Het Mysterie der
Eeuwige Jeugd
FEUILLETON
(„LEZIFERS' ENDET)
Een emotioneels roman
door WALTEER KLOEFFFER
Sander, dïe met. het. gezicht naar de bal
kondeuren lag, kon deze opwindende gebeur
tenis tot in details volgen, daar het- maan-
Tldht Juist in zijn kamer scheen. Het. hoofd
een weinig naar voren gebogen, staarde
hdj met opengesparkte oogen naar de roe.r-
looze gestalte van den onbekende. Wie, wat,
was het? Een dief? Een moordenaar? Een
hotehat? Of misschien een vergissing? Best
mogelijk, dat de man niet eens in zijn
kamer wilde komen? Wat had het te. be
teek enen?
De vreemde, die tot nu toe in de schaduw
had gestaan, wendde het hoofd thans zoo.
dat het geheel groene maanlicht ten volle
op zijn gezicht viel.
„Een afschuwelijk gezicht", dacht Peter
en een hartbeklemmende vrees joeg hem in
de hoogte. Zijn klamme hoofdharen staken
als naalden door de huid. Een bijna stoffe
lijk afgrijzen sprong hem in den rug. Zijn
mond deed vergeefsche moeite, een angst
kreet uit te stooten.
Hij kon niets, absoluut niets anders doen
dan onophoudelijk in het groene gezicht sta
ren, dat als 't ware één enkel masker was
van hoon, spot. boosheid en zelfgenoegzaam
heid.
„Wat zoo die kerel eigenhjk wfflenr*
dacht professor Sander, en hij merkte nu
pas. dat hij klappertandde a's een koorts
lijderEen doodelijke stilte hing in de
lucht. Een stilte, die het losbarsten der
woedende elementen voorafgaat.
Eindelijk opende de onbekende de dunne
lippen", verwrong zijn baardloos masker tot
een afschuwélijken grijnslach en sprak be
leefd:
„'d Evening, roister Sander!" En met een
sterk Amerikaansch kiinkend accent, liet hij
er in *t Duitsch op volgen: .Jk heb u een
weinig aan 't schrikken gemaakt, nietwaar?
Pshaw, stel u gerust. Stelen en moorden doe
ik in den regel niet. Ik ben slechts hierheen
gekomen om u een voorstel te doen: een
zakelijk voorstel. Mijn naam is Devil, Dr.
Devil. U-S.A."
Sander loerde naar het schelkoord, dat
helaas een paar armlengten ^an hem ver
wijderd was. onmiddellijk daarop tsaarde
hij weer in het groene gazicht.. Het. was hem,
alsof de woorden van den onbekende eens
klaps een zwaren last van hem hadden af
gewenteld, want plotseling was hij weer in
staat te spreken en lucht te geven aan zijn
eniernis: ,Een voorstel wilt u mij doen? Nu,
op dit uur: bijna middernacht? En in deze
situatie? Bovendien ben Ik heel toevallig
medicus en geen koopman, U schijnt zich
vergist te hebben; misschien moet u ergens
anders zijn".
De vreemde lachte, waardoor zijn groote
gele tanden zichtbaar werden.
„Ik vergis me nooit, mister Sander. Ik ben
tamelijk goed op de hoogte met uw toestand:
laat ik u dat bij voorbaa: zeggen. En ik wil
u tevens verzoeken om dit geen seconde uit
het oog te verliezen, t Is overigens het
beste, dat u zich slechts aan de nuchtere
feiten houdt en u bijvoorbeeld niet uw brein
martelt met de vraag, hoe ik in deze kamer
ben gekomen. Ik bén nu eenmaal hier; laat
u dat voldoende rijn. En nu mijn voorstel.
U permitteert?" Met. dese woorden trok de
Amerikaan een stoel naar zich toe en ging
er schrijlings op zitten.
