verkade:
reep Si
VOOR DE FORENSEN.
IETS GOED
Het Raadsel van Tanbuck Hall
DE LAATSTE RONDE
PETITIONNEMENT
De belangen der forensen in Haarlem
en Omstreken.
SOCEN
HAARLEM'S DACBLAD
Interview met den heer F. II.
de Koek van Leeuwen.
Aan den heer F.
H. de Koek van
Leeuwen, die eenige
maanden geleden
Mr. J. B. van Hou
ten is opgevolgd als
voorzitter der afdee-
ling Haarlem en
Omstreken van den
Algemeenen Bond
.van Forensen, heb
ben we verzocht,eens
een en ander te wil
len vertellen over de
.belangen van de fo
rensen in deze
.streek. „De belan
gen van de foren-
ren houden, nu de forenbelasting van de
baan is, op het moment voor een groot deel
verband met de kwestie der spoor- en tram-
verbindingen', aldus de nieuwe voorzitter.
„Die zijn nu naast een vlugge en vroege post
bestelling een der hoofdschotels geworden.
De algemeene wensch is een goede, vlugge,
cn goedkoope verbinding, want een forens
wil altijd het liefst zoo gauw mogelijk van
huis naar zijn werk en weer terug. De Alge
meene Forensenbond is daarvoor al herhaal
delijk acief opgetreden en heeft veel goed
kunnen doen. Wij hebben gelukkig een goed
■oor, zoowel bij de directie van de Spoorwegen
als bij die van de tram. Sinds het bestaan
van onze vcreeniging worden de belangen
der forensen heel wat beter behartigd, dan
vroeger. U weet hoe het toen ging, nietwaar;
als een forens een klacht had. dan was het
er één van een enkeling, die in het klachten-
boek werd opgeschreven, met het gevolg, dat
.hij er vaak niets meer van hoorde! Daar
bleef het dan bij. De gemeente kwam niet
voor zijn belangen op. Zij werden trouwens
door geen enkel lichaam behartigd. Thans
gebeurt dat door onze vereeniging. Zelfs nu
de forensenbelasting verdwenen is, groeit het
aantal forensen voortdurend. Er bestond
vroeger voor hen geen vereeniging, die voor
hen op de bres sprong. Thans luistert men
naar de klachten, nu men weet dat men
niet met een enkeling te doen heeft, maar
met een sterke vereeniging. Als de leden
eventueel een klacht hebben, dan komen zij
er moe bij ons bestuur. Alvorens wij er mee
naar de betrokken directie gaan, beoordee-
len wij of de klacht of wensch billijk is en
in het belang is van de forensen in het alge
meen. Anderen mogen er namelijk niet door
gedupeerd worden. Het kan immers gebeu
ren, dat de wenschen van een paar leden
indruischen tegen die van een groot aantal
anderen. Iedereen zou b.v. wel graag een
halte vlak bij zijn huis willen hebben, maar
dat lean natuurlijk niet. Dan zou er geen
snelverkeer kunnen bestaan. Daarom worden
door ons de klachten eerst terdege onder
zocht. alvorens wij er verder werk van ma
ken. Zooals ik u reeds zei hebben wij bij de
directies een goed oor. Zoo hebben wij het
gedaan gekregen, dat de Noordelijke uitgang
van het Haarlemsche station op de spitsuren
wordt opengesteld. We begrijpen, dat dit
alleen op déze uren kan geschieden en niet
gedurende den heelen dag. Nu kan het mis
schien met een lichte verschuiving van de
diensturen van het betreffende personeel.
