„ARNHEM"
LETTEREN EN KUNST
jongensboeken.
Nieuwe Uitgaven.
<D
'1
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 4 DECEMBER 1931
INCEZONDEN MEDE DEELINGEN i 60 CU. t*r rezel.
Het nieuwste boek van Dick
Laan Kudi's Spaansche Avontu
ren. (Ultg. van Holkcma cn Wa
dtri, Amsterdam).
Dick Laan zet er spoed achter. Na Het Ge
heim var* den zwarten Monnik en De Raad
van Zeven is Rudi's Spaansche Avonturen
reeds zijn derde jongensboek. Begonnen met
zware romantiek, kwam hij in De Raad van
Zeven reeds meer op den begane n grond en
Rudi zou misschien in het geheel geen ro
mantisch avontuur hebben beleefd, wanneer
zijn oom Hansen te Malaga hem niet te lo
geeren had gevraagd. Daardoor raakt hij
met zijn vriend Max, als zij in de Middel-
landsche Zed dicht bij Gibraltar over boord
zijn geslagen, in handen van Spaansche
smokkelaars en worden zij op koop van
een losprijs opgesloten In do ruïne van een
oude kerk boven op een rots, waar zij mis
schien zouden zijn omgekomen, wanneer zij
niet doOr Pedro, een nobelen Jongen Span
jool gered waren geworden.
Dit is een stukje romantiek, dat in een
Jongensboek volkomen gerechtvaardigd is en
zelfs het wonderlijke toeval, dat de eerste
man. dien zij na hun bevrijding ontmoeten,
een Hollander en daarbij nog wel een Hol-
landschen stiervechter is. zullen de jeugdige
lezers dadelijk accepteeren. En ook wij zullen
er allerminst over vallen, te meer niet, om
dat Dick Laan met Rudi en Max twee zulke
aardige, gewone Hollandsche jongens heeft
gegeven.
Het beste gedeelte van dit nieuwste boek
van den in Haarlem zoo bekenden auteur is
wel de eerste helft, waarin Rudi en Max nog
In Holland zijn. De vriendschap tusschen
deze twee jongens heeft Dick Laan zonder
eenige sentimentaliteit uitstekend en vooral
gezond beschreven. En er zit ook een goede
paedagogische kant zonder cenlge opzet
telijkheid aan dit verhaal. Het geeft den
Jongens een mooi idee van ronde, eerlijke
sportiviteit.
Hoe uitstekend is de besohrljving van den
zeilwedstrijd op de Kaag. wanneer Rudi het
eerst den finish passeert, maar opeens het
wedstrijdvlaggetje strijkt, omdat hij of
schoon niemand dit gezien heeft een boei
heeft geraakt.en hij niet onverdiend wil win
nen. En geen Jongen zal zeker ongevoelig
blijven voor het daarop volgende hoofdstuk,
wanneer Rudi geopereerd wordt en Max in
zoo groote angst verkeert voor het leven
van zijn vriend, met wien hij na een ruzie
niet tijdig vrede heeft kunnen sluiten. Dat
Is een voortreffelijk fragment, dat ook ons
ouderen, als heel zuiver en zeer gevoelig treft.
De reis naar Spanje brengt geen climax. In
dat tweede deel ls Laan beneden mijn ver
wachting gebleven. Zijn beschrijvingen van
Malaga. Granada en het Alhambra heb ik
persoonlijk niet zonder genoegen gelezen,
maar mij interesseerde dat speciaal, omdat
ik ln Spanje geweest ben en mij dit alles be
kend ls. Maar voor Jonge'lezers, die misschien
nooit buiten hun land zijn geweest, is dit al-
los heel anders. Die zullen dat veel minder
belangwekkend vinden, vooral omdat het
voornamelijk bij beschrijving blijft. Jongens
willen in hun boeken een doorloopend ver
haal en dat heeft Diok Laan wel wat te veel
vergeten. Reisbeschrijving alleen ls voor Jon
gens niet voldoende. Rudi en Max beleven in
Spanje wel enkele avonturen, maar die zijn
te fragmentarisch om jonge lezers blijvend te
boeien. En maar zeer weinigen onder hen
zullen voldoende op de hoogte met de zeil-
sport zijn om de wedstrijden „technisch" te
kunnen volgen. Ook is het een fout tot twee
keer toe een der Jongens bij storm over boord
te doen slaan en beide keeren door zijn
vriend te doen redden. Eén maal zou ruim
voldoende zijn geweest.
