Onterfd....! FEUILLETON Naar het Ensclsch ran DOLF WYLLARDE. (Nadruk verboden). 13) „Kom Alice", riep hij met. een opgewektheid die hij in werkelijkheid niet voelde, „kom meisje, nu moeten we nog naar de warme bronnen! Als we hier te lang treuzelen, komt er niets meer van!" „We gaan", antwoordde het kind en ze sprong vroolijk overeind. „Kom Bobby, pak jij de mandjes in; dan zorg ik voor de pon- nies." Eulalie kreeg verder geen gelegenheid tot conversatie met Harre'.. Kapitein Morrence scheen plotseling een bijzonder behagen in haar gezelschap te scheppen; hij legde op zijn kalme, nadrukkelijke manier beslag op haar en liet Harrel naast de kinderen rijden. Maar ofschoon haar nieuwe cavalier zich niet liet afschudden. Eulalie nam nauwelijks no titie van hem. Dat was echter ook niet de be doeling! De warme bronnen kwamen niet uit den- zelfden oorsprong als de watervallen; ze wel den op uit een spleet in den berg en vielen terug in den krater waaruit ze ontsproten. Een holte waaruit kokende stoom opsteeg een soort onderaardsche schoorsteen was alles wat er van zichtbaar was. Nergens in het rond was een spoor van plantengroei te ontdekken. „Het begint nu tot me door te dringen", constateerde kapitein Morrence, ..dat St. Alousie tot op zekere hoogte een vulkanisch eiland is. Hebt u wel eens gehoord, juffrouw de Floissac, of dat water nog geneeskrachtige eigenschappen bezit?" „Tk denk het niet; vroeger wne hier e«r soort, badinrichting, geloof ik; de mer.schen dachten hier genezing voor rheumatiek te vinden, maar van die inrichting is niet veel meer over". „Zijn dit de overblijfselen ervan?" Mor rence wees naar een donkere plek op den berg. „Dat lijkt meer op een inboorlingenhut dar. op de ruïne van een badinrichting, zou ik zeggen Het. wankele gebouw lag daar zoo eenzaam, dat hij zich niet kon voorstellen, dat het be woond was. „Neen. die badinrichting lag verder op. die kunt u van hier af niet zien: daar woont, de Obeah-man". „De wat?" „Een soort van West-Indische wonderdok ter of heksenmeester of zoo iets. een. toove- naar. als je liever wilt", mengde Harrel zich Ir. het gesprek. ..Je hebt toch wel eens van Obeah 1) gehoord. Jack?" „Zeker: maar ik dacht dat het niet meer bestond". ..Dan vergis je je. hoor! Het. bestaat op elk West-Indisch eiland, het is de geheimzinnige kracht om het „booze oog", te kunnen aan wenden. Als we meer tijd hadden konden we er heen rijden en zier. of hij thuis is". O neen. alsjeblieft niet!" riep Eulalie hef tig. ..Ga daar in vredesnaam nooit naar toe'" „Maar u gelooft daar toch niet aan. juf frouw de Floissac?" Ze kreeg een kleur en sloeg in verwarring de oogen neer. „Ik weet het niet", antwoordde ze bijna fluisterend en half-onwillig. ,-Maar het is nooit goed om je met die inlandsche kun sten in te laten. Daar komt altijd ellende van. Ik hoop dat meneer Harrel nooit naar dien Obeahman zal toegaan". „Het zal In ieder geval geen plezierige vi site zijn", lachte Harre'.. Die kerels zijn zoo gruwelijk smerig, ofschoon ze in den regel 1) Obeah geheimzinnige Inlandsche too- verknn** in Wesi-Ir.die en Centra al-Amerika een vermogen verdienen. Ik zou misschien koorts krijgen van de bedorven lucht, maar ik denk niet dat er met eenige kans op suc ces Obeah tegen mij zou kunnen worden uit geoefend". „Maar meneer Harrel", zei Alice ernstig, „ze' werken heusch wel met Obeah en het helpt ook! Er was een man in Trinity en die begon een proces tegen meneer Dupigny en meneer Dupigny ging naar den Obeah-man. Die werkte Obèah en meneer Dupigny won het proces". „Dat is dan waarschijnlijk de manier waar op zoo'n Obeah-man rijk wordt", verklaarde Morrence nuchter. „Inboorlingen geven hun laatste penny om vergelding te krijgen voor vermeend onrecht. Maar als het alleen maar helpt om een proces te winnen, dan zijn die heeren minder griezelig dan de meeste be zitters van het „booze oog!" ..Zoo eenvoudig is het niet.", spotte Harrel. ,Hun bezweringen werken door middel van leege soda-waterfleschjes en veeren en kei- steenen. Als je merkt dat een negerkind aan het spelen is geweest met den rommel van den vuilnishoop op je erf. reken dan maar dat ze met Obeah tegen je aan het werk zijn! Maar ik denk niet dat het veel effect heeft". „Maar hoe verklaart u dan die geschiede nis met dat proces?" vroeg Eulalie. „Omkooping!" Harrel haalde de schouders op ,X>e Obeah-man heeft geld van Dupigny gekregen en daarmee waarschijnlijk de Jury omgekocht!" .De menschen worden soms ziek zei Eulalie huiverend. Morrence zag dat ze bleek was geworden en dat er een uitdrukking van grooten angst in haar oogen gekomen was. „Wat een zonderling mengsel van allerlei wonderlijke eigenschappen was dat meisje toch. dacht hij. toen hij .merkte hoe opge lucht ze was, dat ze hun paarden