DE VEEDIEVEN
FEUILLETON.
(TOM MIX SERIE.)
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
29)
Levi alt's tend liet den holster los, oen
schuldige glimlach overtoog zijn gelaat. „Ik
geloof niet dat wij een scène repeteerden"
zei hij. terwijl hij probeerde om luchtig te
spreken. Ik vertelde je zuster juist dat....''
Miss Radford lacht vroolijk. „Je hebt een
hoofd stuk van mijn boek bedorven. Ben",
verklaarde zij. met geveinsde ergernis. ..Mr.
Leviatt was juist klaar met zijn huwelijks
aanzoek aan mij en op het punt gekomen,
waar verondersteld wordt, dat hij in bittere
bewoordingen over zijn mededinger spreekt."
Zij lachte weer en keek Leviatt met spottende
oogen aan. „Natuurlijk zal ik nooit in staat
zijn, om mijn lezers te vertellen, wat hij
gezegd zou hebben, want jij arriveerde al ix>
een heel ongelegen tijdstip. Maar hij heeft
mij veel geleerd werkelijk veel meer, dan
ik ooit van hem verwacht had."
Zij maakte een spottende buiging. „Ik ben
u zeer verplicht, Mr. Leviatt", zei ze. ter
wijl zij sterken, nadruk legde op haar woor
den. „Ik beloof je, dat ik mijn best zal doen.
om een zeer interessant karakter van je te
maken cr waren oogenblikken, waarop je
bijna dramatisch werd."
Zij boog voor Leviatt en wierp haar broer
een misleidenden.glimlach toe. Toen liep zij
langs Leviatt heen, vervolgde luchtig haar
jopeg over de losse steénen van den heuvelrug
en daalde af naar de vlakte, waar zij haar
pony vastgezet had. Ben stond haar bewon
derend na te kijken toen zij opsteeg en, weg
reed over de vlakte. Toen wendde hij zich tot
Leviatt en keek hem ernstig aan.
„Ik geloof niet, dat jullie repeteerden voor
het boek", zei hij rustig, met een tikje vroo-
lijkheid in zijn stem.
„Zij hield mij voor den gek", antwoordde
Leviatt, terwijl hij bloosde.
„Dat vermoed ik ook, antwoordde Ben
droogjes. „Zij weet een man handig op zijn
plaats te zetten". Hij keek glimlachend naar
de'vlakte, waar Miss Radford ,op weg naar
huis nog te zien was, „Het ziet er naai- uit.
alsof zij nog niet bereid was, om haar
naam te veranderen in dien van Leviatt",
grinnikte hij.
Maar Leviatt's gedachten waren niet vroo
lijk. Hij stond een oogenblik naar de vlakte
te kijken, met een knorrige, suffe uitdruk
king op zijn gelaat. Ben's schertsende, woor
den schonken slechts nieuw voedsel aan het
vuur van woede en teleurstelling, dat oplaai
de in zijn hart-. Plotseling verdwenen de har
de lijnen om zijn lippen en hij lachte sluw.
„Zij is bijna bereid om van naam te ver
anderen", zei hij. .Alleen is zij niet van
plan, om dien van Leviatt aan te nemen".
„Jc raadt er maar naar" antwoordde Ben
op scherpen toon.
Leviatt lacht vreemd. „Ik geloof niet, dat
ik er naar raad", antwoordde hij. „Je bent in
haar gezelschap geweest en hebt haar dik
wijls gezien, maar je gebruikt je oogen
niet."
„Wat bedoel je?" vroeg Ben, met scherpe,
koele stem.
„Ik bedoel, dat je, wanneer je je oogen ge
bruikte. zoudt. kunnen zien, clat zij het aan
gelegd heeft met. Stafford's nieuwen knecht".
„Wel", antwoordde Ben. „zij is haar eigen
baas. Wanneer zij vriendschap gesloten
heeft met Ferguso*. dan is dit haar zaak".
Hij lachte. „Zij is slim", vervolgde hi.Y „en
misschien heeft zij een eigen opvatting over
de reden waarom zij vriendschap met hem
gesloten heeft. Zij heeft mij verteld, dat zij
hem zal gebruiken als karakter in het boek.
dat zij schrijft. Misschien bestudeert zij
hem".
