EEN PRIJSVRAAG
OVER RIJBEWIJZEN EN EXAMENS.
OOSTENRIJKSCHE LEGER-HISTORIE.
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAC 28 OCTOBER 1931
VIERDE BLAD
Parade-beddentvaarin niet mocht worden geslapen.
Parade-waschkommen, waarin de soldaten zich niet mochten wasschen.
WEENEN, 21 October.
De toestanden in het leger zijn steeds ge
heel anders dan die in de gewone burger
lijke maatschappij. Vooral in de Middeleuro-
peesche landen, welker bevolking Duitsch
spreekt en tot het Duitsche ras behoort, is
dit verschil altijd zeer sterk geweest. Een
Weensch dagb. de Wiener Mittags-
Zeitung, dat eiken weekdag verschijnt, brengt
reeds sedert eenigen tijd, dag-in, dag-uit,
woordgetrouwe afdrukken van artikelen,
welke precies vijftig jaar geleden in de
Weensc'ne pers zijn verschenen. Vandaag
publiceert het een vermakelijk bericht dat
de Weensche dagbladlezers op den vijftien
den October van het jaar 1881 onder de
oogen hebben gekregen, hetwelk het inspectie
bezoek van een Oostenrijkschen generaal
aan een kazerne beschrijft. Hei, verhaal is
veel te grappig om slechts een eendagsvlieg
te zijn zij het dan een voor de tweede
maal in het leven geroepen eendagsvlieg
en het zou werkelijk zonde zijn, wanneer
mijn Nederlandsche lezers niet op de hoogte
van den inhoud ervan zouden worden ge
bracht.
Dies getroost ik mij dus de moeite het be
richt nagenoeg woordelijk voor u in onze
eigen mooie taal weer te geven.
„Onlangs", zoo heet het, „had een hoog
geplaatste en welbekende generaal aangekon
digd, dat hij op een bepaalden dag enkele
kazernes en inrichtingen, welke onder zijn
commando staan, zou komen inspecteeren.
Bij de troepen en in de établissementen, die
de eer en het genoegen van het hooge bezoek
zouden hebben kerd reeds gedurende enkele
dagen alles op de meest radicale wijze ge
schuurd, schoongemaakt en opgeknapt. In
derdaad trof de generaal dan ook overal alles
In de mooiste orde aan, ja zelfs in een veel
te mooie orde om het geoefende oog van
den ervaren generaal niet verschillende din
gen opzettelijk gemaakt te laten voorkomen.
In de eerste plaats vielen den generaal
ln de groote slaapzaal voor soldaten de eigen
aardig mooie stroozakken op, die alle precies
denzelfden vorm hadden en er zoo netjes
uitzagen, alsof er hier een bijzondere cultus
mee plaats had.
De generaal bleef in het midden van de
slaapzaal staan, hij verlustigde zijn veld
heersblik aan de regelmatig gevormde stroo
zakken en monsterde dan de aan het voet
einde van de bedden opgestelde soldaten.
Vervolgens ging de generaal op den soldaat
toe, die het domste gezicht had, om een paar
vragen tot hem te richten. Binnen een paar
seconden was hij al te weten gekomen, dat
de soldaten gedurende den voorafgeganen
nacht in het geheel niet in hun bedden had
den mogen slapen, maar dat zij op den
grond hadden moeten liggen zonder de ledi
kanten .aan te raken, opdat de stroozakken
die men den vorigen dag met veel moeite
in hun mooie fatsoen had gebracht, niet uit
hun vorm zouden komen! Zijn Excellentie
had genoeg vernomen en schreed verder.
Zijn weg bracht hem in een waschvertrek
De groote metalen waschkommen blonken
en glansden hier zoo helder als kristal en
de bezoeker kon er niets aan doen. dat merk
waardige gedachten bij hem opkwamen. Hij
zeide echter voorloopig niets, maar zocht
in het naastbijzijde soldaten vertrek weer een
man uit, die het allerdomste geoicht van alle
manschappen had. om dezen weer in ver
hoor te nemen en om hem te vragen, hoe en
waar de mannon zich eigenlijk waschten.
