Uit den Strijd
teöen de Misdaad
H
ardhoarendheld
DE BILT
J
„ARNHEM
BIJ NACHT EN ONTIJ.
BIOCÏTÏN
S'
tA AM
LOURENS COSTER
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAC 2 JANUARI 1932
HERINGA WUTHRICH
HAARLEM
EXIDE BATTERIJEN
OOK REPARATIES
(Adv. Ingez. Med.)
HAARLEM, 2 JanuarL
De Oude Keien
Met aandoening heb ik op den eersten dag
des Nieuwen Jaars de Oud-Internationals
van H.F.C. zien winnen, met niet minder dan
62. Het was alsof dit nieuwe jaar een extra
bemoediging gaf aan ons. veertigers. Naast
mij zat mijn jeugdige zoon, en toen de elf
tallen het veld betraden, en ik hem uitlegde
dat H.F.C. den strijd zou aanbinden met die
spelers uit mijn lang-vervlogen voetbaldagen
mot de „keien" van toen keek hij mij
lichtelijk spottend aan. Uit deferentie jegens
den-ouden heer bleef het daarbij. Wel vroeg
hij even later, wijzend op Bosschart en daar
na op Thoméc, of die menecren geen kleine
jongens thuis hadden die ook al voetbalden.
„Dat donk ik wel", zei ik. en hij keek mij
weer zijdelings aan. „Maar die jongetjes kun
nen het nog niet zoo goed als hun vaders",
verklaarde ik beslist, en twijfel rees meteen
in mij. Had ik te veel gezegd?
Het spel begon. Jan Thomée moet de vijf
tig al naderen. Hij ls niet erg lenig meer. Hij
maakte cenige onhandige bewegingen, en de
H. F. C.-jeugd op de bovenste tribune-banken
barstte in wreed gelach los. Eén minuut later
kreeg de Delftschc dokter den bal voor de
voeten en loste een kanjer op doel, die met
moeite gekeerd werd. Het gelach verstomde.
Trots rees in mij-
Aanvankelijk leek het een onzekere zaak,
wie dit winnen zou. Het besneeuwde veld
was erg glad, en mijn zwaargebouwde tijd-
genooten hadden daar meer last mee dan
de lichte H. F. C.'ers. Ik wijs met nadruk op
onze zwaargebouwdheid, daarmee natuurlijk
bedoelend: lengte en spierenbundels. Wij zijn
een zeer krachtige generatie. Maar glijbaan
tjes zijn wc ontwassen.
Benedon aan het hekje zag ik verschei
dene oud-H. F. C.'ers staan, zooals altijd. Zij
schenen intens geboeid, evenals ik. Dat zijn
wij anders niet bij vriendschappelijke wed
strijden en ik vroeg mij af of zij vandaag
wel erg vóór H. F. C. waren. Wat mij be
treftenfin.
De Oude Keien daar beneden raakten nu
aan de gladheid gewend, en begonnen zeer
listig te spelen. Wij zijn een listige generatie.
Hun balcontróle werd steeds beter, positief
beter dan die van de jonge, haastige H. F.
C.'ers. en zij passeerden met „wiskunstige
zekerheid" over den grond, terwijl de jeugd
wild door de lucht pilde. „Ha", dacht ik.
Toen kwam het eerste groote moment.
Bulder wrong zich met kleine tikjes tusschen
de jeugd door en schoot zuiver in den doel-
hoek. Bijna was ik juichend opgesprongen,
maar ik weerhield mij en dacht aan den
onultroelbaren zin der voetbalverslaggevers:
„Maar de vreugde was van korten duur".
„Het is 10 voor de vaders", zei ik.
„O", zei mijn zoon strak. De bovenste rij
op de tribune was er heelemaal stil van.
Even later deed Bulder het nog eens over.
