HET HAARLEMSCHE STADSBEELD.
De Vrouw in de XXe eeuw.
:v" v
De elecfrostatische
luidspreker.
OVER HITTEGOLVEN EN IJS.
Van alles en nog wat.
Hoe het eens was.
Hoe het geworden is.
Spaarne met gezicht op de Korte Veerstraat.
De padvinderij der Meisjes.
Op pagina 17 van het officieel program
ma van het Nat. Padvinderskamp, dat van
212 Augustus JJ. op net landgoed Oos
terbeek tc Wassenaar werd gehouden, lazen
we: „De Girl Guides Association" "het Ne-
derlandsch Meisjesgilde) heeft dezelfde grond
beginselen n.l. om gelukkige, gezonde, hulp
vaardige burgers te vormen door hun licha
melijk welzijn te bevorderen, hun karakter
te ontwikkelen en hun dienstvaardigheid aan
te moedigen. De meisjes vormen een afzon
derlijke .beweging naast „De Nederlandsohe
Padvinders", ze is daarvan geheel gescheiden.
Op 11 Augustus brengt hot NJM.G. een mas-
sabezock aan het kamp.
Inderdaad, ze waren er op den Hen de
meisjes en Baden Powell heeft ook zijn vol
doening betuigd over den aanblik van onze
Hollandsche meisjes in het blauw, maar ze
waren toeschouwsters. Ze mochten op den
demons tra tiemiddag niet mede deen, want de
beide vereenigingen zijn gescheiden.
Er zullen er zijn. die het betreuren, dat
de twee bewegingen, welke lietzelfde doel
betrachten gescheiden zijn. het feit. dat zii
elkaar waardeeren, getuige het bezoek dei-
meisjes aan het kamp der jongens en de
me.sjeshelpsters in dat kamp (in de cantine)
kan troosten over het afzonderlijk houden
van de kampen en de afzonderlijke interna
tionale orgainsaties. De meisjesbeweging is
van later datum, zooals de vrouwenbeweging
over het algemeen de vrouw slechts in een
later stadium heeft opgevoed voor haar
plichten als burger. Juist nu de vrouw door
haar politieke rechten in tal van landen
mede de verantwoordelijkheid moet dragen
voor den loop van zaken over de geheelc
wereld, Ls het goed, dat de meisjes voor die
taak worden opgevoed niet uitsluitend in
de politieke vereeniging, waar veelal het ge
meenschapsgevoel zich bepaalt tot de naaste
geestverwanten maar in een organisatie,
die haar lichamelijk en moreel sterkt voor
haar plichten, haar doordringt van haar ver
antwoordelijkheid, haar leert op eigen krach
ten te vertrouwen en toch anderen te helpen
en den grooten band te eerbiedigen, welke
de menschen nationaal en internationaal
vereenigt.
Het motto „Weest bereid" van ons Ned.
meisjesgildc geldt zoowel voor de kleine dien
sten In het gezin, als voor het ongeluk op
de straat, voor den nood der maatschappij,
waarbij vrouwenhanden en vrouwenharten
kunnen helpen genezing te brengen. En mis
schien is het goed, dat de meisjes hetzelfde
doel zoekend als de jongens het trachten
te bereiken met haar eigen methoden, niet
gedachtenloos imiteerend, maar werkend
volgens eigen behoeften en daardoor het beste
gevend, dat zij als vrouwen kunnen geven.
Het is geen imiteeren van de jongens, dat
ook het Int. Meisjesgilde zijn internationale
bijeenkomsten houdt Welke internationale
vereeniging brengt niet binnen bepaalde tijd
perken zijn internationale leden bijeen'' En
zoo genoten de Poolsche vrouwen ditmaal
de eer de gastvrouw te mogen zijn bij de 7e
wereld-conferentie der vrouwelijke verken
ners. welke van 612 Augustus in het "kamp
van Wyszkow werd gehouden. Het tweemaan-
delijksche Poolsche weekblad „La Femme Po
lonaise" wijdt een nummer aan dit kamp en
verstrekt daarbij aardige gegevens over de be
weging in Polen en over de meisjesgilde-
beweging in het algemeen en haar doeltref
fendheid in den tijd, waarin wc leven. Zoo
wijst Stanlslawa Kuszelewska in een artikel
waarin zij herinnert aan cle zware lasten,
waaronder de wereld zucht op de verant
woordelijkheid van den enkeling voor ver
betering en op het individualisme in socialen
geest „soclaly-minded individualism" noemt
zij het. welke de padvindersbeweging leet.
