STA TEN- GENERAAL.
De portefeuillekwestie wordt niet gesteld
H.D. VERTELLINC
HAARLEM'S DACBLAD
DONDERDAG 18 FEBRUARI 1932
TWEEDE KAMER.
Maar het Kortingswetje toch verworpen. Ministercrisis
niet te verwachten. Een verdediging zonder animo.
Waarom moeten Juist de salarissen het ontgelden? De
bezwaren niet weerlegd. Heden valt dé beslissing.
Vandaag was de Eerste Kamer bijeen
Heel kort. Enkele minuten slechts.
De Senaat nam het ontwerp aan tot het
aangaan van een geldleening van 200 mil-
lioen, zonder discussie, zonder stemming.
We beginnen met deze mededeellng, wijl zij
van groote beteeken is is voor het in de
Tweede Kamer gebeurde.
Daar was heel groote belangstelling, in de
Kamer en op de tribunes. Vele Eerste Ka
merleden en vele bezoekers in de loges.. En
niet de eersten de besten: wethouder Slin
gcnberg, de procureur-generaal van den
Hoogen Raad, Mr. Tak, de secretaris van den
Raad van State
Er was eenige sensatie. Vreesde men wer
kelijk het aftreden van minister De Geer,
wanneer hij zijn kortingsontwerpje niet aan
genomen kreeg? Het ontiwerpje, dat op do
uitkeeringen uit het gemeentefonds aan de
gemeenten wilde 'korten, om de gemeenten
te nopen ook haar ambtenaarssalarissen aan
herziening te onderwerpen. En men wist dat
er tegen hot ontwerp groote tegenkanting be
stond. Een crisis aan Financiën zou een ka
binetscrisis zijn. In deze dagen.
Vandaag is de beslissing nog niet gevallen,
morgen antwoord de bewindsman in twee
den termijn.
Maar: een kabinetscrisis komt er heusch
niet, wel als oorzaak een verwerpen van het
kortingswetje. Dit voorspellen we met alle
zekerheid. Waarom?
Wel hot kortingswetje is van te weinig
beteekenis, dan dat de minister van Finan
ciën zijn leven daaraan verbindt. Het is bo
vendien opgevallen, dat de minister zoo wei
nig aandacht besteedde aan het bezwaar van
de geringe opbrengst van het ontwerp. Een
bezwaar, dat moeilijk te weersproken lijkt.
Voorts dat bleek uit de Memorie van
Antwoord heeft minister De Geer in het
verdedigen van ontwerp-178 vooral een poli
tieke plicht gezien tegenover de liberale
fractie, die voor de algemeene rijkssalariskor-
ting stemde, alleen, wanneer ook op de ge
meentelijke salarissen zal worden gekort.
Ten slotte zal de minister morgen de por
tefeuillekwestie niet stellen, wijl hij daar
mede de staatsleening van a.s. Maandag
geenszins zou bevorderen-.
Er komt morgen heusch geen minister-
crisis.
Naar algemeen gevoelen was 's ministers
rede niet zoo sterk als gewoonlijk. Was 't, wijl
hij toch voor een verloren zaak pleitte?
De minister verdedigde allereerst het aan
grijpen van de uitkeeringen uit het Gemeen
tefonds. Daar kon hij geen enkel staatsrech
telijk bezwaar tegen zien. Wanneer hij des
tijds bij de behandeling van de financieele
verhoudingswet over de onveranderlijkheid
der ultkeering had gesproken, dan bedoelde
hij daarmede, dat er in het samenstel van de
berekening, in de factoren der bereke-
ning voor de ultkeering gedurende 5 jaren
geen verandering zou komen. Maar niet, dat
er niet op de totale uitkeerlng zou kunnen
worden gekort.
De minister zag ook geen aantasting der
gemeentelijke autonomie, wanneer hij ingrij
pen wilde bij de ambtenaarssalarissen. Er
zijn wel staatscommissies geweest aldus
Mr. de Geer die alle salarissen, ook die
van de gemeenteambtenaren, wilden vast
leggen in één algemeenen maatregel van be
stuur. Maar Mr. de Wilde bleef vreezen, dat,
wanneer er begonnen werd Invloed te oefe
nen door middel der salarissen de regeering
al heel spoedig ook andere, zuiver zelfstan
dige uitgaven der gemeenten zou kunnen
gaan beïnvloeden. Hierop antwoordde de mi
nister: „de heer de Wilde ziet spoken": het
baat thans slechts om een tijdelijke inper
king tengevolge van heel bijzondere omstan
digheden, den nood des tijds.
