Schoolhuis en Schoolhuisprincipes.
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 9 MEI 1931
Het Schoolhuis van het Kennemer Lyceum in de Ardennen.
r Dr. A. de Vletter, Rector van het Kenne-
rner Lyceum, zendt ons eenige beschou
wingen over het door het Kennemer Lyceum
te Bloemendaal ingerichte schoolhuis in de
Belgische Ardennen en over de principes, die
aan deze schoolhuis-organisatie ten grond
slag liggen.
Voor eenige jaren is door den Rector van
het Kennemer Lyceum, toen nog leeraar aan
het Nederlandsch Lyceum in Den I-laag', een
yrij uitvoerige studie geschreven over
„Schoolreizen en hun beteelcenis voor het
Middelbaar Onderwijs in Nederland". Dit
boekje, sindsdien uitverkocht, gal' een uit
voerig historisch overzicht van het ontstaan
van de schoolreis (de schoolreis-gedachte is
opgekomen in het laatst van de 18e eeuw, in
den tijd der z.g. Phllantropijnen, school-
stichters, waarvan de meest bekende is Ba
sedow, Directeur van het Philantropinum te
Dessau, 1768> en hun beteekenis voor het on
derwijs en de opvoeding der schooljeugd.
Was Duitschland in hoofdzaak het land van
de goed georganiseerde schoolreis, werd in
Duitschland de schoolreis in het geheel van
het schoolplan opgenomen; werd aldaar bij
Aardrijkskunde-onderwijs en bij andere on
derdeden van het schoolwerk de jaarlijksche
reis, of de reeks van jaarlij ksche schoolrei
zen in het geheel „eingegliedert"; het was
ook in Duitschland, dat andere gedachten
ten opzichte van de verhouding van school
en leven vasten vorm aannamen. Sinds den
wereldoorlog is in Duitschland ontstaan een
Schulheim-Bewegung. Vele middelbare en
ook lagere scholen, honderden reeds, zijn
daar in het bezit van een eigen Schulheim.
Sommige dezer Schulheime zijn prachtig in
gericht, van alle gemakken voorzien, andere
zijn zeer eenvoudig. Sommige liggen betrek
kelijk dicht bij het eigenlijke schoolgebouw,
andere op aanzienlijken afstand. In een uit
gebreide literatuur hebben de moderne Duit-
sche leeraren verslag gedaan van hun
schoolhuisprincipes, en van de organisatie
van hun schoolhuiswerken. Als alles, wat
Duitsche organisatoren opzetten en organi-
seeren, is ook dit werk de moeite van ken
nisneming ten zeerste waard; de verslagen
en berichten over deze Schulheim-verblijven
zijn zeer lezenswaard.
Het is merkwaardig, dat gelijke gedachten
soms op verschillende plaatsen tegelijker
tijd opkomen en verwezenlijkt worden. Het
Nederlandsch Lyceum in Den Haag en Het
Amsterdamsch Lyceum in Amsterdam heb
ben de organisatie van schoolreizen regelma
tig ter hand genomen. Goede resultaten zijn
daarmee bereikt, ook met de verwerking van
het op de schoolreizen geleerde in het onder
wijs. De bovengenoemde publicatie over
„Schoolreizen en hun beteekenis voor het
Middelbaar Onderwijs" (Wolters 1917) geeft
daarvan verschillende bewijzen. Het Kenne
mer Lyceum, opgericht in 1920, is ook begon
nen met het maken van schoolreizen. Rector
en leeraren zijn er echter al gauw toe ge
komen, met de scholieren jaarlijks naar een
vast punt te gaan, en daar te trachten nut
tig en aangenaam samen te zijn. Sinds 1923
zijn op het Kennemer Lyceum jaarlij ksche
verblijven georganiseerd in het barakken
kamp van den Nederlandschen Zendings
studieraad te Luntercn. Men verwachtte van
dit verblijf te Lunteren versterking van den
onderlingen band tusschen de leerlingen en
tusschen leerlingen en leeraren, opvoeding
van de leerlingen tot kameraadschappelijk
heid. inschrikkelijkheid, opofferingsgezindheid
gemeenschapszin, enz. enz. Ook werd er nut
verwacht van het samenzijn; door de leera
ren werden kleine handleidingen samenge
steld over Fauna en Flora van het gedeelte
van Gelderland, waar verblijf gehouden werd
of over de geologische gesteldheid van de
Veluwe. Des avonds werden in het kamp
lezingen georganiseerd, lichtbeelden ver
toond, muziekavonden gegeven. Zoo hoopte
men, behalve het bijzonder aangename,
prettige en vroolijke van het samenzijn in
het kamp, ook iets van nut voor de leer
lingen te bereiken.
