Onterfd....!
DE PRUISISCHE STOETERIJ viert haar
200- Jarig bestaan, naar aanleiding waarvan
in de grootc hal te Berlijn een ruiterfeest
gehouden werd.
DE 20.000STE INWONER VAN ZUTPHEN is
Donderdag geboren- De verecniging .Zutphen Vooruit'
schonk den vader een spaarbankboekje niet een bedrag
ten behoeve van den jonggeborene. 1 De moeder
met den 20.000sten Zutphenaar.
EEN EEUW NEDERLANDSCHE KUNST TE
BRUSSEL. In tegenwoordigheid der Koninklijke
familie is heden te Brussel de tentoonstelling „Eea
ccnuw Nederlandsch Kunst" geopend. Een kinderpor
tret van N. Pienemaru
DE AMERIKAANSCHE MO
TORBOOTRACER GAR
WOOD is er In geslaagd het
wereldrecord van den
Engclschmnn Kaye Don te
verbeteren en te brengen op
178.251 K.M. per uur.
EEN DETAIL VAN DEN VOORZITTERSHAMER, bestemd voor den voorzitter der
aanstaande Ontwapeningsconferentie, vervaardigd door de N.V. A. Bonebakker en Zn.
te Amsterdam.
LAURA KNIGHT, de bekende Engelsche artiste maakt thans een studie van het circuslcvcn. Dezer dagen bracht zij daartoe eea
bezoek aan het Olympia Circus te Londen.
„HET SPAAN-
SCHE WEE UW-
TJE". Bfl de
Kon. Ver. Het Ne
derlandsch Tooneel
gaat de première
van „Het Spaan-
sche Weenwtje". -
Een scène nlt het
spel.
DE SIEBERG-GARAGE
aan het Scheldepleln te
Amsterdam Is heden
geopend.
FEUILLETON
Naar het Engelschvan
DOLF WYLLARDE.
(Nadruk verboden).
10)
..Het eentge testament, dat we konden vin
den, dagteeker.de uit den tijd van vóór mijn
vaders dood. Het was hier in West-Indlë ge
maakt, Het schijnt dat mijn vader en Ian
Harrel in vroeger Jaren wel gecorrespondeerd
hebben. In leder geval wist hij van mijn be
staan en omdat hij kinderloos was, vermaak
te hij mij de plantage omdat cr niemand na
der was. die er voor in aanmerking kwam.
Mijn vader was niet bepaald de geschikte
erfgenaam voor een dergelijke nalatenschap!
Eigenaardig hè. dat de man, die mij. zonder
het te willen, beroofd heeft van het eigendom
waarop ik altijd had gerekend, mij het eeni-
ge. dat ik tenslotte nog bezit, heeft nagela
ten!"
„Het is niet bepaald een voordeelige ruil!
Weet je zeker, dat er geen later testament
„Vrijwel. Hij heeft alles wat hij bezat, mee
genomen naar Engeland en hier de zaak ge
sloten. We hebben alle papieren doorgesnuf
feld, maar er was geen tweede testament
bij".
.Arme kerel!" zuchtte Morrence. „Maar
heb je wel aan de toekomst gedacht?"
„Neen, daar wensch ik niet aan te denken!"
„Maar mijn beste Jongen protesteer
de Morrence.
,Jk zeg Je nog eens, ik wil niet denken",
riep Digby heftig, terwijl hij ongeduldig op
stond on eon stapel papieren op den grond
smeet. „Dat ls juist het voordeel er van, dat
je hier levend begraven bent. je hersens func-
tionneeren niet moor, je slaapt ln en je her
inneringen stompen ook ar. Je bent tevreden,
zooals een poes die in het zonnetje zit, dat je
van dag tot dag het leven hebt. De eenige
toekomst waaraan ik denk Ls het volgend Jaar
en de kansen van den oogst".
Morrcncc's vriendelijk gezicht kreeg eon
ernstige uitdrukking. Hij keek onwillekeurig
naar het portret van het Engelsche meisje
naast het zijne en dacht aan de spottende
opmerkingen van „Doctor Tom" over Eulalle
de Flolssac.
