DE VOLKSSTEMMING IN PRUISEN.
De onhoudbare toestand bij de Lange Brug.
BUITENLAND.
ALLERWEGEN PROTEST UITGELOKT.
Het Raadsel van Tanbuck Hall
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1931
Een dictatoriale manoeuvre van de regeering.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Er is een nieuwe phase in den voorberei
denden strijcl om de volksstemming over het
al of niet aftreden van den Pruisischen Land
dag:
De Pruisische regeering heeft aan alle in
Pruisen verschijnende dagbladen een ver
klaring betreffende het „Volksentscheid"
doen toekomen, die op grond van de nood
verordening betreffende de p.ers-excessen
van 17 Juli jl. door alle bladen met vette
letter vooraan op de voorpagina van het
eerst verschijnende nummer moet worden
afgedrukt, zonder dat commentaar daarop
in hetzelfde nummer mag worden gegeven.
In dezeofficleele verklaring wordt ge-
schreven over de huidige situatie van
Duitschland en op het gevaar van een chaos,
die door een communistische of fascistische
overwinning zou kunnen ontstaan. Slechts
hij, die een sovjet-Pruisen of fascistisch
Pruisen wil, stemt met ja. Wie echter wil me
dewerken aan den opbouw van de Duitsche
republiek en wie een democratisch Pruisen
wil, leent zich niet. er toe, het Volksentscheid
te steunen.
Het hoofdbestuur van de Stahlhelm heeft
een brief gezonden aan rijkspresident von
Hindenburg," waarin de houding der Pruisi
sche regeering aangevallen wordt.
De Stahlhelm zegt o.a.: „De houding der
Pruisische regeering beteekent een inbreuk
op de sedert geslachten in alle cultuurstaten
gehandhaafde persvrijheid". Den rijkspresi
dent wordt verzocht te verhinderen, dat Prui
sische bladen gedwongen wordexx het tegen
deel te publiceeren, van wat zij als waarheid
en recht erkend hebben.
Ook verscheidene Berlijnsche bladen na
men stelling tegen den oproep vair het Prui-
sche regeering, zoo de „Berliner Boersenzei-
tung" en de Lokalanzeiger, die zich in vrij
krachtige termen tegen dezen maatregel lcee-
ren.
De „Lelpziger Nachrichten" schrijft dat de
daad van de Pruisische regeering een „ver-
kiezingsdemagogie is van het Pruisische ka
binet", en merkt verder op, dat hier grof mis
bruik wordt gemaakt van de noodverorde
ning voor verkiezingsdoelelnden.
De uitgevers van de Rheinisch-Westfaeli-
sche Zeitung heeft een telegram gezonden
aan Hindenburg, waarin hij protesteert te
gen den maatregel van de Pruisische regee
ring om een gedwongen oproep inzake het
Volksentscheid te publiceeren.
Het bestuur der Sociaal-Democratische
Partij heeft een vergadering gehouden waar
in besloten werd allen Pruisischen stemge
rechtigden dringend aan te bevelen het
„Volksentscheid" te negeeren. Wie evenwel
door een of andere wijze gedwongen wordt
toch ter stembus te gaan, kan door het door
strepen der woorden „Ja" en „Neen" het
stembriefje ongeldig maken, of anders
„Neen" stemmen.
Voor den Berlijnschen zender heeft de
Pruisische minister van financiën Iioepker
Aschoff gesproken.
Uitvoerig behandelde hij het „Volksent
scheid". „Wanneer het succes mocht hebben,
zak het worden gevolgd door een ontzagge
lijken verkiezingsstrijd. Ieder moet inzien,
dat de overwinnaars (fascisten en commu
nisten) elkander dan zullen trachten te
vernietigen en dat het einde een zuivere mi
litaire dictatuur zal zijn"-;
Men ziet dat de strijd om de volksstem
ming op volle kracht ontbrand is. Het is de
vraag of de manoeuvre van de Pruisische re
geering juist was. Het resultaat van de volks
stemming zal zooals wij gisteren uiteen
zetten voor een groot deel afhankelijk zijn
van de luimen van dat gedeelte van de be
volking, dat zich ,uit arremoede, in twijfel,
en in politieke onzekerheid achter de vanen
schaart van diegenen die zich met de dave-
rendste leuzen populair zullen weten te ma
ken. De daad van de Pruisische regeering, de
bladen te dwingen, steunende op een dic
tatoriale wet, een regeeringsverklaring op te
nemen, druischt tegen de opvattingen van
een vrij nationaal bewustzijn inen moet
de rege'ering in de oogen van de wankelmoe
digen impopulair maken.
