Haarlem's Dagblad | 1931 | 11 maart 1931 | pagina 6

STATEN-GENERAAL.

KING

Hef Genootschap van
den Octopus.

HAARLEM'S DAGBLAD

WOENSDAG 11 MAART 1931

TWEEDE KAMER

10 Maart.

Indische olievelden in exploitatie
en exploratie uitgegeven. Dc
Nijverheidsonderwijswet verliest
het stopartikcl.

Met 4922 stemmen heeft de Kamer
er behoefde daarover alleen nog maar ge
stemd ie worden het Indische Oorlogs
hoofdstuk aanvaard. Over Marine werd be
slist volgens de methode van „zitten en op*
staan" de vrijz.-democraten en de sociaal
democraten stonden op voor hun tegenstem.

Wel moest er gestemd over een artikel der
Maraie-begroo:ing. over de kosten verdeeling
nJ. van een verbouw van de „Zeven Pro
vinciën". Met opnieuw 4922 stemmen werd
deze post aanvaard, nadat minister de Graaf!
vastlegde, dat cLt schip alleen nog maar
voor de opleiding in Indië zal dienen, dus op
de Indische rekening thuis hoort.

Zonder discussie voorts, ook zonder hoof
delijke stemming, heeft de Kamer zich ver-
eenigd met de wijziging en aanvulling van
de Indische tariefwet.

Langduriger aandacht schonk de Kamer
aan twee olie-ontwerpen.

Het een wenschte de opsporing en de ont*
ginning van olie ln zes terreinen (gelegen
in Atjeh. Riouw. Palembang, West=Madoera
on Menado) toe te staan aan de Ned. Kol.
Petroleum-Mij.

Het andere stelde voor, de opsporing en
ontginning van olie toe te staan aan ..de
Bataafsche Petroleum-Mlj." in vijftien ter
reinen (gelegen in Atjeh, Palembang, West-
Java, Oost-Java en Borneo).

De gebruikelijke en historische verschil
punten lieten ook nu de Kamer niet met
rust.

Daar was allereerst de vraag naar staats*
exploitatie. De s.d.-3fgevaardigde Cramer
pleitte daarvoor met kracht. De bodemschat
ten van Indië moeten het algemeen ten
goede komen betoogde hij. De minister was
dit volkomen met den heer Cramer eens. op
één voorwaarde deze. dat de opsporing en
de ontginning zóóveel baten beloofden dat er
niet van rLslco behoefde gesproken te wor
den. En zekerheid, dat er in de uit te geven
terreinen olie zou worden gevonden, was er
allerminst. De minister de heeren Feber
en van Boetzelaer waren hem met gelijke
argumenten vooraf gegaan wenschte. bij
zulk een onzekere uitkomst, de groote bedra
gen, die met opsporing en ontginning zouden
gemoeid zijn, niet uit de zakken der belasting
schuldigen te kloppen.

Ook de heer Joekes, de v.-d. Indische spe=
cialueit, is het is hekend een voor
stander van staatsexploitatie. Maar ditmaal
heeft hij daar niet om gevraagd. Het zou
hem voldoende zijn geweest, indien de re-
geerinz een exploitatie-vorm had gekozen, die
thans gewoonlijk „het gemengd bedrijf" ge
noemd wordt. Samen doen: maatschappij en
Staat.

Echter ook voor een gemengd bedrijf
•was de minister niet te vinden. Opnieuw gin
gen hom de heeren Feber en Van Boetzelaer
nu hand in hand met Dr. Beumer, vooraf.
Ook voor een gemengd bedrilf zag de be*
wLndsman geen termen aanwezig: daarvoor
beloofden de terreinen, waarom het ging, te
weinig. Alle heeren verklaarden zich gaarne
wanneer 't kon. voor een gemengd bedrijf,
maar hier kon het, niet. Zij jubelden om de
schoone omstandigheid, dat er voor elke trap
van olie-rijkdom een onderscheiden vorm
van exploitatie mogelijk was. Bij de geringe
verwachtingen voor de terreinen ln kwestie
was een ongeremde uitgifte (behalve dan na
tuurlijke bepalingen van dotaties aan den
Staat ln geval van resultaten) de aangewezen
■uitweg.

