LETTEREN EN KUNST
JONGENSBOEKEN
Radiomaziek der week.
EEN VOORBESPREKING
BIOSCOOP.
Verhoostins; der Engelsche invoerrechten.
Hans Dominik, Moderne Piraten (uitg.
Gebr. Kluitman, Alkmaar).
Joh. W. Eekhof: De Avonturiers (uitg. Ne-
dcrl. Jongeren Boekerij, Utrecht).
J. van der Ploeg: Tarda, de Zigeunerhond,
(Uitg. Gebr. Kluitman, Alkmaar).
Wanneer ik als een examinator er met
een eenvoudige taxatie af kon, dan zou ik
de drie mij ter recensie gezonden en hier
boven vermelde boeken in hun volgorde de
cijfers 5, 0 en 8 geven.
Dwars over den door Pol Dom ge teekenden
band van „Moderne Piraten" staat met
groote letters ..Avontuurlijk Jongensboek"
cn de koppen van twee der op dienzelfden
band afgebeelde bandieten waarvan er een
bedenkelijk veel lijkt op den Italiaanschen
oud-minister Grandi laten ook geen twij
fel aan den inhoud van dit verhaal. Men is
dus van te voren voldoende gewaarschuwd.
Wie voor zijn jongens detective-lectuur van
niet al te groote waarschijnlijkheid verkiest,
vindt in het boek van Hans Dominik zijn
gading. De moderne piraten zijn handelaars
in narcotica, die voor geen middelen terug
deinzen om hun vijanden als dit in hun
kraam te pas komt 'n kopje kleiner te ma
ken, de tegenstanders zijn een moedige dok
ter en een even onverschrokken, 18-jarige
Duitsche jongeling, die louter ten gerieve
van de lezers voor detective spelen, voor niets
staan om de bandieten te ontmaskeren. Heel
het boek is één jacht op de moderne piraten
met alle wisselende kansen, welke om de
spanning er in te houden nu eenmaal bij
zoo'n misdadigers-verhaal behooren.
Hans Dominik is nog bij verre na geen
Conan Doyle en wanneer men het verhaal
een weinig critisch leest, stuit men op heel
wat onwaarschijnlijkheden en onlogische
handelingen der verschillende personen,
maar jongens plegen bij hun lectuur de da
den van hun helden niet zoo op een goud
schaaltje te wegen. Zij laten zich al gauw
meeslepen door een verhaal, wanneer er
handeling in zit. Nu, handeling zit er zeker
in dit boek en hoe is dat anders te verwach
ten, wanneer je met moderne geboefte van
zoo internationaal gehalte te doen hebt.
Bij het lezen van zulke boeken moeten de
jeugdige lezers wel den indruk krijgen, dat
de eene helft van het menschdom uit schurk
achtige misdadigers, de andere helft uit
schrandere speurhonden bestaat. Wie voor
de jongens dit soort „spannende lectuur",
verkiest, is bij Hans Dominik aan het goede
adres, zooaLs blijkt uit deze stijlproeve:
„Rasati sprong op en knarsetandde. Zijn
gelaat teekende haat af. Hij stond er als een
roofdier, dat zich bukt om zijn sprong te doen.
Op zijn voorhoofd parelden zweetdruppels en
hij vloekte. Deze uitbarsting van woede duur
de minuten lang."
Men ziet het, er mankeert niets aan en ik
ben er dan ook zeker van. dat de jongens het
met gloeiende wangen en schitterende oogen
zullen lezen. Geen twijfel, of zij zullen het
spannend en mooi vinden, wat nog niet wil
zeggen, dat dit soort lectuur voor de jeugd
mijn voorliefde heeft. Ik houd van minder
daverende feiten en van meer realiteit in
een jongensboek.
De Avonturiers, van Joh. W. Eekhof is
om het maar dadelijk zoo duidelijk mogelijk
te zeggen een allerverschrikkelijkst prul.
Het uitgeven van jongensboeken is blijkbaar
geen riskant bedrijf, anders toch zou het niet
mogelijk zijn, dat er zulke prullen nog op de
boekenmarkt verschenen. De heer Eekhof
laat drie jongens op een fietstocht de meest
onmogelijke avonturen beleven en doet
wat erger is - daarbij geen enkele moeite om
zich ook maar één oogenblik in den gedach-
tengang van zijn jeugdige helden te verplaat
sen.
