PAST OP VOOR
deze VERSCHIJNSELEN!
ABSORBINE J*
Liefde de Sterkste
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 28 NOVEMBER 1932
SINT NICOLAAS IN DE
KLEINE HOUTSTRAAT.
TRIOMFTOCHT DOOR DE STAD.
Dat was me 'n drukte daar Zaterdagmid
dag op de Turfmarkt! Een groote poli
tiemacht was noodig, niet om een straatbe-
tooging uit elkaar te jagen, maar om te voor
komen, dat kinderen geen ongeluk zouden
krijgen. Want al die honderden kinderen tuur
don maar onafgebroken naar één punt, na
melijk in de richting van de Lange Brug, die
naar hun opvatting zoo akelig lang dichtbleef
om de boot uit Spanje, waarmee Sint Nico-
laas met zijn bekenden zwarten Piet
tjonge, wat is die z'n Bisschop alle eeuwen
door trouw gebleven! een bezoek aan
Haarlem kwam brengen, door te laten. Een
inspecteur, eenige hoofdagenten en agenten
en de motorbrigade waren noodig om er
voor te zorgen, dat de al te enthousiaste vol
gende generatie van Haarlem in het water
of onder een autobus zou geraken.
Maar eindelijk kwam dan toch een eind
aan het ongeduld. De brugwachters deden
de hekken dicht en draaiden het smalle
bruggetje open, zoodat de boot uit het Zui
den binnen kon stoomen. Sint stond met
Piet op de voorplecht en wuifde in het voor
bijvaren de wachtenden op belde oevers van
het Spaarne minzaam toe- Sint had ook zijn
witten schimmel meegebracht; die stond op
het achterdek ongeduldig te trappelen, niet
om zijn historischen tocht over de daken te
maken dat doet hij immers pas op 5 De
cember maar voor een rit door de Haar-
lemsche straten, waartoe hij uitgenoodigd
was door het bestuur van de Kleine Hout-
slraatvereeniging (N.Z.) Er was een gedeelte
van een muziekkorps ..De Spaarnebazijuin"
aan boord; dat was hem blijkbaar hoffelijk
tegemoet gereisd.
dit liet zich op den tocht langs het
Z. B. Spaarne en ook nog bij de Lange Brug
hooren. maar wat deksel! waarom
zweeg het, toen het schip den wallekant van
de Turfmarkt naderde? Waarom speelde het
toen niet „Zie ginds komt de stoomboot
Enfin dat „blyde incomste'' was er niet
minder uitbundig om! Wel kostte het aan
vankelijk eenige moeite om den schimmel de
schuine plank van het schip af t>e krijven.
Het dier overigens heel rustig vertikte
het om dezen afgrond in te gaan. Het was
niet te bewegen met vriendelijke woorden en
ook niet met aanmoedigende klappen op de
schoften. Toen kwam er één op het denk
beeld, om het een jas over den kop te han
gen maar dit had juist een averechtsche uit
werking: 't paard eed geen stap meer! Ein
delijk ontfermde een deskundige uit het pu
bliek zich over het geval; hij trok de jas
weg, pakte het dier bij den teugel en kreeg
'm in no time achteruit van de boot op den
wal.
Toen kon de grijze Sint zijn paard bestij
gen.-Hij deed dit trots zijn hoogen ouderdom
met bewonder''nswaardigen lenigheid. En
toen ging de stoet, voorafgegaan door „De
Spaarnebazuin" met een kranigen tamboer-
maitre en de motorbrigade van de politie en
oms^iwd door een ontzaglijke hoeveelheid
juichende kinderen, via de Ged. Oude Gracht
naar de Kleine Houtstraat, waar Sint Nico-
laas bij perceel 37 door den voorzitter van de
Kleine Houtstraatvereeniging. den heer J.
Kort, allervriendelijkst ontvangen werd. Hij
betuigde den Bisschop zijn dank da/t hij op
zijn tocht door de stad ook de Kleine Hout
straat wilde bezoeken, een daad, die de win
keliers op hoogen prijs stelden.
