Het Mysterie der
Eeuwige Jeugd
FEUILLETON
(„LUZEFERS' ENDE")
Een emotioneele roman
door walthêr kloepffer.
14)
„Zoo, mister Sander, dronk da/t uit: het
eal u goed doen".
„Hij -wil me vergiftigen", dacht Peter ont
zet. „En •waarom ook niet, nu hij eenmaal
mijn geheim bezit".
Doch Mr. Devil keek hem aan en beval:
„U moet het drinken, mister Sander; en
een beetje vlug ook, anders werkt het mid
del niet".
Peter bracht het glas aan de lippen en
dacht gelaten: ,,'t Is toch alles hetzelfde".
Hij was er van overtuigd, dat het zijn laat
ste dronk was.
„Zoo is het goed", sprak de Yankee goed
keurend. Hij stak een sigaar op en legde het
étui op tafel.
Peter dacht na: Er zijn nu reeds vijf mi
nuten verloopen en ik ben nog altijd in leven
Heeft die stumpera dan geen sneller werkend
vergift, of vindt (hij het prettig, me tot het
uiterste te pijnigen?
De Yankee onderbrak zijn gedachten-
gang.
„Nietwaar, mister Sander, u voelt zich al
wat. beter? Ja. ja, ik wist wel dat u door da.--
slokje wijn een geheel ander mensch zou
worden".
Daarbij toonde hij Peter hetzelfde be
leefde gezicht ais indertijd bij hue eerste
ontmoeting te Lugano. Zoo beleefd, als had
hij nooit ijzeren haken in de hersens van den
Duitschen professor geslagen. Peter stond
voor een raadsel. Hij voelde, hoe geheel die
vreemde last van apathie, zwaarmoedigheid
en worgende angst als bij tooverslag van
hem afvieL Hoe die afgrijselijke, raadsel
achtige stem, die hem zooveel waanzinnige
bevelen had gegeven, uit zijn denkvermogen
week. Ja, die stem was verdwenen en dwong
hem niet meer tot blinde gehoorzaamheid.
Hij was zich zelf weer en niemand kon hem
iets bevelen. Bruisend doorstroomde hem
weer zijn eigen wilskracht en tegelijk kwam
hij tot een vreeselijke ontdekking: .Mijn
wil was gestolen en is nu terug gekeerd.
Door wien gestolen? Door den schurk tegen
over mij. door Mr. Devil!"
Peter Sander sprong van zijn stoeil en
schreeuwde den Yankee toe:
„Ik wil weten, wat u al dien tijd met mij
hebt uitgevoerd! Verstaat u? Ik wil weten
hoe ik op dit schip ben gekomenSchurk
schoft!
Zijn stem beefde van toorn en ln zijn
oogen kwam een onheilspellende vlam. Mr.
Devil's gelaat bleef onbewogen. Tergend
langzaam antwoordde hij:
..Buitengewoon vriendelijk bent n niet.
mister Sander. En uw vragen zijn niet in
een handomdraaien te beantwoorden. Ik
zou er minstens een uur voor noodig hebben
MaaT gaat u toch zitten! Een sigaar op
steken?"
„Loop naar de hel met je sigaar!" Peter
sloeg hem het étui uit de hand.
Mr. Devil schudde afkeurend het hoofd
„Waarde heer", zei hij. dergelijke opgewon
den toestanden zijn mij niet vreemd. Maar
desondanks is dat geen optreden van een
gentleman".
„Best mogelijk. Maar wees blij. dat ik uw
persoon niet dezelfde behandeling doe on
dergaan als uw sigarenkoker".
Ais eeajg antwoord haalde Mr. Devi een
browning te voorschijn en legde het wapen
op tafel.
„Ga gerust uw gang, mister Sander. Maar
ach, ik weet dat u verstandiger bent. Ga
toch zitten. Zoo. dank u; we kunnen nu ge
makkelijker praten. In de allereerste plaats:
mijn compliment wat uw ontdekking aan
gaat! Eigenlijk het ei van Columbus!"