2-0. Toen kwam de Haas op gang. De Oude
Keien, meesterlijk combineerend met die
kalmte en dat zelfbewustzijn, die eveneens
tot de eigenschappen van onze generatie be
lmoren. stelden hem in de gelegenheid den
stand nog voor de rust te verhoogen tot 4—0.
Mijn jeugdige zoon zei dat het erg koud
was. Hij en zijn generatie zaten te trappelen
op de tribune.
„Wij hebben daar geen last van", zei ik
koed.
„Wie bedoel je?" vroeg hij.
„Nu dan. ik heb er geen last van".
.O", zei hij. „Worden de vaders nu straks
niet moe?"
„Neen" zei ik beslist, maar vreesde het
'ergste.
Beneden hokten onze tijdgenooten samen,
en „bespraken de kansen". Ik besprak mee.
Wij keken allemaal bedrofefd. omdat HT.C.
met 04 achterstond, maar verborgen onze
emoties.
„Ze halen het niet meer op", zeiden wij,
én keken elkaar met sombere voldoening aan.
Daarop keerden de spelers terug, en ln mi
nimum van tijd hadden de Oude Keien er
6—0 van gemaakt. Als de wereld in 1932 ge
red wordt, zal onze generatie het doen. Zijn
wij in de kracht van ons leven of niet? Met
groote moeite ik herzeg: met groote moei
te maakte H.F.C. nog twee tegenpuntjes.
Om de eer te redden, zooals de voetbaljourna-
listiek dat eeuwig en altijd noemt. Wij vonden
het best. Wij gunnen de jeugd wat.
Ik vind dat dit Nieuwe Jaar daar aan de
Spanjaardslaan prachtig begonnen is. Maar
mijn jeugdige zoon vond het geen leuken
wedstrijd. Wel is zijn eerbied zichtbaar toe
genomen. En met reden 1
R. P.
door
A HEEROMA, Oud-Commississaris van Politie te Amsterdam.
Het winterde; de tijden waren slecht, dat en ze eindigden hun meditatie met de verze-
wil zeggen voor sommige lui. want ik heb
er gekend, wien het in die slechte tijden be
ter ging dan ooit te voren, terwijl onder mijn
kennissen en cliëntèle weer talloozen zijn te
vinden, wien het allerberoerdst ging ten tijde
van de hoog-conjunctuur.
Het begrip slechte tijden is dus alweer niet
scherp omlijnd als de meeste begrippen en
als ik zeg, dat de tijden slecht waren, dan
bedoel ik eigenlijk, dat er een grooter percen
tage was dan anders, dat niet goed wist hoe
door de wereld te scharrelen. De steunver-
leening was nog niet zoo en waar alzoo de
verschillende elementen aanwezig waren, die
in hun samenwerking tto diefstal leidden, be
hoeft het niet verwonderen, dat er gegapt
werd wat los en vast was. Er waren er, die
zich tevreden stelden met rijwielen, anderen
hadden meer hun zinnen gezet op den in
houd van pakken en manden, die bij. de ver
schillende aanlegplaatsen van stoomboot-en
op den wal op inscheping wachtten, terwijl
meer ondernemende lieden zich toelegden op
het doorsnuffelen van pakhuizen, winkels en
woningen. Vooral die laatste categorie baarde
de recherche zorg, want tegen een, die zijn
fiets onbeheerd op straat had laten staan,
kon je nog wel eens een grooten mond op
zetten en de handelaren, die hun goederen
's nachts onbeheerd op den wal laten staan,
hebben zeekr niet het recht te verlangen, dat
de politie er een post bij zet, wat ze' dan ook
wel erkennen en daarom scharrelen ze zoo'n
afgedankt mannetje op, die zich waker noemt
en zich opschiet in de buurt van die goede
kering, dat de traktementen te laag waren
en dat ze er niet voor instonden, dat 't nog
niet beroerder werd.
SCHAKEN.
HET TOURNOOI TE HASTINGS.
Uit Hastings*
In het meestertournooi heeft de Amerikaan
Kashdan thans de leiding met 3 1/2 punt.. In
het Premier Reservetournool staat onze land
genoot D. Noteboom bovenaan met hetzelfde
aantal punten.
