BINNENLAND
HEEREN-BMÏ
Het Raadsel van Tanbuck Hall
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 15 AUGUSTUS 1931
HEARST OP DE ALKMAARSCHE
KAASMARKT.
PE KAASDRAGERS VAREN ER WEL BIJ.
Het bezoek aan de Alkmaarsche kaasmarkt
'was Doxxclerdagmorgen buitengewoon gxoot,
aldus het Hbld. Onder de duizenden, die zich
op het Waagplein en in de omgeving ver
drongen, bevond zich o.a. de Amerikaansche
courantenkoning mr. Hearst, die met een ge
zelschap van elf dames en heeren tegen 12
uur met zes auto's uit Amsterdam was geko
men en na zijn bezoek aan Alkmaar onder
leiding van een van Cook's vertegenwoordi
gers naar Volendam en Marken wilde ver
trekken.
Mr. Hearst en zijn gezelschap vonden de
'Alkmaarsche kaasmarkt, waarvan door Poly
goon juist een geluidsfilm gemaakt werd, bui
tengewoon interessant. De colurantenkoning
nam persoonlijk talrijke foto's van alles, wat
met deze oude markt in verband staat en be
loonde de beide kaasdragers, die hem daarbij
behulpzaam waren, elk met een briefje van
25.
VERBEURDVERKLARING
AUTOMOBIELEN?
VAN
'iNIEUW SOORT STRAF VOOR VERKEERS-
WETOVERTEDERS?,
r Tegen de voortdurende toeneming van
auto-ongelukken, meestentijds veroorzaakt
door, hetzij onder invloed zijnde bestuurders
dan wel snelheids-maniakken, die voortdu
rend het leven van anderen in gevaar bren
gen, moet volgens de Avondpost, in justitieele
kringen het voornemen bestaan scherper en
ingrijpender maatregelen te treffen.
Zoo zou overwogen worden om, zonder dat
'daartoe wetswijziging noodig zou zijn, in
den vervolge de automobielen, waarmede het
ongeluk is gebeurd, verbeurd te verklaren en
deze hetzij te doen vernietigen, dan wel ten
behoeve van het Rijk te doen verkoopen.
DENK OM DE OUDE GULDENS.
In herinnering wordt gebracht, dat tot en
met 31 Augustus de gelegenheid openstaat tot
inwisseling van de buiten omloop gestelde
guldens; deze guldens dragen een vroeger
jaartal dan 1920. De inwisseling kan geschie
den bij alle postkantoren, bij postkantoren,
hulppostkantoren en poststations.
HET BEZOEK VAN DEN RAAD VAN
STATE AAN DE VLIEGVELDEN
DEN HAAG, 14 Aug.' (Haagsche Corresp.-
bur.). Omtrent het bezoek van den Raad
van State aan de vliegvelden Waalhaven en
Schiphol, vernemen wij nader, dat Maandag
om half 10 de leden van den Raad van
State, de heeren Romme, Hasselman, gen.
Muller Massis, vice-admiraal Rambonnet en
mr. J. B. Kan, misschien ook mr. Limburg,
benevens de secretaris jhr. mr, de Beaufort
'en drie referendarissen per autocar naar
Waalhaven zullen gaan ter bezichtiging van
het vliegveld, en zijn inrichting. Daarna
vliegen zij naar Schiphol, waar zij de ande
re leden van den Raad van State zullen
.vinden, die per auto daarheen gegaan zijn.
Op Schiphol gebruiken zij de lunch, en
[waarschijnlijk zal er ook worden gevlogen.
Om 6 uur is men terug in Den Haag.
LANDBOUW ALS NOODBEDRIJF
BIJ PHILIPS.
.WERKLOOZEN KUNNEN GROND KRJGEN.
De afcleeling Maatschappelijk werk van de
Phillpsfabrieken heeft volgens het Hbld., be
sloten teneinde degenen, die ten gevolge van
de huidige crisis geheel of gedeeltelijk werk
loos zijn, in hun moeilijkheden «enigszins te
gemoet te komen, door beschikbaarstelling
van stukken grond hun de gelegenheid, te
geven, om met geringe kosten eigen aard
appelen en groenten te verbouwen.