Zoodoende hoorde Zijne Excellentie eigen
aardige dingen. Hij vernam, dat het wijze
en vooruitziende commando van het ba-
taillon het gebruikmaken van de waschkom-
men ten strengste verboden had. Zij, die
dit verbod zouden overtreden, zouden ge
straft zijn geworden!
De soldaten hadden zich. om geplas in de
waschkamer te voorkomen en om de wasch
kommen niet vuil te maken, elders moeten
wasschen. De waschkommen. waarvoor negen
of tien jaar geleden een bedrag van honderd
duizend guldens was toegestaan, staan on
gebruikt en hebbpn alleen ten doel door de
soldaten gewasscben te worden in plaats
dat de mannen zichzelf erin wasschen.
Dat klinkt net als een sage uit Schilda.
maar het is heusch alles ernstig op te vat
ten. Het treurige van het geval echter is.
dat dit niet alleen in deze bedoelde kazerne
zoo is. doch helaas in ieder garnizoen. Men
mag overal rondkijken eninspectie
houden. „Maar waar spuwen de soldaten dan
eigenlijk in?" vroeg de inspecteerende
generaal onder anderen. De groote op de
gangen en in de kamers neergezette spuw
bakken. die met zand gevuld waren, bleken
allemaal van de meest regelmatige en meest
schitterende in het zand geteekende diago
nalen en cirkels voorzien- te zijn, net als
of cadetten geometrische figuren in deze
bakken hadden moeten bestudeeren. De
generaal bleef voor een soldaat staan en
vroeg hem: „Hoe heet je?"
„Excellentie, ik ben de infanterie-soldaat
Trailla Dumitrie", antwoordde de man vol
gens het voorschrift.
„Mooi. Nou dan. infanterie-soldaat Trail! i
Dumitrie. laat me eens zien. waarheen je
spuwt, wanneer je wilt spuwen!"
„Wanneer ik wil spuwen. Excellentie, ga
ik daarheen" en de man wees met zijn
hand naar een hoek van het vertrek „daar
staat altijd onze gewone spuwbak".
„Zoo! En wat is dat dan voor een spuw
bak naast de deur?"
.Dien mogen we niet gebruiken. Excellentie
dat is de parade-spuwbak!"
De generaal scheen genoeg gezien en ver
nomen te hebben, want hij deed afstand
van de geneugten eener verdere inspectie!"
Aldus het verhaal van een journalist, die
vijftig jaar geleden gewerkt en geschreven
heeft. Zijn de toestanden in de kazernes en
in het leger in onzen tegenwoordigen tijd
anders dan die van vroeger?
W. M. BEKAAR.
Verkeersveiligheid en Bureaucratie.
„Roekeloos razende rijkelui's zoontjes.
(door onzen Verkeers-medewerker)
„Men kan toch maar niet aan den eersten
den besten, laat ik zeggen kwajongen, die in
staat is, om een motorfiets te koopen, een
rijbewijs uitreiken om hem op de motor
fiets te laten zitten en bij de eerste de
beste gelegenheid een vouw of kind te laten
omverrijden".
Deze gedenkwaardige woorden sprak de
heer Van Ravcsteijn in de Tweede Kamer bij
het verdedigen van een amendement, waar
bij de rijvaardigheidsproef in de verkeers-
wetgeving werd gebracht. En daarbij uitte
hij tevens de in den titel staande ontboe
zemingen.
De Regeering was er terecht huiverig voor
om de tienduizenden weggebruikers allen
te gaan examineeren, en nam dan ook gaar
ne het aanbod aan van de leidende Ver-
keersvereenigingen (A.N.W.B., K.N.A.C. enz.),
om het afnemen van de rijproeven over te
laten aan een door die bonden te stichten
Centraal Bureau. Sedert einde 1927 heeft
dit Bureau ruim 235.000 proeven afgenomen,
en zonder eenigen twijfel zou een Rijksin
stelling dit werk heel wat omslachtiger,
minder „efficient" en kostbaarder hebben
verricht. De kosten van de proef bedragen
thans f 4.—. het Rijk zou daarvoor f 10.
geëischt hebben, zoodat door de zorgen van
de bedoelde Vereenlgingen aan .benzinend
Nederland" een bedrag is bespaard, dat de 2
millioen gulden aardig gaat naderen!