Sint Nicolaas antwoordde hem en zei, dat
het genoegen heelemaal aan zijn kant was
en dat hij verrast was door het groote aantal
prachtige winkels, dat in deze straat te vin
den was. Hij hoopte, dat de winkeliers veel
succes met hun étalagewedstrijd zouden mo
gen oogsten. Zelf wilde hij daartoe wel het
zijne bijdragen; daarom liet hij onder de
kinderen biljetten verspreiden, die op den
letterwedstrijd betrekking hadden.
Daarna begon de lange tocht door de stad.
Het ging langs Lange Veerstraat Klokhuis
plein, Jansstraat, Jansweg, Kcnrimieiplein,
Frans Halsplein. Schoterweg. Generaal Cron-
jés'raat, Soendaplein, den Schoterweg terug,
Kennemerstraat, Frans HaLsplein, Kenne-
merplein. Kruisweg. Kruisstraat. Barteljoris-
straat, Groote Markt Koningstraat. Verwulft
Ged. Oude Gracht naar de Kleine Houtstraat
waar de stoet ontbonden werd.
Het behoeft natuurlijk geen betoog, dat het
een ware triomftocht geworden is en dat Sint
Nicolaas maar vooral ook Pieterman
knecht overal warm toegejuicht werd.
Het bestuur van de Kleine Houtstraat
vereeniging behoeft er geen spijt van te heb
ben. dat het den Bisschop uitgenoodigd heeft
om hier een bezoek te komen brengen.
ORGEL VOOR DEN PROTESTANTENBOND
HAARLEM-NOORD.
Het gebouw van den Protestantenbond in
Haarlem-Noord zal voorzien worden van een
pneumatisch orgel met klavier volgens het
systeem van pneumatische kegelladen, te le
veren door de firma H. W. Flentrop te Zaan
dam. Er komt een electrische windvoorzie-
ning.
Ds. W. BijLEVELD.
Ds. W. Bijleveld te Haarlem-Centrum komt
voor op een tweetal voor de Christelijk Gcref.
Kerk te Woerden.
Een Dr. W. E. Merens fonds.
Het gebeurt maar al te vaak, dat zij die
moedig hun leven in de waagschaal stel
len om medemenschen, die in pthysieken
nood verkeeren te redden, zelf de dupe wor
den van hun nobele menschli'svend'hedd. Red
ders van drenkelingen komen dikwijls met
bedorven of gescheurde Weeding. soms me'
verwondingen uit hun avontuur, ja het komt
zelfs voor, dat kleedingstukken, die zij op
het droge hebben achtergelaten, na de red
ding gestolen blijiken. Het bekende Carnegie
Heldenfonds kan niet in alle indiv&dueele
gevallen van deze soort hulp verleenen of
schade vergoeden en met name niet direct,
hetgeen soms zeer noodzakelijk is.
Eenige goede vrienden van den onlangs
overleden Dr. W. E. Merens hebben het plan
opgevat, een fonds te stichten, dat den naam
van den betreurden geneesheer zal dragen
en dat in deze gevallen zal vooraten.
Een uiterst sympathieke gedachte.
Het comité, dat samengesteld is uit de
heeren H. M. v. Bemmrien, Ir. W. J. Burgers-
dijk. Mr. J, Deenik, Dr. M. J. Huisinga, Arts
M. Mauritz, P. W. Peereboom, P. Ris sela da
Joh. M. Schmidt en J. C. Tadema, hoopt dat
alle patiënten, ook fonds-patiënten van wij
len Dr. Merens door naar krachten bij te
dragen aan de vorming van dit fonds zullen
medewerken. T: dien einde werd de navol
gende oproeping verzonden;
Toen de ontstellende tijding kwam van
het overlijden van Dr. W. E. Merens. is de
behoefte gevoeld diens nagedachtenis op
eerbiedige en passende wijze te eeren en zijr
naam te doen voortleven, nog lang nadat
ook de huidige generatie zal zijn heenge
gaan.
Diep gevoelen velen, met name onder zijn
vrienden en vroegere patiënten, hoevee!
Haar!em verschuldigd is aan deze veelzijdige
oprechte figuur, in de eerste plaats gezien aL-
kundig geneesheer en trouwhartig vriend
van een breeden kring van Haarlemmers in
alle geledingen der samenleving. Daarnaas*
blijft Dr. Merens sterk in de herinnering
als iemand die, deels uit aangeboren sportief
zevoel in de beste beteekenis dezer woorden
deels uit zuiver hygiënisch oogpunt, bovena
het zwemmen nader gebracht heeft tot de
massa. Door de zwemkunst is in later jaren
zijn belangstelling vooral gegaan naar de
hulmverleening aan slachtoffers van onge
vallen in het algemeen, aan drenkelingen
in het bijzonder.