In den loop der jaren zijn belangrijke er
varingen opgedaan door de leiders dezer
kampen. Al gauw bleek, dat er een zóó groot
verschil was tusschen de jongere leerlingen
en de oudere, dat het beter was, hen in af
zonderlijke kampen bijeen te doen zijn. Zoo
werd in de laatste jaren twee maal gekam
peerd, eerst met de ongeveer 150 leerlingen
der le en 2e klasse, en de daarop volgende
week met ongeveer 120 leerlingen van 3e en
4c klasse: de 5e klas en de Vie klas gym
nasium werden, met het oog op het nade
rende eind-examen, van het kampverblijf
uitgesloten.
Een tweede ervaring was, dat een verblijf
van 3 dagen, zooals dit in de eerste jaren
was georganiseerd, te kort was voor het doen
ontstaan van een goeden kampgeest. Bij een
verblijf van 5 ol 6 dagen boden juist de
laatste dagen, als de kampgenooten over de
eerste moeilijkheden van het samen slapen,
FEUILLETON.
Een ongeluk in de Andes.
Naar het Engeisch van
MORICE GERARD.
18)
(Nadruk verboden).
De advocaat vond het niet noodig verder
op Miles' woorden ln te gaan en volgde hem
naar boven. Op zijn slaapkamer gekomen,
opende Miles met een sleutel dien hij uit zijn
vestzak haalde, een antieke eikenhouten
kist, en nam er een bundel papieren uit. Hij
gaf Harkbutt de documenten waarom deze
gevraagd had en nadat de advocaat ze in zijn
zak had gestoken, wenschte de vrienden el
kaar goeden nacht.
Harkbutt was blij dat hij de voorzorg had
genomen de stukken niet in de hand te hou
den, want de eerste dien hij op de gang te
genkwam. was de butler! Wat had die hier
te maken op dit late uur?
„Enfin, dat is zijn zaak en niet de mijne!"
dacht de rechtsgeleerde grimmig.
HOOFDSTUK XVII.
De machinerie wordt in werking gesteld.
Harkbutt zette zich aan de schrijftafel op
zijn logeerkamer en legde Merrifield's „Ge
loofsbrieven" voor zich neer. Hij las de
schriftelijke sollicitatie door en vergeleek de
onderteekening nauwkeurig met die. weike de
butler onder Austin's testament had ge
plaatst. Er was nagenoeg geen verschil te
bemerken. Toen nam hij de getuigschriften
ter hand. Van de schrijvers kende Harkbutt
twee heel oppervlakkig, een echter heel goed
in grooten getale met elkaar eten, enz. enz.,
heen waren, de prettigste stemming van
eendracht en rust. Bij verscheidenen der
leeraren was echter, ondanks het groote
succes dezer kampen, toch het gevoel aan
wezig, dat voor het doen ontstaan van een
nauw contact tusschen oudere en jongere
kampgenooten over en weer, een samenzijn
in kleiner verband nuttiger zou wezen. Ver
schillende malen werd, na afloop van een
kamp, in de onderlinge gedachtenwisseling
de nog verder gaande splitsing van het
kamp dan de bovengenoemde scheiding van
Onder- en Bovenbouwkamp, overwogen.
De organisatie van het Schoolhuis ls nu
een belangrijke stap in de nieuwe richting.
Het Kennemer Lyceum is er in geslaagd, de
hand te leggen op een groot Belgisch huis,
in een van de allermooiste deelen van de
Ardennen, in de buurt van een zeer afge
legen boerendorp, maar vlak naast een zeer
ontwikkelden en weiwillenden buurman-
boer, wethouder der gemeente.