Het nut van de rijexamens is veelvuldig in
twijfel getrokken en inderdaad moet het niet
mogelijk geacht worden, om in den tijd van
15 minuten onbetwistbaar vast te stellen, of
iemand geschikt is, om een motorrijtuig,
„dat zooveel verborgen krachten bezit", te
besturen. Zooals de toestand vroeger was
(geen enkele controle) kon hii echter niet
blijven, en, afgezien van het feit, dat er aan
het afnemen der examens riog heel wat ont
breekt, moet worden vastgesteld, dat de
wetenschap, dat men gecontroleerd zal
worden, zeer velen noopt, om zich ernstiger
te oefenen, dan zij zónder de rijvaardigheids
proef zouden doen. Een groot bezwaar :s,
dat de rijproef in de steden en op het plat
teland aanmerkelijk verschilt, wat des te
ongewenschter ls, omdat iemand uit Hoog-
blokland. Lithoyen of Piershil in luttele uren
de groote centra kan bereiken, waar ook aan
hem door het verkeer dezelfde elschen ge
steld worden als aan rijders uit Amsterdam
of Den Haag. Dat verder het examen ge-
dceltcliik wordt afgenomen door personm.
die zelf niet (of niet meer) dagelijks aan het
verkeer deelnemen kan al evenmin voor een
goeden, san van zaken bevorderlijk zijn. Ook
hierbij geldt, dat degeen die een ander con
troleeren moet, zijn zaken dient te beheer-
schen
Iedereen kent de hevig razende driewielers
waarmede sommige Ievranciers de waren bij
hun clientèle bezorgen. Wie met een der
gelijk verhikel rijdt, wordt nog niet geacht,
dat hij ook een automobiel, een tractor, of
een zeswielige autobus kan besturen. En
toch is het voldoende om met dat drie-
wielertje de rijproef af tc leggen, wanneer
men een rijbewijs voor auto of motor-en-
zijspan wil verkrijgen. Vooral de zwakke
candldaten maken van dit hulpmiddel gaar
ne gebruik!
Is dit alles dus geenszins bevorderlijk voor
een „veilig verkeer", ook de wijze, waarop
de aspirant rijders voor de rijproef klaar
gestoomd worden, laat in bijna elk opzicht
veel te wenschen over. De les-wagens worden
op geen enkele wijze gecontroleerd: terwijl
het toch hoogst noodzakelijk zou zijn. dat
deze voertuigen van verdubbelde comman
do-organen voorzien waren, opdat de in
structeur in oogenblikken van gevf.ar zou
kunnen ingrijpen. Reeds herhaaldelijk zijn
er ernstige ongelukken gebeurd, doordat de
zenuwachtige leerling op het gaspedaal
trapte inplaats van op de rem. Dergelijke
leswagens behooren van duidelijke kentee-
kens voorzien te zijn, momenteel bedreigen
zij de publieke veiligheid in hooge mate!
Het gemis aan controle op deze „chauf-
feuEscholen" leidt ertoe, dat jan-en-alleman
mits in het bezit van een rijbewijs en ?cn
paar honderd gulden voor een oud. aftandsch
vehikel, zich „auto-instructeur" noemen kan,
ook al weet hij van werkelijk poed .auto
rijden evenveel als een tramconducteur van
integraal-rekening!
Invaliden kunnen somtijds beter auto
rijden. dan volwaardig? bestuurders. Zij zijn
in elk geval voorzichtiger, omdat hun
lichaamsgebrek steeds tegen hen zal pleiten.
Op een speciaal ingerichte auto zijn zij
allerminst gevaarlijk, integendeel. De ge
brekkige voorschriften veroorzaken hen
tal van narigheden, terwijl anderszins de
geneeskundige controle zóó geredigeerd is,
dat dooven en personen met on-corrigeer-
bare oog-afwijkingen tóch in het bezit van
een rijbewijs kunnen komen. Geeft hun huis
dokter het attest niet. dan weten zij wel een
anderen arts te vinden, die bereid is. om
een verklarlnc 'vaak zonder onderzoek te
onderteekenen!