Vrijwillig aanvaarde tucht met het oog op
een ideaal volkomen begrepen en aanvaard,
in zich vereenigend gevoel van eigenwaarde
en eerbied voor de gevoelens van de naas
ten. De edele wensen te strijden tegen ge
weld. maar nooit het verlangen een ander
tc doen zwichten voor eigen overmacht. De
hoogstaande wedstrijd der menschheid in de
wetenschap, kunst en sport maar nooit de
lust de bajonetten te wetten, die eens den
buurman moeten doorboren. Slechts met dc
kodak gewapend jaagt de padvinder op
mensch en dier. Hem za! het nooit ontbre
ken aan moed, maar wel aan den wil kwaad
te doen. En zij besluit met aan te halen,
wat een groote Poolsche schrijfster. Eitza
Orzeszkowa schreef: ..Het grootste gebrek van
den mensch is gebrek aan liefde", om dan
te laten volgen: Wat de tegenwoordige
menschheid noodig heeft zijn (menschen.
oven-loeiende van liefde, vrienden van de
geheelc wereld: een padvinder en een pad-
vindster.
Ook Sophie en Calleir heeft het over De
groote Broederschap: Alle padvindsters ver
eenigen over dc gehecle wereld (tezamen
oneeveer een mlllioen leden vertegenwoordi
gend) hebben haar Centraal Bureau te Lon
den. Alle twee jaar komen dc vertegenwoor
digsters van 30 verschillende natiën bijeen op
een wereldconferentie, waar men niet zooveel
papier verbruikt, als menigmaal het geval is
op andere internationale congressen, maar
waar men éénzelfde taal spreekt, die van het
jonge menschelijke ras, dat -nog niet door
economische en politieke wetten zijn raen-
schelijkheid heeft verloren, nog miet is be
dorven door hoogere staatsbelangen en de
zelfzucht, welke het leven in de menschelijke
schepselen ontwikkelt. De geestdrift is het,
die de jonge padvinders bijeenhoudt, die hen
vereenigt bij „het eeuwige vuur", het sym-
bolishce vuur, dat altijd brandende wordt
gehouden in het kamp, bij dag en bij nacht,
en vooral bij het kampvuur, waar zij tezamen
de kampliederen zingen, vroodijke en ernstige
omdat er in de jeugd zoowel het humoris
tische als het ernstige element leeft en beide
zich moeten kunnen uitten. De wereldconfe
renties. die elk jaar in een ander land wordeD
gehouden dragen het hare bij om de geest
van begrijpen en broederschap te bevorderen
om den blik te verruimen en andere landen
te doen waardeeren. We zullen hier niet spre
ken over eventueele resoluties, die op de
jongste bijeenkomst zijn aangenomen. Niet
de resoluties, welke gewoonlijk slechts aca
demische beteekenis hebben, vormen het be
lang van deze bijeenkomsten, maar de op
voeding van de jonge menschen in het. een
voudige kampleven, waar ieder zijn of haar
deel moet bijdragen tot het slagen van het
kamp, waar ieder zijn taak heeft en daar
voor verantwoordelijk is, waar de ouderen
de jongeren inwijden in het werk en in de
atmosfeer van het kamp, hen dwingen zich
te onderwerpen aan de algemeene tucht, niet
door geweld, maar door hun goed- of af
keuring. Het begint bij de welpen en de
leiders van alle leeftijden boven de 18 staan
er met dezelfde geestdrift pal voor het eene
doel, bij te dragen tot het voorbereiden van
een betere toekomst voor de groote menschen*
familie. In alle'landen zijn er opleidings
scholen en cursussen voor de leiders, in alle
landen is er de indeeling in groepen naar de
leeftijden en de toekenning van rangen naar
verdienste. Er bestaat op dat gebied een ge
heele literatuur en we zullen niet trachten in
kort bestek uitvoerig toe te lichten, wa't wordt
verlangd van elk der groepen. We wilden
slechts den nadruk leggen op de beteekenis
van de opvoeding der padvindsters in dezen
tijd en van dit werk uit internatioaal oog
punt. Het Nat. Kamp van Oosterbeek heeft
in ons land de beweging der jongens veel
populairder gemaakt. Moge dit van invloed
zijn op die der meisjes
EMMY J. B.
