Bij Ruwe Handen PUROL. Doos 30 ct.
den Strijd
tegen de Misdaad
ALS VROUWEN OP ROOF UITGAAN.
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 10 MAART 1931
TWEEDE BLAD
door
A. HEEROMA, Oud-Commissaris van Politie te Amsterdam.
e statistieken wijzen uit. dat het f
aantal mannen, die voor misdrijf
veroordeeld worden, dat der vrou
wen verre overtreft, waaruit men
zou kunnen concludeeren, dat de
vrouwen minder misdadig zijn dan de leden
van het sterke geslacht, doch statistieken,
hoe nuttig en noodig ook, moet men maar
laten voor wat ze zijn en met het trekken
van conclusies zij men eenigszins voorzichtig.
Hoewel jonge mannen, die, werkloos rond
zwervende, er toe komen zich op de edele
zwijntjes jacht toe te leggen met als onaf
scheidelijk gevolg een'opname in de ge
vangenis, zouden daar wellicht niet terecht
gekomen zijn als zij meisjes geweest waren,
omdat het een jonge vrouw, die werken wil,
gemakkelijker valt aan den kost te komen
dan een jongen.
Dan is het ook zoo'n beetje de gewoonte,
dat alleen de man veroordeeld wordt, als hij
gestolen heeft, terwijl de vrouw of vrouwen
van»het gestolen geld geprofiteerd hebben en
wisten of zeer goed begrepen, dat de man
niet van zich zelf de middelen bezat om
haar zoo goed te bedeelen als hij deed. ja.
hoe dikwijls was het niet een vrouw, die uit
zucht naar weelde, zij het- soms weelde in
engeren zin, den man er toe bracht zich aan
het goed van een ander te vergrijpen, en
ik heb er mij dikwijls over verbaasd, dat de
vrouwen, als zij dan zagen, dat de man in
handen der politie was gevallen en verna
men dat de meubels en kleeding. die hij haar
had gegeven, van gestolen geld gekocht wa
ren, het een groote onbillijkheid vonden, dat
haar die goederen weer werden afgenomen.
Ik geef hier maar een paar voorbeelden om
te laten zien, dat de statistiek omtrent het
misdadig karakter niets bewijst' en men dus
niet kan zeggen, dat mannen slechter zijn
dan vrouwen. Het zou mij zelfs zeer gemak
kelijk vallen om aan de hand van een sta
tistiek te bewijzen, dat vrouwen veel dlef-
achtiger zijn dan mannen; men behoeft zich
dan slechts te bepalen tot de categorie win
keldiefstallen. Dagelijks kan ik wel zeggen,
werden er vrouwen aan het bureau gebracht
vogels van diverse pluimage die zich
aan de prullerijen en ook aan meerwaa-dige
artikelen in de Bijenkorf hadden vergrepen,
terwijl slechts nu en dan een man betrapt
werd en het was opmerkelijk dat. als een
man iets gapte, het iets was dat hij ^brui-
ken kon, terwijl vrouwen dikwijls maar in "t
wilde weg graaiden en dingen bij zich had
den, waarvan ze het gebruik niet eens ken
den of, zoo ze dit al wisten, ze niet konden
gebruiken.
Nu is er een categorie, die systematisch
te werk gaat en zoo werd er eens een vrouw
bij me gebracht, die met haar dochte~tj
verschillende kruide
nierswinkels afliep en
daar door het kind al
lerlei artikelen liet ste
len, tot ten slotte een
groote karbies gevuld
was met eetwaren, die
vergeten waren te be-
jsvif- r^i* talen. Ook dit is een
I WT771 I kenmerk van vrouw en
I H H dat zij ik spreek na-
I\ t\ fy l tuurlijk niet in'ta'ge-
V-., IV meen er geen been
lö in zien om haar kin
deren op haar stroop
tochten mee te nemen
en ze onderricht te ge-
schillende krui- ven in de kunst om
deniersioinkels wat weg te nemen.
afliep. Soms ook zijn de kin
deren er alleen bij om de aandacht af te leiden
en de vrouwen volgen dan den gedachten-
gang, dat een moeder die met haar kinder
tjes een winkel bezoekt, geacht wordt een
rechtschapen mensch te zijn, een bewijs, dat
zij weten, wat een goede moeder moet we
zen. Laat ik er terstond bijvoegen, dat de
ontaarde moeders, die zoo' weinig begrip
van haar moreele plichten tegenover haar
kinderen hebben, gelukkig zeldzaam zijn.