Heeft men dan eindelijk een rij-diploma
in zijn zak. dan begint men den langen weg
van Bureaucratlus af te loopen. De aspirant
rijder leert dan de beteekenls van „het kast
je" en den muur" terdege kennen. En na
verloop van-2 jaar moet het rijbewijs ver
nieuwd worden, wat natuurlijk opnieuw geld
kost. Een nieuw geneeskundig onderzoek is
niet noodlg, ofschoon het zich zeer goed laat
denken, dat de aanvrager na verloop van
tijd ongeschikt Ls geworden, om een auto te
besturen. In de elf provincies van ons land
bestaan 12 verschillende regelingen om van
het rij-diploma tot het rij-bewijs te komen!
Het aantal verkeersongevallen neemt nog
steeds in onrustbarende mate toe. en t staat
vast, dat „eerlang doeltreffende maatrege
len" genomen moeten worden. Slagen zal
men daarbij slechts dan. wanneer men be
gint met de opleiding en examineermg van
de weggebruikers. Iemand die in totaal een
half uur rijles heeft% gehad (een door mij
herhaaldelijk geconstateerd feit!) is onge
schikt, om op den weg te komen. Behalve een
strikt uniforme wijze, waarop de rijproeven
in den lande afgenomen moeten worden (se
lectie onder de examinatoren is daarnaast
noodig) dient ook het medisch onderzoek
behoorlijk geregeld te worden. De regeling
van het rijbewijs zelf. die thans doelloos ls,
behoeft behalve sterke vereenvoudiging op
adminïstratiefgebied. ook nadere preeisee-
ring. Evenals in het buitenland (Frankrijk,
Duitschland. enz.) behoprt men ook hier tc
lande verschil te maken tusschen het oe-
sturen van de verschillende soorten motor
voertuigen!
Men vergete niet, dat aan den chauffeur
van een autobus andere, en zwaardere
eischen gesteld dienen te worden, dan aan
den bestuurder van een driewielig bestel-
autotje.
Dit. alles is niet voldoende, om de ver
keersveiligheid geheel te waarborgen; hier
mede zou echter wel een stap in de goede
richting gedaan zijn. Over verdere maatrege
len (deskundig politie-toezicht ook langs
de wegen) wellicht een andermaal.
Van Kunst en Kunstenaars.
No. 217.
MAANZIEKE SCHOONHEID.
Nu de verlichte Haarlemmers niet meer
over de verlichte Markt kunnen wandelen
de houten tulpen en narcissen zijn uitge
bloeid. de brandende bloemenharnrers ge
doofd en het Lunapark naar de maan terug
gekeerd is.... zal het misschien niet meer
zoo kwaad worden opgenomen als wij trach
ten onze bezinning te herwinnen en ons af
vragen wat van dit alles de geestelijke winst
de winst aan schoonheid en zin kon zijn.
Dus: over duiten spreken wij niet. alleen
over niet-materieele. evenwel buitengewoon
belangrijke dingen, die echter ln het alle-
dags-leven zelden belicht plegen te worden
Of in de afgeloopen week het gemeente-geld
goed besteed, het Lunapark rendabel ge
maakt. de omzet der winkeliers verhooed Ls...
wij willen dat alles voor de betrokkenen
hopen, doch op het ooeenbllk raakt het ons
niet. Wat kan de immaterieele winst van
dezevermakelijkheid geweest zijn?
Naar de beantwoording van die vraag wil
len wij zoeken. Ondank* het overvloed Iich'
blijft er Ln deze materie,vee! in het half
donker en het eenige directe lichtpunt blijf*
in dezen duisteren tüd de ooluchtende af
leiding die iedere vermakelijkheid aan velen
in staat is tc verschaffen. Doch van welke
quaüteit is de schoonheid en de zinrijkheid?