Daarmee stemde Mr. Joekes allerminst in.
Hij twijfelde er namelijk ernstig aan of onder
de 21 terreinen er niet waren, welke wel de
gelijk voor gemengd bedrijf in aanmerking
kwamen. Hij kwam derhalve met een motie,
waarin de Kamer gevraagd werd de discus
sie over het ontwerp te schorsen en de re-
gcerlnt. te verzoeken het „ontwerp in nadere
overweging te nomen".

De motie werd verworpen met 5022 stem
men. Dc stemmen verhouding van heel den
middag vrijzinnig-democraten plus so-
cia n 1 - democraten.

In de motie werd ook gevraagd, alsnog een

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regeL

W interhanden )&UROL

Wintervoeten ,n

I Doos 30 cent.

Winterteenen Bij Apoth. en Drogist

nader onderzoek in te stellen (door geologen)

naar de aanwezigheid van bodemschatten.
De minister zette hier tegenover, dat zulke
onderzoekingen reeds hadden plaats gehad,
dat- juist daarop zijn afwijzen van staats
exploitatie en gemengd bedrijf berustten. De
heer Feber betreurde het, dat er zoo lang be
raadslaagd werd over ontwerpen, die de
Volksraad had aangenomen.

Wij hebben tusschen aanhallngsteekens
hierboven de woorden geplaatst: „ontwerp
ln nadere overweging te nemen". De oude
parlementariër Heemskerk, die zonder het
parlemeu niet leven kan en daarin nog al
tijd ecu vooraanstaande rol speelt, de heer
Heemskerk makte bezwaar tegen deze for-
muleering, wijl ze gelijkluidend is met die,
waarmede de Kamer verworpen wetsontwer
pen naar de Koningin terugzendt. Aanne
men der motie achtte hij dus ongeveer van
gelijke beteekenis als het wetsontwerp ver-
werpen.

Misschien had de heer Heemskerk gelijk.
Maar hij had geen gelijk met den heer Joe
kes een verwijt te maken van die formu
leering en dat te doen op een min of meer
grappige wijs. Want ditmaal was Mr. Heems
kerk niet op de hoogte der feiten Mr. Joe
kes diepte uit de Handelingen een geval op
'de electrlciteitsvoorziening) waarbij de be
handeling van een wetsontwerp was ge
schorst met precies dezelfde woorden. En zie,
voor de schorsingsmotie van toen hadden
een eenvoudig aantal.... anti-revolutlon-
nairen gestemd, waaronder de wetsjurist Dr.
Beumer. Die zijn fractieaanvoerder te hulp
snelde.... zonder baat. De fractie zat er
in.

De Kamer nam de Nij verheidsonderwijswet
onder handen.

In algemeens beschouwingen is een wets
wijziging behandeld morgen bij den aan
vang der vergadering antwoordt minister
Terpstra, die zich al meer thuis gaat gevoe
len in de Kamer.

Wat de wetswijzinig wilc'e?
De voornaam-te bepaling is die betreffen
de art. 25 waarover dan ook voornamelijk,
vrijwel geheel, de algemeene discussies heb
ben geloopen.

Het gaat hier over subsidie voor nijver
heidsscholen uit 's Rijks kas. Art. 25 zegt
subsidie toe aan scholen, waarvan de ge
meenteraad de oprichting en instandhouding
noodlg acht en wanneer dit besluit de goed
keuring van den minister heeft verworven.

Aangezien in een aantal gevallen de op
richting en instandhouding op zich zelf en
afgedacht van de financieele draagkracht
der Rijksfinanciën, zeer wel als „noodiig" kan
worden beschouwd, werd door de getroffen
regeling een zeer krachtige aanval op 's lands
geldmiddelen mogelijk, Toen nu Ln 1923 en
1924 op alles bezuinigd werd ook op On
derwijs. in alle categorieën werd bij de
wet van 28 Juli 1924 een dusgenaamd „stop
artikel" ln de N. O. wet geplaatst.

De thans bij de Kamer ln behandeling
zijnde wetswijziging bedoelt nu deze stopbe-
paling te doen vervallen. Een wijziging, die
uiteraard allerwege met genoegen werd ver
nomen. En dan ook ln de Kamer met inge
nomenheid Is begroet door de lieeren Ger
hard, Van Wijnbergen, Ketelaar, Zijlstra en
Tllanus, benevens door de dames Groeneweg
en Westerman.

