Het verkeers-onderwijs.
ONZE DAGELIJKSCHE KINDERVERTELLING.
Tuimeltje en Kruimeltje in het Kabouterland.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 26 JANUARI 1932
Binnenkort verplichtend op de scholen.
Medewerking door den commissaris.
Het is wel zeker, dat het verkeers-onder
wijs binnenkort op de lagere scholen verplich
tend zal worden gesteld. Dit zal ongetwijfeld
algemeen worden toegejuicht. In den tegen-
woordigen tijd heeft het verkeerswezen, voor
al in de groote steden, zoo'n omvang geno
men, dat alles gedaan moet worden om het
ir. goede banen te leiden. Daartoe behooi't
niet alleen de wegen te verbeteren en te zor
gen voor bekwame autobestuurders, maar
óók om de burgers de voetgangers en de
fietsers dus! bekend te maken met de ver
keersmaatregelen. Er gebeuren immers her
haaldelijk ongelukken die veroorzaakt wor
den door onvoorzichtigheid en onbekendheid
met de regels van den weg.
Volksleiders zeggen „geef mij het kind,
want dan heb ik de toekomst". Die waarheid
beseffen ook de voorstanders van een geor
dend verkeer.
Vandaar het streven om het verkeers-on
derwijs op de lagere scholen verplichtend te
stellen.
De A.N.W.B. heeft een goed werk gedaan
door een verkeers-maquette uit te geven, die
bij dit onderwijs uitstekende diensten kan
bewijzen. Daarbij zelfs onmisbaar is. Het zijn
verschillende plattegronden van wegen met
zijwegen, kruisingen, tramwegen, enzoovoorts.
Daarbij behooren metalen tramwagens,
auto's,,fietsers, wandelaars en verkeersbor
den. waardoor het mogelijk is aanschouwelijk
onderwijs te geven.
In afwachting van de invoering van het
verkeers-onderwijs als" verplicht leervak,
heeft de oudercommissie van de gemeente
lijke opleidingsschool in de Wilhelminastraat
het hoofd, den heer Th. M. J. Donkersloot,
reeds gemachtigd om deze maquette aan te
koopen.
De heer Donkersloot, zelf automobilist, is
van de noodzakelijkheid van het verkeerson
derwijs zóó doordrongen, dat hij aan den in
specteur van het onderwijs toestemming zal
vragen om binnenkort daarmede reeds een
begin te maken.
Toen wij hem spraken bleek hij evenwel te
leurgesteld te zijn. „Ik heb zoo zei hij -
medewerking van den Commissaris van Poli
tie voor dit onderwijs gevraagd, omdat ik
overtuigd ben. dat het gewenscht is, dat de
toelichting die de A.N.W.B. bij de maquette
gegeven heeft, aangevuld wordt met dingen
die voor onze omgeving speciaal van belang
zijn. 1-Iet zou een uitstekende uitwerking
hebben, als een inspecteur of een verkeers
agent het onderwijs bijwoonde en daaraan
ook leiding gaf. De Commissaris gevoelde
wel in beginsel voor dit denkbeeld, maar
heeft tenslotte toch gezegd, dat hij daarmee
niet beginnen kon, want als de andere scho
len later met een zelfde verzoek zouden ko
men, zou dit te bezwarend voor zijn dienst
worden".
Wii voelden ons gedrongen den heer Don
kersloot te zeggen, dat wij het bezwaar van
den Commissaris moesten deelen. Laten wij
aldus ons betoog eens rekenen. Haar
lem heeft meer dan 80 openbare en bijzon
dere lagere scholen. Als wij het gemiddeld
aantal klassen per school op 7 stellen, komen
wij aan 560 klassen. De politie zou dus gere
geld in 560 klassen verkeers-onderwijs moe
ten geven.
Bovendien zou het gewenscht zijn het ver-
keersonderwijs ook op de middelbare scholen
te geven.
De heer Donkersloot was al overtuigd.
..Neen" zoo vervolgde hij ..ik zie nu wel
in. dat dit practisch niet uitvoerbaar is. Te
meer, omdat klassen van 30 of 40 leerlingen
voor vruchtdragend verkeers-onderwijs te
groot zijn. Er zullen niet meer dan 15 of 20
leerlingen tegelijk dit onderwijs rondom de
maquette kunnen volgen.