NATUURLIJKE SPORTLUI.
PRESTATIES IN AFRIKA.
De sport is nog altijd in het stadium van
ontwikkeling. Nog lang niet is dg grens van
het menschelijke kunnen op het gebied van
sport bereikt.
Het is bekend, dat de machtige Zoeloe
koning, met wiens wilde krijgers de Boeren
en de Engelschen omstreeks 1880—1890 bloe
dige slagen hebben geleverd, geheele batal
jons zwarte soldaten bezat, die in gesloten
gelederen de vlugste gazellen achterna zaten,
tot de vermoeide dieren zich lieten vangen
en zoo voor den Koning werden gebracht.
Dergelijke prestaties komen meer voor.
In het jaar 1888 toen Afrika spoorwegen
noch telegraaflijnen bezat en het geheele
scheepvaartverkeer van de Walvischbaai
naar Kaapstad nog in driemaandelijksche
vaarten door den schoener „Louis Alfred" ge
schiedde, vertoefde een Duitsch koopman als
gast in het zendeling-station Oemaroeroe.
Hij was van dat station uit. omvangrijke za
ken met Duitschland begonnen en had de
voornaamste aanwijzingen reeds per brief
naar de Walvischbaai gezonden, vanwaar ze
naar Kaapstad door de „Louis Alfred" wer
den meegenomen. Twee dagen voor het schip
zou vertrekken viel het den koopman in dat
hij nog hoogst belangrijke aanvullende in
structies op zijn brief had te geven. Maar
hoe zouden die aanwijzingen nog tijdig de
Walvischbaai kunnen bereiken, daar de af
stand van Omaroeroe naar genoemde baal
250 kilometer in vogelvlucht bedroeg. Een
zendeling, die het gebied kende, zelde hem,
dat een ruiter over een weg, welke het groot
ste deel door een waterlooze woestijn liep,
meer dan twee dagen noodig had. Hij bood
echter den verbaasden koopman aan hem
eenige betrouwbare flinke loopers te bezor
gen, die beter dan de ruiters de opdracht
zouden vervullen. Hij liet een Jongen gespier
den Herero, Kaupoeka genaamd, komen, die
een van de beste loopers van zijn stam was.
Toen Kaupoeka hoorde dat hij als belooning
een jachtgeweer met 24 kogels zou krijgen,
als hij den brief van den koopman binnen
twee dagen naar de Walvischbaai bracht, en
met het ontvangbewijs van den kapitein van-
HET SPAARNE.
Dc stadsbeelden die wij hierbij ter verge
lijking geven loopen slechts een halve eeuw
uiteen. De oude toestand dateert van on
geveer 1880. Men ziet. dat in dien tijd ook
de Melkbrug vernieuwd en verbreed is.
LiBEBBDUKJ
dc „Louis Alfred" terugkeerde, verklaarde hij
zich terstond bereid te vertrekken, en ver
zocht alleen hem twee pond gekookte rijst
mee te geven. Om 2 uur in den middag begon
hij zijn tocht.
