wnovw
ÜftMtASlS
De Vrouw in
de XXe eeuw.
Schoonheidsontwaken.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 19 MEI 1932
WET ONDER. DE KA5T..-
Als de zon weer warm gaat schijnen, dan
komt Robbie op visite om van zon, zee en
duinen te genieten. En net als de lente
brengt Robbie een nieuw leven met zich mee,
zijn eigen leventje, dat hij zoo goed weet in
te richten.
Voor Robbie is niets onbereikbaar. Domme
groote menschen kunnen droomen, verlan
gen, zuchten. Hij is niet zoo passief. Wil hij
verandering in zijn leven brengen', welnu, dan
doét hij dat.
Hij heeft een trouwpartij gezien en thuis
gekomen is hij ook meteen een gelukkig brui
degom. De bruiloft wordt vorstelijk, hoewel
héél snel gevierd. De bruid is voor ons on
zichtbaar, maar ze zit naast Robbie op den
divan die tot rijtuig dient. Het bruidspaar
rent in duizelingwekkende snelheid alle
plechtigheden en feesten af. Net zijn ze in
het rij tuig gestapt of ze moeten er alweer uit!
De feestmaaltijd wordt in één hap verorberd.
Ze komen ook nog in de opera. „Kijk", zegt
de bruidegom daar komt het muziekkorps al
aanmarcheeren". Robbie is een kind van zijn
tijd en weet natuurlijk meer van stadion
festijnen dan van opera-uitvoer in gen. In de
opera zingen ze een heel kort liedje. Dan
komt er niet meer. Het bruidspaar gaat weer
in het rij tuig en is in tien tellen thuis. Daar
rent Robbie vol enthousiasme naar een aan-
gekleeden teddybeer en roept verrukt tegen
zijn bruid: „Kijk eens, we hebben al een kind
ook! Het zat op den keukenstoel!"
Dat zou een nieuw feest waard zijn. Maar
Robbie is plotseling geen bruidegom meer.
Hij ziet, dat er tafel gedekt wordt en
hij verandert gauw in een huisknecht. Hij
heet nu Hein en draagt ijverig borden aan.
En even later, als we het toevallig over "ijs
hebben, laat hij het tafeldekken in den steek
eri is hij opeens kampioen schaatsenrijder.
Hij zwiert door de kamer en komt opgewon
den vertellen: „Ik heb het alweer gewonnen,
den honderdsten prijs! Geweldig! En hij
krijgt zijn prijs: een stukje papier met
een schip er op geteekend, dat Robbie eens
maakte toen hij schilder was....
Tramconducteur, winkelbediende, clown,
ontdekkingsreizigerwat is Robbie al niet
op één dag?
Robbie gaat minachtend aan de werkelijk
heid voorbij. Alles gebeurt zooals hij het
prettig vindt.
We spelen verstoppertje. Robbie heeft een
bal verstopt. „Je mag overal zoeken" zegt hij,
„maar niet onder de kast".... Dus zoek ik
niet onder de kast en kan daardoor den
bal maar nergens vinden. Het wordt een erg
lang spel dat heeft hij juist gewild. Had ik
al dadelijk onder de kast gekeken stel je
voor, dan had ik den bal immers meteen ge
vonden. Daarom heeft hij mij even inge
licht.
deze lessen, zich niet voldoende rekenschap
geven van de eischen welke deze tijd stelt
aan lederen mensch op gebied van praetische
bekwaamheid.
Er zijn er die bang zijn, dat voor de jeugd,
die alleen lager onderwijs zal genieten, te
veel tijd verloren zal gaan aan dit onderwijs
ten bate van het gezin; wie mej. Westerman
•hoorde, moest haar toegeven, dat er bij de
toenemende hoeveelheid kennis veel meer
moet worden gezift, zoodat veel, dat vroeger
op de programma's kwam, zal moeten worden
geschrapt en zoo ook het gewone onderwijs
meer practisch tot zijn recht zal komen.