Sander, wiens zelfbeheersohlng thans ge
heel was teruggekeerd, bromde iets tusschen
de tanden, wierp de dekens terzijde en keek
zijn bezoeker doordringend aan. De vreemdste
gedachten gingen hem door het hoofd. Hij
hield zich vast aan de meest voor de hand
liggende: ,Die man is waanzinnig! Als
iemand onder dergelijke omstandigheden
geen misdadiger is, kan htj niet anders dan
gek zijn! Het beste is dus, dat ik zoo voor
zichtig mogelijk ben en hem niet prikkel!"
Met. nog grootere opmerkzaamheid keek
Sander dezen mr. Devil aan, teneinde een
bevestiging voor zijn vermoeden te vinden.
Doch reeds het vaststellen van 's mans
leeftijd bracht hem in verlegenheid. Was hij
dertig jaar? Vijftig? Het scheen onmogelijk
om op dit punt zekerheid te krijgen Zelfs
het hoofdhaar, het kort geknipte, met de
punt van een driehoek op het machtige,
eenigszins terugwijkende voorhoofd gegroei
de haar, bood hiervoor geen enkele zekerheid
Evenmin de overige gedeelten van zijn gelaa t
Noch de wenkbrauwen, die boven den smal-
len. licht gekromden neus in elkaar liepen,
noch de energieke, sterk vooruitspringende
kin, noch de kraakbeenige, naar boven ge
punte ooren. Hetgeen dit perkamentkleurig
gelaat echter wel het meest beheerschte,
waren de oogen. Oogen, als schijnwerpers m
pikzwarten nacht! Roerloos starende,
grijze granietharde oogen. met koperkleurige
strepen op het regenboogvlies. Een buiten
gewoon interessant, door intellect geteekend
en door hartstochten bewogen gelaat, terug
stootend door een zeldzame disharmonie,
welke uit alle trekken sprak. .Een mephisto-
kop". dacht. Sander onwillekeurig en voelde
walging bij zich opkomen.
Beleefd en uiterst discreet glimlachend
wachtte Mr. Devil nog s:eeós op antwoord
Sander dacht een oogenbiik na en merkte
ren slotte op-
„Ik zal dus alle bijkomstigheden ter zijde
stellen en slechts rekening houden met het
feit, dat u hier bent. Doch nu ter zake. Wat
wenscht u van mij?"
Uw „Vitalin!"
Als ijzeren kogels slingerde Mr. Devil hem
deze vier lettergrepen in 't gelaat. Hij slin
gerde ze hem toe als een athieet. die zijn
doel lang en nauwkeurig had berekend.
Sander had het gevoel, alsof iemand hem
een vreeselljken slag op het achterhoofd
had gegeven. HU dacht in een bodemloozen
afgrond te tuimelen, toen hij den naam van
zijn kostbaren schat door dezen mond hoor
de uitspreken. Een vaag gevoel van vrees
kwam over hem. Hij staarde naar den
Yankee, wiens oogen half gedofcen waren.
Dus deze man in smoking en op gummizolen
begeerde niets meer of minder dan zUn Vi-
talin? Wat begeerde deze zwarte ploert, die
geruischloos ln een andermans kamen sloop?
Hoe kwam die kerel eigenlijk aan den naam!
Wat wist hij van Peter's ontdekking? Alles
was toch een diep geheim, verzegeld ach
ter de lippen van slechts enkele vrienden!
Neen, die kerel was om den drommel niet
gek! Een koude rilling voer hem door de
leden. En tegelijk krwam er een ongebreidel
de woede over hem.
„Wat wilt u?" schreeuwde hij buiten zich
zelf. .Mijnheer wenscht een weinig „Vltalin?"
Ik ken dat goedje niet! Nooit van gehoord!
Soms een nieuw soort schoensmeer? Houd u
astublieft op met dezen onzin
Met een laatste restje energie met een
leugen, probeerde hij nog zijn schat te ver
bergen voor den klauwvingerigen Ameri
kaan
Mr. Devil's breede handen maakten een
afwerende beweging ZUn toegeknepen oog
leden openden zich langzaam. Zijn koude,
bevroren aar.gezichtaspieren ontdooiden tot
een medelijdenaen grijnslachEn een wei
nig kaimeerend verzocht hij: .-M"n waarde
heer, spreek toch atetoMiefc wat zachter.