Voor deze uitgifte komen in aanmerking
niet alleen degenen, die bij Philips gewerkt
(hebben en geheel werkloos zijn, maar ook zij,
wier werktijd verkort is, zoomede zij, dde werk-
looze kinderen hebben.
Ieder, die van dit aanbod gebruik wil ma
ken, verplicht zich het hem. toegewezen stuk
grond behoorlijk te bewerken en te bebouwen.
Voeldocb hij hieraan, dan kan hij ervan ver
zekerd. zijn, de grond voor langen, tijd te
(kunnen behouden.
GENèVE 1932.
EEN ADRESBEWEGING VAN „VOLKEN
BOND EN VREDE".
Het Dagelijksch Bestuur van de Vereeni-
ging voor Volkenbond en Vrede te 's-Gra-
venhage heeft tot de leden van de Neder-
landsche Maatschappij voor Nijverheid en
Handel een circulaire gericht waarin het
volgende gezegd wordt:»
Met belangstelling heeft het Dagelijksch
Bestuur van de „Vereeniging voor Volken
bond en Vrede" kennis genomen van de zoo
belangwekkende openingsrede door den pre
sident der Nederlandselie Maatschappij voor
Nijverheid en Handel gehouden ter laatste
algemeene vergadering te Deventer, en van
de resolutie, door het Rotterdamsche depar
tement der maatschappij voorgesteld en door
de vergadering aangenomen, waarin de be-
teekenis, die ook van de zijde der Maatschap
pij aan de a.s. Ontwapeningsconferentie van
den Volkenbond wordt toegekend, wordt ge
uit en aangedrongen op het verkrijgen van
een zoo gunstig mogelijk resultaat.
Het hoofdbestuur van de „Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede" heeft in zijn laatste
vergadering besloten om een adres te rich
ten tot de Ontwapeningsconferentie, hetwelk
zal vertolken de gevoelens van diegenen in
ons land, die vertrouwen stellen in den Vol
kenbond, maar dan ook hoopvolle verwach
tingen verbinden aan de zoo belangrijke Ont
wapeningsconferentie, door den Volkenbond
samengeroepen. Waar onze vereeniging per
sonen van elke politieke en godsdienstige
kleur en gezindte in zich vereenigt, heeft ons
hoofdbestuur gemeend, dat het zijn actie
niet van samenwerking met anderen moest
afhankelijk stellen, te meer, waar het ka
rakter' onzer vereeniging waarborgen in zich
bevat, dat dit adres zal zijn van algemeenen
aard.
Het adres, dat onze vereeniging voorbereidt
zal zich niet richten tot de Nederlandsche
Regeering, die naar onze meening geen aan
sporing behoeft om ruime instructies aan
hare gedelegeerden ter Ontwapeningsconfe
rentie te geven. Het zal zich richten recht
streeks tot de Conferentie, maar hierbij aan
merkelijk verschillen van de formule, die de
Nederlandsche Dagbladpers ter onderteeke-
ning voor haar lezers heeft opengesteld, door
dat zij zal trachten in ovei'eenstemming
met onze taak als Volkenbondsvereeniging
om, zij het ook in algemeenen zin, het zuiver
Volkenbondsstandpunt in dit adres te be
lichten.
Teneinde eenerzijds onderteekenïng van
dit adres te stimuleeren, anderzijds van het
feit der onderteekening eenigen invloed op
de onderteekenaars te doen uitgaan, zijn on
zerzijds, in overleg met een bij uitstek be
voegd schrijver, de noodige maatregelen ge
nomen, opdat wij een korte uiteenzetting van
de Ontwapeningsconferentie en haar betee-
kenis in het algemeen, doch tevens van het
ontwerp-verdrag, dat haar tot leiddraad
strekken zal in het bijzonder, voorradig heb
ben teneinde deze te verstrekken aan dege
nen, die meer op de hoogte van deze zoo
uiterst belangrijke vraagstukken wenschen
te komen. Wij zullen onze actie zoodanig in
richten, dat niet slechts daardoor verkregen
wordt de onderteekening van het adres met
zooveel mogelijk handteekeningen, maar
daaraan verbonden wordt meer bekendheid
met de groote lijnen van het vraagstuk, die
het betreft.