Ik ben nu op het terrein der beroepsdie
verij gekomen en denk nu aan een soort
vrouwen, die zich bezighouden met zakken-
die met haar
dochtertje ve?-
vrouwen die zich "bezighouden met
zakkenrollerij
rollerij. Hierin zijn twee groepen en wel zij.
die als de mannelijke collega's op plaatsen
met veel verkeer werken en de zoogenaamde
beroofsters. De eersten zoeken haar slacht
offers onder de vrouwen, de laatsten heb
ben het op mannen gemunt en w°rken ge
woonlijk in combinatie met mannen; dat
zijn de luitjes uit de onderwereld. Zij. die haar
rasgenooten belagen, zijn soms menschen
van wie men dit. allerminst zou verwachten;
ik heb ze gekend, die een behoorlijk huishou
den hadden, een jong vrouwtje bijvoorbeeld
die heel netjes woonde en die men keurig
gekleed achter den kinderwagen kon zien
wandelen; als 't kindje thuis sliep ging ze
en passant naar Gerzon of een andere groo
te zaak. sloeg daar even haar slag en ging
weer naar huis. Een andere vrouw was er.
iemand al op leeftijd, die getrouwde kinde
ren had en een heel eerbiedwaardige bur
gerjuffrouw scheen; zij ging speciaal de
markten bezoeken en lichtte handig de por-
temonnaies uit de mantelzakken van andere
marktbezoeksters. Dat was kleptomanie. zei
ce psychia'er. toen hij geroeoen werd om
haar geestestoestand te veroordeelen, maar de
rechtbank vond het dan toch maar beter,
dat ze een paar jaar in een gesticht werd
opgeborgen, want die kleptomanie is lastig
voor de menschen, die tot de ontdekking ko
men, dat he: weekgeld, dat- uit zich zed al
een groot oplosslngsvermogen heeft, daarin
op afdoende wijze was geholpen.
Zijn nu de mannen weer zoo braaf, dat zij
de portemonnaies der huismoeders met rust
willen laten? Ik wil dat ook niet beweren,
maar het is voo- heeren Dickpockets al'ijd
een beetje risquant om zich tusschen het
vrouwvolk te bewegen, want hij vait daar
cp en wellicht worden hem nog andere be
doelingen toegeschreven en ge weet het:
niets is den zakkenroller zoo onwelkom als
het voorwerp der publieke belangstelling te
zijn.
Van vrouwelijke dieven als ik hierboven
beschreef heeft ieder gehoord en iets on
waarschijnlijks schuilt er, hoop ik, in mijn
verhaal niet, maar nu loop ik, naar ik vrees,
gevaar, dat men mij niet au serieux zal ne
men, als ik het wil hebben over de vrouw
als inbreekster. Inbreken toch is werk voo:
een man; daartoe behoort durf, kracht,
vlugheid, kennis van gereedschappen en
ieder die wel eens een vrouw beng heeft ge
zien met een hamer en een beitel, hield zijn
hart vast. Inbreken is ook heuser» ieders
werk niet. Een gaatje in een brandkast te
boren valt niet mee: één staat met de borst
gedrukt tegen een beugel, waaraan de me-
taalboor bevestigd is en draait aan de kruk.
maar achter hem staan er twee en duwen
hem met alle macht in
den rug om zooveel
mogelijk druk op de
boormachine uit te
oefenen. Is het gelukt
een gaatje te maken,
dan wordt daarin de
punt van 'n reuzensav-
dineschaar gebracht
en de steel wordt
met een stuk gasp ij p
verlengd om de hef
boom zoo krachtig mo
gelijk te maken: dat
is geen vrouwenwerk.
Ook neemt men ge
makshalve soms de heele brandkast mee om
die op een meer geschikte plaats naar be-
hooren te bewerken en zoo'n brandkast ver
sjouwen vereischt manlijke spierkracht.
