DE AMBACHTEN IN DEN LOOP DER EEUWEN (Ay L\U BIOSCOOP. HAARLEM'S DACBLAD ZATERDAC 7 NOVEMBER 1931 Een reeks interessante vergelijkingen tusschen verleden en heden door C. J. v. T: Nog iets over den metselaar. In aansluiting op het derde artikel, dat speciaal over den metselaar handelde, geven wij nog een plaatje van den metselaar en zijn opperman (kalk- en steendrager) dat de vorige week door een vergissing achterwege bleef. De metselaar uit den gildentijd. Ook dit is een reproductie van een koper gravure van den I7en eeuwschen kunstenaar Luiken. Nu is de beurt aan den timmerman. De Haarlemsche timmerlieden waren ver- eenigd in het St. Jozelfsgild, dat voor de Her vorming een altaar in de St. Bavo had, op de plaats waar nu de regeeringsbdnken gevo en worden. In de oude Bavo hadden de timmer lieden een altaar ln het schip van de kerk, want in het kerkelijk register van 1455 wordt gewag gemaakt van „een graff in 't neyt ende beneden an der timmerluyden altaer". De timmerman voorheen en thans. In ons artikel over de metselaars wezen wij 'er op, dat in den gildentijd onze mooiste bouwwerken tot stand gekomen zijn, omdat er toen een harmonische samenwerking was van alle ambachtslieden die bij den bouw be trokken waren, terwijl zij bovendien stuk voor stuk kunstenaars in .hun vak waren. Nu De timmerman in de 16e eeuw. wij het over de timmerlieden hebben, kun nen wij hiernaar verwijzen. Ook de timmer lieden uit bet glldentljdperk hebben veel bij gedragen tot het volmaken van de I6e en 17e ecuwsche bouwwerken. Als wij den arbeid van den timmerman uit den gildentijd vergelijken met dien van zijn vakbroeder van den tegenwoordigen tijd, dan Is er zeer veel verschil. De machine heeft op liet timmerbedrijf zeer sterk haar invloed doen gelden. Zeer veel voorwerpen deuren, kozijnen, trappen, enz. worden nu op de fabriek gemaakt. Daar ratelen de machines die zagen, schaven en gaten hakken. Alles is een massa-product geworden. De machines zijn op bepaalde maten ingesteld. De timmer fabrieken zijn haast automaten geworden. I-Iet ruwe hout wordt aan den oenen kant de fabriek ingedragen, passeert verschillende machines en aan den anderen kant van de fabriek worden de deuren en kozijnen kant en klaar weggedragen. Vroeger ontwierp een bouwer voor zijn bouwwerk speciale deuren en kozijnen. Nu laat menig bouwer voor hij met, ontwerpen begint van de fabriek mon sters voor deuren en kozijnen en trappen komen en ais hij daaruit een keus geclaan collega uit dc 20c eeuw in dc timmer fabriek aan het toerk. heeft, begint hij een gebouw te ontwerpen dat daarbij aansluit. De architect Is daardoor in vele gevallen onderworpen aan het massa product wat de fabriek hem levert! Vooral bij den bouw van groote complexen woningen vormt de post voor deuren en kozijnen een belangrijk gedeelte van de totaal-rekening. 15 deuren in een arbeiderswoning Is niet veel, want de kasten moeten ook meegerekend worden! Als een architect zijn eigen deuren, kozijnen en trappen door timmerlieden op het werk zou willen laten maken, dan zou dit natuurlijk veel te duur komen. Elke deur zou zeker meer dan het dubbele kosten! Sommige architecten die een groot werk hebben, laten de massa-producten naar eigen ontwerp op de timmerfabrieken maken, daardoor wordt nog een eigen cachet verkregen, maar bij het ontwerpen moet toch rekening gehouden worden met de eigenaardigheden van het machinewerk. Nu dient gezegd wij hoorden die verkla ring van een architect dat de fabrieken vooral den laatsten tijd zeer goed werk leve ren. ik heb zoo zei hij als het op cl e g e- 1 ij k h e 1 d en houdbaarheid aan komt, liever een massa-product van een goe de fabriek, dan het werk van een gewonen timmerman, omdat de fabrieken veel meer hulpmiddelen hebben om het hout tegen ..werken" te behoeden. 