In de vijfde ronde speelde Dr. Euwe Vrij
dag tegen Thomas. Na 35 zetten werd de
match afgebroken, waarbij Euwe art een
sterke positie staat.
Euwe wint van Thomas.
Vrijdagavond werd de afgebroken partij
tusschen onzen landgenoot Dr. Max Eu-we
en Sir George Thomas voortgezet.
Euwe won de partij doordat Thomas na 43
Betten opgaf.
UMUIDEN.
MARKTPRIJZEN.
Tarbot per kilo f 1.30—f 1.15.
Tongen por kilo f 1.90f 1.35.
Groote schol per 50 kilo f 28f 20.
Middelschol per 50 kilo f 31f 23.50.
Zetschol per 50 kilo f 40—f 26.
Kleine schol per 50 kilo f 31f 12.
Schar per 50 kilo f 11.50.
Middelschelvlsch per 50 kilo f 27.50.
KI. mlddeLsohelvisch p. 50 kilo f 20f 13,50
Kleine schelvisch per 50 kilo f 12f 8.50.
Kabeljauw per 125 kilo f 30f 26.
Guüen per 50 kilo f 10—f 3.
Long por stuk i' 2.05 -f 2.
.Wij ting per 50 kUo I 5.50-^f *30,
„..zoo'n afgedankt mannetje..
ren. De gevechtswaarde om in grooten stijl
te spreken van dien waker is ten opzichte
van de roovende jongens te vergelijken bij
die van een oud linieschip tegenover een
dreadnought van tegenwoordig, wat dat man
netje ook wel weet en daarom zit hij bij voor
keur in een soort huisje of in een vooronder
van een schuit; 't is al genoeg als hij alarm
kan maken en de slimme jongens storen hem
niet in zijn rust; ze' loeren voorzichtig om
een hoek van den stapel en zien ze den wa
ker in zijn schilderhuis verdwijnen, dan gaan
ze zoo geruischloos mogelijk hun gang.
De eigenaar der gestolen goederen moppert
wel en sputtert tegen de politie, die toch ook
wel kan uitkijken, en nu wil ik niet beweren
dat de uitkijkerij van de surveillanten altijd
is zooals 't behoort, want eerlijk gezegd heb
ik een aantal agenten gekend, die net zoo
goed thuis hadden kunnen blijven, want ze'
zagen nooit wat.
Zoo herinner ik me er een, die zijn ronde
met de oogen dicht deed en toen ik op een
nacht midden op straat, ging staan in de
lijn, die hij volgde, liep hij bot tegen me aan.
Die oude Piet was dus in zekeren zin een
virtuoos, want een ander, die hem blijkbaar
wilde navolgen, ging bezijden de lijn en
kwam in de gracht, terecht.
Zulke dingen zei je natuurlijk niet tegen
den sputterenden bevrachter, maar je diri
geerde de aansprakelijkheid voor de diefstal
len liefst den kant uit van hem en zijn af-
tandschen waker.
Minder aangenaam was het echter als het
binnenshuis ook niet veilig was en gee"n deur
of dak voldoende bescherming bood tegen in
dringers. Dan voelde je. dat het met die be
waking niet zoo heelemal in orde was en
dan moest de recherche ook eens wat meer
activiteit aan den dag leggen.
Zoo moesten we er dus 's nachts op uit en
we legerden ons tusschen kisten en balen,
we kropen in schuiten en karren, we kruis
ten bij nacht en ontij door de straten als er
niemand te bekennen viel, de jachtsneeuw je
in den hals kroop en de wind door de hoo
rnen snerpte, om de schoorsteenen bulderde
en het donkere grachtwater tegen den wal
deed spatten.
't Was dan omheimisch op straat, waai
de flakkerende gasvlamen grillig bewegende
lichtplekken op do steenen wierpen en hun
vleermuisachtig figuur op de straathoeken
tot een puntje inkromp of geheel doofde.