De moderne techniek, op zich zelve reeds
een wonder, produceert soms een schoon
heid. die geheel van hasrzelve is. Maar vaak
maakt ze zich meester van schoonheid die
van anderen is. en met haar niets heeft uit
te staan. In dien gedachtegang kan het be
grijpelijk worden dat wil de vier lichtzuilen
op het Plein schooner vinden dan den ver
lichten kerktoren, op eroen-verlichten on
derbouw. aan de Korte Houtstraat, Toch trok
die laatste toestand meer bekijks. Heel be
grijpelijk overigens. In de algemeene toegan
kelijkheid voor kunst, die naar men zegt
niet meer een specifieke capaciteit van
enkelen behoort te zijn. doch waaraan een
iegelijk deel behoort te hebben, zal de be
wondering voor het „kunstige" voorloopig
nee we! den boventoon blijven voeren en
zullen de nuances in het wezen der schoon
heid niet steeds opgemerkt worden. Zoo zal
men het ook niet dadelijk grif aannemen
dat de soort bewondering die men voor zulk
een fel verlichte torentrans in beaat aan
schouwen te kennen geeft, van dezelfde
quaiiteit is waarmee men straks bij den
v'.eeschhandelaar het in witte reuzel, keurig
gecopieerde Stadhuis gaat bestaren Toch is
de afstand minder groot dan hij lijkt; zoo
als zoo'n wit verlichte bouw er tegen don
keren avondhemel uitziet zou men zelfs aan
een reusachtige prestatie van oen kunst
vaardig suikerbakker kunnen denken. In een
ingezonden stukje in onze krant (van den
heer Daalderop) vonden wij de bevestiging
van ons vermoeden, dat het anti-aesthetischc
deze verschillende lichtmanupulaties
toch nog wel hier en daar aangetoond zou
worden en de inzender voegde er terecht nog
enkele andere opmerkingen aan toe. die ons
in één schuitje brengen. Doch. wat wilt- u?
Het zal een heel klein schuitje zijn. waarin
wij varen, nog kleiner dan de verlichte draak
in het Spaarne. die onvindbaar was. Een
zekere naïeveteit in ons mooi-vinden zal al-
lijd om lichtjes blijven vragen en ze liefst
daar wenschen waar ze niet behooren. maar
men kar. over het algemeen niet zeggen dat
de '.echnisch-perfecte mooerniseering eener
ouderwetsche illuminatie aan leven en leven
digheid gewonnen heeft. De triplex-tuloen
en narcissen hoe aardig ook gevonden, bleken
een dood element en de tulpenbossen in
standaard bij de Houtbrug van een uitzon
derlijke houterigheid. Ik weet dat men deze
houterigheid in den kring der ingewijden ook
wel „groot gehouden vorm" en „plastisch
decoratief' pleegt te ncemen en de Houtbrug
schijnt een iedaal terrein ter demonstratie
daarvan te zijn. Doch welk een gemis aan
zsvoeï voor verhoudingen openbaarde deze
opstand. Naast de zooveel maai vergroote
tulpen kwamen de gehalveerde gebroeders
Frans Hals en Lieven De Key nog meer tot
I?un onrecht. Gekke poppetjes werden dat
naast die tulpensteigers! Men zag eerst nu
goed hoezeer beide beroemde Haarlemmers
op elkaar geleken. In houding en nelgingen.
Beiden staan op sprong op de loopplank van
het zwembassin. Maar Hals moet nog even
zijn palet neerleggen. De Haarlems?':" band
jes schijnen meer voor De Key dan voo.
Hals te gevoelen. Zij weten niet beter. maar. I
zou Openbare Werken die glorseuse gesteen
ten niet een beetje regelmatig kunnen on- J
Honderd gulden aan prijzen.
Wij stellen voor onze abonnés de volgende prijsvraag open:
Iemand staat voor het bureau van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 95. Hij moet te voet naar het Juüanapark in Haarlem-
h'pord.
Wat is voor hem de kortste weg?
Er wordt evenwel bij bedongen, dat hij geen gebruik mag maken
van de spoorwegviaducten aan de Brouwersvaart, Zljlweg, Duven-
voordestraat, Kinderhuisvest, Kenaupark, Kruisweg, Jansweg,
Friesche Varkenmarkt en Oudenweg.
Natuurlijk mag hij alleen een voor het publiek toegankelijke route
volgen.
Deelnemers aan deze prijsvraag moeten precies opgeven hoe ge-
loopen moet worden.
Voor de goede oplossingen stellen wij de volgende prijzen beschik
baar:
1e prijs 25.
2e prijs 15.—.
3e prijs 10.
4e, 5e, 6e, 7e, 8e, 9e en 10e prijs elk ƒ5.
Tenslotte nog 6 troostprijzen van 2.50.
Oplossingen moeten vóór MAANDAG 2 NOVEMBER ingezonden
worden aan onze bureaux. Op de enveloppe moet vermcM staan
„Prijsvraag".