1-Iet werk op dc fabrie ken is zoo geraffineerd geworden, dat do voorwerpen inderdaad onder de allerbeste condities worden afgeleverd. Het gevolg van deze gewijzigde omstandig heden is, dat een tegenwoordige timmerman zeer zelden meer deuren, kozijnen en trappen maakt. Menig timmerman zou even met' de handen in het haar zitten als hem opgedra- gen werd zelfstandig een draaitrap te ma ken. Als men het op de Ambachtsschool in zijn jonge jaren geleerd heeft, maar die ken nis in een dozijn of meer jaren niet meer practlsch heeft toegepast, dan is zoo iets goed te verklaren. In veel gevallen doet een tim merman bij het bouwen van comolexen ar beiderswoningen niet veel meer dan het stel len en verwerken van de producten van de timmerfabriek. Iets waarvoor natuurlijk weer een andere vakbekwaamheid vereischt wordt dan waarover de timmerman uit den gildetijd moest beschikken. De timmerman uit de 16e of 17e eeuw zou, als hij nog eens opgenomen kon worden ln een tegenwoordige timmerploeg die bij een complex arbeidex-s- woningen moet bouwen, zelfs al zou hij met succes indertijd zijn meesterproef afgelegd hebben, met verkeerde handen staan. Vooral zou het tempo waarin nu gewerkt wordt, hem parten spelen. Vroeger werd vooral gelet op het produet dat tot stand kwam. nu is de voornaamste vraag: hoe kan het als massa product het goedkoopst gemaakt worden. Men hoort vaak de opmerking, dat onze voorouders zulk degelijk werk maakten. Daarbij moet evenwel bedacht worden, dat in den ouden tijd niet op een stukje hout gelet behoefde te worden. Ons land was voor een groot deel bedekt met bosschen en, er was geen wet die het natuurschoon beschermde. De houthakker werkte dus naar hartelust en de timmerman behoefde zich niet het hoofd te breken over de vraag of hij met een dun nere plank of lichtere balk volstaan kon. Een sterk staaltje is daarvan de houten toren van de St, Bavokerk. Die is stevig gebouwd, hij heeft eeuwen getrotseerd. Maar als wij nu de zelfde houten toren moesten bouwen, zou on getwijfeld met veel minder hout volstaan worden, terwijl het bouwwerk niets oan dege lijkheid zou inboeten. Tegenwoordig is het materiaal wel een factor van beteekenis ge worden, zoodat met toepassing van cle sterk- teleer gestreefd worclt om niet meer mate riaal te gebruiken dan noodig is. Nu wordt alles wetenschappelijk berekend, terwijl men vroeger maar zwaar materiaal nam om in elk geval safe te zijn. Natuurlijk heeft de machine veel handen arbeid overbodig' gemaakt. Als nu nog eens alles met de hand gemaakt werd, zou er in het bouwbedrijf niet zooveel werkloosheid heerschen. Een machine werkt misschien wel tegen 10 arbeiders op. Maar dat is een ver- Kistenmakcr uit den gildentijd. schijnsel voor alle ambachten, dat eenmaal als feit geaccepteerd moet worden. Wie zal er voor pleiten om het vraagstuk der werk loosheid te bezweren door de machine weer af te schaffen? In den gildentijd werkte de timmerman in den zomertijd Ï2 h 13 uren per dag, de 8 uren-dag is van den laatsten tijd. Nog in 1903, dus ruim 28 jaar geleden werd aan het ge meentebestuur van Haarlem gevraagd om in de bestekken voor gemeentewerken den 10- urigen werkdag voor te schrijven. De combinatie timmerman-meubelmaker Een meubelmaker uit den ouden tijd maak te ook deuren en vensters, luiken en koffers, kisten, banken en lessenaars. De" timmerman was omgekeerd ook meubelmaker. Daarvoor was veel te zeggen, want het bleef bewerken van hout. De scheiding tusschen meubelma ker en timmerman is zoo vertelt Dr. H. P. Berlage in zijn boek „Over stijl in bouw- en meubelkunst" ook al weer gekomen