Maar om de hartelijke en trouwe vriend
schap tusschon Rudi cn Max, den vlotten, na
tuurlijken dialoog, den zuiveren toon en den
gezonden, frisschen geest zou Ik dit boek toch
in handen van heel veel Hollandsche jongens
wcnschen. Dick Laan belooft een der beste
schrijvers voor do jeugd te worden.
Het boek is alleraardigst door E. Reydon
geïllustreerd.
Floris van den Aemstel. Twee
II. B. S.ers onder de Journalisten
(ültf. P. D. Bolle Rotterdam).
Met Henk van Vuuren en Wlm Beukers de
twee II.B.S.'ers die wij al kenden van vroegere
avonturen zitten wij midden ln de romantiek.
Wat de twee Jongens thans weer beleven als
helpers van den Journalist Van Rijn, die twee
Bolsjewieken op de groote internationale
conferentie te Den Haag in hun pogingen
om de Fransche cn Dultsehc diplomaten te
gen elkaar op te zetten, ontmaskert, ls lang
niet voor de poes. Floris van den Aemstel
heeft er slag van zoo'n detective-verhaal
zóó smakelijk op te dlsschon, dat de Jonge
lezers er geheel in mee zullen leven en de
fantasie voor hen werkelijkheid zal worden.
En hij heeft een vlotte pen. De beschrijvin
gen van het journalisten-milieu ln de Rid
derzaal op het Binnenhof ls zoo levendig en
natuurlijk, dat het mij niet zou verwonde
ren, wanneeT Floris van don Aemstel het
pseudoniem van een onzer bekende dagblad
schrijvers ls.
Toch heeft hij dit keer zijn boek blijkbaar
niet geheel kunnen vullen met de avonturen
van de twee H.B.S.'ers en hij heeft er daar
om een lang verhaal tusschen gelasc.ht van
'n paar Engelsche jongens en een meLsJe, die
met oen motorboot in een zware mist op de
Noordzee afdrijven en op een onbekend rots
eiland terecht komen, waar 17 Canadcesche
soldaten tijdens den oorlog na een schip
breuk zijn geland en reeds 10 jaren op hun
bevrijding wachten. Dit verhaal is eigenlijk
het beste deel van het boek. Het is fantas
tisch cn herinnert aan dc boeken van Jules
Verno. Uitstekend bijvoorbeeld het hoofdstuk,
waarin do manschappen van de Spook-es-
conade. die 10 Jaren afgezonderd van de we
reld hebben geleefd, voor het eerst wonder
van dc radio ondergaan en bijzonder goed
ook de landing van de matrozen van don En-
gelschen kruiser aan het slot. Daar zit- wer
kelijk fantasie ln. dat ls romantiek, die wij
den Jongens van harte gunnen. Een boek. dat
goed geïllustreerd door Jan Lutz zijn
weg wel zal vinden.
J. B. SCHUIL.
Verder ontvingen wij ter aankondiging van
de uitgevers P. D. Bolle. Rotterdam:
N. J. r. Smith. Prop's Voetbalclub.
J. KanncRietrr. De Dood i.n de Zeilen.
Jcf. Bruynliu kx. Het vuur op de Rot-.
Van Valkhof! cn Co. Amersfoort:
i JL. II. llorcmaus. Dc Jacht op het Ivadiuui.