Daarbij weid er in elke klasse maar een
tweetal uren in de veertien dagen besteed
aan de opvoeding voor de gezinstaak, waartoe
in de 7e klasse pas het koken werd gerekend,
voor jongens zoowel als meisjes, terwijl daar
ook bovendien 2 uur voor de jongens vv-den
bestemd voor toevallige reparaties; de meisjes
moeten dan weer koken. In andere klassen
valt het onderwijs in handwerken voor meisjes
wel samen met tuinarbeid, .touwsteken, vlech
ten van matten en dergelijke voor jongens.
We geven slechts in groote trekken iets van
het denkbeeld, dat nader uitgewerkt, pas
volkomen kan worden beoordeeld. We wilden
slechts betoogen, dat hier de school het gezin
kan aanvullen, terwijl voor de kinderen die
de middelbare school of meer uitgebreid lager
of voorbereidend hooger onderwijs genieten,
wellicht andere mogelijkheden zullen worden
geschapen. Wantvoor hen is er niet al
leen het aankweeken van handigheid, maar
iets van opvoedkunde voor de aanstaande
moeders en vaders is zeker wenschelijk, ai
ware het om hen voor te bereiden voor dit
deel van hun verantwoordelijkheid bij huwe
lijk. Henri Borel wees er onlangis terecht op.
dat er te weinig wordt gedacht aan de vader-
gevoelensDoor ook bij de opvoeding tot-
de gezinstaak de toekomstige vaders te be-
tr;kken, wordt die fout hersteld.
We moesten ons hier bepalen tot enkele
opmerkingen, omdat er op dit gebied zoo
veel misverstand heerscht. We twijfelen niet.
of in de toekomst zal de noodzakelijk'- van
bewuste opvoeding tot de gezinstaak meer
algemeen worden erkend en daardoor en door
een gezonde .toepassing van het beginsel kan
het mogelijk worden de maatschappij weer in
de goede lichting te sturen.
EMMY J. B.
En 's avonds lees ik hem sprookjes voor:
Sprookjes zijn dikwijls erg griezelig en Rob
bie wil niet griezelen.
„De grootmoeder vindt het prettig als de
wolf haar opeet". Hij zegt het half vragend.
En ik geef gauw toe. „O, ja, het is niets ake
lig".
„De wolf is lief."
„Ja, de wolf is lief".
„Roodkapje vindt het ook wel prettig, dat
de wolf haar opeet."
„Ja, en hier is de houthakker al, om haar
weer uit den buik van den wolf te halen."
„Doet de houthakker den wolf geen
pijn?"
„Nee".
Alles is even prettig en heerlijk. Blauw
baard slaan we tot nu toe maar over, maar
Robbie zou er ongetwijfeld ook een vroolijk,
prettig verhaaltje van maken, waarin
iedereen tevreden was, de vrouwen uit
Blauwbaards gruwelkamer incluis.
Robbie rent door de duinen, stapt
langs het strand kijkt in den tuin naar de
nieuwe blaadjes en grapjes. En ik denk, hoe
goed hij het verstaat telkens een nieuw le
ven te beginnen en hoe slecht de groote
menschen dat kunnen de groote menschen
die ook juist in lentedagen een nieuw leven
zouden willen beginnen, maar die afhankelijk
zijn gewonden van zooveel uiterlijke omstan
digheden.
BEP OTTEN.
DE HOED.
Het onderwerp „hoeden" behoort op het
oogenblik toch zeker tot een van de gewich
tigste van de nieuwe mode, want van pen
aardig, koket opgezet kiepje hangt vaak 'de
geheele indruk van onze persoonlijkheid af.
Niet alleen zijn de modellen zoo verschil
lend mogelijk, de manier van opzetten is
ook een groot punt van belang en vooral
komt het er bij verschillende modellen op
aan hoe of men gekapt is. Zoowel de mate
lot als het klokmodel en de baretvorm, alle
op hun passende wijze gegarneerd en opge
zet, vindt men onder de hedendaagsche mo
dellen. En hoewel wij deze modellen in het
afgeloopen winterseizoen reeds droegen, is
de mode door een verandering in de garnee
ring en door de veranderde manier van dra
gen absoluut nieuw. Ook door de nieuwe ma
terialen krijgt men soms veranderingen die
ongeloofelijk zijn.