Hoeveel uren denkt u zoo vroegen wij
dat verkeers-onderwijs noodig zal zijn?
De heer Donkersloot antwoordde: De A. N.
W. B. heef do leerstof in 16 uren verdeeld.
Maar dit geldt natuurlijk alleen voor de hoo-
gere klassen. Feitelijk kan al op een beschei
den manier met verkeers-onderwijs in de eer
ste klasse begonnen worden. De kinderen die
pas op school komen moeten leeren hoe zij
veilig een straat kunnen oversteken. Verder
zijn er ook bij de maquette looden kindertjes
met vliegende Hollanders, zoodat spelender
wijze gedemonstreerd kan worden, hoe ge
vaarlijk het is met zoo'n ding op den open
baren weg te komen.
In elke hoogere klasse kan het verkeers-
onderwijs wat uitgebreid worden. Vooral als
de kinderen op een leeftijd komen dat zij
gaan fietsen, is heel dringend noodig. dat zij
precies weten wat de verkeersregels zijn. wat
zij moeten doen en vooral ook wat zij moe
ten laten.
Thans vormen fietsende kinderen vaak een
gevaar voor den weg. Vooral als zij op rijen
van drie en vier voorbijsnorren, alsof de weg
alleen voor hen is.
De praktijk zal moéten uitwijzen hoeveel
uren in elke' klasse aan verkeersonderwijs ge
geven moeten worden. Het is nu evenwel
reeds te zeggen, dat het gewenscht- is soms
het ijzer te smeden als het heet is. Als er
bijvoorbeeld een ongeluk in de nabijheid der
school gebeurd is, moet de onderwijzer met
een de verkeers-maquette voor den dag ha
len, om, terwijl de indruk van het ongeluk
nog versch is de kinderen uit te leggen
waardoor het ongeluk ontstaan is en wat- ge
daan kan worden, om nieuwe ongelukken te
voorkomen. Bovendien zal de onderwijzer met
zijn leerlingen naar sommige gevaarlijke
punten in de stad moeten gaan, om de ver-
kcersprobleemen daar ter plaatse nader toe
te lichten.
Het zal aanbeveling verdienen om in de
hoogste klassen een eenvoudig examen af te
nemen, om de kinderen een verkeers-diploma
met draagspeld te geven. Daarvoor zijn zij,
zoo heeft de ervaring geleerd, zeer gevoelig.
Het vex-meerdert bovendien de belangstelling
in het onderwijs.
Zoo zal aldus dit schoolhoofd het
verkeersonderwijs goed tot zijn recht komen.
Maarwie geeft ons nu goede onderwij
zers in de verkeers-aangelegenheden, nu de
politie niet kan medewerken? Wij zouden er
al zijn, als aan elke school één of twee onder
wijzers waren, die zich voor dit onderwijs in
teresseerden.
Maar dan is zoo stelden wij den heer
Donkersloot voor wel een oplossing te vin
don. De Commissaris zal er ongetwijfeld wel
ice willen medewerken, om de onderwijzers
die zich met dit verkeers-onderwijs willen be
lasten, op te leiden. Een cursus van enkele
avonden, gegeven door den inspecteur belast
met de leiding van het verkeer, den heer P.
van Tongeren, zou vermoedelijk al voldoende
zijn.
In de Centrale voor de lantaarnplaatjes
der scholen zijn reeds verschillende plaatjes
die op het verkeerswezen betrekking hebben.
Daaruit, blijkt dat de politie, die nu ook al
voorlichting geeft op ouderavonden en voor
jeugdvereenigingen, de zaak gaarne, als dit
in haar vermogen is, wil steunen.
Dan waren wij ook geholpen! zoo ant
woordde de heer Donkersloot.
Wij kunnen dexx heer Donkersloot nog ver
rassen met de mededeeling, dat wij later de
zaak met den Commissaris besproken hebben.
Deze verzekerde, dat hij tegen medewerking
in dezen voim gee"n bezwaren heeft, want de
zaak zelf is hem zeer sympathiek.
NOOIT MEER OORLOG
FEDERATIE.
OPENBARE VREDESBIJEENKOMST.