Deze omstandigheden hebben de onderge-
feekenden er toe geleid t= pogen een fonds
in het leven te roepen, dat de naam Dr.
W. E. Merens-Fonds draagt en uit welk?
-ente hulp en steun kan worden verleend aan
hen, die bij h?ta redden van drenkelingen
lichamelijke verwondingen of materieele
schade hebben geleden en wien thans derge
lijke vergoeding niet zou kunnen worden
verstrekt, om hen in staat te stellen, dit fond
te vormen, hebben' de ondergeteekenden ook
uw hulp noodig en zij meenen, dat u hun
deze voor dit doel niet zult onthouden.
In vol vertrouwen hierop, verzoeken zij u
daarom dooi- middel van aangehecht biljet
een bijdrage voor dit fonds te wiillen toezeg
gen aan of storten op het aangegeven adres
Ook geregelde jaarlïjksche bijdragen zijn wel
kom. wanneer u hieraan de voorkeur mocht
geven.
Het in de circulaire bedoelde adres is van
den heer P. W. Peereboom, Groote Houtstraat
93, te Haarlem.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
De voeten jenken en branden, de huid tus-
sehen de teenen barst of men ziet kleine,
witte blaartjes en een droge, hoornachtige
huid. Dit is een waarschuwing!
Verwaarloost deze verschijnselen en ge
loopt het risico later met pijn te loopen en
een ernstig voeteuvel te krijgen.
Gebruik onmiddellijk Absorbine Jr.
Het bestrijdt de vergiftige kiemen,
die voeteuvels veroorzaken. Geneest
de pijnlijke plekken voorkomt ver
dere infectie.
Absorbine Jr. heeft bovendien al jarenlang
pijnlijke spieren, kneuzingen, brand en
snijwonden, verstuikingen en
schaafwonden genezen.
Vraagt een gratis monster aan
de Absorbine Jr. Company,
Beulingstraat 2, Amsterdam,
onder vermelding van dit blad.
Abaorfefae Jr. wrkrfbbmr bij
VERGADERING K. T. K.
Zaterdag vergaderde de Technische Com
missie van den Kennemer Turnkring onder
leiding van den heer P. Dijkstra.
Besproken werd een rapport van de exa
men-commissie voor de vaardigheidsproeven
K. N. G. V. De jury-lijst betreffende de 4 Fe
bruari a.s. te houden driekringenwedstrijd
vond eenige uitbreiding.
Een uitvoerige bespreking werd gewijd aan
de dit seizoen gehouden gymnastiekwedstrij -
den voor dames en heeren. Aangaande vast
gestelde deelneming in een te lagen graad
stelt de T. C. voor, de desbetreffende turn
sters en turners, die prijzen behaalden, voor
het algemeen graads-klassement te schrap
pen. Bedoelde gymnasten komen evenwel
dan toch in aanmerking voor een prijs, maar
dan buiten mededinging van de anderen. De
ze laatsten schuiven daardoor eventueel één
of meer rangnummers op.
Door de leiders van de gymnastiekwedstrij-
den was een rapport ingediend, waarvan de
daarin vervatte voorstellen met een enkele
geringe wijziging door de T. C. werden aan
genomen. De T. C- was van oordeel, dat het
nieuwe wedstrijdsysteem de gymnasten tot
intensieve en veelzijdige voorbereiding heeft
gebracht, en dat in aansluiting daarmede het
peil blijkbaar is opgevoerd. Aan de hoofd
zaak werd dus voldaan. Enkele bijkomstige
punten moesten evenwel worden herzien.
Voor 1933 wordt het systeem nu als volgt:
De graadwedstrijden blijven hoofdzaak;
gehandhaafd worden voorts twee wedstrijden
met verschillende onderdeelen voor de le en
2e graden en een wedstrijd voor den 3den
graad. Het systeem keuze-oefeningen voor de
beide hoogste graden blijft bestaan. Voor den
3den graad worden 2 keuze-oefeningen inge
voegd. Zoo mogelijk worden uitgebreid het
aantal onderdeelen le en 2e graad, en tevens
de lengte van de onderdeelen 3e graad hee
ren. Voor de vereenigings-wedstrijden zullen
gelden ploegen van 3 voor de hoogere graden,
en van 5 voor den 3en graad; voor den uit
slag telt het totaal van de beste 3, resp. 5.
