HET ONTSTAAN DER HAARLEMSCHE ARBEIDERSKWARTIEREN. HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 21 OCTOBER 1931 IL Over het Schoterkwartier. Poortgebouw Patrimonium, In het eerste artikel hebben wij er aan herinnerd welke kasteelen buitenplaatsen, boerderijen, kerken en kloosters er in den ouden tijd gevonden werden op de terreinen die nu door het Schoterkwartier (Haarlem- Noord) worden Ingenomen. De groote uitbreiding der stad is pas na 1860 begonnen. In dat jaar telde Haarlem nog slechts- 27781 Inwoners, in 1866 werd de 30.000 overschreden en in 1888 de 50.000. 75 jaar geleden was onze stad, als wij al thans de moderne toestanden als een maat staf aannemen, nog erg achterlijk. Enkele voorbeelden zullen wij noemen: in 1861 werd begonnen de open heulen langs de huizen te vervangen door overdekte riolen, in 1875 werden de huizen van nummers voorzien en ln 1876 kregen de straten naambordjes. In de jaren 18601875 werden het Kenau park en het Ripperdapark aangelegd, ter wijl toen ook de huizen aan de Bolwerken werden gebouwd. In 1864 besloot de raad eenige gedeelten van de Bolwerken te verkoopen om daarop villa's te bouwen. Later heeft men dit be sluit wel betreurd, want onze Bolwerken zouden als plantsoen veel mooier zijn ge weest. als er geen huizen verrezen waren. In 1866 werd de Kennemerpoort voor af braak door het gemeentebestuur verkocht. De slooper gaf er f 1575 voor. Er werd toen besloten om een nieuwe Kennemerbrug te bouwen (die ons tegenwoordig geslacht eeni ge jaren geleden door een nieuwe vervangen heeft, die ongeveer driemaal zoo breed is), terwijl de raad pas in 1860 gelden kon vin den om het Kennemerpleln tot aan de brug te bestraten. Tevoren was het er een zand vlakte geweest, met alleen een klein bestraat paarden-pad! Na 1880 werd ook begonnen met den uit bouw van de stad ten Noorden van den Schoter- en Kloppersingel. Aan den Scho- tersingel stonden toen al hier en daar wat huizen, maar in 1882 werden enkele aangren zende straten aangelegd, zooals de Jan Steen straat, de Ostadestraat, de Jan de Braay- straat, de Maarten van Heemskerkstraat, de Frans Halsstraat en het Frans Halsplein. In dien tijd is ook de brug over den Scho- tersingcl tegenover de Maarten van Heems kerkstraat gebouwd. Het is nu een vervallen smal bruggetje, dat om vernieuwing „vraagt" De grens tusschen Haarlem en Schoten liep toen nog niet heel ver ten noorden van de singels. Er kwamen dan ook reeds spoedig hulzen te staan op het aan Haarlem gren zende gebied van Schoten. Dit was in 1884 aanleiding om een grenswijziging. De grens werd nu verlegd tot den Schotenveg ter hoogte van het (inmiddels gedempt) Spaansch Vaartje dat van de vijvers op de algemeene begraafplaats naar het Noorder Spaarne liep. Waar nu hot. Frans Halsplein en de Frans Halsstraat zijn, was vroeger een exercitie veld van de hier gelegerde militairen. Toen het plein en de straat werd aangelegd, was de verwachting, dat zich daar de meest-wel- gestelde Haarlemmers zouden vestigen. Die verwachting is nooit volledig vervuld, vooral niet wat de Frans Halsstraat betreft. Wij herinneren er evenwel aan. dat vroeger de bekende socialistische leider Mr. P. J. Troel stra nog eenige jaren in perceel Frans Hals straat no. 29 gewoond heeft. De cavaierlekazerne aan den Schoterweg is in 1882 gebouwd. In 1878 had de gemeen te Haarlem daarvoor 8 H.A. (80 090 M2.), die zij voor f 48.000 van Mr. J. P. van Wickevoort Crommelln gekocht had. daan-oor aan het rijk ten geschenke aangeboden. De gemeente kreeg daardoor weer de beschikking van den grond van de cavaleriestallen aan de Nieuwe Gracht en de Magdalenastraat. In dien tijd was de grond in dit stadsdeel dus niet meer waard dan 60 cents. Nu zou die grond wel f 10 kunnen opbrengen. Als het rijk nog eens tot ontwapening overgaat en de grond van Rosenhagestraat. de kazerne weer aan de gemeente teruggeeft, zou dat een voordeeltje voor de gemeentekas beteekenen van meer dan drie kwart millloen gulden Toen hier ter stede nog een