Van de Nederl. Jongeren Boekerij Utrecht:
Joh. W. Eekhof. De Zwerf tocht van de
Zeemeeuwen.
Van de Gebr. Kluitman, Alkmaar:
J. Stamperius. Va,n 3 jongens en een vrijen
Zaterdag.
N. K. Bieger, Dc Jongen van (1e Plaggen
hut.
J. G. Kramer, Jan Pieterszoon Coen.
J. Stamperius. Het Leven van Micltiel
Adriaans/,, de Ruyter.
C. Goudriaan. Jaap uit de zesde klas.
J. Stamperius. Jongensleven.
Theo Frank Bertus Flier in het Wilde Wes
ten.
Van Holkema en Warendorf, Amsterdam:
Rein Valkhoff. Het Meezennest ln de Alpen.
Leven en Dood in
Sing-Sing.
Lewis E. Lawes, directeur van de New
Yorksche gevangenis Sing-Sing heeft dit boek
geschreven met de bedoeling „de hoofdtrek
ken" van het criminaliteitsprobleem" te geven
Hij heeft den gevangene van nabij bestu
deerd en deelt zijn ervaringen en gevolg
trekkingen uit de practijk mede. De vertaling
is van dr. Joha. W. de Stoppelaar. Uitgever
is Schellens en Giltay, Amsterdam.
Drie tegen allen.
In dit boek verhaalt Sheila Kaye Smith
op ontroerende wijze van de liefde van eenige
menschen. De „drie" worden getroffen door
meedoogenloaze slagen, één stert, riooh de
beide anderen houden het hoofd hoog. Het
is een goed boek.
Annie Hirsch vertaalde het en de Uitg.
Mij. Holland te Amsterdam gaf het uit.
Uit de kast van
kabouter Kandat.
Door de N.V. van Holkema en Warendorf'
Uitgeversmij', tc Amsterdam is uitgeigeven
een bundel verhalen voor de jeugd van A.
D. Hildebrand, met teekeningen van Wam
Heskes.
„Publieke Werken".
Wij ontvingen het Decembernummer van
het maandblad „Publieke Werken", dat zoo
als steeds een zeer verzorgden Indruk maakt.
J. M. dc Casseres uit Eindhoven vervolgt
zij.n beschouwingen over de grondslagen der
dorpsuitbreiding en ir. J. L. Tnokel zijn ar
tikel over het „al dan niet bouwen op ver
hoogden grond". Verder bespreekt ir. C. B. van
der Tak bij eenige afbeeldingen het nieuwe
begraafplaats gebouw te Oud-Leusden en
vraagt N. A. Felix onze aandacht voor den
dienst van Openbare Werken en Bouw- en
Woningtoezicht te Breda.
Nog enkele andere onderwerpen worden be
handeld, terwijl de aflevering met de ge
bruikelijke korte rubrieken sluit.
Babbit.
De tweede druk van Sinclair Lewis' Babbit
in de vertaling van J. H. Pauls is uitgekomen
in de serie Goed cn Handig bij van Holkema
en Warendorfs Uitgeversmij N.V. te Amster
dam.
De wind wakkert aan
Dit boek van de Zweedsche schrijfster Hagar
Olsson, vertaald door M. J. Molanus-Stam-
perius handelt over de verschillende opvat
tingen der moderne jeugd. Het is hier en
daar met socialistteohe denkbeelden gekruid.
Een boek, dat stof reeft tot nadenken, en
ons tot het einde boeit.
Mogen wij scheiden?
In dezen roman valt de schrijver de huidi
ge eohtsoheidingswoede nan. L. Thomas
Thomson vertaalde het boek uit het Ameri-
kaansoh. terwijl J. Philips Kruseman in Den
Haag het uitgaf.
Sprookjes en Vertellingen
van Andersen.
De volledige verzameling Sprookjes en
Vertellingen van Andersen vertaald uit het
Deensch door en met een voorrede van dr.