Daar komt dan nog bij, dat de bewoner ge
woonlijk niet zoo beleefd is om alle deuren
van kantoor of magazijn open te laten en
om binnen te komen moet veelal een onge
wone weg worden gezocht over daken en
en duwen hem
.met alle macht in
den rug.
over daken en muren.
muren, hetgeen in den. nacht al weer z*n
eigenaardige bezwaren meebrengt en ge
weet dat inbrekers een bijzondere voorliefde
voor nachtwerk hebben, waarschijnlijk om
de gebruikers van een kantoor overdag niet
in hun bezigheden te storen. Ik weet wel.
men kan zich met touwen, ladders en zak
lantaarns het werk vergemakkelijken, maar
met dat al is dat toch niet iets, wat men spoe-
ciaal aan vrouwen zal opdragen, al leven we
in een tijd van emancipatie. Men zou mij
dus waarschijnlijk niet gelooven, als ik ver
telde dat ik wel eens een inbreekster had
gekend en ik wil er dan ook terstond aan
toevoegen, dat ik nooit een vrouwelijk wer
kend lid van het gilde der brandkastdieven
heb ontmoet. Maar als stille vennoot ko
men zij in die ondernemingen wel voor; zij
zorgen dan voor geld om gereedschappen te
koopen, zij zijn tegenwoordig bij de voorloo-
pige besprekingen; ze gaan er overdag eens
op uit om poolshoogte ie nemen; ze verzor
gen ten slotte de buit, want vergeet niet. dat
alle zorg niet weg is. wanneer het gelukt is
een operatie behoorlijk uit te voeren. De
politie toch stelt er levendig belang in te
weten wie de helden zijn. die aan de nachte
lijke expeditie hebben deelgenomen en die
helden zelf zijn bescheiden menschen, die
niet met hun verdiensten te koop loopen en
om onbekend te blijven is het niet goed, dat
men in het bezit gevonden wordt van voor
werpen, die aan het uitstapje herinneren. En
nu is de vrouw alweer de meest geschikte
persoon om voor een veilige bewaarplaats te
zorgen.
Treedt alzoo de vrouw op als handlangster
van den man. een enkele maai komt er eens
een naar voren, die de mannelijke hulp ver
smaadt en zelf op roof uitgaat.
Vogeltje heette ze en misschien was het
deze naam, die haar op het denkbeeld bracht
uit te vliegen en vreemde kooitjes op te zoe
ken. Ze was niet groot en sterk; ze zou haar
naam oneer aan gedaan hebben, als ze dit
was geweest of het had willen schijnen. Ze
werkte niet met breekijzers, sardinescharen
en borst boren: brandkasten liet ze onaan
geroerd in zooverre dat ze niet poogde ei-
gaten in te hakken of te boren: dus een in
breekster in de beteekenis die men er aan
hechten zou was ze niet, maar toch was 't
een inbreekster. Ze toog er op uit met val-
sche sleutels en als deze haar pogingen om
binnen te komen weerstonden zocht ze een
anderen weg; dan liet ze zien. dat ze een
vogeltje was. want. ze klauterde bij ramen en
deuren op en wrong het lijfje door een klein
raampje, maar er binnen kwam ze. En dan.
ja, dan peuterde ze met vrouwelijk gerei
een schaar of een mesje laagjes en kas'Je*
open, zelfs heeft ze eens. in stijl blijvend, met
een vork het slot van een ouderwetsch
brandkastje weten te openen. *t Was een be-
geerlg vogeltje: het pikte weg wat grooten
roofvogels de moeite van 't meenemen niet
waard was geweest; die zoeken geld. goud.
desnoods effecten, ofschoon dit laatste
artikel in de vouwen veel gevaar verbergt.
Vogeltje wist niet wat effecten waren; pa
pleren waren voor haar van geen waarde,
tenzij het bankbiljetjes waren, want die ver
smaadde zij niet. Maar gouden ringetjes, oor
belletjes. broches en dergelijke, ja, die nam
ze mee en zelfs een waardeloos prul met
slmilisteentjes maar fel van schittering;
kleurige doekjes, vaasjes en beeldjes, dat alles
was van haar gading. En ze verzamelde alles
in het pluche tafelkleed, want ook dat trok
haar aan en knoopte het er om heen om het
mee te dragen naar huis. 't Was dus geen
echte roofvogel, maar een jonge kraai of een
ekster.