Het huis is van alle gemakken voorzien,
heeft centrale verwarming, warm- en koud-
watervoorziening, electrisch licht; de eetzaal
biedt ruimte voor vele personen: het huis
kan 30 a 40 personen herbergen. De keuken-
inrichting is zeer voldoende ,een mooie huis
kamer met open haard bied gelegenheid tot
gezellig samenzijn. Het uitzicht uit het huis
op het dal van de Alleines is bijzonder mooi,
op den duur zal in dit dal aan den voet van
de helling, die tot de terreinen van het huis
behoort, een badgelegenheid kunnen worden
gemaakt; deze is eigenlijk reeds in orde.
Het is nu de bedoeling, dat de lagere klas
sen van hen Kennemer Lyceum hun jaar-
Jijksch kamp te Lunteren betrekken, maar
dat de hoogere klassen elk een v/eek naar
het Schoolhuis gaan. Dank zij de mede
werking der Nederlandsche, en vooral dei-
Belgische Spoorwegen is de reisgelegenheid
gunstig; er wordt gereisd van Haarlem naar
Namen met nagenoeg directe verbinding, en
van Namen naar Auby, het Ardennendorp
waar het schoolhuis gelegen is, per autocar.
Om een idee te krijgen van de gesteldheid
der Ardennen is deze autocaitocht langs de
Maas over Dinant en verder over de hoogten
der Ardennen naar het dal van de Semois,
van groote beteekenis. De autocar blijft ter
beschikking van de lyceïsten, zoodat op een
der dagen van het verblijf een excursie ge
maakt kan worden naar Bouillon en Sedan.
Het ligt in het voornemen der leeraren,
om in de schoolhuisweek gezellig met de kin
deren samen te zijn, maar ook op een of
andere wijze nuttig werk met hen te ver
richten Er is voor gezorgd, dat in het huis
projectiegelegenheid aanwezig is; op den
duur zullen series lichtbeelden het mogelijk
maken, een verhandeling te houden over de
geografische beteekenis van het Ardennen-
gebied, de geologische, historische en econo
mische beteekenis van de Maas en de zij
rivieren van de Maas, de historische betee
kenis van het kasteel van Bouillon en van
de Fransch-Duitsche problemen op de gren
zen der belde landen (Sedan). Reeds nu
zijn gereed gemaakt series lichtbeelden over
het beroemde Chabeau-Forb van Bouillon en
over de Fransch-Duitsche tegenstellingen in
Elzas-I.otharihgen, toe tè lichten aan den
vooravond van het bezoek aan Sedan.
In den loop der jaren hopen de leeraren
van het Kennemer Lyceum deze schoolhuis-
bezoeken tot nut te doen zijn van de leerlin
gen. Waarschijnlijk is de dorpspastoor bereid,
om voor elke groep een korte uiteenzetting
te geven over het leven van zijn dorpelingen
en de leeraren van het Koninklijk Atheneum
van Bouillon zullen telkenmale een les ko
men geven over een of ander onderwerp in
verband met de geografie of historie. Al de
ideeën, die aan de Duitsche Schulheïmbe-
wegung ten grondslag liggen, zijn te Auby
te verwezenlijken. De rector van het Lyceum
heeft in een voordracht op een der ouder
avonden een sedert dien in druk verschenen
inleiding gehouden over de Schulheim-Ge-
d ach te en de mogelijkheden der practische
uitvoering daarvan. De leerlingen zullen zelf
aan het werk worden gezet. In de Paasch-
vacantie is een werkploeg naar Auby geweest
om het huis in te richten, en in de tien da
gen van het verblijf van deze jongens en
meisjes is verwonderlijk veel werk verzet. Bij
elk bezoek zal door de jongens en meisjes zelf
het huishouden moeten worden gedaan on-
IN GEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Roep J. Lotfgering
Reinigen Verven Stoppen
Cr. Houtstr. 5a Te!. 10771
der leiding van een kookvrouw, dit jaar nog
van een padvindersleider, die zich daartoe
beschikbaar heeft gesteld. Ook geestelijk zul
len de leerlingen moeten medewerken. Zij
zullen in het dorp boodschappen moeten
doen, dus Fransch moeten spreken, bij den
buurmanboer de voorraden moeten halen,
met dezen en anderen moeten overleggen;
enkelen zullen 's avonds zelf een inleiding
houden over een of ander door hen bestu
deerd onderwerp: er zal worden gemusiceerd
er zullen lichtbeelden worden vertoond en
toegelicht. Een der klassen, die het voorrecht
heeft, als klasseleeraar te hebben Drs. H.B.S.