W. van Eeden, met DG platen, waarvan 4-8 ge
kleurd en tekstversie ring van Rie Cramer, zal
verschijnen bij W. de Haan te Utrecht in
12 afleveringen, waarvan wij de eerste ont
vingen.
DE COMPONIST D'INDY
GESTORVEN.
PARIJS, 3 Dec. (B.T.A.) De componist
Vincent dTndy ls plotseling ln den ouderdom
van ruim 80 Jaar overleden. Hij werd in 1851
te Parijs geboren cn was de oudste componist
van Frankrijk, die tot het laatst een schep
pende kracht demonstreerde. In Maart van
dit jaar was de grijze componist, ter gelegen
heid van zijn 80stcn verjaardag, enthousiast
gehuldigd.
Vincent d'Indy was de oprichter van de
Schola Cantorum. die zoo veel goeds voor het
Fransche muziekleven heeft gedaan.
De Schola herstelde ln Frankrijk de tradi
tie der oude nationale meesters: en de bewon-
dring voor het Grcgorlaansch. voor de muziek
der meesters van dc vroege mecrste\\mlghcid.
Van groote beteekenis is in dit verband zijn
werk „Cours de composition music ale". Van
zijn werken noemen wij „Forêt enchantëe",
„Wallenstein", „Chant de la cloche", ttelk
laatste in 1885 den Grand Prix van de stad
Parijs behaalde.
Belangrijke werken uit zijn rijpere Jeugd
zijn „Poème dos montagnes" voor piano, rie
„Symphonie cévcnole" cn dc opera „Ferval".
dc latere symphonlecn en dc sonates voor
piano en viool, de strijkkwartetten .zijn Trio
yoor piano, clarinet en cello.
De voeten naar
den warmen haard, Haarlem's Dag
blad in de hand, om kalm hel nieuws en
de advertentiën te lezen. Dal is hel rustig
slot van den dag in ieder gezin. Dat is tevens
het moment waarop het succes van adver-
teeren aanvangt, de reden waarom de
winkeliers en neringdoenden moeten
adverteeren in Haarlem 's Dagblad
ELKE GOEDE RECLAME
LANGS DE STRAAT.
„Mekaniek".
Daar stonden de menschen de gróóte
menschen, wel te verstaan! zich weer te
verdringen voor de groote winkelruiten van
een der zaken in de interessantste straat
van Amsterdam, ja: van Nederland! Als je
eenmaal in de kijkende menigte was opge
nomen en je had, geperst en gemangeld, de
voorste rij bereikt, dan kostte het kracht van
armen en schouders, dan moest je je elle
bogen aan het werk zetten, om er weer uit
te komen, nadat eindelijk je kijklust bevre
digd was.
Die bevrediging kwam niet zoo gauw. want
achter de ruiten waren de prachtigste dingen
uitgestald, die een vader.pardon, ik be
doel natuurlijk: een jongen zich maar den
ken kan. Heel wat jongens stonden in de
achterste rij te hunkeren, ook wat van al
dat moois te zien en zij wrongen zich in
bochten en rekten zich uit, om er tenminste
een glimp van op te vangen. Wat soms wel
eens gelukte, en dan klontk er een kreet van
onbegrensde en ongebreidelde bewondering.
Ik zeg u dat daar de heerlijkste machines
stonden opgesteld, waarvan de exentrieken
draaiden en de stangen bliksemsnel heen en
weer schoten. En ingenieuse bouwwerken wa
ren er: hooge torens en bruggen met ge
weldige spanningen. Maar vooral en bovenal
was daar de trein, de verlichte trein, bestaan
de uit een locomotief, een kolenwagen, een
paar rijtuigen met menschen voor de ramen
en dan nog een restauratierijtuig. Dit won
der der techniek reed over drie dubbele rails:
het kwam aan, suisde langs u heen, reed
door het veilig signaal, ging onder een voet
brug door, verdween in een tunnel, kwam
er na een korte poos weer uit én begon Zijn
kringloop opnieuw.