Behoudens oordeel van de T. C. mag in 1933
niemand in een lageren graad uitkomen dan
waarin in beide vorige jaren werd ingeschre
ven; tevens zal dan gelden de bepaling, dat
ieder, die. dit jaar minstens 75 percent van
het totaal verkreeg, in 1933 in een hoogeren
graad moet deelnemen. Elke oefening mag
2 x worden uitgevoerd, maar de laatste zal
tellen.
Voorts werden betreffende de wedstrijden
enkele punten van meer huishoudelijk belang
vastgesteld.
Voor de voorloopige training betreffende
den a.s. driekringenwedstrijd werden aange
wezen: van O..S. de dames C. en B. van der
Mije, Biesenberger, Sochow, Rollema en v. d.
Weri'f, en de heeren O. en J. Brink, Castien
en Zwemmer; van Bato de dames de Liefde
en Smal, en de heeren Jac. en Jan Hoog-
straate, v. d. Veldt en W. J. van Houten; van
Concordia de dames Wiel ai't, Smit, Rookhui-
zen, Kaptein, de Bruijn Osterthun en Kwant;
van Turnlust H. de heeren Silvis en Timmer
man; van de Bloemendaalsche Gymn. Ver.
mej. Kerkhout en de heeren van Zadel, Beek
en Timmer; van Tumlust B. de dames J. v.
d. Wal, v. Driel, Klees en Wagenaar, en de
heeren Visscher, Dibbels, Gerssen en Dingier
van Sparta mej. Michel.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst oj niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
VUILNISBELT!
Mijnheer de Redacteur!
Beleefd waag ik een plaatsje in uw veelge
lezen blad.
Als bewoonster van de Sparrenstraat erger
ik mij steeds aan het volgende:
Er schijnt door de Gezondheidscommissie
weinig aandacht geschonken te worden aan
het boschje aan bovengenoemde straat ge
legen.
Mag ik er dan even op wijzen dat het ge
bruikt wordt door omliggende bewoners enz.
als vuilnisbelt?
Wat onbruikbaar geacht wordt en wat te
onaangenaam riekt voor de vuilnisbak, wordt
daar gedeponeerd.
Men is verplicht in de zomermaanden cle
ramen gesloten te houden. Voorwaar niet
prettig en vooral niet, als men hier voor z'n
gezondheid woont. De ontzettende lucht van
bedorven visch enz. om van de last van
groote zwarte vliegen, welke daar voedsel in
overvloed vinden, niet te spreken is on
dragelijk. Mijn vraag is of het nu geen mooie
gelegenheid is met 't oog op de werkloos
heid dat geurige bosch te laten verdwijnen
vóór het voorjaar en de mooie warme zomer
weer in 't land komen.
U Mijnheer de Redacteur beleefd dankend
voor de plaatsruimt'e.
ABONNéE.
ZONDER TROPEN GEEN EUROPA
Dit kernachtige woord van onzen grooten
tropenhygiënist Tillema heeft nog niets van
zijn waarde verloren. Immers hoe geheel an
ders zou onze samenleving er uitzien, wan
neer wij de Indische producten als: koffie,
thee, tabak, rubber enz. eens moesten mis
sen. Maar ook zonder tropen geen Nederland,
al denken vele Klein-Nederlanders misleid
door hunne politieke leiders daar anders
over. Daar nu iedereen zijdelings of onmid
dellijk belang heelt bij onze Overzeesche
Gewesten, is het geoorloofd een beroep te
doen op de medewerking van allen teneinde
mee te helpen groote problemen als daar zijn,
het bestrijden en voorkomen van ziekten tot
hunne oplossing te brengen. Weliswaar wordt
veel, heel veel door het gouvernement op dit
punt tot stand gebracht, maar nog altijd is
er plaats voor het particulier initiatief, voor
al in deze tijden nu de overheid gedwongen
is zich tot het allemoodigste te beperken.