Ter dekking van de kosten wordt een bij
drage gevraagd.
BURGERWACHT DE WAPENS
ONTNOMEN.
TOEN DE „DAGERAAD" IN LIMBURG
KWAM.
In een vergadering van de Heeriensche
•burgerwacht is volgens het Hbld. een imotie
aangenomen waarin geprotesteerd iwordt
tegen „het ongehoorde feit, dat daags voor
de komst van de Dageraders, op last van
hoogerhand door den commandant der Heer-
iensche Burgerwacht bij Burgerwachters de
geweren moesten wonden weggehaald, een
lastgeving voortvloeiende uit lafheid en ver
val! Deze diep schrfjnende daad van ondank
en ongemotiveerd wantrouwen geeft des te
meer te denken, waar het hen geldt, die
men in 1918 zoo dringend noodig had en
zooveel lof heeft toegezwaaid. Zij heelt den
slec'htsten indruk te weeg gebracht te meer
nog waar geen fouilleering naar wapenen
■heeft plaats gehad, bij de comanunistlsche
anarcho-'Dageraders, noch bij bekende mili
tante communisten in de mijnstreek, noch bij
S.DA.P.'ers, die met De Dageraad hebben
gecomplotteerd".
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN
a 60 Cts. per regeL
VOOREERST GEEN WAALBRUG
BIJ NIJMEGEN?
TELEURSTELLING OVER NIJMEGEN'S
KOPPIGE HOUDING.
Naar het Hbld. verneemt heeft het besluit
van den Nijmeegschen gemeenteraad om
aan het verleenen van een bijdrage im de
kosten van aanleg van toegangswegen tot
de ontworpen brug over de Waal in de Be
tuwe voorwaarden te verbinden, die de mi
nister niet aanvaarden zal, groote verbazing
en teleurstelling gewekt.
Algemeen is men van oordeel, dat hier
door de plannen tot aanleg van een grooten
verkeei-sweg van Rotterdam door de Betu
we naar Nijmegen zooals die op het Rijks
wegenplan is geprojecteerd iin gevaar zijn
gebracht. Daarom hebben verschillende ge
meentebesturen in de Betuwe een telegram
tot den minister van Waterstaat gericht,
waarin zij verklaren de genomen beslissing
door den Nijmeegschen gemeenteraad te
betreuren en waarin zij de hoop uitspreken,
dat alsnog een oplossing zal worden gevon
den, om den bouw van de brug te Nijmegen
zonder vertraging tot stand te doen komen.
Ook A. N. W. B. en K. N. A. C. betreuren
de beslissing.
DE WACHTMEESTER DIE
BRAND STICHTTE.
HET WAS OM DE SENSATE TE DOEN.
De Krijgsraad te 's Hertogenbosch beeft
voortgezet de behandeling der strafzaak te
gen den wachtmeester die er van beschul
digd wordt drie maal brand te hebben ge
sticht in de Alexanderkazerne te den Haag.
Verd. bekende, maar zeide, iniet het voorne
men gehad te hebben brand te stichten.
De auditeur militair zei, dat verdachte
blijkbaar de sensatie eens heeft willen be
leven de kazerne in brand te zien staan.
Rekening houdende met verzachtende om
standigheden luidde de eisch 8 maanden
gevangenisstraf, waarvan 4 voorwaardelijk
en ontslag uit den dienst.
De Krijgsraad veroordeelde verd. tot 6
maanden, waarvan 2 voorwaardelijk en ont
slag uit den dienst.
VROUW GERED DOOR BLOED
TRANSFUSIE.
EEN MAN STOND 3/4 LITER BLOED AF.
Op Dinsdag 4 Augustus kwam den mare-
ehaussée te paard. A. L. Nagelkerke, gesta-
tionneerd op de brigade Kon. Mar. te Tilburg
door toeval ter oore, dat in het St, Elisa
beth's Ziekenhuis te Tilburg een moeder van
drie kinderen steryende lag, en alleen nog
door een bloedtransfusie kon gered worden.
Zes verschillende personen, welke familie
waren 'van deze moeder waren volgens den
dokter niet geschikt om deze transfusie te
ondergaan.
De man van de vrouw was ten einde raad
en wist niet meer waarheen hij zich thans
moest begeven.