Ge ziet het: de vrouwelijke zucht naar op
schik, naar prullaria was Vogeltje bijgebleven
en die werd haar noodlottig. Wij, die achter
aan komen en den boel met een critisch oog
bezien, wij vonden het vreemd, dat vaasjes en
beeldjes zonder waarde waren weggevoerd en
wij zochten daarom niet in de kringen van
Gerrit de kraker en consorten, maar we zoch
ten naar een vrouw, een kleine tengere vrouw
en toen Vogeltje weer uitvloog en zich in een
ander kooitje had gezet- viel het deurtje
achter haar toe en niet lang daarna werd voor
haar een ander kooitje in gereedheid gebracht
van stevige tralies voorzien, waar geen vaas
jes of beeldjes waren, geen tafelkleed de ruwe
tafel aan het oog onttrok en waar den mensch
geleerd wordt met hoe weinig men tevreden
kan zijn.
Vogeltje nam die les niet ter harte, want
toen het deurtje weer voor haar was open
gezet en ze weer vrij kon rondvliegen, ont
waakte de oude lust om bij anderen naar
binnen te vliegen,-maar die pret duurde kort.
Ieder wérkt zoo volgens eigen systeem en
waar vogeltje in het gevang geen nieuw sy
steem had uitgedacht, maar weer vaasjes en
potjes ging gappen, was dit voor ons hetzelfde
alsof zij haar visitekaartje had achtergelaten
en dies stapten we naar Vogeltje en brach
ten haar terug naar het kooitje, dat haar
eerst kort te voren had zien vertrekken. Het
schijnt, dat zij toen de lust tot uitvliegen
heeft verleerd of wel het gevaarlijkè ervan
heeft begrepen; ik heb haar althans voor de
derde keer niet teruggezien. Nu zal Vogeltje
wel dood zijn of zoo niet. dan zullen de
veeren wel zijn uitgevallen en de pootjes ver
stramd, zoodat aan uitvliegen niet meer ge
dacht behoeft te worden.
DE VADERLANDS
LIEVENDE" MINISTER.
6 nationaliteiten.
ROMANTISCH PERSONAGE IN DE
ABESSINISCHE RECEERING.
Tusschen Frankrijk en Abessinië Is een uniek
geschil ontstaan, als gevolg van een arresta
tiebevel, door den krijgsraad te Rouaan op
grond van desertie uitgevaardigd tegen den
minister van Openbare Werken van Abessinië.
Saleh bey el Falaki pasja, aldus vertelt „De
Courant".
Genoemde minister £s een zoon van den
lijfarts van den vroegeren sultan van Marok
ko. Moelay Hafid. Zijn.moeder heette Marie
Rohmer zij was afkomstig uit den Elzas en
bezat de Duitsche nationaliteit.
Het kind kwam te Parijs ter wereld, waar
het als een natuurlijk kind onder den naam
van Rohmer en als Franschman bij den bur
gerlijken stand werd ingeschreven. Na haar
herstel begaf de jonge moeder zich echter
naar Constantinopel en daar werd de baby
naar Mohammedaanse!» recht als zoon van
den lijfarts Ingeschreven. Daarbij kreeg de
jongen den naam van Saleh bey en de Turk-
sche nationaliteit.
Saleh bey studeerde ln Frankrijk en Dultsch-
land. Gewapend met zijn Ingenieursdiploma
begaf hij zich ten slotte naar de Vereenigde
Staten, waar hij binnen weinige jaren een
groot vermogen vergaarde. Toen in 1914 in
Europa de oorlog uitbrak, liet hij zich door
het Fransche consulaat te New-York bij
wijze van voorzorgsmaatregel arresteeren. dat
hij nog altijd Rohmer heette en van Duitsche
nationaliteit was. evenals zijn moeder. Maar
toen het langzamerhand duidelijk werd, dat
de Vereenigde Staten aan den kant der gealli
eerden aan den oorlog zouden deelnemen,
vond Rohmer alias Saleh bey het veiliger zich
te laten naturalfseeren. Daardoor werden de
V.S. tot zijn derde vaderland.