toen het beginsel niet. meer zuiver bleef, voor het ma ken van het meubel niet meer de bewerking van het volle hout werd toegepast en in een meubel meer een bizonder teer bewerkt kunststuk werd gezien, dan wel een voorwerp voor aanhoudend gebruik. Dit had ook gevol gen van'maatschappelijken aard; want ook clan, wanneer het niet betaald kon worden en toch eenzelfde aanzien moest worden bereikt, moest het kostbare hout worden gebracht op een ondergrond van goedkooper hout. het geen aanleiding gaf tot een afzonderlijke sa menstelling, het belijmen met houtbladen, zelfs zoo dun als papier, het reeds genoemde fineerwerk. Maai' dat niet alleen; het lijmen werd nu regel, en al moest worden toegeven, dat de lijm als bindend middel bij het maken van een meubel niet altijd kan worden ge mist, toch mag deze niet het alleen geldende worden. Want in. dat geval wordt een goede natuurlijke houtbewerking uitzondering. De meubelmakers, en het kwaad is algemeen, hebben het zoover in de techniek der gelijm de samenstelling gebracht, ook al onder den drang der mededinging, dat zij den houtnaad onzichtbaar kunnen maken. Het behoeft al weer geen nadere toelichting dat deze wijze van bewerking ook alweer tengevolge van het maatschappelijk stelsel, de deur heeft open gezet voor allerlei schijnsamenstellingen, zeer zeker niet ten bate van het ambacht. Voegt men daarbij een steeds hooger opge- voerden eisch van fijne profileering. waartoe de renaissance-kunst aanleiding gaf en hare slechte navolgingen, welke die eigenschap overdrijven, dan zijn de oorzaken wel aange geven. waarom de timmerman als de grovere, en de meubelmaker als de fijnere houtbewer ker. elk afzonderlijk hun weg zijn gegaan, terwijl het voor een goede stijlontwikkeling, niet het minst een gevolg van een goede stof- bewerking veel beter zou zijn geweest, wan neer beide beroepen vereenigd waren geble ven. Tot zoover Dr. Berlage. Ter vergelijking geven wij twee kasten, een oud-Hollandsche uit de 17e eeuw en een (een werkstuk van den bekenden meubelontwer per Penaat) uit de 20e eeuw. Het verschil is wel zeer groot. LUXOR THEATER Het pad der zonde. Wat is het toch gelukkig, dat er ook nog bioscopen zijn die levende begeleidende mu ziek bezitten. Men meene hieruit volstrekt niet. dat wij de geluidsinstallaties in haar geheel veroordeelen. Integendeel, door de voortschrijding- der techniek zijn mogelijk heden voor de bioscoop geschapen, waar vroeger niet van gedroomd was en die ge heel nieuwe attracties gebracht, en perspec tieven geopend hebben. Maar elke overdrij ving schaadt en men zal het met ons eens zijn, dat een ganschen avond luidsprekers- muziek, die ondanks de modernste middelen toch iets doodsch en mechanisch behouden heeft, te veel is en te vermoeiend. En daarom is het zoo gelukkig, wij herha len het, dat er ook nog bioscopen zijn, die levende begeleidende muziek bezitten, waar het luisteren een heelen avond een genot is omdat het orkest ook werkelijk begeleidend blijft en niet een te groot deel van de aan dacht. opeischt. En het orkest in het Luxor Theater is goed, dat hebben wij gisteren avond weer geconstateerd. Het wist het heele programma door de juiste illustratie te vinden de film uitstekend volgend en haar toch de eerste plaats gevend. Bovendien is het programma keurig ver zorgd. Een geestige teekenfilm van Max Fleischer, een grappige Mack Sennett Come- die, een Paramount Christie klucht met Bil ly in de hoofdrol eii een actueel Luxor Nieuws voi'men het eerste gedeelte. Na de pauze krijgen we op het tooneel Los Catalanos, twee uitmuntende Spaansehe zangers, waarvoor vijfmaal gehaald moest worden en die een toegift moesten geven. De hoofdfilm is Het Pad der Zonde. Igo