Uit den Strijd teöen de Misdaad H ardhoarendheld DE BILT J „ARNHEM BIJ NACHT EN ONTIJ. BIOCÏTÏN S' tA AM LOURENS COSTER HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAC 2 JANUARI 1932 HERINGA WUTHRICH HAARLEM EXIDE BATTERIJEN OOK REPARATIES (Adv. Ingez. Med.) HAARLEM, 2 JanuarL De Oude Keien Met aandoening heb ik op den eersten dag des Nieuwen Jaars de Oud-Internationals van H.F.C. zien winnen, met niet minder dan 62. Het was alsof dit nieuwe jaar een extra bemoediging gaf aan ons. veertigers. Naast mij zat mijn jeugdige zoon, en toen de elf tallen het veld betraden, en ik hem uitlegde dat H.F.C. den strijd zou aanbinden met die spelers uit mijn lang-vervlogen voetbaldagen mot de „keien" van toen keek hij mij lichtelijk spottend aan. Uit deferentie jegens den-ouden heer bleef het daarbij. Wel vroeg hij even later, wijzend op Bosschart en daar na op Thoméc, of die menecren geen kleine jongens thuis hadden die ook al voetbalden. „Dat donk ik wel", zei ik. en hij keek mij weer zijdelings aan. „Maar die jongetjes kun nen het nog niet zoo goed als hun vaders", verklaarde ik beslist, en twijfel rees meteen in mij. Had ik te veel gezegd? Het spel begon. Jan Thomée moet de vijf tig al naderen. Hij ls niet erg lenig meer. Hij maakte cenige onhandige bewegingen, en de H. F. C.-jeugd op de bovenste tribune-banken barstte in wreed gelach los. Eén minuut later kreeg de Delftschc dokter den bal voor de voeten en loste een kanjer op doel, die met moeite gekeerd werd. Het gelach verstomde. Trots rees in mij- Aanvankelijk leek het een onzekere zaak, wie dit winnen zou. Het besneeuwde veld was erg glad, en mijn zwaargebouwde tijd- genooten hadden daar meer last mee dan de lichte H. F. C.'ers. Ik wijs met nadruk op onze zwaargebouwdheid, daarmee natuurlijk bedoelend: lengte en spierenbundels. Wij zijn een zeer krachtige generatie. Maar glijbaan tjes zijn wc ontwassen. Benedon aan het hekje zag ik verschei dene oud-H. F. C.'ers staan, zooals altijd. Zij schenen intens geboeid, evenals ik. Dat zijn wij anders niet bij vriendschappelijke wed strijden en ik vroeg mij af of zij vandaag wel erg vóór H. F. C. waren. Wat mij be treftenfin. De Oude Keien daar beneden raakten nu aan de gladheid gewend, en begonnen zeer listig te spelen. Wij zijn een listige generatie. Hun balcontróle werd steeds beter, positief beter dan die van de jonge, haastige H. F. C.'ers. en zij passeerden met „wiskunstige zekerheid" over den grond, terwijl de jeugd wild door de lucht pilde. „Ha", dacht ik. Toen kwam het eerste groote moment. Bulder wrong zich met kleine tikjes tusschen de jeugd door en schoot zuiver in den doel- hoek. Bijna was ik juichend opgesprongen, maar ik weerhield mij en dacht aan den onultroelbaren zin der voetbalverslaggevers: „Maar de vreugde was van korten duur". „Het is 10 voor de vaders", zei ik. „O", zei mijn zoon strak. De bovenste rij op de tribune was er heelemaal stil van. Even later deed Bulder het nog eens over. 2-0. Toen kwam de Haas op gang. De Oude Keien, meesterlijk combineerend met die kalmte en dat zelfbewustzijn, die eveneens tot de eigenschappen van onze generatie be lmoren. stelden hem in de gelegenheid den stand nog voor de rust te verhoogen tot 4—0. Mijn jeugdige zoon zei dat het erg koud was. Hij en zijn generatie zaten te trappelen op de tribune. „Wij hebben daar geen last van", zei ik koed. „Wie bedoel je?" vroeg hij. „Nu dan. ik heb er geen last van". .O", zei hij. „Worden de vaders nu straks niet moe?" „Neen" zei ik beslist, maar vreesde het 'ergste. Beneden hokten onze tijdgenooten samen, en „bespraken de kansen". Ik besprak mee. Wij keken allemaal bedrofefd. omdat