garnizoen lag infanterie aan den Koudenhorn en ca valerie aan den Schoterweg bracht het veel vertier in de stad. Vooral als de troe pen met muziek uitrukten. Op nationale dressuur. Er werden voor de cafébezoekers voorstellingen gegeven die een circus waar dig zouden zijn geweest. Af en toe kwam er ook de in zijn tijd bekende Jac. Schuite voerder een oude artist van Carré, die daar ook menig staaltje van rijkunst te bewon- INGEZON'DEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel NA'I ER. Sedert 1887 Nederlandsche Onderneming. deren gaf. Later is Schuitevoerder nog wel eens als „gast" in een circus opgetreden als dit hier ter stede voorstellingen gaf. De mannen van den Motordiens: die nu in de kazerne aan den Schoterweg gelegen zijn, brengen minder levendigheid in de stad. Zij zijn ook veel geringer in aantal. Alleen als de motordiens: me: al het rijdende ma teriaal uitrukt „vergaat nog hooren en zien" van de omwonenden, dan dreunt de grond van de zware vrach teuto's. die ook rammelen, welke geluiden nog aangevuld worden door het getoeter op de hoorns. Langzaam aan breidde de bebouwing zich in het noordelijkste deel van Haarlem uit. In 1890 woonden in dat stadsdeel zooveel kinderen, dat de gemeente genoodzaakt was er de eerste school te stichten. Dit is de school in de Schoterstraat, een gebouw dat nog het speciale type draagt van den toen- maligen directeur van Openbare Werken den heer Jac. Ley. Hetzelfde type school vindt men bijvoorbeeld ook op het Leidsche plein, namelijk de oudste sohool die daar staat, aan den kant van de Oranjestraat. De andere school (tegenover de Brouwersstraat gezet) is van later datum. In 1884 waren de overige huizen van de Schoterstraat gebouwd. Het waren kleine ar beidershuisjes, die voor een groot gedeelte in den loop der jaren reeds door meer mo derner huizen vervangen zijn. De Maerten van Heemskerkstraat was toen nog niet veel verder doorgetrokken dan waar de zieken inrichting Johannes de Deo stond. In 1894 werd de straat doorgetrokken, terwijl toen ook de huizen gebouwd werden in het blok omsloten door de Ruysdaelstraat, den Schotersingel en de Saenredamstraat. De aanleg van de Saenredamstraat is geen succes geworden. Het was een eerste proeve om voor arbeiderswoningen een tuintje aan te leggen. De fout was evenwel, dat deze tuintjes veel te klein waren, temeer omdat het hier lange rijen beneden- en bovenwo ningen betrof. Het tuintje was nauwelijks groot genoeg, om voor ie£er huis een boom te zetten. Er is dan ook niet veel van de tuin tjes terecht gekomen, voor verscheidene hui zen zijn ze dan ook al verdwenen. Ook zijn dan bij den tegenwoordige» woningbouw. Een groepje arbeiders kwamen bijeen met het ideaal een eigen huis te verkrijgen. Er werd eerst eenigen tijd gespaard voor het stichten van'een klein stamkapitaal. Als dit aanwezig was. wendde het bestuur zich tot een notaris, spaarbank of andere instelling die over contanten te beschikken had, om het bouwkapitaal te verkrijgen. De huizen konden dan verhuurd worden voor f 1.75, f 2 of f 2.25 in de week. Onder die huur was nog een klein bedrag voor aflossing. Elk lid kreeg een boekje waarop het bedrag dat op zijn huls werd afgelost afgeschreven werd. Na 15, 20 óf 25 jaar was er zooveel od de huizen afgeschreven, dat vele leden kans hadden om hun huis uit te koopen Vele dezer "oöperatieve bouwvereenigingen zijn in den 'oop der «aren dan ook ontbonden, omdat 11e hulzen eigendom der leden geworden waren. Als een lid ging verhuizen mocht hij zijn huis met he: geld dat op zijn boekje stond aan een ander overdoen. Het nadeel van dit stelsel was. dat er al gauw in de huizen handel gedreven werd. Daardoor kwamen op den duur toch weer vele van deze huizen in het bezit van exploitanten, hetgeen toch niet de opzet was. Maar aan den anderen kant had het stel sel toch ook tengevolge, dat verscheidene arbeiders daardoor toch op hun ouden dag in het bezit kwamen van een eigen huisje. Als jonge-niets-bezittende menschen kwa men