Het Belangrijkste.
50e Jaargang No. 15114
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Maandag 3 October 1932
HAARLEM S DAGBLAD
fiirecta- P. W. PEEREBOOM
en ROBERT PEEREBOOM.
UITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR
COURANT-UITGAVEN EN" ALGEMEENE DRUKKERIJ N.V.
Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM.
ABONNEMilNT EN per week 0-25, per maand L10, per 3 maanden
£3-25, franco per post 3-55, losse nrs. ƒ0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week ƒ0.05, per maand ƒ0.22, per 3 mnd. 0.65, franco per post 0.72)4.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 4 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos.: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14825 Postgiro 38810
ADVERTENTIëNj5 regels 1.75, elke regel meer ƒ0.35. Reclames
OóO per regel. Reductie bij abonnement. Vraag en aanbod 14 regels 0.60,
elke regel meer ƒ0.15, buiten Arrondissement dubbele prijs. Onze Groentjes
(iederen dag) 1—3 regels ƒ0.30, elke regel meer 0.10, uitsluitend a contant.
Gratis Ongevallenverzekering voor Maand- en Weekabonnés. Levenslange ongeschiktheid e
Idem voor Abonnés op het Geïll. ZondagsbladLevenslange ongeschiktheid f 2000.-
I Overlijden f 600.-, Verlies van Hand. Voet of Oog f 400.-, Duim f 250.-, Wijsvinger f 150... Elke andere vinger f 150- Arm- of Beenbreuk f 100-
Ovedijden f 600— Verlies van Hand. Voet of Oog f400- Verlies Duim f75- Vedies Wijsvinger f75- Verlies andere vinger f 30.-.
D1T NUMMER BESTAAT UIT VEERTIEN BLADZIJDEN.
HAARLEM, 3 October.
De Bakermat van den Vrede.
Als het aan ons lag"
nietwaar?
Nog een verstoorde illusie.
Natuurlijk kent u onzen vaderlandschen
eerenaam. Er zijn al zooveel hoera-speeches
op gehouden, op „Nederland, bakermat van
den vrede"....
Roerend. En de brave burger pleegt daar
goedig in te gelooven. Thuis zegt hij: „Als
dat dit-en-datsche buitenland er maar niet
was. W ij zijn voor den vrede. Wij bevorde
ren 'm, op alle manieren. Weliswaar zijn
40 pCt. van ons te lui om een handtee-
kening voor internationale ontwapening te
plaatsen, als er hun vier weken lang dage
lijks om gevraagd wordt, maar de overige
60 pCt. doen het dan toch maar. Onze inter
nationale roem als Bakermat van den Vrede
doet de rest weL Wie ter wereld zou er aan
kunnen twijfelen dat wij als één man voor
den vrede zijn?"
Nu, dat zal ik u zeggen. Bijvoorbeeld de
Zuid-Amerikaansche volken, aan wie wij wa
pens en munitie leveren terwijl er een alge-
meene oorlog dreigt, en" die oorlog zelfs al
hier en daar aan den gang is. Bovendien
verklaart de voorzitter van onzen minister
raad, dat deze levering onmiddellijk drei
gend oorlogsgevaar niet noodzakelijk behoeft
te vermeerderen. Zij kan dat gevaar even
goed doen afnemen. Een aardige verklaring,
nietwaar? Zij is slechts in lijnrechte tegen
spraak met het doel van de Ontwapenings
conferentie en de overwegingen die tot die
conferentie leidden. Zij logenstraft de erken
ning van ik-weet-niet-hoeveel vertegenwoor
digers van andere landen in Genève o.a.
Frankrijk, Italië, Duitschland, Amerika....
enfin, gaat u maar door dat bewapening,
speciaal de wedstrijd daarin, tot oorlog moet
leiden. Wij helpen mee in den bewapenings
wedstrijd tusschen de Amerikaansche repu
blieken.
Dat had u nooit gedacht?
Dat zeggen ze natuurlijk maar?
