INGEZONDEN
ONZE DAGELIJKSCHE KINDERVERTELLING.
Wat kikker Karei en Tunneltje beleefden.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAC 20 AUGUSTUS
Voor den inhoud dezer rubriek stelt"de Re
dactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
DE DUINFLORA EN DE JACHT.
In Haarl. Dagblad van 17 Augutus komt
'een artikel voor over „Roofvogels en nog
wat" door den heer C. Siplces.
Uit dit artikel blijkt dat schrijver een
groot natuurliefhebber is, doch blijkbaar
niet het verschil weet tussc-hen „een jager"
en „een schieter" aan welk euvel velen met
hem mank gaan.
Ik zou niet weten welke „jager" het niet
met schrijvers alinea eens is „De roofvogels
vormen een te prachtige groep vogels, dan
dat deze zonder meer uit onze bosschen en
duinen verdwijnen mogen" daarentegen
treffen mij hoogst onaangenaam schrijvers
regelen „Want een jager is een eigenaardig
mensch, voor zijn jachtliefhebberij moet
alles wijken.
Ik vermoed dan ook dat schrijver hier
mede niet bedoeld „jager" doch „schieter",
zoo niet, dan beschouw ik dit als een hoogst
ondankbare uitlating aan het adres van een
groep medeburgers (jagers) die zich groote
opofferingen getroosten met
le particuliere bewaking van natuurreser
vaten;
2e ondersteuning van vereenïgingen zoo
als Behoud van Natuurmonumenten, Be
scherming van Vogels, Club van Nederl. Vo-
gelkundigen Vogeltrekstation Texel etc.;
3e openstelling van terreinen voor wan
deling.
Ik kan ook niet aceoord gaan met de wijze
waarop schrijver de strooperij in bescher
ming neemt hetwelk ik terug vind in het
yolgende.
„Pachters, die wel eens een stuk wild of
schadelijk gedierte bemachtigen worden van
hun land gezet".
Denkt schrijver werkelijk dat waar de
strooperij hoogtij viert bijzondere vogels een
ongestoord broedgebied zullen hebben?
Ten slotte schijnt de schrijver ook niet op
de hoogte te zijn van particuliere gebieden
waar met kaarten van Vreemdelingenver
keer en „Natuurmonumenten" in Nederland
mag worden gewandeld anders zou hij niet
schrijven „Rustige wandelaars, natuurstu
die zelfs wetenschappelijk natuuronderzoek
wordt op de particuliere jachtterreinen
zorgvuldig geweerd."
Indien schrijver de artikelen leest die ge
regeld verschijnen van de hand der heeren-
Strijb'os en Wigman in de „Telegraaf' zoo
zal het hem opvallen hoe nauwe samen
werking tusschen deze heeren en jachtop
zichters hen dikwijls in de gelegenheid stel
de om interessante waarnemingen te doen.
Ik weet niet of schrijver veel ware „jagers"
kent, naar zijn artikel te oordeelen kent hij
alleen „schieters" (des waren jagers aarts
vijand), daarom geachte heer Sipkes beoor
deel „jagers" niet naar wat „schieters"
doen.
U mijnheer de Redacteur dankend voor de
plaatsruimte teeken ik
JHR. W. QUARLES VAN UFFOED,
Voorzitter afdeeling Noord Holland
.Nederlandsche Ver. van Jachtop
zichters, Aerdenhout.
NASCHRIFT
i Inzender maakt onderscheid tusschen
„jager" en „schieters" en bedoelt daarmede
den voorzichtigen beschaafden, den vogel-
wet erkennenden „jager" en den er maar op
los schietenden „schieter". En hoeveel pro
cent van hen die een jachtacte bezitten be
lmoren tot de eerste categorie en hoeveel
„schieters" zijn er onder?