Stel u voor, dat een jochie van 12 a 13 jaar
doodkalm 's nachts in het pikkedonker twee
inbrekers op den voet volgt en zonder een
oogenblik van aarzeling of vrees achter de
twee dieven aan een villa binnenklimt. Deze
broekeman krijgt geen hartkloppingen, als
hij plotseling ontdekt wordt en voor één der
dieven staat, hij begint zelfs heel lakoniek
een gesprek, alsof het een schoolkameraadje
van hem is. En hij vindt dit avontuur zóó ge
woon, dat hij als hij 10 minuten later bij
zijn twee slapende makkers in de tent terug
keert er zelfs niet aan denkt de vrienden
te wekken om hun deelgenoot te maken van
zijn avontuur. Hij kruipt rustig onder zijn
dekens en slaapt in, alsof er niets gebeurd
was. Wie zulke nar.sensicale dingen zijn jeug
dige lezers durft voor te zetten, moest nooit
meer een jongensboek mogen schrijven.
Daar zou trouwens om andere motieven ten
opzichte van den heer Eekhof nog meer reden
voor zijn. Deze heer laat om zijn verhaal
maar goed spannend te maken een uit een
gesticht ontvluchte, gevaarlijke krankzin
nige 's nachts om de tent der drie „avon
turiers" heensluipen, ja hij laat zelfs een der
jongens door een waanzinnige achtervol
gen. De uitgever completeert het geval met
een plaatje, waarop je den krankzinnige in
een griezelige houding ziet en daarbij te le
zen: „Wou jullie me weer overvallen hè?"
brulde hij En dan me neergooien en me bin
den.... Bah, laffe honden, ik zal je!" En hij
slaat een vreeselijken schorren lach uit."
Zoo iets is voor eenigszins nerveus aange
legde kinderen niet minder dan vergif.
Waarom vraag je je bij het lezen af
worden films wel en kinderboeken niet ge
censureerd?
Een verhaal van heel ander en veel beter
gehalte is Torda de Zigeunerhond, dat be
werkt is naar het met- den eersten prijs be
kroonde Friesche boek van J. van der Ploeg.
Het. is een onopgesmukt, blijkbaar voor jon
gere kinderen bestemd verhaal van een
Frieschen dorpsjongen en z'n hond, eenvoudig
natuurlijk en zonder eenige romantiek. Wat
er met Gjalt en zijn hond Torda gebeurt, is
eigenlijk heel gewoon, maar het is alles met
groote liefde voor kinderen en dieren be
schreven.
Na die twee andere boeken met daverende
cn onmogelijke avonturen is zoo'n eenvoudig
verhaal van heel gewone maar echt levende
jongens en dieren op het platteland een ver
kwikking, vooral als je zelf veel van honden
houdt. En wanneer de schrijver aan het slot
den dood van Torda beschrijft, dan is hij
gevoelig. zonder sentimentaliteit en geeft hij
een brokje jongensleed. waarvoor geen der
jeugdige lozers onverschillig zal zijn.
Een aardig, frisch kinderboek, dal ik har
telijk kan aanbevelen.
J. B. SCHUIL.
door KAREL DE JONG.
Wellicht het merkwaardigste stuk, althans
uit een historisch oogpunt, dat ik voor de
radio-uitzendingen der komende week aan
gekondigd zag. is de F _A.E.-Sonate die Zon
dag voor de Münchener microfoon gespeeld
zal worden. Aan deze Sonate zit een brokje
muziekhistorie vast. Den 30sten September
van het jaar 1853 was de toen 20-jarige Jo
hannes Brahms met een wanne aanbeveling
van zijn vriend, den grooten violist Joseph
Joachim naar Robert Schumann, die toen te
Düsseldorf woonde, gekomen om voor dezen
getuigenis van zijn kunstenaarschap af te
leggen. Na den dood van Mendelssohn <1849)
mocht Schumann als de hoogste Duitsche
muzikale autoriteit dier dagen beschouwd
worden. Brahms vond daar een iets ouderen
collega. Albert Dietrich, wiens naam nu vrij
wel vergeten is. maar die tusschen 1855 en
1890 meer hooge muzikale posities be
kleed heeft en ook als componist op verschil
lend gebied werkzaam geweest is. Deze Die
trich heeft in zijn „Herinneringen" een beeld
gegeven van den jongen blonden Brahms en
van diens eerste optreden in den kring van
Schumann. Brahms droeg toen een Toccata
van Bach en zijn eigen Scherzo in es min.