Voor een heelen dag zou er meer personeel
aangesteld moeten worden. Die Noordelijke
uitgang wordt speciaal opengesteld voor de
abonnés, die er een druk gebruik van ma
ken en die er ook dankbaar voor zijn. Zij be
grijpen. dat dit alleen mogelijk is door mid
del van een krachtige organisatie en dat de
stem van een enkeling gelijk is aan die van
een roepende in de woestijn. Ook als er wen
schen zijn bevoorbeeld betreffende de ta
rieven, dan brengen we die dikwijls via het
hoofdbestuur aan de directies over. Onze ver
eeniging heeft ook met een gunstig resultaat
gewerkt voor de leden, die in de nabijheid
van het station Heemstede-Aerdenhout wo
nen. Op ons verzoek stoppen daar nu meer
treinen. Men moet ons goed begrijpen. We
brengen niet ,.mir nichts dïr nichts" alle
wenschen en klachten aan de directies over!
Dat zou voor beide partijen vervelend wor
den. Onlangs hadden we een kwestie, waar
bij de Directie der N. Z. H. tram ons heel wel
willend tegemoet gekomen is. Dit betrof na
melijk een klacht van een aansluiting op
Amsterdam, die op een zeker uur te druk be
zet was. Met veel succes wordt er op die ma
nier gewerkt. De conferenties met de direc
tie zijn hoogst nuttig. Ons wordt dan uit-ge-
FEUILLETON.
(Naar het Engelsch door J. v. d. SLUYS).
Nadruk verboden.
17)
„Hoe bent u tot die conclusie gekomen?"
vroeg Pickering verbaasd.
Wain gaf een kort overzicht van de con
clusies, die hij had getrokken uit hetgeen hij
zelf had waargenomen, uit wat hij van
Verily had gehoord en wat bij het onderzoek
gebleken was. „En omdat ik overtuigd ben
van uw onschuld, eindigde hij, „voel ik me
verplicht u alle hulp te verleenen, die in mijn
vermogen ligt".
„En uw belooning?" vroeg Pickering.
„Het is me niet om een belooning te
doen", antwoordde Wain bruusk.
„Als u zulke opvattingen er op nahoudt,
zult u 'het niet ver brengen in de wereld",
merkte Pickering cynisch op.
„Ik heb het ook niet ver gebracht! U ziet
hier een rollende steen voor u. die geen mos
heeft opgenomen. U mag me, als u wilt,
als een soort geciviliseerde Eedoeïn beschou
wen, meneer Pickering".
„Iiobt u veel gereisd?"
„Ik heb zoowat de heele wereld rondge
zworven. Ik ben begonnen als kantoorbe
diende, heel kalm en rustig, maar toen kon
ik het niet mee.r uithouden in wat men
„de beschaafde wereld" noemt, en ben ma
troos geweest, soldaat, veedrijver, goudgraver
en journalist! De een-en dag ben ik
rijk geweest, den anderen straatarm cn er is
niemand ter wereld, die het ook maar een
DONDERDAG 23 JULI 1931
BINNENLAND
MR. P. J. REYMER EERSTE-
KAMERLID.
BENOEMD IN DE VACATURE-HENDRIX.
Het centraal stembureau voor de verkie
zing van de leden der Eerste Kamer heeft in
de vacature, ohtstaan door het overlijden
van den heer J. N. Hendrix tot lid der Eer
ste Kamer benoemd verklaard mr. P. J. Rey-
mer, te Hilversum, thans minister van Wa
terstaat.
WEER IEMAND IN ZEE VERDRONKEN.
Aan het strand te Kijkduin is Dinsdag bij
het baden in zee verdronken een 18-jarige
jongeman uit de Obrechtstraat- in Den Haag
die zich te ver in zee had begeven en door
den stroom is meegevoerd, meldt het Hbld.
zier kan schelen of ik leef of dood ben. Ik
achtte mij buitengewoon gelukkig, toen Ik een
behoorlijk baantje bij de „Midnight Sun"
kreeg, nadat ik een half jaar geleden uit
Zuid-Amerika terugkwam met geen andere
referenties dan de artikelen die ik geschre
ven had
„Dus u hebt niemand in de wereld die
iets om u geeft", zei de gevangene met een
ongewoon-zachte klank in zijn stem, terwijl
hij naar het gebronsde gezicht van den re
porter keek. „Dan hebt u veel overeenkomst
met mij. meneer Wain; ik heb niet eens
moederliefde gekend: mijn moeder stierf in
Tunis, toen ik twee jaar was. U bent in
dat opzicht tenminste gelukkiger geweest
dan ik".