Het was eentonig, maar 't was mooi en je
kon er niet genoeg naar kijken.
't Is teugeswoordig maar allemaal meka
niek!" oordeelde een bedaagde juffrouw
hoofdschuddend en zij wist niet, dat zij met
die woorden een der moeilijkste economische
vraagstukken van onzen tijd beroerde.
Een Amsterdamsch werkman, zoo'n werk
man wien je zijn Amsterdammerschap van
het gelaat kunt lezen en wiens gezond en
stevig voorkomen je onwillekeurig de con
clusie doet trekken dat die grootestadslucht
toch nog zoo slecht niet kan zijn, naderde
met een kameraad en kon ook natuurlijk de
verleiding van het „mekaniek" niet weer
staan.
„Ik mot nog wat hebben foor die twee boefe
vanme thuis!" legde hij zijn kameraad uit
en hij stond spoedig in de eerste rij van toe
schouwers.
Hij zag den trein en zijn oogen begonnen
te glinsteren. In gedachten zag hij z'n twee
rakkers (en op den vrijen Zaterdag en den
Zondag hemzelf er bij!) op de knieën bij
zoQ'n pracht-van-'t-spoor liggen, wagens af-
en aanhaken, wissels verzetten.
„Sukke boefe zijn daar ure lang mee be-
sig!" merkte hij op en langzaam haalde hij
zijn portemonnaie voor den dag nog zoo'n
stevige, ouderwetsche, met een „knip" en
zonder zich te storen aan de omstanders,
begon hij zijn geld te tellen.
Het resultaat was. dat hij de portemon
naie weer in z'n zak stak en z'n makker méé
trok uit het menschenkluwen.
„Ga maar meer kameraad!" zei hij, ,,'t is
maan te prijzig!"
Zijn „boefe" zullen hun trein niet krij
gen. Hopelijk een kleineren?
J. C. E.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
EVENS
VERZEKERING
MAATSCHAPPIJ
beschermt Uw gezin in moeilijke Jaren.
INCEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Re
dactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
WERKLOOSHEIDSBESTRIJDING
Op verschillende manieren wordt getracht
iets te doen ten bate der werkloozen.
Toch is de meeste hulp van zeer tij de-
lijken aard en worden millioenen zonder
blijvend nut uitgegeven, terwijl dit voor den
werklooze meestal deprlmeerend werkt.
Waarom verwijdert men de meisjes niet
uit fabrieken, winkels, lunchrooms, etc?
Is het niet veel normaler dat mannen,
welke werkloos rondloopen, deze plaatsen
bezetten?
Men kan zoo, in zeer korten tijd. aan tien
duizenden mannelijke werkkrachten blijvend
werk verschaffen.
Ik geloof dat het een zegen voor de wereld
>zou zijn, ook voor de meisjes en vrouwen
zelve. Dezen kunnen, voor zoover noodig in
huishoudelijke betrekkingen als dienstbode
huishoudster kinderjuffrouw, naaister en
dergelijke, een bestaan vinden.
Er zijn vele en groote voordeelen verbon
den aan zulk een maatregel en slechts zeer
weinig nadeelen, welke laatste niet opwegen,
tegen de ellende van zulk een ontzaglijke
leger werkloozen.
Hierbij komt nog, dat als het zoo voort
gaat, de meeste plaatsen door vrouwelijk
personeel worden ingenomen en de toestand
onhoudbaar wordt.
Ofschoon bovengenoemde maatregel geen
plaats zal maken voor allen beteekent het
de redding van tienduizenden, die nu ten
ondergang gedoemd zijn, terwijl tonnen
bespaard worden, nu noodig voor werkloozen-
steun.
Hoe nu echter, dezen toestand recht te
zetten?