Telkens weer kwam minister de Geer met
het argument, hetwelk nu juist de Kamer
niet redelijk kon vinden als argument, het
argument, dat dc regeering met rijksgeld de
ambtenaarssalarissen der gemeenten op peil
houdt, terwijl zij zelve op de salarissen harer
eigen ambtenaren moet korten. Ook nu weer
kon zich de Kamer in die overwegingen niet
vinden. Waarom grijpt de minister nu precie:
op de salarissen in vroegen de heeren
March ant, De Wilde en v. d. Tempel.
Minister de Geer zette nog eens uiteen,
dat besparing noodig is. Het Rijk heeft bij
zondere tegenvallers, juist omcTat door de
vastheid van de uitkeeringen uit het Ge
meentefonds de gemeenten een meevaller
hebben. De staatskas is gedupeerd thans
door de heffingslimiet in de nieuwe finan
cieele verhouding. De Kamer weet 't ook
maar ziet daarom nog geen reden om
speciaal de gemeentelijke salarissen aan te
pakken, waardoor overigens, naar de repliek
der hoeren Marchant on de Wilde geheel ver
keerde voorstellingen heerschen: zij zijn over
het algemeen heel wat minder, dan die voor
het Rijk.
Waarom pakte de minister de noodzaak
van inperking op de rijksuitkeering uit het
Gemeentefonds van den kant der salaris
sen aan? Waarom geen uniforme korting?
De minister zei den heei Van Vuuren (deze
frerd daardoor echter niet overtuigd), dat
deze z.i. niet practisch uitvoerbaar zou zijn.
wijl vele gemeenten haar bestaan niet zou
den kunnen voortzetten. Maar had de
heer Rutgers van Rozenburg gezegd, waar
om past U dan bij die korting geen degressie
toe? Ja antwoordde de bewindsman
maar dan kom ik tot dezelfde moeilijkhe
den als die in het ontwerp zoo scherp wor
den afgekeurd, dan moet ik toch ook reke
ning gaan houden met de grens der 40 op
centen op de Gemeentefondsbelasting, toch
ook nagaan of andere heffingen in de ge
meenten zwaar genoeg zijn, dus toch mijn
hand steken in het „wespennest". De heer
Rutgers van Rozenburg scheen overtuigd
hij zal voor het ontwerp zijn. Maar aange
nomen wordt het daardoor niet.
Mr. Goseling had verwezen naar art. 126
der Ambtenaarswet ten einde de gemeenten
tot bezuiniging te brengen. Minister De
Geer geloofde niet aan de mogelijkheid van
toepassing van dat artikel hier-hebben de
Gedeputeerden een taak. Er waren meer
zulke middelen aan de hand gedaan mi
nister De Geer zag daarin geen eenheid, hij
vond de oppositie zoo weinig eenstemmig en
daarom zoo weinig constructief. De bewinds
man verweet de Kamer, dat zij alles wat als
een uitweg was opgesomd zoo rooskleurig
zag: „dat wat je niet hebt", zonder dé na-
deelen van het nieuw-voorgelegde te hebben
getoetst.
De minister bracht nog verband met de
nooduitkeering aan de gemeenten in 1924.
Reeds toen noemde hij 't noodzakelijk, wan
neer de gemeenten geholpen moesten worden
haar te dwingen niet te royaal te zijn. Hij
wilde toen de volledige 81,2 pet. pensioen
storting doen inhouden.
Maar is dat niet heel wat anders vroeg
de heer De Wilde. Het gaat thans toch om
wettelijk vastliggende uitkeeringen? En niet
om een douceur?
Wellicht-, dat de minister morgen nog met
krachtiger argumenten komt!