Nolthenius, leeraar aan het Lyceum, bekend
cellist, zal het genoegen smaken, den violist
Jos. de Clerck eenige dagen in het school
huis te zien; de beide heeren zullen, met
tv/ee leerlingen samen, een reeks kwartetten
uitvoeren in de huiskamer van het groote
Belgische huis.
Rector en leeraren van het lyceum stellen
zich voor, dat al de voordeelen van het mo
derne schoolleven; groober contact tusschen
lerearen en leerlingen, grooter wederzijdsche
kennis van den leeraar over den leerling en
van den leerling over de bedoelingen van
den leeraar, voordeelen, die ook in het kam
peeren te Lunteren werden gezocht, in het
schoolhuisverblijf nog beter tot hun recht
zullen komen.
Reeds werd in de krant vermeld, dat van
vele zijden materieele steun werd verleend.
Een groot deel van het huis kon worden ge
meubeld door geschenken der ouders en
leeraren. De keukeninrichting was voor een
deel geschenk van een groote firma in Haar
lem, alle gordijnenroeden en kapstokhaken
(280 in getal) waren geschenk van een Am-
sterdamsche firma, waarvan de firmant zelfs
niet tot de ouders van lyceum-leerlingen be
hoort; wandversieringen werden zelfs toe
gezonden uit Klein-Azië, waar de vader van
een der lyceïsten Consul-Generaal is. Van
alle zijden zijn geschenken binnengekomen.
Vermeld werd ook reeds het aardige blijk
van belangstelling van de Koningin door het
zenden van haar handteekening voor het in
de hal van het huis te plaatsen portret, en
het geschenk van den Koning van België,
die een portret met eigenhandig geplaatste
handteekening aan den rector van het Ly
ceum deed. toekomen.
Het schoolhuis te Auby wordt door de
Kennemer lyceïsten betrokken gedurende 6
of 7 weken in het voorjaar en gedurende 1
week in het najaar. Dan zullen leerlingen
van de hoogste klassen hun verblijf in de
Ardennen hebben, aan welk verblijf vei-moe-
delijk verbonden zal worden een bezoek aan
een der fabrieken van Luik voor de H.B.S.-
afdeeling en aan het oude Trier voor de
Gynmasium-afdeeling.
Het ligt in de bedoeling, het huis allengs
ook voor Jeugdherberg beschikbaar te stel
len; voor andere scholen, ook voor particu
lieren, zal het huis ook opengesteld kunnen
worden. Door verhuur gedurende de zomer
maanden (de bezitting ligt op een van de
allermooiste plekjes van de Ardennen) hoopt
de leiding van het Kennemer Lyceum een
d,eel van de onkosten goed te maken, die aan
het verblijf der scholieren natuurlijk ver
bonden zijn.
Dr. A. DE VLETTER.
UIT DE AMSTERDAMSCHE TELEFOONGIDS
Als ge de naamlijst der Amsterdamsche
telefoon-abonnés met aandacht doorleest (als
ge namelijk niets beters te lezen hebt!), kunt
ge nog veel interessante ontdekkingen maken!
Eerst komen de beroemde mannen, maar.
die schijnen van bezigheden veranderd te
zijn:
Bach, Glück, Wagner en Strauss zijn resp.
rijwielhandelaar, restaurateur, lingerie-ver-
kooper en metselaar geworden.
Schiller en Ibsen caféhouder enstu-
cadoor; Rubens en van Dijk handelsagent
en kruidenier.
Kant'— is een varkensslager; Marx is par
ticulier! Keppler is makelaar en Andersen
verkoopt gramofoons.