<op. 4) voor: „met wonderbaarlijke kracht
en meesterschap, zooals Dietrich vertelt.
Toen nu kort daarop Joachim in Düssel-
dorp zou komen om de door Schumann aan
hem opgedragen Fantasie voor viool en or
kest op. 131 ten doop te houden, sloeg Schu
mann in een vroolijke bui voor. om gemeen
schappelijk een vioolsonate te componeeren:
Joachim zou dan moeten raden, van wien elk
der hoofddeelen afkomstig was. Het eerste
hoofddeel viel aan Dietrich te beurt; Schu
mann zelf componeerde Intermezzo en Fi
nale. en Brahms schreef het Scherzo naar
een motief uit het eerste hoofddeel. Toen nu
Clara Schumann en Joachim de sonate speel
den sloeg de laatste terstond den spijker op
den kop door den auteur van elk der hoofd
deelen juist te bepalen. Het curieuse ma
nuscript. werd aan Joachim geschonken na
dat Schumann er de volgende dedicatie op
had geschreven.
„F(rei A(ber) E(insam)
In Erwartung der Ankunft der verehrten
und geliebten
Freundes Joseph Joachim schrieben diese
Sonate
Robert Schumann, Johannes Brahms, Al
bert Wietrich".
Ziehier de verklaring van de letters F. A JE.
die een motto werden, dat nog een gewich
tige beteekenis in de artistieke werkzaamheid
van Joachim en Brahms zou krijgen.
Een curiosum is ook de aankondiging dat
Claude Debussy Dinsdag te Münohen zijn
eigen werken zal spelen (zie pag. 33 van de
Radiobcdch Immers Debussy is reeds in 1918
overleden Het raadsel wordt opgelost door
het programma zelf, dat er bij voegt:
„indertijd opgenomen op Welte-Mignon-rol
len'.' Deze rollen worden langs eiectrischen
weg opgenomen in een apparaat, waarvan de
samenstelling het geheim van den uitvinder
is. Zij geven het opgenomen spel van een
pianist volkomen nauwkeurig. met alle
détails van voordracht en nuanceering.
weer. Ik zelf heb bijv. klaviervoordraohten
van Busond, in dit apparaat opgenomen, er
door hooren weergeven en het kostte mij
moeite om te geilooven dat niet de meester
persoonlijk voor het achter een gordijn ge
plaatste instrument zat. Het Welte-systeem
heeft dus ontegenzeggelijk een groote in
structieve, artistieke en historische waarde.
Hoe zouden we 't op prijs gesteld hebben ais
de improvisaties van Bach, Beethoven, Mo
zart. Liszt en zoovele anderen voor het nage
slacht hadden kunnen worden vastgelegd in
een vorm. die ze direct tot levende klank kon
brengen. Met gramofoon-opnemingen kan
men de Welte-rollen niet vergelijken. Zeker
geeft de gramofoon tot op zekere hoogte een
idee van de voordracht van een speler, doch
we weten, dat juist de klank van het klavier
op de gramofoon vaak slecht weergegegeven
wordt- Het Welte-apparaat daarentegen laat
zioh met een goeden vleugel combineeren en
geeft dan natuurlijk de klaviertoon, zooals
die behoort te zijn. Jammer genoeg is de
prijs, nogal hoog en daardoor een beletsel
voor algemeene verbreiding. Hopelijk komt
de uitzending goed door de microfoon over.