Dat is de front van de geste van het ka
binet Braun. Een paradoxale fout: want wij
zien hier dat een Pruisische regeering, be
streden door fascistische (en communisti
sche) elementen, bescherming zoekt in een
zuiver dictatorialen bestuursmaatregel.
L. A.
Genève.
De agende van de komende
Raadszitting,
GESTèVE, 6 Aug. (V.D.) Het Volken-
bonds secretariaat publiceert heden de
agenda van de op 1 September a.s. begin
nende 64ste gewonezitting van den volken
bondsraad. Voorzitter van deze zitting is de
Spaansche minister van Buitenlandsche Za
ken Lerroux, die ook de Assemblée op 7 Sep
tember a.s. zal openen.
Op de agenda staat op de eerste plaats de
Duitsch-Oostenrijksche Tolunie-. Verder zul
len behandeld worden de nieuwe door de
Duitsche Regeerïng ingediende politieke be
zwaren tegen Polen', terwijl de raad zich te
vens zal bezighouden met de klachten van
den Duitschen Volksbond inzake de toela
ting van kinderen op de Duitsche minder-
heidsscholen in Opper-Silezië. Over deze
zaak heeft het Permanente Hof van.de In
ternationale Justitie te Den Haag een advies
uitgebracht, dat het Duitsche standpunt als
juist erkent.
De agenda bevat geen enkel punt over de
ontwapeningskwestie, aangezien deze zaak
naar de meening van het Volkenbonidssecre-
tariaat door het bijeenroepen van de ontwa
peningsconferentie formeel heeft afgedaan.
Engeland.
Samenkomst van MacDonald
en Stimson.
LONDEN. 6 Augustus CV.D.) De Brit-
sche premier Mac Donald heeft zich Don
derdag naar Rogart (Sutherland) begeven
waar hij een bezoek zal brengen aan den
Amerikaanschen Staatssecretaris van Bui
tenlandsche Zaken, Stimson, die zooals be
kend daar een huisje heeft gehuurd waar hij
zijn vacantie-doorbrengt. - -
Amerika.
Kosten vlootprogram op bijna
130 millioen dollar geraamd.
WASHINGTON, 6 Aug. (Reuter). Gemeld
wordt dat het vlootbouwprogram voor 1932
een kruiser behelst, een z.g. „vliegdek", twee
moederschepen voor vliegtuigen, zes duik-
booten, een kruiser van tienduizend ton met
kanonnen van zes inch, in overeenstemming
met het verdrag van Londen, en een
destroyerleider, evenals een volledige uitrus
ting voor het moederschip „Ranger", dat
thans in aanbouw is. Het program, dat in
tataal 129.385.000 dollar kost, is onderworpen
aan de goedkeuring van Hoover.
Italië.
Mussolini naar het Vaticaan?
Naar de Romensche correspondent van de
„Neue Z.Z." uit een bijzondere bron verneemt,
zal binnenkort een bezoek van Mussolini aan
het Vatikaan en een ontmoeting tusschen
den paus en den duce plaats vinden. Hoewel
dit bericht nog niet van officieele zijde be
vestigd is, duiden verschillende omstandig
heden er op dat het niet geheel onjuist is.
De Duitsche ministers in Italië
aangekomen.
ROME, 8 Aug. (V.D.) Om 15 uur zijn de
rijkskanselier Bruening en de rijksminister
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
HANDELSBLAD GRATIS
Zij, die zich thans als kvvartaajabonné
opgeven, ontvangen het Handelsblad deze
maand GRATIS.
Abonnement ƒ1.90 per maand en ƒ5.50
per kwartaal. Buiten Amsterdam verhoogd
met 20 cent per maand voor verzending.
Abonnementen op te geven bij het
Bijkantoor Handelsblad
(WENSING'S Alg. Advert.-Bureau)
TEMPELIERSSTR. 32
Telefoon 10209.
van buitenlandsche zaken Curtius op de Oos-
tenrijksch-Italiaansche grens aangekomen,
waar zij door den prefect van- de provincie
Bozen en door de Duitsche ambassadeur Von
Schubert werden ontvangen. De prefect van
Bozen begroette de gasten uit naam der Ita-
liaansche regeering. Om 15 uur 30 vervolgden
de ministers hun reis.