Het was omstreeks 5 uur toen de koopman
van een wandelrit boos en opgewonden terug
kv,-am en den zendeling allerlei verwijten
deed, omdat hij hem met het bezorgen van
den looper had bedrogen. Hij had den Herero
eenige kilometers van de plaats onder een
struik slapende gevonden en geconstateerd
dat van den rijstvoorraad geen korrel meer
over was. Daar de Herero te veel had gegeten
sprak het vanzelf, dat hij niet in staat was
hard te loopen. De zendeling stelde den koop
man echter gerest. Hij kende zijn inlanders
en wist te goed dat zij liever den voorraad
opeten en dan wat gaan slapen dan een pak
met zich te sleepen. En inderdaad, acht da
gen later kwam Kaupoela weer van de Wal
vischbaai terug. Hij gaf den verbaasden en
tevens verheugden koopman het recu van
den kapitein, waaruit bleek, dat de brief op
tijd was bezorgd en dat de koerier het 250
K.M. lange traject zonder rust van betee
kenis in minder dan twee volle etmalen had
afgeiegd.
Zoo wordt verteld van twee Boschjesman-
nen, die in 1911 een weg van 230 K.M. heen
en terug dus 460 KAL in vier dagen spelend
aflegden.
SPREEKWOORDEN VAN NEGERS
Als de vos sterft, rouwt de kip niet.
Zonder krult is het geweer maar een stok.
Men moet een visch niet vragen, wat er
op het land omgaat.
De stijgbeugel is het begin van het zadel.
Eén dag regen maakt de droogte van
weken goed.
Een kruipplant meent familie van den
boom te zijn.
Toorn haal pijlen uit den koker, geduld
noten uit den zak.
Geen magneten, geen conus,
geen bekrachtiging.
De technische ontwikkeling van den luid
spreker gaat zeer snel, tal van principes wor
den ontwikkeld en een enorme verscheiden
heid van modellen ontworpen. De ouderwet-
sche hoornluidspreker, waarna wij nog
slechts 5 jaar geleden met de grootste inte
resse luisterden, werd gevolgd door de elec-
tro-magnetische conusluidspreker die reeds
een belangrijke Verbetering beteekende.
Daarna kwam de electro-dynamische, die
nog steeds favoriet is, en de inductor dyna
mische luidspreker. Van de laatste tijd is de
z.g. „Freischwinger", een uitmuntend en
tevens zeer goedkoop systeem en nu het al
lernieuwste de electro-statistische luidspre
ker, in ons land naar zijn vorm aangekon
digd als het „zingende waschbord".
Het meest op de voorgrond treedt het elec
tro-dynamische type, dat door massa-fabrl-
katie zeer populair in prijs is geworden. Vol
maakt is hij zeer zeker nog -niet. De sterke
voorkeur voor het lagere toonregister en het
ontbreken van de hoogere tonen is wel het
grootste bezwaar. Eigenaardig is, dat de
smaak van het publiek echter juist uitgaat
naar deze feitelijk sterk vervormde weer
gave; een sopraanzangeres klinkt als een
bariton of bas, de viool als een cello. Om
deze overdreven diepe weergave te verkrij
gen plaatst men parallel op de luidspreker,
vaste condnsatoren; hoe grooter de waarde,
hoe dieper de weergave.
De electro-statische luidspreker is in prin
cipe niet nieuw. Reeds 10 jaren geleden wer
den zij voor de weergave bij sprekende films
gebruikt. De bekende Duitsche techniker Vogt
verrichtte op dit gebied een uitgebreide la-
boratoriumarbeid en ontwierp tal van model
len. De nieuwste, groot oppervlakluidspreker
of „Oszilloplan" genaamd wordt gefabriceerd
door de bekende Duitsche Transformatoren-
fabriek van Gorier.
Deze luidspreker vertoont uiterlijk veel
overeenkomst met een platte korfwand. Hij
bestaat uit twee bakelieten deksels, waarin
z.g. klankgaten zijn aangebracht en waar-
tusschen een blad uiterst dun aluminium,
beweegbaar, is gespannen. De bakelieten
deksels zijn met een metaallaag gespoten
waarover weer isoleerende lak. Het alumi-
nlumblad is niet onderhevig aan tempera
tuur- of weersinvloeden en vertoont ook niet
na zeer lang gebruik z.g. vermoeidheidsver
schijnselen.