Begrijpelijk want de toestanden had
den zich zoo langzamerhand toch wel dus
danig genormaliseerd, dat het niet goed is
niet uitzonderingsbepalingen te werken.

Echter, minister Terpstra durft niet het
daareven vermelde, bestaande art. 25 zonder
meer te handhaven. Hij heeft een andere
bepaling in het leven geroepen. Voortaan
moeten aanvragen tot schoolstichting niet
enkel getoesl worden aan den eich der
noodzakelijkheid, maar er moet bovendien
rekening gehouden worden met do voor
nieuwe scholen beschikbare geldmiddelen."

Het voorgestelde artikel 25 rekent daar
mee en neemt de bepaling over die de eerste
comniissie-Rutgers voorsloeg voor H. B. S. en
Gymnasia.

Volgens het ontwerp dus we vatten
samen zal niet slechts de Raad moeten
beslissen, dat de oprichting en instandhou
ding der school noodlg is. maar zal boven
dien de Kroon na advies van den Onder
wijsraad moeten hebben beslist, dat „de
behoefte aan de school in verhouding tot de
daaraan verbonden verhooging van de Rijks
uitgave voldoende is gebleken."

Er wordt dus aan de Kroon een groote be
voegdheid gegeven om te bepalen, of er een
school noodig is of niet. Het Ls niet zoo als bij
de L. O. wet, waarbij uit de schatkist de gel
den verplicht komen moeten, wanneer
maar aan bepaalde duidelijk vaststaande
gegevens is voldaan.

Welnu die groote bevoegdheid was niet.
geheel naar den zin van den heer Gerhard,
deze had in de wet die duidelijk vaststaande
gegevens omschreven willen zien. Zijn partij-
genoote Groeneweg kwam dit oordeel ver
zachten door de opmerking, dat het verplich
tend voorschrijven van het advies van den

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per pegeL

De scheikundige analyseert,
het publiek proeft
de aparte kwaliteit van

pepermunt

Onderwijsraad, toch wel een invloed ten
goede zou hebben op de objectiviteit van het
oordeel. De heer van Rappard daarentegen
vreesde van het inroepen van het oordeel van
den Onderwijsraad een dikwijls tergend tijd
verlies, maar diens partijgenoote Westerman
vond weinig anders dan woorden van lot.

Mr. van Wijnbergen, wetende, dat hij niet
zou verkrijgen hem bevredigende, duidelijk
vaststaande gegeven, als gevolg waarvan een
ruijkssubsidie dringend zou moeten volgen,
was toch verheugd, dat het ontwerp duidelijk
vast1 taande gegevens zooveel mogelijk bena
derde.

Een geheel eigen standpunt nam de heer
Tllanus in hij zal heusch niet veel mede
standers krijgen! De heer Tilanus was van
meen'ng, dat volstaan zou kunnen worden
met terugneming van de oude stopbepaling,
omdat met "de oude wetstekst de mini-her van
Onderwijs verplicht is. alleen dan subsidie te
geven, wanneer en voorzoover de schatkist
het veroorlooft. Waarom al die adviserende
tusrcheninstanties, zoo vroeg hij. Heeft de
bewindsman niet genoeg aan zijn inspecteur
en zijn departement? Het moge wellicht
waar zijn. maar we gelooven niet. dat de
Kamer de bescherming tegen de administra
tie. die de regeering zelve voorstelt, zich zon
der meer zal laten ontnemen. Natuurlijk
heeft de Kamer het recht van internellatie
en bij de begrooting kan zij zich uiten
maar de Kamer zal ook denken (ten bate
der gemeentebesturen)zeker is zeker.

EERSTE KAMER.

Het aardappelmeelcrediet aanvaard.

De Eerste Kamer de huidige voorzitter
maakt spoed volgens het principe: de minis
ters kunnen op hun departement meer prac-
tisch werk doen. dan wanneer ze in de
Kamer naar tab like oude desiderata, door
hen al herhaaldelijk overwogen, luisteren
de Eerste Kamer dan heeft vanmiddag nog
anderhalf uur vergaderd.

Zij heeft het aardappelmeel-crediet aan
vaard. Algemeene instemming. Prof. Diepen
horst om den nood in de veenkoloniën. De
heeren Wibaut en Gelderman omdat zij in
het ontwerp groot verschil met de Tarwe-
wet een goeden vorm van steunverleening
hadden gevonden.