HT.C. met 04 achterstond, maar verborgen onze emoties. „Ze halen het niet meer op", zeiden wij, én keken elkaar met sombere voldoening aan. Daarop keerden de spelers terug, en ln mi nimum van tijd hadden de Oude Keien er 6—0 van gemaakt. Als de wereld in 1932 ge red wordt, zal onze generatie het doen. Zijn wij in de kracht van ons leven of niet? Met groote moeite ik herzeg: met groote moei te maakte H.F.C. nog twee tegenpuntjes. Om de eer te redden, zooals de voetbaljourna- listiek dat eeuwig en altijd noemt. Wij vonden het best. Wij gunnen de jeugd wat. Ik vind dat dit Nieuwe Jaar daar aan de Spanjaardslaan prachtig begonnen is. Maar mijn jeugdige zoon vond het geen leuken wedstrijd. Wel is zijn eerbied zichtbaar toe genomen. En met reden 1 R. P. door A HEEROMA, Oud-Commississaris van Politie te Amsterdam. Het winterde; de tijden waren slecht, dat en ze eindigden hun meditatie met de verze- wil zeggen voor sommige lui. want ik heb er gekend, wien het in die slechte tijden be ter ging dan ooit te voren, terwijl onder mijn kennissen en cliëntèle weer talloozen zijn te vinden, wien het allerberoerdst ging ten tijde van de hoog-conjunctuur. Het begrip slechte tijden is dus alweer niet scherp omlijnd als de meeste begrippen en als ik zeg, dat de tijden slecht waren, dan bedoel ik eigenlijk, dat er een grooter percen tage was dan anders, dat niet goed wist hoe door de wereld te scharrelen. De steunver- leening was nog niet zoo en waar alzoo de verschillende elementen aanwezig waren, die in hun samenwerking tto diefstal leidden, be hoeft het niet verwonderen, dat er gegapt werd wat los en vast was. Er waren er, die zich tevreden stelden met rijwielen, anderen hadden meer hun zinnen gezet op den in houd van pakken en manden, die bij. de ver schillende aanlegplaatsen van stoomboot-en op den wal op inscheping wachtten, terwijl meer ondernemende lieden zich toelegden op het doorsnuffelen van pakhuizen, winkels en woningen. Vooral die laatste categorie baarde de recherche zorg, want tegen een, die zijn fiets onbeheerd op straat had laten staan, kon je nog wel eens een grooten mond op zetten en de handelaren, die hun goederen 's nachts onbeheerd op den wal laten staan, hebben zeekr niet het recht te verlangen, dat de politie er een post bij zet, wat ze' dan ook wel erkennen en daarom scharrelen ze zoo'n afgedankt mannetje op, die zich waker noemt en zich opschiet in de buurt van die goede kering, dat de traktementen te laag waren en dat ze er niet voor instonden, dat 't nog niet beroerder werd. SCHAKEN. HET TOURNOOI TE HASTINGS. Uit Hastings* In het meestertournooi heeft de Amerikaan Kashdan thans de leiding met 3 1/2 punt.. In het Premier Reservetournool staat onze land genoot D. Noteboom bovenaan met hetzelfde aantal punten. In de vijfde ronde speelde Dr. Euwe Vrij dag tegen Thomas. Na 35 zetten werd de match afgebroken, waarbij Euwe art een sterke positie staat. Euwe wint van Thomas. Vrijdagavond werd de afgebroken partij tusschen onzen landgenoot Dr. Max Eu-we en Sir George Thomas voortgezet. Euwe won de partij doordat Thomas na 43 Betten opgaf. UMUIDEN. MARKTPRIJZEN. Tarbot per kilo f 1.30—f 1.15. Tongen por kilo f 1.90f 1.35. Groote schol per 50 kilo f 28f 20. Middelschol per 50 kilo f 31f 23.50. Zetschol per 50 kilo f 40—f 26. Kleine schol per 50 kilo f 31f 12. Schar per 50 kilo f 11.50. Middelschelvlsch per 50 kilo f 27.50. KI. mlddeLsohelvisch p. 50 kilo f 20f 13,50 Kleine schelvisch per 50 kilo f 12f 8.50. Kabeljauw per 125 kilo f 30f 26. Guüen per 50 kilo f 10—f 3. Long por stuk i' 2.05 -f 2. .Wij ting per 50 kUo I 5.50-^f *30, „..zoo'n afgedankt mannetje.. ren. De