De Nooit Meer Oorlog Federatie heeft
Maandagavond in het gebouw van den Pro
testantenbond een openbare vredesbijeen
komst georganiseerd. De belangstelling voor
deze meeting bleek uitermate groot te.zijn,
reeds kort na het aanvangsuur was geen
enkele plaats meer onbezet.
De voorzitter, de heer Joh. Op t Eynde,
deelde in zijn openingswoord mede, dat de
bijeenkomst belegd was op initiatief van en
kele bij de Federatie aangesloten vereeni-
gingen, die meenden dat de kwestie der
dienstweigering wat nader onder de oogen
diende te worden gezien.
Als eerste spreker voerde daarna het woord
ds. N. Pa d t uit Zandvoort.
Spreker begon met de opmerking, dat vol
gens artikel 2 van het' burgerlijk wetboek
persoonlijke dienstbaarheid of wel slavernij
verboden wordt. Maar niettemin kent men
in ons land de dienstplicht, die spreker
eveneens als een vorm van slavernij be
schouwde. Als onze jongens 19 jaar zijn, al
dus ds. Padt, worden ze door den Staat weg
genomen om zich te vergrijpen aan „het
hoogste goed". Zeer terecht is de dienstplicht
door Scharten-Antink infernaal genoemd,
omdat zij solt met alles, wat ons heilig is.
De ..gedachte" dienstplicht verspreidt zich
over de geheele wereld als een net. waarin
iedere levensuiting wordt verstrikt en er is
geen kans, dat men aan die plicht ontkomt.
Zij is de schending van de menschelijke per
soonlijkheid, aldus spreker, en Indien we
niet beseffen, dat er offers moeten worden
gebracht om haar te doen verdwijnen, zul
len wc er nooit komen. Laten we begrijpen,
dal de grootste geesten van dezen tijd aan
onze zijde staan: mannen als Romain Rol
land, Stefan Zweig, Tagore. Wij strijden voor
een zaak, waarvan de inzet het allerhoogste
is. Uit eerbied voor den mensch verwerpen
we de dienstplicht.
Mevr. Henriëtte Roland Holst,
die na ds. Padt sprak, constateerde, dat
sinds verleden jaar de solidariteit met cïe
dienstweigeraars is toegenomen. En dat is
noodig, want deze menschen zijn overgele
verd aan de ontzaglijke machinerie, de straf-
fende machinerie van den Staat. De straf
voor de dienstweigeraars schijnt bedoeld te
zijn om van den jongen man met daad
kracht, Idealisme, moed en waarom ook niet
overmoed een geprikkeld en wantrouwend
mensch te maken. Dit gebeurt, doordat men
hem als een misdadiger behandelt. Zelfs is
komen vast te staan, dat dienstweigeraars in
de bijzondere strafgevangenis te Schevenin-
gen mishandeld zijn. Zoolang dergelijke din
gen voorkomen, blijft men willens en wetens
conflicten uitlokken. Spreekster herinnerde
in dit verband aan de gebeurtenissen te
Veenhuizen met de twee dienstweigeraars,
die in hongerstaking zijn gegaan.
Spreekster eindigde met een dringenden
oproep aan alle pacifisten om zich te verdie
pen in het middel van verzet tegen staat en
wet cn zich solidair met de dienstweigeraars
te verklaren.
Er is maar één weg. die naar ons doel voert,
zeidc d s. N. J. Schermerhorn, de
ste spreker van dezen avond, en dat is de
kortsic weg, de weg van de dienstweigering.
Spreker constateerde met voldoe
ning, dat in de laatste dertig, vijf-
en-dertig jaar de idee der dienstweigering
enorm is vooruitgegaan. Het. is echter nood
zakelijk, dat dc geesten zich nog scherper
tegenover het georganiseerd geweld stellen.
Men ontmoet dikwijls menschen. dié zich
niet met het anti-militairisme willen inlaten,
omdat ze niet ongehoorzaam aan de over
heid willen zijn. Maar hoe dikwijls toonen
deze zelfde overheidsaanbidders zich onge
hoorzaam, wanneer er wat mee te verdienen
valt, het knoeien met de belasting bijvoor
beeld.
Spreker ging iets dieper in op het wezen
van den oorlog. „De oorlog ls niet anders dan
een commercieele onderneming", heeft
Woodrow Wilson gezegd. Zoo is het. Alleen
om de stoffelijke belangen van enkele groo-
ten der aarde, zoo zeide ds. Schermerhorn,
wordt de oorlog gevoerd. Spreker kon geen
onderscheid zien tusschen een „rechtvaar
digen" en een „onrechtvaardigen" oorlog.