Minister Ruys toonde dankbaarheid en be
loofde soepelheid aan Prof. Diepenhorst, die
daarom gevraagd had.

Prof. Diepenhorst hield natuurlijk een
openlijk pleidooi tegen de hooge tariefmuren
in het buitenland met een verzwegen plei
dooi voor hooge tariefmuren ook lxier te
lande. De minister ging er wijselijk maar niet
op ln.

Enkele sprekers nog bij „Arbeid" de heer
van der Lande liep warm voor het versohe
cadetje. De sprekerslijst is nog niet ten einde
gevoerd. Morgen meer!

INTIMUS.

GEEN VERDUISTERING VAN
AKU-GEHEI MEN

De rechtbank te Arnhem 'heeft uitspraak
gedaan in de zaak tegen den geëmployeerde
van de A K.U.-fabriek te Arnhem, die terecht
stond wegens schending van fabrieksgeheimen
door in 1929 en 1930 opzettelijk bijzonder
heden bekend te maken omtrent inrichting en
constructie van bij de AKU in gebruik zijnde
spin pompen.

De rechtbank heeft den verdachte vrijge
sproken en de van de zijde van de A.K.U.
Ingestelde civiele vordering niet ontvanke*
lijk verklaard.

SCHEURING IN DEN NED. BOND TOT
BESTRIJDING DER VIVISECTIE.

In een druk bezochte ledenvergadering op
9 Maart ls de Haagsche afdeeling (vertegen
woordigd meer dan de helft van het aantal
leden van den Nederlandschen Bond tot
Bestrijding der Vivisectie) uit dezen Bond
uitgetreden.

De afdeeling heeft met dezen daad open
lijk willen protesteeren tegen het beleid van
het tegenwoordige hoofdbestuur.

De uitgetredenen hebben zich onder lei
ding van den vroegeren voorzittere Dr. Pijl,
tot een nieuwe actie tegen vivisectie ver
een igd.

DE WERKING VAN DE SEISMOGRAAF.

De aardbeving in den Balkan is op de
seismograaf van het Geologisch Bureau voor
het Nederlandsche mljngebied te Heerlen
geregisteerd ln den vroegen morgen van 8
Maart. Op 9 Maart werd op deze seismograaf
een nieuwe zware aardbeving geregisteerd,
waarvan de haard ongeveer bij de Korlllen
moet liggen.

LETTEREN EN KUNST

HET TOONEEL.

SCHOUWBURG JANSWEG.

GUUS DE KRAKER.

Emil August Griene, fabrikant van brand*
kasten, meent de deugdzaamheid van zijn
fabrikaat niet beter te kunnen bewijzen dan
door een eerste klas' inbreker in zijn huis
te noodigen en dezen zijn krachten te laten
beproeven op zijn nieuwste model brand
kast, die hij wegens haar soliditeit „die
eiserne Jungfrau" heeft gedoopt. Hij kiest
voor dat akkevietje Guus de Kraker uit, den
bek ends ten inbreker van heel Berlijn, dl? zijn
11 inbraken alle met succes bekroond zag

Laat mijnheer Griene nu nog zijn jaloersche
vrouw om haar op een dwaalspoor te
brengen wijsmaken, dat hij naar een ver
gadering gaat tot laat in den nacht, dan
hebben wij voor kluchrspelfabriikanten als
Hans Bachwi z en Hans Sturm, stof genoeg
om desnoods 3 kluchten in elkaar te knutse
len!

Wat de heeren daarvan terecht gebracht
hebben, konden wij in een voorstelling van
een troepje dames en heeren, onder leiding
van Louis van Dommelen, in den schouwburg
aan den Jansweg bewonderen! Heel veel was
het niet, al waren er in deze klucht die
in het Duitsch .Die Mausefaile" heet dan
ook wel enkele aardige vondsten, zooals die
met het „levend" schilderij en den al te
grooten ijver van Guus» die behalve den in
houd van de brandkast ook alle voorwerpen
van waanden uit het huis meent te moeten
medenemen.

Maar het geheel was tooh van zoo'n gren-
zelooze flauwiteit en van zulk een onwaar
schijnlijkheid, dat je moeite had om dit kin
derlijk gedoe tot het einde toe aan te zien.