Toen de marechaussee, aldus de „Eindh.
Crt.", dit alles had vernomen, stelde hij
zich disponibel ten einde een voor hem
geheel onbekende vrouw, mogelijk hierdoor
te kunnen redden. Er volgde op 4 Augustus
een strenge keuring, en op 5 Augustus werd
hem bericht dat zijn bloed was goedgekeurd
en hij, om de vrouw te behouden, drie kwart
liter moest afstaan, hetwelk gebeurde.
Toen de bloedtransfusie was geschied,
werd hem op 6 Augustus bericht, dat de
vrouw was behouden en op 10 Augustus
-werd hem bericht dat de vrouw over acht
dagen het ziekenhuis mag verlaten.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
ÉCHTETRIESCHE
■iiiimiiiiiwiiiiiiiiiuiluiuiit
50cl.peronsp
iresxcJiaft 77 uw/ken van tpeswt-'f
EEN NIEUW WETSONTWERP \Hoé
OP DE ARTSENIJBEREIDKUNST
POSITIE VAN DEN APOTHEKER NADER
GEREGELD.
Ingediend is naar het Hbld. meldt, een
wetsontwerp, houdende regelen betreffende
de uitoefening van de artsenijbereidkunde.
Volgens art. 3 van het ontwerp mag de
artsenij bereidkunst alleen worden uitge
oefend: in haar vollen omvang: door apo
thekers, behoudens het bepaalde in de art.
10 en 22; voor zoover in deze wet is bepaald:
a. door geneeskundigen; door apothekers
assistenten; door hen, die de vergunning
hebben gekregen, bedoeld in art. 4.
Art. 4 bepaalt: Onder de voorwaarden,
vastgesteld bij algemeenen maatregel van
bestuur, kan de minister van Arbeid, H.
en N. vergunning verleenen aan anderen
dan apothekers voor: a. het in het groot
bereiden van artsenijen; b. het in het groot
ter aflevering in voorraad hebben of afle
veren van geneesmiddelen en artsenijen,
zoo te zamen als afzonderlijk.
Volgens art. 7 is de invoer in het vrije
verkeer, de aangifte ten invoer in het vrije
verkeer, de aflevering en het ter aflevering
in voorraad hebben van eenig verpakt ge
neesmiddel of eenige verpakte artsenij
verboden, indien de samenstelling daarvan
niet volledig of niet juist op de verpakking
staat aangegeven. Van dit verbod zijn uit
gezonderd de door de Kroon aan te wijzen
verpakte geenesmiddelen of verpakte arse-
nijen.
De Kroon behoudt zich voor, in' het be
lang van de gezondheid, bij algemeenen
maatregel van bestuur den invoer in het
vrije verkeer en de aangifte ten invoer in
het vrije verkeer te verbieden van eenig
verpakt geneesmiddel of eenige verpakte
artsnij, indien het middel schadelijk is Voor
de gezondheid. Van dit verbod kunnen bij
dien algemeenen maatregel van bestuur
aangegeven verpakte geneesmiddelen of
verpakte artsenijen worden uitgezonderd.
Onder verpakte geneesmiddelen en ver
pakte artsenijen zijn in dit artikel niet be
grepen sera en vaccins, bestemd voor ge
bruik bij den mensch,
In detoelichting wordt opgemerkt, dat een
apotheker voor de deugdelijkheid der be
reiding niet in alle gevallen verantwoorde
lijk meer behoeft te worden gesteld. De
apotheker moet van die verantwoordelijk
heid zijn bevrijd, wanneer hij heeft be
trokken geneesmiddelen, die zijn bereid of
onderzocht en deugdelijk bevonden door
eene Rijks- of daarmede gelijkgestelde in
richting. Deze regeling is neergelegd in art.
13. lid 3.
De artikelen, waarvan de verkoop niet
aan den apotheker is voorbehouden, zullen
in vele gevallen, o.a. door den drogist, wor
den verhandeld. Eene wettelijke regeling
van de positie van den drogist, naast die
van den apotheker, is niet gewenscht. Door
ook het drogistenbedrijf te regelen, maakt
men van den drogist een soort halven apo
theker. Met een dergelijken tweeslachtigen
toestand wordt noch het algemeen belang
noch het belang van den apotheker noch
het belang van den drogist gebaat. Beide,-
apotheker en drogist, kunnen hun bedrijf
het beste ontwikkelen wanneer zij ieder op
eigen terrein blijven.