Trouwens, de jager schiet toch ook, zon
der eenige economische noodzaak, ook op
snippen, eenden en ander gedierte, dat niet
in 't minst schadelijk is. Jaagt hij schade
lijk gedierte als konijnen, dan zorgt hij ze
toch vooral niet uit te roeien, de natuur
lijke vijanden, de nuttige kleine roofdieren
als hermelijnen en wezels worden wel ge
dood, met de schadelijke gevolgen voor het
plan tend ek van de duinen. Dat is de algemee-
he toestand in bijna alle particulieren dui
nen en in alle duinen tusschen Zandvoort,
Aerdenhout, IJmuiden en Velsen. Rekent de
inzender dit tot bona fide jacht of tot
schieterij
Hoe het ook zij, de goede bedoelingen van
enkele jagers, die ook dezen toestand afkeu
ren, kan ik apprecieeren, ik richt mij echter
alleen tegen "den algemeenen toestand, zoo
als die in de Haarlemsche duinen is, waar
van het schieten van de wespendief wel een
exceptioneel staaltje geweest zal zijn, maar
niettemin niet minder typeerend gezien den
algemeenen toestand, die is, zooals ik dien
beschreef; dat er geen kaarten gegeven wor
den voor natuurstudie en. d. Uitzondering
vormen de duinen van den heer Gremer bij
Santpoort, en die van Jhr. Boreel v. Hoge-
landen te Velsen, die ruw geschat tezamen
minder dan 1/3 van de oppervlakte uitma
ken'doch ook daar zijn te veel konijnen en
gaat de plantengroei zienderoogen achter
uit. De waterleiding heeft alleen invloed
uitgeoefend op de flora van de lage, vroeger
natte duinpannen, niet op die van de hel
lingen welke ook vroeger hooger dan 1 M.
boven het grondwater lagen.
De „particuliere bewaking van natuur
reservaten" Jreeft ook plaats in de maanden
van het jaar, dat de vogels niet meer
broeden, belemmert dan het buitenleven,
natuursport, en vreemdelingenverkeer, de
„ondersteuning van Natuurmonumenten
enz." is op zichzelf lofwaardig doch gaarne
zag ik ook bescherming van den planten
groei van de duinen tegen de konijnen, van
de zijde van h.h. jagers.
De „openstelling van terreinen voor ■wan
delingen" zie ik in Noord- en Zuid Holland
alleen op een aantal buitens, op de terrel-
nen van provincie en Staat, en in de par
ticuliere duinen (verreweg de allergrootste
oppervlakte) alleen op de genoemde terrei
nen en in de duinen van den heer Van Ree-
nen te Bergen. Zeker 4/5 van de particuliere
duinen is gedurende het geheele jaar ver
boden terrein, ook voor ernstige wandelaars.
De strooperij heeft vroeger de duinflora
nog lang gespaard, zoodra er strenger ge
straft werd door het gerecht te Haarlem is
liet aantal konijnen vermeerderd en de flora
achteruit gegaan. Dat landgebruikers de
wet wel eens overtreden en schadelijk ge
dierte trachten te dooden kan toch wel be
grepen worden. Het gewas is met hard wer
ken mooi gekregen en bitter is het om te
zien hoe dat door een liefhebberij van ande
ren (want jacht is slechts voor enkelen een
bedrijf of beroep) wordt vernield. Natuur
lijk zou ik in den broedtijd van vogels geen
stroopers in 't duin wenschen, dit erkende
ik ook als een voordeel van de jacht.
Ook ik heb kennissen onder velen die.
als jachtopziener, of als jager het geweer
nog wel hanteeren. Maar de beste onder hen
beschouwen dit als „middel" en niet als
„doel", schieten alleen wat beslist schadelijk
is, sparen wat mooi en nuttig is.
Nu we in een tijd leven dat de slavernij
afgeschaft is en de oorlog bezig is te ver
dwijnen, mogen we toch het standpunt in
nemen aat het dooden van dieren als ver
maak niet meer te verdedigen is.
Ik heb de jacht gedurende ongeveer twin
tig jaar leeren kennen. Ik ken de duinen van
Calais tot de oostpunt van Terschelling.