Misschien zou het ons gemakkelijker ge
vallen zijn, wanneer deze klucht vlot en aar
dig gespeeld ware geworden, maar daar man
keerde nog al iets aan. Heel wat dilettanten-
clubs zouden het er vrij wat beter hebben
afgebracht.

De eenige, die er wat gang in wist te bren
gen was Louis van Dommelen. Hy speelde
den Inbreker niet zonder humor, zoodat het
tenminste niet een totaal verloren avond
werd. Jan Grootveld dreef als de fabrikant
op zijn routine en op den souffleur, die hem
letterlijk elk woord voorlispelde. En dan was
er nog een zekeren mijnheer Frans Bogaert,
die een goedkoop succes behaalde met zijn
stotter enden kassier Bippech. Over de rest is
het manr het best te zwijgen, omdat wij dan
niets onaangenaams meer behoeven te zeg
gen.

J. B. SOHUTL.

MUZIEK.

Achtste Gemeentelijk Orgelconcert.

Dat de medewerking van Mia Peltenburg
in breede kringen belangstelling zou wek
ken. was te voorzien. Men hoort, in tegen
stelling met vroeger jaren, onze thans in 't
buitenland woonachtige oud-stadgenoote,
tegenwoordig zóó zelden in haar geboorte*
plaats, dat haar optreden van Dinsdagavond
met recht een belangrijke muzikale gebeurte
nis genoemd mag worden. En, zoo beschouwd,
is het aantal hoorders eigenlijk nog beneden
de verwachting gebleven, want. ofschoon dc
zaal een voor dezen tijd ongewoon aantal
hoorders bevatte, was zij toch nog bij lange
na niet uitverkocht. Dit voorrecht schijnt
alleen nog aan Dajos Bela en consorten te
beurt te kunnen vallen.

Onze gevierde zangeres werd hartelijk -be
groet en na haar voordrachten ook hartelijk
gehuldigd. Toch geloof ik dat de geestdrift
nog grooter ware geweest indien zij werken
had gezongen, waarvan de' muzikale en lit
teraire inhoud meer binnen de gevoelsfesr
van een gTOot auditorium valt. Met de
.Abendmahls «hymne" van Diepenbrock en de
drie composities van Hendrik Andriessen bleef
zij daar, ongeacht de muzikale waarde, eenigs
zins buiten. Ik voor mij kan in het eerstge
noemde werk noch den tekst van Noralis,
die de zinnelijke liefde als hoogste goddelijke
openbaring verheerlijkt, noch de muziek,
wier klankenchaos geen oogenblik waar
neembare thema's of vormen vertoont of zich
bij den tekst aansluit, bewonderen Het. zal
misschien aan mij liggen, maar ik moet be*
kennen dat het zelfs in vertolkingen als van
Mevrouw Noordewier en Mia Peltenburg mij
onontroerd laat: en dat ligt dan toch zeker
niet aan de zangeressen. Tegenover Diepen-
brock's Hymne schijnt .La Sainte Face" van
Andriessen als een uit graniet gehouwen

kunstwerk, dat elke vorm en lijn duidelijk
weergeeft cn schokkende tegenstellingen (als
in de laatste beide regelparen) niet schuwt.
Voor mij was dit werk het hoogtepunt der
zang voordrachten; in Andriesen's „Cantique
spirituel" en „Magna res est amor" is de
plastiek weer veel minder. Maar bovendien
bevatten deze composities te weinig be-
korends, tot het hart sprekends om groote
menigten te ontroeren of tot geestdrift te
brengen. De kunde en de stoere muzikale
persoonlijkheid van onzen stadgenoot open
baart zich natuurlijk telkens wel; dit is ook
het geval ln zijn „Passacaglia" voor orgel,
waarmee George Robert het concert besloot.
In deze Passacaglia wordt het korte thema
telkens ln andere toonsoort gebracht; een ge»
heele kring wordt doorloopen onder rijke
en afwisselende harmoniseering. Maar het
blijft cerebraal werk, en is alles behalve
gemakkelijk te volgen, zoodat de groote knap
heid voor velen nog wel onopgemerkt voorbij
gegaan zal zijn.