In de positie van den apothekers-as
sistent worden thans geen ingrijpende ver
anderingen voorgesteld. Wel formuleeren
de nieuwe artikelen de verhouding tusschen
den apotheker en zijn assistent en de ver
plichtingen van dien assistent nauwkeuri
ger dan de bestaande bepalingen.
Aan den herhaaldelijk van apothekers
zijde uitgeoefenden ernstigen aandrang om
te bepalen, dat een apotheker zijn bedrijf
alleen voor persoonlijke rekening mag uit
oefenen, is niet tegemoet gekomen. Eene
naamlooze vennootschappen en commandi-
dergelijke regeling is niet gewenscht. Zij zou
taire vennootschappen in het apothekers
bedrijf onmogelijk maken.
Er is volgens het wetsontwerp alle aan
leiding om het instituut van den apotheek
houdenden geneeskundige te laten voort
bestaan.
Wanneer een plaats echter rijp is voor de
vestiging van den apotheker, zal wijziging
van het besluit van Gedep. Staten moeten
volgen. Want het belang der volksgezond
heid brengt mede, dat de apotheek-hou
dende geeneskundige dan wijkt voor den
apotheker.
Intusschen zal deze bepaling niet voor de
thans gevestigde geneeskundigen kunnen
gelden, omdat aan verkregen rechten
uiteraard niet mag worden getornd.
Het wetsontwerp opent in art. 22 de mo
gelijkheid, dat een apotheker de bevoegdheid
tot uitoefening van de artsenijkunst wordt
ontnomen. Uiteraard zal hierbij eene proce
dure moeten worden toegepast, welke den
betrokkene de noodige rechtszekerheid
biedt. Langs welke lijnen de procedure zal
moeten verloopen, kan nader bij algemee
nen maatregel van bestuur worden vast
gesteld.
Dajos Bela
zijn gestolen auto heroverde.
Eenige auto's staan rustig en verlaten voor
een huis in de Caspar-Theiss-Strasse in
Grunewald, schrijft het Berliner Tageblatt.
Eensklaps doemen twee jonge mannen uit het
nachtelijk donker op en openen het portier
van den eersten wagen. Het geronk van den
motor verscheurt daarop de stilte van den
nacht en dringt in het huis door.
Drie personen springen op, rennen de wo
ning uit, zien den eersten wagen wegrijden
en stappen den tweeden in. Het zijn Dajos
Bela, de bekende dirigent, zijn vrouw en de
componist Franz Grothe. In wilde vaart gaan
zij de autodieven na, over de Halenseer Bx*ug,
Kurfürstendamm, Kaiserallee nog eenige
meters „licht" is er tusschen de wagens, Dajos
Bela grijpt een revolver uit zijn zak en schiet»
doch de bandieten razen verder.
Dan, op den hoek van de Berliner en Ba-
densche straat kruist een donker gevaarte,
een meubeltransportwagen, den weg. Rem
men knarsen, de eerste auto stopt. Op het
laatste oogenblik weet Grothe den wagen nog
te ontwijken en stopt ook. Bela vuurt nog
maals in zijn eigen auto. Maar de roovers
verdwijnen ongedeerd in een duister zij
straatje.
Het is half twee. Na een race van 20 minu
ten heeft Dajos Bela zijn eigen, gestolen wa
gen weer heroverd.
AMSTERDAM'S EEGROOTING
SLUITEND.
Echter beperking der gemeen-
telijke bemoeiingen.
RESERVEFONDS OPGETEERD, EEN
CRIS1SLEEN1NG
Naar 'de „Stand." verneemt, zijn B. 'en W.
van Amsterdam er in geslaagd de gemeente-
begrooting voor het jaar 1932 sluitend te
maken en hebben zij er zich mee vereenïgd
te trachten het aantal opcenten op de ge
meentefondsbelasting maximaal te bepalen
op 65 het bij de wet toegestaan maximale
getal is 80 en de crisisuitgaven ook van
1931 te bestrijden uit een crisisleening op;
korten termijn, welke binnen tien jaar af ge-:
lost zal moeten zijn. Het reservefonds, waar-/
in nog 12 ton over was en waarin nog terug
gestort zullen worden de gelden van het Rijk
als bijdrage in de crisisuitgaven, zal geheel
worden opgeteerd. De opcenten zullen geen.
progressief karakter dragen.