Programma van het bezoek
aan het Vaticaan.
Het program van het bezoek van Dr. Brü-
ning en Dr. Curtius aan het Vaticaan is be
kend gemaakt. Zaterdag in den namiddag
tusschen 6 en 7 uur zullen de beide ministers
zich van de Duitsche Ambassade naar het
Vaticaan begeven om, na een bezoek te
hebben gebracht aan den Staatssecretaris
kardinaal Pacelli door den Paus in particu
liere audiëntie te worden ontvangen. Het
bezoek aan het Vaticaan' zal door kardinaal
Pacelli beantwoord worden met een tegen
bezoek.
OORLOGSBESTRIJDING EN DE
WET.
EISCHEN AAN DE ONTWAPENINGS
CONFERENTIE.
LYON, 6 Augustus (V. D.) Op den tweeden
zittingsdag van de Conferentie der Interna
tionale van Oorlogsbestrijders werden door
de groepen van alle aangesloten landen rap
porten uitgebracht. In 22 landen werken niet
minder dan 43 groepen. Straffen, noch ver
volging houden de werkzaamheden der groe
pen tegen. Ook de ontbonden vereenigingen
zetten hun werkzaamheden in gewijzigden
vorm voort.
In Zweden hebben zesduizend personen
een belofte afgelegd om geen enkelen wa-
pendienst te verrichten. Zij eischen volledige
ontwapening en stopzetting van de fabricage
van alle oorlogstuig. Een advocaat, die in
Tsjecho-Slowakije reeds vele dienstweige
raars voor de rechtbank verdedigd had, gaf
een overzicht van de wetgeving op dit gebied
in de verschillende landen en stelde voor aan
de ontwapeningsconferentie te Genève de
volgende eischen te stellen:
1. In alle landen zal onderzocht worden
welke militaire wetten in strijd zijn met de
Grondwet, en deze wetten zullen worden af
geschaft.
2. Misdaden, waarbij geen kwade bedoeling
voorzit, zijn in een beschaafd land onmoge
lijk.
3. Wanneer handelingen, waarbij geen kwa
de bedoelingen voorzitten, geen misdaden
zijn, dan is dit bij de militaire dienstweige
ring geen reden tot verzachting van straf,
maar een reden tot vrijstelling van straf.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
7.óó
uv
toe"'
ie
cU
iVen, 3
be"1 -
Kan niet langer gehandhaafd worden.
In ons nummer van Maandag heeft de
heer H. in een ingezonden stuk nog eens ge
wezen op den onhoudbaren toestand bij de
Lange Brug. Hij vroeg waarom nog langer
gewacht wordt met de uitvoering van de
plannen voor den bouw van een nieuwe
brug over het Zuider Buitenspaarne.
We hebben daar Donderdagmorgen een
poosje staan kijken en moesten daarbij voor
de zooveelste maal coxxstateeren, dat die
toestand onmogelijk nog langer gehandhaafd
kon worden. De ibrug was opengedraaid voor
het doorlaten van een lange Rijn-aak aan
den eenen kant en van een vrachtschip
aan de andere zijde. Dit nam uiteraard veel
tijd in beslag, zoodat het aantal wachtende
auto's en ander verkeer aan weerskanten
steeds grooter werd. Aan den Westkant
stonden de auto's tot een flink stuk op den
Kleinen Houtweg en aan de Oostzijde tot
op de Heerexxvest.
Daar tusschen door stonden talrijke bak
kers-, melk- en andere wagens en ontel
bare wielrijders, terwijl voetgangers (ook
een respectabel aantal) zoo goed en zoo
kwaad als het ging tusschen al dit gewirwar
een veilig plaatsje trachtten te vinden.
Toen eindelijk de brug weer achter de
langzaam varende Rijn-aak gesloten was,
traden de beide brugwachters op zeer beza
digde en tactvolle wijze als verkeersrege
laars op, zoodat het kluwen langzaam-aan
ontward kon worden. Op de Kampervest
stond een dienst van de E. S. M. te wachten
en aan den anderen kant zelfs twee diens
ten. Eén dezer treinen, die tot overmaat
van ramp een weinig te ver tot het wissel-
punt was doorgereden,, moest een eindweegs
terug, omdat het rij verkeer op een gegeven
oogenblik anders geheel dreigde vast te
loopen.