De Kamer heeft de interpellatie-Wijnkoop
geweigerd, in zake het sterfgeval in Septem
ber in het Missiehuis St. Jan in Soest. De
Kamer was met 723 stemmen van oordeel,
dat er geenerlei urgentie is voor de behan
deling en dat de aanvrager de Justitiebegroo-
ting niet had moeten laten passeeren.
INTIMUS.
Te elfder ure.
Een zacht tikken aan de deur deed Maud
van haar schrijfbureau opzien en terwijl
drukkelljk gezegd had, hedenmiddag niet. ge
stoord te willen worden, riep ze luid haar
toestemmend „binnen". Ze schreef alweer
door. niet anders wachtend, dan Dientjc
direct naast zich te zien staan. Het overbluf te
haar geheel, toen. inplaats van Dientje's
schelle stem, een forsoh mannengeluld door
haar werkkamer dreunde. Haar vulpenhouder
vloog over het schrijfbureau en met 'n ruk
wendde het meisje zich om.
In de omlijsting van de deur stond een man
rechtop cn in één verbazing herkende ze in
hem Victor. Wien ze ook verwacht had te
zullen zien het allerlaatst Victor, den mar.
die haar verloofde geweest was, maar die nu
niet meer in haar leven meetelde. Zij. Maud,
had hem In het bijzijn van anderen beleedigd
en hU had die beleediging verdiend! Het was
afschuwelijk geweest, wat hij gedaan had en
niets wilde zc meer met hem te maken heb
ben en toch stond daar nu Victor, terwijl hij
haar met kalmen blik aanzag. Hij deed één
stap naar voren en sloot de deur achter zich
dicht. Eerst toen kreeg het meisje haar bezin
ning.
Victor! wat beteekent. dat?, riep zij en na
verbazing klonk er nu ook verontwaardiging
in haar stem. ,hoe durf je hier onaangediend
binnenkomen?
Omdat, antwoordde hij kalm. ik je de leugen
dat je op reis waart, niet wilde laten zeggen,
omdat ik me niet weg wilde laten sturen, daar
ik je wat te zeggen heb. Daarom heb ik
Dicntje 'n rijksdaalder in haar hand geduwd,
waarvoor ze straks zal veinzen, mij niet te
hebben zien binnenkomen.
Je oude brutaliteit heeft je nog niet ver
laten, zei het meisje scherp.
Zooals Je het noemen wilt. brutaliteit, of
'n laatste poging, om 'n wederzijdsch misver
stand uit den weg te ruimen.
Hij beet zich op de lippen: ook hij vond.
dat hij al te vee! gezegd had. Vast had hij
zich voorgenomen 'geen concessie meer te
schuld. Als er 'n misverstand, een afschuwe
lijk misverstand was, dan lag het niet aan
hem, maar aan het meisje, dat hem nu met
booze oogen aanstaarde, trr-wJJl ze daartoe
niet het recht bezat,
Luister nog even, voor je gaat zitten, zei ze
Vooruit verklaar ik je, dat dit gesprek tot
niets kan leiden, omdat het doelloos is, de
oude geschiedenis weer op te rakelen. Ik
hoorde gisteren, dat je naar Afrika zult ver
trekken. Welnu, hier is mijn hand. ik wensch
Je het beste. Ik vernam ook, dat je 'n contract
hebt geteekend, voor tien jaren. Het is 'n
lange tijd, doch voor je het deed, zul je
er wel over nagedacht, hebben. Ik herhaal
wat ik je al éénmaal gezegd heb: ik kan je
niet meer liefhebben. Heb je nog lust te gaan
zitten, ga dan je gang. Maar in jou plaats
ging ik heen.
De laatste woorden sprak ze, hem strak
aanziend, uit-, als om hem te suggereeren, dat
haar meening de juiste was.
Indien je dit ernst Is, zei Victor schor,
zie ik inderdaad van een verder onderhoud
af.
Beide jonge menschen zagen bleek, doch
zij bleef het flinkst.
Vaarwel, zei ze en ze stak hem de hand
toe.
