De Gestolen Professor DF. RUITERSPORTVEREENIGING „EEMLAN'D" organiseerde Donderdag een Rallve Paper in de omgeving van Hamersveld. Een der deelnemende officieren onderweg. F.EN AANTAL LEDEN VAN HET ENGELSCHE LAGERHUIS bracht Donderdag op doorreis «aar Denemarken een kort bezoek aan schiphol, waarna de tocht naar het Noorden werd voortgezet. ASPERGETIJD IN HET LAND VAN BERGEN OP ZOOM. Het seizoen der asperges is aangevangen. In de omstreken van Bergen op Zoom zijn alle hens aan dek. Twee jeugdige spruiten van ecu tuindersgezin, die vader reeds aardig helpen. ONDER OVERWELDIGENDE BELANGSTELLING heelt Donderdag te Parijs de begrafenis plaats gehad van den Franschcn president Paul Doumer. die het slachtoffer werd van den moordaanslag. De stoet op weg door de Fransche hoofdstad. MISS AMY JOHNSON, de bekende aviatrice, heeft haar verloving aangekondigd met Molllson, DRIJVENDE GOE DERENWAGENS. - Twee platte schui ten. leder beladen met zes goederen wagens. worden over de Hudson ge sleept, om aan den oever weer op de rails te worden ge- dgponeerd. DR. DOLLFUSS, die van den Oosten- rijkschen Bondspresident M[klas de op dracht ontving tot vorming van een nieuw Oostenrljksch Kabinet. FEUILLETON Een romantisch verhaal uit de Grieksche bergen. ERNST KLEIN. Uit het Duitsch vertaald door B. Zody. 30) Toen was zijn geduld uitgeput. Wat. er ook gebeurde diplomatieke verwikkelingen oorlog met Griekenland het. was hem totaal onverschillig. Hij ging Vitus bevrij den of hij stak tot wraak het huis der bandieten boven hun hoefden in brand. Hij zou het wel vinden, het huis met den tuin en het tuinhuis. Zoodra de duisternis begon te vallen, ver trok hij. Tot aan de grens volgde hij de bergstraat Toen het Turksche grenshuis in het zicht kwam. sloeg hij een smal ravijn dn, dat lanes den weg naar Grieksch grondgebied voerde. Achter elkaar marcheerden zijn sol daten, geruischloos slopen zij voont langs de in diepen nacht gehulde rotsen. Als de Grieksche grensposten hen ontdekten, was het uit Dan schiet ik ze overhoop, beloofde Hamid zichzelf. En toen plotseling Met een schok bleef hij staan. Zijn gehoor was door jarenlange ervaring bijzonder scherp ontwikkeld hij had een geruisch vernomen, dat hij onmiddellijk herkende. Hot afglijden van den hoef van een muil dier langs de steenen. In het ravijn naderde een '.roep van den anderen kant... D:e schenen in bergstrijd even ervaren te ais Ui. Hij vernam, geen geluid meer. Zij stonden stil en loerden, zooals hij Er verstreken vijf, tien, vijftien minu ten En toen Toen werd de stilte van den nacht ver scheurd door een vreeselijk trompetgeschal. Tot twee-, driemaal toeIemand van den anderen in het donker verborgen troep nies de, dat de bergen wankelden Prosit professor! riep een brutale stem in het Duitsch. Hamid maakte een luchtsprong. Die stem kende hij. Thavon! schreeuwde hij. Hamid! Zoo vonden zij elkaar. Nadat zij in het duister, als roofdieren, gereed tot den sprong op elkaar geloerd hadden, verbrak professor Marlius de spanning. In plaats van geweervuur en revolverscho ten dreunde het ravijn van lachsalvo's. Alleen de professor lachte niet. Die was woedenc Mij heeft de beschaving geleerd, in zoo n koele nachtlucht een verkoudheid op te doen. Hamid zette groote oogen op. toen Vitus Elena uit het duister te voorschijn haalde en haar aan hem aLs zijn verloofde voor stelde. Nog grootere oogen zette hij op, toen hij het verslag te hooren kreeg. Ja. waarde vriend, zelde Vijus, het schijnt, dat jullie, Jong-Turken, je precies zoo laat beetnemen ais de oude Pasja's, die vroeger het bewind in handen hadden. Jullie goede vriend. Xymatis was de ongekroonde koning van dit land. Hij heeft jullie aardig bij den neus gehad. Hij heeft te Saloniki ge woond heeft jullie uitgenoodigd, jullie oesters en champagne voorgezet en buiten in de bergen, hebben zijn komitadschis Jullie sol daten vermoord. En hij heeft daarbij goede zaken gedaan. De ministens van Athene heb ben evengoed naar zijn pijpen moeien dansen als Ue smerige pope in Ajos gimi trios, STie niet gehoorzaamde, kreeg de kogel. Of een messteek. I^ij behoefde zelf naituurlijk geen vinger uit te steken. Hij had een organisatie die schitterend werkte, jooral wat het om brengen betreft. Als hij te Saloniki in zijn mooie villa den vinger ophief, dan gingen precies daar, waar hij wilde in Macedonië de geweren af. Alleen voor mij heeft