Het zij ondergeteekende vergund over ziekte
in de tropen een enkele opmerking te maken
in de hoop daadwerkelijke belangstelling te
mogen wekken in dit voor de millioenenbe-
volking zoo gewichtige vraagstuk.
Afgezien dan van de hier in de gematigde
zóne voorkomende aandoeningen die men
in de tropen in minstens even ruime mate
aantreft (b.v. tuberculose rheumatiek, suiker
ziekte enz.) heeft men ginds bovendien nog
te maken met de z.g. groote volksziekten
waarvan de bestrijding voor den bewoner dei-
tropen een levensbelang, ja zelfs levens
voorwaarde mag heeten. Dit is het geval met:
a. de-, malaria in al zijn kwaadaardige vor
men en waarvan de hier të lande voorkomen
de slechts een zwakke afspiegeling is.
De beteekenis van deze zoo verbreide en
zeer dikwijls tot den dood voerende aandoe
ning kan hier niet verder geschetst worden.
Vast staat evenwel dat de ontdekking door
Lavaran en Sir Ronald Ross van de malaria
parasiet en zijn overbrenger meer menschen
het leven gered heeft en nog zal redden dan
er in den wereldoorlog gevallen zijn.
b. De mijnwormziekte veroorzaakt door een
kleine in den darm levende worm die tot ern
stige bloedarmoede met al haar gevolgen
leidt. Het meerendeel der Inlanders is hier
door aangetast. Behalve van gouvernements-
wege is ook door de Rockefeller Foundation
grootscheepsch werk verricht in de bestrij
ding van deze, de volkskracht vernietigende
ziekte.
c. De framboesia cn syphilis, in menig op
zicht op elkaar gelijkend. Beide enorm ver
breid. De eerste geneest door enkele injecties.
Van honderden K.M. ver komen de lijders
om een inspuiting vragen in ruil voor een
kip of iets dergelijks. De syphilis is natuur
lijk geen tropische ziekte in engeren zin, ver
loopt ook niet zoo ernstig zooals wij dat hier
dagelijks zien, maar maakt toch nog slacht-
offex-s genoeg, ook onder de Europeanen.
d. De lepi-a en andere ernstige huidaandoe
ningen, voerende tot bijna onbeschrijfelijke
menschelijke ellende.
e. De beri-beri, vaak verlammingen veroor
zakend. Dikwijls doodelijk door hartspier-
ontaarding.
f. Nog vele andere ook in ons klimaat min
of meer fréquexxt voorkomende darm- en le
verziekten enz.
De moderne therapie heeft van al deze pla
gen een succesvolle bestrijding mogelijk ge
maakt. Daarnaast heeft de oplossing van me
nig tropisch vraagstuk verlichtend ingewerkt
op de Westersche geneeskundige opvattingen.
Zoo zij hier herinneid aan de wereldberoem
de onderzoekingen van Prof. Eykman op
Java over de beri-beri waaidoor eigenlijk voor
het eerst de groote beteekenis van de vita
minen voor het leven duidelijk is geworden,
zoodat tegenwoordig iedereen, de bakker in
begrepen, het heeft over vitaminen, onge
veer op de wijze zooals Jourdain proza sprak
zonder het zelf te weten.
Men ziet dus dat de tropische geneeskunde
wel iets meer te beteekenen heeft dan het
voorschrijven van een hoestdrankje of laxeer
pillen en inderdaad de door haar geboekte
successen laten zoowel individueel als en
masse de in het Westen bereikte resultaten
verre achter zich. En het moge dezerzijds op-
gemei-kt worden, dat. de tropische werkers
ook op dit gebied, recht hebben op meer waar
deering dan waartoe men zich gemiddeld
gesproken in het moederland kan opwer
ken.
Met meer zeggingskracht dan waarover
schrijver dezes vei-mag te beschikken zal de
Simavi-expositie hier ter stede het iedereen
duidelijk gemaakt hebben dat Kromo. wat
ziekte aangaat, ruimschoots zijn deel krijgt
en dat ginds in Gi-ooter-Nederiand om
met Coen te sprekeix wat groots te doen
valt.