Direct „aanspreken" deed wel de prachtige
vijfs;emmige Fantasie in c min. van Bach,
waarmee Robert opende. Franck's „Prière"
tijdsnoot van .Prélude. Fugue et Variation",
„Pastorale" en ..Final" staat met deze werken
in overzichtelijkheid en gebondenheid niet
gelijk en zal daarom wel minder vaak worden
gespeeld.

Met dat al was dit Orgelconcert een in
teressante, in menig opzicht schcone avond.
Mia Peltenburg was uitstekend bij stem en
het was dus een ongewoon genot het krach
tige reine geluid weer door onze concertzaal
te hooren golven. Mogen we dit voorrecht
nog vaak hebben!

K. DE JONG.

IJS IN DE ZUIDERZEE.

Men meldt ons uit Hoorn

Voor zoover het oog reikt, ligt de Zuiderzee
dicht gevroren.

DIVIDEND NED. FORD 20%.
De Nederlandsche Ford .Automobielfabriek
te Rotterdam stelt voor een dividend van
20% uit te keeren. (Vorig jaar 1Q%).

FURTVVaNGLER TE AMSTERDAM.

Het Berlijnsch Philhannonisch Orkest
speelde Dinsdagavond te Amsterdam. Het
programma bestond uit Ouverture Egmond
van Beethoven, 4e Symphonle van Brahms,
Ouverture Neues vom Tage van Hindemlth,
Tot und Verklarung van Richard Strauss, en
voorspel Die Meistersinger von Nürnberg van
Wagner.

De geheel volle zaal van het Concertgebouw
bracht dirigent en orkest een ovatie.

DE VROUW EN HET OORLOGSPROBLEEM.

Er wordt een bijeenkomst van vrouwelijke
leden van den Vrijinnig Democratischen
Bond, afdeeling Haarlem, op Donderdagavond
12 Maart gehouden in café Brinkmann.
Spreekster is Mevr. W. RosVrijman met
het onderwerp: ,De taak der vrouw bij de
oplossing van het oorlogsprobleem".

MONTESSORI-ONDERWIJS. ij

Voor de afdeeling Haarlem der Nederl.
Monteisorl Véreeniging zal een lezing worden
gehouden door mej. E. Voerman, Montesiori-
leidster te Laren (dochter van de in Mon-
tessori-kringen bekende mevrouw Voerman -
Verkade) over Montessorl-opvoeding in het
gezin, op a.s. Vrijdagavond ih „Lion d'Or".

HEROPENING SCHOENENMAGAZIJN.

Dinsdagmiddag is het schoenenmagazijn
van den heer J. Voliaerts, Anegang 12. na de
verbouwing heropend. De verbouwing betreft
voornamelijk de etalage, die een drietal
meters dieper is geworden, hetgeen mede door
een doelmatige indeeling in vakken, aan de
overzichtelijkheid zeer ten goede komt. Het
interieur is o.a. verbeterd door het aanbren
gen van een prettig-moderne verlichting. Het
geheel werd in een sobere rood-bruine kleur
gehouden, die rustig aandoet. Rest ons nog te
vermelden, dat velen den heer Vollaert? een
blijk van belangstelling gegeven hadden door
het aanbieden van bloemen.

EXAMENS VOOR AUTOBESTUURDER

Heden, Woensdagavond, worden aan de
Ambachtsschool de jaarlijkscbe examen af
genomen van den cursus voor dames en hee
ren voor autobestuurder.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.

FEUILLETON.

Uit het Engelsch van
FERGU8 HUME.
(Nadruk verboden.)

32)

..Komaan, juffrouw Drum. huil nu niet",
probeerde Mademoiselle Cibot haaf te
troosten. ..Ik weet zeker, dat hij terugkomt"
„Waar denkt u hem dan te vinden", vroeg
Margaret, ale zich door haar vriendelijke
weerden wat getroost voelde, „de boerderij

staat leeg

„Ja. Ja. ja." viel Mademoiselle Cibot haar
ongeduldig in de rede, „laat u dat maar
aan mij over. Ik weet er alles van, in ver
trouwen gezegd ik beu ook lid van het ge
nootschap".

„U?" riep Margaret. Ze huiverde. „Hoort u
tot die bende?"