4>e uitslag zullen wij in ons nummer 7aterdag 7 November bekend
maken.
Als er meer goede oplossingen zijn beslist het lot.
derhouden? 't Is geen gezicht, en men plan:
zijn stadsroem toch niet in een na
Schwamm d'riiber!
Waren er dan werkelijk geen aesthetisch.
genietingen voor den fijnproever te smaken?
Maar zeker. Maar het waren naar mijn in
zicht juist de eenvoudigste, zakelijke din
gen die het schoons: effect sorteerden. De
lichtzuilen bij den Dreef noemde ik al; de
eenvoudige lichten op den groenen berm van
de Kinderhuisvest deden prachtig en waren
veel mooier in hun eenvoud dan de verlichte
rijstbakken eener grutterij op de Zljibrug.
En symbolisch goed voor een modern be
grepen propaganda der moderne techniek
was een strak gespannen vaderlandsche drie
kleur op "het dak van den Kegelbond. D:.
fel verlichte banen rcod. wit blauw, waarvan
de laatste in den achtergrond van den heme
vervloeide, boven de rechte lijnen van de
lichtvangende kroonlijst, suggereerden mij
meer de twintigste eeuw en dezer wondere
mogelijkheden, dan het kinderlijk gespeei
met oude monumenten. Dat tenslotte een
koud en liefdeloos vermaak is. dat van de
wondere schemeringen van den avond een
roerloos, en eigenlijk echt ouderwetsch.
operette-déQor fabriekt.
24 October 1931.
J. H. DE BOIS.
VERKEERSONGELUKKEN.
In Aerdenhout.
Dinsdagmiddag omstreews twee uur kwa
men op de Zandvoortsche laan twee luxe
auto's in botsing. De bestuurder K. reed
met zijn auto van Haarlem in de richting
Zandvoort. toen plotseling een auto den weg
overreed om den Leeuwerikervweg in te rij
den. Deze bestuurder werd vermoedelijk door
het zonlicht verblind en reed de auto van
den heer K. met flinke snelheid aan. waar
door beide auto's over den kop sloegen en
beide bestuurders met moeite uit de cabine
konden worden gehaald. Zij hadden geen
noemenswaardig letsel. Beide auto's werden
ernstig beschadigd en moesten door een
kraanwegen worden weggesleept. De politie
zal deze zaak nader onderzoeken.
HERLEVING IN DE ENGELSCHE
TEXTIELINDUSTRIE.
LONDEN, 28 October <N.T.A.) De Engel-
sche katien-industrie heeft blijkbaar tenge
volge van de depreciatie van het pond, tal
rijke nieuwe orders gekregen. In verscheide
ne spinxerijen is de gedeeltelijke werkweek
opgeheven en werken de arbeiders weder den
normalen tijd. Twee groote spinnerijen, die
sedert geruimen tijd gesloten waren, zullen
deze week het werk hervatten.
SLAGER MET MILTVUUR BESMET.
Naar de Tel. meldt Ls te Jutrijp bij Heeren-
veen een slager aangetast door miltvuur dat
zich voordeed op het terrein van een vee
houder waar een gierput was gegraven en
men op 2 meter diepte op cadavers was ge
stuit. Het geheele terrein werd besmet Een
koe werd na slachting afgekeurd, doch een
der slagers had een wondje aan de hand
Eenige dagen daarna word deze dikker, doch
hierop werd aanvankelijk geen acht gesla
gen. doch toen de man later ongesteld werd
en de geneesheer werd geroepen, zag deze
onmiddellijk het ernstige van den toestand
in. Dc man leed aan hooge koortsen en door
inspuitingen met serum, hetwelk men u;t
Utrecht en Leiden heeft ontboden trachtte
men het slachtoffer in leven te houden en
hoewel de toestand zeer bedenkelijk is ge
weest, laat deze zich thans goed aanzien.
RADIO-PROCRAMMA
DONDERDAG 29 OCTOBER.
HILVERSUM, 298 M.
Uitsluitend AVRO-Ultzending.