Wain kreeg een kleur. „Wat bedoelt u?"
vroeg hij een beetje stug. „Ik ben hier ge
komen om u enkele dingen te vragen, zoo
dat ik u wellicht kan helpen, maar ik ben
niet gekomen om vragen te beantwoorden".
„Ik ben me niet bewust, dat ik u iets
heb gevraagd, meneer Wain. Maar uw moe
der
..Wat weet u van mijn moeder...,"
Pickering's antwoord bestond in een
nieuwen vraag.
„Hebt u zic.h er nooit over verwonderd
dat u zoo direct aangenomen werd bij de
„Midnight- Sun?"
„Die verwondering heb ik nog pas een
paar minuten geleden uitgesproken, meneer
Pickering. Maar waarom was dat dan?"
„Omdat ik, zooais u weet. eigenaar -van
het blad ben. Toen de hoofdredacteur uw
naam onder mijn aandacht bracht, zei ik hem
dat hij u onmiddellijk moest aanstellen".
..Waarom? Ik ben oen volkomen vreemde
voor u!"
„Ik heb uw moeder gekend!"
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
CHOCOLADE A
moet beslissend zijn.
De stroom handteekeningen
voor hef
moet aanzwellen met
den dag
Wain staarde den ander stomverbaasd
aan.
..Uhebtmijnmoeder'ge
kend?"
„Ja, ze woonde in een een-voudig huisje
in Hampstead en leefde van een kleine lijf
rente. Als ik me vergis moet u het maar
zeggen".
„Neen", mompelde Wain. „Het is zoo, gaat
u alstublieft verder".
„Ze nam hypotheek op haar landhuisje
om een familielid te helpen. Dat familie
lid liet haar met de gebakken peren zitten;
dat doen familieleden meestal, voorzoover
mijn ervaring gaat", voegde hij er bitter bij.
„Uw moeder ken op een gegeven moment
rente en aflossing niet betalen", ging hij op
gewonen toon verder, „en schreef naar een
geldschieter. De geldschieter ging haar op
zoeken en hij vond mevrouw Wain zoo sym
pathiek, zoo door—en-door braaf en nobel,
dat hij voor haar deed wat mogelijk was.
Hij betaalde de hypotheek en nam het huisje
over als onderpand tegen een geringe rente.
Doordat hij vaak bij mevrouw Wain kwam.
raakte hij op heel vriendschappelijke voet
met haar en ontdekte dat ze volkomen vrij
was van alle vooroordeel, een menschenziel
vol medegevoel en hartelijkheid. Ze werd zoo'n
lieve vriendin voor den alleenstaanden, een
zamen man. dat hij haar van haar verplich
tingen ontsloeg en haar haar huisje als on- i
bezwaard eigendom teruggaf. Ze stierf en
toen hielcl haar lijfrente op. maar het land
huisje en het terrein kwamen aan haar zoon,
die zich op dat oogenbiik in Turkije be
vond. Is mijn verhaal juist?"
Wain knikte alleen maar; hij was te ont
roerd om woorden te vinden. Maar eindelijk
zei hij:
„Mijn moeder schreef mij over den hulp-
vaardigen, toegewijde» vriend, dien zij ge-
ZONDERLING RELAAS VAN
EEN CAFéHOUDER.
Verband met den moord aan
vonden had. U was die geldschieter?"
„Ja. Gek hè, dat een gel-dschraper en on
barmhartig woekeraar zooals ik, op die manier
te werk is gegaan?"
De reporter ,gaf geen antwoord, maar stak
zijn hand uit. Pickering greep die.
„En terwille van uw vriendschap voor mijn
moeder, gaf u mij die betrekking bij de
„Midnight Sun"?
