DE VIERDE MAN
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden,.
9»
Weer een pauze, waarvan de reporter ge
bruik maakte om op een ve! papier haastig
een paar aanteckeningen te maken. Plotse
ling hield hij op.
„Met welken trein?" Hij wierp een blik op
zijn armband-horloge, wendde zich daarna
snel tot een der collega's. „Van Duyn. bel
eens even gauw een jongen". Zich daarna
weer tot den inspecteur aan het andere eind
van de lijn richtend, zei hij:
„Accoord, ik zal zorgen, dat ik er ben. Be
dankt voor je welwillendheid. Adieu!"
De eerste redacteur keek op.
„Nieuws over d?n moord?" vroeg hij. he
vig geïnteresseerd.
Ja Sanders vertelt, dat Hellinger zich zelf
is komen aanmelden".
,J)at moeten we nog hebben!" zei de re
dacteur gedecideerd en zich dan tot den bin-
nentredenden .iongen wendend: „Ja. wacht
even, meneer Wils heeft nog iets. Zeg tegen
den chef, dat dat mee moet, al zou de Vol
kenbond er ook uit gaan!"
De opdracht was ietwat onduidelijk maar
de jongen begreep het toch. Geduldig wachtte
hij. tot de eerste reporter hem de copié zou
geven.
En Wils schreef, zich zelf hardop dictee-
rend:
De geheimzinnige moord in den trein.
De verdachte meldt zich zelf bij politie.
Hij ontkent iets van de misdaad te weten.
Na'ar wij bij het ter perse gaan van ons blad
vernemen, heeft de heer H„ tegen wien naar
men weet, in verband met den geheimzinni-
gen moord op den bankier Leuvensteyn in
den trein AmsterdamRotterdam ernstige
verdenkingen bestonden en die door de Rot-
terdamsc.be politie in Duitschland werd ge
zocht, zich hedenmiddag bij de politie hier
ter stede aangemeld.
Hij ontkent echter alle schuld aan den
moord en verklaarde aan den hoofdcommis
saris reeds Maandagnamiddag dus eenige
uren voor den moord naar Hannover te
zijn vertrokken om eenige besprekingen te
voeren.
De heer H. zal echter nog hedenmiddag ter
beschikking van de justitie worden gesteld en
door den hoofdcommissaris van politie te
Rotterdam in diens kwaliteit van hulpofficier
van justitie aan een nauwkeurig verhoor wor
den onderworpen. Nadere gegevens omtrent
de juistheid van H.'s verklaringen en het
doel van zijn reis naar Hannover ontbreken
nog.
Haastig duwde hij den jongen het vel pa-
uier in de handen. „Vooruit, met spoed naar
boven. vet, interlijn!" Dan de telefoon van
de haak nemend, na automatisch het ge-
wenschte nummer te hebben ingeschakeld:
„Halloja, hier „De Mercuur", verbindt
u mij even met meneer AdamsHallo,
Adams Met Wils jao, weet je *t al-
wat, verklaringen afleggen voor den hoofd
commissarismooi. ik wou juist vragen,
of je zin hebt om mee te gaan. Dan gaan we
samen.... 3.37 hè, ja half vijf in Rotterdam
ongeveer. Over een kwartier ben ik bij je met
een taxi. Adieu, tot zoo!"
Snel zoekt de reporter eenige paperassen.
welke op zijn schrijftafel verspreid lagen,
bijeen en zich tot den redacteur wendend,
zei hij:
„Je hebt het zeker gehoord: Hedlmger wordt
vanmiddag voor den hoofdcommissaris ge
bracht 'k Zal zien, dat ik voor het ochtend
blad een flink stuk bij elkaar krijg. Over een
half uur gaat de trein; als rt eenigszins kan,
kom ik vanavond nog terug. Het werk is ge
regeld. Adieu, tot morgen!"
Binnen vijf minuten zat hij in een taxi,
welke' hem naar de Hollandsche Hypotheek
en Voorschotbank bracht. Toen de chauffeur
stopte, stond de procuratiehouder reeds op
de stoep te wachten. Ze kwamen nog juist op
tijd aan het station om te zien hoe Hellin
ger, geheel onopvallend door twee recher
cheurs begeleid in een nog vrij leege afdee-
ling stapte.
De journalist en de procuratiehouder na
men daarop eveneens plaats en bijna onmid
dellijk daarna verliet de trein, snel aantrek
kend. de breede overkapping van het Cen
traal Station.
In de kamer van den hoofdcommissaris was
een bode juist bezig de gordijnen te sluiten,
toen zijn heer en meester binnentrad.
„Als je klaar bent, Jansen, kan je Hellinger
binnen laten. Daarna verwacht ik mejuf
frouw Robert, dan meneer van Doorn, dan
meneer Adams, vervolgens meneer Van Ha
gen en tenslotte de weduwe Spijkerboorde
Laat. Begrepen Jansen?"
„Zeker meneer de commissaris", zei de
bode en met een laatste ruk aan het koord
van het groene gordijn herhaalde hij nog
eens: „Hellinger, Robert, Van Doorn, Adams.
Van Hagen en Spijkerboorde Laat", en
meer tot, zichzelf voegde hij er aan toe: „Vijf
stuks, dat zal wel weer laat worden van
avond!"
Eenige minuten later trad Hellinger het
vertrek binnen.