Het snelst zou dit gaan, als de regeering
ingreep en op de vlugste manier een wet in
werking bracht, waardoor de Duitsche meis
jes, welke hier in betrekking zijn (naar ik
verneem 200.000) naar haar land moeten
terugkeeren en vrouwelijke werkkrachten
uit reeds genoemde en andere inrichtingen
verwijderd moeten worden.
Hoe haar echter daartoe te bewegen?!
Een andere weg is, dat iedere werkgever
die vrouwelijke krachten in dienst heeft!
hierin verandering brengen.
Mevr. N.
PROTESTEN TEGEN GEVAAR
LIJK VLIEGEN.
Geachte redactie,
In enkele bladen in Haarlem en Bloemen-
daal zijn stukken versohenen, waarin men
zich beklaagde over het gevaar, dat roeke-
looze vliegers boven die gemeenten zouden
opleveren, waarin hun optreden o.a. gevaar
lijk, een geldverspilling, nutteloos, eemichtig,
een brutaal-demonstratieve vertooning van
gebrek aan bezuinigingszin genoemd werd en
waarin men als zijn oordeel te kennen gaf,
dat deze ongeregeldheden tegengegaan dien
den te worden.
De Ned. militaire luchtvaart heeft er recht
op, dat veel van wat in die artikelen gezegd
wordt met klem wordt tegengesproken?
De veiligheidsbepalingen van de Lucht
vaartwet zijn, voor militaire vliegers, wat o.a.
betreft laag vliegen en stunten (acrobatie)
boven bebouwde kommen, door den Comman
dant der L. V. A. te Soesterberg nog uitge
breid, en daar toch wel moeilijk aan de des
kundigheid en het verantwoordelijkheidsge
voel van de gezamenlijke samenstellers de
zer bepalingen kan worden getwijfeld, mag
men aannemen, dat niet eerder van bijzon
der gevaar gesproken kan worden, dan na
overtreding van die gegeven bepalingen. En
als men reden kan vinden tot qualificaties
als neergeschreven in genoemde stukken,
dan moet die overtreding wel bijzonder grof
en brutaal geweest zijn.
Nu: aan wie de beoordeeling daarvan?
Het is heel makkelijk om nu deskundig
heid in het geding te brengen.
Gegeven de stelligheid en verzekerdheid
waarmee de veroordeeling is geschied,
schijnt de kans ook gering, de stellers daar
mee zonder meer tot ander inzicht te bren
gen..
Evenwel
De groote ernst, waarmee de Commandant
der L.V.A. met zijn staf waakt voor. de na
leving van zijn bedoelde orders, moge er
waarborg voor zijn, dat ingekomen klach
ten door hem serieus worden onderzocht. Een
officieel proces-verbaal en de berichten,* die
tot de laatste demonstratie over vliegen bo
ven Bloemendaal of Haarlem waren ingeko
men, moesten ter zake kundig beoordeeld
worden: als niet slaande op overtredingen.
De laatste demonstratie bij het Kennemer
Lyceum fgeschiedde op last van Comm. L.
V. A„ op verzoek van den rector van die
school, na een conferentie van deze heefen
bij den Minister van Defensie, juist over al
die vliegbezwaren. Ze werd uitgevoerd onder
leiding van den commandant der Jachtvlieg-
tuigafdeeling, een ouder, beleidvol, ervaren
vlieger, die den naam van ons land door zijn
eerste Indië-vlucht eer aangedaan heeft als
weinigen, en aan wiens vliegtechnisch in
zicht niet door leeken mag worden geraakt.
In een der stukken staat: „we betwijfelen
„of er veel te verhelpen zou zijn, als tijdens
„het vliegen op één vleugel (wat Is dat? oen
„bocht b.v.?) tijdens een looping of ander
„bravourstukje een ongeluk gebeurde. Dan
,,kan er ons Inziens slechts één ding ge-
„beuren: te pletter vallen enz."
