DE VIERDE MAN
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche.)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
8)
,,Nee, maar nu vergeel, je, dat het geen be
roepsmisdadiger Is. althans niet een van de
velen, die bij de politie bekend zijn", wierp de
reporter tegen. „A3 die fouten, welke jij daar
stipuleert, duiden er juist op, dat we niet
met een beroepsmisdadiger te doen hebben.
Blijkt Hellinger werkelijk de dader onder
ons gezegd, ben ik er nog niet zoo zeker van
dan betreft het hier het gewone geval van
iemand, wiens levenswandel tot dusver mis
schien vlekkeloos is geweest, maar die wie
weet door welke oorzaak op het waanzin
nige denkbeeld gekomen is iemand te ver
moorden om zich uit geldelijke moeilijk
heden te redden. Is dat zoo. dan kan ik over
een paar dagen zijn arrestatie in de krant
vermelden, vergissen we ons. dan wordt de
zaak ingewikkelder en interessant".
„Zeer juist", meer.de Adams, „dus tenslotte
zijn we cr eigenlijk beiden van overtuigd, dat
Hellinger de dader niet is. of. laten we het
wat minder sterk uitdrukken: het zou ons
verwonderen, indien hij het wel was. Maar
wie meet er dan van verdacht worden? Een
van do beide anderen, die in de coupé zaten,
dus do verpleegster of de heer uit Haarlem?
Dat is uitgesloten, want beiden kunnen hun
alibi bewijzen, terwijl men bovendien de
laatste in Haarlem heeft zien uitstappen en
_..u vrouw, vu.0ciió veiKiaruigen van den dok
ter. den aanslag niet kan hebben gepleegd,
blijft dus weer: de geheimzinnige vierde
wie was die geheimzinnige vierde?
„En toch ben ik het niet geheel met je eens.
dat juist hij de man moet zijn, dien we zoe
ken. Waarom kan die geheimzinnige vierde
niet eveneer.s in Den Haag zijn uitgestapt en
een ander zijn plaats hebben ingenomen? Ik
geef toe. dat het niet direct voor de hand
figt, maar 't is toch mogelijk niet waar en in
een dergelijk geval moet men met alle moge
lijkheden rekening houden. Laten we eens
aannemen dat de moordenaar inderdaad in
Den Haag is ingestapt, f^.i moet het dan
iemand geweest zijn, die niet met het doel
van Leuvensteyn'.s reis bekend was, want an
ders zou hij zijn slachtoffer wel direct in
Amsterdam gevolgd zijn. Immers, in Den
Haag bestond de mogelijkheid, dat er an
dere reizigers in de coupé zouden zijn, waar
door hij geen kans zou krijgen zijn voorne
men ten uitvoer te brengen. De dader wist
dus op het moment, dat hij instapte niet dat
Leuvensteyn een bedrag van 20 mille bij zich
had. Daarentegen mag echter wel worden
aangenomen, dat hij slechts met het doel
iemand te berooven naar Rotterdam reisde
en daarom heeft hij natuurlijk een coupé
uitgezocht, waarin slechts één enkele reiziger
had plaats genomen. Tk neem bij deze ver
onderstelling natuurlijk aan. dat ook die ge
heimzinnige vierde in Den Haag den trein
verlaten heeft. Dan komen we dus tot- een
doodgewonen troinroof. waarbij het den da
der is meegeloopen. omdat zijn slachtoffer
toevallig een groot bedrag aan geld bij zich
had. In dat geval zal het echter uiterst lastig
zijn den dader te vinden, wijl men geen en
kele verdenking heeft tegen een, bij de poli-
'ie bekenden misdadiger, die op dit terrein
opereert. Je weet zelf. dat een dergelijk ge
val in ons land gelukkig maar hoogst zelden
voor komt".
„Mogelijk is het inderdaad," antwoordde
Adams, terwijl h:j een nieuwe sigaret opstak,
„maar dat zou dan wel zoo'n toevallige sa
menloop van omstandigheden zijn, als men
in jaren niet. heeft meegemaakt. Nee, Mie],
ik blijf er bij. dat hier wel degelijk iemand
de hand in het spel heeft, die van het doel
van Leuvensteyn's reis op de hoogte was.