Hiernaast wonen menschen en hun slaaj
behoort ons heilig te zijn". En op strengen,
schoolmeesterachügen toon vervolgde hij:
„Overigens heeft al dat komediespelen geen
enkel nut. Ik ben geen Jonge hond en houd
allerminst van grapjes. En dus: stop, mister
Sander! Ik ben van uw ontdekking op de
hoogte en weet zeer goed, welke oenbereken
bare gevolgen zij kan hebben. Is u dat vol
doende? Neen, mijn waarde heer: alle hoog
achting! Die geschiedenis van uw klieren-
extract is een buitengewone prestatie! Nog
eens. ik weet heel goed, wat er mede te
bereiken is. Hertgeen, mij echter ontbreekt,
is slechts de s'ructuurformule en de be
reidingsmethode. Het doel van mUn bezoek
is niets anders, dan deze be:de geheimen
van u te koopen Onder voorbehoud, natuur
lijk. dat ze buiten u aan niemand bekend
zijn Loerend hingen zijn blikken aan
den mond van den professor.
..Gelukkig, neen!" antwoordde deze heftig.
,.De hoofdzaak, waarde heer. het voornaam
ste, ls veilig geborgen in dezen, mijn eigen
schedel; in de beste safe ter wereld: daar
kunt u zeker van zUn!"
Sander's naakte beencn bengelden nog al
tijd over den rand van het ledikant. ZUn
schedel bonsde. Hij wist waarlijk niet meer,
wat hU er van denken moest.
„Hoe komt dat heerschap aan al die ge
heimen", vroeg bU zich af. In gedachten
ging htj al zUn kennissen na, die iets van
het bestaan van het „Vitalin" wisten. Doch
er was niemand dien hU kon verdenken.
Enfin; eigenlijk deed het weinig ter zake. Nu
zUn nachtelijke bezoeker eenmaal van het
feit op de hoogte was. had verder loochenen
eigenlijk geen enkel nitf.
fWordt vwwaigd
KENT U GOEREE!? - Van
de Zuid-HoIland«che dienden
behoort bet tot de weinig be
bende. Toch berit het mooie
plekjes ea eeuwenoude archi
tectuur voor wie re weet te
vinden. De molen en de
statige kerktoren rijn er twee
buren, die reeds bonderden
Jaren trotseerden.
DUIZENDEN hebben den
eersten dag der bekende En
gelsche ruiterfeesten te Ascot
bijgewoond. Ook de Ko
ninklijke familie was van de
partij. In de galakoets ge
reten arriveer en de vorstelijke
bezoekers op bef terrein der
feesten, toegejuicht door de
belangstellende menigte*
ACHTER DE WERKZAAMHEDEN voor een der nieuwe win-
kelpaleizen aan dc Pensmarkt te 's-Hertogenbosch gaan het stadhuis
en de omliggende groote gebouwen bijna schuil. Ter plaatse
stond eertijds een museum*
EEN BELANGRIJK WERK IN Z.O.-DRENTE. Men Is thans
bezig ter verbetering van de scheepvaart en vooral van den
landbouw §en vcrblndlngskanaal te graven door het
Zwlndersche veld. Een overzicht van een gedeelte der
werkzaamheden.
OP REIS NAAR GENÈVE. In den trein, die vele afgevaardigden van Parijs naar de confcrcnticstad voert. Herriot,
ZOMERLEVEN IX DEN DIERENTUIN. De ooievaars root
hun Jongen In den Haagschen dierentuin, voelen zich met het
de Franschc minister-president ln gesprek met ïshbel MacDonald, de dochter van den Engdschen premier. warme weer hest op hun gemak.
OUDE EN NIEUWE BRUGGEN TE MAASTRICHT. - Op
den voorgrond de noodbrug, daarachter het gedeelte van de oud*
brug, dat gaat verdwijnen en op den achtergrond de nieuwe
W ilhelminabrug.