Sym speelt hierin de rol van Wladimir, Rus sisch officier, die er ten aanzien van de vrouw een ruim geweten op na houdt. Een van zijn ploertigste affaires betreft die 'met Katja (Evelyn Holt), welke hij zeer spoedig vergeet. Helaas komen hier gevolgen van en Katja wordt het dorp uitgedreven. Zij vindt tenslotte liefderijke verzorging en werk in een variété-theater. Intusschen heeft Wladimir zijn verdiende straf gevonden in een huwelijk met een vrouw, die hem op haar beurt bedriegt. En als hij dan in het theater Katja ziet optreden merkt hij, dat deze voor hem toch de ware is. Dan vinden zij elkaar eindelijk voor goed bij het wiegje van hun beider kind. Dit is, zeer in het kort, de inhoud van deze goede film. De beide hoofdpersonen geven oprecht en sober spel. terwijl de bij rollen uitstekend bezet zijn. Wat geeft bijv. de directeur van het cabaret, niet een raak getypeerde vertolking. Wij kunnen een gang naar het Luxor Theater deze week dan ook aanbevelen. REMBRANDT THEATER. „Ihre Majcstat die Liebc". op het tooneel „Borry Troupe". Polygoon'.? geluids-J our naai in hernieuwde en zeker verbeterde uitgave, bevat eenige voortreffelijke opnemingen van ondere an deren de November-stormen en de plaatsing van de derde brugboog over het Keizcrsveer. Het is merkwaardig te zien, hoe de operateurs van ..Polygoon" langzamerhand ook met de geluidsapparaten hun bewegingsvrijheid heb ben teruggevonden. Vooral het journaal van deze week geeft blijk van oorspronkelijkheid en frischheld. Hoogst belangwekkend is het buitenland- sche journaal, waarin niet. alleen de Haar lemmer Van Hoof te Washington in de ro'. van kampioen redenaar aan het woord is, maar ook Mussolini, die voor duizenden in Napels zijn machtig en indrukwekkend or gaan liet weerklinken. Vervolgens noemen wij het zeer geestige teekenfilmpje (een Stein Song) van Anny en Joe, respectievelijk „Sweethart" en „beau", dat weer eenige onvergelijkelijke knappe en geestige scènes bevat (Wij denken bij voorbeeld aan de „hijgende schoenen" die hun bezitter op de trap achterna gestoven zijn. Op het tooneel de „Borry Troupe" een drietal Russen (twee vrouwen en een man) die eenige fraaie en bijzonder boeiende volks dansen demonstreeren. Vooral de man munt te uit in snelheid, behendigheid en uitdruk kingsvermogen. Na de .pauze één dier „gladde" knap ge fotografeerde amusante films, waarin een eenvoudig meisje door een rijk man bemind wordt. Dit feit is in een film niet deenkbaar zonder dat er eenige verwarring bij optreedt. Maar „hare majesteit de liefde" regelt deze verwarring zoo op de haar eigen dictatoriale wijze. Na menig opwindend incident sluiten het meisje (Katte von Nagy) en de man (Frans Lederer) elkaar voor goed in de ar men. Voor goed. Zelfs de echtscheiding die nog voor de boeg ligt, kan daar niets aan .veranderen. Ihr Junge (Haar jongen) met de zevenjarige Hans Feher als „Ihr Junge". Aan den hemel van filmland is een nieuw sterretje verschenen, de zevenjarige Hans Feher, die met, voor een kind van dien leef tijd, zeldzaam begrip en juist gevoel zijn rol uitbeeldt. Hij is niet een Jackie Coogan of een Jackie Cooper, dien we nog pas in Shippy onverdeeld bewonderden, niaar het jog heetc onmiskenbaar talent en doorvoelt zijn rol geheel en al. Hij is niet Hans Feher en Slava is niet Magda Son ja in zijn spel, maar hij is van top tot teen „Ihr Junge" en Magda Sonja is zijn moeder. Michowski (Friedrich Feher) een groot grondbezitter biedt zijn vrienden in zijn huis een gezelligen avond aan, waarbij het zoo vroolijk toegaat, dat de heeren weldra stom dronken zijn. Michowski verlangt van zijn vrouw Slava, Magda Sonja, dat ze aan het feest deelneemt niet alleen, maar dat ze