BUITENLAND.
Tsjang Kal Sjek voor de Volksconventie.
Stofzuigerhuis MAERTENS
Alle merken Stofzuigers
Communistisch gevaar in Spanje?
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 6 MEI 1931
TWEEDE BLAD
Met gejuich ontvangen.
Incident in de Fransche kamer.
Om de republiek Spanje.
Don Alfonso erkent de nieuwe regeering.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS
De Volksconventie, die vooral van belang
Is, omdat de Canton-vleugel gedurende de
zitting zijn aanvallen op Tsjang Kai-sjek zal
richten, is gisteren geopend. Toen Tsjang
Kai-sjek het spreekgestoelte betrad voor het
houden van de openingsrede viel hem een
geweldige ovatie ten deel. Hij gaf een lang
overzicht van den arbeid der regeering se
dert de jongste conferentie en liet daarna
de belangrijkste wereldgebeurtenissen de
revue passeeren. Hij doelde vooral op den
vooruitgang dien de Sovjetregeering heeft be
reikt en gewaagde van een „opmerkelijk
6ticces" van het vijfjaarsplan.
Tsjang Kai-sjek gaf de conventie den raad
bijzondere aandacht te wijden aan het werk,
dat door de Sovjetregeering is verricht op het
gebied van verkeer en industrie aan de gren
zen van Turkestan, China en Mongolië.
Nadere berichten ontbreken thans nog.
Ook het nieuws over de eventueele successen
van de oppositie, die den burgeroorlog tracht
uit te lokken blijft zeer schaarsch. Tsjang
Kai-sjek's positie schijnt in ieder geval nog
zeer sterk te zijn,
Over een motie, luidende: „De Fransche
Kamer doet aan de Spaansche republiek
haar betuiging van sympathie en beste
wenschen toekomen", is in de Fransche Ka
mer hevige ruzie ontstaan.
Paul-Boncour verklaarde als voorzitter der
Kamer-commissie voor Buitenlandsche Aan
gelegenheden, dat er geen twijfel kon be
staan aan de gevoelens der commissie, welker
goedkeuring men reeds van te voren ver
zekerd kon achten.
De eerste minister Laval zeide uit naam der
Fransche regeering de nieuwe Spaansche re
geering en hartelijken groet te willen bren
gen.
Daarna zeide de communist Cachin, on
der een koor van interrupties, dat zijn partij
de Spaansche republiek gaarne zou verwel
komen, indien zij communistisch en niet
burgerlijk was. Van de socialisten maakte
zich bij deze woorden een hevige opwinding
meester en zij begonnen tegen de communis
ten te demonstreeren. Zij waren in het na
deel, omdat de communisten op een hoogere
stoelenrij waren gezeten. De communist
Marty gaf Mambrosini een slag in het ge
laat. Boven het lawaai uit kon men de stem
van den markies de la Ferronnay uit hoo-
ren, die uiting gaf aan het wantrouwen der
monarchisten.
Toen de orde weer hersteld was werd de
motie met 540 tegen 6 stemmen aangeno
men.
Intusschen heeft Don Alfonso in het blad
A. B. C. door middel van een onderhoud met
den hoofdredacteur, gepubliceerd, dat hij
vastbesloten is geenerlei moeilijkheid te be
reiden aan de republikeinsche regeering, die
voor hem de regeering van Spanje is. Mo
narchisten, die zijn aanwijzingen zouden wil
len volgen, moeten zich er niet alleen van
onthouden moeilijkheden te scheppen voor
de regeering maar haar ook steunen. Koning
Alfonso zeide het nooit te zullen goedkeuren
dat men het volk tegen de autoriteiten op
zet noch dat men met de ongelukken van
het vaderland speculeert om aan het nieuwe
regime zijn prestige te ontnemen.
De koning verklaarde voorts dat hij aan
alle officieren, die hij had kunnen bereiken
had gevraagd den eed van trouw aan de
republiek af te leggen. De monarchie is, zei
de koning Alfonso, in Spanje geëindigd door
de uitspraak van het volk. Moet zij eens her
steld worden, dan zal dit eveneens moeten
zijn door den wil der burgers.