Want, wat denk je dan b.v, van dat telegram,
dat ik gisteravond ontving?"
„Ik hoorde in Rotterdam, dat het waar
schijnlijk door een jongen Is aangeboden,
maar zoolang het de politie nog niet gelukt
is dezen jeugdigen vriend op te sporen, zijn
we nog geen stap verder, 't Is inderdaad aan
geboden op een tijdstip, dat Lcuvesteyn reeds
onderweg was, maar 't is natuurlijk best mo
gelijk dat de jongen het eenige uren in zijn
zak heeft gehouden. Enfin, dat zullen we wel
spoedig te weten komen. Voor vandaag kun
nen we de zaak gevoegelijk laten rusten",
besloot de reporter, een geeuw achter z'n
hand verbergend ..Heb je lust om nog ergens
heen te gaan. of wordt je tegenwoordigheid
weer op de bank vereischt?"
„Nee. op het oogenblik niet", antwoordde
Adams, zich moeilijk uit den gemakkelijken
stoel verheffend, „maar je zult me niet kwa
lijk nemen, dat ik je vanavond eens alleen
naar Palais Roval laat gaan. rk ben nog te
vee', onder den indruk van deze tragische ge
schiedenis om me te kunnen amuseeïen aan
de stamtafel. „Je houdt me dus ten goede,
dat ik maar naar huis ga. Loop je zoo ver
mee?"
„Ja, als je een oogenblik geduld hebt".
Vijf minuten later verlieten beiden de wo
ning van den reporter.
Hellinger meldt zich aan.
Op de redactiebureaux van „De Mercuur"
g:ng het. als steeds tegen het tijdstip, waar
op men ter zetterij aan het opmaken van den
laatsten vorm begon, zeer levendig toe. De
copiejongens draafden van de eene afdeeling
naar de andere, waar gehaaste redacteuren
en verslaggevers hun zeer onvriendelijke
woorden toevoegden, waar het aanhoudend
telefoongerïnkel zich vermengde met het ge
ratel der schrijfmachines en onder alle om
standigheden hun kalmte bewarende correc
tors, gewapend met groote potlooden hun
blad tegen de listen en lagen van den druk
foutenduivel trachtten te beschermen.
Op „Buitenland" werd een heftige woor
denwisseling gevoerd tusschen den tweeden
redacteur en den chef van de zetterij, omdat
de laatste wegens het vergevorderde uur en
den overvloed van tekst bezwaar maakte te
gen opneming ln het Avondblad van een, zoo
juist door een hevig geagiteerde steno-typiste
binnengebracht telegram van den Geneef-
schen correspondent over een bijeenkomst
van den Volkenbondsraad. De volijverige re-
dacteiir liet zich echter niet van zijn stuk
brengen de chef maakte altijd bezwaar,
als er iets buitengewoons van hem vereischt
werd en betoogde, heftig gesticuleerend,
dat er dan maar een stuk „Binnenland" uit
moest, waarop de chef, na een onverschil
lig toekijkenden jongen de copie in de han
den te hebben gedrukt met het bevel haar
„als de weerlicht aan machine 6" af te ger
ven. met een gezicht, rood van kwaadheid en
mompelende, dat, het zijn schuld niet zou
zijn. wanneer de krant te laat kwam, het
vertrek verliet om naar „Binnenland" te koer
sen. waar hij den chef 't slechte nieuws zou
moeten melden, dat er „te veel" was. Danig
j uit zijn humeur en geprepareerd op een nieu
wen strijd slofte de zetterij-premier het kan
toor binnen en een deel van het vette eind
touw. waarmee hij het zetsel placht op te
meten tusschen de nagels van zijn duimen
klemmend, snauwde hij kortweg: „Zooveel te
veel
„Ga maar naar Sport", zei de chef-Binnen
land", rustig, zonder van zijn werk op te
zien.