En waar voor kort Haarlem in rep en roer
is gebracht voor het stichten van een kin-
dei-bewaai-plaats, daar wordt het naar de be
scheiden meening van ondergeteekende hoog
tijd de aandacht te vestigen op hetgeen hier
boven slechts zeer kort en onvolledig werd
opgemerkt.
Opdat een ieder moge verstaan wat hem
op den weldra te houden Simavi-dag te
doen staat.
U geachte Redactie beleefd dankend,
M. C. BLIJHAM, arts,
Florapark 7.
ZWEEDSCHE ZEEMAN TE AMSTERDAM
VERDRONKEN.
Zondagavond is inde Minervahaven de 34-
jarige tweede machinist K. V. Hansson uit
Malmö bij het aaja boord gaan, doordat hij
onder den invloed van stei-ken drank ver
keerde, van een ladder gevallen en ver
dronken. De tweede stuurman, die ook oixder
den invloed was, is hem nagesprongen, doch
slaagde er niet in hem te redden.
NOG VUUR IN DE P. C. HOOFT.
Zondagmiddag werd de bi-andweer mede
gedeeld dat er weer vuurverschijnselen iri
de „P. C. Hooft" werden waargenomen. De
„Jason" is er heen geweest en heeft water
moeten geven om in een kleine bunker nog
kolen te blusschen.
DE WERKTIJDENBESLUIT BIJ DE
NED. KABELFABRIEK.
Een vergadering van het personeel van de
Nederlandsche Kabelfabriek Delft heeft be
sloten aan de directie het vei'zoek te richten
om de arbeidsinkrimping uit te stellen tot
1 April van het volgende jaar. Voorts zal,
volgens de Crt. worden aangedrongen op
behoud van het volle loon, ook al mocht
tot een verkorting van den wei'ktijd worden
besloten.
MARKTNIEUWS
Noteering van Beverwijk den 25 Nov. 1932.
Andijvie per kist 2540 cent.
Raapstelen 100 bos 3.
Koolrapen per zak 0.85.
Wortelen per K.G. 3 cent.
Bieten per K.G. 2 1/2 cent.
Schorseneeren per bos 810 cent.
Aardappelen klei per K.G. 35 cent,
ld. zand per K.G. 5 cent.
Spruitjes per K.G. 1014 cent.
Boerenkool per bak 3040 cent.
Roode kool per 100 46.
Savoije kool per 100 67.
Bloemkool per 100 818.
Uien per kilo 56 cent.
Prei per bos 610 cent.
Sla per 100 krop 3.50.
Pieterselie per bos 3 cent.
Selderie per bos 67 cent.
Appelen per kilo 1636. cent.
Peren per kilo 1436 cent.
Druiven per kilo 3235 cent,
Brusselsch lof 1828 cent.
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
Mrs. PATRICK MAC GILL.
(Nadruk Verboden).
24)
„Zeg ouwe jongen, kijk niet zoo sip; doe
eens nice en bekijk den zonniigen kant van
het leven, dan kom je er met een lach door
heen, „zooals mijn ouwe heer zegt".
Jack keek bedroefd naar den vroolijken
jongeman en noemde hem binnensmonds
den grootsten idioot, dien hij ooit gezien
had.
„Heb je al plannen voor vanavond'? vroeg
de onbedwingbare Tom opgewekt, terwijl hij
zich een sigaret rolde.
„Neen", antwoordde Jack eenigszins kort
af.
„Wel zou je lust hebben met mij mee te
gaan naar een üiecl gezellige gelegenheid
waar een tam spelletje gespeeld wordt? Hef
ls een particuliere club. in een flat in May-
fair?" ging de jongeman voort, die werkelijk
de b doding had zijn vriendschap voor Jack
te toonen.
Jack stond reeds op het punt te weigeren
toen hem plotseling door zijn brein flitste,
dat hij met dat „tamme" spelletje misschien
zijn magere geldmiddelen eenigszins ver
sterken kon. Hij was eigenlijk niet dol op
kaartspelen alles wat men binnenshui-
moest doen. was hnm onaangenaam maa:
zijn celuk in het spel was spreekwoorde
lijk
..Ja. goed Tom, ik ga mee", cn hij stond
op om zijn jas en hoed te halen.
Zij namen ccn taxi cn reden naar een
zeer modern gebouw in een der deftigste
straten van May fair. waar Jack na door zijn
vriend geïntroduceerd te zijn, vriendelijk
ontvangen werd.