gevechtswaarde om in grooten stijl te spreken van dien waker is ten opzichte van de roovende jongens te vergelijken bij die van een oud linieschip tegenover een dreadnought van tegenwoordig, wat dat man netje ook wel weet en daarom zit hij bij voor keur in een soort huisje of in een vooronder van een schuit; 't is al genoeg als hij alarm kan maken en de slimme jongens storen hem niet in zijn rust; ze' loeren voorzichtig om een hoek van den stapel en zien ze den wa ker in zijn schilderhuis verdwijnen, dan gaan ze zoo geruischloos mogelijk hun gang. De eigenaar der gestolen goederen moppert wel en sputtert tegen de politie, die toch ook wel kan uitkijken, en nu wil ik niet beweren dat de uitkijkerij van de surveillanten altijd is zooals 't behoort, want eerlijk gezegd heb ik een aantal agenten gekend, die net zoo goed thuis hadden kunnen blijven, want ze' zagen nooit wat. Zoo herinner ik me er een, die zijn ronde met de oogen dicht deed en toen ik op een nacht midden op straat, ging staan in de lijn, die hij volgde, liep hij bot tegen me aan. Die oude Piet was dus in zekeren zin een virtuoos, want een ander, die hem blijkbaar wilde navolgen, ging bezijden de lijn en kwam in de gracht, terecht. Zulke dingen zei je natuurlijk niet tegen den sputterenden bevrachter, maar je diri geerde de aansprakelijkheid voor de diefstal len liefst den kant uit van hem en zijn af- tandschen waker. Minder aangenaam was het echter als het binnenshuis ook niet veilig was en gee"n deur of dak voldoende bescherming bood tegen in dringers. Dan voelde je. dat het met die be waking niet zoo heelemal in orde was en dan moest de recherche ook eens wat meer activiteit aan den dag leggen. Zoo moesten we er dus 's nachts op uit en we legerden ons tusschen kisten en balen, we kropen in schuiten en karren, we kruis ten bij nacht en ontij door de straten als er niemand te bekennen viel, de jachtsneeuw je in den hals kroop en de wind door de hoo rnen snerpte, om de schoorsteenen bulderde en het donkere grachtwater tegen den wal deed spatten. 't Was dan omheimisch op straat, waai de flakkerende gasvlamen grillig bewegende lichtplekken op do steenen wierpen en hun vleermuisachtig figuur op de straathoeken tot een puntje inkromp of geheel doofde. Wat moest je nou op straat doen? 't Was geen weer om op roof uit te gaan. Je zag niets en hoorde niets, maar den volgenden dag werd je weer verrast met de mededce- ltng, dat hier of daar was ingebroken. t Was om moedeloos te worden; mijn oude maats van de steenkolcnschuit voerden diep zinnige beschouwingen over de mogelijkheid, dat Blauwe Willem of Rooie Gerrit-, de bedrij vers waren, terwijl ze meenden dat de pret er voor de recherche af ging, wanneer je el- ken dag het verwijt te hooren kreeg, dat je niets ving, terwijl je niets zag om te vangen ,~..je moest maar blijven waar je zat.... Op een goeden dag echter werd ons een meer begrensd arbeidsterrein aangewezen Het was namelijk al eenige keeren gebeurd, dat 's nachts in een groot magazijn was in gebroken en het was zeer waarschijnlijk, dat de dieven geen lieden waren, die laag bij den grond bleven, want ze kwamen door het dak naar binnen. Nu zijn lui, die laag bij den grond blijven, niet de voorvechters in de maatschappij en zoo is het ook in de dievenwerelddie daar in hoogere regionen arbeiden, zijn in hun soort de slechtsten niet, maar dat beteekent voor de tegenpartij, dat je waarschijnlijk met lieden te doen krijgt, die zich niet zoo een, twee, drie laten vatten. 