Don Alfonso is inderdaad een ridderlijk
manen een goed diplomaat die weet hoe
hij zijn belangen het best behartigt.
Amerika.
Amerika, Europa en de last
der schulden.
WASHINGTON, 5 Mei (V.D.) In het
Congres van de Internationale Kamer van
Koophandel heeft de Italiaansche gedelegeer
de laatste dartig jaren besproken. Hij stelde
gen tusschen Europa en Amerika gedurende
de laatste dertig paren besproken. Hij stelde
vast dat de Vereenïgde Staten een bevoor
rechte positie hebben ingenomen, daar zij
met een veel geringere bevolking over on
evenredig grootere natuurlijke hulpbronnen
beschikten. Tegelijkertijd hebben zij door
massa-productie rationeel gewerkt, hetgeen
in Europa met zijn vele verschillen en een
overschot aan arbeidskrachten slechts met
groote voorzichtigheid kon geschieden. Euro
pa is ook op het oogenblik nog veel belang
rijker voor Amerika als kooper dan als ver-
kooper. Het evenwicht is evenwel onzeker,
daar in de verhouding op de arbeidsmarkt
nog weinig veranderd is sinds dertig jaren.
De stand van de handelsbalans van Europa
tegenover Amerika werpt de vraag op. of de
Vereenigde Staten in staat zullen zijn het
netto-overschot van goederen en chemica
liën naar Europa uit te voeren. Dit is slechts
dan mogelijk, wanneer de Vereenigde Staten
de binnenkomende gelden weer kunnen ge
bruiken. De oplossing van dit beleggings-
vraagstuk is tengevolge van de Europeesche
schuldenbetalingen nog bemoeilijkt.
Pirelli zag er van af dit laatste vraagstuk
uit politiek of moreel oogpunt te behande
len. Daar evenwel de ernstige gevolgen voor
Europa niet te loochenen zijn moet de kwes
tie of dit geheele vraagstuk opnieuw moet
worden onderzocht, niet alleen voor de schul
denaren, doch ook voor de schuldeischers
van beteekenis zijn. De openbare meening
in Amerika onderschat den dagelijkschen
terugslag van de betaling der schulden.
Slechts een nauwe samenwerking tusschen
Amerika en Europa kan het evenwicht her
stellen en het herstel van den economischen
toestand der wereld bespoedigen.
Aansluitende aan hetgeen Pirelli heeft
verklaard, besprak ook sir Alan Anderson
(Engeland) de kwestie der oorlogsschulden.
Hij stelde de vraag of het niet beter is in
het algemeen de politieke schulden te
schrappen, doch voegde er aan toe, dat door
dit middel alleen geen einde kan worden ge
maakt aan de economische depressie op de
wereld. De wereld moet niet vergeten, dat
de internationale handel tot stilstand moet
komen, wanneer de naties weigeren produc
ten van andere landen te koopen en tegelij
kertijd hun eigen productie met geweld op
voeren.
Tsjecho-Slawakije.
De conferentie der Kleine
Entente.
De conferentie van ministers der Kleine
Entente is gesloten. In het communiqué wordt
o.a. verklaard:
In de zitting van 4 Mei hebb'en de ministers
van Buitenlandsche Zaken der drie landen
van de Kleine Entente, in aanwezigheid van
den Roemeenschen minister van Financiën en
van dien van Handel het plan van een
Duitsch-Oostenrijksche tolunie besproken.
De gedachtenwisseling leidde tot volkomen
eenvormige besluiten. De drie regeeringen
hebben besloten bij de behandeling in den
Volkenbondsraad en de Europeesche studie
commissie gemeenschappelijk dezelfde hou
ding aan te nemen.
Wat de landbouwcrisis betreft is besloten
op te komen voor de directe invoering van
een douanestelsel ten gunste van landbouw
producten en voor directe bestudeering van
verdere voorstellen. Verder hebben de drie
ministers hun houding vastgesteld in zake de
ontwapeningsconferentie.
DuntscMand
De vrijwillige arbeidsdienst.