Neem b.v. het aardige kwieke hoedje van
bruin picotstroo, dat onze afbeelding U laat
zien. De bol, die laag is en precies het
hoofd neemt, heeft een breedere rand, die
aan de linkerzijde opgeslagen wordt ge
dragen terwijl rechts de rand naar beneden
zit. Om den bol is als garneering een steen
rood lint welk van achteren in een vlinder
achtige opstaande strik eindigt. Buitenge
woon eenvoudig en tochbuitengewoon
chique, dat is het vooral, waardoor de tegen
woordige Lentemode zich doet kennen.
DE HUISVROUW EN DE VERFKWAST.
De huisvrouw gaat in het voorjaar ook dik
wijls met de verf- of verniskwast aan den
gang. Hier zijn een paar voorbeelden: Dat
stof blik, dat er zoo uitziet, kunt u, vooral van
achteren met zwarte spirituslak een nieuw
verfje geven. Hetzelfde kunt u doen met
de kolenkit. De stelen en stokken van lange
en korte stoffers kunt u weer mooi rood
maken met roode spirituslak. Geverniste
houten voorwerpen, die een opknappertje
noodig hebben, moeten eerst met fijn schuur
papier afgeschuurd worden en dan met blanke
vernis bestreken. En is u aan het schildea-en
geweest en heeft u verf overgehouden? Zet
die dan niet zoo weg, want dan droogt de
verf uit. Zet dus de verf onder water. Dit
laagje water wat er opstaat, sluit de verf van
de lucht af. De verfkwastjes moeten na ge
bruik schoongewasschen worden in zeepsop,
terpentijn of spiritus en dan weggezet worden
in een potje met water.
ASPERGES.
Aspergetijd is weer in aantocht, namelijk
van half Mei tot 21 Juni. Sleep-asperges
met harde eieren worden als volgt bereid:
Schil de asperges te beginnen een eind on
der de kopjes, of schrap ze. Snijd dan de
harde ondereinden eraf en bewaar deze voor
soep. Wasch de asperges, bind ze dn bosjes
van ongeveer 10 en kook ze met ruim water
en zout ongeveer 1 uur. Zonder touwtjes
schikt men ze dan op een schotel en dient
er om heen hardgekookte eieren en gesmolten
boter, zout en nootmuscaat.
INGEZONDEN RIEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
Zooals de milde stralen der voorjaarszon een
bloesem van schoonheid aan boom en struik
toovcren, wekt het dagclijksch gebruik van
„Zij"-Crème een nieuwe lente in Uw huid.
Ja prijzen van 20—<3045 en 75 cent.
Jonge meisjes, die zich een zwart jurkje X./AT. A1 Ar-w iir i ir\ rse -rr-^-r
hebben aangeschaft, wat ze later toch wat WAT MADAME MODE ZEGT.,
somber vinden, bijv. een zwart kleedje dat
moeder nog voor ze gebruiken wil, kunnen
daaruit twee aardige Jurkjes maken. Vooral
ln het voorjaar zullen ze in den smaak vallen»
Het lijfje en rokje worden netjes van elkaar
gescheiden. Bij het zwarte lijfje wordt dan
een Schctsch geruite rok gedragen. In de
stof van zijde, dan kiest men voor de
schotsche stof ook zijde, doch als de stof
van wol of laken is, dan neemt men de thans
zoo moderne crêpe stof. Men garneert het
lijfje nu met wit bont en pariemoe r knoopen,
maar ook een lus van schotsche stof aan de
kraag en manchetten zal aardig stan. Voor
de zwarte rok blijft nog een veel grooter
keuze over om een leuk geheel te maken.
Zij die iets voelen voor een zijden, bijv.
genopte blouse, of iets
met valencienne kant
jes, toonen we hier
enkele vlotte model
letjes.
Ook een gekleed
jakje, dus van wol,
hetzij stof of gehaakt,
zal in den smaak val
len en is daarbij prac
tisch, omdat het bij
mooi weer gedragen
kan worden zonder
manteltje.
Een grappig, scheef
staand fleurig hoedje
en het versmade zwar
te juxikje zal liet doen.
YVONNE.
