Uit den Strijd teMen VOOR DE FORENSEN. 4 HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAC 12 FEBRUARI 1931 TWEEDE BLAD door A. HEEROMA, Oud-Commissaris van Politie te Amsterdam. Van koopen en betalen. Er zijn menschen, die in den eenvoud huns harten iets betalen, wat zij gekocht hebben; deze goede lieden trekken zioh in hun bescheidenheid voor mijn geestesoog terug. Er is een andere categorie koopers, wier beeld zich in mijn herinnering heeft gebracht; het zijn zij voor wie het geen saxioma is, dat men het gekochte moet betalen, anaar die, vooropstellende, dat de verkooper het gele verde vrijwillig afstond, meenen, dat nu van hun kant een zekere vrijwilligheid in beta len bestaat, een vrijwilligheid, die steeds naar voren wordt gebracht, als betaling ach terwege blijft. Nu gebeurt het, dat een bakker, slager of kruidenier, welke drie soorten handelslieden in dezen op den voorgrond treden, na her haalde aanbieding der „briefjes" eenigszins korzelig wordt en zoo geschiedde het. dat een slager, wiens knechtjes de briefjes steeds weer terugbrachten, besloot zelf eens naar den vleescheter te gaan en om te laten zien, dat hij de slager was en niet de schoenmaker, nam hij een zijner grooter vleeschmessen mee. Toen hij op zijn bellen geen gehoor kreeg, wat minder aan 't gehoororgaan van den bezochten klant te wijten was dan wel aan de omstandigheid, dat men den slager had zien naderen, bleek, dat het mes niet enkel als ornament of als onderscheidings- teeken moest dienen, want hij deelde aan de belangstellende buren en voorbijgangers, die op zijn hevig gebons zich om hem heen ver zameld hadden, mee, dat hij het van hun lijf zou afsnijden, waarbij hij dus in de valsche veronderstelling verkeerde, dat de lieden met bankpapier of muntspecie waren behangen. Een passeerend agent Interesseerde zich voor het geval en was van oordeel, dat de slager bezig was een paar Jaar gevangenisstraf aan te snijden in plaats van een varken, waarop zich tusschen den slager en den agent een gesprek ontspon over het al dan niet toe laatbare van deze wijze van schuldinvorde ring en het al dan niet oorbare van eens an ders vleesch te eten zonder het te betalen. De agent besloot na rijp beraad den schulde naar tot betalen aan te manen. Deze. die het gesprek had gehoord, keek uit het raam en riep verontwaardigd: „denkt hij. dat hij zijn geld niet zal krijgen?" waarop de slager vrij logisch antwoordde: „ja, dat denk ik zeker", hetgeen den ander in groote verbazing bracht, alsof het de natuurlijkste zaak der wereld was. dat. als je niet betaalde, de an der zou denken, dat hij wel z'n geld zou krij gen. Om den slager eens en vooral van die waandenkbeelden te genezen, werd geant woord: -„als hij dat van me denkt, zal ik hem niet betalen; dan moet hij maar zien, wat hij doet". Weg ging het hoofd en het raam viel toe. De agent hield toen gratis les in het burgerlijk- en strafrecht tot het hem omringende publiek en kwam tot de slotsom, dat de slager een volksverzameling had ver oorzaakt, zoodat hij zich oogenblikkelijk moest verwijderen, wat de slager wijselijk deed, toen nog een agent ter plaatse ver scheen, maar onder het heengaan keek hij nog eens naar boven en riep tegen het ge sloten raam onder vertoon van zijn geducht mes, dat hij terug zou komen om het van hun lijf af te snijden, waarbij hij in plaats van het woord lijf een ander woord gebruik te, dat in een Nederlandsch woordenboek nochtans in die beteekenis niet voorkomt. Toen het terrein vrij was. haastte de na latige debiteur zich om zijn beklag bij den commissaris te doen over het optreden van den slager, die zijn leven