Dit is een oordeel dat voor het publiek
dringend tegenspraak behoeft. Een vliegtuig
valt niet zoo maar te pletter. De vleugels dra
gen het toestel ook onafhankelijk van den
motor. Alléén bij een ernstige vliegfout komt
neerstorten in een vrille voor. De vliegers
betrokken bij de genoemde demonstratie heb
ben alleen in de uitgevoerde kunstvluchten
ontelbare uren van oefening achter den rug.
Deze menschen komen niet In verlegenheid
als er in welke griezelige positie ook „iets
.hapert". Zij maken hun stunts met een be
sef van snelheid en hoogte dat het hun
steeds irogohjk mgakt in zoo'n geval hun toe
stel' in bedwang te houden en een noodlan
ding te doen met alle normale inachtneming
van Luchtvaartwet enz. Hoe dan zoo's t-m
landing op zichzelf afloopt hangt, als
af van terreinsgesteldheid, vliegercaej?>
en toestel.
Men kan zich wel indenken, dat <ie gfcw
die wel geïmponeerd waren door het
en de onbegrepen vliegflguren, tot een <w
gelijke bezorgdheid kwamen, eer. vergetju,?
gevolg hiervan zij dan het onbeleefde en
barige in de qualificaties, in het begin
gehaald.
Wat betreft „geldverspilling" in Nedefuw
gegeven zijnde, dat voor Defensie een y
paald bedrag is uitgetrokken, zal degeer. A
deze „belastingpenningen heeft opgebracfc?
toch inderdaad willen zien, dat die dan o4
gebruikt worden in de beoefening van ïy
van bevoegde zijde dienstig geacht word;.
Opnieuw ondeskundigheid, nu in de bs
oordeeling van dit laatste tegemoet tredend-
voor alle vliegers en vooral voor jachtvlieg^
is volgehouden oefening in escadrillevliegtj
en stunten noodzakelijk. Dit laatste, omdsj
het wordt toegepast in, en zelfs den grantf.
slag vormt van het luchtgevecht. Het spreefc
toch wel van zelf, dat, wanneer het nu etc.
maal zoo is dat in vredestijd een kostte!-
luchtwapen aangehouden wordt, dit oei
moet zijn berekend voor de oorlogstaak. tfc
men de daartoe noodige geregelde oefening»;
achterwege, dan eerst zouden de kosten tu
het onderhouden van het geheele apparaat
(vliegers, vliegtuigen, vliegkamp, enz.) „nyj.
telooze geldverspilling" zijn. De oefeningen,
waarvan sprake was, kunnen niet uitsluitend
boven het vliegterrein geschieden, o.a
ook het uithoudingsvermogen van de vlieger?
in gezamenlijke richtings-, snelheids-, hoog
te-, figuur-veranderingen enz. dient geoefend
te worden. Daar de jachtafdeeling dagelijfc
een bepaald aantal uren oefent, en het haar
totaal beschikbaar gestelde aantal uren nfc
kan overschrijden, kan de keuze van
plaats, waar de oefening geschiedt nooit aaa
leiding zijn tot het verwijt van verkwisting.
Inmiddels kan moeilijk ontkend word?;
dat ook een demonstratie een zeer goede ea
intense oefening is.
Tenslotte vergeve men mij een gevoelig,
heidje. En dat betreft de wel heel rancunen*
wijze waarop gesproken wordt van (soms,
toevallig mogelijk) bezoek van „luchthelder."
aan hun familie. Het is een treurig ver
schijnsel dat men gezonde enthousiaste am
bitie verwart mte te groote eerzucht. Hs
ware te wenschen, dat de mate van ambitie,
die onder ons bestaat overal te vinden was!
J. J. VAN BALKOM.
Res. 2e Luit. vliege,
Soesterberg, 29 Nov. 1931.