BERLIJN, 5 Mei, (VI.) In de Rijks-
kanselarij hebben de belanghebbende vak
bonden besprekingen gevoerd over den vrij-
willigen arbeidsdienst. Gehoopt wordt, dat
het Rijksbureau voor Werkloosheidsverzeke
ring en Arbeidsbemiddeling een bedrag van
2 millioen Rijksmark voor een bepaalden
termijn beschikbaar zal stellen.
Verlaging van het invoerrecht
op tarwe.
Het rijksministerie van Voedselvoorziening
heeft een beslissing getroffen over de vraag,
hoe de verlaging van het invoerrecht op
tarwe zal worden aangewend, aldus ,De
Tel.".
Twintig procent van de buitenlandsche
tarwe, die verleden jaar tusschen April en
Juli door de meelfabrieken werd vermalen,
zal tegen een verlaagd invoerrecht van 20
mark mogen worden ingevoerd, doch slechts
tot en met 15 Juni a.s.
Deze beslissing heeft in de betrokken krin
gen de critiek, die op de douanepolitiek werd
uitgeoefend nog verscherpt. Vergeleken bij het
oorspronkelijke plan, volgens hetwelk het in
voerrecht van M. 25 tot M. 16 zou worden
verlaagd, is thans slechts een verlaging met
M. 5 ingetreden en is het contigent, dat op
grond van de binnenlandsche behoefte op
minstens een half millioen ton werd geschat
is thans beperkt tot 20 pet. van den invoer
van buitenlandsche tarwe in het vorige
jaar.
Men heeft dus het oorspronkelijke plan op
alle punten verzwakt, hoewel intusschen is
gebleken, hoe moeilijk de regeling der levens-
middelenprijzen is en ofschoon dezer dagen
de broodprijs tot tweemaal toe is verhoogd.
Rusland.
Krylenko volkscommissaris
van justitie.
MOSKOU, 5 Mei (V.D.) Krylenko is be-
noemd tot volkscommissaris van justitie. In
verband hiermede is hij ontlast van zijn
functies van O. M.
JUWEELENROOF TE BERLIJN.
BERLIJN, 4 Mei. (V.D.) Een drieste roof
overval heeft Maandagochtend tegen negen
uur plaats gehad op een 19-jarige beambte
van de juweelenfirma S. A. Heymann in de
Kanonierstrasse te Berlijn.
Het jonge meisje had opdracht gekregen
uit de particuliere woning van den directeur
der zaak in de Friedrïchstrasse 11 juweelen
te halen en in de zaak te brengen. In de be
nedenverdieping van de particuliere woning
werd het jonge meisje door twee onbekende
mannen overvallen en gewurgd. Een kistje
met juweelen ter waarde van ongeveer tien
duizend mark werd haar ontroofd.
De roovers zijn spoorloos verdwenen in
een op hen jachtende auto*
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Barteljorisstr. 16 Tel. No. 10756
LANGS DE STRAAT.
De Rare.
Hoewel de peenharige jongeling, die zich
in de stille straat met eenige uitroepen richt
te tot een blozende dienstmaagd., werkelijk
niet van overdrijving was vrij te pleiten,
mocht van den anderen kant. toch niet wor
den ontkend, dat de hond, die zich evenzeer
in de stille straat bevond, vreemd, en niet
natuurlijk had gedaan. En nog niet deed.
Rad en snel ter tonge begon deze van de
fiets gesprongen slagershalfwas, aan allen,
die naar hem wilden luisteren, uit te leg
gen, hoe hij, rustig fietsend, den hoek dezer
stille straat had genomen, toen het loeder als
een penalty van Adam op hem afstoof, jan
kend, huilend en bijtend; hoe hij, de jonge
ling, wiens niet te licht op te vatton taak
het was op gezette tijden aan blozende
dienstmeisjes het door heur mevrouwen be
stelde vleesch af te geven, van de fiets was
gestapt, zijn beenwonde had bezien en daar
op tot de conclusie was gekomen, dat het
kreng 'm in zijn pooten had gebeten; en hoe
een ieder zich nu zelf kon overtuigen, dat het
beest dól was.
