Hel Mysterie der Eeuwige Jeugd KüSTRlN» de hoofdstad van Neumark, heeft op feestelijke wijze haar 700-jarig bestaan gevierd. Een gezelschap in historische kleedij vaart naar de haven ten teeken, dat de feestelijkheden een aanvang nemen. HET OUWEHAND'S DIERENPARK TE RHENEN ral Zaterdag IS Juni a.s. officieel worden ge opend. Dinsdag arriveerden verschillende roofdieren, die meteen in hun toekomstige verblijfplaats werden gelaten. DOOR DE AFSLUITING DER ZUIDERZEE, zullen ook dc visschers van Stavoren tot werkloosheid worden gedwongen. Een groot deel der Stavorensche jollen wordt afgetuigd, en op de kade liggen de verschillende schecpsbenoodlghcdcn, die niet meer gebruikt worden. „MAAS" IN ZICHT. - AU de bemanning van het lichtschip „Maas" bezoek krijgt, wordt dc dag een feestdag, DE VISSCHFR IN HET RIET heelt voor niets anders oog dan zijn dobber. Elke beweging wordt nauwkeurig bestudeerd en het spiedend oog en de beweginglooze hand bespeuren de aanwezigheid van de viscb, die op het aas afkomt. i DE DRIE SLACHTOFFERS uit Dantumawoude, die op het Zwemraerkanaal met hun roeiboot zijn omgeslagen en verdronken. V.l.n.r. Romkc Wybenga, Douwe Wiegers- ma en Dirk Bosgraaf. IN ZIJN VRIJEN TIJD vervaardigde een Amsterdamsch gemeente-ambtenaar een boot, welke een lengte heeft van 9 Meter. Dezer dagen is ze tc water gelaten. FEUILLETON („LUZIFERS' ENDE") Een emotioncelc roman door WALTHER KLOEPFFER 1) HOOFDSTUK I. Professor Sander stak de Piazza della Ri- forma over en sloeg de richting in naar de kaide. Groot, schraal, de schouders een weinig voorovergebogen, de regenjas over den arm, slenterde de jonge geleerde door de wan delende menigte als iemand, die niet de minste haast heelt om zijn ten hemel juichend geluk te begraven tusschen de vier koude muren van een onverschillige hotel kamer. Bij de Lugano Centrale gekomen Het Peter Sander zich opnemen door de pro cessie, die gedurende de „season* avond aan avond tusschen den Giardino Publico en de Hotelerie della Paradiso haar pantoffel parade uitvoert. Maneschijn over het Meer van Lugano. Magnolia's en palmen. Kilometerslange ke tenen van electrische gloeilampjes rond om der7 oevers van het meer. Ergens op hel water klinkt, als het zenuwachtig snikken van een kind. harmonicamuziek. Machtige booelampen spuwen stroomen van brutaal, witlicht op de trottoirs der kaden, waar rechtvaardigen en boosdoeners, dollarprin sessen en elegante oplichters, societydames en demi-mondainen in roerende eendracht naast, elkaar wandelen. Uit de geopende deuren en vensters van het café Jacchini kwam en wolk van sa- charienzoete muziek en drong in het opge wonden bloed der menigte. Men bedenke: Toseli's wellustige .Serenade" als jazzmu ziek! Blond-, bruin- en zwartgelokte page kopjes wiegden uitdagend boven nog uit dagender toiletjes, die reeds eindigden voor ze goed begonnen Het geroezemoes der stemmen was oorverdoovend. Alle talen, alle dialecten der wereld waren vertegenwoor digd. Het zelfbewuste Angelsaksische „oh, yes" scheen echter den boventoon te voe ren en zich als een opdringerig uitroepteeken te plaatsen boven het Romaansche „oui" en „si", of het Germaansche Ja".... Peter Het, zich willoos voortdrijven. Daar hij hot rumoer van het om hem bruisende leven als het ware slechts via zijn trommel vlies ontving en het terstond weer terug gaf. beroerde het nauwelijks zijn bewust zijn. Het liet geen enkelen indruk op hem achter. Want we moeten het nu wel zeg gen hij was zoodanig in gedachten verzon ken, dat hij niets, maar dan ook letterlijk niets gewaar werd van hetgeen rond om hem heen gebeurde. Zijn correct gekleede ge stalte stak bijna een hoofd uit boven de menschenmen igte. Peter was een der weinigen, die voor hun plezier, dat wil zeggen, zonden- eenige bij bedoeling. naar Lugano waren gekomen. Hij zocht noch een gefortuneerde bruid, noch de gelegenheid om een rijke dame van haar juweelen te berooven Hij was met Gussy. zijn jonge vrouw, veertien dagen geleden heel eenvoudig over den St. Gothard ge reisd, omdat het weer in Zwitserland aan afschuwelijkheid niets te wenschen over liet en men een paar weken vacanrie per saldo toch èrgens moest doorbrengen"' voor dat hij met de openbaarmaking van het „Vitalin" kon beginnen. En hiermede zijn we reeds midden in den gedachtegang van den professor gedrongen. Want juist op dit oogenblik beschouwde hij zijn „groote ont dekking" van een geheel nieuw standpunt. Om Peter's lippen speelde een glimlach van geluk. De ontdekking van het „Vitalin" ongeveer drie maanden geleden tot stand gekomen, sindsdien uitgewerkt en nauwe lijks twee weken geleden wetenschappelijk en onomstootelljk bewezen, was als een kostelijke schat, waarvan niemand het be staan vermoedde en waarmede hij binnen enkele dagen de menschheid gelukkig wilde maken. Het „Vitalin" zou ongetwijfeld een cata strophe veroorzaken. Het zou de geheele