Onterfd....!
FbUlLLt iUI\
Naar het Engelsehvan
DOLF WYLLARDE.
(Nadruk verboden).
20)
„Goed, laat hij mij dan lady Kiddie noe
men. Maar alleen Lady Kiddie, Martin, en
niet Lady Catherine, hoor!"
Martin deed zijn uiterste best om zijn ge
zicht in een ernstigen plooi te houden, toen
hij .Lady Kiddie" mee naar binnen nam. ter
wijl Barbara haar schreden naar de biblio
theek richtte om een onderhoud met haar
Jongsten broer le hebben. Ze voelde bij in
tuïtie. dat er weer iets niet in den haak was;
waarom moest Ted eerst een apartje met
haar hebben, voor hij zijn moeder ging be
groeten?
Met een hand. die een beetje trilde open
de ze de deur van de bibliotheek. Lord Ed
ward .stond bij den haard. Hij was slank en
blond als zijn zuster, maar zijn gezicht miste
die aantrekkelijke mengeling van zachtheid,
vroolijkhcid en flinkheid, die Dr. Meillet op
Barbaras portret zoo getroffen had. Toch
maakte ook Lord Edward een prettigen in
druk. als hij niet door zijn zorgen gekweld
Wprd hetgeen nog al eens gebeurde! was
hij een opgewekte, sportieve jongeman, heel
anders dan zijn stuursche en norsche broer
Langzaam liep Barbara op hem toe.
„Wel. Ted, wat is er aan de hand?" vroeg
ze ernstig.
HOOFDSTUK XI.
,.Hoe gaat het, Babs?" begroette Lord Ed
ward haar. En toen ze hem vriendelijk toe
knikte. ging hij voort:
Je begrijpt zeker wel wasrora ik hier kom
slecht bij kas en dan blijft er niet veel
dime is over aan maar oij moeoers pappot tt-
gaan zitten! Je wilt mama er wel op voorbe
reiden, dat ik me een poosje in de landelijke
lust van Guthrie terugtrek. Dat gaat jou
handiger af dan mij".
Barbara was gewoon dergelijke diploma
tieke opdrachten te vervullen. Haar moeder
was altijd vreeselijk heftig als haar zoons
zich weer buitensporigheden hadden veroor
loofd. maar de vrees voor opspraak was ten
slotte steeds sterker dan haar verontwaardi
ging en ze eindigde altijd met hen te helpen.
En als Barbara bemiddelend optrad, wat het
meisje nooit weigerde te doen, slaagde ze er
meestal in, de hevigheid van den storm bij
voorbaat een beetje te bezweren.
.Jk zal moeder van je komst op dc hoogte
stellen", zei ze, terwijl een spottend glimlach-
ie over haar gezicht gleed. .Maar ik vrees
dat je het hier wel saai zult vinden, na je
Londensche amusementen".
„Die heb ik helaas wel moeten vaarwel zee-
gen". zuchtte hij. „Ik had bijna geen shil
ling meer over om te bridgen".
„Er is hier niet veel gelegenheid om te
bridgen", antwoordde zijn zuster droog. ,Maar
ik moet nu heusch naar den salon, er is vi
site". En met. een humoristisch knipoogje
voegde ze er bij„Je hebt zeker geen lust om
mee te gaan!"
.Dank je!" verklaarde hij uit den grond
van zijn hart. .Maar tusschen twee haakjes:
wat voeren jullie eigenlijk den heeler, dag
hier uit? En dan nog wol in Juni! Niets te
iagen, en mijlen ver in den omtrek natuur
lijk geen behoorlijk mensch
„O. ik amuseer me best", antwoordde Bar-
barara opgewekt.. ..Ik heb altijd veel van het
leven op Guthrie gehouden. In de eerste
plaats heb ik Kiddie; dit is een schaten
verder ga ik vee] rijden. Ik denk overigens
dat er hier in de buurt nog wel een paar hee-
ren zijn. waar je wat aanspraak aan zult
hebben".
,.Ik ga liever met jou uit. hoor! Wat heb
ben we nog in den «tal?"
„i^ezenoe paaiuen au> vai. oen winter.
Moeder heeft, niet kunnen besluiten ze te
verkoopen, ofschoon", zij aardzelde even en
keek haar broer veelbeteekenend aan, „het
eigenlijk wel noodig was. Maar in ieder gev^l
kunnen we voorlooplg dus zooveel paardrij
den ais we willen".