Het zal wel niet waar zijn?
Was ow: maar reden tot twijfel! Helaas rest
geen hoop meer daarop. Leest u maar eens
even aandachtig liet volgende:
Op de schriftelijke vragen van het
Tweede Kamerlid Albarda:
D Is het der regeering bekend, dat in
den laatsten tijd getracht wordt hier te
lande bestellingen te plaatsen van wa
pens en munitie, bestemd, voor Zuid-
Amerikaansche staten?
2) Is de régeering niet van meening.
dat door de leveranties van wapens en
munitie aan Zuid-Amerikaansche staten
het oorlogsgevaar vermeerderd kan wor
den, dat Zuid-Amerika onmiddellijk be
dreigt?
3) Heeft de regeering vergunning ver
leend of is zij voornemens vergunning te
verleenen aan Nederlandsche onderne
mingen, inzonderheid aan een fabriek te
Dordrecht, voor het leveren van munitie
aan Zuid-Amerikaansche staten?
4) Weet de regeering, dat de regeering
van Frankrijk aan de Fransche wapen
en munitie-industrie vergunning heeft
onthouden voor de uitvoering van bestel
lingen voor Brazilië en is zij niet van
gevoelen, dat daarin voor haar een reden
te meer moet worden gezien om den uit
voer van wapens en munitie uit Neder-
landsch, rechtstreeks of indirect voor
Brazilië bestemd, niet toe te staan?
heeft de minister van binnenlandsche
zaken, voorzitter van den raad van mi
nisters, geantwoord:
1. De eerste vraag wordt, voor zoover
zij betrekking heeft op munitie, beves
tigend beantwoord, met dien verstande,
dat bestellingen, als daar bedoeld, niet
slechts den laatsten tijd, maar ook eer
der wel plaats hadden.
2. Levering van wapenen en munitie
aan Zuid-Amerikaansche Staten behoeft
onmiddellijk dreigend oorlogsgevaar niet
noodzakelijk te vermeerderen. Zij kan
dat gevaar evengoed doen afnemen.
3. De regeering heeft in eenige geval
len vergunning verleend voor het leveren
van munitie aan Zuid-Amerikaansche
Staten. Zij laat zich bij de beslissing om
trent aanvragen om vergunning in het
algemeen leiden door de bepalingen van
de nog niet- in werking getreden Con
ventie van 17 Juni 1925 nopens het toe
zicht op den internationalen handel in
wapenen (Stbl. 1928, no. 292).
4. Voor zoover der regeering bekend
heeft de Fransche regeering vergunning
voor de uitvoering door particulieren
voor bestellingen van wapenen of muni
tie voqr Brazilië, niet onthouden.
Wat het antwoord op vraag 4 betreft ves
tig ik er uw aandacht op, dat de Nederland
sche regeering niet ontkent dat de Fransche
regeering den uitvoer van wapens en munitie
naar Zuid-Amerika verboden zou hebben. Zij
weet het niet zeker. Als zij even naar Parijs
getelefoneerd had, zou onze gezant ernaar
hebben kunnen informeeren en denzelfden
dag het antwoord hebben kunnen geven.
Jammer dat we dat nou niet weten. Want
een beetje interessant zou het toch wel zijn-
als meneer Albarda inderdaad juist is inge
licht en dat laakbare Frankrijk weigert toe
stemming te geven voor uitvoer van wapens
en munitie naar de ruziemakende Zuid-
Amerikanen, terwijl de Bakermat van den
Vrede daar geen bezwaar in ziet.
Overigens verandert het aan de feiten,
voorzoover zij ons betreffen, niets. En die
feiten zijn allergezelligst. Wat- hebben onze
vredelievende bakermat-genooten in Dor
drecht geleverd? Alleen maar kanonnen en
granaten, of zijn we al verder gemoderni
seerd in onze export van deze nobele nijver
heid? Leveren we misschien ook al prima
gifgasjes en onbluschbare brandbommetjes?