Wat verder tusschen aanhalingsteekeu
staat, slaat op wat in die stukken voorkom;
Bijschrift: Het is te wenschen, dat d»
menschelijke ambitie sterk genoeg zal zij:
om een eind te maken aan de heele militate
vliegerij. Red,
MOEDERS DIE GELD
VERDIENEN.
ONGETROUWDE VROUWEN DIE EEN VAK
UITOEFENEN.
Juist, de heer Been heeft groot gelijk: aï
een man f 1500 verdient, en zijn vr<xn
oefent een beroep uit, waarmee zij ooi
f 1500 verdient, dan kon daar een tweede
gezin van leven. Het moet nu maai' eens t
zijn! Een noodwet, envalle moeders, die geü
verdienen, met één streep naar huis terugge
stuurd!
En als in een gezin met groote kinderen
de meisjes een vak uitoefenen en geld ver
dienen, dan kon van dat overtollige geld ees
ander gezin leven dus ook in dit geval: ees
noodwet, en met één streep alle ongetrouwde
vrouwen naar het ouderlijk of broederlijk
of zusterlijk huis teruggestuurd of als 2e
geen familie hebben maar in het armenhui
ermee!
En als in een volgende straat een man woo:.:
die 2 x f 1500 inkomen heeft, dan kan vas
dat dubbele inkomen óók een tweede gezls
leven dus ook in dit geval: 'n noodwet es
met één streep die mannen gedwongen,
de helft van hun inkomen af te staan.
En als in een volgende laan een vader
woont, die 4 x f 1500 verdient of 10 x f 1500
of 20 x f 1500
Lezer het verhaal wordt eentonig en bel
wordt zoo lang, zoo eindeloos lang.
Maar het noodwetje is kort maar ééa
pennestreek!
De minister hoeft er geen been in
zien!
W. J. SCHÖNITZERDE JONG.
WINKELSLUITING OP
OUDEJAARSAVOND.
AAN DEN GEHEELEN HANDELDRIJVEN-
DEN EN INDUSTR1EELEN
MiDDESTAND.
Zeer geachte standgenooten,
Wij komen ten opzichte van den Oude
jaarsavond, welke dit jaar op een Donder
dag valt, met een verzoek tot u en wij ver
trouwen ten volle, dat gij dit verzoek van uwe
leiding, die immer actief en bereid is uwe
belangen te behartigen, zult opvolgen.
De Gem. verordening op de Winkelsluiting
geeft u de bevoegdheid op den Oudejaars
avond uwe winkels later open te houden dan
acht uur.
Doch, u weet het evengoed als wij: de
Oudejaarsavond is geen winkelavond! Zon
der eenig bezwaar kunt gij dan ook uwe za
ken om 8 uur sluiten.
Uwe personeelsleden, die dan een, naar
wij hopen drukke Decembermaand achter
den rug hebben, zijn dan in de gelegenheid
in hun familiekring het Oudejaarsfeest te
vieren en óók gijzielf kunt daarvan dan pro
fiteered
Dat wij hiervan uitschakelen verschillende
consumptiezaken, welke speciale Oudejaars
avondartikelen verkoopen. spreekt wel van
zelf, doch ook deze houden, waar het maar
eenigszins mogelijk is, ten opzichte hunner
personeelen, rekening met ons verzoek.
Aan de personeelsleden die het verlangen
te kennen geven een kerkdienst te gaan bij
wonen, geve men daartoe vroeger vrij-
Wij zouden het ten zeerste op prijs stel
len dat dit nu eens door u 2ou geschie
den geheel eigener beweging en uit vrijen
wil, mede om te voorkomen, dat dit
dwingend zou worden opgelegd door den
gemeenteraad.
Bij voorbaat betuigen wij u onzen dank
voor uwe medewerking.
Hoogachtend.
Het bestuur der Middenstandscentral'
F. H. SMIT. voorzittor.
C. TEN BOOM, vice-voorzitter.
P. J. M. VAN TETERING, Alg. 1c sec*