Waar de duinen particulier jachtterrein
zijn ben ik er ongaarne. Slechte verstand
houding- tusschen de bevolking en de eige
naren, veel-politie-toezicht (niet alleen par
ticulier) meestal geen vrije wandeling, een
uitstervende flora, veel kostbare maatregelen
om het stuifzand vast te leggen.
Waar de duinen eigendom zijn van den
Staat, gemeenten, provincie (en in de toe
komst mogen we verwachtexx van Natuur
monumenten), is de jacht ondergeschikt aan
boschbouw, tuinbouw, en is er gelegenheid
tot buiten leven en vrije wandeling.
Er zijn uitzonderingen doch deze bevesti
gen den regel.
Zoo kan ik moeilijk zooveel goeds zien in
de jacht als de geachte inzender, dien ik
gaarne persoonlijk met foto's of ter plaatse
wil lateix zien hoe de duinflora onder de
jacht lijdt.
1931 T stad aankwamen lang na het sluitingsuur
van de banken, zoodat wij genoodzaakt
warenn er te overnachten en dexx volgenden
morgen cle reis voort te zetten.
Doorda't dus de Staat in gebreke is, zijn
onderdanen in de gelegenheid te stellen, zijn
bepalingen terstond bij het binnenkomen
van het land te laten naleven, xioopte hij
ons, tegen ons voornemen in, onzen tocht
te onderbreken en extra kosten te maken.
Ieder logisch redeneerend mensch zou aan
degenen, die op dergelijke wijze het land
binnenkomen en die allicht niet het voor
nemen koesteren, een jaar lang zonder be-
lastingmerk te blijven rijden, een vrijgeleide,
één dag geldig, tot de plaats van hun be
stemming verschaffen. Dit zoxx niet meer
zijn dan een eenvoudige verplichting, die de
Staat jegens iederen burger heeft en ge
tuigen van een ander karakter dan wan
neer de Staat, geïncarneerd in een commies
achter een boom, belust op het maken vaxx
bekeuringen, zijn nolens volens wetsover
treder-s geworden onderdanen opwacht. Maar
wat vermag logica?
Mijxx kinderen, 8 en 10 jaar oud, die voor
het eex-st in hun levenmet het begrip
„Staat" in aanraking kwamen, zijn in de
christelijke exx maatschappelijke deugden,
die hun krachtens de leerplichtwet worden
bijgebracht nog niet voldoende gevorderd,
om te beseffen, wat een .„Staat" eigenlijk is
en welke definitie men van „vaderland" zou
moeten geven. Daarmede is misschiexx hun
vraag te verontschuldigen, of zij later ook
achter een boom mochten gaan staan en
den voorbijgangers geld afnemen. Dat is
natuurlijk een zeer kinderlijke vraag, maar
wat moet ik er op antwoorden? Ik verzuimde,
het aan de ambtenaren te vragen, maar mis
schiexx willen hun superieuren het antwoord
geven, of hun aller superieur, de minister?
C. SIPKES.
DE STAAT DER NEDERLANDEN
OP ZIJN BREEDST.
Hooggeachte Redactie,
Hetgeen mij dezer dagen aan de Neder
landsche grens is overgekomen, is te ver
makelijk, om het niet door middel van uw
blad aan de vergetelheid te ontrukken.
Met mijn familie, bestaande uit mijn vrouw
en twe,e kinderen per fiets terugkeerend van
een vacantietochtje, wex-d de vi-eugde aaxx
het douanekantoor tusschen Elten en Bab-
berich verstoord door de ontdekking van
een der douane-ambtenaren, dat onze fiet
sen niet waren voorzien van geldige belas-
tingmerken. Wij hadden Nederland vóór 1
Augustus verlaten en waren derhalve niet
in de gelegenheid geweest, de oude merken
door nieuwe te vervangen. De beambte be
duidde ons, dat -wij naar Babberich, op
eenige kilometers afstand, moesten wandelen
om ons daar van belasting-merken te voor
zien; de Staat, die zoo kwistig Is met het
geven van belastingvoorschriften, blijft dus
in gebreke, zijn bewoners die voorschriften
■terstond bij het binnenkomen van het land
te laten naleven!