De nadere omschrijving van hond (canis)
voor rekening latend van den wel zeer ver
bolgen rund- en varkensslagersbediende, kon
worden toegegeven, dat de buiten hare behui
zing getreden blozende dienstmaagden, bij
wie zich de bleeke en de half-matte hadden
gevoegd, geenszins zonder reden met ang
stige oogen den hond bezagen, want, zooals
reeds opgemerkt, dit dier dééd vreemd en
ietwat dol.
Erfelijke belasting mocht voor dezen Fik,
doordrenkt met alle ondeugden van wolf, vos
en jakhals, tot op zekere hoogte een ver
ontschuldiging zijn voor het happen en
eventjes bijten in de kuiten, maar hiermede
was, naar ae meening van de zich nog ver
meerderende groep van stilstaande voorbij
gangers, dan ook de grens bereikt van het
toelaatbare. Wat het beest nü nog deed kon
niet door den zelfs met toegeeflijkheid wijd
gespannen beugel. Na het happen had dit
beest plezier in een gejank, zóó onhondelijk,
dat er in de vijf werelddeelen geen vergelij
king voor beschikbaar was, middelerwijl, op
wel zeer vreemde onhondsche wijze, zijn rug
schurend tegen de ruwe pui van een mondai
ne kapperszaak. En wat men den hond ook
kon verwijten en waarvan men hem ook wil
de betichten, geenszins van verlegenheid,
want noch de blozende, bleeke of halfmatte
dienstmaagden, die hem op de pooten zagen,
noch de bakker, de melkboer en de glazen-
wasscher, die wel eens wilden zien hoe dat
afliep, noch de gereserveerde eigenaars of
bewoners der behuizingen, brachten den
vreemden en niet natuurlijken hond van de
wijs. Hij ging voort te janken, te schuren en,
af en toe, te happen, als hij het zelf ook niet
helpen kon, maar gehoorzaamde aan een
blind noodlot, dat hem het happen, het jan
ken en langs de pui heen en weer loopen
had voorgeschreven. En hoezeer dit dier vrij
was van gêne en van al wat naar menschelijk
opzicht zweemde, kon blijken, toen twee fiet
sende agenten, toevallig door de stille straat
passeer end, afstapten en deelnamen aan de
algemeene beraadslaging. Als waren die
agenten voor hem lucht, zette het dier zijn
vreemde gedragingen voort.
Deze eenige gelegenheid van kans op
rechtvaardigheid liet de gebeten jongeling
zich niet ontgaan en opnieuw schilderde hij,
demonstratief zijn been onbedekt latend,
hóe hij tot de ontdekking was gekomen, wat
voor 'n beest die hond was, zooals ook de
agenten (zie been) nog konden bekijken.
De agenten smoesden. Zij stelden ten eer
ste, ten tweede, ten derde male de simpele
vraag, van wie die hond was, maar nie
mand meldde zich en de agenten smoesden
opnieuw. Het was duidelijk dat, zij het vóór
en tegen overwogen van een plan, dat er toch
van kwam. scheen het, want de langste
agent haalde uit z'n broekzak 'n stukje touw,
ter lengte van drie el, en terwijl hij het, als
om tijd te winnen, langzaam ontrolde, zei
hij:
Dan mottie maar mee.
Dit was geen revue-agent, noch huurling
van de film. Hij had niets kluchtigs aan zich,
eerder iets verhevens. Met langzame, plech
tige ernst trad hij op den hond toe, tot op
vijf passen afstand en bleef dan stilstaan.
Niets is gemakkelijker dan met dezen
agent en zijn dilemma den draak te steken,
maar ook niets is laffer. Was de hond dol,
of niet dol, dat was de kwestie en moedige
mannen hebben voor minder ernstige pro
blemen geaarzeld. Toen die agent nog
een stap voorwaarts deed, werd hij toege
juicht en hij verdiende het en bij den daarna
gezette stap kreeg hij een ovatie en het
kwam hem toe.
