Padvindersbezoek aan het Muiderslot
DE VIERDE MAN
HET MONUMENT TER HERINNERING AAN DE MEER DAN
VIERHONDERDDUIZEND SOLDATEN, die bij de verdediging van
Verdun vielen, is door president Lebrun officieel aanvaard. Een
groote menigte woonde de plechtigheid bij.
DE BEKENDE AVIATEUR MOLLISON
is met zijn cchtgcnootc, Anny Johnson, dezr
weck van Engeland naar het Baldormcl-
vliegveld bij Dublin vertrokken, vanwaar
bij zal starten voor een Occaanvlucht
via New Foundland.
TE BERGEN (N.-H.) heeft Woensdag in het Van Reencnpark op initiatief van de Ver. tot bevor
dering van vreemdelingenverkeer een bloemenco rso plaats gehad, dat door fraai weer werd
begunstigd. E en aardig détail.
EEN AANTAL PADVINDERS VAN HET NATIONAAL PADVIN
DERSKAMP TE WASSENAAR heeft Woensdag een bezoek gebracht
aan het Muiderslot, waar de gasten het historische bouwwerk en zijn
omgeving bezichtigden. Ook verschillende buitenlandschc padvinders
namen aan deze interessante excursie deel. Het niet allcdaagsch bezoek
Ban het Muiderslot
VAN HET ZATERDAG J.L GEOPENDE NIEUWE GEM.
ZWEMBAD aan den Zuidelijken Wandelweg te Amsterdam,
wordt met het warme weer een gretig gebruik gemaakt. Na
ecu heerlijk bad in het water, wordt een „zonnebad" genomen.
DE HERDENKINGSFEESTEN der Unie tusschen Brctagnc en Frankrijk zijn door Hcrriol
bijgewoond. De hooge bezoeker was al spoc dig de beste vrienden met de bevolking.
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
16)
„Zeer interessant", beaamde deze, zijn kop
thee in één teug ledigend „Jullie, persmuskie
ten, weten toch overal over mee te praten.
Als je de critiek van dien meneer hier leest
zou je 't haast gaan betreuren, dat hem het
onderzoek in de zaak Leuvensteyn niet is op
gedragen".
„Je zult me toch moeten toegeven, dat er
een grond van waarheid in ligt", meende
Wils.
„Dat is zoo. maar daraom is het niet altijd
prettig om dat van eer. ander te moeten hoo-
ren. Je weet wel, dat ik een der laatsten ben
om alles, wat de politie doet, als welgedaan
te beschouwen, maar inmenging van buiten
staanders wordt, vrijwel in geen enkel vak ge
duld en ons politiebedrijf, als ik het. zoo noe
men mag, is tenslotte een vak als elk an
der".
Wils glimlachte.
„Tjonge. Wils, als ik je niet beter kende,
zou ik nu toch werkelijk aarzelen óm met
het doel van m'n bezoek voor den dag te ko
men. Een man, die zóó gebeten is op de
pers
Ook om de lippen van den inspecteur speel
de nu een glimlach.
„Als ik jou niet beter kende, Miel, zou ik
ieker mil meening niet zoo rood uit hebben
gezegd, alvorens je aan het woord te laten.
Kom dus maar voor den dag met je mededee-
lingen. Wat heb je ontdekt en waarvoor heb
je de hulp van de politie noodig?"
Wils vertelde nu uitvoerig, hoe hij er toe
gekomen was de verpleegster bij den moord
op bankier Leuvensteyn van medeplichtig
heid te verdenken en wat de oorzaak was, dat
hij de zienswijze van politie en justitie in
zake de verdenking van Hellinger niet deelde.
Inspecteur Sanders luisterde aandachtig
naar het betoog van den reporter en toen
deze zijn mededeeüngen even onderbrak om
zijn toehoorder gelegenheid te geven een en
ander behoorlijk te verwerken, zeide hij:
„Wat je me daar vertelt, is alles bijzonder
interessant, Miel, maar er moet toch nog iets
zijn. wat je tot dusver verzwegen' hebt Ik ken
je lang genoeg om te weten, dat je verden
king tegen de verpleegster niet alleen geba
seerd is op het feit. dat zij le klas reisde, al
is dit dan op zichzelf ik geef het onmid
dellijk toe wel eenigszins eigenaardig".
Wils tastte in zijn binnenzak en haalde
daaruit een portefeuille te voorschijn, waarin
zich een uiterst klein pakje bevond. Het pa
pier zorgvuldig afwikkelend, zeide hij, zijn
onderbroken verhaal voortzettend
.Inderdaad. Wils. er is meer. Bij een zorg
vuldige inspectie van de coupé, waarin de
misdaad heeft plaats gehad, vond ik. nadat
de politie hier reeds een onderzoek had in
gesteld ik leg daar zoo den nadruk op. om
dat je me anders zou kunner verwijten het
onderzoek van de recherche te hebben be
moeilijkt! dit kleine stukje emaille. zooals
je ziet slechts ter grootte van eenige milli
meters.
„Ik zou aan deze vondst zeker niet veel
waarde hebben gehecht aanvankelijk was
ik geneigd aan te nemen, dat het afkomstig
was van een der vele, In de coupé's aange
brachte waarschuwingsborden wanneer ik
gisteren in de wachtkamer van het politie
bureau te Rotterdam met ontdekt had, dat
een dergelijk stukje emaille van vrijwel de
zelfde afmetingen ontbreekt aan een der
beide manchetknoopen, welke zuster Robert
droeg
Inspecteur Sanders liet een zacht gefluit
hooren, doch Wils vervolgde:
„Deze manchetknoopen bestonden uit een
rood kruis op een wit veld. alles geëmailleerd
doch een der beide knoopen was beschadigd;
zoowel van 't kruis als van het veld was een
stukje emaille afgesprongen. En deze ontdek
king nu is mede oorzaak, dat ik herhaalde
lijk bij mezelf de vraag gesteld heb* Wie is
die zuster Robert en waarom reisde zij naar
Den Haag? Ik zou er zelfs nog een vraag aan
toe kunnen voegen, nl. deze: Hoe kwam het,
dat zij zoo pertinent beweerde in Hellinger
den gezochten vierden passagier te herken
nen, terwijl de forens uit Haarlem verklaarde
er niet graag een eed op te willen doen. dat
Hellinger en de vierde man één en dezelfde
persoon waren?"