't Zag er dus met mijn persoolijke' veilig heid weer niet al te best uit, maar ja, daar begin je langzamerhand aan te wennen en we begaven ons welgewapend en met de noodige omzichtigehid even na het tijdstip, dat het magazijn gesloten was, daarbinnen en sloten ons op. De eerste uren verwacht' ten we niets, want 't was nog licht en le vendig op straat, maar 't eene lichtpunt na 't andere werd gedoofd, de tram verdween en steeds spaarzamer werden de voetstappen en het wielgeratel. Nu en dan hoorde je, dat een agent langs kwam je kent dien stap in den nacht en een paar laatkomers dwaalden langs, maar 't was te koud cn te guur om voor je plezier door de stad te zweven, zoo dat je eindelijk niets hoorde dan den regen tegen de ruiten of den wind, als die hier of daar wat deed knarsen dan wel zich verwar de in een hoop touwen of draden. We zaten gedrieën, de jaskraag omhoog, een pet diep over 't hoofd en m'n voeten wer den als steen. Je kon niet opstaan en heen en weer loopen en je moest maar blijven, waar je zat, in je hoek in 't donker. Praten kon je ook al niet anders dan fluisterend cn wat moest je zeggen?. „„cn kwam ln dc gracht terecht stonden daar twee jongens.. Opeens schrikte je op en 't klopte in je keel: er kraakte ergens wat, je stiet mekaar aan, luisterde, en tuurde in de duisternis, maar je zag niets. Daar kraakte 't weer. nu in een anderen hoek ,en dan opeens dicht bij je, ymaar verder niets, 't Waren de geluiden van den nacht, de meubels die spreken. De eerste krakelingen hadden je hart doen bonzen, maar toen je wist, dat 't niets om t lijf had. werd je vanzelf weer gerust en eindelijk ging de gedachte postvatten, dat het eigenlijk idioot was van een inbreker om met zoo'n onbehaaglijk weer op een dak of wat ook te klimmen om in dat magazijn te gaan gappen. Wat was er nu eigelijk te gap pen? Nu ja, er was een brandkast, en toenter tijd had men nog al eens geld in die berg plaats. Tegenwoordig loont het de moeite niet die dingen open te maken, want de lui die geld hebben, brengen 't naar een bank wat nu ook niet altijd safe is, maar als regel toch wel en die geen geld hebben, die kan je alleen maar een plezier doen met het open breken met het oog op de verzekering. De dieven, waarop wij wachtten, hadden al wel eens wat aan de brandkast liggen peu teren, maar blijkbaar was dat hun stiek niet. Je kon echter niet weten; ze konden eerste klas krakers meebrengn. Zoo redeneerend. maakte je je zelf bij afwisseling heet cn koud dat wil zeggen, m'n voeten deelden niet in die wisseling, want die waren zoo langzamer hand gevoelloos geworden. 't Liep Tegen den ochtend, maar 't was nog stikdonker en stiller dan ooit. toen we alle drie opschrikten door een ongewoon gekraak. Dat kwam niet. van de meubels, het herhaal de zich met zekeren regelmaat en kwam van boven. Je zag niets; de hooge trappen waren in volkomen duister gehuld, maar je voelde het: daar kwam er een. kwamen er waar schijnlijk meer, de trap af, behoedzaam, loe rend als wij. mogelijk ook met een revolver in de vuist. Je wist het, je zou tegenover don vijand komen te staan; binnen enkele secon- i den zou het spel beginnen. Hoeveel waren het er? Wie waren het? Toen was de zenuw spanning op het hoogst en een soort zucht tot zelfbehoud deed de vrees verdwijnen. Wij waren in gunstiger conditie dan de anderen: zij verwachtten hoogstwaarschijn lijk ons niet. Wij lagen verborgen, gereed hen in den lichtbundel van onze electrische lan taarns te platsen en hun de revolvers onder de neus te duwen, wat hun zeer waarschijn lijk wel uit hun evenwicht zou brengen, maar dat kan natuurlijk ook tengevolge hebben, dat ze in '6 blinde weg gaan schieten. Nu bestond dat schieten eigenlijk meer in de verbeelding, want die gewone dieven moesten niets van revolvers hebben en