En er zullen landgenoot-en zijn die het
nog toejuichen ook. „Als we er geld aan ver
dienen kunnen, dat die Zuid-Amerikanen
mekaar in het haar vliegen, moeten we het
vooral niet laten", zullen ze zeggen. „En als
de Franschen zoo stom zijn geweest dat te
weigeren, bewijst dat weer eens dat ze geen
zakenbegrip hebben".
Ik zou hiertegen slechts zachtzinnig wil
len opmerken, dat het een tikje kortzichtig
is. Als straks in Genève de een of andere
Zuid-Amerikaansche gedelegeerde (zoo'n
halve Mesties of Indiaan, of Creool of du
bieuze Spanjaard) spottend zit te lachen als
namens ons een vurig betoog voor de toe
nadering tusschen Frankrijk en Duitschland
wordt gehouden, en iemand zich namens ons
op de borst slaat en op ontroerden toon de
Bakermat van den Vrede oproeptdan
heeft die gedelegeerde gelijk. Want op het
zelfde oogenblik worden wellicht zijn land-
genooten, daar ver weg als het maar ver
weg is hindert het immer ons niet uiteen
gereten door Nederlandsche granaten uit
Nederlandsche kanonnen. Misschien staat er
als handelsmerk wel een bakermat op, met
een duifje erboven
Hoe weldadig zal onze invloed te Genève
op deze wijze beïnvloed worden! Toen wij
verleden jaar het petitionnement naar Ge
nève brachten verzekerden verscheidene har
telijke lieden mij, dat wij er uitgelachen
zouden worden. Het tegendeel was het geval,
en zij sloegen lichtelijk een figuur.
Op het moment zou ik niet graag met
zoo'n missie naar Genève gaan. Ze zouden
er nu zeker luid lachen.
Mocht de bewapeningswedloop tenslotte
toch voortgaan, met als onvermijdelijk resul
taat onze eigen vernietiging en die van vele
andere volken in een nieuwe massa-slachting,
dan zal het droevige restantje overlevenden
nog wel eens met een hoonlach als het
nog lachen kan terugdenken aan deze
daad van vooruitziend beleid van een volk.
dat meende vredelievender te zijn dan an
dere, en snoevend sprak van „bakermat van
den vrede".
Terwijl het, terwille van een armzalig
geldwinstje voor een paar fabrikanten, zijn
toekomst hielp vernietigen. Op grond na
tuurlijk van „gezond zakenbeleid", met nega
tie van den praohtigen invloed dien het had
kunnen uitoefenen en het schitterende voor
beeld dat het had kunnen geven.
Het is niet prettig, je over je eigen land
te moeten schamen.
R. P.
PAUL EIPPER OVER VRIEND
SCHAP MET DIEREN.
„HET DIER IS SUBJECT, GEEN OBJECT".
Het Dierendag-Comité had vermoedelijk
wel niemand beter kunnen uitnoodigen als
spreker ter gelegenheid van den Internatio
nalen Dierendag dan Paul Eipper, den Duit-
schen dierenkenner en vriend. Zij, die zijn
boeken gelezen hebben wij noemen Dieren-
kinderen, Menschenkinderen, Dieren zien ons
aan, Het Boek over Circus, Dein Wald
weten daaruit, welke groote liefde hij heeft
voor het dier. En voor hen, die geen kennis
namen van zijn boekwerken, was de film
Tiere sehen dich an daarvan toch het be
wijs.
Eipper heeft zich van jongs af aan al
aangetrokken gevoeld voor de dieren. Toen
op een familiebijeenkomst eenige jonge
leeuwtjes werden binnengebracht, opdat het
geheele gezelschap deze zou kunnen
bewonderen, maakt de toen nog
jeugdige Paul zich daar meeste van.
Hij drukte hen vast tegen zich aan, en
slechts een oorvijg, hem tenslotte door zijn
vader toegediend, vermocht de dieren ook
onder de aandacht van het overige gezel
schap brengen!