zij in het huisje, terwijl zij als „huiseige naar" stierven. De huizen werden in dien tijd zoo eenvoudig mogelijk gebouwd. In 1896 werden bijvoor beeld 47 woningen aanbesteed die te zamen niet meer dan f 69.639 kostten. De grond was toen ook veel goedkooper zoodat de huisjes niet meer dan f 1800 of f 2000 per stuk kost ten. Een ander blok van 20 woningen kostte van bouw niet meer dan f 25.850, dus dat was in verhouding nog goedkooper. Nu ko men de arbeiderswoningen heel wat duur der! Eenigen tijd geleden is er ln den raad de aandacht op gevestigd, dat het een nadeel is, dat de huizer. van de vroegere arbeiderswo- nir.bouwvereenigingen in particuliere han den zijn overgegaan, omdat nu elke bewoner Sjn huis naar eigen smaak laat opknappen en schilderen. Daardoor zijr. er straten die „staalkaarten" van verfwinkels gelijken. Die klacht is inderdaad gegrond. Wie zich daar van overtuigen wil moet maar eens door de Generaal de Wetstraat loopen. In het volgende artikel zullen wij de ge schiedenis' van het Schoterkwartier in de laatste Jaren behandelen. C. J. VAN T. TWEEDE KAMER. 20 October. DE REGEERING EN DE CRISIS. De interpellatie-v. d. Tempel. De crisis en de oorzaken. Wat moet de regeering doen? Ook hier noodverordeningen? Loonsver laging of niet. De interpellatie-v. d. Tempel duurt nog voort. Vandaag hebben het woord gevoerd de hee- ren Kuiper, Bakker, Dr. Vos, Oud, Wijnkoop, van Voorst tot Voorst, van Rappard, Duymaer van Twist en van Poll. De heer Max van Poll is nog niet gereed met zijn rede, en de Kamer nog niet met het sprekerslijstje. Wat moet d&t worden? Zoo langzamerhand komt de Kamer met de interpellatie-v. d. Tempel in het stadium, dat ze haar onderwerp doodpraat. Gaat het mor gen zoo door als vandaag, dan kan ons over zicht, wanneer er niet heel iets bijzonders ge beurt, zeer kort zijn. Men repeteert elkaar. Ook vandaag zijn de nieuwe opmerkin gen weinig in aantal geweest. Zeker over de oorzaken van de crisis. Daar over zijn zoo langzamerhand geenerlei nieuwe opmerkingen meer te maken. Bovendien, wanneer men de oorzaken van de crisis ziet naspeuren, dan gebeurt 't nog al eens, dat er niet veel anders geschiedt, dan het consta- teeren van feiten. Dit is op zich zelf natuur lijk een belangrijke bezigheid, maar de ge plaagde mensch van heden wil toch zoo gaarne d i e oorzaken aangewezen zien, die tevens den uitweg uit het moeras bieden. Vele der sprekers hebben ons duidelijk ge maakt, dat de wereld lijdt onder overpro ductie en onderconsumptie, dat de wereld met veel smart en pijn bezig is den oorlog te „liquideeren". Wellicht naar nieuwe maat schappelijke vormen. In ieder geval: de wereld zit in de ellende. En hoe komen .we daaruit? Dat is een heel andere vraag. We gelooven, dat alleen (en wellicht dwingt de nood daartoe nog eens: het is meer gebeurd, dat uit nood dingen van blijvende waarde zijn geboren) internatio naal samenspreken iets zal kunnen brengen. Kan onze regeering de crisis wegnemen? Er zijn enkele afgevaardigden, die betoogen, dat zij in ieder geval er veel aan kan doen, om de gevolgen heel draagbaar te maken. Er zijn ook anderen, die betoogen, dat de taak der regeering zeer beperkt is. In ieder geval de woordvoerders van hedenmiddag geloof den niet dat het socialisme uitkomst zou kun nen brengen. Mr. Oud en de heer Bakker b.v. Mr. Oud merkte op, dat nooit een stelsel, zoo als het Socialisme is, naar zijn gevoelen, zon der fouten zou kunnen werken. -Hij wees er op, dat niet Marx, maar het vroege socialisme ook steeds een plan van ombouw gereed had. Marx daarentegen en men begrijpt, dat communist Wijnkoop dit hartelijk onder streepte geloofde niet aan de noodzakelijk heid van een plan. De nieuwe socialistische maatschappij toch zou naar zijn gevoelen vanzelf groeien uit de „Verelendung". Hoe dit zij, we staan midden in de crisis. De heer van Voorst tot Voorst heeft blijk baar heel veel vertrouwen in wat de regee ring kan. Met zijn partijgenoot Kuiper drin gen zij er op aan, dat de Kamer de