In den stroomenden regen togen wij op
weg, zochten vergeefs beschutting onder een
groepje boomen. Moet men in het algemeen
een afstammeling in rechte lijn van Larftme
Goedzak- zijn, om in een stortbui naast een
fiets te blijven. Ioopen zelfs al is het. er dan
een zonder belastingmerk, aan het staats
burgerschap worden bovenmenschelijke
eischen gesteld, wanneer men dan boven
dien nog voor het sluitingsuur der banken
ter stiiving van- de uitgeputte-reiskas 'te Afti-
hem wil zijn. Dus besloten wij, op te stappen,
in het vrij zekere vooruitzicht, door den
ambtenaar achterhaald en bekeurd te zullen
worden. Inderdaad werden wij te Babberich
opgewacht door een commies, die zich achter
een boom had opgesteld, nadat hij daar met
een auto, die in dezelfde richting reed, was
heengegaan en ons, teneinde, gelijk dat in
de staatstaal blijkt te heeten, een „trans
actie" aan te gaan, dat wil in gewone taal
zeggen: te betalen,, uitnoodigde, mee terug
te keeren naar het douanekantoor; werd aan
de uitnoodiging geen gevolg gegeven, dan
zouden onze fietsen in beslag worden ge
nomen.
Dus zeulden wij met den vertegexxwoordi-
ger van den Staat een half uur naast onze
fietsen terug naar het douanekantoor, waar
de verdere bekeuringsformaliteiten in alle
plechtigheid werden vervuld. De kans, voor
het sluitingsuur der banken, Arnhem te be
reiken, was verkeken, fietsen mochten wij
niet, met den trein reizen kondexx wij niet,
er was geen mogelijkheid nog denzelfden dag
Laren te bereiken, doox-dat de Staat der-
Nederlanden zijn burgers niet naar behooren
in de gelegenheid stelt, zijn bepalingen na
te leven, maar wel zijn sluipende vertegen
woordigers op hen loslaat!
Het mex-kwaardigst van het geval was
echter, dat de commies, die oxxs bekeurd
had,'nu plotseling in staat bleek, met ons
mede te gaan tot Babberich, omdat wij an
ders misschien opxxieuw bekeurd zouden
wordenI Let wel. hij stelde dit voor na en
xxiet vóór de bekeuring, alsof hij oxxs tot eiken
prijs duidelijk wilde maken, dat de ambte
naren opdracht hebben overtredingen te
provoceex-en. Zijn geleide was echter niet
noodig, daar zijix collegaons voorstelde,
plaats te nemen op een vrachtauto, die ons
naar Duiven, op 10 K.M. afstand van Ara-
hem bracht. Weer haddexx wij toexx eenige
uren xxaast oixze fietsen te wandelen, met het
resultaat, dat wij in de Geldersche hoofd-
Hoogachtend,
Laren, N.-H.
Gooyersgracht 21.
EENIGE OPMERKINGEN OVER
PLAATSELIJKE VERKEERS-
KWESTIES.
Haarlem, 15 Aug. 1931.
M. de Redacteur,
In uw blad van 14 deze'r trof Ik eexx stukje
aan van H. J. K. inzake de autoped. Ik ben
lxet grootexxdeels met den inzender eens, doch
ik kan niet erkennen, dat er gewacht moet
worden met het nemen van nxaatregelexx. Ixx-
tegendeel men neme zoo spoedig mogelijk
maatregelen tegen deze nieuwe epidemie.