Onze democratische tijd schijnt ook op den
adei van invloed te-zijn:-Kaiser is verlos
kundige; Koning een timmerman (naar
een voorbeeld van Tsaar Peter!); Hertog
een predikant; Graaf melkhandelaar (bij
na had ik melkboer geschreven!); Prins
agent in..corsetten; Ridder een matras
sen-fabrikant. De Fauna is in deze lijst goed
vertegenwoordigd; zie hier Leeuw, Beer,
Wolf, Vos, Haas, Koe, Hond, Kat, Kalf, Bok,
Schaap, Konijn en Os hebben zich als abonné
opgegeven. Dan komen de vogels: Haan,
Gans, Koekoek, Pauw, Valk, Exter, Zwaan,
Zwaluw, Musch en Vink zitten op de telefoon
leiding. Walfisch, Snoek en Kikkert leven,
waarschijnlijk niet alleen van water. Mis
schien ontmoeten elkaar de heeren v. Noord,
v. Oosten, v. West en v. Zuiden om een par
tijtje bridge te spelen!
De heeren Engelsman, Fransman, Rus,
Deen, Pool, Spanjaard, Turk, Romijn en
Moffie zijn toch allen Nederlanders!
Ook de landen Holland, America, Elsas,
Italië, Oostindie en Zweeden vinden wij onder
de abonné-namen. De Bijbelsche namen zijn
er veel: Adam, Abraham, Benjamin. Elias.
Isaac, Salomon, Samuel, Saul, Mozes en
Messias.
De heeren Maandag, Vrijdag en Zondag
vertegenwoordigen de week; Bruin, Blauw,
Geel, Groen, Rood, Wit en Zwart de kleu
ren en Goud, Zilver, Staal, IJzer, Koper en
Brons de metalen.
Verschillende heeren schijnen heel verkeer
de professies te hebben gekozen: Schoen
maker is arts; Arts is caféhouder;
Boode timmerman; Timmerman moto-
ren-verkooper; Advocaat inspecteur van
politie; Kapper poelier; Schoolmeester
handelsagent; Bakker predikant; Bischof
kolenhandelaar; Drukker verkoopt
visschen en Kok.doodkisten.
Ten slotte nog een paar meetkundige na
men: Kogel, Lijn, Vierkant, Punt, Hoek en
de Kromme.
Alzoo, wie niets beters weet, mag deze lijst
nog meer uitbreiden.
W. BIELKINE.
BOND VAN HANDELS. EN
KANTOORBEDIENDEN.
HET 25-JARIG BONDSJUBILEUM.
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan
van den Algemeenen Nederlandschen Bond
van Handels- en Kantoorbedienden is een
fraai gedenkboek verschenen onder den titel
„Een kwart eeuw in en met de Algemeene",
samengesteld door den heer G. J. A. Smït Jr.
Het boek bevat tal van wetenswaardigheden
over het ontstaan en de geschiedenis van den
bond en is verlucht met vele foto's betreffende
demonstraties en vergaderingen in den loop
der jaren door den hond gehouden.
Ook van de verschillende bondsgebouwen
treft men afbeeldingen aan, alsmede van
een aantal bekende figuren uit het vereené
gingsleven.
Uitvoerig wordt in het boek o.m. besproken
de actie, die de bond in deze 25 jaar gevoerd
heeft voor verbetering der arbeidsvoorwaar
den.
Het boek is van een keurig bandje voor
zien en is ook typografisch zeer goed ver
zorgd.
De officieele herdenking van het jubileum
zal plaats vinden op Zaterdag 9 en Zondag
10 Mei in de groote zaal van „Artis" te
Amsterdam.
NED. VER. VAN SPOOR- EN TRAMWEG
PERSONEEL.
Door de Commissie van Beheer van het
Z. en O.-fonds der Ned. Spoorwegen voor
Ziekenhuis- en sanatorlumverpleging van
gezinsleden is met ingang van 1 Juli a.s. een
nieuwe regeling vastgelegd voor ziekenhuis-
en sanatoriumverpleging der gezinsleden.
Naar aanleiding hiervan heeft de perso-
neelraad, samengesteld uit de erkende spoor
wegorganisaties, een schrijven gericht aan
de hoofdbesturen dezer organisaties, waarin
gezegd wordt:
„De Raad is van meening, dat de voorge
stelde verzekering bij particuliere instellin
gen niet de meest veilige weg voor het per
soneel is, en dat de oplossing veel eer en veel
beter te vinden is door een contributiever-
hooging voor het fonds.