Deze uitkomst kon alleen verkregen wordert,
door op alle hoofdstukken der begrooting
de scherpste bezuiniging toe te passen. De
zakelijke bedrijfsbelasting zal hierdoor niet
opnieuw ingevoerd behoeven te worden.
Nieuwe bezuinigingen zullen niet worden in
gevoerd; wel zal elke nieuw bemoeiing van
de gemeente voor 1932 van de hand gewezen
moeten worden en elke nieuwe uitbreiding
van de gemeentebemoeiing worden stopge
zet behalve voor zoover die bemoeiingen
in verband staan met de uitbreiding van de
stad en de bevolking.
Wethouder Wibaut die het o.m. er niet
over eens was, dat zakelijke bedrijfsbelas
ting niet weer zal worden ingevoerd, zal
zich nog beraden of hij een motie hierover
zal indienen,
PARTICULIERE ONTGINNING 'MET
REGEERINGSSTEUN.
Het gemeentebestuur van Hoeven (N.-Br.)V
heeft volgens de N.R.Ct. een brief gericht aan
de ingezetenen en alle grondeigenaars dier
gemeente, waarin dezen worden opgewekt,
mee te helpen tot in cultuur brengen van alle
nog resteerende woeste gronden, opdat de
welvaart der gemeente zoo hoog mogelijk
worde opgevoerd.
Ieder, die een stu kgrond, hoe groot of hoé
klein ook, te ontginnen heeft, kan dit laten
doen met een regeeringssubsidie van 80 pet,
in het loonbedrag.
HAVERMOUT NIET DE OOR-'-
ZAAK DER VERGIFTIGING?, 1
GEVAL TE GOES NOG NIET OPGEHELDERD!
Omtrent de ziektegevallen in het gezin van
den heer C. te Goes, verneemt de Msb. nader,
dat de toestand der patiënten, die in het
gasthuis werden verpleegd, naar omstandig
heden redelijk wel is. I
Omtrent den aard der ziekte valt nog geen
positieve mededeeling te doen. De resultaten
van het bloedonderzoek dienen eerst te wor
den afgewacht.
Vermoedelijk is het eten van de havermout
pap niet de oorzaak, aangezien één van de
patiënten daarvan niet heeft gegeten.
FEUILLETON.
.(Naar het Engelsch door J. v. d. SLUYS).
Nadruk verboden.
37)
Een maand of zes geleden had Lady Dove
het sieraad aan haar zoon gegev-cn, met de
mededeeling, dat dit het eerste cadeau moest
zijn aan het meisje, waarmee hij zou trou
wen en zijn antwoord stelde haar niet weinig
genist,
„Ik ben erg blij dat je juffrouw Verily dien
armband niet gegeven hebt", zei ze. „Ik heb
er toen niet zoo bij doorgedacht, maar ik
had hem je beter nog niet kunnen geven, je
licht ontvlambaar hart in aanmerking ge
nomen. Je weet dat het mijn eerste cadeau
van jc vader was en ik ben er erg aan ge-
hcht. Ik vind het veiliger als je hem mij
yoorloopig maar teruggeeft. Reginald."
„Ik heb hem niet", klonk het hulpeloos.
„Dan heb je hem dus toch aan juffrouw
Verily gegeven",
„Niet waar". -i
„Dan moet je hem nog hebben!"
Reginald stond geprikkeld op, „Laat u mij
toch met rust", sputterde hij, en maakte
aanstalten om de kamer uit te gaan.
Zijn moeder schoof haar stoel achter
uit stond ook op, en voor hij het vertrek kon
yerlaten, had ze hem bij den pols.
„Je bent je eigen meester, nu je vader je,
tegen mijn uitdrukkelijke wensch, bijna al
het geld nceft nagelaten maar dat geeft
je niet het recht om je op deze wijze tegen
je moeder te gedragen. Waar is die arm
band?"