En nog maar drie passen scheidden hem
van den onsterfelijken roem, of van den ne
derlaag, toen van heel uit de verte, van het
andere einde der straat, een schril gefluit
weerklonk. En nog voor de geblufte agent en
de teleurgestelde toeschouwers van de over
bluffing en van hun dépit waren bekomen,
was de vreemde hond de straat ten einde
gerend en in een wegrijdende auto gespron
gen.
Tot in lengte van eeuwen zal het een ge
heim blijven, welk risico den agent had ge-
loopen. want het vraagstuk of deze Fik dol
was of gezond, was nog altijd niet opgelost.
AGENDA.
WOENSDAG 6 MEI.
Gem. Concertzaal: H.O.V., Beethovencyclus.
Soliste Annie Woud, 8.15 uur.
Remonstrantenhuis: „Wetenschap en Re
ligie." Lezing met lichtbeelden. 8.15 uur.
Palace: .Studentenleven in Oud Heidel-
berg." Tooneel: Rolf Hansen. 2.30, 7 en 9.15 u.
Luxor Theater: ..Na den mist", en „De laat
ste kus." Tooneel: The Bonnes Comp. 2.30 en
8.15 uur.
DONDERDAG 7 MEI
Groote Kerk: Orgelbespeling 34 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan
dags, toegang vrij.
APOTHEEKDIENSTEN
Th. A. Klinkhamer, Koninginneweg 69,
tel. 11596.
Fa. Begemann en Sneltjes, Jansstraat 27,
telj 10043.
Trotzki vraagt toelating.
(Bijzondere correspondentie).
Men begrijpt, dat Moskou met het verloop
dat de Spaansche revolutie tot dusver heeft
gehad, maar half tevreden is en haar slecht-s
in zooverre boekt ais actiefpost, als de com
munistische internationale het plan koestert,
in Spanje een chaos te verwekken. He:
Spaansche communisme is zwak bij de ge
meenteraadsverkiezingen te Madrid kreeg de
„partij" in het geheel 17 stemmen! In het
land is de industrie echter maar weinig ont
wikkeld, doch georiënteerd in de richting van
het groote bedrijf met een groot aantal ar
beiders; daardoor bestaat er eenige overeen
komst met de Russische industrie van voor
den oorlog, waarin de bolsjewistische propa
ganda een gunstigen voedingsbodem vond en
eindigde met de overwinning van Lenin. De
Russische pers wijst in deze dagen als op
een belangrijke drijfkracht van de sociale
omwenteling, nog op het Spaansche groot
grondbezit. dat eveneens veel overeenkomst
vertoont met het vroegere Russische en op
het nationale separatisme, dat de eenheid
van den staat in gevaar zou kunnen brengen
en voor al deze analogieën is iets te zeggen.
Er tegen spreken evenwel twee factoren, die
men in alle Russische beschouwingen opzet*
telijk onderdrukt. In de eerste plaats hebber,
de Spaansche arbeiders van de Europeesche
beschaving en van de grondwet vrijheden
genoten, die in Rusland tientallen jaren lang
onbekend waren, verder was de oorlog koren
op den molen van het Russische bolsjewisme
geweest en het gedemoraliseerde massa's laten
toestroomen, die ook werkelijk niets meer
konden verliezen, maar alles winnen. In
Spanje is de stand van zaken nu toch geheel
anders en aUeen reeds het compromis tus
schen Macia en de regeering van Madrid
inzake het autonome statuut van Catalonic
schijnt veelbelovend, vooropgesteld evenwel,
dat de gebeurtenissen ook hier de zaak niet in
de war brengen.
