nu eens niet uit het buitenland geïmpor
teerd, in haar repertoire op te nemen. Na
tuurlijk is Van Randwijk geen Edgar Wal
lace en zoo is „In Uniform" dan ook niet te
vergelijken met „De man in de monnikspij"
bijvoorbeeld, maai- in ieder geval zitten er
aardige vondsten en verwikkelingen in, zoo
dat de toeschouwer zich geen oogenblik ver
veelt.
De dames en heeren van V. Z. O. D. knn-
nen op een geslaagden avond terugzien, ma
de dank zij de goede regie van den heer Th.
Dammiaans. die bij de vorige opvoering van
dit gezelschap eveneens verdienstelijk werk
heeft geleverd. Jammer was het, dat enkele
spelers niet al te rolvast bleken, waardoor
de souffleur nogal eens te hulp moest ko
men. Echter onze totaal-indruk was niet
ongunstig en de toeschouwers toonden zich.
bijzonder ingenomen met het gebodene.
Thans iets over het spel.
Van de dames gaf mevr. Dammiaans
Wensing een aardige vertolking van Virginia,
het rijke meisje dat bij haar oom Van Ros-
sum inwoont en haar hart verliest aan den
tweeden luitenant Evert Oldenrods. Laatst
genoemde rollen waren in handen van de
heeren Van den Eykhof en De Vries, die deze
types goed wisten weer te geven. In het bij
zonder de heer de Vries gaf, vooral in het
gedeelte, waarin de verdenking van diefstal
op hem is gevallen, niet onverdienstelijk spel
te zien. De heer Van Leeuwen was een al
leszins aannemelijke rechercheur, terwijl de
heer Hartman van de moeilijke rol van Ol-
denrode Sr. maakte, wat er van te maken
viel.
De kleinere rollen werden vervuld door de
dames Van LeeuwenBriejer en Coule, resp.
als de Onbekende Vrouw en het dienstmeisje
bij Van Rossum, en de heeren Tulen en Van
Heerde resp. als de knecht Jack en de On
bekende Man. Zij deden <}it naar behooren.
De opvoering, die plaats vond in het ge
bouw „Bloemhof" werd afgewisseld door mu
ziek van „The Kitty Band" onder leiding
van den heer P. R. van Strien, die bij de
V. Z. O. D.'ers lang geen onbekende is.
Na afloop van de voorstelling bleef men
nog langen tijd gezellig bijeen op een bal,
dat tot twee uur duurde.
FEESTAVOND DROSTE'S SPORTVEREENI-
GING.
Zaterdagavond heerscht-e er een on gewekte
stemming in het gebouw van den Haarlem-
schen Kegelbond waar de sportvereeniging
„Droste" haar 10-jarig bestaan herdacht. De
zaal was geheel gevuld, toen de voorzitter
zijn openingsrede sprak. De afgevaardigden
van bevriende vereenigingen schonken zoo
veel bloemen dat het podium te klein was,
om alles te bevatten. O.a. waren er van
Droste's Tooneeivereeniging, Droste's Zang-
vereeniging, H.V.B.-Kantoor-elftal, Haar-
lemsche Damclub, Spaarnevogels en van de
firma Droste.
De vereeniging Kenau overhandigde een
fraaien herinneringsbeker.
Er waren vele telegrafische en schriftelijke
gelukwenschen binnen gekomen.
Daarna werd een begin gemaakt met het
vroolijke gedeelte van den avond dat vóór de
pauze verzorgd werd door Droste's Tooneel-
vereeniging met twee één-acters, die goed in
sloegen en verschillende cabaretliedjes van
mej. E. Bouwer en den heer P. van Putten,
afgewisseld door een dansje.
In de pauze voerde de heer J. E. Veen het
woord namens allen die met de vereeniging
sympathiseeren. Hij overhandigde een
mooien beker, die na de comptitie verspeeld
zal worden.
Het bestuur en het eerste elftal ontvinger»
een fraai door den heer Warnik ontworpen
clubinsigne.
Het verdere programma werd afgewerkt
door het cabaret-trio ,3icai'do". De muziek
was in handen van de Volendammer Band.
Te twee uur ging men huiswaarts.
LEDENVERGADERING ALG. VER. VAN
GEM. AMBTENAREN
De afdeeling Haarlem van de Algemeene
Vereeniging van Gemeente-ambtenaren
houdt een ledenvergadering op Woensdag 28
Januari in Lion d'Or.
Aan de orde is o.a. de toetreding van 44
nieuwe leden, het jaarverslag, de rekeningen
en begrooting, vaststelling, van de contributie
voor 1931, verkiezing van twee bestuursleden
ter voorziening in de vacatures, ontstaan
door de periodieke aftreding van de hee
ren E. W. Goedhart en K, Tijsterman, dia
beiden herkiesbaar zijn, benoeming van le
den en .plaatsvervangende leden van de com
missie van overleg en van de dienstcommis
sies, voorstel van het bestuur üxzake het co
mité ter bestrijding van de gevolgen der
werkloosheid, brandstoffen voorziening 1931-
1932.
men betrouwbaar meisje. Ze vertelde dat bij
dat stuk bosch bij Giant's Arrow, het kind
haar vroeg om wat bloemen te plukken, die
hij daar zag staan. Ze bleef achter en hij
reed verder den hoek van het bosch om.