„D'r is geen sport!"
„Of Financiën, ging de redacteur onver
stoorbaar voort.
„Ja hoort u eens", wond de ander zich nu
weer op: „als ik om kwart voor drie nog het
nee'ie gebouw rond moet gaan. om te vragen
wat er uit kan, dan zijn we over een uur nog
niet klaar".
„Naast-an woont „Buitenland", adviseerde
de redacteur „Ik n'y a qu'un pas!"
„Ja meneer, daar kom ik net vandaan en
die krijgen een stuk Volkenbond, dat mee
moet. Ziet u dus maar, dat u iets vindt, wat
er uit kan en maakt u alsjeblieft geen mis
bruik van de omstandigheid, dat de redacteur
opmaker een paar dagen met verlof is. 't Is
waarlijk geen pretje om alle heeren te moe
ten afloopen en nergens eenige medewerking
te vinden. Heeft meneer Wils niets?", besloot
de chef. zich tot den reporter wendend die
vlijtig het blauwe potlood hanteerde bij een
verslag van een onbeduidende rechtbankzit
ting. waar zijn jongste collega z'n beste krach
ten aan gegeven had.
De aangesprokene k»ek even op.
„Hoeveel moet er uit?" vroeg hij zich over
den chef ontfermend.
„Zooveel", illustreerde deze. nogmaals het
eind touw afmetend, „een dikke anderhalve
kolom ongeveer!"
„Neem dan dat stuk van de metaalbewer
kers maar. dat blijft goed".
.Dan ben ik er nog niet", zei de chef nu
toch iets vriendelijker. Enfin, de rest zal rk
wel op „Financiën" vinden"
Nauwelijks had de chef de kamer verlaten,
toen de telefoon rinkelde. Wils nam de hoorn
van de haak.
„Hallo, Redactie Binnenland"ja, daar
spreekt u meeO, Sanders, ja?"
Hij wachtte even.
„Is hij zich hier m Amsterdam komen
melden!enontkent?"
(Wordt vervolgd)-
DE RIJKSDAG VERKIEZINGEN IN DUITSCHLAND.
Overal is druk gestemd en de uitslag heelt vrij
wel aan de verwachtingen beantwoord. Een aar
dig tafreel in Berlijn. Ook de zieken werden niet
vergeten.
DE PRESIDENT VAN I RANK RIJK.
Lebrun, was hii de teunisfinalcs om de
Davis-Gup. die te Parijs door Frankrijk
gewonnen werd, tegenwoordig.
FRANKRIJK heelt bij de Internationale tenniswed
strijden om de Davis-Cup succes geoogst en de
I) vis-Cup gewonnen.
TER GELEGENHEID V AN HET '5- JARIG BESTAAN VAN DF. HII.YT.RSl MSCHE BRANDWEER werden groote brandblusch- TIJDENS DE M AANDAG TE HILVERSUM GEHOUDEN BR ANDBLUSCHDEMON-
dcmonstratlcs gchoudon. waaraan"ook Bussum. Hui/en. Laren en Baan. deelnamen. - Het hoogtepunt vormde wel een CTD.TI1-C
brandblusebdemonstratlc met een brandspuit van 25 jaar geleden. STRATIES werd den brandweerlieden een hartversterking aangeboden.
WAAR ANDERS
DF. DAG VOL
BEDRIJVIGHEID
IS. Het groot
ste deel der traw
lers te IJmtiiden
is uit dc vaart
genomen en opge
legd. om betere
tijden af te wach
ten. -
NAAR DE STRATOSFEER.
Max Cosyns zal professor
Piccard op zijn tweeden
stratosfeer-tocht vergezel
len.
DAT IS NOG EENS
OUDERWETSCH. - De
thans 80-jarige Jansjc Zuidec-
wijk zal 5 Augustus a.s. den
dag herdenken, dat zij 50 jaar
geleden-bij dc familie Elsevier
te Den Haag in betrekking
kwam.