Blijkbaar was hem dit echter nog niet vol
doende, althans na den oorlog verleende ko
ning Foead hem ook nog de Egyptische natio
naliteit met het toevoegsl Falaki pasja. Ten
slotte werd hij in 1930 door Ras Tafari tot
minister van Openbare Werken benoemd. Be
leefdheidshalve liet Saleh bey zich toen ook
nog maar de Abessinlsche nationaliteit aan
meten.
Maar de vijf nationaliteiten, die hij bij zijn
weten bezat, konden hem er niet voor be
waren. dat de Fransche autoriteiten te
Rouaan hen» bij gelegenheid van een doorreis
lieten arresteeren en naar het Huis van Be
waring overbi-engen. zonder eenlg respect voor
zijn ministerieele waardigheid. Want naar de
opvatting der Fransche militaire gezagheb
bers was Saleh bey Falaki pasja nog altijd
de natuurlijke Rohmer van Fransche natio
naliteit. En zij wenschten hem wegens desertie
te vervolgen.
In het Huis van Bewaring protesteerde hij
op zulk een luidruchtige en ontembare wil ze.
dat men den minister als straf een dag
schoonmaakkarweït'es liet opknappen. En
toen ook dat niet hielp, sloot men hem al
leen in een cel op.
Slechts een van zijn vele vaderlanden hielp
hem, namelijk Amerika. Dank zij de krach
tige protesten van het Amerikaansche gezant
schap te Parijs werd hij ten slotte op vrije
voeten gesteld, op voorwaarde evenwel, dat hij
een der zes nationaliteiten definitief als de
zijne zou kiezen.
Blijkbaar riepen dringende staatszaken hem
echter naar Abessinië terug. Want nog voordat
iemand er op verdacht was. had een zekere
Falaki pasja van Egyptische nationaliteit de
reddende Zwitsersche grens gepasseerd, zonder
dat de treinbeambten hadden bespeurd, wien
zij eigenlijk voor hadden.
Thans heeft de krijgsraad te Rouaan een
nieuw arrestatiebevel tegen hem uitgevaar
digd. Intusschen zit Rohmer alias Saleh bey
echter allang weer te Addis Abeba aan dei»
voet van Ras Tafari's troon.
„DE GENERALE LIJN"
MACHTIG FILMEPOS VAN EISENSTEIN.
De Vereeniging voor Volkscultuur gaf gis
teravond voor een groot aantal leden een ver
tooning van de film ..De generale Lijn" van
EisensteinAlexandrofTLssé, het- drietal,
waarvan men onlangs het ln dit b'ad uitvoe
rig besproken werk: .Romance Sentimenta-
le" een geluidsfilm heeft kunnen zien.
De Generale Lijn is een zwijgende film.
maar een zoo sterke, een zoo krach lge en
zoo overtuigende, als er well.cht nimmer een
tweede gemaakt zal worden! De grond, moe
der aarde, de arme boer. do slavin in wie de
vonk van de hoop en het idealisme gloeit.
Rusland in zijn primitiefsten staal, dat is de
film ..De Generale Lijn". Het zwoegen, he:
zweeten, 't vechten met den akker, het ploe
teren in de heete zon. dat ook is ..De Ge
nerale Lijn". Hopeloos, troosteloos is het be
gin: als bladzijden uit een vochtig boek. waar
een geur van schimmel en bederf uit opstijg:,
wentelen de tafereeien aan het oog voorbij,
regelmatig elkander opvo gend. rij na rij. als
regelen van een droefgees:lg lied. Maar al
lengs wordt in de vrouw de wil geboren om
er uit te komen, weg uit de misère, en zij
sticht met enkele volgelingen een arbeidsge
meenschap. Samen zal men werken, samen
zal men lijden, samen zal men overwinnen.
De film wordt rijker aan licht, rijker aan
vreugden, rijker aan hoop. Het werk groeit,
de gemeenschap drijft onverstand uit en ze
geviert over de stompzinnigheid en het oer-
conservatisme van de primitiefste al er Rus
sische landbouwers. Het tempo wordt sneller,
de cadans onregelmatiger, de greep losser, ge
durfder. het spel van de camera weelderiger.