Een experiment als dit lijkt me te prefe-
reeren boven een gramofoon uitzending als
de Hilversumsche van Dinsdag, die ons als
de' ..behoemde i Beethovenvertolker Arthur
Schnabel aanbevolen wordt. Dat is onnoodige
vermechani.seerin.g in 't 'kwadraat. "Wlenden
we ons nu tot de orkestprogramma's Dat
van Zondag in 't Kurhaus te Scheveningen
heeft weinig nieuws of merkwaardigs en
wie er soliste is behoeft niemand te vra
gen die den naam des gasdirigenten gelezen
heeft
Eerder kunnen we Zondag luisteren naar de
uitzending der Salsburger Festspiele door
Langenberg. Wel is waar brengt Richard
Strauss om begrijpelijke redenen alleen wer
ken van R-.chard Strauss ten gehoore. maar
..Zarathuslra" hoort men niet zoo vaak cn
de ..Alpensinfonie" en het vóór laatste or-
beide werken, resp op. 30 en op. 64 liggen een
twintig jaren, zelfs liggen er tien tusschen
de .Alphensinfonie" en het vóórlaatste or
kestwerk van Strauss, zijn ..Sinfonia domes-
tica" op 53. Van alle werken van Strauss
schijnt de Alpensinfonie" het meest onmid
dellijke en doorslaande succes bij het publiek
te hebben gehad. Hier viel geen diep philoso-
fisch of psychologisch gegeven te doorgron
den: den aanknoopingspunten voor de fan
tasie des hoorders lagen evenzoo voor het
grijpen als in de beroemde „Fremersberg".
En wie bedenkt dat Rich. Strauss de onge
ëvenaarde meester in het verklanken van
stemmingen en zelfs van zeer concrete ge
beurtenissen is (hij zelfs zei. dat hij. als 'net
moest, een bierglas op muziek zou zetten!»
kan zich van te voren verzekerd houden dat
in de Alpensinfonie den hoorder niets te
kort. gedaan wordt wat descriptieve orkes
trale kunst betreft. De deskundige kritiek is
echter over dit werk van den beginne af
minder geestdriftig geweest. De rii der mu
zikale beelden, zooals ze in de partituur slaan
heb ik vroeger al eens opgesomd: volledig
heidshalve wil ik het nogmaals doer.; Nacht
Zonsopgang De bestijging Intrede in
't woud Wandeling langs de beek Aan
de waterval Verschijning Op bloemrij-
ÏNGEZONPEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cts. per regel.
ke weiden Op de bergwei Door dicht
struikgewas op dwaalwegen Op den glct-
scher Gevaarlijke oogenblikken Op den
top VLzioen Nevels stijgen op De
zon verduistert zich gaandgeweg Elegie
Stilte vóór den Storm Onweer en storm
afdaling Zonsondergang Besluit
Nacht- De waardeering der verschillende be
schrijvingen en orkestrale werkingen zij der.
belangstellenden luisteraars overgelaten.
Voor Haarlemmers bijzonder interessant
mag de Hamburger uitzending van Woensdag
7 uur 40 gelden Volledigheidshalve had
„Oiseaux tristes" van Ravel ook op dit. pro
gramma moeten staan. Overigens geeft dit
een vrij compleet beeld van ornithologische
pianomuziek.
LUXOR THEATER.
Vadertje Langbeen.
De film, die men met zijn geheele familie
gaat zien, staat op het programma. Inder
daad. Allen, die het fijn gevoelde boek van
Jean Webster hebben gelezen, moeten naar
het Luxor-Theater gaan. Zij zullen de ge
schiedenis van Judy Abbott, van Jervis
Pendleton, van Sally Mc Bridge en mrs. Lip-
pet, met een enkele afwijking van het boek
op het doek terugzien. En op een onnavolg
bare wijze weergeven. Met fijne trekjes heeft
de regisseur uitstekend de karakters getee-
kend en de juiste sfeer geschapen van het
Vondelingengesticht, enz. Zóó, op deze wijze
hadden wc ons alles voorgesteld. Zóó en niet
anders. Men geniet ten volle van de ge
schiedenis. terwijl het bovendien geen ver
filmd werk doch een werkelijke film is ge
worden
Janet Gaynor en Warner Baxter spelen op
sublieme wijze de hoofdrollen. Men- mag Fox'
Vadertje Langbeen gerust een der glanspun
ten van het. jaar noemen
De inhoud van het verhaal? Och. zij die
het boek lazen, weten hem en zij die het niet
lazen laten die het gaan zien. Zij doen
zich tekort ais zij thuisblijven.
Maar het programma biedt meer. Een
tweede hoofdfilm, een revue-film houdt den
bezoekers voor de pauze bezig op een wijze,
zooals een film dat weinig doet.