Wat moest je nou op straat doen? 't Was
geen weer om op roof uit te gaan. Je zag
niets en hoorde niets, maar den volgenden
dag werd je weer verrast met de mededce-
ltng, dat hier of daar was ingebroken.
t Was om moedeloos te worden; mijn oude
maats van de steenkolcnschuit voerden diep
zinnige beschouwingen over de mogelijkheid,
dat Blauwe Willem of Rooie Gerrit-, de bedrij
vers waren, terwijl ze meenden dat de pret
er voor de recherche af ging, wanneer je el-
ken dag het verwijt te hooren kreeg, dat je
niets ving, terwijl je niets zag om te vangen
,~..je moest maar blijven waar je zat....
Op een goeden dag echter werd ons een
meer begrensd arbeidsterrein aangewezen
Het was namelijk al eenige keeren gebeurd,
dat 's nachts in een groot magazijn was in
gebroken en het was zeer waarschijnlijk, dat
de dieven geen lieden waren, die laag bij den
grond bleven, want ze kwamen door het dak
naar binnen.
Nu zijn lui, die laag bij den grond blijven,
niet de voorvechters in de maatschappij en
zoo is het ook in de dievenwerelddie daar
in hoogere regionen arbeiden, zijn in hun
soort de slechtsten niet, maar dat beteekent
voor de tegenpartij, dat je waarschijnlijk
met lieden te doen krijgt, die zich niet zoo
een, twee, drie laten vatten.
't Zag er dus met mijn persoolijke' veilig
heid weer niet al te best uit, maar ja, daar
begin je langzamerhand aan te wennen en
we begaven ons welgewapend en met de
noodige omzichtigehid even na het tijdstip,
dat het magazijn gesloten was, daarbinnen
en sloten ons op. De eerste uren verwacht'
ten we niets, want 't was nog licht en le
vendig op straat, maar 't eene lichtpunt na
't andere werd gedoofd, de tram verdween en
steeds spaarzamer werden de voetstappen en
het wielgeratel. Nu en dan hoorde je, dat een
agent langs kwam je kent dien stap in den
nacht en een paar laatkomers dwaalden
langs, maar 't was te koud cn te guur om
voor je plezier door de stad te zweven, zoo
dat je eindelijk niets hoorde dan den regen
tegen de ruiten of den wind, als die hier of
daar wat deed knarsen dan wel zich verwar
de in een hoop touwen of draden.
We zaten gedrieën, de jaskraag omhoog,
een pet diep over 't hoofd en m'n voeten wer
den als steen. Je kon niet opstaan en heen
en weer loopen en je moest maar blijven,
waar je zat, in je hoek in 't donker. Praten
kon je ook al niet anders dan fluisterend cn
wat moest je zeggen?.
„„cn kwam ln dc gracht terecht
stonden daar twee jongens..
Opeens schrikte je op en 't klopte in je
keel: er kraakte ergens wat, je stiet mekaar
aan, luisterde, en tuurde in de duisternis,
maar je zag niets. Daar kraakte 't weer. nu
in een anderen hoek ,en dan opeens dicht bij
je, ymaar verder niets, 't Waren de geluiden
van den nacht, de meubels die spreken. De
eerste krakelingen hadden je hart doen
bonzen, maar toen je wist, dat 't niets om
t lijf had. werd je vanzelf weer gerust en
eindelijk ging de gedachte postvatten, dat
het eigenlijk idioot was van een inbreker om
met zoo'n onbehaaglijk weer op een dak of
wat ook te klimmen om in dat magazijn te
gaan gappen. Wat was er nu eigelijk te gap
pen? Nu ja, er was een brandkast, en toenter
tijd had men nog al eens geld in die berg
plaats. Tegenwoordig loont het de moeite
niet die dingen open te maken, want de lui
die geld hebben, brengen 't naar een bank
wat nu ook niet altijd safe is, maar als regel
toch wel en die geen geld hebben, die kan
je alleen maar een plezier doen met het open
breken met het oog op de verzekering.