„Ja, ik heb een goed geheugen voor namen
en uw voornaam is bovendien niet zoo alge
meen. En nu begrijpt u waarschijnlijk, waar
om ik zooevcn sprak over brood, dat ik
op de wateren heb geworpen en dat bij mij
terugkomt. Ik hielp uw moeder en nu komt
u mij uw hulp aanbieden".
„Waarom hielp u haar?"
„Waarom biedt u mij uw hulp aan? Dat
kan ik met evenveel recht vragen. En ik za]
niet vergeten, dat u mij uw hulp hebt aan
geboden, voor u ook maar iets wist van mijn
betrekkingen tot uw moeder. Ook. dat u
mij dien avond na den moord tegen Dawkins
verdedigd hebt, toen die mij beleedigde".
Er heerschte een oogenbiik stilzwijgen in
de enge ruimte van de gevangeniscel. Toen
zei Wain:
„Er is één ding dat ik u vóór alles zeggen
wil. Er bestond voor u geen enkel redelijk
motief om mijn moeder het huis zoo maar
terug te geven. Het is nu in mijn bezit en u
zult het terug hebben".
„Wilt u een van mijn weinige goede da
den ongedaan maken? Laat mij nu toch dat
plezier
„Dat is natuurlijk de kwestie niet. Maar
ik voel dat ik geen recht heb op het huis
nu ik dit weet. Overigens, zooals Verily mij
verteld heeft, is dit lang niet uw eenige goede
daad!"
„Misschien niet! Maar er staat een menigte
slechte daden tegenover, Hebt u niet gehoord
EEN TEKST WEGGENOMEN
UIT HET RIJKSMUSEUM.
SCHADE AASN CUYPERS' NAGEDACHTENIS.
dat ik van verscheidene menschen het heb
ben en houden heb verkocht? hebben ze
u niets verteld van mijn hardheid tegenover
mijn vijanden?"
„Maar dat waren dan ook uw vijanden",
antwoordde Wain vergoeilijkend.
„Enfin", zei Pickering na een korte stilte,
„u weet nu tenminste dat ik niet zóó zwart
ben als ik word afgeschildeivl en ik van
mijn kant, heb ervaren dat u een van die
zeldzame menschen bent. die iets voor een
ander willen doen zonder op een belooning'
te speculeeren. En nu we door onze weder
zij dsche bekentenissen open en eerlijk tegen
over elkaar staan, kunnen we ons met meer
practische besprekingen bezig houden".
Weer zweeg Pickering even en toen vroeg
hij abrupt:
„Denkt u dat ik gehangen zal worden?"
Wain ontstelde bij de rectotstreeksche
vraag.
„Ik heb een goede hoop van niet. Maar
de getuigenverklaringen
„Zijn ernstig in mijn nadeel", vulde de
gevangene aan. „Juist. Ik denk dat zoowel
de jury als de rechter weinig moeite zullen
hebben, om alles in mijn nadeel uit- te leg
gen. Maar ik 'heb buitengewoon weinig lust
in de galg, meneer Wain".
„Hoe stelt u zich voor er aan te ontsnap
pen?"
Door er achter te komen wie in werkelijk
heid Sir Giles vermoord heeft".
„Hebt u er eenig. idee over?"
„Niet in het minst. Maar ik heb geld
een heeleboel geld.... en ik ben van plan.
het te gebruiken om te ontdekken, wie van
mijn vijanden mij dezen strik gespannen
heeft".
(Wordt vervolgd.)
legd, waarom een wensch wel eens niet in
gewilligd kaai worden. Dan leeren we begrij
pen, dat de directie met zooveel andere zaken
rekening moet houden. En nu zijn de foren
sen voor trein' en tram eigenlijk geen ge
makkelijke klanten, omdat zij allemaal te
gelijk op één uur vertrekken, bijvoorbeeld
des morgens tusschen half acht en negen
uur en in den namaddag' van vijf tot zes uur
weder terug. Op de uren. daar tusschen is het
wat de forensen betreft de dood in den pot!