HET HUWELIJKSPROBLEEM OPGELOST
Niet lang geleden werd melding gemaakt
van een echtpaar in Londen, dat ieder op
zichzelf leefde, niet omdat zij het niet goed
met elkaar konden vinden, maar juist, omdat
zij het zoo erg best hadden samen, en die
prachtige overeenstemming niet wilden
verstoren, door mekaar's eigenaardigheden^
van-alle-dag te keeren kennen Zij beweer
den in allé ernst, dat dit naar hun meening
de beste oplossing was van alle huwelijks
problemen: elkaar volkomen vrij laten, ieder
apart wonen, en zoo nu en dan eens met
elkaar uit eten gaan, of naar een schouw
burg.
De jonge vrouw verklaarde, dat zij zich
nooit verveelde, omdat zij genoeg zorg had
voor haar baby, en dat dit haar het ideale
huwelijk toescheen
Ziehier de oplossing van het huwelijks
probleem! Eenvoudig genoeg, dunkt me; al
leen maar Jammer, dat het geen oplossing is,
doch slechts een nieuwe manier, om de moei
lijkheden te ontloopen En er Ls nog nooit een
probleem opgelost, zonder dat de moeilijk
heden doorwerkt en vernietigd waren, maar
dit echtpaar meent het nu te kunnen doen,
door er netjes in een kringetje om heen te
loopen.
Eigenlijk verdient zoo'n experiment niet
veel mee'r dan een schouderophalen, omdat
het nauwelijks ernstig kan worden opgeno
men.
Maar aan den anderen kant is het toch
ook weer iets, dat wel degelijk gevaarlijk kan
zijn voor opgewonden jonge menschen, die
het huwelijk in hun eigen kring als iets on
mogelijks zijn gaan beschouwen, zooals het
nu is, en die dit een uitstekende oplossing
vinden.
Toch moet het resultaat van een dergelijk
experiment onherroepelijk zijn: egoïsme.
Dat bestaat toch al, zal men misschien zeg
gen: Ja, helaas wel, maar des te meer reden,
dat het nog niet aangewakkerd zal worden
ook. Want wat denkt u, dat er van mede
leven met elkaar's moeilijkheden, de kleine
zorgjes, terecht moet komen, als men elkaar
alleen maar ziet onder fleurige, opgewekte
omstandigheden, zoodat iets voor elkaar over
hebben, eigen ik wegcijferen, totaal overbodig
wordt?
Het echtpaar spreekt af, om samen ergens
te gaan eten, ze ontmoeten elkaar op het af
gesproken uur, en de man stelt voor om
den volgenden avond naar die of die kennis
te gaan samen. Maar de vrouw heeft een an
dere afspraak gemaakt en is dus verhinderd;
zij stelt op haar beurt voor, om een anderen
dag eens een flink eind te gaan wandelen:
nee, hij heeft geen zin, het gaat niet door.
Noch in de eene, noch in den ander komt
het op, dat een zuivere, goede verstandhou
ding alleen, mogelijk is, wanneer de beide
partijen zich opofferingen getroosten, en dan
niet in de groote levensproblemen alleen,
maar, wat vaak veel moeilijker is, in de klei
ne dingetjes van iederen dag, die vaak nau
welijks opgemerkt worden, maar die toch
zooveel innerlijken strijd kunnen kosten.
Een ingehouden boos woord, goed kunnen
luisteren op zijn tijd, geduld, wegcijferen van
eigen moeheid, de minste kunnen zijn bij
een oneenigheid en meer van dergelijke
schijnbare kleinigheden, die toch van zoo
veel belang zijn voor de verstandhouding, die
ln het gezin heerscht.
Daarmee wil ik niet de ellende onder
schatten, die een chronisch slecht humeur
bijvoorbeeld in een gezin kan teweeg bren
gen, en die meestal met nog zooveel opoffe
ringen toch niet te overwinnen is!
Maar dit Engelsche echtpaar doet niet
eens moeite, om zich bij elkaar aan te pas
sen; het gaat alleen maar van het standpunt
uit, dat dagelijks samenleven moeilijkheden
meebrengt, die hun zelfzuchtige leventje
kunnen verstoren, en dus gaan zij niet sa
menwonen. Maar trouwen willen zij toch wel,
want zij zijn verliefd op elkaar, en zij mee-
nen, dat dit gevoel alleen voldoende is, om
een dergelijk huwelijk aan te gaan.