wat voor zijn gasten zingt. De gasten gedragen zich in hun dronkenschap onhebbelijk tegen haar, en ze probeert ongemerkt te verdwijnen naar haar slaapkamer. Haar man bemerkt haar heengaan en be- leedigt haar op hevige manier. Ze kin en wil het niet langer verdragen en neemt met haar jongen, een zuigeling, de vlucht. Zeven jaar later zien we haar terug, zij zingt en danst in een nachtkroeg. Haar jon gen heeft ze in de kost gedaan bij een boerin. Van haar zuurverdiende geld bestaalt ze het kostgeld voor haar kind. Wanneer ze de boerin betalen wil, ziet ze tot haar schrik, dat het geld haar ontstolen is of dat ze het ver loren heeft. De boerin wil nog twee dagen uitstel .geven. Slava gaat haar verlies bij den veldwachter aangeven, die juist in de kroeg is. De kroeghouder hoort van haar verlies en vertelt dat zooeven een landlooper betaald heeft met een biljet van 100 mark, hetgeen Slava kwijt is. De veldwachter stapt op den landlooper toe en vraagt, hoe hij aan het geld is gekomen. Hij bekent het gevonden te hebben. De boeren willen hem te.lijf, maar de kleine Jenicek (haar jongen) verdedigt hem, „hij had immers honger!" De boerin is zoo slecht voor het kind, dat hij 's nachts heimelijk het huis verlaat om naar zijn moeder te gaan. Als hij eindelijk aangekomen is aan de inrichting, waaraan zijn Moeder verbonden is, vindt hij de deuren gesloten. Uitgeput van vermoeienis, van hon ger en kou, zet hij zich in een hoekje bij de deur, waar hij in den loop van den avond gevonden wordt door een bedelaar. Deze wikkelt het verstijfde ventje in zijn warme jas en neemt hem mee naar het tehuis voor dakloozen. Over het lijntje hangend, zullen zij hun nachtrust genieten. Toevallig zit naast hem in het asyl de man, dien hij ver dedigd heeft. Hij vertelt hem, dat hij op zoek is naar zijn moeder en de man belooft hem, dat ze morgenochtend samen moeder zullen gaan zoeken. Wanneer moeder en zoon elkaar ten slotte vinden is het te laat. Van het goedeteijprogramma zullen we al leen het Variété bespreken nml. Larette, the man with the quick Hands. Wat deze man met zijn quick hands uitvoert, is werkelijk buitengewoon. Het publiek viel van de eene verbazing in de andere. Waardoor zijn voorstelling nog aan vroolijkheid won. was dat hij een bijzonder gelukkige hand liad ge had in de keuze van zijn helpers, een paar heeren uit het publiek, die werkelijk op aller aardigste wijze meewerkten. Wel een bijzon derheid bij ons publiek! Meestal weten de lui met hun figuur geen raad en doen als echte stoethaspels; houden liefst, als ze op het too neel komen, hoed óp en sigaar in het hoofd. Benul om beide te-verwijderen, liefst vóór ze op het tooneel komen, hebben ze maar zel den. Een beetje meer losheid en weten-zich- bewegen zou het voor den artist in vele ge vallen veel makkelijker maken. Deze twee heeren waren al heel goed op weg en deden geanimeerd mee. SPOEDIG HULP VAN WEST- FRIESCHE TUINDERS? GEEN MAATREGELEN TEGEN HET BUITENLAND. Op vragen van den heer Kortenhorst over den toestand in den tuinbouw in West-Fries land heeft de minister van Binnenland- sche Zaken o.a. geantwoord, dat de vraag, in hoeverre en op welke wijze het mogelijk is deze streek hulp te bieden, nog een punt van onderzoek uitmaakt, zooveel mogelijk zal worden bevorderd, dat spoedig een beslissing kan worden genomen. Aangezien van een sluiting van het afzetgebied in het buiten land niet op goede gronden kan worden ge sproken, althans niet "van een sluiting door middel van handelspolitieke maatregelen, zal die hulp niet gezocht worden in deze rich ting. BEAMBTEN MACHTELOOS TEGEN SMOKKELARIJ. CEHEELE DORPEN WERKEN MEE. De smokkelarij van tarwe heeft in Limburg een zeer grooten omvang