De forensen mogen dit wel bedenken. Als er
iets niet naar humzin js-dan moeten zij niet
denken, dat dit gébeurt om hen te plagen.
Zoo is het bijvoorbeeld een belang voor de
forensen in Aeudenhout, als er ?s morgens
acht uur of half negen een vlugge en gemak
kelijke verbinding met Amsterdam bestaat,
maar nu moeten de huisgenooten van de fo
rensen niet verlangen, dat er een uur later
ook zoo'n verbinding voor hen ingelascht
wordt. Het algemeen belang van de reizigers
eischt tegenwoordig .snelverkeer. Maar wat
zou daarvan terecht Vomen, als men het
snelverkeer overal liet- stoppen? Wat het
stationnetje Heemstede-Aerdenhout voor
deze streek beteekent, is *"ïe halte Laan van
Ned. Oost-Indië voor Derr Haag. De spoor-
directie volgt hier het goede; standpunt van
Groot-Beriijn en Groot-Londen. Daar zijn
namelijk slechts twee stopplaatsen voor het
snelverkeer. Voor het andere''verkeer bestaan
daar tien of twintig kleinere .stopplaatsen.
Het is goed om de dingen van verschillend
standpunt uit te bekijken. Het nsiX-t mogelijk
zijn, wat gevraagd wordt".
„Hoe staat het nu met uw vereeiTigrng?"
„Onze afdeeling is de grootste in hè,1- land",
antwoordde de heer De Koek van Léfuwen.
„Wij tellen meer dan zes honderd leden.- Dat
komt natuurlijk omdat Heemstede, Aeri,'en-
hout en Bloemendaal zich bij Haarlem aan
gesloten hebben. Wij waren, toen de foreu-
senbelasting verdwenen was, bang dat eeD
groot aantal forensen voor het lidmaatschap
zouden bedanken, omdat- de grootste aanlei
ding daarvoor was vervallen. Gelukkig is dit
niet gebeurd; de leden zien in, dat we ook
voor nog andere kwesties nuttig werkzaam
kunnen zijn. Alleen moeten ze er aan denken,
dat we geen klachtenbureau zijn. Wij behan
delen bijvoorbeeld geen klachten over het
optreden van trein- of trampersoneel of over
minder goed in orde zijnd materieel. De
Spoorwegen hebben daarvoor hun eigen in
stanties. Wij werken alleen in het belang van
de forensen in het algemeen en dat in den
ruimsten zin van het woord. Onze vereeni
ging is toegankelijk voor iedereen. Wij hou
den ons niet op met politiek, godsdienst of
stand. Onze vereeniging is strikt neutraal.
Zij werkt zoowel voor de passagiers van de
eerste als van de derde klasse en het laat ons
ijskoud, of zij Roomsch, Protestant of Jood
zijn. Al deze schakeeringen kan men in den
Bond vinden, ook al ómdat de contributie
laag is en dat is juist onze groote kracht.
We hebben ook een aangenaam bestuur. In
den heer A, J. Torley.Duwel b.v. bezitten we
een :buiterigéwoón ijverig" secretaris. Dat is
voor een vereeniging niet genoeg te waar-
deeren, want zij steunt voor een groot deel
op het werk van den secretaris. Welnu, de
heer Torley Duwel heeft veel hart voor de
zaak en beschikt bovendien over veel vrijen
tijd. Hoewel hij zelf niet meer dagelijks van
trein of tram gebruik maakt, vindt hij het
aangenaam om voor onze vereeniging nuttig
werkzaam te kunnen zijn".
3 KLEURE
3 SHAKEN
TWEE DIEVENBENDEN
GEPAKT.
NEGEN PERSONEN AANGEHOUDEN.