hij zich persoonlijke moeite gegeven. Ik moest na tuurlijk ook gevangen genomen worden, om zakelijke en om privé-redenen. Mijn blad zou betaald hebben dat was de zakelijke kant. En dan zou de heer Apollodorus Xymatis mij in hoogsteigen persoon naar de andere wereld geholpen hebben, waarmede de andere kant van het geval in orde ge bracht zou zijn. Ik kan mij erop laten voor staan. persoonlijk door hem gehaat te zijn. Zou uw b'.ad betaald hebben? Natuurlijk! Al had hij drie millioea voor mijn schedel verlangd! Neen. dan kent u doctor Got the! f Martin niet goed! Z00Y1 re clame komt niet alle dagen voor. En als Xymatis u vermoord had? Dan zou de reclame pas -ten volle tot haar recht zijn gekomen! Veel is er niet meer te vertellen. Twee dagen later arriveerden zij in Sa loniki, waar reeds vier dozijn journalisten uit alle mogelijke landen met getrokken potlooden op professor Marti us loerden. Maar Vitus zette hem achter glas, met den trouwen Salomon als schildwacht ervoor. De geëerde collega's mochten naar hem kijken maar spreken? Buitengesloten! Hijzelf verzond drie telegrammen aan de redactie van de ..Welt", die van de bevrijding van professor Martius een nationalen heldenzang maakten en door de bladen van alle vijf werelddeelen overgenomen werden. Zelfs de couranten lezers in Tokio konde^ ervan genieten. Een heel kort telegram zond Vitus aan zijn pleegvader, Het i>evaite sieeht§ de gooiden: „Kom onmiddellijk' Toestano vreeselijk!" De oude Fuchs het zijn bnl in den inkt pot vallen, toen hij het las. Toch kon hij het „vreeselijke" van den toestand niet be grijpen. De professor was vrij Vitus in Saloniki, dus Maar hij ging. Om half drie vertrok de Oriënt-express, om kwart over twaalf was hij reeds op het station Toen hij den volgenden avond te Salo niki uit den trein stapte, zag hij Elena naast Vitus en Hoe kan ik nu trouwen, als u er niet bij bent. verklaarde Vitus. En ik wil zoo gauw mogelijk trouwen! Is dat geen vreeselijke toe stand? De oude Fuchs zeide niets. Schold ook niet. Schuchter liep hij voort naast het mooie meisje, dat haar zachten arm door den zijne gestoken had en hem zoo lief. zoo .schalks aankeek De consul-generaal verbond hen ln het huwelv'k Het was geen zeer ceremoiuéele bruiloft, mar gezellig en vroolijk. Trouwge- tuigen waren de oude Fuchs en Hamid Boy Verder waren professor Martius en Salo mon met zijn vrouw aanwezig. De kleine, sierlijke Sarah, in de mooie Sabbatjapon, waarvoor Vitus haar de stof had meegebracht Salomon in zijn beste pak van voorwereld lijke snit, dat bij de eerde gang van het bruiloftsmaal met een luid gekraak op den rug barstte. Professor Martius hield in klas siek Grieksch een toespraak, die behalve hijzelf, niemand verstond. De oude Fuchs dronk te veel en daagde Salomon tot een worstelmatch uit. En eindelijk waren Vitus en Elena alleen in het mooie vertrek, dat de consul-generaal in zijn paleis tot hun beschikking had ge steld. Zij stonden aan het venster en keken uit over de zee. Ver weg glansde ln de avond zon de sneeuw op den Olympos Eeta iai Saacn ja oogen, El dacht aan haar geluk en aan haar zuster, die nu ook eindelijk het hare vinden zou. Opeens draaide zij zich om, zoodat zij recht tegenover ViUis stond en keek hem dreigend in de oogen. Biecht, eens op, sprak zij streng, hob Je haar destijds ln den tuin gekust Ja of neen? Wie? Doe maar niet zoo onschuldig! Ire nel Ik Irene gekust? Ik zweer Begin ons huwelijk niet met een val- schen eed! Ik lk wilde maar zU heeft zich niet laten kussen. Dat speet mij genoeg, want zij had het werkelijk wel aan mij verdiend! Verdiend? De zwarte oogen fonkelden niet moer, zJJ bliksemden als plotseling opgeheven mes sen Heeft 7.iJ mij het kaartje met de waar schuwing niet geschreven? Is zij niet naar mij toegekomen? En wat heb jij gedaan? Je 'nebt niet geschreven cn bent niet geko- komen Je hebt alleen maar brutaal ge lachen! Zoo? Zij heeft het kaartje geschreven dat is waar, maar ik heb het naar het hotel gebracht. En dien avond is zij in den tuin naar je toegegaan, omdat ik het haar ver zocht had. Jij haar verzocht? Waarom? Omdat omdat ik wist, dat Je degene die kwam, wie van ons beiden het was, zou kussen. O ik heb Je dadelijk doorzien.... en ik vreesde, dat lkmtf door Je had laten kussenAch. wat ben Je toch dom dat je dat niet eens gemerkt hebt EINDE

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 15