Wat ook inderdaad zoo is, alleen maar
Jammer, dat het den naam van „huwelijk"
niet mee'r verdient.
E. E. J.—P.
Opvoeding tot de Gezinstaak.
In de jongste jaarvergadering van de Ned.
Vereeniging voor VrouwenbeLangen en gelijk
Staatsburgerschap werd een fout hersteld,
welke bij de fusie der beide vereenigingen.
waaruit de nieuwe Vereeniging met den
langen {naam is ontstaan, werd gemaakt.
In het beginselprogramma werd toen n.l. ver
geten uit het vroeger program der fusion-
neerenden over te nemen: „Opvoeding tot
de gezinstaak", een beginsel, dat, zooals door
verscheidene leden werd opgemerkt, feitelijk
altijd stilzwijgend is gehuldigd, maar dat in
dezen tijd, met zijn nieuwe eischen en nieuwe
moeilijkheden, nieuwe verplichtingen oplegt.
Daarom is het niet voldoende, dat men in
theorie overtuigd is, dat de jeugd naast haar
andere voorbereiding voor het leven, ook
wordt geleid in de richting, welke haar be
kwaamt voor de taak, welke eenmaal haar
deel zou kunnen zijn. Men moet zich bewust
zijn, dat er meer opzettelijk en practische
moet worden gewerkt voor de ontwikkeling
van die eigenschappen in de jongens en
meisjes, welke hen in staat zullen stellen,
volwassenen, als vaders of moeders, als ooms
of tantes, als onafhankelijke menschen, zich
te redden in elk gezin, dat zij zelf vormen, of
waarin zij een schakel zullen zijn
De vereeniging met den langen naam heeft
het beginsel aanvaard, onafhankelijk van de
uitwerking er was reeds een programma
ontworpen voor de toepassing ervan in de
lagere school, dat in de vergadering werd
toegelicht, maar zeker, als er meer tijd was
geweest, wel zou zijn bestreden. Zij heeft
door de aanneming getoond den eisch van
den tijd te begrijpen, want juist de jongens
en de meisjes uit onzen tijd die in zoo hooge
mate vrijheid genieten, die zoovele voorrech
ten bezitten, zooveel kennis vergaren, door
zoovele invloeden van het gezin worden ver
vreemd moeten zich wel rekenschap leeren
geven van hun plichten ten opzichte van het
gezin, moeten niet enkel slordigjes en spelend
in het kamp. maar netjes en gezellig in het
warme thuis in koude winterdagen, kunnen
meehelpen aan de kleine handreikingen aan
moeder, in huiskamer en keuken. Zij moeten
don rechterhand zijn van moeder bij de zorg
voor de kleintjes en als er een ziek is, even
kunnen inspringen, of ook in de ziekenkamer
niet geheel onhandig en onbruikbaar zijn,
omdat zij nooit de handen leerden uitsteken.
Hoofdzaak is intusschen dat de jonge man
en het jonge meisje beiden, als zij in het
huwelijk treden, zekere voorbereiding be
zitten, welke, als zij wordt verkregen, in een
stoomcursus van 3 maanden, welke enkel
Jcoken of enkel huishoudelijke bezigheden
omvat, de jonge vrouw niet behoedt voor
heel wat onaangename ervaringen, het gezin
niet voor schade, welke niet altijd tot het
materieele beperkt blijft. De jonge man en
het jonge meisje! Twee dingen zijn nJ, ver
anderd en maken, dat men 'thans meer op
zettelijk voor de opvoeding van de gezinstaak
moet zorgen: In de eerste plaats is de ge
zinstaak in alle opzichten zoo gewijzigd, wor
den er zoo andere eischen van efficdencij,
paedagogische kennis van hygiëne etc. ge
steld, dat 'het gezin zelf niet altijd de goede
leiding kan geven, dat de moeder zelf niet
voldoende onderlegd is om het jonge meisje,
dat bovendien tijd noodig heeft voor de be
roepsopleiding, thuis in te wijden in de ge
heimen van de 'gezinstaak.