De politie te Zeist heeft naar het Hbld.
meldt, vier jonge menschen, inwoners van
Zeist, aangehouden, die zich reeds van Pa-
schen af bij herhaling schuldig maakten
aan inbraak in een groot winkelmagazijn
aan de Montaubanstraat dat alleen overdag
wordt bewoond.
Gebleken was, dat behalve zeven revol
vers, buksen en flesschen wijn, ook allerlei
snuisterijen als buit werden meegenomen.
De politie te Arnhem heeft Dinsdagmid
dag vijf personen aangehouden, meldt de
„Tel", allen in Arnhem woonachtig, naar
aanleiding van de inbraak, welke in den
nacht van Zaterdag op Zondag gepleegd is
in de woning van d,r. Schoemaker, aan den
Jansbinnensingel, waarbij uit een geldkistje
•een bedrag van f 1200 werd gestolen. Van
de vijf aangehoudenen heeft er één thans
bekend. Het geld was in alle vroolijkhei-d
door het vijftal in Kleef verteerd.
GRONDWERKER MET EEN
SCHOP GESLAGEN.
TWIST ONDER DE ARBEIDERS TE
CASTRICUM.
Naarude Tel. meldt, ontstond Dinsdag
ochtend' te Castricum een twist tusschen
twee grondwerkers aan het werk ter verbree
ding van den Rijksweg. Op een gegeven
oogenbiik sloeg de een den ander met een
schop op (zijn hoofd, waardoor een zeer ge
vaarlijke wonde ontstond. Door een voorbij -
gaanden automobilist werd geneeskundige
hulp ingeroepen en de politie gewaarschuwd.
Dr. v. d. SHuis verleende de eerste hulp en
constateerdfc een levensgevaarlijke hoofd
wonde. Na verbonden te zijn is het slacht
offer, vermoedelijk oud 47 jaar, per zieken
auto overgebracht naar het Stadsziekenhuis
te Alkmaar. De dader, die de vlucht ge
nomen had, werd door den burgemeester en
de politie te Heiloo gearresteerd en te Castri
cum in voorloopige bewaring gesteld.
het Rokin?
MEN ZOEKT EEN VERDWENEN
LOGEERGAST.
Het Volk maakt melding van een ontdek
king, die te Amsterdam gedaan is en die
men in verband brengt met den nog steeds
niet opgehelderden moord op den concierge
Nico van der Velden op 4 Mei aan het Rokin
te Amsterdam gepleegd.
Op Donderdag den 21sten Mei des middags
omstreeks vijf uur, verscheen in het kleine
cafétje „Het Pontje", gevestigd aan de stille
zijde van het Rokin in perceel 63, een onge
veer 30-jarige man. Hij was in het bezit van
een kleine koffer, die hij bij zijn tafeltje in
de gelagkamer neerzette toen hij een glas
bier bestelde.
Hij deelde aan den caféhouder mede, zoo
juist van het Centraal Station te zijn geko
men, waar hij met den Duitschen trein uit
Berlijn was gearriveerd.
In Berlijn, zoo vertelde hij verder, was hij
als ingenieur werkzaam geweest bij de be
kende firma Siemens Halske, welken werk
kring hij na hem ongeveer tien jaren te heb
ben waargenomen .had moeten opgeven. De
man zeide Nederlander te zijn hij sprak
onze taal ook zeer goed maar sprak ook
heel goed Duitsch.
Na eenigen tijd deelde de man nog mede,
dat hij De Heer genaamd was en weer wat
later, nadat hij den inwendigen mensch ver
sterkt had, kwam hij de avond was bij
kans verstreken met de vraag, of hij in
het café den nacht mocht doorbrengen.
De caféhouder merkte toen op, dat hij er
geen hotel op na hield en dus geen kamer be
schikbaar had, waarop de gast verklaarde er
tegen op te zien nog naar een hotel te gaan
en genoegen te nemen met een eenvoudige
rustplaats, desnoods op een divan.