Uit dezen gezichtshoek schrijft nu een
hoofdartikel van de „Prawda" van 16 April de
microscopische Spaansche communistische
partij haar houding voor. Het Russische blad
beschouwt den val van de Spaansche monar
chie als het gevolg zoowel van een ernstige
economische crisis als van de revolutionaire
beweging in het land. De financieele oligarchie
heeft, om zich zelf te kunnen handhaven,
Alfons XIII laten vallen en de republikeinen
en socialisten op den voorgrond gebracht, wier
taak in de revolutie zal zijn, de burgerlijke
orde opnieuw te consolideeren. Omdat Spanje
een van de zwakste schakels in het systeem
van het Europeesche imperialisme was, heeft
de economische crisis alle fundamenten van
den staat aangetast, en qeschokt- en daarin
moet ook de kern van de nationaal-revolutlon-
naire beweging in Catalonië en in de Bas-
kische provincies worden gezocht, die dooi
de innerlijke tegenstrijdigheden van het re
gime nog moest worden verscherpt. De
„Prawda" en de overige Russische bladen
verklaren, er zeker van te zijn, dat de xepu-
blikeinsch-socialistische beweging niet in staat
is de boeren den grond te geven, noch hot
stedelijke proletariaat voldoenden arbeid cn
betere levensvoorwaarden, noch het Catalo-
nische volk de nationale vrijheid. Zelfs het
moderne Spanje is zoo rijk aan middeleeuw-
sche elementen, dat de republikeinen in hun
eigen kring alleen niet de krachten zouden
vinden, om een democratisch-burgerlijke
revolutie te voltooien, omdat de Spaansche
bourgeoisie niet in staat is, de zaken te
leiden zonder de oude regeeringsmachinerie.
Dat de „Prawda" al haar hoop vestigt op de
communistische beweging, schijnt weliswaar
vanzelfsprekend, zij moet echter zelf toe
geven, dat de partij nog allerminst groote
aantrekkingskracht op de volksmassa's uit
oefent. Daarom beperkt zij de eerstvolgende
taak van de communistische beweging in
Spanje tot de „ontmaskering" van de re
publikeinen, die slechts de klassebelangen
van de bourgeoisie konden vertegenwoordi
gen, terwijl zij haar eigen partij aanbeveelt,
zich innerlijk te consolideeren, om tegen het
rechtsche opportunisme en tegen het anarcho
syndicalisme van links tevens gewapend te
zijn.
Heeft nu het orthodoxe communisme kans.
zijn stempel op dei. Spaansche revolutie te
drukken, of zal Trotzki misschien een scher
pen aanval doen? Want uit zeer goede bron
verneem ik dat Trotzki en zijn vrienden in
stilte bezig zijn, de verhuizing van den vroe-
geren volkscommissaris naar Spanje voor te
bereiden. Er is vrijwel geen enfcel Europeesch
land, tot de regeering waarvan Trotzki zich
sedert zijn uitwijzing uit Rusland niet heeft
gewend, om er toegelaten te worden, maar
dezer dagen verklaarde de Britsche minister
van binnenlandsche zaken, Slynes, nog in hot
Lagerhuis, dat de Labourregeering niet denkt
terug te komen op het vroeger reeds van
de hand' gewezen verzoek van Trotzki. Deze
en zijn vrienden in Frankrijk hopen nu, dat
de gang van zaken in Spanje voor den man
die zich in Turkije geheel van de beschaafde
wereld voelt geïsoleerd, de grenzen van de
nieuwe republiek zou kunnen openen, alleen
vreest Trotzki, dat te veel publiciteit de be
sprekingen met de nieuwe Spaansche re*
geering, die voor zoover zij van de trawan
ten van Trotzki afhangen geheel in stilte
zuilen worden gevoerd, zou kunnen beïn
vloeden. Merkwaardig is het, dat Trotzki zich
bij zijn verzoek om toelating in Spanje be
roept op een ervaring uit zijn bewogen revo-
lutionnaire loopbaan. Bovenal doet hij echter
een beroep op den vrijheidslievenden geest
van de nieuwe Spaansche republiek, hoewel
hü, toen hij deelnam aan de regeering, alle
vrijheden onderdrukte en naast de verban
ning van eigen iandgenooten oo!$ de uitwij
zing van vreemdelingen in toepassing bracht.
Zoo wees hij een socialistisch lid van de
Fransche Kamer, Ernest Laffont, uit. omdat
hij onderweg naar het rijk der sovjets in hét
„fascistische" Polen verblijf had gehouden.
Bovendien herinnert de vroegere dictator er
echter aan, dat hij gedurende den oorlog een
slachtoffer van het ancien régime in Spanje
was geworden en dat de Spaansche revolutie
als het ware de plicht van compensatie
heeft.