Een broodbezorger, die zich al eenigen
tijd over het langdurige oponthoud geërgerd
had, zette zijn wagen eerder in beweging,
dan geoorloofd was. Toen één der brug
wachters hem daarop attent maakte,
snauwde hij den beambte af en pleegde ver
zet. Op onze vraag aan den brugwachter,
waarom hij tegen dezen onwillige geen pro-
ces-verbaal opmaakte, antwoordde hij:
„maar meneer, dan zou ik wel aan het
schrijven kunnen blijven! Dan zou ik wel
zestig processen-verbaal per dag moeten op
maken! We moeten nogal eens wat slikken
van het publiek en het is toch onze schuld
niet, dat die beroerde brug zoo smal is!"
Het duurde meer dan een kwartier, eer
het verkeer weer normaal was.
Het is nu ongeveer zes jaar geleden, dat
de heer Van Liemt in den raad op dezen on
houdbaren toestand wees. Hij diende een
plan in, om het open stuk aan den Noordkant
tusschen de Lange Brug en de Eendjes
poortbrug geheel te overwelven, waarmee het
verkeer inderdaad aanmerkelijk ontlast zou
worden.
Openbare Werken had echter een ander
plan, waardoor slechts een klein gedeelte
ruimte voor het verkeer 'méér verkregen zou
worden. Dit laatste plan werd uitgevoerd,
natuurlijk niet tot tevredenheid van den
heer Van Liemt, die het toen „lapwerk"
noemde.
Sindsdien is wel gebleken, dat de heer Van
Liemt het bij het rechte eind had. Alle rij
en voetgangersverkeer, dat nu deze brug van
het Oosten naar het Westen passeert en na
tuurlijk rechts moet houden, kan slechts
uiterst voorzichtig en heel langzaam voor
waarts gaan, totdat eindelijk de niet minder
gevaarlijke Eendjespoortbrug is bereikt, aan
het eind waarvan de verlossing brengende
Kampervest en Turfmarkt liggen. Hoe prac-
tisch en gerieflijk zou het dus zijn, als de
door den heer. Van Liemt beoogde open
ruimte tusschen de twee bruggen (zie op de
teekening het gedeelte met de pijltjes) over
welfd was, waardoor het verkeer naar de
richting Turfmarkt aanmerkelijk ontlast kon
worden. Als men de plannen van den heer
Van Liemt had willen verwezenlijken, dan
zouden over het bewuste open stuk ijzeren
balken zijn gelegd, waarover men het weg
dek had kunnen leggen.
Een andere oplossing van de moeilijkheid
zou het geweest zijn, als aan weeszijden van
de Lange Brug buiten de leuning een voet
pad van ongeveer een meter breed gemaakt
had kunnen worden, aan den buitenkant
eveneens met een hek afgesloten. De hiermee
verkregen ruimte zou dan voor de voetgan
gers bestemd zijn. Hierdoor zouden de twee
bestaande smalle trottoirs verwijderd kun
nen worden, waardoor het rijverkeer onge
veer twee meter meer ruimte zou hebben
gekregen. Dit zou zelfs een ideaal-oplossing
kunnen zijn, omdat de voetgangers dan tus
schen de twee hekken absoluut veilig de brug
zouden kunnen passeeren. Dit plan kan ech
ter nooit verwezenlijkt worden, omdat de
doorvaartwijdte dit belet. Deze is namelijk
aan de Westzijde slechts 8.10 M. en aan den
Oostkant 8.08 M. breed. Van deze ruimte kan
de scheepvaart niets missen, want het ge
beurt heel dikwijls, dathier schepen van 7 1/2
a 8 M. breedte passeeren.
Er zal echter het eene of het andere moe
ten gebeuren. Men zal de nuttelooze ruimte
tusschen de beide bruggen volgens het plan
van den heer Van Liemt moeten overwelven
of spoedig moeten beginnen met den bouw
van de nieuwe brug over het Zuider Buiten
spaarne. Zooals de situatie nu is; kan en mag
ze niet langer bestendigd worden. Ongeluk
ken kunnen anders niet uitblijven.
NED. NATUURH. VEREEN.
De af deeling Haarlem der Natuurhistori
sche afdeeling maakt Dinsdagavond onder
leiding van den heer G. A. van Schaik een
excursie naar Thijsses Hof te Bloemendaal.