„Wat u zegt! Als u denkt dat het zóó
eenvoudig is. waarom hebt u het dan niet
zelf ontdekt? Maar u steelt het liever, niet
waar? Dat is gemakkelijker!", riep Peter
toornig. „Overigens bent u nog de verklaring
schuldig, hoe ik mij thans op dit schip be
vind inplaats van rustig bij mijn vrouw te
Lugano te vertoeven. Verder zou ik gaarne
vernemen, hoe ik er toe kwam, u mijn ge
heim af te staan
Mr. Devil deed een diepe ha ail aan zijn
sigaar.
..Hoe u daartoe kwam? Wel. om de heel
eenvoudige reden, dat u in het hotel te
Lugano een glas limonade hebt gedronken,
waarin ik drie druppels hypnal had gedaan.
Ik weet met, of u zich die kleinigheid nog
herinnert".
Peter keek hem onthutst aan. „Limonade?
Hypnal? Wilt u zich niet wat duidelijker
uitdrukken, Mr. Devil?"
„Gaarne. Hypnal is een door mij ontdekte
stof, die bij volkomen intacthouding der
overige hersenfuncties, een absolute uitscha
keling van den wil tengevolge heeft. Me!
hynal, is het mogelijk, het sterkste individu
in een toestand van algeheele willoosheid
te brengen. Hypnal maakt menschen tot
slaven. Een voortdurende hynalnarcose is
echter niet van gevaar ontbloot, daar het
ononderbroken conflict tusschen persoonlijk
inzicht en een daarvan geheel afwijkend
handelen, den patient ter. slotte geheel on
dermijnt. Enfin, u hebt het aan den lijve
ondervonden en kunt er dus het best over
oordeelen, Mr. Sander".
Professor Peter Sander wam ate door den
bliksem getroffen. Met heesohe stem vroeg
hij:
„En dezen hypnalnarcotasdhen toestand
hebt u zooeven bij mij opgeheven, niet
waar?"
„Tot uw dienst. De roode vloeistof, welke
ik in uw wijn goot, was het tegengif, het
antihypnaï, eveneens door mij ontdekt. En
hiermede geloof ik u het bewijs te hebben
geleverd, dat ik niet de domkop ben. waar
voor u me hield. Tenminste, ik meende zoo
iets uit uw gezegde van „stelen" te moeten
opmaken".
Peter zat in elkaar gedoken op zijn stoel.
Zijn hersens werkten koortsachtig. Dat was
dus de verklaring, die hij dagen lang had
gezocht! Een geniale ontdekking in de han
den van een misdadiger. Met drie druppels
vloeistof had men hem dagenlang psychisch
onschadelijk gemaakt. Een razende woede
kwam over hem.
kwam over hem.
„Mijnheer!" riep hij den Yankee toe, .zou
ik ook mogen weten, met welk doel u mij
het tegenmiddel hebt toegediend? Aan ge
voelszwakte zult u toch zeker niet lijden!"
„Neen, mister Sander, wat ik deed was uit
zuiver egoismc. U bent een heel verstandige
kerel en ik söhat u bijna even hoog als
mijzelf. Kortom, ik geef er de voorkeur aan,
een geestelijk normaal mensch naast me
te zien dan een willoozen automaat. Als u
verstandig bent, zullen we het samen best
kunnen vinden. Nog iets! Ik wil u de ge
legenheid geven, uw „Vitalin" op menschen
toe te passen. U lacht? Wacht tot ik heb
uitgesproken. We varen op het oogenblik
naar een mij behoorend eiland ergens in
de Groote Oceaan. Menschenmateciaal in
overvloed. En u zult cr zich van overuigen
dat de bewoners van het Isla del diabolo.
zooaLs ik mijn eiland heb gedoopt, niet bij
hun tijd ten achter zijn".