Als redelijk mensch moet men den oorlog
verwerpen en alleen langs redelijken weg
kan men tot de oplossing der conflicten
komen.
Met een kort slotwoord van den voorzitter
werd de bijeenkomst gesloten.
KINDERVOEDING.
De Vereeniging „Kindervoeding" reikte in
de afgeloopen week uit in hare afdeelingen:
Zoetestraat: Maandag 190 porties; Dins
dag 180 p.; Woensdag 145 p.; Donderdag
171 p.; Vrijdag 192 p„ Zaterdag 162 p.
Overtonstraat; Maandag 150 porties; Dins
dag 154 p.; Woensdag 136 p.; Donderdag
141 p.; Vrijdag 149 p.; Zaterdag 144 p.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
UIT HET LAND VAN GANDHI.
Geachte Redactie,
Wie eens het- boek de Negerhut van Oom
Tom gelezen heeft, zal gejubeld hebben bij
het winnen der Noordelijken tegen de Zuide-
lenken. Zoo zal het ook met een ieder gaan
die meisjes van 5 of 6 jaar heeft na !t lezen
van het boek „Moeder Indië" (Britsch-Indië)
verkrijgbaar bij de Uitgevers Maatschappij
„Elsevier" en ook bij iederen Haariemschen
boekhandel.
Vooral den Iaatsten tijd door het optreden
van Gandhi, die zeer zeker zijn grootsten
steun vindt bij de Hindoes.
Dat de Engelschen niet alleen en niet allen
in Indië werken tot het welzijn van het In
dische volk, zal ieder toestemmen, maar dat
er onder de Engelschen en vooral onder de
Engelsche vrouwen velen zijn die werken in
het belang der Indische meisjes en vrouwen
staat vast. En menige Indische vrouw zal de
Engelsche o verheer selling gezegend hebben,
diei; haar beschermd heeft, voor het uit
voeren der Hindoesche Offerande waarbij zij
meest verbrand worden met haar soms 6, ja
zelfs 10 maal ouderen man.
Vergun mij, u eenige regelen uit het boek
..Moeder Indië" onder de oogen te brengen.
Hoort wat een Orthodox hooggeleerde Brah
maan, die zich goed thuisgevoelde in zijn
Europeesche kleedij, in uitmuntend Engelsch
vertelde: Daten wij veronderstellen dat ik
een dochtertje heb. Als ik naar niet te begin
nen met haar 5de jaar uithuwelijk is het
verkeeid, en als ik haar niet uithuwelijk voor
haar tiende jaar is mijn straf niet te dra
gen. Dan word ik uitgebannen uit mijn kaste.
Geen hunner zal met mij eten of mij water
te drinken geven of mij tot eenige plechtig
heid toelaten. Geen hunner zal mij zijn
dochter voor een huwelijk met mijn zoon ge
ven, zoodat ik geen zoon s zoon kan hebben
van goede geboorte. Inderdaad mijn sociaal
bestaan zal ten einde zijn. Geen kastegenoot
zelfs zal cr zijn schouder toe leencn om mijn
lichaam naar oen brandstapel te dragen. Én
mijn straf in het volgend leven zal nog
zwaarder zijn. En wat het kind zelve betreft-,
hoe zal het haar gaan? Het kind treft nog
grooter ongeluk.
Volgens onze wet moet ik ze het huis uitja
gen, het bosch in. Daar moet ik haar ach
ter laten met leege handen. Van dat oogen-
blik af mag ik mij niet meer om haar be
kommeren. En geen Hindoe mag haar voed
sel geven of hulp tegen de wilde beesten op
straffe van te deelen in den vloek.
Dit is het lot van alle meisjes, zelfs op 't
oogenblik en indien de Engelschen uit In
dië verdreven worden zal het weer veel erger
worden. En dat dit geen denkbeeld is kan
men lezen in een bericht van 3 September
1930, waarin gemeld wordt, dat een Arabier
een aanklacht ingediend heeft bij den Offi
cier van Justitie te Medan, omdat de contro
leur van Brandan hem niet wilde helpen om
zijn vrouw van 9 jaar, die niet bij hem wil
de zijn. bij hem te brongenDeze eisch is
ingewilligd, zoodat het kind van negen jaar
bij hem gebracht is.