Bij aansluiting van de „Oszilloplan" aan
een wisselspanning worden vanuit de beide
gemetaliseerde bakelieten vlakken electri-
sche velden opgewekt die een aantrekkende
of afstootende invloed op de daartusschen
gespannen membraan uitoefenen. De sterkte
hiervan is afhankelijk van de spanning. Elke
spanningsverandering heeft een andere stand
van de membraan tengevolge. Hierdoor ont
staan geluidstrillingen die door de openingen
in de bakelieten vlakken naar buiten treden.
Indien de beide buitenvlakken verbonden
worden met de secondaire wikkeling van een
transformator en de daartusschen gelegen
membraam met de positieve pool van een
1500 Volts spanningsbron, terwijl de minpool
aan de middenaftakking van de secondaire
wikkeling ligt, zal de membraan een span
ning van pl.m 1500 volt hebben, ten opzichte
van de electroden, de gemetaliseerde bake
lieten vlakken aan weerskanten. De electro
den krijgen een wisselspanning van de trans
formator. De velden tusschen membraan en
vaste electroden veranderen in tegengestel
de zin. Wat gebeurt er nu precies in dit
Iuidsprckersysteem? De membraan bezit, in
ruststand ten opzichte van de vaste electro
den een spanning van pl.m. 1500 Vo'.t. In
dien de transformator werkt en deze geeft
secondair 200 Volt. zal op een bepaald mo
ment de eene electrode 200 Volt negatief en
de andere electrode 200 Volt positief zijn.
Tegenover de eerste electrode heeft do mem
braan een spanning van 1500 200 Volt
1700 Volt en tegenover dc tweede een span
ning van 1500 200 Volt 1300 Volt ZIJ zal
dus aangetrokken, worden door dc electrode
met dc hoogste spanning.
W. P.
Zooals het daar nu is.
De oorsprong van de Pêche Melba.
U kent natuurlijk evengoed als wij. men
schen. die het altijd hebben over vroeger,
over „hun tijd", toen er nog werkelijk koude
winters en warme, mooie zomers waren en
die met een soort minachting spreken over
wat we thans winter en zomer noemen.
We dagen deze zwartgalligen en pessimis
ten uit om in het brandende Augustus-zon-
netje van het jaar 1932 hun bewering nog
eens te herhalen!
Toch willen we hun het genoegen doen
enkele hittegolven, waarvan de herinnering
in de geschiedenis is bewaard gebleven, aan
te halen. Wij waarschuwen den lezer echter
tevoren, dat men de oude kroniekschrijvers,
vooral wat hun soms vrij drastische beeld
spraak betreft, niet al te serieus moet ne
men. Een verhaal, dat van mond tot mond
zonder eenige controle is overgeleverd, kan
men niet bepaald als historisch juist be
stempelen, vooral niet, wanneer wij hierbij
in aanmerking nemen de menschelijke
eigenschap om spoedig te overdrijven. Het
zal echter in elk geval wel heel warm ge
weest zijn!
Het beruchte jaar 1000, dat door velen
met schrik en angst als het jaar van den
wereldondergang werd toegemoet gezien,
schijnt zeer droog en warm te zijn geweest.
We vinden overal melding gemaakt van het
uitdrogen der rivieren, waardoor de visschen
tot verrotting ovei-gingen en de pest uitbrak.
In 1022 was het nog erger. De menschen,
die het waagden in de zon te loopen, vielen
dood neer „door het uitdrogen van hun keel
en congestie naar de hersenen."
Teneinde niet steeds in herhalingen te ver
vallen, volstaan we met te vermelden, dat de
jaren 1132, 1260, 1303, 1605 buitengewoon
warm waren.