Trotzki, die in den zomer van 1914 te
Weenen woonde, mocht op voorspraak van
den intusschen overleden Oostenrijkschen
socialistenleider Dr. Viktor Adler enkele
dagen na het uitbreken van den oorlog met
zijn familie naar Zwitserland vertrekken,
en van Zurich ging hij later naar Parijs. Daar
gaf Trotzki. die toen nog geen bolsjewiek
was, een Russisch blad uit, dat een revolu
tionair internationalisme predikte, door de
Fransche autoriteiten echter als defaitis-
tïstïsch werd beschouwd, hetgeen Trotzki in
Zwitserland opnieuw een uitwijzingsbevel uit
Frankrijk opleverde. De latere dictator hoopte
in Zwitserland opnieuw een schuilplaats te
vinden, maar de Bondsraad heeft er de voor-1
keur aan gegeven, dezen pas uit Frankrijk
uitgewezen revolutionnalr aan een andere
regeering „af te staan". Zoodoende werd
Trot'zki door de Fransche overheid naar de
Spaansche grens gebracht, daar echter ter
stond In hechtenis genomen, tot hij met het
eerstvolgend stoomschip naar de Vereenigde
Staten, die hij als woonplaats had gekozen,
kon worden vervoerd. Voor zijn Russisch blad,
dat onder andere redactie te Parijs bleef ver
schijnen. schreef Trotzki destijds een scherpe
beschrijving van zijn ervaringen met de
Spaansche politie. Koning Alfonso, zijn re-
gecring. zijn politie cn gendarmerie werden
in dien „Spaanschen brief" in een zoo ge
bogen spiegel vertoond, dat Trotzki. wanneer
hij dit opstel op zijn zwerftochten niet is
kwijtgeraakt, het wel bij zijn verzoek om toe
lating zou kunnen voegen met eenige kans,
in dit toeken te overwinnen.
Trotzki. die van mooie phrasen en gebaren
houdt, tracht nu de troef van het solidari
teitsgevoel uit tc spelen met degenen, die zelf
onder het oude regime hebben geleden en
thans de leiding der revolutie op zich hebben
genomen. Stellig, reeds zijn Spaansche com
munisten en met hen allerlei obscure ele
menten aan het werk, om de nieuwee orde
de grootst mogelijke moeilijkheden in den
weg te leggen. Trotzki heeft er echter voor
treffelijk slag van. een bijzondere positie in
te nemen, zoodat het hem ook werkelijk niet
moeilijk zou vallen, tusschen zijn programma
en dat van de agenten van Stalin in Spanje
een dikke scheidende lijn te trekken. Boven
dien belooft hij. gelijk ik uit dezelfde bron
verneem, ook de Spaansche regeering. zich
van propaganda en politieke activiteit te
eenenmalc te onthouden en hij verklaart er
ook mede accoord te zullen gaan, wanneer
hem niet Madrid, maar Barcelona, of zelfs
een andere Spaansche stad als woonplaats
wordt aangewezen. Daardoor voorkomt hij
niet alleen eventueele vrees van de Spaan
sche autoriteiten, maar hij geeft ook een
zekere geloofwaardigheid aan zijn verzoek,
dat hij motiveert met zijn wankele gezond
heid. voor welke het Spaansche klimaat wel
dadig zou kunnen zijn.
Dr. A. OHARASCH.
(Nadruk verboden).
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Accountantskantoor „H A A R L E M"
Verspron ck weg 125
BELASTING-AANGIFTEN
MUZIEK.
Orkestvereeniging „Kunslkring".