In den Protestantenbond, die goed bezet
was, vertelde hij Zaterdagavond over Freund-
schaft- mit Tieren, daartoe uitgenoodigd door
het Dierencomlté. Omdat den Dierendag in
ternationaal is heeft men ditmaal een uit-
heemsch spreker gevraagd, zeide mej. Pothof f
in haar openingswoord. Zij verheugde zich,
dat ook de jeugdorganisaties erbij waren,
daar bij het kind begonnen moet worden.
Wanneer de jeugd van liefde voor het dier
ten volle doortrokken is, zullen geen vogel
nestjes meer worden uitgehaald, zullen geen
meikevers meer aan touwtjes rondfladderen
zullen geen katten of honden meer gesard
worden. En dan zal zal de wereld beter zijn.
Op Woensdag 5 October zullen vier voorstel
lingen voor de kinderen worden gegeven
van Mol's bloemen- en aquarium films, ter
wijl aan de kinderen van de hoogste klassen
der lagere schoolste Haarlem, Heemstede en
en Bloemendaal speldjes worden uitgereikt
met- het opschrift „Bescherm het dier".
Paul Eipper zeide, dat zijn kennis van het
dier niet op hekserij berust, doch dat hij
alleen maar meer geduld heeft dan de andere
menschen. Het dier moet subject zijn,
geen object,en verdient steeds onze liefde
en bescherming.
De dierenbeschermings-vereenigingenzijn zeer
nuttig en ook de dierentuinen. Want deze ver
zekeren het voortbestaan der dieren, die nu
door ontginningen en anderszins uitsterven.
Maar het dier moet nóg meer beschermd
worden, ook tegen zwaar werk. En de wereld
dierendag dient er dan ook voor om alle
praktische dierenvrienden bij elkaar te
brengen.
Franciscus van Assfsi noemde de dieren
broeders en zusters en het is daarom, dat hij
tot schutspatroon is gekozen.
Praktische dierenvrienden. Geen dieren
vriend noemt hij hen. die trekhonden ge
bruikt. die zijn mopshond te veel laat eten,
die luxe katten op zijden kussens vertroetelt.
Voor overdrijving en voor sentimentaliteit
moet gewaakt worden. Het circus en de
menagerie zijn geen gevangenissen. Goed ge
leid zijn dit goede verblijfplaatsen voor het
anders verdwijnende dier.
Deze avond zal gewijd zijn aan het groote
dier. Niet. dat hij voor de kleinere minder
voelt. Hij heeft thuis in Grunewald S katten
een groote gele dog, een pad. En buiten telt
hij vrienden onder verscheidene vogels. Maar
iedereen bezit huisdieren, of liever, om het
onjuist woord „bezitten" niet te gebruiken,
Iedereen heeft met huisdieren ondervindin
gen gehad. En daarom kan hij daarvan niets
nieuws meer vertellen, terwijl bovendien op
één avond onmogelijk de veelvuldige kanten
van de dierenwereld besproken kunnen
worden.
Eipper wil heerschende valsche meeningen
wegnemen. Het dier is geen mensch, moet
beschouwd worden als dier. Hij gelooft niet
aan algemeenheden als: de honden zijn
trouw en de katten valsch. Ook hierbij moet
individueel geoordeeld worden. Als voorbeeld
van een valsch idee haalde hij aan het zoo
genaamde vlooien, wat de apen doen. Het
betreft hier slechts zouthoudende korstjes.
Zijn serie lichtbeelden zal hij beginnen
met afbeeldingen van de katachtige dieren,
die zijn bijzondere liefde hebben, of het nu
een huiskat is of een puma of leeuw
Aan de hand van vele, zonder uitzondering
bizonder fraaie foto's, haalde Eipper zijn
herinneringen op, waarbij hij het publiek een
reis deed maken door de Dresdener dieren
tuin. Op rustige, duidelijke en geestige wijze
vertelde hij van zijn ervaringen met leeuwen
tijgers, puma's, dromedarissen, zeehonden.