De caféhouder wilde den man een plezier
doen en verschafte hem logies. Den volgen
den dag evenwel bleek de man geen aanstal
ten te maken om zijn weg te vervolgen. Ach
ter in de gelagkamer bleef hij zitten en na
dat een desbetreffende opmerking was ge
maakt, zeide hij geen lust te hebben om de
straat op te gaan. Evenmin wilde hij aan een
tafeltje plaats nemen dicht bij het raam. De
caféhouder en zijn huisgenooten lieten den
man zijn gang maar gaan en schonken aan
het geval eigenlijk weinig aandacht. De man
betaalde zijn verteringen en bleef voor zich
heen zitten kijken. Kwamen er andere be
zoekers in het café dan hield hij zich achter
af, het gezicht zooveel mogelijk van de an
dere gasten afgewend. Op den eersten nacht
logies volgde een tweede en in de gedragin
gen van den „Berlijner" kwam geen veran
dering.
Tot hij Zaterdagmiddag 23 Mei verdween,
zonder terug te komen. Zijn koffertje had
hij laten staan. Toen hij na een aantal da
gen niet- terug was trachtte men het koffer
tje te openen. Er paste echter geen sleutel
tje op.
Toen Maandag jl. nu de èchtgenoote van
den caféhouder van een vacantiereis terug
kwam, werden weer sleuteltjes gepast en ge
lukte het 't koffertje te openen.
Het bleek toen, dat het gloednieuwe kof
fertje een aantal kleedingstukken bevatte,
waarvan er eenige met bloedvlekken be
smeurd waren. Vooral met een zakdoek was
dit het geval, terwijl een pullover de duide
lijke kenmerken vertoonde uitgewassehen te
zijn, ten einde bloedsporen te verwijderen.
Verder lagen in het koffertje eenige andere
kleedingstukken, als mede een overhemd en
een paar boorden. Alles bij elkaar maakte
een vrij haveloozen indruk.
Na deze vondst heeft de caféhouder de po
litie van het bureau Singel onmiddellijk van
alles op de hoogte gesteld. Iedei-e aanwijzing
waarheen de gast gestoven is ontbreekt ech
ter.
Het dadelijk door de politie aangevangen
onderzoek heeft echter wel reeds vastgesteld,
dat de man stellig niet uit Berlijn is en geen
ingenieur is, die bij genoemde Duitsche firma
is werkzaam geweest.
De nadere beschouwing van den inhoud
van het koffertje wees trouwens uit, dat men
hier vrij zeker te doen heeft met een inwo
ner van Amsterdam voor wie het van belang
was dat hij „onder dook". Zoo b.v. is het
overhemd afkomstig ergens uit een winkel
zaak in buurt IJ IJ, terwijl ook de boorden
geen enkel kenmerk droegen, dat zij in
Duitschland gekocht zouden zijn.
Daar de moord op het Rokin, 17 dagen voor
het bezoek geschiedde, is het zeer wel moge
lijk, dat het geval daarmee niets uitstaande
hee£t.
De architect, de heer A. Ingwersen te Am
sterdam, heeft aan den minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen een open-
brief gericht .naar aanleiding vair aange
brachte wijzigingen in het Rijksmuseum.
Hij wraakt het, aldus lezen wij in het Hbld.
niet als hier en daar eenige ornamenten
worden weggenomen, doch er is een bijbel
tekst uitgewischt, die op last van bouw
meester, dr. Cuvpers, geschilderd was op
den groofcen wand van de eerezaal met gou
den letters op een blauw veld.
Het was de tekst van Exodus 31-: „Zie, Ik
heb met name geroepen Bezaleël, den zoon
van Uri, en Ik heb hem vervuld met Gods
-geest, met wijsheid, met verstand en met
wetenschap, namelijk in alle handwerk".
Deze regelen uit te wisschen, acht de
schrijver het versmoren van de stem van
een mensch als dr. Cuypers.
Architect Ingwersen verzoekt den minis
ter -den tekst weer te laten aanbrengen op
den wand va-n de eerezaal, want het voor
goed verdwijnen van die regels uit het
Rijksmuseum...., mag een Cuypers niet wor
den aangedaan!"