„Schitterend! Ga Jtj nu maar gauw naar
de visite en laat me hier thee brengen
Met een knikje verliet Barbara haar broer
en ging naar den salon, waar ze. behalve den
ouden dorpspredikant, oen geregelden gast,
kolonel en mevrouw Melville aantrof, die
kort geleden een klein landhuis in de buurt
hadden betrokken en met wie ze nog geen
kennis had gemaakt.
Kolonel Melville was een knap en gedistin
geerd man. tamelijk stil. in tegenstelling met
zijn opzichtige echtgenoote. die een buiten
gewone radheid van tong aan den dag legde.
„We zijn pas uit West-Indië gekomen, moet
u weten", ratelde zij tegen Barbara. „Geluk
kig is Reggie's diensttijd daar afgeloopen.
Het laatst waren wij op St. Alousie en u kunt
begrijpen hoe wij Engeland op prijs stellen na
zoo lang in zoo'n afgelegen oord gezeten te
hebben".
..Was het daar heusch zoo erg?" vroeg Bar
bara kwasi-belangstellend.
,Daar hebt u geen idee van", antwoordde
mevrouw Melville op een toon. alsof zij pro
testeerde tegen Barbara's opmerking. De
plagen van Egypte zijn er niets bij! We woon
den daar in bedompte houten huizen en als
je ze niet goed in de ga ter. hie'.d. werd je
door de zwartjes voortdurend bestolen. Geen
behoorlijke conversatie, niets, 't Is een vree-
lijk oord, St. Alousie".
.Dan kan ik mij levendig voorstellen, hoe
u Engeland apprecieert", verklaarde Barbara.
„O ja. 't Is heerlijk om even naar Londen
te kunnen overwippen om een nieuwe japon
te koopen of te winkeiei in Bond Street en
alles btnr.cn een paar tror bij je thuis te heb-
be, inplaats van er een maand op b= moeten
wachten".
.Jill Oetiill. UC aatcK U
Barbara's zachte, innig-bcschaafde stem.
vormde een scherpe tegenstelling met her
scherpe geluid van mevrouw Melville.
..BuitengewoonEn in bet bijzonder nu wij
met onze buren hebben kennis gemaakt",
voegde ze er complimenteus bij „Merkwaar
dig". wendde zij zich tot Lady Bryant en den
predikant, „hier vlakbij woont nog iemand
uit St, Alousie. Zoo zie Je alweer, hoe klem
de wereld eigenlijk is".
„Iemand uit St. Alousie?" herhaalde Lady
Bryant. ,Dat is inderdaad heel toevallig. Hoe
heet. hij?"
.Kent u „Thurlands"?"
..Natuurlijk! Het buiten van Lord Sal-
brook".
.Juist. Hij heeft het verhuurd aan mevrouw
Cartrwright Mevrouw Cartwright 'Is ziekelijk,
of liever ze is een ingebeelde zieke", voegde
de spreekster er hatelijk aan toe. En ze ver
volgde: „Verleden week Vrijdag ontmoetten
wij haar met haar broer, die een cacao-plan-
tage heeft op St. Alousie. Hij is nu thans met
vaoantie hij was vreeseiijk verzwakt door
een koorts-aanval".
,Jk 'neb hem kort geleden gesproken",
mengde de predikant zich in liet gdsprek.
..Een aardige jongeman, maar hij schijnt mij
nog wat zwak en erg stil".
„Ja. hij is ook nog lang niet beter", merkte
kolonel Melville op. .Hij ziet er heel wat
minder krachtig uit dan toen ik hem het
laatst op L'Opaie ontmoette
„Zoo heet zijn plantage op St. Alousie".
verduidelijkte mevrouw Melville. .Mijn man
heeft verleden jaar een week bij hem gelo
geerd Ik zelf ken hem niet. Hij kwam maar
heel zelden in Port Gramas: Trinity, waar zijn
terreinen zijn, ligt ongeveer vijftien mijl ver
der".
„Hoe heet hij ook weer?" informeerde de
predikant. .De r.aam is mfj ontschoten. Was
het niet Caryl?"
„Neen. Harre, beet htj Digby Harre*."