Van het eindeloos geduld, dat hij dikwerf
moest uitoefenen om het dier voor zich zelf
en voor de lens te krijgen, zonder dat het den
mensch aandacht schenkt, dus in zijn doen
en laten, zooals het geschapen ls. Het is de
groote vreugde voor den dierenvriend om
dat te bereiken.
Hij toonde In woord en beeld de groote
moederliefde die bij het dier aanwezig is,
bij de olifant, de kameel de ezelin. En onder
wijl gaf hij enkele raadgevingen bij het om
gaan met dieren, als bijv. het advies niet
luid te spreken, daar dieren veel scherper
gehoor hebben dan de menschen, waar uit
volgt, dat een zacht gepraat evengoed door
dringt en betere resulu-ien oplevert. Verstand
heeft een dier niet, wel een groot herinne
ringsvermogen.
1-Iij toonde walrussen en gazellen, giraffen,
gnoe's en neushoorns, jong en volwassen. Ook
leelijkc vogels, om het verwijt te ontgaan,
als zou hij zich alleen met de aardige en
niet-valsche dieren bezighouden.
Tenslotte leidde hij de aanwezigen in het
apenrijk in. En altijd bleek uit zijn rede de
groote aanhankelijkheid en vriendelijkheid
bij de dieren voor hem, die op de juiste
manier met hen heeft kennisgemaakt, hen
heeft behandeld en ermede is omgegaan.
Mej. Pothoff dankte den spreker voor zijn
interessante voordracht, die ongetwijfeld
velen dichter bij het dier gebracht heeft dan
zij tot nu toe stonden.
LIJK AANGESPOELD.
VAN DEN ZANDVOORTSCHEN VISSCHER
LOOS.
In den nacht van Zondag op Maandag is
op het strand tusschen de pieren te IJmui-
den aangespoeld het lijk van den zoo nood
lottig om het leven gekomen Zandvoortschen
visscherman P. Loos. Het lijk is overgebracht
naar de Alg. Begraafplaats in IJmuiden.
In den avond van Donderdag 22 Septem
ber vertrokken Loos en Visser ter garnalen-
vangst en Vrijdagmorgen is de boot leeg aan
komen drijven. Vrijdagmiddag spoelde het
lijk van Jan Visser aan bij paal 61. Echter
moest het tot- hedennacht duren, voor Loos
door de zee werd teruggegeven.
Bij de overbrenging van het stoffelijk
overschot van den verongelukten schipper
Loos in IJmuiden waren uit Zandvoort aan
wezig de waarnemend commissaris van po
litie Bollé, en de voorzitter van de Zand-
voortsche Reddingsbrigade R. v. d. Mijs.
Anti-boutade.
Ik peins, waarover ik het heden.
Nu weer eens met u hebben zal:
Wat houdt u in "t bijzonder bezig,
O, wacht maar eens, ik weet het al...
Ik vind het heerlijk, als je 's morgens
Verkwikt weer naar je werk toe gaat
En striemende Octoberrcgen,
In. j' uitgeslapen facie slaat.
Dat stimuleert, en werkt verfrisschend
Wanneer je weer een dag begint,
Vooral ook als het vergezeld gaat
Van loeienden Octoberwind.
Die geeft je prettige voldoening
In een verjongd besel van kracht.
Een nieuwe stap in 't voile leven,
Na een bewusteloozen nacht.
Ik snuit mijn neus met enthousiasme.
Het brengt weer klaarheid in je kop,
Ik vind het heerlijk om te niezen.
Daar lucht je weer eens fijn van op.
't Wordt kouder en ik denk met vreugde:
Waarvoor heb ik een winterjas,
Wanneer het altijd zomer ware,
Wat deed ik met mijn wollen das.
En 's middags laat, als ik naar huis ga,
Dan valt de schemer al weer in,
Ik loof het kunstlicht, en de kachel,
Ze brengen .knusheid in 't gezin,
Ik zeg maar, al 't klimaatgemopper,
Is zonder nut en daarom dom.