In „Lach en Vergeet" treden vrijwel alle
Fox-stars op in aparte nummers, in den stijl
van hun gewone film-rollen. Zoo hebben. Ed
mund Lowe en Victor Mc Laglen weer ruzie
om een meisje, bouwen Charles Farrell en
Janet Gaynor een idyllisch nestje, verkoopt
EU Brendel zijn grappen, danst Dixie Lee
met haar Girls en Sharon Lynn enz.. George
Olsen met z'n band verzorgen de muzikale il
lustratie, terwijl Jac Smith, the whispering
baritone in levenden lijve een heerlijke song
ten beste geeft. Voeg daarbij fraaie ballet
ten en bewonderenswaardige s'.epdancers, cn
ge hebt een revuefilm van de bovenste
plank.
Het Orion Profilti geeft het opblazen van
twee bogen der Maastrichtsche brug. Baden
Powell in Wassenaar, de komst van de elec-
trische tram bij Monnikendam, een kinder
bloemencorso in Den Haag. Een Fox-intellect
film verplaatst ons naar Skandinavië.
Een programma, waarbij een ieder van het
begin tot het eind ten voile geniet.
Hermann Thimig,
REMBRANDT THEATER.
,,Ich blcib bei dir",
een luchtig cn kluchtig
programma.
In deze Ietwat ver
traagde hondsdagen
zijn wij allen op
zoek naar iets luch
tigs. De een zoekt
het. in een strand
pyjama en de an
der installeert zich
met zijn familiele
den voor de deur
op het voor voet
gangers bestemde
gedeelte en het zijn
er betrekkelijk wei
nigen die op het
denkbeeld kwa
men do koelte en
de verstrooiing te zoeken buiten de sfeer van
de zomersche buitenlucht en zij het over
schaduwde warm te golven. Men kampeert nu
eenmaal niet in zijn sousterrain en men plc-
nict niet naast zijn frigidaire. En in die om
standigheden bleef de bioscoop vrijwel de
eenige localiiteit, waar men in besloten kring
eenige opluchting kon zoeken zonder be
paald aan cellulaire dwangvoorstellingen
te behoeven te lijden. De bioscoop slaagde
er in den mensch in dezen tijd binnen vier
muren wat frischheid toe te wuiven en het
Rembrandt Theater doet het met succes in
't bijzonder. De brand in de ..packinghouses"
van Chicago met het geloei van 45090 dieren
die ellendig omkwamen, moge dan wat be
nauwend zijn, zooals het Fox Movietone
Journaal ae catastrophe natuurgetrouw en
ontroerend weergeeft, voor de reis Is dit
programma van de eerste strophe tot de
laatste filmtoon amusant cn licht verteer
baar. Het buiteniandsche journaal dan ze:
de reportage van de Olympische Suclcn voor.
Jammer is. dat Van Egmond er niet ,n
voorkomt, maar een vertraagde opneming
Op 1 September a.s. treden de nieuwe En-
gelsche invoerrechten in werking, welke zijn
afgekondigd bij de ..Additional Import Duties
No. 5. Order 1932". Onze Nederlandsche tuin
bouw kan zich in 't algemeen over deze af
kondiging slechts zeer matig verheugen, aan
gezien verschillende tarieven verhoogd zijn.
De nieuwe invoerrechten zien er als volgt
uit:
VERSCHE VRUCHTEN.
Kasdruiven 3 pennies per Engelsch pond.
Perziken 1 April—31 Oct. 1 shilling per En
gelsch pond.
Aardbeien 1 Mei—31 Juli 3 pennie per En
gelsch pond.
Kruisbessen 1 Mei—31 Juli 1/2 penny per
Engelsch pond.
Andere bessen 1 Mei—31 Aug.. 2 pennies per
Engelsch pond.
Frambozen 1 Juli—31 Aug. 2 pennies per
Engelsch pond.
Kersen 1 Mei—15 Aug. 3 pennies per En
gelsch pond.
Pruimen 1 Juni—31 Oct. 9 shilling 4 pen
nies per 100 KG.
VERSCHE GROENTEN.
Tomaten 1 Juni—31 Juli en 1 Augustus—
31 October resp. 2 en 1 pennie per Engelsch
pond.
Komkommers 1 Maart—30 Nov. 8 shilling
per 100 K G.