Reginald zweeg norsch. maar toen zijn
moeder do vraag op schei-pen toon herhaal
de, kwam er een gestameld antwoord.
„Ikik had hem op een keer aan, voor
de grap weet u, en.... en.... Ida nam hem
mij af."
„Ida nam hem af?", Lady Dove werd
bleek. „Jij gaf hem haar, bedoel je."
„Idanamhem", hakkelde Re
ginald, die doodsbenauwd was voor de boos
heid van zijn moeder. „Ik kon er niets aan
doen. Zijzij nam hem mij af, dat
is de waarheid."
„Dacht je nu heusch, dat ik dat geloof",
hernam Lady Dove minachtend, terwijl ze
zijn pols losliet. „Ik dacht dat het rtiaar een
oninoozele flirtation was tusschen Ida en
jou. Ze kon warempel je moeder zijn".
„Ze is pas vijf en twintig", protesteerde
Reginald, hij maakte zich haastig meester
van het glas port, dat zijn moeder hem af
genomen had en dronk het in één teug leeg
Een eind over de dertig .bedoel je, waar
schijnlijk, sukkel die je bent. Ik vergeef het
je nooit dat je dat mensch dien armband
gegeven hebt.".
De wijn steeg den jongen naar het hoofd
en dat gaf hem moed. „En waarom zou ik
niet met Ida trouwen als Judit-h mij niet
hebben wil?" vroeg hij op hoogen toon, „ze
is knap en.
„Ze is een avonturierster", viel zijn moe
der woedend uit," en als je met haar trouwt,
hoef je me nooit meer onder de oogen te ko
men, Maar je zult niet met haar trou
wen l"
„Ikik ben mijn eigen baas", verweerde
Reginald, die steeds strijdlustiger werd,
zich.
„Je eigen baas", merkte zijn moeder
schamper op. „Het zou wat, je bent nog niet
eens baas over je malle verliefde fratsen. Je
vader moest het weten, dat hij zoo'n slappe
ling van een zoon had ba!"
Zij liep langs-hem heen en bleef aan de
deur staan.
„Ik ga nu naar die avonturierster en ze zal
mij die armband teruggeven", voegde ze hem
dreigend toe.
„Als u dat doet, dan..., trouw ik met
haar"
„Dat zullen wij maar kalmpjes afwach
ten", klonk het spottend terug.
Ida en de beide meisjes wisten niet hoe ze
het hadden .toen Lady Dove met een bleek
gezicht en met vlammende oogen den salon
kwam binnenstuiven.
„Lieve mevrouw, wat is er?" riep Ida ver
schrikt.
Lady Dove gaf geen antwoord, maar
wendde zich naar haar dochters. „Meisjes
gaan jullie naar de leerkamer", verzocht ze,
„Ik moet juffrouw Cashell even spx-eken".
De twee jonge meisjes waren even ont
hutst als de gouvex-nante en dropen af.
„Lieve mevrouw, wat ls er?" hex-haalde Ida
toen ze met haar meesteres alleen was. Maar
ondanks haar schijnbare kalmte, voelde ze
zich allesbehalve op haar gemak.
„Gaat u zitten", zei de vrouw des huizes
stroef, en Ida nam plaats, terwijl Lady Dove
bleef staan. „Mijn zoon ging ze op kouden
toon voort, „heeft mij verteld dat u voor de
grap een ax*mband vaxx hem afgenomen hebt
een eenvoudig armbandje, zilver met tur
kooizen; een ding dat haast geen waarde
heeft. Zoudt u mij dat willen teruggevexx?"
„Waarom?" vroeg Ida Cashell scherp. Zij
begreep dat het nu tot een uiteenzetting zou
worden exi ze xxanx zich voor geen kamp te
geven.
„Om dat het mijn eigendom is. Mijn over
leden man heeft dien gegeven, toen wij
trouwden; ;een eenvoudig ding; een kost
baarder sieraad kon hij toen xxiet bet-alen.
Maar ik zou liever al mijn diamanten verlie
zen dan dezen armband, juffrouw Cashell.