schie ten kwam haast nooit voor, maar op alle titelbladen van detective-romans zie je ge woonlijk den mond van een revolver met daarboven een angstaanjagend oog en zoo iets heb je dan voor den geest, als je er een paar de trap af hoort komen. Je zet je dus ongeveer in de positie van de lui, die voor de 100 M. starten en dan spring je op, de lantarens knippen aan en drie drei gende revolvers richtten zich naar boven. Ik wil bekennen, dat een heele affaire me zoo in m'n keel zat, dat ik geen: handen omhoog! of wat ook kon roepen, maar 't was ook niet noodig, want beschenen door onze lantarens stonden daar twee jongens van een jaar of twintig wezenloos te kijken en ze staken uit eigen beweging de handen zoo hoog op als ze konden. Ze bibberden op hun kousevoeten en dat brak alle spanning. Toen er voor ons niets meer te vreezen viel, overviel me de vreugde van den overwinnaar, maar eigenlijk vond ik het een beetje zielige overwinning. De jongens daalden op ons bevel verder de trap af en toen bleek, dat ze geen wapens hoegenaamd bij zich hadden en hun heele inbrekersuitrusting uit een soort schroeven draaier bestond, geschikt om het deksel van een vitrine open te maken, toen was de be langstelling er af en maakten we maar gauw dat we met onze klanten in een bureau kwa men om ze af te leveren, terwijl wij ons naa: huis spoedden om een beetje van de kou te bekomen. Dat we ons wedervaren nu precies zoo heb ben verteld als hierboven, wü ik niet bewe ren, nu ja, een mensch doet zich graag op zijn best voor en iedereen hoefde ook niet te weten, dat het derderangs inbrekers waren, die we hadden gesnapt; er zat altijd nog een belooninkje aan, als je wat snapte, wat je gansch niet onverschillig is, wanneer je trak tement niet te groot is. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. a 60 Cts. per regel. Vroeg oud? Gauw uitgeput? Moe en zwak Voedt Uw zenu wen! Gebruikt 't volmaakte zenuw- voedsel volgen» voorschrift van Prof. Habermann vervaardigd i Verkrijgbaar bj Apotheken en Drogisten In tabletworm i [1.30 cn f2JO. in potderworm a f 2J0. Uitvoerig drukwerk cn muonster gratis. .Hermeias" Eendracht*- weg 32bJ)Rotterdam Een polls der LEVENS VERZEKERING MAATSCHAPPIJ ls de beste geldbelegging. en oorsuizingen te genezen? Raad en inlich tingen gratis. Porto insluiten. Emil Loost, SpBziai-instiiul Duderstadt 13 a. Harz (Dentschland) n Uitvinder van het Rijkspatent Nr. 451450 en andere oatervten. Nagekomen Predikbeurten WAALSCHE KERK. Door omstandigheden zal de dienst ln de Waalsche Kerk Zondagochtend niet om half 11 beginnen, zooals is aangekondigd, maar om 9 uur. De avonddienst zal om 8 uur beginnen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel STOFZUIGERHUIS MAERTENS BARTEL JORIS STRAAT IB - TEL. 107SB PREMIER-DUPLEX Stofzuigers f165- meldt: Hoogste 774 m.M. te Lacoruna. Laaagste 737,1 m.M. te Hernösand. en voorspelt Matigen, tijdelijk krachtigen Westelijken tot Zuid-Westelijken wind. Tijdelijk regen. Aanvankelijk zachter. Uit het buitenland De Donderdag genoemde depressie bij IJs land is gisteren en vannacht vergezeld van krachtigen tot stormachtigen wint ten Noor den van ons land langsgetrokken en ligt thans over de Botnlsche Golf en Zweden. Op den Oceaan nadert een nieuwe depressie. De hooge druk heeft zich naar Frankrijk teruggetrokken. De inval van den westelijken wind had in bijna geheel West-Europa een aanzienlijke temperatuursstijging tengevolge. In Zuid- Zweden steeg de temperat. plaatselijk tot 20 graden Celcius, in Parijs 12 graden Celsius, in ons land gemiddeld 6 graden Celcius. In het geheel West-Europa heerscht thans zacht weer. Slechts in Noord-Zweden