Een bediende bracht het paar naar een
schitterend ingerichte kamer, die gevuld was
met heeren van allerlei leeftijd, type en na
tionaliteit. Sommigen dironken, sommigen
rookten, anderen zaten in stille, kleine greep
jes ernstig te snelen, maar de meesten waren
geschaard rondom en grooten vierkanten
tafel, aan het hoofd waarvan een slank meis
jesfiguurtje stond, in liet wit gekleed met
een allerliefst gezichtje, waarin de droevig
verwijtende blik der oogen toonde, dat zij
gedwongen werd. eigenlijk tegen haar wil
iets te doen wat zij niet aangenaam vond.
„Mijnheer Reiss, mag ik u vanavond een
vriend voorstellenJack Perivole?" vroeg Tom
Lowden onschuldig.
Hetty had niet opgekeken toen de deur
openging; er waren den geheel ?n avond
al menschen binnengekomen en haar har"
was wee en bedroefd tot in de diepste diepten
van haar eerlijk jong karakter.
Maar nu sloeg zij haar oogen op en ieder
een in de kamer keek ademloos op, toen een
wilde kreet aan haar lippen ontsnapte. Door
een gordijn van sigaretten- en sigarenrook
ontmoetten hun oogen elkander; de hare en
Jack's.
Toen het eerste oogenblik der herkenning
voorbij was. verhardde Jack's gezicht en zijn
oogen werden scherp, gelijk geslepen staal -
punten.
Hetty, die dien blik niet kende, kromp
Ineen alsof ze geslagen was.
Zij wilde schreeuwen, roepen, uitlegging
geven, de bescherming opvisschen waartoe
Jack's liefde haar eens het recht had St
reven. maar zij kon niet; haar tong lag al
le er in haar mond en toen zij de linnen open
de om te spreken bracht zij niets and'r
voort dan een jammerlijk geluidje.
De atmosfeer was gespannen geworden, ge
laden mot electric ito: t. Jack was persoon
lijk met vele van Max Reiss' gasten be
kend en van naam kenden zo hem allemaal.
Voor enkelen was de situatie plots£iing op
gehelderd; velen herinnerden zich de ge
schiedenis van het winkel juf je dat Jaok had
verklaard lief te hebben en ze begrepen on
middellijk wa't de samengeperste lippen en
de uitdrukking van toomelooze woede op het
jonge gezicht beteekenden.
Hett.y, tot haar lippen bleek, moest de
onderzoekende blikken doorstaan van. vele
paren koude, meedoogenlooze oogen.
Zij wisten, wie zij was; dat voelde zij,
maar dat kon haar niet schelen. Alleen Jack
kwam er opaan en hij dacht het ergste van
haar!
Het scheen wel of er een eeuw verliep
gedurende die enkele seconden.
„Wel, wat hab je hierop te zeggen, mise
rabele hond, die je bent"
Ieder woord uit Jack's mond klonk duide
lijk en hólder als kristal. Max Reiss werd
bleek, hoewel net tot zijn eer gezegd moet
worden, dat hij lichamelijk geen lafaard was.
Boven alles wilde hij een scene vermijdeix.
Als de politie hierin gemengd zou worden
en hij wist, dat hij bewaakt werd
zou hij een zware boeten moeten betalen
Zijn kleine, sluwe oogen glimlachten ,.wat
bedoelt u? Het is wel een beetje vreemd
Maar hij kwam niet vexder.
Tafels en stoelen opzij duwend om den
weg vrij te maken, beantwoordde Jack
Ferivalc deze woorden met een goedgemikte
vuistslag lusschen zijn oo;:cn.
„Ik zal jou leeren, jouw hond, jouw ge-
meene schurk! Ik zal
..Monsieur Reiss, wat beteekent dalt? De
politiede politie!"
De enkelen, die nog in de kamer gebleven
waren staarden met verschrikte oogen naa:
den Zwitsersohen bediende, die bevend in de
deui-opening stond.
„De politie" was alles wat hij er klapper
tandend uit kon brengen. Het viel hem niet
in zijn meester ter hulp te komen, ook was
liet niet duidelijk of dc politic reeds ver
schenen was dan wel of zij slechts het schrik
beeld zijner verbeelding was.