Als er genoeg leden van de natuurhistori-"
sche vereeniging met introdueées zich aan
melden, gaat men een boottocht maken naar
de Oosteinderplassen te Aalsmeer.
OVERVAL OP EEN BANK TE
HAGENOW.
HAGENOW, 5 Aug. (Wolffbureau). Iri
het filiaal van de Mecklenburgsche crediet-
en wisselbank werd een dienstdoende be
ambte door twee roovers overvallen en tegen
den grond geslagen.' De buit der roovers
bedroeg 1500 nxai'k.
Beiden ontkwamen in een gereedstaande:!
auto.
EEN BITTER SCHRIJVER.
Zijn succes komt te laat.
In zijn woning in Coclcermouth ('Cumber
land, Engeland) ligt Jonathan M. Dexxwood
ziek, de schrijver van den zeer gewilden ro
man Red Ike.
Op Red Ike was de keus voor Juni van dë
Boeken-vereeniging gevallen, en sinds dien
zijn er reeds 30.000 exemplaren van verkocht.
Doch de schrijver, die in dat boek zijn on
dervindingen van strooper en reizend lied
jeszanger door de Cumberland heuvels neer
gelegd heeft, is geheel onverschillig voor
zijn succes.
Hij lijdt aan een ziekte, die genezen had
kunnexi worden, wanneer hij twee jaren ge
leden het geld, dat hij nu verdient, had ont
vangen.
Als antwoord op een uitnoodiging van een
letterkundige club uit Loxxden om daar te
komen spreken, heeft Denwood den volgen
den, bittereix brief gezonden:
„Ofschoon ik U zeer erkentelijk ben voor
uw uitnoodiging, spijt het mij niet te kun
nen komen. Ik, die mijn leven lang gestre
den heb voor het dagelijksch brood, ben nu
zöö ziek, dat het geluk en succes mij vol
komen koud laten. Als slagersjongen, emi
grant, daglooner, kleermaker exx strooper
zijn mijn materieele middelen altijd klein
geweest, doch mijn behoeften ook. En ik kon
er net komexx.
In de laatste twee jaren echter, toen mijn
roman van uitgever tot uitgever gezondexi is,
had ik dringend geld noodig voor de ge
neeskundige behandeling, die mijn ziekte
genezen zou hebben. Nu is het te laat. U
zegt, dat ongeveer 30.000 exemplaren ver
kocht zijn. Als het 300.000 geweest waren
zou het voor mij hetzelfde gebleven zijn.
U kunt dit schrijven aan allen laten lezen
die mij wenschen te ontmoeten ja, U
moogt het wereldkundig maken. Het raakt
me niet meer."
Denwood, wiens boek door 9 uitgevers is
geweigerd, heeft nog een roman geschre-
vexx, die hij binnenkort naar de drukker zal
zenden, zegt de News Chronicle. En dan zal
hij een half jaar naar Amerika gaan. Hij is
62 jaar.
FEUILLETON.
(Naar het Engelsch door J. v. d. SLUYS).
Nadruk verboden.
„Volkomen juffrouw Cashell. Als Lady
Dove haar toestemming weigerde voor uw
huwelijk xxiet haar zooxx, kon u beletten dat
Sir Reginald de Hall in bezit kreeg. En ging
Pickering op uw voorstel in?"
„Ja. Hij beloofde mij, dat, als ik erin slaag
de zijn onschuld aan het licht te brengen,
hij dè Hall niet anders dan met mijn bewil
liging zou verkoopen. Ik vroeg mij dat zwart
op wit te geven, maar dat weigerde hij. Ik
bleef aandringen, maar ten slotte nam ik ge-
noegexx met zijn plechtige belofte exi stelde
mij tevreden met zijn woord. „Mijn levens
ervaring", voegde ze er pathetisch aan toe,
„heeft ène geleerd wat een leugenaars de
axxexxschexx zijn en nu ben ik er xxog meer van
overtuigd dan vroeger".
„Hebt u Pickering gesproken na zijn in
■vrijheidstelling?'
„Ja, een paar dagen geleden. Maar om
op" mijn verhaal terug te komen: Ik stak
mijn voelhorens uit en kwam achter de waar
heid omtrent Daxley. Het was niet gemak
kelijk om een bekentenis uit hem te krijgexx
en pas op het laatste moment had ik succes.