„Denk Je hier voorgoed te blijven?" vroeg
hij op zakelijken toon.
„Ik zeg je. Jack. dat ik heelemaal niet denk.
Ik maak geen plannen meer. Als ik het leven
hier niet ondragelijk ga vinden, welnu, dan
blijf lk waarschijnlijk. Jij hebt belangstelling
voor de dingen van vroeger in me wakker
gemaakt", vervolgde, hij een tikje geprikkeld.
..Meestal vergeet ik Engeland totaal. Maar
nu ben ik waarachtig in staat om naar oude
kennissen en familieleden te vragen!"
..Er is één oude relatie, aan wie je wel wat-
meer gelegen mocht laten liggen, dan Je tot
nu toe gedaan hebt", antwoordde Morrence
met vriendelijk verwijt, „Ik bedoel je zuster
Mijn vrouw logeerde bij haar. toen ik uit En
geland wegging en ik weet, dat zij er voort
durend over tobt, dat ze nooit Iets van je
hoort".
Arme Cissy!" zei Digby met een zucht. „Ik
wéét dat mijn gedrag tegenover haar ver
keerd is. maar het leek me het beste om alle
verbindingen met Engeland te verbreken".
.Ze weet niet eens waar je uithangt!"
„Ze wee: dat ik naar St. Aiousie ben ge
gaan. Maar ik heb haar, sinds mijn komst
hier, niet geschreven en tenslotte schreef zij
ook niet meer. Ik denk dat ze Sn de meening
verkeerde dat ik niet hier gebleven ben en
haar brieven mij niet. bereikten. Mijn plannen
waren zoo onzeker, toen ik uit Engeland weg
ging: ik heb inderdaad ook over Australië
gesproken, dus Cissy zal wol denken, dat ik
daarheen getrokken ben. Gelukkig heeft Ci-
rely niet geleden onder mijn tegenspoeden.
Ze is met Cartwright getrouwd een jaar voor
mijn vader stierf en niet alleen dat haar
man gefortuneerd is, ze heeft ook 'n behoor
lijke bruidschat meegekregen. Dat eigenaar
dige testament heeft haar niets tekort ge
daan.
„Dat maakt de houding van Je vader nog
vreemder".
„Hij was altijd eigenaardig. Cicely was zijn
liveling en ik ben overtuigd dat hij, toen hij
besloot mij te onterven, tegelijk gezorgd heeft
dat mijn zuster daar geen schade van had.
Hoe is het overigens met haar? Ik ben blij
dat je vrouw bij haar is".
„Nell voelde zich niet heelemaal goed. toen
ik wegging: in elk geval niet, goed genoeg,
om mee te gaan naar Port Gra<?as met zijn
gevaarlijk klimaat. Maar Je Truster is heele
maal niet, zooals ze wezen moest, Digby".
„Clssy ls nooit sterk geweest. Maar er man
keert haar toch niet ernstigs, wol?"
..Beste kerel, heb je nooit gehoord, dat de
geest invloed heeft op het lichaam, en kun Je
je niet voorstellen, dat je zuster, die dol op je
is, erg tobt over Je mysterieuze verdwijning?"
Digby voelde zich niet erg op zijn gemak.
„Ik heb het nooit in dat licht beschouwd",
bekende hij op berouwvollen toon. „Ik zie nu
wel in, dat- lk heel egoïstisch gehandeld heb.
Maar je hebt er geen idee van, Jack, hoe el
lendig ik me heb gevoeld. Dus jij vindt, dat
ik behoor te schrijven?"
„Stellig! En bovendien, zoodra je hier een
poosje gemist kunt worden, moet je naar
huis gaan en vertellen hoe Je het maakt. Ik
zeg dit niet alleen ter wille van Cecily, maar
ook voor je zelf".
„Van mij? Je zoudt me heel wat grooter
dienst doen, door me maar kalmpjes hier te
laten".