medische wetenschap op haar eeuwenoude grondvesten doen wankelen Ja- nog meer! Hij. die den moed had. in gedachten de consequenties te trekken van de ontdek king van het „Vitalin", zou met stomheid geslagen worden. Men bedenke slechts: een oud dier, of een door den harden strijd des levens vroegtijdig oud gewonden mensen wordt met geregelde tuuschen-poozen een dosis „Vitalin" in de aderen gespoten, zoo ongeveer als een simpele injectie. Welnu, reeds na de eerste inspuiting komt het ver ouderde organisme tot nieuw leven, het wordt jonger, het herwint de kracht der jeugd, werpt alle symptomen van verval over boord en bereikt een leeftijd. welke het normale ver overschrijdt! Bcteekende dat niet een spaak steken in de wielen waarop de wereldgeschiedenis voortrolde; be toe kende dit niet: de menschheid een ouder dom te schenken, waarvan slecht de bijbel- sche legenden gewag maken? Professor Dr. Peter Sander mijmerde ver der. Ongehoorde, nooit gedachte perspec tieven deden zich voor hem open. Het ge heele ouderdomsproces zou niets meer zijn dan een bakersprookje om stoute kinderen angst aan te jazer. Peter's bloed stroomde ;Us in een koortsige roes: de roes van een veroveraar. Dc schxarle man met wn correct grijs coibertcostuum peinsde: „Tja, eigen lijk ben ik nooit veel op den voorgrond getreden. Doch nu zal alles opeens anders worden.. Ik zal bestormd worden door jour nalisten. fotograten, teekenaars en lieden die handteekeningen verzamelen. Dc groot ste geleerden zullen van louter nijd en af gunst op hun hoofd slaan, omdat het niet hèn, maar wel een onbekenden „buitenge woon hoogleeraar" gelukt is, deze ontdek king te doen. De universiteiten te Berlijn, München, Weenen. New York en andere zullen me een leerstoel in de physiologie aanbieden en de menschen zullen dol zijn van enthousiasmeAl deze en nog veel meer mogelijkheden sloot de naaste toe komst in zich. Peter Sander streek zich met de hand door het aschblonde baar cn over dc kloppende slapen. Hij wilde zich dwingen koel en nuchter na te denken. In gedachten ging hij alles nog eens na. Voortbouwende op de ideecn van Steinach en Voronoff, was het hem gelukt, in zekere dierlijke klieren die geheimzinnige stof te vinden, die het leven de organisme tot werken in staat stelt en welker verdwijning op hoogen leeftijd of door vroegtijdige krachtverspil ling een onafwendbaar lichaanuwerval ten gevolge heeft. Deze stof. door Sander „Vitalin" ge noemd, en door hem met ongelooflijke moeite uit het sap der klieren van apen, paarden en runderen gedestilleerd, had hij in vloeibaren vorm gebracht, waardoor zij voor injecties geschikt werd. Hetgeen tot dusver slechts met veel in spanning en op onvolkomen wijze door ope ratief ingrijpen kon worden bereikt, werd door de methode-Sander een ui terst gemak kelijke, absoluut pijniooze en succesvolle be handeling. In het vervolg zou men er de knapste kunstenaars, de grootste geleerden voor kunnen vrijwaren, in kinderlijke zwak heid ie vervallen, alvorens ze hot beste van hun kunnen en kennen aan de menscbheKi gegeven hadden. Slechts enkele vertrouwde vrienden, wien de strengste discretie was verzocht wisten iets van de groote ontdekking. Het voornaamste echter, de structuurformule., de bereiding* - methode en het wetenschappelijk bewijs materiaal. was thans nog zijn eigen bezit; zijn eigen, door niemand gekende schat. Doch weldra zou hij zijn geheim prij.s geven. Hij rekende uit: „vandaag is het Maandag. Morgen komt Gussy terug van haar uitstapje naar het Como-meer, Woensdag gaan we naar huis; het einde van de week blijven wc bij de kinderen. Prachtig: ik kan dus vandaag over acht dagen aan het werk gaan". Peter Sander ademde diep. Het was, ais wilde hij zich met energie volpompen. ..En dan", mijmerde hij •.order, ..dan zal het „Vitalin" zijn overwinnlngtooht over de ge heele wereld beginnen! Made in Germany! Het geschenk van een ,.Hun" aan dc civi lisatie". En Dr. Peter Sander, de onbekende pro fessor, schreed kaarsrecht door de vestibule van het hotel, dat in vlammende letters de naam „Cecil Palace" op don gevel voerde. Sander was juist op hot punt. in slaap tc vallen, toon er iets vreemds gebeurde. Door een zacht, schuifelend geluld geheel wakker geworden, boorde 'hij zijn blikken in de rich ting der geopende deuren van het balcon, waarvoor een licht en dun gordijn hing. Hetgeen Peter zag, was angstaanjagend genoeg. Een reusachtige, eerst vaag heen en weer zwevende, schaduw werd allengs dich ter en nam de scherpomlijnde vormen aan van een menschelijk silhouet, dat In luiste rende houding achter het gordijn stond. Zoo verliepen eenige seconden. Dan streek een koele luchtstroom door het vertrek en de in dringer sloop gerulschloos dc kamer binnen om drie passen van Peters bed roerloos to blijven ataan. «Wordt rervotad).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1932 | | pagina 9