Immers, deze dingen zijn; a. een gevaar voor
de voetgaxxgers als ze op de trottoirs toe
gelaten blijven en b. een nog grooter gevaar
voor het snelverkeer op den rijweg. Men
spreekt wel van kindervriendsclxap exx kin
dervreugde enz., maar men bedenke, dat dit
voor goed is afgeloopen als het slachtoffer
een been wordt afgereden of nog erger, als
het ongeval den dood ten gèvolge heeft. Een
voox-beeld? Zaterdagmorgen 11 uur, hoek
Jordensstraat. Jongen met autoped komt uit
de richting Hazepaterslaan exx wilde, zooals
later bleek, de Jordensstraat inrijden. Wat
gebeurde echter, de knaap had wel eens ge
hoord van het aangeven van de richting exx
liet dus het stuur met-de liixkex-hand los. De
andere bleek echter niet sterk gexxoeg om
het evenwicht van het voertuigje te bewa
ren-en tot grooten schrik van ooggetuigen
viel het kiixd pl.m. 5 M. voor een achterop-
rijdende auto. De kranige chauffeur haalde
voet- en handrem aan en het mocht hem
gelukken zijn wagen tot stilstaxxd te brexx-
gen, zoodat het met wat schrik nog goed
afliep. Ik zou willen vragen; Is dit spelen met
speelgoed of met het leven? Worden de
ouders (kixidei-vrienden?) nooit wijzer?
Geachte redactie, naast de vele volgens het
bijschrift reeds bestaande voorstellen nog
één van mij.
De „autoped" Is eigenlijk een vreemd
woord, de Hollandsche naam is „loopfiets".
En waar deze voertuigen op dezelfde banden
rijden als rijwielen zou ik willen voorstellen,
dat ook deze voertuigen, voorzien moeten
zijn van een belastingmerk a f 2,50. Dan kan
men dit tevens beschouwen als tegemoetko
ming voor het minder ontvangen bedrag ten
gevolge van het gratis verstrekken van be
lastin gmerken aan werkloozen. Hoe staat het
verder met het rijden in straten met één-
richtingverkeer met die dingen?
Nu ik het éénrichtingverkecr aanhaal zou
ik nog iets willen opmerken beti-effende de
Frans Halsstraat. Ook ik, die dagelijks eenige
malen die straat passeer ontmoet vaak voer
tuigen, meer speciaal personexx die bij den
aldaar op den hoek wonenden arts moeten
zijn en bezoekers van het bijkantoor der
posterijen. Dat iemand het bord niet ziet
(helderrood met witte letter's, volgens het
voorgeschx-even model) is gewoon niet aan
te nemen. Heeft men zijn aandacht dan wel
voldoende op den weg en de diverse verkeers-
seinen geconcentreerd? Mocht men eventueel
zoo'n bord niet waarnemen, niemand is vol
maakt. maar als dat dezelfde hij of zij drie
maal overkomen kan, dan is hij of zij een
groote slaapkop eix niet anders. Zelfs nog er
ger dan een ezel!
Inderdaad, geachte redactie, zulke men-
schen leeren het nooit en zijn een blijvend
gevaar voor het verkeer. Ik constateer ge
lukkig, dat de politie tegen hen, die geen
borden (willen) zien. op de juiste wijze op
treedt. Alleen meen ik, dat het drankje tegen
de kwaal heel bitter is. Tenslotte nog een
vraag:
Zou het geen aanbeveling verdienen, tus
schen de Saenredamstraat cn de bocht het
bekende waarscliuwingssein te plaatsen? Ik
bedoel het bord van de K.N.A.C.A.N.WH.
„(S bocht) langzaam rijden". Op het bord
met driehoek waarin S geplaatst, het z.g.
nci-malisatiesein?
Het is daar ter plaatse vooral bij vochtig
weer zeer gevaarlijk. Een groepje jongens
stond bij het hek van de kazerne. Een fik-
sche regenbui was pas voorbij. Zoo in het
voox-bijgaan zei een van de knapen: .Jongens
gaan jullie mee. we gaan naar het slippen
kijken!" Een attractie dus is dit daar al
geworden!
Dus spoedig een waarschuwingsbord s.v.p.
EEN CHAUFFEUR.
Voor den Kantonrechter.
UIT DE ZITTING VAN WOENSDAG.
Der Weg zurück.
„Als door auto's bestuurd door nuchtere
menschen. al zooveel ongelukken geschapen
worden, hoeveel meer ongevallen maken
chauffeur dan niet onder den invloed van
stefken drank! En ik neem aan. dat u onder
den invloed was, andex-s haalde u niet van
die gekke dingen uit", zeide de ambtenaar
van het Openbaar Ministerie, en hij requï-
reerde een boete van f 150 subs. 30 dagen
hechtenis.