had bedreigd en zijn eer en goeden naam had aangerand, terwijl hij zich vergeleek met de rijke lui van Om zijn beklag bij den Commissaris te doen Heeren- en Keizersgracht, die ook niet direct betaalden, zoodoende een der vele nadeelen opnoemende, verbonden aan de positie van nederig burger, besluitende, dat deze kleine burger in een wereld van onrecht leefde. Nu zijn het tot groot geluk van de kleine burgers als bovenbedoeld en van de politie, niet allemaal robuste en driftige slagers, die geen betaling voor hun waar kunnen krijgen, maar zeer veel schuldeischers schromen zelfs om persoonlijk om hun geld te vragen, maar omdat zij het toch graag hebben, roepen zij de hulp in van anderen, die zich daarvoor aanbieden tegen zekere vergoeding. Zoo had je een bureau voor schuldinvordering ge naamd „de roode pet", wat niet bloot een naam was. want de lieden, die op zich na men menschen tot betalen te bewegen, wa ren in die functie bedekt met een vuurroode pet. Men begrijpt wellicht de bedoeling van die uitrusting. Iemand, die schuld heeft, be schouwt dit graag als een persoonlijk feit en vindt het niet noodig. dat buren kennis ne men van zijn boekhouding en vooral is men daarop niet gesteld, als vrouw en dochters zich in bontmantels gekleed aan den volke vertconen. hetgeen als een teeken van wel stand geldt. Rood schijnt een kleur te zijn. die prikkelend op het oog en de hersenen werkt, vandaar de tegenzin van stieren en kalkoenen voor die kleur en de voorkeur voor roode vlag gen en banieren bij hen, die blijk willen geven van opstandige gevoelens. Niet te verwonde ren ^us, dat de roode -pet door haar verschij ning onrust teweeg bracht in vele gemoederen aan welke onrust door sommigen uiting werd gegeven door vuil water of een ander voor uitstorting geschikt materiaal op de pet te doen nederdalen, terwijl anderen er door werden gedreven tot een 'bezoek aan het politiebureau, waar zich natuurlijk ook de besprenkelde roode pet vervoegde, al welke netelige kwesties den commissaris tot diep gaande beschouwingen brachten over het wenschelijke van de schuld te betalen en het al of niet dragen van een roode pet. Nu had je onder die schuldinvorderaars -ook lieden met een eenigszins eigenaardige opvatting omtrent hun taak, zoodat het voor den schuldeischer precies hetzelfden bleef of de schuldenaar ai dan niet betaalde, want in beide gevallen kreeg hij geen cent. Die invorderaars toch hielden er een bij* zondere wijze van rekenen op na. waarbij zij weliswaar slechts 10 procent van het geïnde voor zien zelf in rekening brachten, maar waarbij een kostenrekening gevoegd werd tot het bedrag der overige 90 percent, ja mij is een geval bekend van een heer, die voor iemand 300 gulden zou innen en ook inde, doch voor moeite en kosten 325 gulden vroeg. Anderen droegen wel eens wat af, als de politie ze uitnoodigde een verklaring te komen geven van hun nalatigheid in het afdragen der geïnde gelden, maar dan was dit weer een portie*, dat een ander toekwam en zoo het een met het ander dekkend, wisten ze een tijdlang als het heertje te leven, had den een kantoor met personeel, maar als er tenslotte te veel uitnoodigingen van de politie kwamen, was het kantoor verlaten en de invorderaar spoorloos verdwenen. Een kleermakertje zat met gekruiste beenen op zijn snijderstafel, liet de naald rusten, en geleek in zijn zwijgende onbewogenheid een Boeddhabeeld met die uitdrukking van diep nadenken. En hij had reden tot peinzen, want de man, dien hij met een nieuw pak had bekleed, product van hoofdbreken en noeste vlijt, betaalde niet, beschouwde het blijkbaar als voldoende belooning. dat