De dieven, waarop wij wachtten, hadden al
wel eens wat aan de brandkast liggen peu
teren, maar blijkbaar was dat hun stiek niet.
Je kon echter niet weten; ze konden eerste
klas krakers meebrengn. Zoo redeneerend.
maakte je je zelf bij afwisseling heet cn koud
dat wil zeggen, m'n voeten deelden niet in
die wisseling, want die waren zoo langzamer
hand gevoelloos geworden.
't Liep Tegen den ochtend, maar 't was nog
stikdonker en stiller dan ooit. toen we alle
drie opschrikten door een ongewoon gekraak.
Dat kwam niet. van de meubels, het herhaal
de zich met zekeren regelmaat en kwam van
boven. Je zag niets; de hooge trappen waren
in volkomen duister gehuld, maar je voelde
het: daar kwam er een. kwamen er waar
schijnlijk meer, de trap af, behoedzaam, loe
rend als wij. mogelijk ook met een revolver
in de vuist. Je wist het, je zou tegenover don
vijand komen te staan; binnen enkele secon- i
den zou het spel beginnen. Hoeveel waren
het er? Wie waren het? Toen was de zenuw
spanning op het hoogst en een soort zucht
tot zelfbehoud deed de vrees verdwijnen.
Wij waren in gunstiger conditie dan de
anderen: zij verwachtten hoogstwaarschijn
lijk ons niet. Wij lagen verborgen, gereed hen
in den lichtbundel van onze electrische lan
taarns te platsen en hun de revolvers onder
de neus te duwen, wat hun zeer waarschijn
lijk wel uit hun evenwicht zou brengen, maar
dat kan natuurlijk ook tengevolge hebben,
dat ze in '6 blinde weg gaan schieten.
Nu bestond dat schieten eigenlijk meer in
de verbeelding, want die gewone dieven
moesten niets van revolvers hebben en schie
ten kwam haast nooit voor, maar op alle
titelbladen van detective-romans zie je ge
woonlijk den mond van een revolver met
daarboven een angstaanjagend oog en zoo
iets heb je dan voor den geest, als je er een
paar de trap af hoort komen.
Je zet je dus ongeveer in de positie van de
lui, die voor de 100 M. starten en dan spring
je op, de lantarens knippen aan en drie drei
gende revolvers richtten zich naar boven. Ik
wil bekennen, dat een heele affaire me zoo in
m'n keel zat, dat ik geen: handen omhoog!
of wat ook kon roepen, maar 't was ook niet
noodig, want beschenen door onze lantarens
stonden daar twee jongens van een jaar of
twintig wezenloos te kijken en ze staken uit
eigen beweging de handen zoo hoog op als ze
konden. Ze bibberden op hun kousevoeten en
dat brak alle spanning. Toen er voor ons
niets meer te vreezen viel, overviel me de
vreugde van den overwinnaar, maar eigenlijk
vond ik het een beetje zielige overwinning.
De jongens daalden op ons bevel verder de
trap af en toen bleek, dat ze geen wapens
hoegenaamd bij zich hadden en hun heele
inbrekersuitrusting uit een soort schroeven
draaier bestond, geschikt om het deksel van
een vitrine open te maken, toen was de be
langstelling er af en maakten we maar gauw
dat we met onze klanten in een bureau kwa
men om ze af te leveren, terwijl wij ons naa:
huis spoedden om een beetje van de kou te
bekomen.
Dat we ons wedervaren nu precies zoo heb
ben verteld als hierboven, wü ik niet bewe
ren, nu ja, een mensch doet zich graag op
zijn best voor en iedereen hoefde ook niet te
weten, dat het derderangs inbrekers waren,
die we hadden gesnapt; er zat altijd nog een
belooninkje aan, als je wat snapte, wat je
gansch niet onverschillig is, wanneer je trak
tement niet te groot is.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
Vroeg oud?