De verdachte stond terecht ter zake dat
hij op een Zaterdagnacht omstreeks vier uur
in de Houtstraat rijdende, plotseling ter
hoogte van het Proveniershuis, achteruit-
was gaan rijden, zoodat een achter hem ko
mende taxi om ongelukken te voorkomen het
trottoir opgehobbeld was. Even later pro
beerde hij de Gierstraat in te rijden van de
verkeerde zijde, en ook nu had hij den weg
terug van de Doelstraat af tot aan den
vluchtheuvel bij de Baan toe in snelle vaart
achteruitrijdende afgelegd. Een hem aldaar
aanhoudenden agent had hij bijkans omver
gereden, waarna hij via de Baan verdwenen
was.
Zoo stelde de ambtenaar zich de zaak voor.
den geschetsten gang van zaken afleidende
uit de getuigenverklaringen. De vrij zwijg
zame verdachte protesteerde slechts zwakjes,
met de woorden, dat hij nxaar éénmaal ach
teruit gex-eden lxad. En verder, dat hij de
geëischte straf te hoog vond.
Doch de kantonrechter achtte een strenge
straf noodzakelijk, en veroordeelde verdachte
tot f 100 boete, subsidiair 20 dagen hechte
nis.
De nieuwe tramwagens nemen
teveel ruimte in.
Een belangrijke kwestie roerde de ambtenaar
aaxx in het geval van den chauffeur, die uit
de Anthoniestraat. komende, zich niet achter
aan de file auto's geplaatst had toen er een
tram van de brug nadex-de, doch zich er tus-
schenin gewrongen, waardoor de treeplank
van den voorsten tramwagen in kleine bot
sing met de auto geraakt was.
„Ik stond wel schuin tusschen twee wa
gens in, nxaar was nog 90 c.M. van de rails
verwijderd, wat opgemeten is", merkte ver
dachte op. „De bestuurder dacht ook er langs
te kunnen. Hij en ik keken beiden naar de
ruimte en, hoewel we elkander niet kenden
knikten we als vrienden mekaar gedag, alsof
we zeggen wilden: ,,'t gaat best".
Het ging echter niet, ondanks do 90 c.M.
Wat den ambtenaar aanleiding gaf te zeg
gen, dat de nieuwe tramwagens, waar in dit
geval sprake van was, te groot gebouwd zijn.
Als een auto, die 90 c.M. van de rails staat in
botsing komt met een tramwagen, dan staat
de auto niet op den weg van de tram, maar
hindert de tram het verkeer op den openba
ren rijweg. Hij vroeg derhalve, daar de schuld
bij de tram ligt, vrijspraak.
De Kantonrechter was het in dezen niet
met den vervolger eens. Verdachte heeft zich
wel degelijk aan een overtreding schuldig ge
maakt, door zich niet bij de file aan te slui
ten. Echter, de omstandigheden in aanmer
king genomen verklaarde hij verdachte schul
dig, doch legde geen straf op.
Ordeverstoorder.
Er zijn dingen die je niet doen mag. Een
van die dingen is het verstoren van orde
en rust. Een goede bekeixde van de Bever-
wijksche politie op zijn strafregister staan
huisvredebreuk, dronkenschap, ordeversto
ring e.d. had op den Alkmaarschenweg
's nachts om een uur geschreeuwd en ge
scholden. Als zijn vrouw, die hem aan den
.arm vasthield, hem mee wilde trekken,
schudde hij haar ruw van zich af.
..Vermoedelijk was hij dronken, zóó ging
hij te keer", vertelde een vrouwelijke getiiige.
Het geschreeuw dien nacht kwam "hem "op
f 25 boete subsidair 10 dagen hechtenis te
staan.
Denk aan de St. Philibert!
De „President Van Heel" is een boot, die
in het seizoen pleziertochtjes langs de kust
bij IJmuiden uit maakt. Het certificaat van
deugdelijkheid geeft aan, dat 40 personen
op zoo'n reisje meegenomen mogen worden.