Ik heb hem aan nxijn zoon gegeven als ge
schenk voor het meisje, waannee hij zou
trouwen en
„En hij gaf hem mij", vulde Ida aan.
„U nam hem af, beweerde hij",
„Hij heeft hem xxxij uit eigen beweging
gegeven. Wij zijn verloofd."
„U ben niet met hem verloofd" hijgde
Lady Dove. „Exx dat zal ook nooit gebeuren.
Ik zal verhinderen dat u met mijn zoon
trouwt."
„Maar als ik nu eens Tanbuck Hall kan
koopeir". Juffrouw Cashell legde haar troef
kaart eerder op tafel dan in haar bedoelmg
had gelegen.
Lady Dove ging verbluft zitten. „Wat be
doelt U?"
„Ziet u dit?" Juffrouw Cashell haalde den
brief te voorschijn. „Die is van meneer
Pickering; uit dankbaarheid dat ik hem ge
holpen heb, om zijn onschuld te bewijzen,
heeft hen mij het voorkeurrecht op de Hall
gegeven. Als u toestemt in mijn huwelijk met
Sir Reginald, zal ik Tanbuck Hall kunnen
koopexi."
Laoy Dove hief haar lognon op, las den
brief langzaam en aandachtig en gaf het
epistel toen met minachtend gebaar aan de
gouvernante terug.
„Dat is het papier nog niet waard waarop
het geschreven is", verklaarde ze uit de
hoogte.
„Hoe kunt u dat zeggen? Meneer Pickering
heeft hier zijn belofte schriftelijk beves
tigd".
„Mogelijk, maar morgen zal ik met hem
spreken en dan zal hij wel vaar idee ver
anderen."
„Dan krijgt u de Hall xrooit. Hij vex-koopt
het landgoed toch niet aan u, terwijl ik zijn
verklaring zwart op wit heb."
„Ik ken hem zeker beter dan u; maar
waaro mhij u dit geschreven heeft begrijp ik
niet."
„Uit dankbaarheid, zooals ik u al gezegd
heb."
„Dat zullen we dan eens zien. En als dat
werkelijk zoo Ls, zult u er toch geen voordeel
van hebben, want mijn jongen krijgt u
niet,"
„Tóch wel", klonk het tartende antwoord.
„1-Iij houdt van mij en is zijn eigen baas.
Wat hebt u toch tegen mij? Na die erfenis
bexr ik niet eens meer arm."
„Dat doet me heel veel plezier voor u,
maar ik kan u niet langer toestaan om hier
te blijven. U moet morgen vertx'ekken."
Ida stond op en keek Lady Dove venijnig
aan. „Dus het is oorlog tusschen ons?"
„Op leven en dood, als u het weten wilt".
„Weet u, dat Reginald mij een trouwbe
lofte heeft gegeven en dat ik dat bewijzen
kan? Ik heb brieven van hem."
Lady Dove stond plotseling op en keek de
opgewonden gouvernante strak in het ge
zicht. „Nu clan staat u wel sterk," zei ze
kwasi-vriendelijk. „Als u mij die brieven
geeft en den armband, krijgt u twee duizend
pond van mij."
„Neen. Ik geef die brieven niet uit han
den en den armabnd kan ik niet terugge
vexx."
„U wilt niet, bedoelt u?"
„Ik kan het xxiet. Ik heb den armband ver
loren".
„Wanneer? Waar?"
„Dat weet ik absoluut niet. Toen ik eens op
anneixbezoek was, moet lk hem verloren
hebben. Maar het was toch xnaar een goed
koop ding, zoals u zelf zegt", voegde ze er
hatelijk bij.
Lacly Dove onderdrukte xxiet moeite haar
drift.
„Als u mü dien armband geeft", zei
ze want zij loog „geef ik u een van
mijn diamanten tiara's."
Ida's oogen begonnen te schitteren, ze was
vex-zot op diamanten. Toen betrok haar ge
zicht. „Ik heb u toch gezegd, dat ik den arm
band kwijt ben," antwoordde ze norsch.
„Goed dan", zuchtte Lady Dove bedx'oefd
en ze liep naar de deur. Eix toen, met weer
krachtige stem: „Morgen vertrekt u, juf-i
frouw Casliell." y
.(Wordt .vervolgd.^