Hij wendde zich om, zonder oen woord te
spreken. Voor het venster staande, zag ze hem
gaan een onbekende toekomst tegemoet. Ze
had nóg geen medelijden met hom. want het
was afschuwelijk, wat hij had gedaan. Hij
had Frcd, haar besten vriend, geruïneerd bij
eon partij poker. Bij toeval was ze in de speel
zaal terechtgekomen en eerst nadat Fred
wankelend was opgestaan en zij de fluisteren
de gesprekken rondom haar had begrepen,
was alles in volle klaarheid tot haar door
gedrongen: Fred had zijn toch reeds niet
groot vermogen verspeeld door Victor's toe
doen. Bah, dat was een laagheid geweest!
En ze had het hardop gezegd. Zij had ge
weigerd, hem aan te hooren. en ze was heen
gegaan, diep in haar hart overtuigd, dat
zij goed gehandeld had.
Een half uur later zat Fred tegenover haar,
diep weggedoken in een fauteuil.
Ik zal het je zeggen, begon hij. Ik zal
het. je precies zeggen. Luister dan. Ik heb
Victor benijd, toen je hem boven mij de
voorkeur hebt gegeven, maar iets heeft- me
en dat zegt aües. Had je mij gekozen, dat zou
misschien alles anders gegaan zijn én zeker
zou ik me dan niet zoo lichtzinnig in schul
den hebben gestoken. Niemand vermoedde het
maar Victor wist het! En dat wist hij óók,
toen we dien avond met ons spel begonnen,
Om der wille van onze vriendschap heb ik
hem dien middag tot "n groote dwaasheid
overgehaald. Tot iederen prijs wilde ik ver
mijden, dat jij zou weten, hoe ik in werke
lijkheid mijn geld was kwijtgeraakt e,_
meende, dat het mijn eer niet zou aantasten,
wanneer jij dacht, dat ik me door het spel
geruïneerd had. 't Was 'n dwaasheid van me
soit! Er zijn meer dwaasheden uitgehaald
om 'n vrouw, 't Was eenvoudig komedie,
toen we al grover gingen spelen, want de
manier waarop ik zou verliezen, had ik voor-
uitbepaald. Niet hij ruineerde mij, doöh lk
had het me zelf gedaan, allang vooruit. Toen
ik eindelijk wankelend op stond, was dat
komedie voor anderen. Victor kreeg spijt van
de zaak en wilde jou de ware toedracht mee
deelen. II: stemde daar in toe, mits hij wilde
wachten, tot ik op de boot was naar Afrika
Je wilde hem niet aanhooren, nu gaat hij
naaT Afrika, in mijn plaats.
Met welke boot?
Met de „Olaf Hark".
Dank je.
Dien avond na dien volgenden dag be
vonden zich op het promenadedek van de
„Olaf Hark" een man en een vrouw. Ze
leunden over de verschansing.
„Voor het laatst. Maud'', zei de man, „je
weet niet wat je begonnen bent. Keer terug
bij de eerste haven. Het leven daar ginde:
is niet geschikt voor je".
„Mijn beste jongen'" zei de vrouw kalm,
en juist die kalmte op dit oogenblik maakte
haar subliem, „mijn cenig bezwaar is, dat
ik niet weet, of daar ginds wel een stadhuis
is. Als er geen is, Victor, dan moet er voor
ons een gebouwd worden
TON RUYOROK.
BINNENLAND
WAAR BLIJFT HET PAARD OP
ONS WEGENNET.
A. N. W. B. ZAL DE VRAAG BESTUDEEREN
De commissie voor he'. P.uitertoerisme cn
de Nederlandsche Hippische Sportbond heb
ben op 9 Maart te Utrecht een vergadering
belegd, waarin het vraagstuk onder de oogen
gezien zal worden van „Het Paard op den
Weg", bij de uitbreiding van ons wegennet.
De minister van defensie heeft instemming
met het houden van de bijeenkomst betuigd.
Niet minder dan 75 colleges en vereenigingen
hebben adhaesie aan het plan gehecht.
TAL VAN PROTESTEN TEGEN DE
UITWIJZING DER JEZUÏETEN.
De Vereeniging de Katholieke Nederland
sche Dagbladpers heeft een telegram van
protest tegen de uitwijzing der Jezuieten uit
Spanje gezonden aan den president der
Spaansche republiek. Hetzelfde deed de Ned.