hij zich dage lijks in dat pak den volke vertoonde als reclame voor de bekwaamheid van den pro ducent. Toen bescheiden aanmaningen niet baatten, had hij een schu!dinvorderaar in den arm genomen en deze had den drager vaci het pak van zijn dwaling weten te ge nezen, zoodat deze de schuld, zij het in ge deelten, aan den invorderaar afdroeg. Deze was echter van de soort als ik héb beschre ven en zoodoende kwam het lang verwachte geld niet bij dengene, wlen het toekwam. En hierover nu peinsde de Boeddha. De echtgemcote van den wijze was echter niet- bezield met Oostersche 'lankmoedigheid en zwijgzaamheid, hetgeen tengevolge had, dat de snijder tenslotte zijn gekruiste beenen strekte, naald en schaar op de tafel legde en zich naar het kantoor van den invorderaar begaf, wien hij een verklaring vroeg omtrent het niet afdragen der penningen. De in vor* deraar beriep zich op zijn administratieve beslommeringen, die het hem onmogelijk maakten de zaken in zoo korten termijn af te wikkelen en toen de ander met deze uitlegging welke al meerdere malen was gegeven, niet tevreden, verklaarde, aat hij niet zonder geld zou vertrekken, werd de invorderaar hevig ver ontwaardigd over dit blijk van wantrouwen. Nu moet je nooit met te groote zekerheid zeggen, dat je iets zal doen of niet zal doen. want sedert prof. Einstein de relativiteit heeft uitgevonden, is alles betrekkelijk en zoo geschiedde het can dat de kleermaker, die als vaststaand had aangenomen, dat hij niet zonder geld zou vertrekken, ev en-later toch zonder geld op straat stond, dank zij het krachtdadig optreden van de bezetting van het incassobureau. De snijder, de deur gesloten ziende, over woog blijkbaar, dat men ook door het raam naar binnen kon komen, mits er geen ruit in was, want hij nam een steen en maakte Hij nam een steen. daarmee een behoorlijk gat in een der spie gelruiten, een handeling die. als bekend, bi zonder geschikt is om het fietsend en loopend publiek in zijn vaart te stuiten, zoodat zich dra een dichte menigte om den kleermaker had verzameld, die door het gat keek zonder nochtans iets te zien, wat de moeite van be schouwen waard was. De invorderaar, op die belangstelling wei nig gesteld, had de telefoon opgenomen en op zijn alarmeerend geroep verschenen weldra een paar agenten, die, vakkundig ais zij waren, oogenblikkelijk het oorzakelijk ver bad begrepen tusschen den kleermaker en de gebroken ruit en, zonder zich met motieven in te laten, met de hem eigen handigheid den nu gansch niet zwijgzamen Bueddha tusschen zich in namen en voor den commissaris brachten. Hier was de woordenvloed des kleermakers nog niet gestold en met verheffing van stem vroeg hij of er geen recht bestond in Neder land- De commissaris vroeg zich af of deze man ziende blind was, want dat hij zich aan het bureau bevond, was toch het doorslaand be wijs, dat er wel recht in Nederland was en om dit nog wat duidelijkei uit te laten komen, werd er proces verbaal opgemaakt en moest de kleermaker een paar dagen later voor den politierechter verschijnen, die alle twijfel over het al dan niet bestaan van recht weg nam door hem tot een geldboete te veroor- deelen. welke boeten de eigenaardigheid be zitten, dat er niet zooveel keer om gevraagd behoeft te worden, als de kleermaker om het geld van zijn pak had gedaan en dat die gel delijke schuld voor transformatie in opslui ting vatbaar is. De schuldinvorderaar, die als getuige had moeten verschijnen, was intusschen in de gelegenheid geweest den knoop in zijn ad ministratie te ontwarren en alzoo toonde hij den rechter een gedetailleerde afrekening, hiermee zijn eerlijkheid