„Ik geloof niet dat zij hem bestudeert"
verklaarde Leviatt.
„Een meisje studeert niet hard, wanneer
zij de hand van een man vasthoudt en bloost
wanneer een ander haar daarop betrapt."
Er klonk een lichten hoon in Leviatt's
stem, waarom Radford hem een scherpen
blik toewierp. Een oogenblik betrok zijn
gelaat en hij stond op het punt om een
scherp antwoord te geven. Maar zijn gezicht
klaarde onmiddellijk op en hij glimlachte.
„Ik ben overtuigd dat zij in staat is, om
om zichzelf te passen", antwoordde hij. „Dat
zij Ferguson's hand vasthield, zegt niets.
Waarschijnlijk probeerde zij een indruk te
krijgen dat vertelt zij mij altijd. Maar zij
gaat haar eigen gang en wanneer zij Fergu
son bestudeert, dan is dit haar zaak en wan
eer hij goed aangeschreven staat bij haar,
dan is dit ook haar zaak. Wanneer een
man niet jaloersch is, zal hij moeten inzien,
dat Ferguson niet zoo'n slecht soort mensch
is"
Een boosaardig licht verscheen in Leviatt's
oogen. Hij keerde zich om en keek Radford
aan, terwijl hij op kouden. bijtenden toon
sprak. „Toen je mij stoorde", zei hij, „wilde
ik je zuster juist iets vertellen van Fergu
son. Misschien dat je de dingen anders
ziet, wanneer ik jou vertel, wat ik haar
juist wilde zeggen. Een poos geleden moest
Stafford een revolverschutter huren". Hij
wierp een veelbeteekenende blik op Radford,
die deze kalm terug gaf. „Ik vermoed, datje
wel weet waarvoor hij dien noodig had. Hij
kreeg er een. Zijn naam Is Ferguson. Hij ver
dient honderd dollars per maand voor dit
seizoen, om Ben Radford buiten gevecht te
stellen!"
De glimlach was van Radford's gelaat ver
dwenen, zijn oogen koud en vinnig.
„Vertel je ook leugens omtrent Ferguson,
omdat je denkt, dat hij bevriend is met
Mary?" vroeg hij kalm.
Leviatt's rechter hand gleed snel naar zijn
holster. Maar Radford lachte barsch. „Laat
dat!" zei hij op scherpen toon. „Ik zeg niet
dat je een leugenaar bent, maar wat je nu
gezegd hebt, geeft aanleiding om je zoo te
noemen, totdat je bewezen hebt dat je het
niet bent. Hoe weet je dat Ferguson ge
huurd is. om mij buiten gevecht te stellen?"
Leviatt lachte. ..Stafford en ik gingen naar
Dry Bottom, om een goed schutter te zoe
ken. Ik schoot op straat voor de Zilveren
Dollar op een blik, opdat Stafford gelegen
heid zou hebben om te probeer en iemand te
krijgen, die mij de baas was, Ferguson
speelde het klaar en Stafford huurde hem.
Radford's blik was kalm en effen. „Dus
dan heb je al dien tijd al geweten, dat hij mij
zocht," zei hij koel. „Waarom heb je dat niet
eer verteld. Je hebt altijd beweerd, dat je
mijn vriend was."
Leviatt blaasde en schoof, niet op zijn ge
mak, van den eenen voet op den anderen,
maar keek Radford met vinnigen, argwanen-
nen blik aan. „Wel" antwoordde hij kortaf,
„ik ben opzichter van de Two Diamond en
niet gehuurd om alles te vertellen wat ik
weet. Ik vermoed, dat je mij een misselijke
kerel zoudt vinden, wanneer ik dingen ging
vertellen, die ik niet het recht heb om te
vertellen".
„Maar nu vertel je heo toch", antwoordde
Radford en kneep zijn oogen een weinig
dicht.
„Ja" antwoordde Leviatt rustig, „dat doe
ik. En daarom noem je mij een leugenaar.