Gauw uitgeput?
Moe en zwak
Voedt Uw zenu
wen! Gebruikt 't
volmaakte zenuw-
voedsel volgen»
voorschrift van
Prof. Habermann
vervaardigd i
Verkrijgbaar bj Apotheken en Drogisten In tabletworm
i [1.30 cn f2JO. in potderworm a f 2J0. Uitvoerig
drukwerk cn muonster gratis. .Hermeias" Eendracht*-
weg 32bJ)Rotterdam
Een polls der
LEVENS
VERZEKERING
MAATSCHAPPIJ
ls de beste geldbelegging.
en oorsuizingen
te genezen? Raad en inlich
tingen gratis. Porto insluiten.
Emil Loost, SpBziai-instiiul
Duderstadt 13 a. Harz (Dentschland)
n Uitvinder van het Rijkspatent
Nr. 451450 en andere oatervten.
Nagekomen Predikbeurten
WAALSCHE KERK.
Door omstandigheden zal de dienst ln de
Waalsche Kerk Zondagochtend niet om half
11 beginnen, zooals is aangekondigd, maar
om 9 uur.
De avonddienst zal om 8 uur beginnen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTEL JORIS STRAAT IB - TEL. 107SB
PREMIER-DUPLEX Stofzuigers f165-
meldt:
Hoogste 774 m.M. te Lacoruna.
Laaagste 737,1 m.M. te Hernösand.
en voorspelt
Matigen, tijdelijk krachtigen Westelijken
tot Zuid-Westelijken wind. Tijdelijk regen.
Aanvankelijk zachter.
Uit het buitenland
De Donderdag genoemde depressie bij IJs
land is gisteren en vannacht vergezeld van
krachtigen tot stormachtigen wint ten Noor
den van ons land langsgetrokken en ligt
thans over de Botnlsche Golf en Zweden.
Op den Oceaan nadert een nieuwe depressie.
De hooge druk heeft zich naar Frankrijk
teruggetrokken.
De inval van den westelijken wind had in
bijna geheel West-Europa een aanzienlijke
temperatuursstijging tengevolge. In Zuid-
Zweden steeg de temperat. plaatselijk tot 20
graden Celcius, in Parijs 12 graden Celsius, in
ons land gemiddeld 6 graden Celcius. In het
geheel West-Europa heerscht thans zacht
weer. Slechts in Noord-Zweden is de vorst
nog streng, terwijl in Oost-Duitschl md en
Zwitserland nog lichte vorst tot matigen
vorst wordt aangetroffen, die echter ook wel
spoedig door de warme lucht uit het Westen
verdrongen zal worden.
In bijna het geheele waarnemingsgebied
viel neerslag die aanvankelijk tot ijzelvorming
gaf.
Het is waarschijnlijk, dat het zachte weer
nog eenigen tijd zal aanhouden.
STORMWAARSCHUWTNGSDIENST.
Hedenmorgen geseind te 9.40 uur aan dé
posten Delfzijl tot Hoek van Holland storm-
sein neerhalen. Blijft op uw hoede.
Thermometer
Hoogste gisteren 33 F. 'jl
Laagste heden nacht 33 F.
Hoogste heden tot 10 uur 47 F.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 2 Januari.
Ondertrouwd 31 December: N. C. Onne-
weer en G. M. M. van Kipshagen; J. Hoff-
schlag en A. J. Brugman.
Getrouwd 31 December: H. Wismeijer en
E. Kerkhof f: W. van Wijk en H. M. Hausier.
Bevallen 29 December: C. A. BerkBon,
d.; H. S. Rijbroekv. d. Klaauw, d.; 30 Dec.;
M. de BellSchweitzer, d.; B. W. C. Roes-
singh van ItersonSchoen, z.; M. J. Mentjox
Wicherink, z.; A. AbbringLoer, z.