en betrouwbaarheid ono'mstootelijk vaststellende en met groot ge- telde hij op het hekje voor den rechter. baar telde hij op het hekje voor den rechter het geld uit, dat den kleermaker toekwam. De rechter negeerde dit. alles als niet terzake dienende, doch de snijder graaide het geld weg, wat hem een bestraffende b'.lk van den rechter bezorgde, zijnde zoodanige spon tane handelingen niet overeen te brengen met het decorum der terechtzitting, hetgeen, vrees ik, nog eenigszins in de boete werd uit gedrukt. Na betaling der boete bleef van het afge- dragene al zeer weinig over en aangezien de boete in de Staatskas komt. ziet men. dat een kleermaker een pak kan maken en dat de Staat er het geld voor opstrijkt. LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL. HAARLEM'S TOONEEL. „BANDENPECH". door HET CENTRAAL TOONEEL. In de dagen, toen ik nog louter en alleen voor mijn amusement naar den schouwburg ging dat wil zeggen, toen ik nog geen kri tieken behoefde te schrijven over alles wat er gespeeld werd heb ik Benjamlne La- pist-olle. de dochter van den rijken choco ladefabrikant, al bij den armen Paul Ncr- mand na haar „bandenpech" zien binnen vallen en aan het slot van het stuk met hem zien trouwen. Toen verscheen zij in de ge daante van Elsa Mauhs en het waren de Rotterdammers, die voor de omgeving zorg den. Gisteren was het Lily Frenkel—Bouw meester. die ais Benjamine het hart van Paul Normand en tegelijk van heel de zaal wist te veroveren. Wij zagen dit vroolyke stuk van Paul Ga- vault met genoegen terug. Achter deze bilj- spelfiguren hebben wij niets bijzonders te zoeken; zy zijn enkel en alleen geschape- om ons een avond te amuseeren en wij vra gen dan ook niets meer van hen. Gavault is altijd een vlot blijspelschrijver geweest en Benjamine Laplstolle, die gecharmeerd wordt op den eersten den besten man, die haar nu eens niet het hof maakt, doch haar integen deel bruskeert. is een van zijn aardigste scheppingen geworden. In de vlotte, geestige vertooning van Het Centraal Tooneel heeft dit blijspel het giste ren in de stampvolle zaal weer uitstekend gedaan! Het was een goede gedachte van de vereeniging Haarlem's Tooneel om Juist het gezelschap van Louis de Bree uit te noodlgcn voor haar leden op te treden. Wij zien dit aardige ensemble, dat aan Het Centraal Theater te Amsterdam verbonden is. zoo eoed als nooit en het zou onze stad waar schijnlijk geheel voorbij zijn gegaan als Haarlem's Tooneel en de heer Kaart er niet voor twee dagen beslag op hadden weten te leggen. En dan Is er nog een andere reden, waar om H. T. dit ensemble heeft ultgenoodigd om in den schouwburg Jansweg te komen spelen. Johan Kaart is er een der sterkste krachten van en wien zou men liever op de planken zien dan den eigen regisseur, aan wien Haar lem's Tooneel zijn nieuwen opbloei voorna melijk te danken heeft? Kaart was gisteren als Feliclen. den prul- schilder die alles in het werk stelt om zijn vriend Paul aan het rijke „chocolade- dochtertje" te koppelen, prachtig op dreef! Hij had er een Vlaming van gemaakt, wat het effect van de rol verhoogde' Kaart speel de met alle gulheid van zijn rijk. komisch talent! Hij weet het komische in zijn figuren sterk aan te zetten, zonder het menscheltjke erin aan te randen! Dat is vooral het knappe van zijn spel! Lily FrenkelBouwmeester speelde Benja mine met ..Annie van Ees-accenxen". Zij maakte er een kittig, levendig blijspelfiguur tje van en wij genoten van haar aardig, geestig spel. Theo Frenkel was Paul Normand. die na veel verzet met dit rijke chocoladedochtrrtje gelukkig wordt gemaakt! Het Is de moeilijk ste rol. omdat