Toen ze hem weer achterna liepgeen
vijf minuten later, zegt zewas hij ver
dwenen! De ezel stond op zij van het pad
rustig te grazen, maar er was geen spoor
van het kind te bekennen. Haar eerste ge
dachte was dat 'hij zich hier of daar ver
stopt had om haar te plagen en ze wachtte
en wachtte en riep en riep, maar hij kwam
niet te voorschijn. Toen begon ze overal in
den omtrek te zoeken, maar zonder resultaat
en tenslotte holde ze naar huis om' het ons
te zeggen en zijn moeder en de gouvernante
en al de bedienden zijn direct gaan zoeken
en ik heb jou onmiddellijk opgebeld. Nu
moet jij maar zeggen wat er verder gedaan
moet worden, Oliver!"
Er klonken tranen in de sbem van de oude
dame.
Oliver had weer iets van zijn gewone zelf-
beheersching terug gekregen en hij deelde
zijn bevelen uit.
„Jij", zei hij tegen den chauffeur van de
taxi, „jij rent zoo hard als je kunt naar het
politiebureau in Halfirth. Laat ze zooveel
mannen sturen ais ze missen kunnen en
breng vast een stuk of wat in je wageix hier
naar toe. Laat de anderen ook in auto's ko
men; voor mijn rekening. Leg den inspecteur
uit wat hier aan de hand is! „En jij", wend
de lxij zich tot Rawlinson, „doe me een p'e-
zier en ga jij naar mijn mannen op den dam
en laat ze meehelpen zoeken, allemaal, en de
menschen van Crabtree ook. Laat ze lan
taarns meenemen en in verspreide orde in
de richting van de boerderij van de Scarp?
gaan".
(Wordt vervolgd).
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van
j. s. FLETCHER.
(Nadruk Verboden).
23)
De anderen staarden zwijgend in de rich
ting van den dam. In de duisternis zagen zij
eëii gewemel van lichten, blijkbaar afkom
stig van een groot aantal lantaarns, als
glimwormen bewegen tusschen de boomen
en het struikgewas eix in de verte hoorden
zij geroep van mannenstemmen.
HOOFDSTUK XXII
Hoe meer Oliver den schrik van den fata
len avond, dat Louis John hem was komen
waarschuwen, te boven kwam, hoe meer de
overtuiging bij hem post vatte, dat de aan
slag op den dam alleen door zijn krachtig
optieder. en energie mislukt was. Hij had
het grootste vertrouwen in Ben's speurzin
en in het aanplakbiljet, dat lxij overal in de
omgeving had laten verspreiden. Maar bo
venal stelde hij vertrouwen iix zijn manixen,
die dag en nacht den dam bewaakten.
„Dat was een prachtidee van me", zei hij
vergenoegd tot Rawlinson, toen zij den vol
genden ochtend naar de stad reden. „Ver
trouwde kerels allemaal. Stuk voor stuk lxcb
ik ze zelf uitgezocht!"
„Ben je vanmorgen al naar den dam ge
weest?" vroeg Rawlinson.
„Ja. maar er is niets bijzonder aan de
hand. De dam wordt dag en n._ A ^«waakt.
Zoolang mijn mannen er zijn, is er geen
sprake van dat er iets gebeuren zal".
„Hoe lang denk je, dat die bewaking zal
moeten duren?" vroeg Rawlinson weer.
„Totdat de dader gearresteerd is! En ik
geloof niet, dat we daar lang op zullen hoe
ven wachten. Ben Is een handige kerel! En
dan de belooning die ik heb uitgeloofd! Ik
ken de menschen hier. Als ze wat verdienen
kunnen.Maar iets anders, jij hebt zeker
vanmorgen nog zaken in de stad, niet waar?"
Het antwoord luidde bevestigend.
„Als je klaar bent, laten we dan samen
lunchen in de „Griffin", stelde Oliver voor.
Rawlinson nam de ullnoodiglng gaarne
aan.
Tegen half twee ging Rawlinson naar de
„Grlffin", en het duurde niet lang, of Oliver
kwam ook binnen. Hét viel Rawlinson onmid
dellijk op. dat zijn gastheer ongewoon opge
wonden scheen, maar blijkbaar niet over iets
onaangenaams.
Nauwelijks zaten ze aan tafel, of Oliver
haalde een officieel uitzienden brief uit zijn
binnenzak en gaf dien aan Rawlinson.
„Dat vond ik vandaag op kantoor!" licht
te hij in,
Rawlinson keek den brief in.
Het was een missive van den Senaat van
een der belde universiteiten, waaraan Oliver
de middelen voor een leerstoel in de Slavi-.
sche taal geschonken had en bevatte de me-
dedeeling dat de heer Oliver Carsdale be
noemd was tot doctor in de rechtsweten
schap, honoris cauka.
„Hoera!" riep Rawlinson enthousiast, toen
de inhoud van den brief tot hem doorge
drongen was. „Dat is nog eens een mooie
onderscheiding!" En zijn glas opheffend,
voegde hij er bij: ..Ik drink op de gezond
heid van Doctor Oliver Carsdale!"
Oliver klonk met zijn gast en zijn gezicht
straalde van vreugde en voldoening. Hij
scheen buitengewoon in zijn schik met de
onderscheiding.
(Nadruk verboden, auteursrecht voorbehouden).