Katholieke Boeren- en Tuindersbond, en naar
wij in de Maasbode vermeld vinden, een 70-
tal andere vereenigingen.
ONAANGENAME VERRASSING
NA 14 JAAR.
NOG ALTIJD EEN GEVANGENISSTRAF
TE GOED.
De Standaard maakt melding van een ar
restatie te Zaandam van iemand, die 14 jaar
geleden wegens diefstal van eenden veroor
deeld werd tot drie maanden gevangenis
straf. Door een verzuim in de administratie
was het vonnis destijds niet ten uitvoer ge
legd. De termijn van verjaring is 16 jaar. De
man is thans vader van een gezin.
De man is voorloopig op vrije voeten ge
steld. Alleen een verzoek om gratie aan de
Koningin kan hem buiten de gevangenis
houden.
GEWELDIGE BRAND VER
WOEST SCHUREN EN STALLEN.
YEE WEER HET SLACHTOFFER.
Te Lage Zwaluwe is Dinsd'agavnki een land-
bou'wschuur in brand ©eraakt, waardoor ook
de stallen vuur vatten en 26 van de zich
daarin bevindende melkkoeien het slachtof
fer werden, evenals twee paarden en drie
varkens.
Een tegenover gelegen landbouwschuur
werd eveneens door het vuur verwoest.
Een in de nabijheid staande vlasschuur
met 300.000 K.G. vlas verbrandde tevens.
De brand was tot ver in den omtrek te
zien en trok belangstelling tot uit Breda.
Alle drie de afgebrande schuren waren ver
zekerd.
SCHOENEN-EXPORTEURS
REEDS AAN HUN CONTINGEN
TEN TOE.
TSJECHO-SLOWAKIJE TOT JULI
GEBANNEN?
In het Handelsblad vinden wij vermeld,
dat het contingent voor den invoer in Neder
land van schoenen uit Tsjecho-Slowakije,
Engeland cn Zwitserland in Januari reeds
overschreden was. Zoo het surplus wordt af
getrokken van het contingent voor het vol
gende kwartaal, mag Tsjecho-Slowakije pas
weer in Juli invoeren. Duitschland is in
Januari nog 2500 paren onder zijn kwantum
gebleven, doch zal nu het contingent wel
bereikt hebben.
Voor andere schoenen dan lederen, dames-
fantasieschoenen enz. is het contingent in
de verste verte niet bereikt, zelfs het derde
deel van het kwartaal niet. Alleen Engeland
met zijn lage pondenkoers is over zijn con
tingent hoen.
Bij schoenen van rubber heeft Japan een
STRAFZAAK TEGEN EEN
ADVOCAAT VOORTGEZET.
DUITSCHER EEN VALSCH STUK
GEDICTEERD.
De Rechtbank te Amsterdam zette Woens
dag de behandeling voort van de strafzaak
tegen den Amsterdamschen advocaat, ver
dacht van medeplichtigheid aan valschheid
in geschrifte, verduistering en heling. Hij
zou o.a. in een crediet-hypotheekaete heb
ben doen opnemen, dat een zekere juffrouw
te Llmmen aan een hypotheekgever te Bus
sum een schuld van f 8890 had. Dat was
echter, zooals hem bekend was, onjuist.
Als getuige werd gehoord de neef van de
juffrouw, thans wonende in Dpitschland.
Aanvankelijk was hij niet als getuige ver
schenen, doch de tweede verdachte in deze
zaak, de Amsterdamsche koopman had op
zijn aanwezig zijn gestaan. De advocaat had
aan den neef een valsch taxatierapport ge
dicteerd. Het huis van de juffrouw was oor
spronkelijk getaxeerd op f 8000. de advocaat
had get. op zijn kantoor een taxatierapport
ten bedrage van f 18.000 gedicteerd. Toen
get. het geschreven had, had verd. lachend
gezegd: „Nu hebt U zich aan ,-Urkundefal-
schung" schuldig gemaakt." Get. wist. dat
de woning oorspronkelijk was getaxeerd op
f 8000, doch hij zag geen kwaad in het val-
sche rapport.
Pres. mr. Huysinga: „Waar is dat valsche
rapport gebleven?"