Ik liet den Inspecteur komen, Daxley's be
kentenis werd op schx-ift gebracht en ge-
teekend. U herinnert u, hoe ik in het ge
rechtsgebouw bij u kwam en u de
„Ja zeker; ik begrijp het". Ashton maakte
jeen ongeduldige handbeweging"» Maar c.p__
welke gronden weigert Pickering zijn belofte
te houden?"
„Ik weet het niet. Hij zegt alleen maar
duivel die hij is dat ik geen enkel
schriftelijk bewijs bezit, dat hij iets beloofd
heeft en dat hij xxiet van plan is, na te komen
wat hij gezegd heeft. O", juffx'ouw Cashell
sloeg met haar kleine vuistexi op het schrijf
tafelblad, haar oogen gloeiexrd van veront
waardiging en toorn, „ik dacht dat ik een
beetje menschenkennis had. Wat een idioot
was ik om dat beest niet te dwingen zijn
toezegging zwart op wit te geven, toen ik
hem in mijn macht had! Nu kan hij me uit
lachenen dat doet hij ook".
„Ik geloof iixderdaad niet dat Pickering
bijzonder gewetensvol is", gaf Lancelot som
ber toe; „persooaxlïjk heb ik heelemaal geen
reden om hem een erg goed hart toe te dra
gen".
„Ja ik weet het. Trouwens iedereenin
Bruntlea weet hoe gemeen hij uw groot
vader bedrogen heeft, die toch zoo goed voor
hem is geweest en dat u de dupe daarvan
bent".
„Ja",, klonk het bitter, .„mijn levenspad is
tot xxog toe niet over xmeix' gegaan, dank
zij dien schurk van eexx Pickex-ing. Maar",
de jongeman zweeg even nadenkend en ver
volgde teen langzaam, „er is toch één ding
waarvoor ik hem dankbaar moet'zijn. Zijn
proces heeft mij bekendheid bezorgd en ik
heb er al vex-scheiden nieuwe zaken door ge
kregen".
„Waarom gaat u hem dan niet bedaxi-
ken?", vroeg Ida, terwijl haar oogen strak
op zijn gezicht gevestigd waren.
„Neen", antwoordde hij strof. „Wat hij
voor mij gedaan heeft, is maar eexx schamele
vergoeding tegenoVer het feit, dat hij mij
van mijn erfdeel beroofd heeft. Als hij dat
niet gedaan had, zou ik nu Ashton van Tan
buck Hall zijn met een jaarlij ksch inkomen
van vijf duizend, pond, inplaats van eexx
arm advocaat".
„Maar toch in elk geval niet meer een
advocaat zonder practijk", merkte Ida harte
lijk op. „Ik heb sympathie voor u, meneer
Ashton, werkelijk, exx ik wilde wel dat u het-
ook voor mij had" ze leunde voorover
„exx mij zoudt willen helpen".
„Op welke xxxanier zou ik u kunnen hel-
peix?" vroeg hij koel.
„Ga Pickerixxg opzoeken", zei ze haastig,
„en dwixxg hem zijn belofte na te komen
om mij de optie op de Hall te geven".
„U vraagt teveel", protesteerde Ashton,
terwijl hij opstond met een blos van boos
heid op het gezicht. „Ik zou het niet van
mezelf kunnexx verkrijgen oxxx eexx voet te
zettexx over den drempel van zij^n kantoor;
ik zou niet kunnen ademhalen iox zijn gezel
schap".
„Maar als het nu is om mij te helpen",
droxxg Ida met echt vrouwelijke vasthou
dendheid aan.
„Neen, het is me onmogelijk om naar
Pickering toe te gaan; laat dat u voldoeix-
de zijn, juffrouw Cashell. En al deed ik het,
ik kan hem toch niet dwing exx zijn be
lofte te houden".
Ida keek erg teleurgesteld. „Dus u wilt
me niet helpeix?", vroeg ze op den xxxan af.
„Neen ik wil niet, exx ik kan niet".
Ze stond plotseling op.
„Maar als ik nu eens van mijxx kant u
hielp?"
„In welk opzicht?"
„In uw. hartsaangelegenheden
Ashton staax-de haar aan. „Ik begrijp ab
soluut niet, wat u bedoelt", zei hij lang
zaam.