Nu zal men zeggen: zulke onverlaten zijn
er in ons land ook. Dat wil ik toegeven, maar
dan toch als uitzondering. Geen enkele Gods
dienst of vereeniging zal zich daartoe lee
ncn. Daarbij is wat wij hier noemen: .stand"
of „rang" daar ontzaglijk veel erger. Het kas-
tewezen is daar zelfs zoo groot dat geen En
gelsche doctores een kind van de paria's (dat
zijn de armsten van het volk) zou durven
behandelen in haar huis, daar anders de be
tere kaste haar huis voor besmet zou verkla
ren.
J.N.
HET JUBILEUM VAN EDUARD
VERKADE.
HULDIGING IN HET HEELE LAND IN
VOORBEREIDING.
Het vijf en twintigjarig toonceljubileum
van den tooneelkunstenaar Eduard Verkade
zal Donderdag 11 Februari in het Rika Hop
per Theater te Amsterdam worden gevierd.
De jubilaris zal optreden in de titelrol van A.
Savoir's comedie „Hij" („Lui"). Ook in vele
andere plaatsen van ons land zal Verkade
met een voorstelling van genoemd stuk zijn
jubileum vieren.
In het Eere-Comité, hebben zitting: dr. J.
Th. de Visser, Mr. Dr. D Fock. oud-Gouver
neur-Generaal van Ned.-Indië, Den Haag,
Mr. Dr. D. A. P. N. Kooien, lid van den Raad
van State, Den Haag, Jhr. Mr. J. L. W. C.
Von Weilen. Den Haag, dr. F. M. Wibaut en
Dr. G. Tjebbo Franken, voorzitter van het
hoofdbestuur van het Ned. Tooneelverbond,
Haarlem.
Het uitvoerend comité bestaat uit de
heeren E. Boekman, wethouders van Onder
wijs en Kunst te Amsterdam, eere-voorzitter;
Mr. J. H. Schultz van Haegen te Aerdenhout,
voorzitter; Mr. H. Merkelbach. dir. Stads
schouwburg te Amsterdam, vice-voorzitter.
Jacques van Hoven. dir. van het Rika Hopper
Theater te Amsterdam, secr.- penningmees
ter; J. R. Koning, hoofd der afd. beplan
tingen te Amsterdam en de t-ooneelspelers
Frits van Dijk, Cor Hermus, Paul Huf, Hans
van Meerten en Willem v. d. Veer. allen
leden. Voorts is er een huldigingscomité, be
staande uit ongeveer 100 personen. In ver
schillende steden van ons land zijn plaatse
lijke huldigingscomité's gevormd of zijn deze
in wording.
Zij die wenschen bij te dragen aan het
jubileumgeschenk kunnen hun bijdrage
storten op postrekening No. 8000 ten name
van den voorzitter van het Uitvoerend Co
mité, mr. J. H. Schultz van Haegen.
HET TOONEEL
Haar Laatste Wil.
Tooneelver. Tot Nut en Genoegen.
Het mannenkoor „Proza en Poëzie", gaf Za
terdagavond in den Schouwburg Jansweg 'n
soirée met medewerking van de Heemsteed-
sche tooneelverecniging „Tot Nut en Ge
noegen". Vooral het succesvolle optreden van
laatstgenoemde gezelschap heeft den leden
en introducées van het bekende mannenkoor
een aller-amusantsten avond bezorgd.
„Tot Nut en Genoegen" voerde op „Haar
laatste wil" van J. W. van der Heyden Jr. en
H. Bakker en het ging hun goed af! Dc tal
rijke vermakelijke situaties, die in het stuk
voorkomen, kwamen goed tot haar recht
door de vlotte wijze, waarop de meester der
medespelende dames en heeren hun rol ver
vulden. De vakkundige leiding van regisseur
Koolbergen heeft daarbij natuurlijk een niet
gering aandeel in het welslagen van uitvoe
ring gehad. De inhoud van het blijspel zal
velen bekend zijn. „Haar laatste wil" is de
geschiedenis van het testament van een
vrouw, die haar vermogen in zijn geheel
aan haar ruziezieke familieleden nalaat mits
deze gedurende vier dagen „in peis en vrede"
onder hetzelfde dak kunnen samenwonen.