regeering in de gelegenheid stelle, maatregelen te nemen, die zij economisch noodig acht, haar dus het recht te geven tot soortgelijke maat regelen als in Diutschland noodverordenin gen worden genoemd. Beide heeren betoogen daarmede de nood zakelijkheid van beperking van den invoer. De heer van Voorst tot Voorst meer speciaal om den landbouw te redden, de heer Kuiper voor de industrie. Is de eerste reeds lang pro tectionist, de tweede verklaarde zich van in- voerbelemmerlngen alleen thans een voor stander. nu de nood. zooals in den mobilisa tietijd, daartoe dringt. De heer van Voorst tot Voorst hield een rede voor den landbouw. Deze had reeds veel eerder met staatshulp geholpen moeten wor den, betoogde hij. De regeering had hier zóó in den zak moeten tasten, dat de boeven ook thans zooveel verdienden, dat ze zelf konden leven en ook de arbeid ris een goed loon'kon- den uitkeeren. Een geheel gelijkgestemd be toog hield generaal Duymar van Twist voor de binnenschipperij. De heer Max van Poll de v.b. fractie was vandaag sterk vertegenwoordigd op het spreekgestoelte had ook nog al wat crltiek op de regeering. Gaven de heeren Dr. Vos en Mr. Oud van instemming blijk met het con tact, dat de regeering had tot stand gebracht tusschen de werkgevers en werknemers (zij hoopten beiden op inschakeling van den mid denstand) de heer Max van Poll vond, dat dit contact veel te laat was gekomen. Ook had de commissie voor het schenken van ex- portcredleten naar landen met veel risico z.i. eerder moeten ingeschakeld zijn. Er hadden veel meer exportpremies moeten gegeven worden. Dit had hier naar de heer van Poll meent de werkgelegenheid gehouden. Dan had de regeering vóórkomen, wat ze nu ge nezen moet. De heer van Poll meent dat daardoor ook loonsverlaging voorkomen had kunnen wor den. Deze afgevaardigde wil van loonsverla ging niets weten, absoluut niets. En hij nam 't de regeering meer dan kwalijk, dat ze bij het contact tusschen werkgevers en werk nemers de mogelijkheid had geopperd, dat wederzijdsche instemming zou kunnen ont staan over loonsverlaging. Hebben we den heer Kuiper goea verstaan, dan wilde deze geen plotselinge loons verlaging. Hij gelooft aan de noodzakelijk- i INGEZONDEN* MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel NIEUWE MODELLEN heid van aanpassing aan een lager niveau, coch dat moet geleidelijk plaats hebben. De heer Oud verdedigde de geachte, dat ons land ook wat de Iconen betreft, zich wel zou moe ten aanpassen vanwege de concurrentie. En de heer Bakker wees op het internationale van het loonvraagstuk, waarom" ons land alleen op dit punt weinig zou kunnen uit richten tot behoud der loonen. Algemeen werd de ellende, vooral de mo- reele ellende van de werkloosheid ingezien. Vandaar vooral het pleiten voor beperking van den invoer. Dr. Vos wil evenmin als mr. Oud van pro tectie iets weten. De eerste echter hoopt op beperking van den invoer, niet door protec tionistische maatregelen, maar door het ge bruiken van Nederlandsch fabrikaat .en wil daartoe een breede perscampagne openen. Immers meer uitvoer dan invoer oefent een uitmuntende invloed uit op onzen betalings balans. De werkloosheid Is uiteraard een kwaad, ook moreel. De heer Kuiper pleitte daarom om het moreele kwaad te beperken hij wil de menschen niet armlastig maken voor een sterkere uitkeering aan de werkloosheids- kassen, dan de regeering voorstelt, hij wil ook dat de regeering op de gemeenten invloed uitoefent, dat de gemeentelijke steunregelin gen voldoende worden. Maar bovendien wil de heer Kuiper om de menschen aan den arbeid te houden de 40-urige werkweek in voeren. Men weet dat de heer v. d. Tempel een motie heeft voorgesteld, waarin gevraagd wordt een wettelijke regeling der 40-urige ar beidsweek zoo spoedig mogelijk bij het Inter nationaal Arbeidsbureau aan de orde te stel len. De heer Oud zal niet daarvoor stemmen evenmin als voor de andere moties-v.d. Tempel omdat de 40-urige arbeidsweek reeds te Genève aanhangig is gemaakt. De