8.00 Gramofoon. 10.00 Morgenwijding. 10.15
Gramofoon. 10.3011.00 Piano-recital. 11.00
Knlples. 11.30 Gramofoon. 12.00 Ensemble Arie
KnijJes. 11.30 Gramofoon. 12.00 Ensemble
Arie Nooteboom. 2.30 Viool-recital. 3.00 Knlp
les. 3 45 Gramofoon. 4.00 Ziekenuur. 5.00 Om-
rceporkestconcert. 6.00 8portpraatJe. 6.30 Om
roeporkestconcert. 7.00 Zang door Dolores
Roya. 7.30 Engelsche les. 8.00 Gramofoon. 8 15
Concertgebouworkest onder leiding van Dr.
W. Mengelberg, Vera Janacopulos. zang. o.a.
Symphonie Haydn. In de pauze CUnge Doo-
renbos. 10.15 Persberichten. 10.30 Kovacs La-
jos en zijn orkest.
HUIZEN. 1875 M.
8.00 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO 12.00
NCRV.
8.00 en 10.00 Gramofoon 10.15 Ziekendienst
10.45 Gramofoon. 11,30 Morgenwijding. 12.00
Concert. KRO-orkest. 2.00 Handwerkcursus.
3.00 Vrouwenhalfuurtje. 4 00 Zlekenuurtje,
5.00 Cursus hnndenarbeid, 5.45 Concert (hobo
plano), 6.45 Knlples. 7.00 Vragenhalfuurtje,
7.45 Chr. Persberichten. 8.00 Concert. Kerk
zangkoor. Ds. J. Hulzinga en Ds. O Bourltlus,
Persberichten en tot 11,30 Gramofoon
DAVKNTRY. 1554 M.
10.35 Morgenwijding. 12 20 Orgelconcert.
2.25 Voor de scholen. 3 20 Korte Kerkdienst
4 10 Voor de scholen. 4.30 Dansmuziek. 4.50
Licht orkestconcert 5.35 Kinderuur. 6.20 Be
richten. 6.50 Mendelssohn's orgelmuziek. 7.10
Duitsche causerie. 8.20 Vroolijke liedjes, re
vuekoor en solisten. 9.40 Causerie. 10.10 Gra-
mofoonmuziek. 10.50 Kerkdienst. 11.05 Dans
muziek.
PARIJS „RADIO PARIS" 1725 M.
8.05, 12.50, 1.25 en 6.50 Gramofoon. 8 20
Vroolljk halfuurtje. 9.05 „La Villa des fleurs
sanglantes". Berr. 9.50 Gramofoon.
LANG EN BERG 473 M.
6.25. 9 35 cn 11.30 Gramofoon. 12.25 Orkest
concert. 4.50 Orkestconcert. 7.20 „De Brui
loft van Figaro", opera in 4 acten van Mo
zart. Daarna tot 11.20 Concert.
KALUNDBORG, 1153 M.
11.20 Orkestconcert. 2.30 Opcrettcliedercn.
250 Orkestconcert. 7.30 Symphonleconcert.
9.55 Dansmuziek.
BRUSSEL 508.5 M. en 338.2 M.
5 20 Orkestconcert. 6.50 Wagnerconcert
(gramofoon). 8 20 Berylot van Björnson. v.
Eaw. Grieg. 9.20 Concert, o.a. Balletsuite,
Glazounow
338 M. 5.20 Omroeporkestconcert. 6 50 Gra
mofoon. 8.20 „Missa soiemnis", Beethoven.
935 Vlaamschc avond.
ROME (NAPELS) 441 M.
7.10 Gramofoon. 8 20 Gevarieerd concert
en comedle. o a. Tannhauser.
ZEESEN. 1635 M.
7.20 Vroolljk uurtje. 3.30 Symphonie con
cert o. 1. v. Bruno Seldler-Winkler. 9.35 Be
richten en daarna tot 11.50 Dansmuziek.
^11 ^eeeeeeeeeeee
INBRAAK IN AERDENHOUT.
Zondagavond tusschen 7 1 '4 en 11 uur is
tijdens de afwezigheid der familie S. aan
de Westerlaan 7 ingebroken. Van de keuken-
-'rur werd oei g1 - "u:.t '".broken cn zoo
zijn de enbreke - binnen komen.
Vermist werien een paar koffers linnen
goed en eenige sierraden. De politie steit een
onderzoek in.
Een mooi weekblad mei
duizenden vrienden is hef
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
van
HAARLEM'S DAGBLAD
Qll