..Wat? U wilt mij tegen mijn wil naar een
reemd eOand 'areagerv? Mg) «ewatjgen bob
den
Mr. Devil speelde nonchalant met zijn
browning:
„Luister eens, waarde heer: gevangen,
houden is njet het juiste woord. Mijn eiland
is een klein"'Paradijs, waar u naar hartelust
kunt wandelen".
Peter werd doodsbleek: hij beefde van drift
Niet alleen dat deze bcestmexisch hem van
vrouw en kinderen scheidde, hem als een
willoos werktuig over de halve wereld sleep
te en hem zijn kostbaar geheim -had ont
stolen, neen, hij durfde hem nog bespotten.
Durfde onder bedekte termen zeggen, dat
aan een einde dezer onteertnscomedie niet
te denkon viel. Gussy dook voor hem op,
Gussv en de kinderen, door leed en jammer
gebuktde kinderen. huilend
Een grenzelooze. nooit gekende woede over
viel Peter.
Met een geweldige sprong stond hij voor
den Yankee, sloeg zijn handen ais ijzeren
klemmen om diens halsdrukte, drukte
tot hem een geweldigen slag tusschen
de oogen trof en hij als een blik ter aarde
stortte.
Professor Sander lag op den divan, het
hoofd omwikkeld met vochtige doeken. In
zijn schedel zoemde hot als in een- bijen
korf. Met de handen in de broekzakken,
stond Mr. Devil op den drempel en sprak:
„U hebt een paar massieve vuisten. Had
Ik niet de kolf van mijn browning te hulp
genomen, dap hadt u me nog ae keel toe
geknepen. Ik hoop, dat u intusschen wat
gekalmeerd bent en we ons onderhoud wat
rustiger kunnen voortzetten. Waar was ik
gebleven? O ja. bU het Isla del diabolo. Daar
van wil ik u een en ander vertellen.
f Wordt vervolgd). I
DE VOORBEREIDINGEN VOOR HET OPENLUCHTSPEL
„SC1ENTIA LUMEN PACIS" IN HET STADION TE AM
STERDAM. Tijdens een der groote repetities welke in de
avonduren deze week plaats hadden en waarbij Frank Luns de
leiding had.
IN VERBAND MET DE JU
BILEUMFEESTEN DER
AMSTERDAMSCHE UNI
VERSITEIT werd Woensdag
op den Amsfel en in de
naburige grachten te Am
sterdam een watercorso ge
houden, waaraan vele ver
sierde vaartuigen deelnamen.
Een belangstellende me
nigte sloeg vanaf den wal
kant het kleurig festijn gade.
Eenige versierde
scheepjes.
IN HET OUDE FRANSCHE
STADJE BE AU V AIS zijn
dezer dagen de feesten gevierd
ter nagedachtenis aan Jeanne
Hachette, een historische fi
guur. Alles was in feest
tooi en dc deelnemers aan dc
herdenkingsplechtigheid waren
gekleed in historisch costuum.
Duizenden woonden de
feestelijkheden bij.
TER GELEGENHEID VAN HET 300-JARIG BESTAAN VAN
DE UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM hebben de professoren
Woensdag een boottocht naar IJmuidcn gemaakt. Deze boot
tocht was door het gemeentebestuur van Amsterdam aangeboden.
WOENSDAG Is de eerste paal geslagen voor de nieuwe Hq<-
nekens Bierbrouwerij aan de Stadhouderskade te Amsterdam.
AMELIA EARHART. dc aviatrice, die met succes haar oceaanvlucht onlangs volbracht en in Ierland behouden landde,
is in New-York teruggekeerd, waar haar een grandiose ontvangst bereid werd. Ook de burgemeester der stad, James
Walker, was ter begroeting aanwezig.
TER GELEGENHEID VAN HET 300-JARIG BESTAAN VAN
DE AMSTERDAMSCHE UNIVERSITEIT werd Woensdag een
boottocht voor professoren gehouden naar IJmuidcn.
PROF. JOHN READ VERRICHT GOOCHELTOEREN.