„Ja. dat genootschap heeft mij nooit veel
kunnen schelen, maar lk had mijn Pedro
zoo lief, dat ik alles wat hij wilde, deed. In
Barcelona heb lk mij aangestoten b"J dien
verschrikkelijken troep. Het wachtwoord, Ja.
dat ken ik nog en lk kan wel te weten ko
men. waar het hoofdwa-tier nu ls. Daar zal

ik heen gaan en met hen sprekenen

dan; dan red ik hem. Alles komt ln orde.
Juffrouw Drum.

.Ln vertel mij nu eens alles wat u weet
ging Mademoiselle Cibot voort, toen zij haar
honger cn dorst gestild had. „Ik moet alles
weten."

L Margaret deed daarop liet* verhaal van wat

er allemaal gebeurd was, zij verzweeg ech
ter dat Dick en Sir Gregory, Perris van den
moord op Medina beschuldigden. Maar bU
wijze van vergoeding voor het verzwijgen
van iets. dat van belang was, deelde zij de
Franqaise mee, dat haar broer, R.ohardDrum
onder een aangenomen naam eveneens lid
van het El Nuestro was.

Op Mademoiselle's verzoek gaf Margaret
daarop een nauwkeurige beschrijving vau
Dick en daaruit bleek, dat hij bij zijn mede
leden van het genootschap als George White
bekend was.

„Drie broer van u is dus om zoo te zeggen
het zwarte schaap van de familie", conclu
deerde mademoiselle Cibot. „Ja. hij is slecht.
door en door slecht. Vreemd." ging zij
peinzend voort, „dat een broer van u zoo
kan zijn".

..Moeder en ik hebben zooveel verdriet van
hom", antwoordde Margaret bedroefd.

..Maar dat hoeft u zich niet zoo erg aan te
trekken", troostte Mademoiselle Cibot. ,,U
zult niet veel last meer van 'nem hebben
heelemaal geen last zelfs. Ik ken hem wel, ik
zal met hem spreken."

„Wanneer?" vroeg Margaret in spanning.

„Zooira ik er achter ben. waar het hoofd
kwartier van het genootschap nu ls. Dan zal
ik tevens mijn plan uitvoeren om uw ver
loofde te redden.

„En hoe wilt u dat doen?" vroeg Margaret
gretig.

Als antwoord haalde Mademoiselle Cibot
een klein voorwerp uit haar tasch dat er
net zco uit zag als dat waarmoe Dick zijn
zuster bedreigd had. toen hij haar op haar
wandeling over de hel gevolgd was.

Als lk dit op den grond gooi." verklaarde
zij. ..blijft er van ons niet "•cel meer over.
Ieder lid vau heWtl Nuestro Genootschap
heeft zoo'n luxe-artikeltje bij zich." En zij
glimlachte veelbeteekenend

„En bent u van plan om die bom te gebrui
ken?" vroeg Margaret angstig.

„Dat weet lk nog niet. Eerst moet ik me
neer Perris spreken; dan pas kan ik uitma
ken wat voor maatregelen lk moet nemen;
óf ik gooi de bom dadelijk op den grondt óf
ik wind haar op".

„Wind haar op?" herhaalde Margaret niet
begrijpend.

Mademoiselle Cibot wees haar een klein
gaatje, in het verzilverde omhulsel. „Hier
past een klein sleuteltje in", legde zij uit."
3ls ik de bom opdraai, barst zij uiteen, na
twee minuten, na tien minuten of na een
uur. Dat hangt er van af hoe ver ik den veer
opwtndt"

..Hoe kunt u het?" hijgde Margaret met
afschuw ln haar stem.

Mademoiselle keek haar oen oogenblik aan
en er was onuitsprekelijke bitterheid in
haar blïk. „Ik kan alles, juffrouw Drum. Mijn
hart is gebroken toen Pedro stierf. Ik was
zoo gelukkig met hem", ging zij zuchtend
voort Maar nu", zij stond met een heftige
beweging op, „nu zal ik mij wreken",

„Maar wat wilt u doen?" vroeg Margaret,
die eveneens opgestaan was.

„Laat dat aan mij over", antwoordde
Mademoiselle Cibot. „Over een paar dagen
b'.et u meneer Perris zoo gezond als een
visch. Hij zal gelukkig met u zijn. maar
lk

Zij brak haar zin of en moest zich op de
lippen bijten om niet in tranen uit te bar
sten. Langzaam liep zij naar de deur.

Margaret betaalde en volgde haar.