„Om je bloot te stellen aan iets, waar Je Je
heele verdere leven berouw van zoudt- heb
ben! Ik weet niets van je omgeving, Digby,
maar lk begrijp heel goed dat een man. die
van plan Ls zich in een kolonie te vestigen,
niet alléén kan blijven. Meestal trouwt zoo
iemand met een meisje uit den maatschap-
pelijken kring, waarin hij beland is. En ik
voel er niets voor om jou naar de weerlicht
te zien gaan, ouwe jongen.... Versta me
goed, lk weet niets: alleen zou ik je willen
vragen, is er behalve je zuster, niemand an
ders in Engeland, van wie Je zou willen we
ten hoe het haar ging?"
Het duurde een poosje voor Harrel ant
woord gaf. Hij stak een nieuwe sigaret aan
en vroeg toen langzaam en aarzelend:
„Hoe is hetmet- de Howards?"
„Zoo ongeveer als het altijd geweest- Ls.
Lady Bryant 1) speelt bridge en maakt ruzie
met haar zoons over geldzaken, precies zoo
als ze het de laatste tien jaar altijd gedaan
heeft. En Barbara is ook nog net als altijd".
„Dezelfde?"
„Ze is nog altijd Lady Barbara Howard. Ik
heb haar in Londen gesproken kort voor mijn
vertrek hierheen".
Harrel zuchtte diep; als iemand die pijn
heeft.
..Enfin: lk heb er niets mee te maken", zei
hij schor.
1PHeb je ooit Barbara's oordeel gevraagd
over het verlies van je positie en fortuin?"
„Neen".
„Vind je dat billijk tegenover haar?"
„Kijk eens Jack; jij weet dat er maar één
vrouw is, om wie ik ooit heb gegeven, en dat
Is Barbara Howard. Het is een onderwerp,
waarover ik nooit met iemand anders zou
praten dan met jou. Maar laat ik je zeggen,
dat het nooit in mijn hersens zou opkomen
om een meisje, dat in Engeland aan luxe en
1) Tot goed begrip van de familieverhou
ding is het noodig te weten, dat bij de En
gelsche adellijke families de jongere leden
meestal een andere achternaam hebben, dan
de geslachtsnaam, die op den oudsten zoon
overgaat. In dit geval Ls de geslachtsnaam
„Bryant", de familienaam, die de jongere
leden van *t gezin dragen ..Howard".
comfort gewend is. te vragen in een land als
dit mijn leven te komen deelen. Dat zou im
mers onverantwoordelijk zijn!"
Morrence's blik dwaalde naar de foto op
den richel. Dat waren niet de trekken van
een zwakke vrouw.
„Ik geloof niet dat ze haar tegenwoordig
leven zoo buitengewoon prettig vindt. Hét te
overigens je eigen zaak. Maar ik zie duidelijk,
dat je nog altijd van Barbara houdt en
daarom kerel, waarschuw ik je, wanneer je
uit moedeloosheid en eenzaamheid met een
andere vrouw trouwt, je Jezelf levenslange
liefde op den hals haalt".
„Ik ben niet van plan te trouwen", ant
woordde Harrel onverschillig, „zelfs niet oni
aan de eenzaamheid te ontkomen. Maar lk
geef toe', eenzaam is het hier dikwijls, ge
weldig eenzaam. Ik hoop dat jij tenminste
een poosje blijft
„Ik heb een week verlof".
„Een week maar?" klonk het teleurgesteld.
..Enfin, je bent in ieder geval dichter bij dan
op Ceylon", gir.g Harrel opgewekter voort,
en het is heerlijk dat we elkaar weer gevon
den hebben. Maar als goed gastheer moet ik
natuurlijk voor amusementen zorgen! Ik zal
je de omgeving laten zien. en we zullen met
de Salmon's gaan picnicken bij de waterval
len van Le Saphir. Dat is een uitgelezen plek
voor zooiets".
„Wie zijn de Salmon's?" vroeg Morrence
langs den neus weg. HU hield zich van den
domme, om te zien hoe zijn vriend op zijn
vraag zou antwoorden.
„Een plantersfamilie op den San Joseph.
Rève d'Or heet hun plantage: je moet "er
langs gereden zijn. Ze wonen nog afgelege-
ner dan ik, maar ze voelen de eenzaamheid
minder, omdat ze met elkaar zijn".
„Uit wie bestaat de familie?"
(Wordt vervolgd).