heer Kuiper voelt wat voor de 40-urige arbeidsweek. Hij gaat van een ander uit gangspunt uit, dan de interpellant. Hij wil niet een wettelijke 40-urenweek voor altijd, hij wil den aanwezigen arbeid verdeelen over zooveel mogelijk arbeiders thans, in crisis tijd. Zou dit gebeuren, dan verwacht hij een vermindering van het totaal aantal werk- loozen met 50.000. De heer Oud zal niet stemmen voor de mo ties- v. d. Tempel, ook niet voor verhooging van de werklooshei-dsuitkeeringen, ook niet voor verhooging van de steunregelingen. In dezen tijd. nu de levensstandaard zakt, en de regeering alle moeite heeft het hoofd boven water te houden is aandrang tot verhooging verkeerd zei de VD.-afgevaardigde. Als middelen voor de staathuishouding tot besparing wees dr. Vos op de noodzakelijk heid dat de publiekrechtelijke lichamen hun ne uitgaven drukken. Als middel om aan de gevolgen van de crisis te ontkomen wees de heer v. Rappard op de emigratie. De heer Bakker hoopte veel, ook door plaatselijke or ganisatie van het nieuwe steuncomité. Bij de aanvang der vergadering bleek een brief te zijn binnengekomen van den heer C. J. van Kempen, een brief waarin hij ont slag nam als lid der Kamer. De Tweede Kamer lijdt daardoor een ernstige verlies de liberal fractie in de eerste plaats. De heer van Kempen immers was haar Indische soecialiteit. Hij zal opgevolgd worden door den Leidschen hoogleeraar Eerdmans. die van 1914—1918 reeds Kamerlid geweest is. De griffier der Kamer, baron de Vos van Steenwijk, werd vandaag natuurlijk druk ge feliciteerd met zijn benoeming tot Commis saris der Koningin in Drente; hij kwam handen te kort. INTIMUS. VECHTPARTIJ TUSSCHEN ACÏÏT MINNAARS. Uit minnenijd is te Bodegraven naar w»j in het Handelsblad lezen, een ernstige vecht partij voorgevallen tusschen acht jongelui, twee uit Bodegraven en de andere zes uit het naburige Driebruggen. Er werd niet mes sen gestoken, waardoor eenige jongelui min of meer ernstig gewond werdenJEen van hen trok zelfs een revolver, maar de schoten troffen gelukkig geen doel. INGEZONDEN Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Re dactie zich niet verantwoordelijk. Van ingezonden stukken, geplaatst of niet geplaatst, wordt de kopij den inzender niet teruggegeven. De woningen voor gezinnen die ten Noorden van de Jan GiJzenvaart in aanbouw zijn. Haarlem, 7 October 1931. Geachte Redactie, In uw blad van 5 dezer las ik het bericht, dat de firma Elders en Fijffes tengevolge van de inflatie van het Engelsche pond. besloten heeft de schepen, die bananen aanvoeren voor de consumptie hier te lande voortaan niet meer te Rotterdam te doen reinigen Waar de economische crisis hier te lande hoe langer hoe groet er afmetingen aan neemt. doet een dergelijk bericht zeer vreemd aan. Onze eigen vruchtenteelt maakt momen teel een zeer moeilijke periode mee en het zou mijns inziens van de consumenten wenscht zijn. meer aandacht aan onze eigen voortbrengselen te besteden en deze te bevoor- deelen, daar veilig aangenomen mag worden, dat de winsten hiermede verkregen in eigen land blijven en gedeeltelijk onzen werkloozen ten goede komen RISANG. Generaal Cronjéstraat. feestdagen was er op 't cavalerleveld parade, welk militair schouwspel veel kijkers lokte. Maar ook op andere dagen brachten de militairen drukte. Ook in het café dat in dien tijd op den driehoek Schoterweg-Ken- nemerstraat, tegenover den hoofdingang van het cavaierieterrein stond. Daar was een stal die als rijzaal was ingericht, 's Avonds oefenden de huzaren zich daar in paarden vele boomen omgehakt, omdat die veel te dicht op de huizen stonden. Boomen in stra ten is uitstekend, maar zij moeten niet het licht in de huizen benemen! Ongeveer 40 jaar geleden begonnen de ar beiders hier ter stede coöperatieve woning- bouwvereenigingen te stichten Voor de ver betering der Volkshuisvesting hebben die veel beteekenis gehad. De opzet was heel anders Generaal de Wetstraat.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 10