De tweede verandering is deze, dat de
nieuwe man zijn vrouw, die zijn zorgen deelt,
die geroepen is ook in de maatschappij mee te
leven, niet meer alleen laat werken in de
huishouding, maar haar daar ter zijde staat,
met kleine handreikingen, welke meer op zijn
weg liggen, maar welke ook van hem handig
heid vergen. Moet zij veel doen, dat vroeger
de dienstbode deed, hij moet dikwijls het werk
van den electricien, den timmerman, den be
hanger overnemen, of in huis de karweitjes
verrichten, welke meer lichaamskracht
eischen, terwijl menig echtgenoot het niet
erg vindt, als zijn vrouw ziek is, de kleintjes
aan te kleeden, of de tafel te dekken.
Dit is het eene gedeelte van de gezinstaak
de aankweeking van handigheid door handen
arbeid en kooklessen, door veel dat in de
school in een vervolgMasse zou kunnen wor
den geleerd, zonder dat de andere takken er
onder behoeven tc lijden. We zullen hier niet
het uitgewerkte rapport, dat mej. Westerman
in de Vereeniging toelichtte, bespreken, maar
we gelooven, dat zij, die zich verzetten tegen
EEN DAACSCHE JAPON.
Op het oogeblik hebben de uitbundige en
opvroolij kende kleedingdetails „de" voor
keur. En waarom, dames, zouden wij ons niet
in zoo'n vroolijk kleedje steken, juist voor
de japon, die wij iederen dag moeten dra
gen? Een vroolijk aanzien doet wonde
ren in deze trieste tijden. Het lijkt wel of de
mode-ontwerpers het er allen over eens zijn,
dat juist de vrouw dit seizoen al het vroolijke
en blije moet brengen, wat tegenwoordig
maar al te vaak ontbreekt.
Daarom heeft men nu stoffen in den han
del gebracht die wat fleurigheid betreft, om
het hardst met elkaar wedijveren, maar niet
alleen wat kleur betreft, ook de prijzen zijn
thans zoo, dat het heel moeilijk is om de ver
leiding te weerstaan en juist omdat de stof
fen zoo goedkoop zijn, meerdere japonnetjes
aan te schaffen.
Onze afbeelding geeft U een alleraardig
ste japon die zelfs op twee manieren gedra
gen kan worden, en wel met of zonder pelle-
rine.
Als materiaal is genomen bleu katoenen
stof, in drie verschillende kleuren bleu, ter
wijl de kleuren streepsgewijze in elkaar uit
vloeien. De taille is gemaakt van kunstzijde
In de lichtste kleur der streepen. Deze taille
is geheel gedrapeerd, wat een schraal figuur
tje Iets voller doel lijken, want ook de zoo
zeer geliefde slanke lijn, is tevens aan het
verdwijnen, zooals U, om U heen ziende, zult
opmerken. Daarentegen maakt dit model een
gezette figuur veel slanker, dat komt hoofd
zakelijk, omdat vlak onder de draperie van
de blouse een streng aansluitend heupstuk
komt dat puntig oploopt tot aan de maag.
Voor gezette figuren kan de ceintuur ver
vallen, omdat de aangeknipte rok slanker
maakt zonder ceintuur. Vanaf het nauw-
aansluitende heupstuk is de rok naar onde
ren toe klokkend geknipt, niet al te wijd,
omdat voor een dagelijksche japon geen
meters stof noodig zijn. De zoom kan recht
worden genomen, of, zooals ook de mouw
van de pellerine laat zien, met groote schul
pen afgewerkt.
De mouw van de taille is glad aansluitend
<m wordt aan den pols met een kleine schui
ne bies afgewerkt. De pellerine wordt „en-
forme" geknipt en bestaat eigenlijk meer
uitsluitend uit het rugpand met de mou
wen, zoodat de voorkant der blouse geheel
onbedekt blijft.
Vindt U een pellerine te gekleed, welnu,
dan doet U hem uit en bij mooi weer, als U
zonder mantel van Uw werk naar liuls gaat,
trekt U hem weer aan.
De mode is, ondanks het niet zoo plotse
ling is gegaan, doch nu wel heel anders als
het afgeloopen seizoen, want een dergelijke
daagsche japon is toch een genoegen.