De schipper had er op een goeie keer echter
51 aan boord.
..Het kan best voorkomen, edelachtbare",
zeide de man. op wiens borst een vijftal
medailles prijkte, „dat in den drukken
tijd meer personen aan boord zijn. Ze zijn
zoo moeilijk te tellen als z? door elkaar
loop. n en met kindei en op schoot zitten".
Maar dat het verkeerd was, begreep hij
cn hij bood zijn excuses daarvoor aan.
Als getuige was meegekomen een adjunct-
inspecteur bij de Scheepvaart, die het geval
wei niet gezien had docix wegens het belang
van deze zaak lxet zijne er over willen zeg
gen. Als het zoo doorgaat, heeft men in
Nederland ook kans op een ramp als Frank
rijk getroffen heeft bij het vergaan van de
St. Philibert. Hij gelooft echter (ook uit
navraag is hem dat gebleken) dat de schip
per, zonder erop te letten, teveel persoixen
aan boord heeft genonxeix.
Ook de ambtenaar en de kantonrechter
zien het zoo. En daarom komt de schipper er,
met 10 gulden of 10 dagen af.
Hij belooft het nooit weer te doen.
„Als ik 39 man aan boord heb. en er wil
een nxaix xxxet zijn vrouw bijkomen, dan neem
ik ze niet. edelachtbare! Dan vertrek ik nxct
39 man!"
Met welke belofte hij kon gaan.
RADIO-PROGRAMMA
VRIJDAG 21 AUGUSTUS.
HILVERSUM 1875 M.
6.45—12.— VARA. 12.-
- AVRO. 4.-8
VARA. 8.—11.— VPRO. 11.—12.— VARA.
6.45 Gymnastiek. 7.30 Gymnastiek. 8.01
Gramofoonplaten. 10.Morgenwijding. 10.15
Voordracht door nxej. Hetty Beck. 10.30 Voor
de zieken. Zang. piano cix voordracht. 11.30
Granxofoonplaten. 12.Tijdsein. Coixcert
door Omroeporkest afgewisseld door gramo
foonplaten. 2.J. Vrlends: Het probleem
van onze laatste rustplaats 2.30 Concert
AVRO-kwariet afgewisseld door granxofoon
platen. 4.01 Orgelspel door F. Uyttenboogaard
4.30 Knutselwerkjes voor kinderen. 5.15 Con
cert. Ensemble u. h. VARA-Orkest, afgewis
seld door gramofoonmuziek. 6.45 Actueel al
lerlei u. d. Arbeidersbeweging. 7.Vervolg
concert. 8.01 Ds. F. W. Drijver: Religleuso
Volksgebruiken. 8.30 Concert. Greta do Knegt-
ter Haar zang. Rie Beute piano. 9.Dr. J. Rh.
Backx: Amerika. I. Een reis door de Vereen.
Staten. 9.30 Vervolg concert. 10.Pfc.eber.
10.05 Vaz Dias. 10.15 Vervolg concert. 11.
Gr amofooixpla ten
HUIZEN 298 M.
Uitsluitend NCRV.-Uitzendfng.
8.Schriftlezing. 8.15 Concert. 10.30 Zieken
dienst. 11.— Granxofooixplaten. 12.— Politic-
berichten. 12.15 Gramofoonplaten. 12.30 Con
cert. Viool, cello, klarinet en piano. 2.Gra
nxofoonplaten. 3.Concert. Sopraan, fluit,
cello exx piano. 4.30 Gr amofooixpla ten. 4.30
Grtunofoonplatexx. 5.Gramofoonplaten5.30
Concert door den organist B. de Bruin, 6.30
Radio-dokter. 7.A. J. Herwig: Vroege
bloembollen voor de kamer. 7.30 Politieberich
ten. 7.45 Granxofoonplaten. 8.Concert door
Strijkorkest. 9.S. M. v. d. Gaüiëix: Bosch
vogels. 10.45 Gramofoonplaten.