aangenomen. Wij lezen hierover in De Tijd: Op iedere honderd pond tarwe wordt vijf mark verdiend. De smokkelbenden bestaan gemeenlijk uit dertig a vijftig personen. Het geheele grensdorp verleent zijn actieve me dewerking, door 'het uitzetten van posten. Zoodra beambten worden gesignaleerd, wordt de smokkelgroep door allerlei teekens ge waarschuwd. Dag en nacht zijn de smokke laars ln de weer. hetzij mot verkenningen, hetzij met het „doorbreken" van gaten in de ambtenarenlinie. Het is niet te schatten, wel ke groote kwanta tarwe dagelijks met allerlei vehikels, niet het minst auto's, over de grens gebracht wordt. De sluikhandel wordt als beroep uitgeoefend. Veel tarwe gaat bij Tud- dern. in dè buurt van Sittard, over de grens, om de hooge invoer-premie en invoerbewij- zen te bemachtigen. Op Limburgsch gebied wordt de tarwe wederom naar de smokkel- lokalen gebracht: den volgenden nacht wordt dezelfde tarwe wederom over de grens ge bracht en het smokkelspelletje herhaalt zich opnieuw. Arrestaties van de smokkelaars geschieden zelden, daar de geheele bevolking van de grensdorpen haar medewerking verleent. De beambten staan vrijwel machteloos tegen over den tarwe-smokkel. SLACHTOFFER VAN HET AUTO-ONGELUK TE FOXHOL De heer J. Benes, een der inzittenden van do auto. die Donderdagmorgen bij Foxhol in het Winschoterdiep is gereden, dags in het Academisch Ziekenhuis ningen overleden. BELGISCH BROOD IN BESLAG GENOMEN. WEGENS ONDERGEWICHT. Ook te Breda heeft men getracht in de volkswijken het Belgisch brood kwijt te ra ken, aldus De Tijd. Voorloopig althans is dit mis'ukt door de activiteit van den R.K. Bak- kerspatroonsbond. Deze waarschuwde dade lijk de ambtenaren van den Warenkeurings- dienst, die vaststelden, dat het Belgisch brood niet voldeed aan de gewichtsbepaling, voorgeschreven door de Nederlandsche wet. Het brood is daarop in beslag genomen. Genoemde patroonsbond heeft intusschen stappen gedaan bij den betrokken Minister en het bestuur der Hoofdorganisatie. WERKTIJDENBESLUIT BIJ DE HOLL. LLOYD Naar de Tijd verneemt is aan het perso- van den Kon. Hollandschen Lloyd te Am sterdam mededeeling gedaan, dat met in gang van Maandag a.s. door het walperso- neel slechts vier dagen per week zal worden gewerkt. Door de slapte in het bedrijf was de direc tie genoodzaakt hiertoe over te gaan, mede om ontslagen te voorkomen. VRACHTAUTO DOOR TRAM GEGREPEN. Evenals te Sommelsdijk is ook te Ulemol- dinge een vrachtauto door de tram gegrepen. De auto werd bijna geheel vernield, de tram ontspoorde. De bestuurder werd vrij ernstig aan het hoofd gewond. Op de auto zat ook nog de heer J. Vleugel van wien een been werd verbrijzeld. DE HEER J. PIERIK 25 JAAR BIJ HET CONCERTGEBOUW. Heden is de heer J. Pierik. adjunct-admi nistrateur 25 jaar aan het Concertgebouw te Amsterdam verbonden. INGEZONDEN Voor den Inhoud dezer rubriek stelt de Re dactie zich niet verantwoordelijk. Van ingezonden stukken, geplaatst of niet geplaatst, wordt de kopij den inzender niet teruggegeven. DIJ Foxhol n, is 's mid- I buis te Gro- I HET BROKKENHUIS. Kinderhuisvest Tel. 15813. De laatste 3 weken werd weder in vrien delijken dank ontvangen van mevr. C. te Overveen eenige kleeding; van mevr. W. vele dameskleeding e.d.; van mevr. H. te Heem stede eenige kleeding; van mevr. v. W. jon- genskleefen etc.; van mevr. T. H. te Bloe- mendaal 2 doozen met mooi goed; van mevr. v. L. goederen en 1 paar schoenen; van mevr. v. G. 2 matrassen; van mevr. Th. eenige goe deren; van mevr. S. te Bloemerxdaal kleeren;' van mevr. R. 1 kinderwagen; van mevr. L. 3 stoelen; van het Roode Kruis Parkherstel lingsoord groote partij sokken kousen en eenige dekens; van mevr. E. goederen; van