Daar het hier treft de voorziening in een
eminent belang van het personeel, meende
de Raad hier vrijheid te hebben zich tot uw
hoofdbestuur te wenden met het verzoek an
dermaal ernstig te overwegen, of niet in con-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel.
O O
tributieverhooging, welke zeer waarschijnlijk
niet meer zal bedragen dan de aan de par
ticuliere instellingen te betalen premie, de
oplossing dezer kwestie moet worden ge
zocht."
Het hoofdbestuur der Nederl. Vereen, van
Spoor- en Tramwegpersoneel geeft met het
oog op dit schrijven zijn leden den raad, geen
verzekering bij een particuliere maatschap
pij aan te gaan. terwijl het in een dezer da
gen gezonden circulaire aan de afdeeïingen
als zijn meening te kennen geeft, de door
den Personeelraad gestelde vraag bevesti
gend te beantwoorden.
Voorts wordt het oordeel der afdeeïingen
gevraagd over deze contributieverhooging.
De afdeeling Haarlem zal op Maandag u
Mei a.s. in een buitengewone ledenvergade
ring over deze kwestie haar advies geven,
het hoofdbestuurslid Lousberg, die tevens
zitting heeft in de Commissie van Beheer
van het fonds, zal op deze vergadering een
inleiding houden.
Financiëele berichten.
NEDERLANDSCH-INDISCHE SPIRITUS-,
MAATSCHAPPIJ N.V.
In de algemeene vergadering van aandeel
houders der Neüerlandsch-Indische Spiritus
Maatschappij N.V. gevestigd te Amsterdam
werd het dividend over 1930 vastgesteld op
10 pet. en de uitkeering op de bewijzen van
oprichtersrecht op f 9.25 per bewijs.
DE MIJN LAURA EN VEREENIGING.
In het jaarverslag der mijn Laura en Ver-
eeniging wordt gezegd, dat 1930 een ongun
stig jaar voor de steenkolenindustrie is ge
weest. Het feit dat de mijn zonder al te veel
schade de algemeene malaise doorstaat, is
te danken aan de voorzorgsmaatregelen, die
reeds gedurende, verscheidene jaren wer
den genomen. Deze omstandigheid en de uit
stekende kwaliteit van de voortgebrachte
producten hebben tot een bevredigend resul
taat geleid, ondanks de salarissen die in Ne
derland veel hooger zijn dan in andere na
burige landen.
KEDIRI STOOMTRAM MIJ.
De Kediri Stoomtram Mij boekt een winst
saldo van f 312,620. Voorgesteld wordt 12 pet
dividend uit te keeren.
INGEZONDEN
Voor den Inhoud dezér rubriek stelt de
dactie zich niet verantwoordelijk-
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet te
ruggegeven.
PROTEST VAN DEN NED. R.-K. BOND VAN
HANDELS-, KANTOOR- EN WINKELBE
DIENDEN
Dezer dagen werden door de afdeeling
Haarlem van bovengenoemden bond duizen
den circulaires uitgereikt aan het winkelper
soneel en winkeliers als een protest tegen de
onwaarheden welke omtrent deze organisatie
op de vergadering van den middenstand te
Utrecht d.d. 20 April j.l. werden verteld.
Op deze vergadering van den Ned. R.K. Mid
denstand heeft men uitgeblonken door felle,
ongemotiveerde aanvallen op de bedienden
organisatie. Hiertegen zullen wij katholieken
met kracht protesteeren.
De Katholieke bediendenbond zal ondanks
dat alles blijven ijveren voor den vrijen mid
dag der bedienden op basis der beginse
len, en deze actie kunnen wij voor ons gewe
ten verantwoorden. De uitlatingen, en onge
motiveerde aanvallen van de middenstands
centrale zullen wij echter niet dulden. Nooit
en nog eens nooit!
Ons protest zal getuigenis geven van al de
genen die niet anders zien dan alleen de Mid
denstand.
Door het voortdurend ijveren, niet het
minst van onzen bond let wel onvergete
lijke voltooier van den Haarlemschen sensa
tieroman kreegt gij winkelbedienden een
behoor lij ke werktij denregeling.
De machtspositie der Haarlemsche Midden
standscentrale in deze aangelegenheid wen-
schen wij met alle ons ten dienste staande
middelen krachtig tegen te gaan: de bedien
den eischen erkend te worden en zijn daar
naast bereid tot ieder redelijk overleg.