Sla en andijvie 1 Jan.30 April 8 shilling
per 100 KG.
Idem 1 Mei31 Dec. 6 shilling per 100 KG.
Wortelen en Rapen 2 shilling en 4 pennies
per 100 KG.
Bloemkool 3 shilling per 100 KG.
Doperwten (ongeüopt» 1 Jan.31 Juli 9
shilling 4 pennies per 100 KG.
Boonen l Jan31 Aug. 1 1/2 pennies per
Engelsch pond.
Asperges 1 Jan.30 Juni 4 pennies per
Engelsch pond.
Paddestoelen 8 pennies per Engelsch pond.
Het Engelsche invoerrecht op druiven be
droeg 2 pennies per Engelsch pond. Vanaf
1 September a.s. beteekent dit dus een ver
hooging met niet minder dan 50 procent.
Stelt men de koers van het Engelsche Pond
op negen Hollandsche guldens dan bedraagt
het invoerrecht op druiven thans 24 cent per
K.G. Voor perziken beteekent. het nieuwe
Engelsche invoerrecht een belasting van circa
één gulden per KG. Wat de aardbeien betreft
\D ZD -
Hoe het met 1 September wordt.
kan worden opgemerkt, dat het invoerrecht
tot nu toe bedroeg tot. 1 Juni: 2 shilling 6
pennies per Engelsch pond of f 2.40 per K.G.
en van 1 tot 25 Juni: 6 pennies per Engelsen
pond of 48 cent per KG. Na den 25sten Juni
werd het invoerrecht gelijk aan tien procen
der waarde. Na 1 September wordt du in
voerrecht 3 pennies per Engelsch pond of 21
cent per K.G. gedurende het geheele jaar.
Hier is een zekere verlichting vast te stel
len. Het is alleen te hopen, dat deze het a.s.
seizoen nog zal bestaan!
Het. gewijzigde invoerrecht voor kruisbessen
heeft weinig te beduiden. Het is circa 4 cent
per KG. gebleven, d. w. z. het is te hoog. Het
zelfde kan gezegd worden voor de overige bes-
sensoorten en frambozen, die belast zijn met
16 cent per K.G.
Do kersen komen er minder goed af. Het
Engelsche invoerrecht bedroeg 3 pennies por
Engelsch pond vóór 1 Juli cn 10 procent der
waarde na l Juli. In het vervolg zal de ge
heele kersenuitvoer naar Engeland onderwor
pen zUn aan een invoerrecht van 24 cent per
KG. Ook het artikel pruimen komt er slecht
af. Het oude invoerrecht van tien procent
der waarde is vervangen door een recht van
8 cent per KG.
Wat de versche groenten betreft dient op
gemerkt te worden, dat liet Engelsche in
voerrecht op tomaten gelijk is gebleven, n.l. 16
cent per KG. in Juni' en Juli. 8 cent per KG.
in Augustus, September en October, terwijl
in de overige maanden 10 procent der waarde
wordt geheven. Het invoerrecht op komkom
mers is wel gewijzigd. Het werd gebracht op
8 shilling per 100 KG. of f 7.10. terwijl het
oude recht bedroeg 12 shilling per 100 KG. vóór
1 Juli en 8 shilling per 100 KG. na 1 Juli. Een
verlaging dus van 33 1 3 procent. Het in
voerrecht op sla is vrijwel hetzelfde gebleven,
t.w. f 7.10 per 100 KG. vóór 1 Mei en f 5.30 per
100 KG. na 1 Mei. Het nieuwe Engelsche in
voerrecht op vroege peen is zeer veel lager
dan het oude Het nieuwe bedraagt 2 shilling
4 pennies per 100 KG. gedurende het gehee'.e
jaar of f 2.10 pr 100 KG.; het oude bedroeg
8 cent per KG. van 1 April tot 1 Juli cn
overigens 10 procent der waarde. Het Engel
sche invoerrecht op bloemkool is ten aan
zien van het vroege product ongewijzigd ge
bleven.
MOLLERUS.
van poLsstokhoogspringen is een alleszins in
teressante gewaarwording om te zien. Het
Polygoon-journaal trof de sfeer van het stu
dentenwerkkamp te Bakkeveen op zeer go-
slaagde wijze, het spreekt verder van wind
honden rennen in Nederland en het verslee-
pen van de Moldanger.