Hij was een vrij gezette man van ongeveer
45 jaar, zóó onopvallend van uiterlijk, dat
zelfs de commissaris zich eenigszins scheen
te verwonderen. Een oogenblik ging het hem
door het hoofd, dat een signalement van de
zen man, die werkelijk geen enkel „bijzonder
kenteeken" had wellicht tot de arrestatie van
honderden totaal onschuldigen aanleiding
zou hebben gegeven. In dat licht bezien,
mocht men zich gelukkig prijzen, dat Hellin
ger zich zejf bij de politie had aangemeld, zij
het dan, dat het hierdoor niet gemakkelijker
zou worden het overtuigend bewijs aan
's mans schuld te leveren.
Het feit, dat Hellinger bij de politie in het
geheel niet bekend was, gevoegd bij de om
standigheid, dat hij niet de minste moeite
had gedaan om zijn spoor te verbergen, pleit
te in ieder geval vóór hem. Maar daartegen
over stond, dat het zeker niet de eerste keer
zou zijn, dat een sluwe misdadiger op deze
wijze trachtte zich tegen elke verdenking te
vrijwaren. Oppassen was dus de boodschap!
Met een uitnoodigend gebaar wees de com
missaris den verdachte een stoel, doch nog
eer hij zijn verhoor had kunnen beginnen,
had Hellinger reeds het woord genomen.
„Meneer de commissaris", zei hij op een
toon, die in tegenstelling met zijn onbedui
dende verschijning, vrij gedecideerd klonk,
„meneer de commissaris, alvorens u mij een
verhoor gaat afnemen, zou ik eerst wel eens
willen weten of ik hier als verdachte dan wel
als getuige zit. Het feit, dat ik door twee re
chercheurs van Amsterdam naar hier ver
voerd ben, heeft bij mij de overtuiging doen
oost vatten, dat ik van den moord op ban
kier Leuvensteyn verdacht word. U zult me
moeten toegeven, dat een dergelijke beschul
diging in één woord absurd is
„Meneer Hellinger", antwoordde de com
missaris diplomatiek, „laten we de schuld
vraag voorloopig buiten bespreking laten.
Vóór alles is het gewenscht, dat wij de kwes
tie, waarom het hier gaat, objectief beschou
wen. U is van een en ander op de hoogte?"
„Alles, wat ik van de zaak weet, heb ik
uit de bladen. Ik ben gisteravond laat met
den nachttrein uit Hannover vertrokken en
eerst vanmorgen in de wachtkamer van het
station te Oldenzaal, waar ik een uur opont
houd had, zag ik de kranten van de laatste
dagen, waarin van een en ander melding
werd gemaakt. U begrijpt hoe ik schrok en
bij m'n aankomst in Amsterdam heb ik dan
ook geen oogenblik geaarzeld om me met de
politie in verbinding te stellen".
„Dat was inderdaad zeer verstandig van u,
meneer Hellinger, maar laten we nu. om het
raadsel niet nog ingewikkelder te maken, bij
het begin beginnen. Voor den commissaris
van politie te Amsterdam hebt u verklaard,
dat u Maandagavond met den trein van 7.45
van het Maasstation naar Hannover bent
vertrokken. Mag ik in de eerste plaats dus
vragen met welk doel u die reis ondernam?"
„Ik ontving van Goldschmidt om 5 uur een
telegram, waarin deze mij meedeelde, dat op
het laatste msment de Braunschweiger Kre-
ditbank een voordeeligef aanbod had gedaan
dan de Hollandsche Hypotheek- en Voor
schotbank. Eerstgenoemde was bereid om de
gevraagde hypotheek tegen 8 pet. te ver'
schaffen, hetgeen Goldschmidt zeker niet ten
onrechte van zooveel belang achtte, dat hij
mij verzocht de voorloopige overeenkomst
met de Hollandsche te annuleeren en onmid
dellijk naar Hannover te komen, waar we
elkaar dan Woensdagmorgen om 9 uur zou
den treffen".
„Maar waarom is u met den gewonen trein
van 7.45 vertrokken, terwijl toch ruim een
uur later een D-trein waarvan u van Olden
zaal af toch ook gebruik zult hebben moeten
maken, rechtstreeks naar Hannover gaat?"
(Wordt vervolgd).
HOEVELEN DIE EEN ZEEREIS MAKEN, zullen eraan
denken welk ingewikkeld stelsel van machines en werktuigen
benevens ervaren zeemanschap er noodig is om het machtige
zeekasteel over den Oceaan voort te stuwen en koers te
geven. Ook van de grootte van zoo'n zeereus heeft men
dikwijls matig begrip. Bovenstaande fraaie opnamen ge
ven weer een zeer duidelijk beeld van de afmetingen der
diverse machines en installaties aan boord van een modernen
Oceaanstoomer»
DE BEKENDE STENDERMOLEN tc Ettcn bij Terborg, die uit
de 16e eeuw dateert, zal worden afgebroken, waarmede een
dezer dagen zal worden begonnen.
IN DE RIDDERZAAL TE DEN HAAG is Dinsdag het Congres
voor vergelijkend recht geopend. V.r.n.l.: Mr. B. J. Loder;
Adatsji; min. Beelaerts van Blokland en rechter de Busta
meute (president).
VOOR DE VELE BUITENLANDERS, die een bezoek aan
Nederland brengen is de Hollandsche molen een der populairste
bezienswaardigheden. Een fraai plekje waar de molen prachtig
tot zijn recht komt.
DE VOLKENBONDSCOMMISSIE, welke is ingesteld om de schuldkwestie tc onderzoeken in het Japansch-Chinecsche
conflict tijdens een conferentie met den Japanschen minister van oorlog generaal Araki,
HET HISTORISCH KASTEEL TE WIJCHEN is door den ge
meenteraad aangekocht, om na restauratie als gemeentehuis tc
worden ingericht.