NEDERLAND'S STEENKOLEN.
UITVOER NAAR FRANKRIJK,
MET EEN VERMINDERING VAN 50 pCt.
GETROFFEN.
De Parijsche correspondent van de Tel.
meldt:
Dinsdagavond laat-heeft de door de Fran-
sche regereing ingestelde gemengde com
missie van mijneigenaars, mijnwerkers, ko
len importeurs, leden cïer Kamers van Koop
handel en ambtenaren, die beslissen moest
in zake de contingenteering vain den invoer
van steenkool, bruinkool en agglomeraten
etc., de decisie genomen, dat met ingang van
27 Juli het gemiddelde over de jaren 1928,
1929 en 1930 van de impor.tquanta van kolen,
bruinkool, agglomeraten etc. van elk der
importlanden, ook Nederland, met 20 pCt.
zal worden verminderd. Zooals wij vroeger
mededeelden, komt dit voor Nederland door
de groote toeneming van zijn kolen export
naar Frankrijk over laatstgenoemd jaar,
neer op een vermindering van ongeveer 50
pCt over de geheele linie; voor bepaalde
kolensoorten, naar wij vernemen, zelfs nog
iets meer. -l •>- -u
EEN FIRMA VOOR DUIZENDEN
GULDENS OPGELICHT.
Vertegenwoordiger droeg dé
gelden niet 'af-
VAN HET GELD NIETS OVER.
ENORME DALING VAN ONZEN UITVOER.
De gezamenlijke uitvoerwaarde aan zui
vel. eieren, vleesch en levend vee uit Neder
land is naar het Hbld. meldt, vergele
ken bij de eerste helft van het vorige jaar
gedaald met f 21 millioen en vergeleken bij
Jan.-Juni 1929 met f 50 millioen.
Zaterdag J3. heeft 'de GrossïerderiJ WA?.3
v/'h J. E. van Buuren, te Delfzijl bij de po-»-!
litie aangegeven,' dat èen bij haar in dienst-'
zijnde vertegenwoordiger zich schuldig had
gemaakt aan verduistering van belangrijke
bedragen. De vertegenwoordiger was reeds
een drietal jaren bij de firma in dienst, was
een flink verkooper en genoot steeds het'
volste vertrouwen. De firma had hem daar-i
om machtiging gegeven tot het innen der
verschuldigde bedragen bij de cliënten, doch'
hij heeft hiervan misbruik gemaakt. Wel
werden door hem diverse bedragen geïnd,.!
doch deze werden niet aan de firma afge-
dragen. Op deze wijze wist de man zich!
duizenden guldens toe te eigenen.
Het trof de firma den laatsten tijd, 'dat
diverse klanten nog al voor een hoog saldo
te boek stonden. De vertegenwoordiger gaf
echter steeds een aannemelijke verklaring
omtrent de nog openstaande posten, terwijl
de firma veronderstelde, dat misschien de
heerschende malaise mede oorzaak was van.(
het uitblijven van het geld. Intusschen werd
geïnformeerd bij de cliënten, waarbij toen
echter werd geconstateerd, dat de bedragen
reeds lang aan den vertegenwoordiger waren
voldaan. I
Ontkennen was 'onmogelijk, want de be-'
wijzen stapelden zich tegen verdachte op.
Nog trachtte de grossiersfirma alles met hem
in der minne te schikken, zoodat de politie
buiten de zaak kon blijven, doch de firma
had hiermede geen sücces, zoodat haar niets
anders overbleef dan aangifte doen bij de
politie, waarop de vertegenwoordiger Zater
dag j.l. werd gearresteerd.
De duizenden guldens die hij op deze wijze
in een drietal jarenverduisterde, werden
alle ten eigen bate om zijn vele schulden te
betalen aangewend, zoodat van het geld niets
meer over is.
F. H. de Koek
van Leeuwen,