Het bestuur van de Afdeeling
Haarlem.
Tenslotte nog een wenk aan den „Profeet''
in de Haarlemsche kringen: Weest niet te
voorbarig, want gij loopt tegen den muur
dood!
Wij brachten het bovenstaande ter kennis
van den heer Van Tetering, die er het volgen
de aan toevoegde:
Ik wensch op dit onwaardig, persoonlijk ge
doe niet in te gaan. Mijn mede-bestuursleden,
de heeren Smit en Ten Boom hebben er gis
teren in onze plaatselijke pers reeds tegen
geprotesteerd.
Lord Darveston. Volgens den brief was
Merrifield een zestal jaren bij dezen edel
man in dienst geweest. De advocaat bleef,
met de papleren voor zich, een heele poos
zitten nadenken en hij ging pas naar bed,
toen hij zijn plannen volledig had uitge
werkt.
Den volgenden dag bracht Austin zijn
vriend met de auto naar Plymouth.
„Stuur me onmiddellijk bericht, als er iets
bijzonders aan de hand is", zei Harkbutt,
terwijl hij uit het raampje van de coupé
leunde.
„Ja, ik zal jc ook laten weten, hoe Thea
het maakt", antwoordde Austin. De toestand
van zijn kleine vriendin beheerschte op het
oogenbllk zijn heele denken.
„Doe dat", hernam Harkbutt afwezig; zijn
geest was met heel ander dingen vervuld.
Nadat hij eerst de dringendste zaken had
afgehandeld, die zich tijdens zijn vacantie
hadden opgehoopt, had de advocaat den vol
genden morgen een lang onderhoud met een
particulieren detective, met wien hij zeer
bevriend was en veel had samengewerkt en
die meer dan eens in moeilijke gevallen blijk
had gegeven van scherp vernuft en een
sterk-ontwikkelden speurzin.
„Je bedoeling is dus, dat Sylvester nage
gaan wordt en dat je te weten komt wat hij
heeft uitgevoerd, van het oogemblik af, dat
hij door den hond aangevallen werd", vroeg
de detective nadat I-Iarkbutt hem verteld
had, waarvoor hij ditmaal zijn hulp noodig
had.
„Juist, Hawkins, en je zult daar met jouw
intelligentie zonder twijfel in slagen. Maar
er is nog iets. Er moet iemand naar het
klooster in Zuid-Amerika gaan, waar Sir Cal-
liston's bediende verpleegd is, toen hij ziek
was. Het poeder, dat Sylvester Sir Miles wilde
ingeven, is over den vloer verspreid, toen de
hond hem aanviel. Als dc monniken, die la-
Ier naar de hut kwamen om Sir Miles te ver
zorgen, dat poeder herkend hebben, is het
mogelijk en zelfs waarschijnlijk, dat ze het
zorgvuldig bij elkaar geveegd hebben. Mocht
dat niet het geval zijn, dan is er in de na
den van den vloer misschien nog wat te vin
den. Als het kan, Hawkins, moeten we wat
van dat goedje hebben. Het kan eventueel
schitterend bewijsmateriaal worden. Je ziet
hoeveel aan een nauwkeurig onderzoek ge
legen is en je begrijpt natuurlijk, dat je niet
op kosten hoeft te zien"
„Neen, Sir Miles hoeft niet op een paar
pond te kijken", antwoordde Hawkins la
chend. Maar wat de zaak zelf betreft, ik sta
in geregelde relatie met een collega in Val
paraiso, die zijn sporen verdiend heeft in
het oplossen van ingewikkelde kwesties. Ik
zal hem een uitvoerig code-telegram sturen
en u kunt er van op aan. dat hij alles met
de grootste nauwkeurigheid en discretie zal
behandelen. Dan zal ik vandaag nog iemand
naar Devonshire sturen om Sylvester in de
gaten te houden.