Het brengt toch voor een reeks van
maanden
De zomerwarmte niet weerom.
P. GASUS.
VELSEN
HOE DE WERKLOOSHEID TE
BESTRIJDEN?
INSTEMMING VAN SANTPOORT'S BLOEI
MET HET PLAN-VAN TILBURG.
Wij ontvangen het volgende schrijven ter
plaatsing:
Met zeer groote belangstelling nam ik ken
nis van het plan. „Van Tilburg" en de enorme
voordeelen zoowel voor de gemeente als voor
de crLsisslachtoffers: de werkloozen.
Dit plan, uitmuntend door eenvoud en logi
ca. moet ieder, die de welvaart van onze ge
meente ter harte gaat. met dankbaarheid voor
den heer Van Tilburg vervullen en den wensch
doen uitspreken, dat dit plan spoedig tot uit
voering moge komen.
Wat heeft dit plan voor Santpoort in het
bijzonder nog te beeekenen?
Hoe dikwijls moesten niet door het gemeen
tebestuur noodgedwongen onze gerechtvaar
digde verzoeken om wegverbetering, schoon
houden, verlichting enz. de laatste jaren wor
den afgewezen, zoodat vele forensen het plan
maakten naar een andere meer bewoonbare
gemeente te verhuizen.
Wordt nu door het plan „Van Tilburg" een
einde gemaakt aan de ergerlijke verwaarloo-
zlng der gemeentewegen, zoodat men lancs
fraaie, goed onderhouden wegen Santpoort en
de daarin gelegen woningen zal kunnen be
reiken, zonder genoodzaakt te zijn modder
poelen te doorwaden (zie B rede rode wez.
Hoofdstraat. Bloemendaalscheweg enz.) dan
zal pas Santpoort den concurrentiestrijd met
Bloemendaal met succes kunnen aanbinden.
Nieuwe kapitaalkrachtige, stedelingen zullen
zich hier komen vestigen op de nu renteloos
liggende gemeentegronden van het Burg. Rij-
kenspark; 's zomers zal ons dorp met zijn
heerlijke natuur drukker worden bezocht door
vreemdelingen en dc hier gevestigde forensen
vullen hun verhuisplan laten varen.
Dat dit alles belangrijke financieele voor-
De Duilsche rijkspresident Paul von Hinden burg, die gisteren zijn 85sten verjaardcg
vierde, bij het verlaten van het Reichsehrenmal" waar hij een krans had neergelegd.
Het rapport Lytton gepubliceerd. Autonoom
bestuur voor Mand$joer\)e voorgesteld.
(3e blad. lc pag.)
Hindcnburg's 85ste verjaardag.
(3e blad. Ie pag.)
Californië door een waterhoos geteisterd.
(3e blad. lc pag.)
Duitschland's contingcntecringsplan. Met
België overeenstemming bereikt.
(3e blad. 2e pag.)
Het lijk van den verongelukten visscher Loos
te IJmuiden aangespoeld.
(Ie blad, Ie pag.)
Gevaarlijk brand te Amsterdam. Drie vrou
wen naar een ziekenhuis vervoerd.
(Ie blad, le pag.)
ARTIKELEN. ENZ.
R. P.: Dc bakermat van den Vrede.
(le blad. le pag.)
Het veilig verkeer en dc Kon. Ned. Automo
bielclub. Nuttige wenken en raadgevingen.
(4e blad. 2e pag.)
Ton Ruijgrok: Langs dc Straat. „Het ver
lorene".
(4e blad, 2e pag.)
H. G. Cannagieier: Dc smalfilm.
(le blad, 2c pag.)
deelen voor de gemeente Velsen oplevert èn
via het. belastingbiljet van winkeliers, bou
wers. tuinlieden, enz. èn door dc belastingen
die door de nieuwe en niet vertrekkende inwo
ners zullen worden opgebracht, behoeft geen
betoog.