Maar je moet maar afwachten. Misschien
zul je vallen. Je hebt zeker niet gehoord,
hoe Ferguson aan de jongens verteld heeft,
dat hij op een avond naar je huis ging, on
der voorwendsel, dat hij gebeten was door
een ratelslang, omdat hij met je in kennis
wilde komen, om je op zekeren, dag, wan
neer je zulks niet verwachtte, te overvallen.
En toen hij den geheel en nacht in je woning
was geweest, snoefde hij er tegenover de
jongens op, dat hij je zuster voor den gek
zou houden. O, hij is handig!" besloot hij
met een triomfantelijken toon in zijn stem.
Radford schrok, zijn gelaat werd een weinig
bleek. Hij had het vreemd gevonden, dat een
ervaren man der vlakten zooals Ferguson
scheen te zijn door een ratelslang gebeten
zou worden op de manier, waarop hij dit
beschreef. En dan had hij rondgezworven in
de buurt van
Misschien vindt je het wel vreemd, dat
Stafford een twee-revolversohutber huurt,
om afgedwaalde dieren op te sporen", viel
Leviatt op dit oogenblik in. „Twee-revolver-
schutters zijn meestal niet te vinden voor
zoo'n baantje, insinueerde hij. „Daarvoor
gebruikt men meest eenvoudige, minder
waardige kerels, die voor niets anders te
gebruiken zijn en nu hun tijd besteden met
rondzwerven en werk te coen, dat niet ge
schikt is voor een cowboy".
Radford had zich snel opgericht, zijn lip
pen verstrakten. Plotseling stak hij Leviatt
zijn hand toe. „Ik dank je", zei hij kalm. „Je
hebt het mij wel wat laat verteld, maar ik
geloof toch, dat het nog bij t-ijds is geweest.
Ik zal hem een poosje in het oog hou
den, en wanneer de zaken staan, zooals je
zegt Hij hield op, zijn stem" verried
duidelijk een veelbeteekenende grimmigheid.
„Tot ziens", vervolgde hij.
Hij keerde zich om en daalde de helling
van den heuvel af. Een oogenblik later zag
Leviatt hem op zijn pony naar huis draven.
Leviatt, stond hem een paar minuten na
te kijken, zijn oogen glinsterden van vol
doening. Toen daalde hij ook den heuvel af
en besteeg zijn pony.
(Wordt vervolgd.).
DE NIEUWE VERKEERSBRUG TE ZALTBOMMEL. Een aardig kijkje op het machtige
bouwwerk, genomen juist bij de opening der hoogspanning.
BINNEN LUTTELE WEKEN neemt de eerste
zesdaagsche wielerwedstrijd in het R.A.I.-gebouw
te Amsterdam een aanvang. De voorberei
dingen zijn in vollen gang en aan den bouw
van de baan en de tribunes wordt druk ge
arbeid.
DE PRINS VAN WALES TE DEN HAAG. Vrijdag bracht de Prins van Wales tijdens
zijn kort verblijf hier te lande een bezoek a an het Mauritshuis te Dqji Haag.
ZUS BRAUN, die van haar, tijdens de Olympiade
opgeloopen ernstige ziekte in zooverre hersteld is,
dat zij de terugreis onlangs weer mocht aanvaar
den, is Vrijdag te Rotterdam aangekomen. Zus
Braun met haar echtgenoot aan boord van de
Dansterdijk, waarmede de reis gemaakt werd.
DE INTERNATIONALE AUTOMOBIEL-TENTOONSTELLING, die deze week in Olympia Hall
te Londen geopend is, behooit tot de grootste welke ooit in Engeland georganiseerd zijn.
De meest uitcenloopende merken, van de goedkoopste tot dc duurste modellen, van race-wagen
tot relsauto zijn vertegenwoordigd. Een overzicht van de expositie.
DE „NEPTUNIA", dc nieuwste aanwinst der Italiaanschc koopvaardijvloot, die den dienst op Zuid Amerika gaat onderhouden met de „Oceania" en het
traject in zeven d agen zal afleggen.