„Prachtig, dus ik verlaat mij geheel op jou,
Hawkins". Toen Harkbutt weer op zijn kan
toor terug was, schreef hij het volgende
briefje:
„Beste Derveston,
Je kunt me een groot genoegen doen met
een inlichting Heb je ook een zekeren Mer
rifield als butler in dienst gehad? Als dat zoo
is, zou je dan zoo vriendelijk willen zijn mij
even te berichten hoe je over hem denkt en
waarom hij weggegaan is? Hij is dik. heeft
blauwe oogen. is bijna kaal; net haar, dut
hij heeft, is biond Verder is hij in het bezit
van een onderkin, maar die kan wel van la
ter datum dagteekenen. Met een spoedig
antwoord zul jc me tenzeerste verplichten.
t.t. JOHN HARKBUTT".
Per keerende post ontving hij het volgen
de antwoord:
„Amice,
Ik heb de laatste twaalf jaar steeds den
zelfden butler gehad en hoop hem nog min
stens twintig jaar te houden. Hij heeft veel
deugden en zoover ik weet weinig ondeug
den; je hebt hem zelf meer dan eens gezien.
Hij heet James Leicester, is mager en don
ker en heeft géén onderkin. Dien Merrifield
ken ik niet. Als steeds,
t.t. DERVESTON".
Harkbutt voelde zich zeer voldaan, dat hij
de plank niet had misgeslagen.
HOOFDSTUK XVHI
Crisis in aantocht.
Thea nam Austin's hand en duwde die
naar den muur naast het kleine ledikant,
waarin ze lag. „Doe ze weg, doe ze weg!" riep
ze smeekend. Ze was al de dagen, tien reeds,
die ze in die kamer ziek gelegen had, geteis
terd door martelende koorts en in voort-du
rend levensgevaar, en had ze vrees getoond
voor dé groote bloemen op het behang, maar
zoo hevig als nu, was haar angst nog geen
enkele maal geweest.
„Zou ze niet beter in een andere kamer
kunnen liggen?" vroeg Austin Lady Win-
stanley, die aan het voeteinde van het bed
stond.
„Ja, dat is misschien wel beter. Wat denkt
u er van. zuster?" En ze wendde zich tot
een van de beide verpleegsters die de specia
list uit Plymouth naar de Manor gestuurd
had.
„Zoolang ze hier ligt, komt ze niet tot rust,
mevrouw, en rust is absoluut noodzakelijk",
antwoordde de zuster.
„Ik zal een bed voor haar in orde laten
maken in een andere kamer", hernam Lady
Alice en haar lippen trilden. Het was, alsof ze
een ander wezen was geworden sinds de vo
rige week; de zorg en de angst voor het le
ven van haar kind hadden een schaduw ge
worpen over haar bloeiende frischheid en ze
zag er jaren ouder uit.
Miles Austin had op verzoek van den dokter
tijdelijk zijn tent-en in Winstanley Manor
opgeslagen om nacht en dag bij de hand te
zijn, als Thea in haar koorts naar hem vroeg
on niet tot rust kwam voor zij hem gezien
had. Haar moeder was Austin innig dank
baar voor zijn onzelfzuchtige liefde voor het
kind. Zij bewonderde de mengeling van
zachtheid en flinkheid, die hij in de zieken
kamer toonde. En toch was er een zweem
van spijtigheid in haar gevoelens. Ze had
altijd de voornaamste plaats ingenomen in
Thea's hart en met leede oogen'zag zij, dat
zij die thans met een ander moest deelen. Na
een minuut of tien kwam ze in de kamer te
rug.
„Ik heb een lekker bedje voor je klaar ge
maakt in de torenkamer kindje. Zal ik je
even heendragen?"
Lady Alice bukte zich over haar dochtertje
om haar op te beuren. Maar Thea hield haar
armen en de magere, kleine handen terug.
„Neen! Neen! Jij moet mij dragen, oom
Miles!"
Austin keek Lady Winstanley met een ver
ontschuldigenden blik aan.
„Ja, neem u haar op", zei ze, maar de
woorden stokten haar bijna in de keel en er
kwam een uitdrukking van pijn in haar
oogen, toen Austin het kleine verzwakte
meisje opnam in zijn sterke armen. Lady
Winstanley schaamde zich voor haar jalou-
zie. maar ze had de kracht niet zich er tegen
te verzetten. In de stille van het huis klonk
het doffe geluid van d2 voordeurbel. Lady
Winstanley ging voor en Miles volgde met
zijn teer en last.
(Wordt vervolgd), J