Overleden 30 December: S. Roeland, 69 j.,
Rozenpriëelstraat: E. Meijervan Wijngaar
den, 80 j„ Harmenjansstraat; G. J. Boeve,
j„ Hazepaterslaan; M. H. Teeuwen, 16
j.. Rijksstraatweg; M. A., 14 mnd., d. v. W.
Kok, Nassaulaan: 31 December C. Jansen—
v. d. Linde, 62 j., Pepijnstraat; S. J. M. Hoek-
sema, 73 j., Raamvest.
HA ARLEMMERMEER
Bevallen: A. van HonschotenHcnsen,
zoon; A. RoubosBokhorst, dochter; M. Boo
gaardVan Culjlenborg, dochter: D. Tates—
van Oostrum, zoon, J. Schippersvan 't Hof,
zoon: W. C. van BentemBlokker, zoon; W.
D. MolVersteegh, zoon; C. C. Verschoor—
Hogerwcrf, zoon; S. de Kooker-Jonker, zoon;
G. M. v. d. GeestDanenberg, zoon; C. M.
SchramaTempelman, zoon; T. vin Strien—
Met. dochter; F. J. W. Olij—Goedhart, zoon.
Ondertrouwd: J. C. J. van Veen, 28 jaar en
J. J. Granneman, 25 j.
Gehuwd: J. J. Commissaris, 22 jaar en F.
Boelé, 20 jaar. A. J. Wijtvliet, 23 jaar en J,
Tolenaars, 21 jaar.
Overleden: Elijsabeth Guldemeeter, 90 jaaf
wed. van L Speelman. Wouter van Rijswijk,
~4 jaar, geh. met J. van Brakel. Maart.je
Bulder, 77 jaar. wede. van A. Trouwen. Anna
Henriette Verbeek, 29 jaar, geh. met E. F.
de Koning. Alphonsius van de Vijver, 74 j.,
geh. met A. Boeding. Grietje Verwoerdt, 57
jaar, geh. met G. Visbeen.
p|^
VOOR HET NATIONAAL CRISIS-COMITé.
De directeur en de ambtenaren van den
dienst van Gemeente-werken te Bussum heb
ben besloten maandelijks 1 pet. van het sala
ris ter beschikking te stellen van het Natio
naal Crisis-comité.
LUCHTVAARTBERICHTEN.
LEEUWERIK. 1 Januari 6.10 uur van Ba
tavia naar Amsterdam. 15.21 uur te Med an.
RAAF, l Januari 14.— uur te Athene, Ba
tavia n. Amsterdam.
'(Reeds in een deel van een vorige
oplaag opgenomen.)
PRIESTERJUBILEA IN 1932.
De heer J. Thus, pastoor te Sassenheim,
zal 15 Augustus 1932 zijn 50-jarig priester
feest vieren.
Zijn 40-jarig priesterfeest viert dien dag
Mgr. M. P. J. MÖllmann te Haarlem, vicaris-
generaal van het Bisdom.
Het 25-jarig priesterschap vieren 15 Augus
tus, de hecren W. Dessin?, pa-stoor te Haarlem
(St.. Bavo, Oud-Schoten). J. Ntehus, pastoor
te Aerdenhout. (Bentveld), L. Paulussen,
pastoor te Heemskerk, P. v. d. Pavoordt
pastoor te Beverwijk (OL..V. v. oGeden Raad)
L. Roozen. rustend rector te Beverwijk (Rust
oord St. Joseph)
121/2 jaar priester zijn op 29 November
de heeren J. Berger, kapelaan te Haarlemmer-
liede en J. v. d. Lugt, professor aan het Semi
narie Hagerveid te Heemstede.
Qsy
Lu
—I
u
V
Q]
COED VERZORGD
DRUKWERK
VERGROOT UW
OMZET
D R U K K E R IJ
(HAARLEM'S DAGBLAD)
HAARLEM
VOOR COED
VERZORGD
DRUKWERK
Jii;