Velen zullen dan ook met mijn wensch in
stemmen, dai spoedig tot verwezenlijking van
het plan „Van Tilburg" moge worden overge
gaan, tot heli van de gemeente Velsen.
JOH VAN BEEM.
Voorz. Sanlpoort's Bloei.
GEVAARLIJKE BRANDEN TE
AMSTERDAM.
Drie vrouwen naar een
ziekenhuis vervoerd.
OUDE LIEDEN OP BOVENHUIZEN IN
NETELIGE POSITIE.
KLOEKE REDDING DOOR DE BRANDWEER
In het kleine perceel Binnen Oranjestraat,
te Amsterdam Ls in den nacht van Zaterdag
op Zondag brand uitgebroken. Het echtpaar
Bentclaar. waarvan de man 82 en de vrouw
79 jaar oud is. moest zich redden door zich
door het W.C.-raampje te wringen. In onder-
kleeren moesten zij zich op een naastliggend
dak in veiligheid stellen.
Eenige uren na dezen brand brak een even
gevaarlijke uit in do Von Zes nriraat 56.
In het benedengedeelte, waar cm schoen
makerij Is gevest led. brak de brand uit.
De vlammen grepen razen snel om zich
heen; de ruiten aan den straatkant sprongen
en wat niet kon ultbllivcn geschiedde dan ook
prompt: met een doffe klap sloeg het vuur
door naar het trappenhuis en klom in dit ge
vaarlijke trekgat snel omhoog; een oogenblik
zelfs sloegen do vlammen buitenom tot boven
het dak uit Bovendien was het geheele per
ceel in rook gehuld.
De bewoners van de eerste ct rge. de 57-
'arlge mejuffrouw J H Bakker en haar 46-ja-
rigc zuster Geertje Bakker, van wie de oudste
hulpbehoevend ls ontwaakten door den hevi-
een rook. die in het vertrek binnendrong. Tot
hun ontsteltenis zagen zii zich den weg naar
de straat door het vuur versperd en deze ont
dekking deden ook de op do tweede étage wo
nende weduwe Fneeïbaris. 79 jaar oud. en
haar dochter M. E. Engelbarts
Dc hulpbehoevende juffrouw Bakker bleef,
daar zij weinig of niets kon uitrichten, in
haar kamer liggen; hevig overstuur van de
doorstane emotie, doch bij haar volle bewust
zijn. werd zij daar door de brandweer wecee-
haald. Haar zuster was niet zonder moeite
naar den zolder gevlucht: buren wLsten haar
daar uit haar benarde positie te bevrijden en
via de trap van perceel 54 naar buiten te
brengen
Inmiddels was ook do commandant der
brandweer, de hee: C. Gordijn Jr.. die pech
had gehad met het starten van de auto. waar
mede hij zou uitrukken, op het terrein van den
brand aangekomen Al spoedig bleek, dat het
blusschingswerk geen groote moeilijkheden
zou opleveren: twee stralen waren uitgelegd
en deze reeds waren voldoende om de vlam
men. die van buiten uit ook de eerste etage
flink hadden geblakerd, meester te worden.
Oude vrouw op zolder
gevonden.
Ook de bewoonsters van twee hoog hadden
het vóór en tijdens het optreden van de brand
weer leelijk tc kwaad gehad. De 79-jarige juf
frouw Engelbarts was. toen de toestand zich
dreigend liet aanzien met haar dochter naar
den zolder gegaan. Laatstgenoemde heeft daar
een raam opengemaakt en Ls op een platje ge
klommen. Buren van het naastliggende huls
trachtten haar via het hooger gelegen dak te
bevrijden, doch zij stond er op dat eerst haar
moeder geholpen werd. Dit is dan ook ge
schied en wel door twee lieden van het brand
weercorps, die de oude vrouw bewusteloos bij
de zoldertrap vonden liggen met brandwon
den aan het hoofd. Beide mannen hebben
haar naar het raam gesleept om weer wat bij