Voor het grootste deel der erfeniscandidaten
blijkt dat echter een absolute onmogelijkheid
te zijn, zoodat er tenslotte maar twee over
blijven, een jonge literator en een aardig
nichtje, die voor de vorstelijke som gelds in
aanmerking komen.
Wat het spel der optredende dames en
heeren betreft, allereerst dient een woord
van hulde te worden gebracht aan de dames
Bos en Verhoeff, die van de beide kijvende
en hebzuchtige zusters een uitstekende ty
peering gaven. Daarnaast vertolkten de hee
ren Clay en Harren, respectievelijk als de
kruidenier Giroen en de spekslager Metse
laar hun rollen met de verclschte dosis pot
sierlijkheid De heer A. Goosscns had van
den zeeman Vierkant een forsche figuur ge
maakt, terwijl mcj. Harren dc lieftallige
Tilly de Veer met natuurlijke losheid speelde.
De letterkundige Algema van den heer G.
Botbijl hadden wij echter gaarne met iets
meer „flair" gezien. Johan de huisknecht
werd behoorlijk weergegeven door den heer
A. Botbijl en de heer L. Beck was een zeer
aannemelijke notaris Pennings.
Volledigheidshalve zij vermeld, dat het
kamermeisje vertolkt werd door mej. A.
Hoeben en dc twee notarisklerken door de
heeren Kluft en J. Botbijl.
Het publiek heeft zich met deze klucht
kostelijk geamuseerd en na ieder bedrijf
door een levendig applaus van zijn instem
ming blijk gegeven. De voorzitter van „Proza
en Poëzie" vertolkte de gevoelens der aan
wezigen door een hartelijke toespraak tot
de menschen van „Tot Nut en Genoegen" tc
houden.
Aan het tooneelstuk ging vooraf een humo
ristisch terzet „Studentenwraak" van L.
Kron, dat bijzonder in den smaak viel. Uit
voerenden waren de heeren W. van Hon-
schoten, A. van Brussel en F. ter Wolbeek.
Dc avond werd besloten met een bal onder
leiding van den heer J. F. Warmer.
Financiëele berichten.
DE UITLOTING DER
6% OBLIGATIES HOLL.
AMERIKA LIJN.
THANS OOK SCHORSING VOORGESTELD.
Thans heeft de trustee der 6 pet. obligatie-
leening 1922 ten laste der HollandAmerlka-
lijn ook obligatiehouders opgeroepen tot eeti
vergadering ter behandeling van het voor
ste! der maatschappij om ook de uitloting,
die in Februari 1932 moest geschieden, voor-
loopig tot Mei uit te stellen. In de vergade
ring. die te beslissen had over de coupon- en
aflossingsbetaling was desverlangd toegezegd
om ook de uitloting in de schorsingsmaat
regelen te betrekken.
De Vereeniging tot behartiging var. de be
langen van obligatiehouders adviseert om het
voorstel aan te nemen.
W. A. SCHOLTEVs AARDAPPELMEEL
FABRIEKEN
W. A. Scholten's Aardappelmeelfabrieken
boekten in 1930-1931 een nadeelig saldo van
244.117, waarvan 225.000 te dekken uit
het by de reorganisatie gevormde reserve
fonds.
UIT DE PERS.
Dc kaakslag aan
„Oslo".
Het. Volk is niet minder ontstemd dan
de Nieuwe Rotterdaxnsche Courant over het
contingenteeren van den vleeschinvoer on den
slag Denemarken daardoor toegebracht
„Zoo handelt men tegen een land,
waarmee men het vrUhandelsverdrag van
Oslo sloot.
Hiermee wordt het gevaar van Deenscha
represailles opgeroepen tegen dc produc
ten, die Nederland in Denemarken in
voert: bloembollen, schoenen, steenkolen.
Den veeboeren, volgens de „psychologi
sche" methode-Colyn. een brok toewer
pend, ook al helpt het hun geen zier,
brengt men aan de boll enkweekers, de
schoenindustrie en de mUnnyverheid
tegelijker tyd een slag toe. Heel de pro
tectionistische waanzin raakt zoo in
vollen gang. De beruchte schroef zonder
eind is aangedraaid en draait onverbid
delijk door.