In 1705 heerschte in verschillende stre
ken van Frankrijk zulk een hitte, dat men
vleesch in de zon kon koken! In 1822 weder
om hevige warmte met onweer en regens. In
1847 werd op 14 Juli te Uckfield In Sussex een
temperatuur geconstateerd van 98 graden in
de schaduw. Een ontzettende hittegolf trok
over Europa van 19 tot 22 Augustus 1892. Den
15den Augustus 1893 werd Madrid bezocht
door een temperatuur van 112 graden en
zoo zouden we kunnen doorgaan met deze
weinig opwekkende en verfrisschende lijst,
doch we meenen dat het den meesten lezers
aangenamer zal zijn, wanneer we overgaan
tot een koeler onderwerp.
Zou er wel één woord zijn in onze Neder
landsohe taal van zoo weinig letters, dat in
deze dagen zoo'n fascineerenden invloed uit
oefen als „ijs"? IJs onder alle mogelijke
vormen: in blokken, in staven, als café glacé
pêche melba. plombière, coupe malson, ijs-
co en tallooze andere namen meer.
Is het in deze warme dagen niet alleen
reeds een troostrijke gedachte, dat onze
voorouders al die heerlijkheden niet gekend
hebben? Zeker, ze konden ook hun dranken
afkoelen, maar moesten dit doen met ijs,
dat zij in den winter hadden opgezameld in
diepe kuilen of ijskelders.
In Constantinopel dreef men handel in
deze stukken ijs en Salomon Schweiger. een
theoloog uit Karlsruhe, spreekt hierover in
zijn reisbeschrijving van 1678, wanneer hij
zegt. dat er afzonderlijke arbeiders waren,
die 's winters de ijskuilen met sneeuw vul
den, En wanneer deze sneeuw tot ijs gewor
den was, werd het stuk gezaagd en aan de
fruithandelaars verkocht, in den zomer.
Tegen 3 kreuzer kon ook het volk kleinere
stukken hiervan koopen om het drinkwater
al te koelen of om een stuk in den mond
te nemen.
De geneesheer Champier, die tot het ge
volg behoorde van Frans I, toen deze met
Keizer Karei V en Paus Paul us III te Nice
een bijeenkomst had, zag tot zijn verwonde
ring, dat de Spanjaarden en Italianen
sneeuw van de bergen aanvoerden om den
wijn te verkoelen.
Eerst aan het einde van de 16de eeuw deed
men aan het Fransche hof hetzelfde en van
dien tijd dateert ook het bouwen van ijskel
ders op de Hollandsche buitenverblijven. Ook
thans kan men deze kelders nog dikwijls op
oude buitenplaatsen aantreffen in den vorm
van kleine heuvels met een toegangsdeur.
Gedurende de wintermaanden werd dan in
deze ijskelders een voorraad ruw ijs opge
slagen.
Roomijs of „bevroren boter" wordt het eerst
genoemd in 1774, toen men het. bereidde in
liet koffiehuis Le Caveau tc Parijs.
Vooral de Hertog van Chartres kwam er
dikwijls een glas gebruiken en eens werd hij
zelfs verrast met- een zwaard, dat uit eetbaar
ijs was vervaardigd.
Gelijk we reeds opmerkten maakt het ijs on
der verschillende benamingen (en tegen ver
schillende prijzen!) in deze warme dagen
een zegetocht door het land. Hoe deze namen
soms op merkwaardige wijze kunnen ont
staan leert ons de „Pêche Melba" genoemd
naar de beroemde zangeres Melba. die haar
gloriedagen beleefde aan het einde der vo
rige eeuw en die eenigen tijd geleden is over
leden.
De „uitvinder" was een zekere Escoffier,
kok in het Savoy Hotel te Londen, toen Ma
dame in Covent Garden optrad. Zelf was hij
ook onder haar gehoor geweest en had haar
zien optreden in Lohengrin. Bij het. zien van
den Zwaan kwam hij op de gedachte de
beroemde zangeres te verrassen en teen zij
den volgenden dag tegenwoordig was bij
een diner verscheen op tafel een zwaan van
ijs. met tusschen de vleugelen een zilveren
schotel, waarop perziken op een onderlaag
van ijs en bedekt met gesponnen suiker. De
zangeres was verrukt over het kunstwerk,
doch Escoffier meende, dat zijn nieuwe
schepping, de Pêche Melba, nog niet vol
maakt was en voegde er later nog versche
frambozen bij.