In anderhalf uur ziet men hoe zich oneer
de witte stapelwolken van het Russische land
of onder den strakken blauwen hemel, die
geen regen uit wil storten, een dramatisch
levensproces voltrekt, hoe dit proces het
hoogtepunt bereikt en met een niet te stu ten
hevigheid, de hevigheid van een uitbarsting
van een vulkaan, de apotheose baart: De
overwinning op den grond, de overwinning op
duisternis ei» misère, op vadsigheid en onver
stand. En als de draagster van het leven,
schrijdt de figuur van de boerin Marfa Lap
kin over dit strijdveld van mensche.ijk leed
en menschelijke hoop.
,JDe Generale Lijn" is een kunstwerk in
oppersten zin.
L. A.
Aan de vertooning val» dit werk ging nog
het een en ander vooraf. „Octavo" een har
monica groep bracht met enorm veel succes
een aantal nummers ten gehoore. De bekende
bard Meyer Hamel betrad met zijn guitaar
het podium en zong eenige uitstekende lied
jes op werkelijk artistieke wijze. Ook het suc
ces van den heer Hamel was terecht
zeer groot. Voorts traden nog eenige sprekers
op. Onder anderen een vertegenwoordiger uit
Amsterdam die over den klasses'-rljd sprak en
over de beteekenis van het communisme in
dien strijd. De voorzitter van de V.V.V.G deel
de mede. dat de vereeniging thans reeds meer
dan duizend leden heeft en dat men hoopt voor
1 Mei het tweede duizend.al vol te hebben. Ten
slotte werd nog een tweetal films vertoond;
V. V V. C. Journaal (met gegevens over Ber-
lijnsche communistische demonstraties) en
„Breken en bouwen" die een episode uit de
actie der Nederiandsche communisten be
handelt.
NOORD-HOLL. VEREENIGING
„HET WITTE KRUIS".
ALGEMEENE VERGADERING-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k f»0 Ct«. per repel.
De afdeeling Haarlem van de Noord-Hoi-
landsche Vereeniging „Het Witte Kruis" hield
Maandagavond haar algemeene vergadering
in hotel ,.Lion d'Or".
In zijn openingswoord constateerde de voor
zitter. dat het afgeloopen Jaar een gunstig
verloop ghad. zoowel wat de Chancieele re
sultaten als wat den arbeid van de vereeniging
betreft. Spreker bracht dank aan de bestuurs
leden voor het belangrijke werk. dat zij ook
in het afgeloopen jaar weer ten behoeve van
het „Witte Kruis" hebben verricht. Voorts
memoreerde spreker de aangename samen
werking. die tusschen de bestuursleden be
stond. Tenslotte herinnerde spreker er aan.
dat het aantal bezoeken der wijkverpleging in
1931 opnieuw is toegenomen. Hij bracht een
woord van hartelijken dank aan de beide
zusters, die haar taak tot aller tevredenheid
hebben vervuld.
Van de Jaarverslagen van secretaris en
penningmeester, welke vervolgens aan de orde
kwamen, publiceerden wij reeds een uittrek
sel. zoodat we kunnen volstaan met naar het
desbetreffende nummer te verwijzen.
Enkele vragen werden naar aanleiding van
de beide verslagen gesteld en door aen voor
zitter beantwoord.
Nadat de heer W. J. van Vloodorp verslag
had uitgebracht van de in October te Haar
lem gehouden algemeene vergadering kwam
de as. algemeene vergadering ter sprake. De
vergadering besloot in een der vacatures van
het hoofdbestuur candidaat te stellen de
heer A. W. MIchels. voorzitter der afdeeling
Haérlem.
Bij de rondvraag vroeg de heer Albrecht
of er niet wat meer propaganda voor 1 werk
van ..Het Witte Kruis gemaakt kon worden,
bijvoorbeeld door maandelijks te adverteerpn
in de plaatselijke bladen. Hetzelfde lid stclrie
aan het bestuur de vraag of de vereeniging
bij het debacle van „De Nieuwe Boerhaave"
geen belangrijk verlies geleden heeft. Mr. Van
Dam antwoordde op deze laatste vraag, dat
dit verlies hoogstens f 72 per wijkzuster be
draagt.