De uitvoering, die ditmaal werd gegeven in
de groote schouwburgzaal van Thalia", kon
me hier beter bevallen dan die van een vorig
maal, toen „Kunstkring" genoegen moest ne
men met de nevenzaal. De klank van het
orkest verdraagt een grootere ruimte, en op
het podium is plaats voor het talrijk bezette
orkest. Eenlgszins als nadeel mochten we
wel aanrekenen, dat de belangstellenden
niet geheel dc zaal vulden, maar indachtig
aan wat Handel eenmaal in 'n dergelijk geval
zei: ,,'t hindert niet, zooveel te meer schalt
het", heeft ons dit bezwaar weinig of niet
gehinderd. Er was een enkele maal aanlei
ding toe, dat een geheel bezette zaal beter
zou voldoen, en wel in den aanvang van het
concert, toen dc ouverture van Mozart's
„Figaro" werd gespeeld. En wel in het door
dilettantengczelschappen zoo weinig gegeven
juiste tempo. Men kon gelukkig aan alles be
merken, dat dit stuk degelijk was bestudeerd;
de noten kwamen er netjes uit, En daar
„Kunstkring" ook de blazers, hout zoowel als
koper, goed bezet heeft, was er ook kleur-
schakeering te over, zoodat nog ten leste een
goed aangebrachte nuancecring genoeg was
om de uitvoering dezer ouverture zeer te
kunnen appreeieeren. Het gemis van trom
bones doet zich voor de middenstemmen
niet zoozeer gevoelen, wijl de volheid der
klankgevlng wordt bewerkt door de beide
traditioneele toetsinstrumenten, waarvan de
bespelers een groote slagvaardigheid aan
den dag legden. Alleen bracht de hooge bouw
van het snaarinstrument mee, dat de bespe
ler niet den dirigent in 't gezicht had, welk
bezwaar hij opmerkelijk handig -onderving
door het hoofd bijna evenveel malen naar
links te wenden-als er maten geteld werden
in de uitgevoerde stukken. En dat waren er
heel wat. Massenet's „Scnes pittoresques"
met de onderdeelen: Marche, Ballet, Ange
lus. Fête bohemienne kunnen in geval van
nekverstljving hier gelden als uitstekende
heilgymnastiek, schoon wat te lang voort
gezet. Men kan zeggen, dat de uitvoering ook
hier zeer te prijzen viel. al blijven noodwen
dig in het vccleischende slotdeel enkele no-
tengroepen en ook somwijlen het klcurka-
rakter der muziek te veel overgelaten aan
de fantasie van den hoorder, die in velerlei
gestalten (bezetting in fanfare, in harmo
nie) dit stuk gelegenheid had te beluisteren.
Bij Moskowski (Spaansche dansen no. 4 en
no. 1) kon het klankkarakter ook zeer vol
doen, wat echter allermeest geldt voor „Valse
trlste" van Sibelius. Dit stuk. met blijkbare
voorliefde gespeeld, gaf aanleiding extra tot
de bemerking, dat de heer Vlessing goede
zorgen besteedt aan kleurgeving en klank
karakter; 't aanbrengen eener goede nuan
ceering blijkt ook een belangrijk studie-on
derdeel bij „Kunstkring" te zijn, en de resul
taten waren voel- en zichtbaar bij dit stuk
van Sibelius. Dat echter door een overgroot
deel der aanwezigen blijkbaar liever werd
gedanst dan beluisterd. De belangstelling was
inzonderheid bij het vrouwelijk element ta
melijk verdeeld. Misschien Is dit in IJmui-
den gewoonte, maar ten opzichte van den
solist van dezen avond mocht men toch deze
gewoonte afleggen, ware 't enkel en alleen,
uit een oogpunt van burgerlijke beleefdheid.
Met zeer mooie stembeheersching, goed
stijlbegrip cn technisch knap heeft de bari
tonzanger de heer Luc. Louman de zangen
van Schubert gegeven, en na de pauze meer
dere liederen op Nederlandschen tekst, In
zonderheid bij Schubert's „Aufenthalt" gaf
hij veel mooie dingen, en in 't middendeel
was een goed aangebracht voix mLxte van
bijzonder schoone werking. Dat hij zich on
gehinderd kon geven, dankte hij voor een
niet gering deel aan de accurate, vlotte en
Immer goed aanpassende pianobegeleiding
van mej. Netty Vlessing. die terecht ook een
uiterlijk teeken van waardeering mocht ont
vangen in den vorm van fraaie lentebloe
men
P. J. KALT,