„Natuurlijk ïxiet. Omdat u een man bent
en dus blind. Maar vertelt u mij eens eerlijk
is Judith de laatste dagen niet erg verdrie
tig?"
Lancelot staarde haar verbijsterd aan.
„Hoe weet u in vredesnaambegon
hij stamelexxd, maar ze viel hem direct ixx de
rede:
„Ja", gaf hij aarzelend toe, „ik vind haar
wel gedrukt. En ik heb haar ook een paar
ïxxaal zien schreien, maar ik weet niet, waar
om ze verdriet heeft. Ze wil het niet zeg
gen".
„Maar hoe weet u dat dan todh?"
„Waarom zou ik niet iets wetexx, wat mijn
eigen genxoedsxuist en mijn toekomst raakt?",
klonk haar wedervraag. „Vertel ik u iets
nieuws, meneer Ashton, als ik zeg, dat
Reginald Dove verliefd is op Judith?"
„Het is eexx leugenhet is niet waar",
hijgde Lancelot, die bleek werd.
„Het is geen leugen, absoluut xxaet. Hij
is, met zijn licht-ontvlambaar hart, be-
tooverd door de schoonheid vaxx het meisje.
Sinds dat oxxgeluk, toen hij haar dogcart met
zijn auto heeft aangeredeix exx zij gewond
werd, hangt hij op de hoeve rond. Ik houd
van lxenx, zoo als ik u al gezegd heb, eix
tot Judith's mooie gezicht hem het hoofd
op hol gebracht heeft, hield hij ook vaix mij.
Ik weet wel dat ze maar een eenvoudig
meisje is xxeenxt u me niet kwalijk, me
neer Ashton en dat ik, een vrouw van cle
wereld, haar als mededingster hoef te vreezexx
Maar dat neexnt niet weg. dat ik moet zor
gen dat ik mijxx ouden aanbidder weer aan
mijxx voeteix krijg. Ik wil Lady Dove wordexx
exx op Tanbuck Tall wonen; u ziet dat ik rond
voor de waarheid uitkom. Als u mij ixu wilt
helpexx oxxx Pickering te dwingen zijn toezeg
ging ïxa te komen, kan ik Reginald ervaxx
teiughoudeix om Judith het hof te maken".
Judith lxet hof xxxakexx?" echode Ashton
heesch. „Ze denkt er immers niet aan om
zich dat vaxx Dove te laten welgevallen, al
was hij driemaal zoo rijk exx hertog inplaats
van baronet! Ze houdt van mij".
„Zeker. Ik zei immers daarnet dat ze een
eexxvoudig meisje is; ze kan haar liefde
gevexx aan eeix arm man met eeix knap ge
zicht. Maar die oude Verily is heel goed in
staat om de voordeelexx van een huwelijk met
Reginald naar waarde te schatten, als Judith
het niet doet".
Ashton lachte.
„Verily is ook éénvoudig;' een man met
degelijke principes. Hij zou er nooit bij Judith
op aandringen onx te trouwexx met eexx
„Ga u dan zelf overtuigen", onderbrak Ida
hem haastig. „Reginald heeft me verteld,
dat de oude man zijxx toexxaderingspogixxgexx
aanmoedigt".
„Ik geloof er niets van!" Ashton werd
vuurrood en gaf eexx harden vuistslag op zijn
bureau. „Die joixge windbuil...."
„Kalmpjes aan, meneer Ashton", vermaan
de Ida Cashell. „Die jonge windbuil, zooals
u hem gelieft te xxoeixxexx, is xixijn verloofde,
dus drukt u zich alstublieft eexx beetje xneer
parlementair uit. Maar u ziet nu hoe de
zaken staan. Als ik er niet in slaag mijn
macht over Regixxald terug te krijgen, zal
hij het haar net zoo laxxg lastig maken, tot
dat ze hem trouwt".
„Nooit, xxooit exx nog eens nooit!"
„Toch wel. Vooral als haar vader ook
er op aaxxdringt, dat ze hem neemt. Bent
u xxu bereid mij eexx schriftelijke verklaring
van Pickering te bezorgen, dat hij mij optie
geeft op Tanbuck Hall, zoodat ik de toe
stemming van Lady Dove krij g Dan zal
ik van mijn kant zorgen dat Regixxald zijn
hofmakerij bij Judith staakt".
„Dat zult u toch wel doexx", mex-kte Ashton
cynisch op.
.(Wordt vervolgd,).