Het leven is met deze godenspijs nog wel
uit te houden, wat echter niet wegneemt, dat
ook de eenvoudige ijsco in deze gloeiend
warme dagen aan de smachtende mensch
heid haar weldaden bewijst.
W. S.
EEN VOORSPELLING.
OVER DE SNELHEID DER VLIEGTUIGEN.
Een vakman voorspelt, dat. eer tien jaar
verloopen zijn. men van Parijs uït de wereld
rond zal kunnen vliegen zonder ergens te
moeten landen, met een snelheid van 300
Kilometer in het uur.
Voor binnen vijftien jaar voorziet hij een
regelmatigen dienst op den Atlantischen en
den Stillen Oceaan: er zal een dagelijksche
dienst ParijsNew-York bestaan, die over
dat traject slechts 24 uur zal doen.
Over een halve eeuw zal men, volgens hem,
een snelheid van 1200 tot 1400 Kilometer per
uur bereiken, zoodat de vliegtocht Parijs
New-York maar 5 uur in beslag zal nemen.
Daar de snelheid van de aarde ook maar
1200 Kilometer per uur is, zou voor de lucht
reizigers, die met dezelfde snelheid van het
Oosten naar het Westen vliegen, de zon on
beweeglijk schi.jnen.
Werd de snelheid van 1500 Kilometer be
reikt, dan zouden de dagen omgekeerd zijn:
de zon zou In 't Westen opkomen en in het
Oosten ondergaan: de passagiers die met den
werkelijken dageraad vertrekken zouden den
nacht zien ingaan
Engelsche politie-ontvanger
De Engelsche politie is met nieuwe draag
bare ontvangapparaten uitgerust, welke
slechts 800 gram wegen.
Deze ontvangers bezitten een byzonder
oproeprelais, die bij aankomende golven een
klok in werking stelt, welke den politieman
opmerkzaam maakt.
Op een afstand van 5 mijlen kan deze
ontvanger signalen opnemen.
Een stekeltje uitgooien voor een
kabeljauw.
Een Amerikaansche bankier heeft 300.000
dollar beschikbaar gesteld om een schat van
50 millioen dollar tc lichten, die bij Kaap
Delaware gezonken is.
7reinsncIheidsrecord
De Engelsche trein tusschen Swindon en
Paddington houdt het snelheidsrecord voor
spoortreinen met meer dan 120 uurkilometer.
Gevaarlijke mascottes
In Engeland is de aandacht gevestigd op
het gebruik van gevaarlijke mascottes. In
een zeker geval was er botsing tusschen een
motor en een auto, waarbij de motorrijder
doodelijk gewond werd door de scherpe mas
cot op den auto-radiator. De Engelsche ver
eeniging voor Veiligheid Bovenal heeft een
beroep gedaan op automobilisten om ge
vaarlijke figuurtjes weg te nemen of on
schadelijk te maken.
Uit een vliegtuig gesprongen.
In Japan is een hond uit een vliegtuig ge
sprongen van een hoogte van ongeveer WO
M. Het dier kwam in zee terecht en bereikte
ongedeerd zwemmende de kust.
Duitsche kranten.
Duitschland bezit 4.703 dagbladen, waar
van er 976 partybladen zijn. Dc grootste op
laag telt 560.00 exemplaren, de kleinste 55.
Hoe oud is de bruid?
Verleden jaar bedroeg de gemiddelde leef
tijd der bruidjes in Engeland 26.47, die der
bruigoms 29.04 iaar. Dertig jaar celeden be
liepen deze leeftijden respectievelijk 26.21 en
28.38.
Frn sterke fiets.
Pas geleden is een fiets bezweken in ge
bruik bij de Wood-Grecn brandweer "Enge
land». In 1912 was zij tweede-handscn ge
kocht en steeds is zij in gebruik gebleven.