„Wilt u meegaan om kennis te maken
met mijn moeder? We hebben nu toch alles
besproken,

..Neen. ik ben niet meer geschikt ora met
goede menschen ln aanraking te komen."
ZU zweeg even en er was een pijnlijke trek
02 gezicht. „Hoe ls het toch met Lau

ra?" vroeg ze toen plotseling.

.LU is zoo gelukkig! Zij gaat gauw trou
wen met Theodore Arden. Sir Gregory heeft
eindelijk zijn toestemming gegeven."

„Daar ben ik blij om. Arden is een goede,
aardige jongen. Wat zal ze gelukkig zijn
en u ook! Maar ik sta hier mijn tijd te ver
praten. Over een dag af twee. drie zult. u
meneer Perris weer bU u hebben; lk beloof
het u. Adieu!"

Ze drukte haar koude lippen op Marga
rets wang en ging haastig heen.

HOOFDSTUK XVHL

BEVRIJDING.

Mademoiselle Cibot kende het „El Nuestro
Genootschap" te goed. om niet te beseffen,
dat het heel wat moeite zou kosten om Perris
te bevrijden. Maar om te beginnen moest
zij weten waarheen het hoofdkwartier ver
plaatst was.

Op weg naar haar kamers zij had haar
intrek genomen in een rustig pension in
Bloomsbury gaf zij een advertentie ai
voor de Daily Telegraph", waarin nummer
13 X verzocht, om het adres op te geven
van den Octopus. Geen buitenstaander zou
vermoeden dat een lid van het ,.E1 Nuestro"
op deze wijze correspondeerde met den lei
der van de bende.

Inmiddels waren ln alle boekhandels spre
kende raambiljetten te zien. die aankon
digden dat er een nieuwe politieke roman
van Mlchaël Perris was verschenen, getiteld:
De Man aan het stuur". En binnen een week
reeds bleek, dat het boek van den tot dusver
onbekenden schrijver enormen opgang
maakte. .Een van de schitterendste Engei-
scae romans, die ooit geschreven ls". luidde
het oordeel van een der grootste bl3ien en
het- lezend publiek onderstreepte dit oor
deel ten volle. De eerste druk was binnen 1

veertien dagen uitverkocht en de tweede in
voorbereiding. Michael Perris scheen woor
delijk uitgesproken te hebben, wat er in de
hoofden en harten der medeburgers leefde.

Vier dagen na mademoiselle Cibot's aan
komst in Londen, verscheen in de adverten
tiekolommen van de „Daily Telegraph" een
mededeeling, dat nummer 13 X dien avond
in Wire Road 56, South-Kensington, ver
wacht werd.

.Dat. Ls niet mis", dacht mademoiselle
glimlachend. „Guzman schijnt het er royaal
van te rjemen. Enfin, hij heeft er geld genoeg
voor!"

Den geheelen dag was zij vreeselijk op-
gcwcic'cn en cm acht uur stapte zij in de
bus die haar naar South Kensington bracht-.
De plaats van samenkomst, die haar in cie
advertentie was opgegeven, bleek een deftig
heerenhuis en een argeloos voorbijganger zou
den indruk gekregen hebben, dat er een
soiré was. Er stonden een paar schitterende
auto's en 'n paar heeren in avondtciltt ging-
gen tegelijk met Mademoiselle Cibot binnen.
Zij noemd e den in livrei gekleed e bediende,
die haar binnenliet het wachtwoord en werd
onmiddellijk in een zijkamer gelaten, waar
zij haar hoed en mantel afdeed. Zij droeg
een smaakvo'le zwar.-sat'jnen avondjTon
en cm haar hals had zij e?n mee! co,,:or
van halfedelsteen er.. In het zacht-ro-d: !:eht
zag 7Ij er niet zco bleek en vermoeid ui. als
overdag.

„Ah. monsieur White'; begroet? zij Dl-k,
die even na haar binnenkwam. In het En
gelsch. „Hoe gaat het u?"

„Heel goed. dank u." antwoordde hij luch
tig, „ofschoon ik den lnatsten tijd heel wat
tegenslag heb gehad. Waar bent u al dien
tijd geweest Mademoiselle?"

„In eon zusterhuis in Bournemouth", ant
woordde zij zuchtend.

(Wordt vervolgd),,