Normand de verschillende phasen van den van onverschilligheid tot iiefde omzwenkenden jongen man heeft te Elecfrificatie van den spoorweg Haarlem-Zandvoort. Eerst moet het verkeer zomers nog met 50 Ojo toenemen.. Het kost f 54.000 in het jaar. Er is al zooveel geschreven over de wen- 9chelijkheid om den spoorweg Haarlem Zandvoort te electrificeeren. Vooral van Zandvoort's gemeentebestuur is een krach tige actie uitgegaan om de Spoorweg-dirert e te bewegen om Zandvoort met de electrifi- catie gelukkig te maken. De verwachting is namelijk, dat het aantal Haarlemmers, maar vooral Amsterdammers, dat een ééndaagsch uitstapje naar de badplaats zal maken, be langrijk zal stijgen indien het vervoer ver beterd wordt. De verbinding Amsterdam- Haarlem is na de electrificatle van den spoorweg uitstekend, maar de Amsterdam mers die met den trein naar Zandvoort wil len, moeten nu te Haarlem overstappen en daar dikwijls vrij lang op een stoomtrein voor Zandvoort wachten Als een Amster dammer binnen het uur in Zandvoort is, heeft hij met de verbinding geboft. Soms zijn er wel anderhalf uur mee gemoeid. De burgemeester van Zandvoort heeft als ideaal gesteld: in eên half uur uit Amsterdam per electrisehcn trein in Zandvoort! Ook de' gemeenteraad van Amsterdam heeft zich uitgesproken voor electrificatle van de lyn HaarlemZandvoort, want op het Am- sterdamsche Prinsenhof ziet men in. dat Zandvoort steeds meer een uitspannings plaats wordt van de Amsterdammers o'ie één dagsche uitstapjes maken. Het verkeer moe: zóó worden, dat de Amsterdammer na zijn dagtaak nog eenige uren verpoozing kan zoeken aan het frissche Noordzees rand. Tot nu toe heeft de Spoorwegdirectie alle verzoeken tot electrificatie van het baanvak HaarlemZandvoort afgewezen. Zij is ook niet bezweken voor den aandrang op haar uitgeoefend door den Alg. Bond van Foren sen, cüe electriücatie bepleit heeft in liet be lang van de forensen'die te Zandvoort wo nen. Er zijn thans heel wat kooplieden en kantoormenschen die in Amsterdam werken maar te Zandvoort wonen. Ongetwijfeld zou dit aantal nog toenemen indien het vervoer beter werd. Er rijden ook wel sneltrams van de N. Z. H- T. M. tusschen Zandvoort en Am sterdam, maar die doen er toch ook veel lan ger over dan een half uur. door burgemees ter van Alphen als ideaal voor den electri- schen trein gesteld. De Spoorwegdirectie had tot heden zonder meer gezegd, dat zij voorloopig afzag van electrificatie van het baanvak Haarlem Zandvoort, omdat „de kosten niet goedge maakt zouden kunnen worden door het te verwachten meerdere reizigersvervoer. Nu is er evenwel naar wij in het orgaan van den Alg. Bond van Forensen lezen van de zijde der Spoorwegdirectie een preclese be cijfering van de kosten der electrificeering en van de stijging van het reizigersvervoer die noodig is om die kosten te dekken, gepubli ceerd. Wij zullen niet op details ingaan, maar aan die berekening slechts de hoofdzaak ontlee- nen. De Spoorwegdirectie becijfert, dat de jaarlijkschc extra kosten voor de electrifica tie van het 8 K.M. lange baanvak Haarlem- Zandvoort zal zijn f 54.000 Dit zou dus goedgemaakt moeten worden door het toenemend vervoer. ..De prijs van een dagretour Hle klasse van Amsterdam naar Zandvoort bedraagt f 1.15 door de electrificatie zal het verkeer dus met 2 X 2 X 47000 reizigers per jaar 1.15 moeten toenemen; deze verkeersstïjging zal hooier moeten zijn, voor zoover zij tot ver hooging van uitgaven leidt cn is daarom te brengen op 2 X 63000. Deze 63-000 reizigers naar dc badplaats zouden gedurende slechts W dagen van het jaar tc verwachten