Getuige: „Dat weet ik niet, waarschijn
lijk heeft de advocaat het in zijn zak ge
stoken."
Naar de meening van get. was de advocaat
voor het gebeurde verantwoordelijk, de Am
sterdamsche koopman zou zijn handteeke-
ning maar gezet hebben, zonder den inhoud
van de stukken te kennen.
Pres.: Toen U dat valsche taxatierapport
schreef, hebt U er toen nooit aan gedacht dat
U een strafbare handeling pleegde?
Get.: Dat is pas later tot mij doorgedron
gen, doch toen was het te laat.
Pres.: Waarom hebt U geen pogingen ge
daan dat taxatierapport terug te krijgen?
Getuige: Dat hèb ik geprobeerd, maar het
is me niet gelukt.
De advocaat verlaat hierop het verdachte-
bankje om zijn plaats af te staan aan den
Amsterdamschen koopman.
Deze houdt eerst een opgewonden redevoe
ring. waarin hij betoogt, dat hij minder goea
wordt behandeld, dan de advocaat, zijn
medeverdachte.
Nadat de koopman uit Bussum nogmaals
gehoord was. was het getuigenverhoor in de
zaak van den Amsterdamschen koopman ten
einde. Zaterdag zal de officier requisitoir
nemen.
Na de pauze neemt de Amsterdamsche
advocaat weer in het bankje der verdachten
plaats.
De Amsterdamsche koopman komt nu voor
het getuigenhekje.
Er ontstaat een hevige ruzie tusschen dezen
breedsprakigen getuige en mr. Kokosky.
Nadat de juffrouw en haar huisgenoote nog
zijn ondervraagd wordt de verdere behande
ling van deze zaak geschorst.
OUDE MAN TE LEIDEN OVERVALLEN
TWEE MANNEN ZIJN WONING BINNEN
GEDRONGEN.
ROOF NIET DE DRIJFVEER?
Woensdagavond te ongeveer 7 uur is op de
Heerengracht te Leiden een moordaanslag
gepleegd op den 65-jarigen heer Brandt, die
alleen met zijn 93-jarige moeder perceel 16
aldaar bewoont. Een tweetal personen dat
tot nu toe onbekend is gebleven is na
aangebeld te hebben het huis van den heer
die persoonlijk opendeed, binnengedron
gen, waar het tweetal hem in de gang onge
veer vijf messteken toebracht, waarna de on
bekende individuen de vlucht namen.
Bij onderzoek door den Eersten Hulpdienst
bleken de wonden niet van ernstigen aard te
zijn. De heer B. werd naar het Academisch
Ziekenhuis vervoerd. De politie stelt onder
leiding van commissaris Meyer een uitgebreid
onderzoek in. Er wordt niets vermist. Aange
nomen wordt, dat roof niet de drijfveer is
geweest tot dezen aanslag. De toestand van
het slachtoffer is naar omstandigheden be
vredigend.
Nader wordt nog vernomen, dat de heer B„
die nogal voor vermogend doorging, niet bij
zonder gezien was. Enkele maanden geleden
heeft zich iemand in het huis van den heer
B. laten insluiten en de moeder van den heer
B. geslagen. De heer B. heeft dezen man des
tijds persoonlijk d° deur uitgewerkt.
De daders van den aanslag van heden zijn
per auto gekomen. Deze wagen lieten zij voor
het huis staan, twee mannen zijn daarop het
huis binnengegaan, terwijl vermoedelijk een
derde buiten heeft staan wachten.
GEEN
BRAND BLUSSCHEN ZONDER
BON
GELUKKIG HIELD HET VUUR ER
REKENING MEE
geweldig kwantum op de markt geworpen,
i terwijl het in de basisjaren niets invoerde. I madl uaws„ W11 wornen nar
doen en nu n»m hU al ftn gedwllf van toch atttfdI plezK-i gedaan cn dat la. dat je Het contingent is dus gelijk 0 cn ia met zelfs een brand in bepSde omstandig lieden
do schuld op zich! Van zijn kant bestond geen l keus op Victor Is gevallen. Hij was jou waard 1 188.052 paren overschreden. kan handelen. mawuuugueaen
V.D. meldt:
Het geval met de motorspuit te Zaandam,
die niet mocht uitrijden voor er een belas-
tingkaart was ingevuld, vindt navolging. Er
moet nu eenmaal orde zijn. zelfs bij brand
en het is ontoelaatbaar dat er op onregel
matige wijze gebluscht wordt.