Het filmpje over Liszt in de serie „Be
roemde Componisten" is belangwekkend «als
zoodanig, maar het lijdt aan het euvel, dat
ook sommige romans over componisten on
dragelijk maakt: het is honingzoet van sen
timentaliteit en veel te romantisch dan dat
de grootheid van de behandelde figuur er
boven uit zou kunnen rijzen.
Vier jaar geleden zongen wij allemaal van
„I ain 't got nobody!, and nobody docs care
for me" en nu zingen ..Mills Brothers" he:
nog eens als ..revellers" cn tot leCdmotlev van
een filmpje van Max Fleischer. De naam
zegt wei. dat het filmpje goed is.
Èr is op het toonecl een heer. die zich als
clown en acrobaat presenteert. Het heeft
weinig om het lijf. maar tenslotte sohiet
men er over in een lach. en is dit niet het
doel van iedere clownerie?
De Duilsciiers waren van het oogenblik,
dat zij een film begonnen te maken meesters
in het tyipeeren, het is waarlijk hun voor
naamste verdienste, meer nog dan hun han
digheid om schlagers te verwerken in cine
matografie. Moge men hun bij het laatste
nog een overcompleet aan sentimentaliteit
en zoetvloeiendheid kunnen verwijten, in het
eerste lijken zij ons vrijwel onaantastbaar.
,.Ich bleib bei dir, bis Morgen friilv" geeft
van het een nog van het ander veel; in alle
gematigdheid werd het een hoogst amusante
film. zóó plezierig, dat men in een vcort-
durendien lach blijft. Veel meer kunnen,
noch behoeven wij er van te zeggen. Alleen
nog dit. dat Jenny Jugo dc vrouwelijke
hoofdrol herschept. Herschept is hier het
woord.
CINEMA PALACE.
Een reprise van dc militaire
klucht „Afzwaaien".
Wie deze week eens recht hartelijk wil
lachen brenge een bezoek aan het Cinema
Palace. Daar wordt weder als hoofdfilm ver
toond „Afzwaaien". Degenen die deze film
reeds vroeger zagen (wij gaven daar in
dertijd reeds een verslag over) zullen haar
gaarne nog eens willen zien en zij die het
nog niet meemaakten, raden wij aan dc film
ondanks de hitte, te gaan zien. Ze zullen
lachen om de malle grollen van Frits Kam
pers en Paul HÖrblger, welke laatste als re
servist in dienst moet en dan de allerdom
ste dingen doet. doch onder leiding van eerst
genoemde wordt hij diens waardige volge
ling. Het is een echte Duitsche soldaten-
klucht die men niet al te zwaar en te ern
stig moet nemen. Maar gelachen wordt er
en daar is het om te doen.
In de verschillende buiteniandsche jour
naals noemen we vooral de Olympische
Spelen te Los Angeles. Ook Polygoon-nieuws
was interessant.
..Het geheimzinnige eiland" is een onmoge
lijke klucht, die toch wel voldoet. ..Felix ziet
spoken" is een alleraardigste teokcnfilm. Op
'net tooneei: Valentino Graziader. het speel
kaarten wonder. Wat dien (heer ons laat
zien grenst aan het wonderbaarlijke cn
doet ons inderdaad verstomd staan. Alles bij
een een amusant zomerprogramma.
IS DIT JAAR EEN MUIZENJAAR?
In 1891 werden veel schapcnbocrcn In
Zuid-Schotland vrijwel geruïneerd door
veldmuizen. Over geweldige afstanden wer
den de weiden geheel kaalgevreten. Vallen
vergiften cn branden werden geprobeerd,
uilen en haviken aten tot ze niet meer kon
den maar zonder de kleine dieren uit te roeien
dat jaar.
In d? Midlands van Engeland was er in
1921 een gelukkig maar Idcinc plaag cn dit
jaar schijnen ze in Engeland weer bij duizen
den op te duiken.
Dc veldmuis is niet het eenige d:cr. dat
op gezette tijden bil drommen verschijnt
Ook de lemming doet dat, in 1862. 1871, 1880,
1891 enz. Ieder jager weet voorts, dat d;>
patrijzen bijv. het cone jaar in grootor aantal
voorkomen, dan andere jaren. De vette jaren
komen met een tusschenpoos van 10 jaar
ongeveer. Beroemde Engelsche jaren voor
patrijzen waren 1887, 1896 en 1897. Toen 1904,
1914 en 1924.