is de vorst nog streng, terwijl in Oost-Duitschl md en Zwitserland nog lichte vorst tot matigen vorst wordt aangetroffen, die echter ook wel spoedig door de warme lucht uit het Westen verdrongen zal worden. In bijna het geheele waarnemingsgebied viel neerslag die aanvankelijk tot ijzelvorming gaf. Het is waarschijnlijk, dat het zachte weer nog eenigen tijd zal aanhouden. STORMWAARSCHUWTNGSDIENST. Hedenmorgen geseind te 9.40 uur aan dé posten Delfzijl tot Hoek van Holland storm- sein neerhalen. Blijft op uw hoede. Thermometer Hoogste gisteren 33 F. 'jl Laagste heden nacht 33 F. Hoogste heden tot 10 uur 47 F. BURGERLIJKE STAND HAARLEM, 2 Januari. Ondertrouwd 31 December: N. C. Onne- weer en G. M. M. van Kipshagen; J. Hoff- schlag en A. J. Brugman. Getrouwd 31 December: H. Wismeijer en E. Kerkhof f: W. van Wijk en H. M. Hausier. Bevallen 29 December: C. A. BerkBon, d.; H. S. Rijbroekv. d. Klaauw, d.; 30 Dec.; M. de BellSchweitzer, d.; B. W. C. Roes- singh van ItersonSchoen, z.; M. J. Mentjox Wicherink, z.; A. AbbringLoer, z. Overleden 30 December: S. Roeland, 69 j., Rozenpriëelstraat: E. Meijervan Wijngaar den, 80 j„ Harmenjansstraat; G. J. Boeve, j„ Hazepaterslaan; M. H. Teeuwen, 16 j.. Rijksstraatweg; M. A., 14 mnd., d. v. W. Kok, Nassaulaan: 31 December C. Jansen— v. d. Linde, 62 j., Pepijnstraat; S. J. M. Hoek- sema, 73 j., Raamvest. HA ARLEMMERMEER Bevallen: A. van HonschotenHcnsen, zoon; A. RoubosBokhorst, dochter; M. Boo gaardVan Culjlenborg, dochter: D. Tates— van Oostrum, zoon, J. Schippersvan 't Hof, zoon: W. C. van BentemBlokker, zoon; W. D. MolVersteegh, zoon; C. C. Verschoor— Hogerwcrf, zoon; S. de Kooker-Jonker, zoon; G. M. v. d. GeestDanenberg, zoon; C. M. SchramaTempelman, zoon; T. vin Strien— Met. dochter; F. J. W. Olij—Goedhart, zoon. Ondertrouwd: J. C. J. van Veen, 28 jaar en J. J. Granneman, 25 j. Gehuwd: J. J. Commissaris, 22 jaar en F. Boelé, 20 jaar. A. J. Wijtvliet, 23 jaar en J, Tolenaars, 21 jaar. Overleden: Elijsabeth Guldemeeter, 90 jaaf wed. van L Speelman. Wouter van Rijswijk, ~4 jaar, geh. met J. van Brakel. Maart.je Bulder, 77 jaar. wede. van A. Trouwen. Anna Henriette Verbeek, 29 jaar, geh. met E. F. de Koning. Alphonsius van de Vijver, 74 j., geh. met A. Boeding. Grietje Verwoerdt, 57 jaar, geh. met G. Visbeen. p|^ VOOR HET NATIONAAL CRISIS-COMITé. De directeur en de ambtenaren van den dienst van Gemeente-werken te Bussum heb ben besloten maandelijks 1 pet. van het sala ris ter beschikking te stellen van het Natio naal Crisis-comité. LUCHTVAARTBERICHTEN. LEEUWERIK. 1 Januari 6.10 uur van Ba tavia naar Amsterdam. 15.21 uur te Med an. RAAF, l Januari 14.— uur te Athene, Ba tavia n. Amsterdam. '(Reeds in een deel van een vorige oplaag opgenomen.) PRIESTERJUBILEA IN 1932. De heer J. Thus, pastoor te Sassenheim, zal 15 Augustus 1932 zijn 50-jarig priester feest vieren. Zijn 40-jarig priesterfeest viert dien dag Mgr. M. P. J. MÖllmann te Haarlem, vicaris- generaal van het Bisdom. Het 25-jarig priesterschap vieren 15 Augus tus, de hecren W. Dessin?, pa-stoor te Haarlem (St.. Bavo, Oud-Schoten). J. Ntehus, pastoor te Aerdenhout. (Bentveld), L. Paulussen, pastoor te Heemskerk, P. v. d. Pavoordt pastoor te Beverwijk (OL..V. v. oGeden Raad) L. Roozen. rustend rector te Beverwijk (Rust oord St. Joseph) 121/2 jaar priester zijn op 29 November de heeren J. Berger, kapelaan te Haarlemmer- liede en J. v. d. Lugt, professor aan het Semi narie Hagerveid te Heemstede. Qsy Lu —I u V Q] COED VERZORGD DRUKWERK VERGROOT UW OMZET D R U K K E R IJ (HAARLEM'S DAGBLAD) HAARLEM VOOR COED VERZORGD DRUKWERK Jii;

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 2