Dat het ook nog wel ordelijk kan, werd
dezer dagen op een ambachtsschool te Am
sterdam bewezen.
Op deze school heerschte tot voor kort nog
de verkeerde meening dat de eene leeraar.
zoo maar, op een eenvoudig verzoek, den
anderen mocht ter wille zijn met het afstaan
van eenig materiaal of gereedschap. Daaraan
is door oen ingenieus bonnenstelsel een einde
gemaakt. Het loopt nu alles over Directie en
Administratie.
En nu kwam er brand op een der boven
verdiepingen, zoo maar, zonder voorafgaande
kennisgeving. De leeraar liet de klas ontrui
men en zond eenige leerlingen naar beneden
om emmers zand. Het brandde bij de lood
gieters al vrij stevig en er was bovendien
benzine bij het geval betrokken. Inmiddels
bluschten leeraren en leerlingen wat ze kon
den, sleepten weg wat los was en zagen dra
de zandhalem naar boven komen hollen, doch
met leege emmers. Eerst moest een behoorlijk
geteekend aanvraagbriefje voor zand wor
den ingediend.
Do brand heeft- zich tenslotte bij dit- besluit
neergelegd en werd zonder zand. alleen na
een beetje meer schade, gebluscht.
Waarmee maar betoogd wil worden dat
FRANSCH WANTROUWEN NOG
NIET GERUSTGESTELD.
„Vele Duitsche wapen
fabrieken in Nederland.'
TEGENSPRAKEN HELPEN NIET.
Havas meldt uit Parijs, dat het Kamerlid
Boulloux Lafont in zijn rapport omtrent de
oorlogsbegrooting een aantal buitenlandsche
fabrieken opnoemt, die oorlogstuig vervaar
digen voor Duitsche rekening.
In Nederland, aldus het Kamerlid, zijn dit
de Nederlandsche Instrumenten-compagnie
te Venlo, gesticht door de firma Zeiss, welke
optiek vervaardigt; de Handel-maatschappij
Siderius, die artilleriemateriaal maakt; de
Nederlandsche Vliegtuigenfabriek van Fokker
te Amsterdam en de vliegbootenfabriek Avio-
landa te Papendrecht, welke beide fabrieken
vliegtuigen enz. vervaardigen.
In het Handelsblad vinden wij daarbij aan-
geteekend:
Over „Siderius" hebben wij naar aanleiding
van de enquête door het Parijsche „Journal"
reeds herhaaldelijk het onze gezegd.
Het blad geeft In overweging, dat de Fran-
sche regeering het daar opgeslagen mate
riaal zelf zou koopen om gerust te zijn.
De „Nederlandsche Instrumenten Com
pagnie" (Nedinsco> is een Nederlandsche in
stelling, zooals blijkt uit het handelsregister
te Venlo. Zij onderhoudt betrekkingen met
de Zeiss-fabrieken te Jena, in zooverre zij
een aantal Zeiss-patenten exploiteert. Zij
maakt optisch materiaal, zooals afstands
meters, kijkers, periscopen, die voor velerlei
doeleinden kunnen dienen, ook natuurlijk bij
het gebruik van bepaalde wapens. Dit is al
gemeen bekend en er wordt volstrekt geen
geheim van gemaakt. De Nederlandsche
weermacht betrekt er bijv. instrumenten van,
en het afzetgebied ligt, naar wij vernemen,
ook in verschillende andere landen, met uit
zondering evenwel van Frankrijk, Engeland
en Duitschland, omdat deze zelf Ln eigen
behoeften op dit punt kunnen voorzien.