Denzelfden regel vindt men over de geheele
wereld. De Hudson Bay Compagnie toont in
haar boeken één vet bont-jaar op de tien.
Natuurlijk is er een reden voor. Het aantal
dieren hangt af van de voedselvoorziening
De bontleveranciers als vos. lynx enz. zijn
vleescheters, en hun voedsel bestaat vooral
uit het sneeuw-schocn konijn, d? muis. lem
ming enz. Dece laatste dieren leven van
plantaardig voedsel. Zoodat je zeggen kunt
dat een evcntueelc goedkoope aanbi'ding
van den bontmantel mijner vrouw afhangt
van den grasgroei in de „bont-landenEn
deze houdt weer verband met het kl.maat,
dat weer samenhangt met de zon.
Het is bekend, dat zonnevlekken een
maximum bereiken in perioden van tien tot
elf jaar, cn het vermoeden mag dus worden
uitgesproken dat hier dc oorzaak van alles
zit.
80 MILLIARD MIJL DOOR DE
LUCHT!
Groot Brftanje en de heele wereld beginnen
te voelen voor de luchtvaart. De statistieken
door het Ministerie van Luchtwezen ver
strekt. duiden op zeer grooten vooruitgang
van het gebruik der luchtvaart voor het ver
bruik der luchtvaart voor het vervoer van
goederen, brieven en personen.
Sedert 1919 het jaar waarin het bur
gerlijk vliegwezen tot stand kwam werden
cr 135.000 mijl luchtwegen getrokken over
den aardbol.
In 1919 waren er nog slechts 3.200 mijl
luchtwegen; in het jaar 1931 alleen werden
er 30.000 afgebakend.
Het Britsche rijk alleen bezit 22.617 mijl
luchtwegen.
Gedurende het vorige jaar werden 83 mil-
Iiocn 500 duizend mijl afgelegd op de regel
matige luchtlijnen over heel dc wereld.
In het bijzonder is het Britsche luchtpost-
vervoer toegenomen. In 1931 werden er meer
dan 2 millioen brieven toevertrouwd aan het
Britsche luchtverkeer, dit is 500.000 meer dan
in 1930. Het totaal gewicht der vervoerde
poststukken bedroeg 52 ton, wat op een ver
meerdering van 29 procent neerkomt, tegen
over het voorgaande jaar.
Het particulier vliegwezen neemt een nog
aanzienlijker uitbreiding. In 1931 werd
892 nieuwe vliegvergunningen verleend, wat
het aantal amatcur-vlicger.s op 2.091 brengt.
VEILIGER VOOR DEN MAN OM NIET
TE TROUWEN.
Het surplus aan vrouwen, waarover den
laatstcn tijd zooveel is gezegd, vermindert..
Volgens statistieken over Londen gepubli
ceerd. is het overschot aan vrouwen terug -
gcloopen, zoodat het momenteel voor de
leeftijden van 20 tot 30 jaar dc gewone
huwelijksleeftijden nog ongeveer 4.4 pet
bedraagt. Tien jaren geleden was hel per
centage 28.7 terwijl het voor den oorlog 13.8
beliep.
Diit beteekent dat de huwclijkvskanscn voor
de vrouwen grooter worden. Maar andere
factoren stuwen in tegenovergestelde rich
ting: werkloosheidsvcnmeerdering bijvoor-,
beeld.
En nu heeft een der Veiügheidsvereen!-
gingen ontdekt, dat het veiliger is voor den
man om niet te trouwen. Statistieken door
deze organisatie bijgehouden wijzer, uit, dat
getrouwde mannen zich in den loop der
ochtenden veel vaker bezeeren door vallen,
dan ongetrouwde.
Of dit het gevolg is van min of meer hef
tige ontbUtgesprekken of -sermoenen, of
mot. het schijnt te wijzen op het feit. dat
werkelijk voorzichtige mannen niet gaan
trouwen. Maar het percentage voorzichtige
mannen van huwbaren leeftijd is nooit erg
hoog geweest...