zijn, INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel Stofzuigerhuis MAERTENS BARTELJ ORIS STRAAT 16 - TEL. 10756 PHILIPS' RADIO TOESTELLEN d.w.z. 2 X 630 per dag. In het- derde kwartaal 1929 bedroeg het verkeer tusschen Amster dam en Zandvoort 203.000 plaatskaarten, (retours dubbel geteld), of 2 X 1100 per dag. Het verkeer met Amsterdam zou dus 's zo mers ruim 50 pet. moeten stijgen. Deze ver- keersstijging wordt door de NB. onwaarschijn lijk geacht, weshalve zij niet tot electrificatie overgaan." Tot zoover de uiteenzetting van de Spoor wegdirectie. Wij gelooven, dat de heeren te Utrecht de zaak te somber inzien. Natuurlijk kan nie mand garandeeren, dat de opbrengst, van het reizigersvervoer door de electrificatie met f 54.000 per jaar zal stijgen, maar wij geloo ven toch. dat het daar niet veel zal onder blijven. 63-000 Amsterdammers die door het betere vervoer aangelokt zullen worden om één keer per seizoen extra per trein naar Zand voort te reizen, lijkt ons niet groot 't Beteekent nog geen 10 pc. van de Amsterdamsche be volking. Bovendien zal door het toenemend vervoer van forensen ook het vervoer buiten het bad seizoen toenemen. Als er 100 forensen meer uit Zandvoort of Overveen per trein naar Amsterdam reizen, dan geeft dit per jaar meer dan f 5000 hoogere inkomsten! 10 pet- van het bedrag! Nu de kaarten open op tafel liggen, geloo ven wij, dat de voorstanders der clectrlcatie met meer kans op succes bij de Spoorweg directie op electrificatle kunnen aandringen. De financieele bezwaren van de directie zul len vermoedelijk binnenkort wel weggerede neerd kunnen worden, want electrificatie is niet alleen een belang voor Zandvoort, Haar lem en Amsterdam maar ook voor de Spoorwegen zelf! Het vervoer ZandvoortHaarlemAm sterdam breidt zich geregeld uit. Reeds nu heeft de directie van de N.Z.H.T.M. aan den Alg. Bond van Forensen toegezegd, dat ..ter zijner tijd wellicht eer. algeheele uitbreiding van den dienst op de lijn Haarlem—Zand- I voort zal kunnen worden overwogen". Als de Spoorwegen cn de N.Z.H.T.M. con- curreerende lichamen waren, zou de Spoor wegdirectie bij het vernemen van dit plan der tram, zoo spoedig mogelijk tot electrifi catle van den spoorweg HaarlemZandvoort overgaan. Het reizend publiek de badplaats Zandvoort en de naar verkoeling-zuchtende Amsterdammers, mogen evenwel niet de dupe worden van het feit, aat belde onder nemingen vriendschapsbetrekkingen onder houden. *j C. J. VANT, spelen. Frenkel deed dit uitstekend zonder toch een oogeiïblik uit den vroolijken blij- speltoon te vallen. Louis de Bree gaf een prachtig cn geestig gespeeld type van papa Laplstolle! In het tooneeltjc met Rosette Mien van Kerck- hoven In III wist hij zelfs even een heel fijnen toon te treffen, die de haute comedic naderde! En Mien van Kerckhoven, die ons altijd treft met haar warm geluid, gaf daar zeer gevoelig cn toch mooi sober spel. Phi lippe La Chapelle naderde met Mingassol nu en dan de grens van de klucht, waar de rol ook wel aanleiding toe geeft. Gerard Hartkamp en mej. Van Lonkhuizen hadden met hun mindere routine geen gemakkelijke taak om in een kring van zulke vlotte ac teurs en actrices zich staande te houden. ZU bleven, wat niet te verwonderen was bij hun oudere confraters nog al wat ten achter. Een frissche Julie was Kerstic Ro mer en ook Pingiet. de chauffeur, werd door Duiveman zeer natuurlijk gespeeld! Als geheel dus een zeer vlotte, prettige voorstelling van een amusant Fransch blij spel, die bij de leden van Haarlem's Tooneel enorm is ingeslagen! Haarlem's Tooneel heeft wel plezier van deze „beroepsavonden"; het is wel zeker, dat geen der leden ze meer