Sanders staarde cenigen tijd zwijgend voor
zich uit. alvorens antwoord te geven. Einde
lijk zeide hij, zijn bezoeker een blik toewer
pend, waarin evenveel waardeering als be
langstelling lag opgesloten:
Wat je me daar verteld hebt. Miel. is van
zóó groote beteekenis. dat ik het nog dezen
morgen ter kennis zal brengen van den com
missaris. Ik twijfel er niet aan. of we zullen
ons dan onmiddellijk met de Rotterdamsche
politie in verbinding stellen en het eerste
werk van deze zal dan natuurlijk zijn te
trachten achter de antecedenten van deze
zuster Robert te komen".
Wils boog zich over de tafel heen cn legde
zijn hand op den arm van den inspecteur.
„Ls het absoluut noodzakelijk. Wils", vroeg
hij. „dat de Rotterdamsche politie van mijn
ontdekking op de hoogte wordt gebracht? Tk
begrijp natuurlijk volkomen, dat je er den
commissaris niet buiten kunt laten maar zou
die er nu werkelijk zulke ernstige bezwaren
togen hebben, dat we eerst gezamenlijk eens
probeeren wat meer van die verpleegster te
weten te komen? Je zult me toch moeten
toegeven dat wat wc tot nu toe ontdekt heb
ben bitter weinig is, zóó weinig, dat ik me
zelfs afvraag, of het wel voldoende is om je
collega's in Rotterdam op dit spoor te zetten.
Wanneer later mocht blijken, dat onze ver
denking misplaatst is geweest, dan beteekent
dat een hopelooze blamage, zoowel voor jou
als voor mij en ik kan toch bezwaarlijk aan
nemen, aat je je aan dat gevaar zou willen
blootstellen"
Sanders lachte.
..Je hebt weer gelijk, Miel. De mogelijkheid,
dat we ons vergissen Je houdt me ten goe
de. dat ik nu ook maar in het meervoud
spréék is natuurlijk niet uitgesloten. Over
het algemeen geef ik er de voorkeur aan den
cfficieelen weg te bewandelen, maar ln dit
geval
„Kom. kom, oude jongen, 't zou niet de eer
ste keer zijn. dat je van het rechte pad af
wijkt. Wanneer jc je nog die inbraak bij van
Gemeren en dat belangwekkende gevalletje
met die speelclub herinnert, waarbij een
zekere meneer Wil Sanders, inspecteur der
recherche, zien nooit zóó zou hebben onder
scheiden. wanneer er geen andere dan de.
wel gemakkelijke, maar niet altijd tot het
doel leidende officieele weg wus geweest.
.Miel", antwoordde de inspecteur op licht
bestraffende toon ..ik heb je zooeven al ge
zegd. dat het niet prettig is door een ander
op zijn tekortkomingen te worden gewezen.
Maar als vriend, die mij m'n feilen toont",
vervolgde hij met een oolijk knipoogje, ..weet
:k Je to^h te waardeeren en daarom
Zal ik probeeren eer. commissaris van
de noodzakelijkheid van een voorloopig stil
zwijgen te overtuigen? Bravo, ouwe speur
hond. zóó hoor ik je liever. We spreken dus
af. dat jij zult trachten eens wat meer van
die juffrouw Robert te weten te komen, ter
wijl ik op me zal nemen in het algemeen een
oogje in het zeil te houden, 'fc Kan, dankt
me geen kwaad, dat we haar gangen den
eersten tijd eens nauwkeurig nagaan cn ver
moedelijk is mij dat Li de gegeven omstan
digheden beter toevertrouwd dan de politie".
Wils stond op en reikte den inspecteur de
hand.
..Dat blijft dus afgesproken. Zoodra ik Iets
meer wee:, hoor je van me en mocht jij in-
tusschen wat wijzer geworden zijn, dan be)
Je me even op. Succes!"
Een interview
Wils' eerste gang was nu naar het bureau
van ..De Mercuur". waar hij den chef der af
deel in g „Binnenland" aantrof ln een stem
ming, die niet veel goeds voorspelde
„Hoor eens. waarde heer", begon deze. toen
de reporter zich r.a een korten morgengroet
naar ziin schrijftafel wilde begeven. ik heb
je nu a". meer dan eens gevraagd mij even te
vertellen waar je heengaat en wanneer Je
denkt terug te zijn De lui hier" h;j doelde
blijkbaar op een:cr- andere verslaggevers, die
onder Wil s onmiddellijke leiding stonden
..de lui hier loopen met hun ziel onder den
arm, doordat Jij verzuimt hun werk te geven
en tenslotte laa. je alles maar aan mij over?"
't Is nu waarachtig al zóóver gekomen, dat
je ook de behandeling van de zaak-Leuven-
steyn aan ons overlaat Zelf loop je misschien
den detective te spelen, maar het verzamelen
van nieuws over deze affaire het eenige
waar we tenslotte iets aan hebben laat je
kalm aan ons over".
Met een vragend-vcrwonderden blik draai
de Wils zich in zijn stoel om.
„Dat moet je me nu toch eens nader ver
klaren
(Wordt vervolgd).