hotel F. bed en oude fiets; van mevr. v. E. 2 kachels met pijpen; van mevr. d. K. 3 doo- zeh goed, 1 karpet, 1 petroleumkachel en zeil;van N.N. 3-deelig bedstel, ledikant exi lieerenkleeding; van mevr. ten B. verschillen de dameskleeding; van mevr. L. eenige goe deren; van mevr. B. goederen; van mevr. L. matrassen; van mevr. D. heerencostuum, hoed en manteltje; van mver. L. te Bloe- mendaal 2 doozen met goed, pullover e. d.;' van N. N. 1 kinderledikantje; van mevr. v. S. te Overveen oude kleeren en schoenen; van mevr. v. G. 1 wieg; van mevr. W. 1 doos schoenen en doos bovenkleeren en 1 pak klee ren; van mevr. L. kleeding en diverse paren schoenen; van mevr. L. te Overveen eenige kleeren; van mevr. v. d. B. een groote koffer met goed en een fiets met belastingplaatje; van het Luth. Weeshuis groote partij goede stoelen; van mevr. de H. kleerenvan mevr. v. d. B. 2 springmatrassen; van mevr. S. te Bloemendaal 1 spiegel, 1 gasstel, en 3 doozen met goed; van mevr. K. M. te Overveen da mes en heeren goederen; van mevr. K. eeni 1 persoons ledikant, 1 wasehtafel, 1 nacht kastje en 2 stroomatrassen; van mevr. O. kachel en dameskleeding; van mevr. N. 1 groot pak goed. van Mevr. E. 1 lamp en 2 paar schoenen; van Mevr. S. te Aerdenhout 1 doos met goed en pak couranten; van Mevr. P. te Heemstede 1 deken, 1 heerenpantalon en kinderkleeding; van Mevr. B. Aerdenhout 1 kinderwagen; van Mevr. v. O. te Bloemendaal l groote kist met mooie kleeding", van Mevr. P. te Overveen 1 kachel en l ruststoel; van den heer S. 1 springbak, 1 kachel, 1 petroleumkachel en 1 goeden kinderwagen; van N. 1 pakje goed; van Mevr. v. d. W. 2 ledikanten, 4 strooma trassen, veeren en l zeegrasbed; van Mevr. B. twee kinderledikantjes; van Mevr. R. verschil lende artikelen; van Mevr. G. kindergoed, 2 jassen, 1 spiegel etc.; van Mevr. J. heeren en dameskleeding; van Mevr. B. diverse klee dingvan Mevr. S. v. G. te Overveen, diverse mooie heerenondergoedern, overhemden, groote partij sokken e. d van Mevr. D. goe deren; van N. N. diverse kleedingstukken. Verder mochten we nog als contribuante onzer vereeniging noteeren: Mej. W. Ondanks het groot aantal gezinnen dat wekelijks door onze vereeniging geholpen wordt, wachten nog zeer velen om eveneens in aanmerking te komen voor hulp. Vooral aan kinderschoeisel is groot gebrek en aan eenige warme jasjes, manteltjes voor den leeftijd van 612 Jaar. Kachels zijn niet meer aanwezig, terwijl het aantal aanvragen hiernaar Juist zoo bijzon der groot is. Terwille van. de gezinnen die reeds een slechten tijd hebben doorgemaakt en met angst en vreeze de komende winter maanden tegemoet gaan. vragen we de mede werking en steun aan allen, die ons werk wil len steunen om den nood die werkelijk bij velen zeer hoog is gestegen, te helpen lenigen. Een oud costuum, jas. mantel of schoeisel kan nog zulke goede diensten bewijzen cn menigeen gelukkig maken. Om het aantal ontvangen goederen nog aan te vullen door aankoop van nieuwe goederen, waarvoor \eel geld noodig is .worden ook gaarne giften in ontvangst genomen. Het gironummer van de vereeniging is: 147245. De adressen voor het afhalen der goederen kunnen telefonisch opgegeven worden onder No. 15813 en scv",,'te''i'- aan het adre3 Kin derhuisvest. Voorts bij Mevr. G. N. v. d. Vangstde Giide. Brederodestraat 14, tel, 11702 en bij Mevr. van Kempe Valk—Robbers, Kempstraat 14, tel. 14441 en te Bloemendaal bij Mevi'. LioniJungblut, Rijperweg 1, tel. 22115 en bij Mevr. Prinsen GeerligsBlaauw, Platanenlaan 6, tel. 22478. Het bestuur v. h. Brokkenhuis: A. v. MARSELIS HARTSINCK. Presidente. P. H. MULDER. secr. Penningmeester*

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1931 | | pagina 14