Hierna sluiting.
COMITé BESTRIJDING GEVOLGEN DER
WERKLOOSHEID.
In dank ontving het Comité te Haarlem
de volgende bijdragen: Dr. W L L f 10'
C. A. B. f 500: Ned. R.K. Politiebond St.
Michael g 25: Kerkl. C. v. d. L. f 34.05; N V
de Faam f 100; Mevr. A. V. f 10: J. J. S
f 10: H. E. E. f 25: Dr A. A. v S. f 25; Perso
neel PEN f 243.50: Haarl. Politlepers. f 50;
P. L. f 2.50; Totaal f 1035.65.
DE AANSLAG OP EEN' ZWEEDSCHEN
ZEEMAN.
De 24-jarige schoorsteenveger, die aange
houden Ls omdat hij ervan verdacht wordt
Vrijdagavond op de Prins Hendrikkade te
Amsterdam een Zweedschen zeeman met
een mes ln den rug gestoken te hebben, heeft
thans naar het Hbld. verneemt een be
kentenis afgelegd.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
Baiteljorisstraat 16 Telefoon 10756
VAMPYR STOFZUIGERS f105.-
LANGS DE STRAAT.
Wonderen,
„De wonderen zUn de wereld uit", zei dezer
dagen een cynicus tegen mij. en 1»U lachte
schamper. „Ik ben er tenminste nog nooit
één tegen gekomen".
Hij Ls ze natuurlijk wel tegen gekomen. Hij
heeft ze alleen maar niet gezien. Wonderen
gebeuren er nog lederen dag op deze aarde,
die op het eerste gezicht zoo nuchter en koel
lijkt: maar alleen zij. die er vast in geloo
ven. kunnen ze zien en ondervinden. Wonde
ren gebeuren er in de duisterste hoeken en ln
de donkerste gaten, op de somberste dagen
en ln de luguberste nachten. Ze zljr. als
glinsterende sterren, die uit den hemel op
aarde vallen, en wie er één ziet en zoo'n ster
weet op te nemen en glanzend te houden, die
zal zed een beetje van die glans op zijn me-
demenschen afstralen Velen zijn er onder
ons. die denken, dat het werk gedaan ls, als
zij de ster eenmaal in hun bezit hebben, en
zij vergeten hem en laten hem dof worden.
Pas als het te laat is. zullen zij zich herin
neren, Koe schoon de glans was. toen zij hem
voor het eerst in handen hadden.
Ik wou, dat gisteren mijn vriend do cynicus
het kleine stralende sterretje had kunnen
zien. dat in een sombere, klcurlooze. bokkige
derde klascoupé op een ijskouden. e'lendigen
dag uit den hemel viel te midden van ons
landerige, rillende verkleumde menschen. Hij
zou het hebben moeten zien. of hij wilde of
nit. Het schitterende en pinkelde zoo. en zoo
onverwachts en ongedacht, dat wij er alle
maal verbaasd en g'imlachend naar zaten te
kijken, en dat wij ons allemaal een beetje
minder aantrokken van de koude, winderige
wereld, toen we eenmaal weer buiten ston
den.
In die coupé dan zaten een man en een
vrouw, niet meer jong. nog niet oud. armoe
dig. slordig gekleed, met afgedragen, dunne
Jassen aan en uitgetrapte schoenen. Boven,
op zijn vermoeid, gelig konijnenkopje dob
berde een te groote pothoed en om zijn ma
gere. tanige hals hing als een touw een oud
sjaaltje. Zijn oogen waren grijsblauw en
pienter, en schoten kleine, vergenoegde
straaltjes naar alle kanten. Om zijn smalle,
droge mond lag een glimlachje en zijn han
den wreven steeds met een Innig vergenoegd
gebaartje over elkaar. Zij was loelljk en grof,
met een grooten zwarten hoed op. die non
chalant op haar slordige piekharen danste,
en ze hing op de bank als een moe. slap. uit
gezakt vod. met in haar ééne groote hand
zijn actentasch en ln de andere een pak.