De Kamer is met vacantle, maar dit
bedrog achter haar rug om, tegen de haar
gedane toezeggingen in, zal zy zich niet
mogen laten welgevallen. Het zal hope
lijk spannen, als zy volgende maand weer
byeenkomt".
Het Algemeen Handelsblad noemt
het een alarmeerende gedachte, dat de
invoer-contingenteeringswet. die de ver
dedigers der traditioneele Nedcr'.andsche
vry handelspolitiek als een tijdeiykcn
noodmaatregel hebben aanvaard, moet
debutoeren tegen oen land als Dene
marken. waarmede wy door de overeen
komst van Oslo zyn verbonden om elkan
ders belangen zoo min mogelijk door
tarieven of andere invoerbeiemmeringen
te schaden. Langen tyd hebben wij met
de Scandinavische landen en België be
proefd de grondgedachte van het mis
lukte tarievenbesland van Genève als
nog rglonaal te doen zegovieren. En
er zyn zelfs pogingen gedaan om het
kader der overeenkomst van Oslo te
verbreeden.
Hot blad noemt er eenige, meent dat
eenige jongste gebeurtenissen, zooals de
valuta-politiek wel een leeüjkc bres geslagen
hebben in dezen Oslo-muur van „protectie
tegen de protectie", maar tooh leverden do
resten nog een basis op voor overleg en
wederzydschen goeden wil om elkaar naar
vermogen consideratie te betooncn. Het. eerste
staaltje van Nederlandsche „ministerieele in-
voer-voogdy" is echter een economische oor
logsverklaring aan een bondgenoot, die ons
duur te staan kan komen.
Het Amtserdamsche liberale orgaan blijft
protectie in elk opzicht uit den booze ach
ten.
Steeds zullen wij moeten beseffen, dat
wy ons op een hellend vlak hebben be
geven, aan welks einde de economische
vernietiging ligt.
Denemarken zou. wanneer het tot tegen
maatregelen zou overgaan, ons veel meer
nadeel kunnen berokkenen dan omge
keerd, omdat het, tot dusver, veel meer
uit ons land betrekt dan wy uit Demo-
marken.
Dat hulp noodig was, betwist het Handels
blad niet.
Maar cr zal veel voor noodig zyn om
goed te praten dat Nederland een bond
genoot van Oslo van zich vervreemdt., zijn
eigen uitvoer in de waagschaal stelt, en
het recht verspeelt om voortaan als vrij-
handclaar aan anderen den weg tc wy-
zen.
Nadat dc kaboutertjes afscheid hadden genomen, zouden dc
wurmen maar eens naar binnen kruipen. Een voor een kropen
ze ieder in een gat, maar toen ze een eind over de helft waren,
konden ze niet meer voor- of achteruit. De eaten waren veel tc
klein cn nu was het de beurt van de wurmen om tc smcckcn
om hulp. Maar het leek er op of dc kaboutertjee it verwacht
hadden en vlug renden ze weg,
Voordat Tuimcltje en Kruimeltje in het paleis aankwamen,
ontmoetten ze enkele andere kaboutertjes, die eens ecu gezellig
dagje wilden hebben.
«We g^an eens kijken of we nergens kunnen binnen
dringen." zeiden ze lachend tegen dc twee deugnieten en daar
moest Tuimeltje natuurlijk bij zijn. Het duurde niet lang of ze
kwamen in een groote keuken en begonnen direct verstop
pertje te spelen. Tuimeltje kroop voor de aardigheid in een pan
met groene erwten.
Juist hadden ze dc grootste pret, toen de deur van dc keuken
open werd gemaakt en iemand de pan met erwten op het gas-
stclletje zette. Toen werd de deksel op de pan gedaan en daar
zat Tuimeltje nu met zijn gekke streken. De meid hield een
lucifer onder het gasstcllctjc cn plof, daar sloegen de vlammen
onder de pan uit. De kaboutertjes waren ineen - van de pret
genezen en daar begon Tuimeltje om hulp tc roepen.
„Ik heb het zoo warm," gilde hij, „doe de deksel open,"
maar dat ging zoo ineens maar niet. want het .was ecu edit
9»aag*iuk zoo dicht bij d<; vlammen te komen,