De gasten maakten uit zijn woorden op, da:
de politie er reeds was en vlogen in wilde
vaart naar de deur, in de hall hun hoeden
en jassen grijpend.
Een oogenblik was Hetty alleen met Jack
in de kamer. Ook hij had de angstige kreet
van de bediende gehoord. Er waren overwe
gende redenen waarom Hetty niet door de
politie gevonden mocht worden; zelfs in zijn
grootste woede en opwinding dacht hij toch
het eerst aan haar veiligheid.
Max Reiss lag kreunend op den vloer te
midden van zijn gebroken meubelen.
Zonder op hem te letten wendde Jack zich
tót Hetty cn zei dringend: „Maak zoo gauw
mogelijk, dat je hier vandaan komt; als er
een ach tem itgong is, neem die dan!"
Jack sprak op denzelfden korten scherpen
toon. als waarmede hij zijn mannen in he:
leger gedrild had.
Hetty voelde zich bedwelmd, alsof iemam
haar een slag op het hoofd gegeven had
maar temidden der verwarring drong slechts
het besef van dit ééne tot haar door: „Jack
was met haar in dezelfde kaaner cn voor
een oogenblik vergat zij. wat xnen haar had
verteld en wat zij als waar had geloofd: dat
hij verloofd en misschien ook wel getrouwd
was xnet Lady Ol-ga Purnell.
„Jack, ga dan mee; ik bid je, ga met mij
mee", smeekte Hetty met doodsbleek ge
zichtje en oogen, die bijna zwart waren vaix
hevige ontroering.
Maar driftig keerde hij zich tot haar. Het
was -hem duidelijk 'gewoaden, diwat het voor
haar beteekenen zou. indoen zij hier gevon
den werd: niet een jaar verbeterhuis, maar
zeer waarschijnlijk een jaar gevangenis!
„Wees niet zoo kinderachtig! Als je vrijhei-
je iets waard is. maak dan dat je wegkomt
zoolang je nog de gelegenheid hebt!" pro
testeerde hij met heesche stem en angstige
oogen.
En toen herinnerde Hetty zich, dat zij niet
langer het recht had woorden van liefde te
spreken tot den man. cle zonder twijfel er
alleen tegen opzag, dat zijn naam weer met
de hare in verband gebracht zou worden,
wat natuurlijk het geval zou zijn als zij door
de politie samen gevonden zouden worden.
„Nu, ga j.e of niet?"
Jaclk sprak met ijskoude, harde stem,
die het meisje kwetsexxd in de ooren klonk.
Jack was half gek van angst, dat ze door
de politie gevonden zou worden.
„Heel goedik zal gaan".
Hefety sprak met zachte, verstikte stem,
die in een snik eindigde. Zij keerde zich om,
verliet de kamer en ging naar beneden zonder
er zelfs aan te denken haar cape om te
doen.
Tot haar verwondering veTspei-de niemand
haar den weg; er stoxxd aan den overkant
der straat wel een politieagent, maar die keek
strak voor zich uit, alsof hij niets ongewoons
bemerkt 'had. De portier in de hall keek ver
baasd naar het jonge meisje in haar prach
tige avondjapon.
„Wilt u een taxi, juffrouw?", vroeg hij,
toexx Hetty besluiteloos midden in de hal bleef
staan,
„Ik.ikweet het niet; och ja, na
tuurlijk, moet ik een taxi hebben, als 't u
blieft".
Het'ty sprak in het wilde weg en kreeg nog
eens een verwondei-de blik an den portier
voor hij wegging oan een taxi te halen.
.Waarheen, juffrouw?" vroeg de man, ter
wijl hij het portier voor haar opende.
Hetty aarzelde. Ze had geen vrienden in
de groote stad; bij wie zij zich vei-bergen
kon.
„Breng mij naar Portadown Vaile", zei zij
ten laatste wanhopig, omdat dit de eenige
schuilplaats was. die zij bedenken kon.
„Breng mij naar Portadown Vaille" zei zij
ien laatste wanhopig, omdat dit de eenige
schuilplaats was. die zij bedenken kon.
Toen zij door de hel verlichte straten reed,
dacht zij duidelijk aan wat haar den vol
genden ochtend om negen uur te wachten
zou staan.
(Wordt vervolgd),