zou willen missen. Aan Lily Frenkel en Mien van Kerckho ven werden aan het slot bloemen, aan Johan Kaart vruchten overhandigd! Hoe dikwijls het doek daarna omhoog moest? Wij hebben het niet geteld, maar dit is zeker: het succes was volkomen! J. B. SCHUIL. DE OPLOSSING DER TOONEELCRISIS. VOORSTEL VAN B. EN W. VAN AMSTERDAM Than.': is verschenen een voordracht, van B. en W. van Am terdam ten aanzien van de schouwburgbespeling, waarin vervat zijn de verschillende voorwaarden, welke in den loop van het tooneelconflict reeds door ons ver meld zijn. B. en W. achten het. oogenblik ge komen om het vroegere denkbeeld, de vor ming van één goed tooneelgezelschan te ver wezenlijken. Voor de volgende twe:- seizoe nen 1931 32 en 1932/33 zal één «eze'.schap worden gevormd, bestaande uit ongeveer 55 tooneelspelers. Dit gezelschap zal in den Stadsschouwburg en In den Hollandschen Schouwburg optreden. Het restant subsidie van het Amstordamsch Tooneel over het seizoen 1930 31 zal aan de Koninklijke Vereeniging worden uitbetaald: voor de seizoenen 1931 32 en 1932 33 zal het subsidie van de Koninklijke Vereeniging ge handhaafd blijven op 1 155.000 (welk bedrag voor de combinatie was uitgetrokken), met dien verstande, dat aan de Koninklijke Ver eeniging in 1930'31 voor haar exploitatie tot 1 Augustus 1931 een voorschot groot f 50.000 op de subsidies voor de seizoenen 1931 -32 1932 33 zal worden toegekend. BERUCHTE SMOKKELAARS EN IN BREKERS IN DE VAL. Te Emmerik zijn gearresteerd de 30-iarige B. H. uit Bergh en de 28-jarige A. E M uit Doetinchem. De politie heeft, naar wij in de NR.C. lezen, met dit tweetal de vermoede lijke daders in handen van de tientallen in braken. d'0 de laatste weken in den Achter hoek zijn gepleegd. Het tweeta' heeft zich eerst wegens dief stal en smokkelen in Duitschland te verant woorden en zal daarna worden uitgeleverd. LANDBOUWER DOOR ZIJN STIEFZOON VERMOORD. In den nacht van Dinsdag op Woensdag is onder Bellingwolde de landbouwer door zijn stiefzoon vermoord. Het HJk is in beslag genomen. Hedenmorgen zijn de dader en zijn vrouw in hechtenis genomen. MOORD TE BILTHOVEN REEDS VOOR DE RECHTBANK. Indien het onderzoek van de doktoren bin nen den vastgestelden tijd is geëindigd, zal de drievoudige moordzaak te Bilthoven Dins dag 10 Maart voor dc Utrechtsche rechtbank worden behandeld, meldt de Tijd. HONDERDEN WERKLOOZEN MEER. De werkzaamheden aan den In aanleg zijnden spoorweg SchaesbergKerkrade zijn voor onbepanlden tijd stopgezet, meldt de Tijd. Honderden arbeiders, in dienst van het Spoorwegbouwbedrljf, kwamen daardoor zonder werk. AGENDA DONDERDAG 12 FEBRUARI Gcd. Oude Gracht 65: Alg. Ledenvergade ring vereeniging „Weten en Werken" Geb. Protestantenbond: Evangelische Maat schappij. Voordracht prof. Van R'.el. 8 15 uur. Krelagehuis: Bloemententoonstelling 1010 uur. Palace- „Nachtvogels". Tooneel: Savona (antipodist). 8.15 uur. Luxor Theater: ,.Dc Poe] der Zonde" en „De Tijgerkat". Tooneel Piet Groenendaal (humorist) 8.15 uur. Rembrandt Theater: ..lm Westen nichts Neues", 2 30, 6.45 en 9.15 uur. VRIJDAG 13 FEBRUARI Schouwburg Jansweg: Het Centraal Too neel met ..Geld spoelt geen rol." 8 15 uur. StadsschouwburgAbonncmentsvoorstel- ling. ..Zijn testament", g uur. Bioscopen Nieuw programma. Krelagehuis: Bloemententoonstelling 10—10 uur. Rembrandt Theater: Matlnée 2.30 uur. Teylcr's Museum, Spaame 16. r"'eopend op werkdagen van 11—3 uur. behalve \s Maan dags, toegang vrij. Heomsted c-A erdenhout: Restau rant „Boekenrode"; Cljngc Doorcnbos-avond. 815 uur. II i 11 e gom: Raadsvergadering. 1.45 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 5