wendden en niemand er meer over sprak om de hut van den Obeah-man te bezoeken Neen, een vrouw voor Dkrby was zij beslist niet! Het bezon al donker te srprden. toer. zf op L'Opale terugkwamen en als de kinderen met htm gouvernante tijdig op ..Rêve d'Or" terug wilden zijn, was er geen tijd meer voor een langademig afscheid. Morrence wenschte zich zelf geluk met dezen loop van zaken. „Ik zou wel aangeboden hebben om ze thuis te brengen", zei Harre!, toen ze tegen over elkaar in een gemakkelijken rieten stoel een sigaret zaten te rooken, „maar Ik dacht jij er misschien geen zin in zoudt hebben". „Eerlijk gezegd heb Jij het. bij het rechte eind", bekende Morrence ruiterlijk. „Enfin, ik geloof niet dat er wat gebeuren kan ze zijn met hun drieën", zei Harrel peinzend. ..Het lijkt me toe, dat juffrouw de Floissac uitstekend op zichzelf kan passen!" verklaar de de kapitein op drogen toon. „Ofschoon, als ze alleen was geweest, had er niets an ders opgezeten dan haar te begeleiden' „Jij kent de buurt hier niet", bracht. Har re! in het midden ..Het is verschrikkelijk een zaam op den San Joseph. Maar ik geloof dat jij het niet erg op En'.alle begrepen hebt. Jack? Je was allesbehalve vriendelijk tegen haar". „Ik voel geen innerlijke verwantschap met weerhanen! Sommige menschen vergelijken vrouwen graag met het weer in April en vin den onevenwichtigheid en ongestadigheid cn plotselinge wisseling van stemmingen een at tractie in een vrouw-man. Ik voor mij vind een vrouw, die niet net zooveel gezond ver stand heeft als een man, evenmin aangenaam gezelschap als een pasgeboren kind of een idioot!" Jack's oordeel over Eulalie de Floissac liet aan duidelijkheid niets te wenschen over hij had het heel nuttig gevonden om dat oor deel in dezen krassen vorm te uiten HOOFDSTUK VII. „Ik vind het verschrikkelijk jammer, dat je zoo kort verlof hebt Jack; maar bet was tn •>d»r geval heerlijk om te een poo«je hier *e hebben!" „Den volgenden keer hoop ik langer to kunnen blijven". „Ja, zie dat voor elkaar te krijgen. Je w«eet niet wat het voor mij beteekent gezelschap te hebben en dan nog wel Jouw gezelschap. Hot is hier zoo drommels eenzaam, zoo zon der eenige aanspraak". „Arme jongen. Ik wou dat Je niet zoo ver van Port Gracas woonde. Ik zou Je dolgraag dichterbij hebben, want die conversatie in d« hoofdplaats is ook niet alles!" „Je zou die conversatie meer op prijs stel ler.. als je anderhalf Jaar in Je eentje hier gezeten had. Het verbaast me niets dat dia achterneef van me een beetje zonderling is geworden. Als ik de Salmons niet had gehad, was ik eek geworden, geloof ik"*. ..De weet niet of de remedie niet erger ia da- de kwaal", merkte Morrence bruusk op. KUk eens, Digby; het zijn mijn zaken niet er. ik weet. wei <jat ongevraagde advieecn dik wijls niet welkom zijn. Maar dat moet ik ris- keerer. Ben Je Je er van bewust waar Je heen drijft?" ..Heen drijft? Hoe bedoel Je? Met wat? Met wie" „Met dat meisje!" Er kwam een ernstige uitdrukking op Har re'. 's gezicht. Het was het laatste vertrouwe lijke gesprek dat zij voorloopig zouden heb ber.. Over een half moesten ze naar Trinfty vertrekken, vanwaar de kleine stoomboot Morrence naar de garnizoensplaats zou te rugbrengen. „Je bedoelt Eulalie de Floissac?" vroeg Harrel na een langdurig stilzwijgen. Het was duidelijk dat hij zeer tegen zijn zin over dit onderwerp sprak. „Waarom vraag je haar niet ten huwelijk, als Je het hier 7.00 eenzaam hebt?" Morrence stelde deze rechtstreekache vraag om zijn vriend te dwingen open kaart te spe len. in de eerste plaats tegenover zichzelf. ("Wbrdt vwr-voïgflfc, Het iaat zich zon aanzien, dat deze winter zonder strenge vorst oi dichte sneeuwbuien voorbijgaat. Het buitenland heeft echter op andere wijze niet liet koude jaargetijde kunnen kennismaken. DF HEER JURIAANSE. te Rotterdam heelt zijn vlinder collectie gegeven aan het Museum te Leiden. EDUARD VERKADE VOOR DE KLANKFILM. In verband met het 25-jarig jubileum van Eduard Verkade op II Februari a.s. wordt iu het Rlka Hopper Theater te Amsterdam een geluidsfilm opgenomen van drie zijner meest bekende creaties. Eduard Verkade als Hamlet. DE SNELTREIN PARIJS— MILAAN is in de nabijheid van Montereau ontspoord. De stoker werd gedood, HET OUDSTE HOTEL VAN HAARLEM „Dc Leeuwerik", dat ongeveer 200 jaar geleden werd opgericht, zal opgeheven worden. Binnenkort z al het gebouw in veiling komen. DE „FLYING CARPET", het vliegtuig, waarmede twee Amerikanen. Halliburton en Stevens, een vlucht om de wereld maken, passeert de beroemde Taj Mahal te Agra. DL NIEUWBENOEMDE BURGEMEESTER VAN STAND- DA AR BUI TEN, Jhr. A. J. F. X. Verheven, is Dinsdag feestelijk ingehaald cn ten stadhuize officieel geïnstalleerd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 9