-Digby Harre!' riep mevrouw Bryant tdfc
dien ken ik. Eer. oude vriend van ons, nog
in de verte familie zelfs. Door een of andere
zonderlinge bepaling in het testament van
■'dn vader, heeft hij alle vooruitzichten op
een positie in Engeland verloren en is naar
de koloniën gegaan. Waarheen wist niemand.
Zou hij hot heusch zVJn Barbara, hoor y
dat? Dlgby woont vlak bij ons!"
„Eigenaardig", antwoordde Barbara. die
niet zoo gauw wist wat ze zeggen moe>s:, vaag.
Eu toen. wat levendiger: „Het ls nu ongeveer
twee jaar geleden, dat wij hem het laatst
gezien hebben. Logeert hij op Thurlands?"
„Ja. bij zijn zuster, mevrouw Cartwright".
„Mevrouw Cartwright? O ja. zij is met een
advocaat getrouwd, nietwaar? Zij heef. een
goed huwelijk gedaan dat w^rd tenminste
destijds gezegd vertelde Lady Bryant. .Mooi
wa z\j niet. lang niet zoo knap als haar
broer. Tusschen haakjes. Is hu getrouwd?"
„Neen. maar dat zal wel niet lang meer
duren", vertelde mevrouw MelvJUe lachend,
blij dat ze haar babbelzucht kon botvieren.
Bi; hem in de buurt woonde een meisje, dat
alio mannen probeerde het hoofd op ho'. te
brengen, maar nu geloof ik. dat zij succes
heeft gehad".
„Daar weet je niets var. Meta". protesteer
de kolonel Melville voorzichtig.
„Och kom. heel St.. Alousie praatte cr over",
hield mevrouw Melville vol.
„Wat is het voor een soort meisje?" vroec
Lady Bryant, schijnbaar onverschillig.
Zij had graag gehoord, dat Digby getrouwd
was, maar ze zou niet graag zien. dat de
Jongeman, die nog in de verte met haar ver
want was, met een of ander West-Indisch
meisje trouwde. Door het huwelijk van haar
eigen zoon had ze ervaring opgedaan op het
gebied van ongewenschte verbintenissen! Ze
hoopte van harte, dat Digby niet met een
kleurlinge of zoo iets" zou aankomen'
«Wnrrp aerofe*.
VOOR DE ROTTERDAMSCHE VISCH. - Dc nieuwe
Rotterdamse hc vischhal aan de Bagijncstraat Jn dc Maasstad
EEN SCENE he. revue,,»k .Jwri kra n,d vo|looiina. Een „venkhc
watten dat bi) gelegenheid van het 20-
jarig bestaan der Haarlemsche tooncelclub
wordt opgevoerd.
HEEFT U HET OOK ZOO
KOUD? Dc late winter heeft
goed ingeset cn verschillende
ijsbanen hebben haar poorten
reeds geopend. De kleine voet
baller heeft ook op zijn manier
met het frissche jaargetijde
kennis gemaakt
JOCASTE DE A van dc Chi
cago Opera, zal Zaterdag a.s.
fn bet Concertgebouw te Am
sterdam concertccrcn, aan vleu
gel en clavecimbcl begeleid
door Feiix de Nobel.
MODERNE WONINGBOUW. Aan de Marlotlaan te Den Haag ls Woensdag door
den Haagschen wethouder Vrijen hoek een gedenksteen geplaatst voor de stichting
van het parkflat „Marlot".
UIT HET LAND VAN DE WOELINGEN. - Nog meer dan anders heeft China In verband met het conflict tusschen dit Rijk
cn Japan de aandacht der gchcele wereld on zich gevestigd en naast het conflict zelve wordt weer meer interesse betoond
voor de levenswn/e in dn merkwaardig werelddeel. Few interessant interieur In ecu der huizen nabij Sjanghai
DE MATROZEN
DANS op de reis
naar Amerika uit 't
revues ruk „Zwei
Krawatten", dat hc-
icnavond cn Vrijdag
door dc Haarlemsche
tooncelclub in den
Haarlerascbcn Stads
schouwburg wordt
opgevoerd
HEI DOOR DEN HAAGSCHEN KUNSTSCHIL
DER ANTOON VAN WBLIE GESCHILDERD
PORTRET VAN EDUARD VERKADE in de rol van
Hamlet,