Maar onder den hoed schoten haar oogen
stralend lar.gs het- publiek in de coupé en
haar groote mond lachte een broeden, goed-
moedlgen grijns.
Ze converseerden onbekommerd en luid
op, en het eenige doel van zijn conversatie
was om haar de kans te geven iets grappigs
te zeggen, wat ze dan ook telkenmale tot zijn
groot genoegen en uitbundige trots deed. en
het doel van de hare was enkel en alleen om
ons allen aan het verstand te brengen, dat
zij een onvergelijkelijke domoor was met een
man. die alles wist. Glunderend zaten zo
naast elkaar, fier bij elk geslaagd pogen,
verrukt om eiken gllm'ach, die heimelijk in
den mondhoek van een lid van het luisterend
publiek verscheen.
Die twee. slonzige, armoedige, onaantrek
kelijke, bijna zielige menschen. hielden van
elkaar, zooals ik nog nooit, twee menschen
van elkaar heb zien houden Ze hielden
van elkaar, zonder er waarschijnlijk ooit over
nagedacht te hebben, ze warei» zoo trotsch en
verrukt, met elkaar, dat ze bijna niet wisten,
waar ze met hun trots en verrukking moesten
b'.ijven, en ze vonden elkaar waarschijnlijk
mooier en aantrekkelijker dan de schoonste
prinsessen en de dapperste prinsen uit de
oudste sprookjes, die tot in lengte van dagen
gelukkig verder leefden, toen ze elkaar een
maal gevonden en gekregen hadden.
En dan zeggen ze. dat de wonderen de we
reld uit zijn! Ik wou. dat mijn vriend de cy
nicus hen gezien had: ik wou. dat. u hen ge
zien had. Twee menschen. gedrochtjes bijna,
armoedig en afgewerkt, en zoo stralend ge
lukkig. dat we allemaal een beetje mee be
gonnen te stralen.
Zij hadden een ster zien vallen, en zij had
den hem samen opgeraapt en hem gekoesterd
en verzorgd, en er ieder en dag een beetje
aan gepoetst en gewreven, on» den ander te
verrassen, en nu zaten ze daar, en de glans
van hun ster straalde aan alle kanten van.
hen af.
De wonderen zijn de wereld nog lang niet
uit!
W. T.
AGENDA
DINSDAG 10 MAART
Schouwburg Jansweg: Ensemble Jacques
Sluyters. ..Guus de Kraker". 8.15 uur.
Gom. Concertzaal: Orgelconcert. Mia Pel-
tenburg (zang). 8 uur.
Gcb. Protestantenbond: Internat. Ant. Mil.
Vereen. Lezing ds. Schernierhorn. 8 uur.
God. Oude Gracht 79: Voordracht ds- G- J.
Waardenburg. 815 uur.
Geb. de Nijverheid: N.V. „Ripperda", Jaarl,
alg, vergadering. 3 uur nam.
Geb. Blauwe Kruis: Lezing ds. H. Jansen,
815 uur.
Palace: „De blonde Nachtegaal". Tooneel:
„TrJbolo en Smiles" (komieken) 815 uur.
Luxor Theater: „De Mascot e" ei» ..Het
recht zegeviert". Tooneel: Angclo Jaconelii,
(accordeon virtuoos). 8.15 uur.
Rembrandt Theater: ..Das Lied ist aus",
Tooneel: Astro (jongleur». 7 en 9 15 uur.
V e 1 s e nRaadsvergadering 7 uur nam.
WOENSDAG 11 MAART
Gen». Concertzaal: Ledenconcert H. O. V.
Solist Ferdinand Helmann (viool) 8.15 uur.
Stadsschouwburg: Mij. tot bev. der Toon
kunst Cello-recital Gaspar Cassado. 3 uur.
Oosterkerk: Lezing ds. Miskotte 8 uur.
Gem. Concertgebouw: Openbare vergade
ring Bond van Handels en Kantoorbedienden
en Bond van Technisch en Opzichthoudend
personeel. 8 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
Teyler's Museum. Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan-,
dags, toegang vrij.