Wat de Fokker-fabrieken betreft, die zijn
natuurlijk vrij om te maken wat zij willen op
het gebied van vliegtuigen. Naar wij ver
nemen hebben zij na den oorlog aan Duitsch
land uitsluitend enkele verkeer s-vliegtui-
gen geleverd, maar in de laatste tien jaren
in het geheel niet meer. De Fokker-fabrieken
vervaardigen zelf slechts vliegtuigen, maar
geen eventueel daarvoor te bestemmen wa
pens, maar zouden, voor zoover haar produc
ten onder het begrip onderdeelen van wa
pens zouden kunnen vallen, onder dezelfde
overheidscontrole als alle andere wapen
fabrieken komen. Wat „Aviolanda" betreft,
deze onderneming is onder den druk der te
genwoordige economische omstandigheden
bezig haar deuren te sluiten, maar zou ove
rigens onder hetzelfde regiem vallen.
Wapenfabricatie is in Nederland mogelijk,
evenals in Frankrijk en elders. Wapenuitvoer
eveneens. Maar onder scherpe contröle der
overheid, diè daarbij de practische gedrags
lijn volgt, dat zulke uitvoer geen conflict moet
scheppen met beslaande en ons bekende in
ternationale overeenkomsten.
Het blad herinnert er aan, dat minister
Beelaerts te Genève heeft aangedrongen op
versterking der internationale controle.
Willen de Franschen de moeilijkheden der
wapencontróle ln het algemeen
in het licht stellen, en naar een waterdicht
systeem zoeken, dan kunnen zij een nuttige
bijdrage tot het werk van Genève leveren.
Maar door tegen alle officieele en andere
weerleggingen van Nederlandsche zijde in, te
blijven volhouden, of althans den schijn te
blijven wekken, dat Duitschland zich in en
via Nederland wapent of althans wapenen
kan, maken de Franschen slechts den indruk
dat zij alleen maar een argument zoeken om
zelf aan vermindering van bewapening te
kunnen ontkomen. Moet die indruk blijven
voortbestaan?
WEER NIEUWE SPOORWEG AANSLAGEN?
Volgens Het Volk heeft men ontdekt, dat
te Hilversum bij een spoorovergang een stuk
rail tusschen een wissel was gestoken, klaar
blijkelijk met de bedoeling om een der
avondtreinen te laten ontsporen.
Tevens zou de directie der Nederlandsche
Spoorwegen een dreigbrief hebben ontvan
gen, waarin een aanslag op den Parijschen
trein wordt aangekondigd bij het Leidsche
station.
In beide gevallen hebben politie en spoor
wegen maatregelen genomen.
ALS MACHINIST EN VROUW
RUZIE HEBBEN.
MOET DE TREIN MAAR WACHTEN.
Wij lezen in het Handelsblad:
Dezer dagen sprong even buiten Zwolle een
vrouw van een trein naar Blokzijl. De mede
passagiers zagen haar even later naast de
rails liggen, langzaam opstaan en wegloopen.
De trein stopte en men zag daarop de machi
nist de vrouw naloopen en inhalen, maar zij
scheen te weigeren om mee terug te gaan.
Onverrichterzake keerde de machinist terug.
Men vertrok zonder de reizigster.
In Hasselt waarschuwde men het station
Zwartsluis, waar bij aankomst een andere
machinist gereed stond om den trein verder
te brengen. Wat toch was het geval? De
vrouw was de echtgenoote van den machi
nist. Zij had op het balkon staande, gezien
dat haar man teekens wisselde met een langs
de lijn wonend meisje en in haar woede daar
over is zij uit den trein gesprongen om....
met het meisje te gaan praten.
MUITERIJ OP ARUBA.
TWEE EN DERTIG REBELLEN GEVANGEN
GENOMEN.
De Tel. publiceert een United Press-bericht
uit Willemstad (Curasao) volgens hetwelk
op het eiland Aruba, een van de eilanden
Onder den Wind, 32 „rebellen" gevangen
genomen zijn. Naar gemeld wordt, waren zij
meer uit op roof en brandstichting, dan op
omverwerping van het bewind. Enkele der
gearresteerden zijn reeds gedeporteerd, an
deren worden in verzekerde bewaring ge
houden. in afwachting van een nader ver
hoor. De gouverneur van Curasao, de heer
Van Slobbe, is aan boord van een Neder
landsche torpedojager uit Willemstad naar
Aruba vertrokken,