DAVENTRY 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding. 12.20 Pianospel door
Vera Towsey en Alan Wood. 12.50 Orgelcon
cert door L, H. Warner. J. Collett tenor, 1.50
Gramofoonplaten. 4.20 Orkestconcert. 5.35
Kinderuurtje. 6.20 Dansmuziek. 6.35 Bericih-
ten. 7.Strijkkwartet. 7.20 Lezing. 7.50
„The House Fairy", hoorspel vaix L. Hou.s-
nxaix. 8.20 Concert. Orkest, Frédéric Lanxond
piano. 10.Berichten, 10.15 Berichten. 1.20
Lezing. 10.35 Orkestconcén. 11.20 Dansmuziek.
BRUSSEL 508.5 M. cn 338.2 JVL
508.5 M.r 5.20 Concert. Orkest en viool.
6.05 Orkestconcert. 6.35 Gramofoonplatexx.
8.20 Orkestconcert. 9.20 Orkestconcert en
zang.
338.2 M.: 3.20 Concert. Orkest en viool. 5.20
Orkestconcert. 6.05 Orkestconcert. 6.50 Gra
mofoonplaten. 8.20 Concert. Strijkkwartet.
9.20 Orkestconcert en zang.
PARIJS „RADIO PARIS" 1725 M.
8,05 Granxofooixplaten. 12.50 Gramofoonpla
ten. 1.25 Gramofoonplaten. 6.50 Gramofoon
platen. 3.20 Radio-Tooneel. 9.05 Radio- Toneel
9.50 Kamermuziek en zang.
KALUNDBORG 1153 M.
12.25 Orkestconcert. 3.20 Orkestconcert en
piano. 8.30 Orkestconcert. 10.15 Orkestconcert
11.10 Dansmuziek.
LANGENBERG 473 M.
7,25 Gramofoonplaten. 11.Gramofoonpl.
12.20 Gramofoonplaten. 1.25 Concert.. Orkest
en tenor. 5.20 Concert. Viool exx bariton. 8.20
Gramofoonplaten. 9,20 ..Klavier", hoorspel
vaix F. Warschauer en Gertrud Vexnneer. 10.35
Dansmuziek.
Den volgenden morgen lager Kikker Karei en Tuimeltjc zoo
vast te slapen, dat ze niet eens hoorden, hoe hard er op de
deur werd geklopt. De huishoudster deed stilletjes de deur open
en daar zag zc dc twee bengels nog rustig slapend liggen.
„Die zal ik er zeker wel eens uithalen," lachte ze en enkele
minuten later kwam ze terug met een groote gieter vol water.
O, zoo iets had Tuiwieltic nog nooit beleefd In een sprong was
hij uit zijn bed cn Kikker Karei zei nog slapend: „Kom maar
Tuimcltje, we zullen zien, dat wij,iets te eten krijgen."
„Laten we eens pannckocken gaan bakken," stelde Tuimcltje
vcor, „daar ben ik gek op."
„Goed," zei Karei, „we zullen naar den opperkok gaan." En
nadat zc zich gcwasschen hadden, gingen ze naar de keuken.
„Heer kok,'" zei Karei, „mogen wc misschien zelf wat
pannckocken bakken?"
„Als je niet te veel rommel maakt, heb ik er niets tegen." zei
dc dikke kok cn hij keek Tuimcltje cn Karei vriendelijk aan.
„Hihi. wat een gek kookhoek hangt hier," zei .Tuimcltje.
„Ik ben blij, dat ik geen ooievaar ben."
Tunneltje cn Karei zochten al dc kockepannen bij elkaar, die
er maar tc vinden waren. Ze riepen er neg enkele andere kik
kertjes bij en toen begon het lieve leventje. Drie kikkers zaten
meel aan te maken. Tuimcltje deed olie in dc pan cn twee
anderen lieten voorzichtig het meel er bij loopen. Och, wat hak
ten die pannckocken lekker. N'u moesten ze omgekeerd worden
cn Tuimcltje had een prachtig voorstel
